Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Σήμερα 30 Απριλίου 2012 διανύουμε την τελευταία ημέρα του Απριλίου του τέταρτου μήνα του έτους,ο οποίος έχει τριάντα ημέρες.
Η Κλασσική ετυμολογία της λέξης Απρίλης ή Απρίλιος προέρχεται από την Λατινική λέξη Aprillis που είναι λέξη η οποία προέρχεται από το ρήμα aperire που είναι απαρέμφατο του ρήματος aperio=ανοίγω.Με την έννοια του καιρού που ανοίγει και γίνεται ζεστός.
Η μοδέρνα ετυμολογία θέλοντας να απεγκλωβιστεί,να απελευθερωθεί από τα δεσμά της Λατινικής γλώσσας θέλει τη λέξη Απρίλης να προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη "απρίξ",που η σύνθεση της είναι: α+πρίζω.Η ετυμολογία της με συμφέρει να είναι η ακόλουθη: απρίξ<απρίκς<απρίλς<απρίλης.Έτσι απελευθερώνω τη γλώσσα μου και την καθιστώ αυτεξούσια και υπαρκτή.
Όμως, αυτή η ετυμολογία είναι δυστυχώς αβάσιμη και δίνει τελείως διαφορετικό νόημα, γιατί εδώ στην λέξη α+πρίζω το α είναι αθροιστικό και έτσι η λέξη σημαίνει σφιχτά,ισχυρώς και μεταφορικά σημαίνει αδιακόπως,ενοχλητικώς.Αυτό το άλφα το αθροιστικό μπερδεύει τα πράγματα,γιατί αν ήταν άλφα που δηλώνει απομάκρυνση τότε η μοδέρνα ετυμολογία θα είχε ισχύ.Θα δήλωνε ότι η λέξη απρίξ με την μετάβαση της και την αντικατάσταση του κάπα σε λάμδα, σε απρίλης,που είναι ο ζεστός μήνας και που οι αρθρώσεις τότε παύουν να πρίζονται,το ίδιο τα αυτιά,το ίδιο και τα λαιμά και γενικά υποχωρούν οι χειμωνιάτικες ψύξεις.Τώρα όμως το άλφα το αθροιστικό ανατρέπει αυτή την ετυμολογία.
Μία μόνο υπόνοια μένει,μήπως το άλφα δεν είναι αθροιστικό,αλλά το θεώρησαν αθροιστικό εκείνοι οι ανθέλληνες ερευνητές που ζητούσαν λέξεις δανεικές για να θεωρήσουν την γλώσσα μας ανύπαρκτη χωρίς να ξέρουν την πρόταση που λέει για τους Έλληνες και τους Ιταλούς πως είναι...ούνα φάτσα,ούνα ράτσα.
Το βέβαιο είναι,όποια και αν είναι η ετυμολογία του,ότι ο Απρίλιος του 2012 αποχωρεί δίνοντας την θέση του στον Μάη,τον ζεστότερο μήνα της Άνοιξης.
Η θερμοκρασία σήμερα 30 Απριλίου 2012  είναι 29 βαθμοί Κελσίου.Αύριο είναι 1η Μαϊου και ευχόμαστε Καλή Πρωτομαγιά.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα.

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Τη Αγία και Μεγάλη Κυριακή του Πάσχα αυτήν την ζωηφόρον Ανάστασιν εορτάζομεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Χριστός ανέστη εκ νεκρών,θανάτω θάνατον πατήσας και εν ταις μνήμαις η ζωή χαρισάμενος.


                             Η Κυριακή  Προσευχή

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,αγιασθήτω το όνομα σου ελθέτω η βασιλεία σου γεννηθήτω το θέλημα σου,ως εν ουρανώ και επί της γης τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα,του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων .Αμήν.

Η λέξη Αμήν που  κλείνει τις προσευχές και άλλες εκκλησιαστικές εκφωνήσεις δηλώνει ευχή και είναι Αμήν=είθε,μακάρι να πραγματοποιηθεί το ζητούμενο στις προσευχές μας.Μακάρι να εισακουσθούν οι συμβουλευτικοί λόγοι,που ο ιερέας κηρύττει από τον άμβωνα.

