Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Ασημίνα! εσύ είσαι? Πολύ καθαρά σε ακούω.Εδώ βρίσκεσαι? Παλιοκόριτσο,δεν  πήρες ούτε ένα τηλέφωνο από τότε που γύρισες στην όμορφη πατρίδα σου.
-Παλιόγερε, τι μου κάνεις?
-Καλά είμαι αγάπη μου αναρωτιόμουνα τόσο καιρό τι να κάνεις εκεί παρέα με τις κατσίκες και τα γουρούνια σου.
-Α! στάσου,στάσου,παλιόγερε,δεν έχω γουρούνια.Ήρεμα προβατάκια έχω και χαϊδεμένες  κατσίκες.
Δεν έχω γουρούνια. Πώς σου ήρθε.
-Με συγχωρείς,έκανα λάθος.
-Δεν σε πιστεύω,παλιόγερε.Εσύ ένας επιχειρηματίας ολκής δεν μπορείς να κάνεις λάθος.Ψέματα μου λες.Έλα,έλα πες μου την αλήθεια.
Α! δεν θα ήσουν εσύ,νόμιζα ότι...
-Τι μονολογείς,βρε ,κακότροπε,μίλα πιο καθαρά.
-Έκανα λάθος Ασημίνα μου. Η εγγονή σου αυτές τις ημέρες ήταν φιλοξενούμενη μας.
-Είναι το κορίτσι μου στο σπίτι σου?
-Όχι,όχι Ασημίνα,μην ταράζεσαι.Ήρθε με τον γιο μου,να γιορτάσουν ...
-Τι να γιορτάσουν,αγάπη μου? Μη μου πεις,ότι τους πάντρεψες και δεν με κάλεσες? Ήρθε και ο γιος μου στην Αμερική?
-Όχι,μη βιάζεσαι.Ο γιος μου πήρε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα και ήρθαν να  γιορτάσουν μαζί μας την επιτυχία του.
-Τα συγχαρητήρια μου βρε συμπέθερε,να είναι καλά τα παιδιά και εις ανώτερα.Είπα κι εγώ...
-Τι είπες?
-Νόμισα πως  πάντρεψες τα παιδιά και ήθελα  να δω την ωραία μου εγγονή νύφη στο πλευρό του αγαπημένου της.
-Τι ωραία που τα λες Ασημίνα μου.
-Αμέ τι,σαν και σένα,που παραλογίζεσαι?
-Στάσου,στάσου,Ασημίνα,ο κάθε γονιός θέλει το καλύτερο στο παιδί του.
-Και δεν είναι η εγγονή μου το... καλύτερο?Αν ήμουν εκεί θα σου έδινα μια να δεις εσύ...καλότυχε...παμπόνηρε...
Άντριου!
-Τι θες,δύστροπη,γραία?
-Γιατί παραλογίζεσαι και είπες τα προβατάκια μου γουρούνια?
-Είπα εγώ αυτό?
-Ναι! παλιόγερε το ξέχασες?
-Α! ναι,θυμήθηκα. Η εγγονή σου,μίλησε στο τηλέφωνο με τον πατέρα της.
-Με το γιο μου? καλά να είναι το παιδί μου!
-Μιλούσε με τον πατέρα της.Έλεγε στην εγγονή σου για κάτι γουρουνίσια μεζεδάκια,που έστειλε από το κτήμα...
-Η συμπεθέρα η Χίλντα, έχει γουρούνια? Η επιχείρηση αυτή αποδίδει.
-Όχι,όχι,ο αδελφός της νύφης σου.
-Και πώς έγινε αυτό. Ο  γιος μου δεν ήθελε ούτε να τα δει και τώρα τα τρώει?
- Παλιόγρια! έτσι είναι αυτά.
-Αυτά να τα βλέπεις εσύ,παλιόγερε,όταν κυβερνά ο έρωτας φέρνει τα  πάνω κάτω.
-Βλέπεις και μένα? κάθομαι και σου μιλώ.
-Ωχ! μάνα μου,τον έπιασαν οι γεροντικοί του έρωτες.Φιλιά βρε παλιόγερε! πολλά φιλιά σου στέλνω.