Πριν προχωρήσουμε τη μετανάστευση μας στις ιστορίες των χωρών του Κόσμου θα μιλήσουμε για τη Μετανάστευση σαν ανθρώπινο φαινόμενο.
Συντονισμένη είναι η θεληματική μετακίνηση σημαντικού αριθμού ανθρώπων από τον φυσικό τόπο διαμονής τους σε ένα νέο τόπο κατάλληλο για εγκατάσταση.Οι μετακινήσεις  των πληθυσμών, από τους προϊστορικούς χρόνους,οφειλόταν συχνά στην έλλειψη φυσικών πηγών πλούτου και ιδιαίτερα,όπως είναι φυσικό, η έλλειψη στο νερό.
Κατά τη διάρκεια μίας μετανάστευσης οι μετανάστες ποιμένες και ναυτικοί έρχονται συχνά σε επιμιξία με τους γεωργούς,τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής όπου μετανάστευαν.Αρκετές φορές συμμορίες πολεμιστών κατακτούσαν αγροκτήματα και εγκαθίστατο  μόνιμα σε αυτά. Ο ανθρωπολόγος Ρίτσαρντ Θέργουολντ 1869-1954 τονίζει πόσο συχνά ερχόταν σε επιμιξία οι μετανάστες με τους μόνιμα εγκατεστημένους  κατοίκους και αν επρόκειτο για αγροτικό πληθυσμό οι νέοι μετανάστες εμπλούτιζαν το περιορισμένο διαιτολόγιο των αγροτών με ψάρια και κρέας και προσέφεραν την επιτηδειότητα των στην οργάνωση και στις πολεμικές τέχνες,οι αγρότες τους προσέφεραν σιτηρά και λαχανικά και τους δίδασκαν πώς να χτίζουν τα σπίτια των.
Στο σύγχρονο κόσμο η κοινωνική πολιτική επιτρέπει σε πολλά άτομα να μετακινηθούν σε άλλες χώρες,αλλά η μετακίνηση αυτή δεν αφορά ολόκληρο λαό. Το φαινόμενο αυτό από την άποψη της εποικιζόμενης περιοχής,της περιοχής δηλαδή που εγκαθίστανται μετανάστες, ονομάζεται εισδοχή,δηλαδή είσοδος μεταναστών ή εποικισμός.Από την άποψη της  περιοχής από την οποία μετακινούνται  ονομάζεται Μετανάστευση.Η μετανάστευση ατόμων και των οικογενειών των αποτελεί και  σήμερα ένα σύγχρονο τρόπο μετατόπισης  πληθυσμών.