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

                                             Σαχλοτράγουδα
         
                                     Στα μάτια μου τα δάκρυα,
                                     βροχή στα τζάμια,
                                     τ'απόμακρο το σούρουπο
                                     φεύγοντας μου είχες πει,
                                     έχε γειά,δεν σ'αγαπώ πια.
                                     Μιαν άλλη αγαπώ
                                     και την ποθώ και την ποθώ.
                                     Μου έδειξες τα σημάδια στο λαιμό
                                     που άφησαν τα χείλη της,
                                     και μούπες είσαι πολύ μικρό γι αγάπες,
                                     φεύγοντας μου ξανάπες.
                                     Περάσαν χρόνια,
                                     μεγάλωσα,τυχαία σε συνάντησα,
                                     κοπέλα ροδαλή,γλυκιά και ποθητή.
                                     Μα τώρα δεν σε θέλω εγώ,
                                     γιατί έναν άλλον αγαπώ
                                     και τον ποθώ και τον ποθώ....
                             
                     

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

"Άλα άνοιξε κι άλλη μπουκάλα
και την κοινωνία τώρα
τηνε παίζω ένα παρά
βίβα τα φαρμάκια πού'ταν στίβα
ποτηράκι ποτηράκι
λες  και κάνανε φτερά
βάνε,όσα έρθουν κι όσα πάνε
που θα βρούμε τέτοιο βράδυ
στη ζωή μας τη ρηχή
δώσε,το τραπέζι ξαναστρώσε
φέρε καθαρά ποτήρια
κι άντε φτου κι απ'την αρχή"

Μ'ένα μπουκάλι κρασί τριγυρνώ...η δόξα μου μ'άφησε μονάχη μου να τραγουδώ.
Με τα καράβια των ματιών μου ταξίδεψε...Μ'αναζητούσε ξημερώματα... Με τις   παλληκαρίσιες αναπνοές μου έδινε αέρα στις κάμαρες τις κλειστές...Με ζητούσε σε μονοπάτια αδιάβατα και με απειλούσε,ένα ποτήρι θάνατο θα πιω,μου'λεγε, για να γυρίσω, μ'ένα ποτήρι θάνατο μονάχος πώς θα ζήσω.
Ρόζα, είσαι μόνη τώρα,αυτός που σου χάρισε τη δόξα έφυγε για το μακρινό ταξίδι.
Ποιός,τώρα, θα σε τραγουδά και ποιός  τσιγάρο θε να  σε κερνά.
Της μοίρας ήτανε γραφτό μην περιμένεις, Ρόζα, άλλη δόξα απ'αυτό.
Μονάχη σου να τριγυρνάς και τα δικά σου τα τραγούδια να σβαρνάς.
Η μοίρα του ανθρώπου είναι αυτή και είναι αδυσώπητη,σκληρή.
Ο νόμος της φύσης είναι ανελέητος.
Εξαφανίζει εν ριπή όλα τα ωραία γεγονότα, ανθρώπινες  στιγμές, που παραμένουν μόνο στη μνήμη ζωντανές.

Κι εγώ,η Ρόζα,μονάχη,τώρα,τριγυρνώ και τραγουδώ

Βρε καπνουτζού βρε καπνουτζού
γυρίζεις στα σοκάκια
ένα τσιγάρο για να βρεις
να φεγατίσουν τα φαρμάκια.

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Σήμερα Δευτέρα  23 Απριλίου 2012  απανταχού της οικουμένης η Χριστιανική Εκκλησία και όχι μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά  η Αγγλικανική,η Αρμενική,η Καθολική,η Λουθηρανική, εορτάζουμε μεγαλοπρεπώς τον Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο Άγιο μας,τον Άγιο Γεώργιο.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Kαλημέρα παιδιά.Σήμερα είναι Δευτέρα 23 Απριλίου 2012.
Είναι η Δευτέρα του Θωμά και.......κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Αυτή την πρόταση μου έλεγε ο παππούς,όταν τελείωναν οι ανοιξιάτικες διακοπές στο χωριό,οι διακοπές του Πάσχα.
Ήθελε να μου πει.Τώρα πέρασαν οι διακοπές με τις διασκεδάσεις και την ξεκούραση.
Τώρα να συγκεντρωθούμε,να περιμαζέψουμε την σκέψη μας και να αφοσιωθούμε ο καθένας στην εργασία του.Οι μεγάλοι στις δουλειές τους και οι μικροί στα μαθήματα τους.
Ηταν,αλήθεια,πολύ όμορφες οι διακοπές στο χωριό.Με τις σκανδαλιές μας,τα αστεία και τις χαρές μας,με τις βόλτες μας στα καταπράσινα λιβάδια,χάναμε το μυαλό μας.Η σκέψη μας στο σχολειό μόνο ανεπαίσθητη,εκεί βαθειά στο μυαλό μας παρέμενε.Η σκέψη μας μόνο στις αταξίες και στα παιχνίδια,όταν είμασταν μικρά παιδιά.Αργότερα οι βόλτες μας στον καθαρό αέρα της εξοχής,ζωογονούσε το είναι μας μαζί με τα ολόφρεσκα φαγητά που γευόμασταν κατ'ευθείαν από το περιβόλι του παππού και από τη στάνη του θείου.
Με την επιστροφή μας στην πόλη και στο σχολείο σταματούσε κάθε σκέψη για τις διακοπές,που είχαν περάσει στο παρελθόν μας,επικεντρώναμε τη σκέψη μας στα μαθήματα μας και μόνο στα μαθήματα.
Δευτέρα του Θωμά συνηθίζουμε να αποκαλούμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά που γιορτάζαμε χθές Κυριακή 22 Απριλίου 2012. Ακριβώς έτσι,όπως λέμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Πάσχα,Δευτέρα του Πάσχα.
Ο Θωμάς ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού Χριστού. Οι άλλοι μαθητές του ήταν: Ο Πέτρος,ο Σίμων,ο Ιάκωβος,ο Ιωάννης,ο Ανδρέας, ο Φίλιππος, ο Ναθαναήλ, ο Σίμων, ο Ματθαίος, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Ιούδας Ο Θαδδαίος και ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου.
Ο Ιούδας ο Θαδδαίος και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ήταν διαφορετικά πρόσωπα.
Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,ο προδότης,ήταν γιος του Σίμωνα του Ισκαριώτη.
Ο Θωμάς ήταν ο μαθητής που ήταν γεμάτος από αγάπη και ενθουσιασμό για τον δάσκαλο του περισσότερο από όλους τους μαθητές. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι όταν οι  μαθητές του επιχείρησαν να αποτρέψουν τον Ιησού να μην διακινδυνεύσει πηγαίνοντας στην Βηθανία,ο μόνος που δεν λογάριασε τον κίνδυνο ήταν ο Θωμάς,ο οποίος είπε στους άλλους μαθητές 'Να πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί με Εκείνον".
Το βράδυ της Ανάστασης,όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές του,ο Θωμάς απουσίαζε.Απουσίαζε και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,αλλά αυτός επέπρωτο να μην επιστρέψει εξ αιτίας των γεγονότων που ακολούθησαν.Μετά την προδοσία του δασκάλου του  Ιησού Χριστού, επέστρεψε τα τριάντα αργύρια που  εισέπραξε γιαυτήν την βδελυρή πράξη του, και γεμάτος τύψεις έλεγε,"αμάρτησα
παραδίδοντας αίμα αθώου"και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,λοιπόν,απουσίαζε εκ των πραγμάτων. Ο Θωμάς όμως απουσίαζε αδικαιολόγητα.Η απουσία του δημιούργησε συναισθήματα αμφιβολίας,που είχαν σαν αποτέλεσμα την ολιγοπιστία του. Δεν πίστευε ότι ο Κύριος αναστήθηκε και βρέθηκε ανάμεσα στους μαθητές του.Από αυτό το γεγονός ονομάστηκε " ο άπιστος Θωμάς" και παραμένει μέχρι των ημερών μας η έκφραση.Να λέμε άπιστους Θωμάδες τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι ανφιβολίες και δεν πιστεύουν ένα γεγονός θαυμαστό. Ο Θωμάς όμως με αυτή του την αμφιβολία ενδυνάμωσε την πίστη των άλλων αποστόλων κάνοντας  την ισχυρότερη.
Μία εβδομάδα αργότερα από την Κυριακή της Ανάστασης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού,την Κυριακή που γιαυτό το λόγο ονομάστηκε  Κυριακή του Θωμά,τη  δεύτερη  Κυριακή που παρουσιάστηκε ο Κύριος  στους μαθητές του, ο Θωμάς ήταν εκεί,ήταν παρών. Ήρθε ο Ιησούς στην κάμαρα που ήταν οι μαθητές του ενώ οι θύρες ήταν κλειστές.Μπήκε ανάμεσα τους και είπε: Ειρήνη ημίν. Ζήτησε από τον Θωμά να αγγίξει τις πληγές του για να βεβαιωθεί,για να πιστέψει ότι είναι ο Χριστός που αληθινά Αναστήθηκε. Ο Θωμάς είδε και έψαυσε τις πληγές του Ιησού και τότε  φώναξε  "Ο Κύριος μου και Θεός μου".
Ο Θωμάς είναι ο αληθινός μάρτυρας της Αναστάσεως του Κυρίου γιατί είναι ο μόνος από τους μαθητές του που τόλμησε και  "έθεσε την χείραν του επί των τύπων των ήλων",που άγγιξε τις πληγές του.

Το απολυτίκιο

Εσφραγισμένου του μνήματος
την ζωήν εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός,
και των θυρών κεκλεισμένων,τοις Μαθηταίς
επέστης, η πάντων Ανάστασις,
πνεύμα ευθές δι'αυτών εγκαινίζων ημίν,
κατά το μέγα έλεος σου.

Το γεγονός της απουσίας του Θωμά το βράδυ της Ανάστασης του Χριστού τον χαρακτήρισε "άπιστο".Χαρακτηρισμός που παραμένει μέχρι των ημερών μας.

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

......Kαι να που ξαναγυρίσαμε στη δημοκρατία, το σφθάστου τελειότητας πολίτευμα, που στην νεοελληνική μεταφράζεται ως το ομαδικό,ενθουσιαστικό,ψυχοπαθολογικό παραλήρημα, που ενσωματώνεται στο ψυχιατρικό σύνδρομο που λέγεται ενόρμηση.Τι εστί ενόρμηση; Ένα σύνολο από αντιδράσεις,που πηγάζουν από τις ανθρώπινες ακαλλιέργητες αδυναμίες που τείνουν να καταστρέψουν,να διαφθείρουν, τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου.
Είναι κληρονομούμενες; Eπίκτητες; ή μήπως εκδηλώνονται στην πορεία της ζωής του ανθρώπινου είδους γιατί στο ζωϊκό βασίλειο, οπωσδήποτε υπάρχουν εν τη γενέσει του.Ποιές είναι οι αντιδράσεις αυτές, που θέλουμε να πούμε, πως χαρακτηρίζουν τις ανθρώπινες αδυναμίες και που καθοδηγούνται από την προσπάθεια του ανθρώπου να υπερνικήσει τα εμπόδια που προβάλλουν οι διάφορες δυνάμεις του περιβάλλοντος για να απεγκλωβιστεί επιτέλους και να τρέξει απελευθερωμένος στις ατραπούς της ηδονής και του μεγαλείου που προσδίδει η σειρά των......προτερημάτων, που διανθίζουν αυτό το τμήμα της ψυχικής σφαίρας,που με το πέρασμα των χρόνων και των αιώνων εγκαθίσταται  στον ανθρώπινο χαρακτήρα και τον εξοντώνει.
Τι είναι η ενόρμηση; Είναι μια ομάδα παρεκκλίσεων, μια ομάδα παρεκτροπών,μια απομάκρυνση θα λέγαμε, πολύ απλά, από τον σωστό δρόμο της ανθρώπινης λογικής.Είναι η παράβαση των ηθικών αξιών και αρχών, που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη και που η εμφάνιση τους διασπά,διαταράσσει τις νόμιμες αρχές, που διέπουν τον ανθρώπινο βίο.
Ποιά είναι αυτή η ομάδα που απομακρύνει τον άνθρωπο από τον καλό δρόμο της αρετής και τον οδηγεί στο δρόμο της κακίας, να θυμηθούμε τον Έλληνα  μυθικό μας ήρωα,το γιο του Δία και της Αλκμήνης, τον Ηρακλή,που ακολούθησε τον καλό τον δρόμο και που με τη δύναμη του επιτέλεσε όλους τους γνωστούς από τη μυθολογία μας άθλους,τις επικίνδυνες αποστολές θα λέγαμε σήμερα, που ο θείος του τον επιφόρτισε για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Η ομάδα των απεχθών πράξεων που χαρακτηρίζουν την ζωή αυτών των ανθρώπων που παρεκκλίνουν από την φυσιολογική οδό και κατευθύνονται προς την οδόν της απωλείας είναι: Η δρομομανία.Είναι η ερωτομανία.Είναι η κλεπτομανία.Τι άλλο θέλουμε να ακούσουμε για να διαπιστώσουμε το εύρος  των ανήθικων πράξεων από τις οποίες οδηγούνται οι προσωπικότητες που διακατέχονται από αυτές.
Και σας ερωτώ κύριε Γ. Παπαδόπουλε που μια μέρα σαν την σημερινή 21 Απριλίου 1967 αποφασίσατε με την ομάδα σας να καταργήσετε την δημοκρατία και να φιμώσετε έναν λαό.Τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ. Με τα τερτίπια σας περί ηθικής,έτσι ώστε τα δικαστήρια,τα νοσοκομεία και οι φυλακές να πάψουν  να λειτουργούν.Το κράτος από που θα έβρισκε πόρους να αυξήσει τα εισοδήματα του και να μην περιέλθει "σε εποχή ισχνών αγελάδων".
Τώρα μεγάλωσα και ξέρω ότι η "σωτήρια" επέμβαση σας σε αυτό αποσκοπούσε.Φοβηθήκατε και μη μου πείτε ότι  δεν είναι αυτός ο λόγος που μας βάλατε στο γύψο και πάνω στο χειρουργικό τραπέζι,εμάς "τους μεγάλους ασθενείς".Φοβηθήκατε τον πληθωρισμό.Αυτό φαίνεται από την πληθώρα των συναισθημάτων σας, που εκφράζατε  με τόσο έντονο τρόπο.
Τέλος φοβηθήκατε και τον ίδιο σας τον εαυτό.Κοιτάξατε στον καθρέπτη του σπιτιού σας βγάλατε μια φωνή απελπισίας και απογοήτευσης μαζί. Ποιό είναι  αυτό το τέρας; Εγώ; Φωνάξατε με όλη τη δύναμη σας. Ξεσπάσατε σε κλάματα ώσπου σαν  κουρέλι σας βρήκε η αστυνομία και σας οδήγησε στην φυλακή.
Αν σ'αρέσει μπάρμπα Γιώργο
ξανακάνε το αρόδο.
                                  Σαχλοτράγουδα                            
                         
                      Καλέ μου γύρε στο πλάϊ μου
                      και πε μου πως μ'αγαπάς.
                      Καλέ μου ο πόνος δεν μετρά
                      για μας τους δυο γλυκέ μου
                      αν μ'αγαπάς.

                      Ξέχνα το χθες το σήμερα μετρά
                      γύρε στο πλάϊ μου και πε μου
                      πως μ'αγαπάς.
 
                      Καινούρια μέρα κάθε μέρα ξημερώνει
                      κι είναι για όλους μας γιορτή
                      είναι όμορφη η ζωή και δεν τελειώνει
                      ο πόνος και η χαρά πάνε μαζί.

                      Ξέχνα το χθες το σήμερα μετρά
                      γύρε στο πλάϊ μου και πε μου
                      πως μ'αγαπάς.
                                              
Σήμερα Παρασκευή 20 Απριλίου 2012 είναι η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής,είναι μία εορτή προς τιμήν της Παναγίας μας.Είναι ένα από τα πολλά προσωνύμια που έχει η Παναγία,ως πηγή της ζωής και κατ επέκτασιν η φέρουσα την ζωήν,την αρχήν της ζωής, που είναι ο γεννηθείς υιός της Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός.
Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής προς τιμήν της Υπεραγίας Παναγίας δεν αφορά την ζωήν της ,όπως οι άλλες Θεομητορικές εορτές,Τα εισόδια της Θεότόκου,ο Ευαγγελισμός ή η Κοίμηση της Θεοτόκου.Η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής αφορά την επέμβαση  με αξιοθαύμαστο τρόπο της Παναγίας για την σωτηρία δυστυχισμένων ανθρώπων που έπικαλέσθηκαν με μεγάλη πίστη  στις προσευχές τους το όνομα της.Ιδιαίτερα με την ονομασία Ζωοδόχος Πηγή αναφερόμαστε στο ιερό αγίασμα που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη έξω από την Δυτική Πύλη της Σηλυβρίας.Eκεί  υπήρχαν τα " παλάτια των πηγών",όπου παραθέριζαν οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες.
Η Ζωοδόχος Πηγή μας φέρνει στη μνήμη τα θαύματα της Παναγίας σε εκείνο τον τόπο που προκαλούν την συγκίνηση όλων των Ελλήνων.
Ένα από αυτά τα θαύματα το περισσότερο διαδεδομένο στους πιστούς χριστιανούς είναι το θαύμα που συνέβη το έτος 450 μετά Χριστόν.
Ο Λέων ένας απλός στρατιώτης στο Βυζαντινό κράτος πήγαινε βόλτα στο δάσος της βασιλεύουσας.Καθώς προχωρούσε συνάντησε έναν τυφλό,ο οποίος του ζήτησε νερό γιατί ήταν διψασμένος πολλές ημέρες.Ο Λέων πρόθυμος έτρεξε στο δάσος να βρει νερό,αλλά δεν βρήκε πουθενά.Άπραγος  και λυπημένος γυρνούσε πηγαίνοντας προς τον τυφλό,όταν άκουσε μια φωνή να του λέει "Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς,το νερό είναι δίπλα σου,προχώρησε και θα το βρεις". Προχωρούσε,προχωρούσε ο Λέων πιο βαθειά μέσα στο δάσος,όταν ακούει ξανά την φωνή να τον προτρέπει "Βασιλιά Λέων πάρε από αυτό το νερό και δώσε να πιεί και να ξεδιψάσει  ο τυφλός.Πλύνε τα μάτια του με αυτό το νερό και αμέσως θα καταλάβεις ποιά είμαι εγώ που σου μιλώ."Ο Λέων έκανε όπως η φωνή τον καθοδηγούσε  και ο τυφλός ανέβλεψε. Βρήκε  το  φως του.Ο Λέων κατάλαβε πως η φωνή ήταν της Παναγίας και σε Εκείνη οφειλόταν το θαύμα της θεραπείας του τυφλού.Τα αξιοθαύμαστα που συνέβησαν εκείνο τον καιρό ήταν το γεγονός της ευρέσεως του νερού και η επαλήθευση της επίκλησης από την Παναγία του Λέοντα ως βασιλέα. Αληθινά το έτος 486 μ.Χ.πραγματοποιήθηκε η ανάρρηση στο θρόνο του Λέοντα ως βασιλέα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Απολυτίκιον


Η αναβλύζουσα θείον ύδωρ αθανατον,
η προέχουσα ρείθρα ζωής αέναα τοις
προστρέχουσι πιστώς εις τη Ζωοδόχο σου Πηγή
και ταύτα αρυομένη, βραβεύεις νυν τε παρθένε
ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Ανάμεσα στους μεγάλους άνδρες που δόξασαν την Ελλάδα.
Ανάμεσα στον Περικλή,τον Σπύρο Λούη,τον Καβάφη,τον Καζαντζάκη,τον Σεφέρη,τον Ελύτη,τον Ρίτσο,τον Χατζιδάκη,τον Διονυσίου,τον Καζαντζίδη,βρίσκεται από χθες και ο μεγάλος μας λαϊκός τραγουδιστής ο Άρχοντας του λαϊκού τραγουδιού με την τέλεια σκηνική παρουσία,ο Δημήτρης Μητροπάνος.
" τι  με κοιτάζεις Ρόζα πικραμένο
  συχώρα με μα δεν καταλαβαίνω τι
  λένε τα κομπιούτερ κι αριθμοί".
Πώς; να σε συχωρέσω που χθες πέρασες στην αιωνιότητα και άφησες μια χώρα φτωχότερη να σε θρηνεί.
Εσύ ένας Άρχοντας του λαϊκού τραγουδιού,εσύ με την τέλεια σκηνική παρουσία ξόδεψες πολύ τον εαυτό σου προς χάριν μας.
Εμένα με τραγούδησες με την φωνάρα σου,ως το έπακρον,σε ένα από τα καλύτερα σου τραγούδια.
Σ'ευχαριστώ που με δόξασες και μαζί μου δοξάστηκες.
Όμως θα  νομίζεις  πως έφυγες και ησύχασες;
Τα τραγούδια σου μένουν και μέσα από αυτά και συ.
Θα μας συντροφεύουν σε όλες τις διασκεδάσεις μας  και θα τιμούμε τη μνήμη σου πάντοτε.
 Στη σκέψη μας υπάρχεις και θα υπάρχεις πάντα,άψογα ντυμένος,τέλειος,σαν Έλληνας Θεός, ωραίος.
Η εργατικότητα σου,το ήθος,η σεμνότητα και η συνέπεια,αρετές  που σε χαρακτήριζαν,θα αποτελούν  παράδειγμα στις νεότερες γενιές.
Ρόζα

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Χθες 15 Απριλίου 2012  συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια,ένας αιώνας, από την τραγωδία που ξετυλίχτηκε στον Ατλαντικό Ωκεανό νοτιοδυτικά του Καναδέζικου νησιού Νέα Γη στις 15 Απριλίου 1912.Βυθίστηκε ο Τιτανικός.Ένα Βρεταννικό,επιβατικό πλοίο,ένα υπερωκεάνιο.
Ο Τιτανικός   ναυπηγήθηκε  στο Μπέλφαστ για την εταιρεία White Star Line και αποτελούσε  για εκείνη την εποχή ένα θαύμα ναυπηγικής τέχνης.Ήταν ένα πλοίο πρωτοποριακού τύπου για την εποχή του με πολλές καινοτομίες κατασκευασμένο.Περιελάμβανε ανελκυστήρες για πιο γρήγορη μετάβαση στα διάφορα καταστρώματα του.
Είχε  γυμναστήριο, πισίνα,χαμάμ,ταχυδρομείο και πολυτέλεια υπέρ το δέον.Ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που διέθεταν στους επιβάτες της πρώτης θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο από αυτό των ξενοδοχείων με πέντε αστέρια.
Πολλοί ειδήμονες το χαρακτήριζαν ως  "αβύθιστο πλοίο".Η κατασκευαστική εταιρεία παρουσίασε ένα πλοίο-κολοσσό.Στην ουσία είχε κατασκευάσει δυο πλοία το ένα εντός του άλλου,του οποίου τα ενδιάμεσα κενά αποτελούσαν τα πρωτοποριακά για εκείνη  την εποχή,διπύθμενα,
Στα στεγανά διαμερίσματα του είχε κατανεμηθεί ο χώρος μεταξύ του εξωτερικού και εσωτερικού πυθμένα καθώς και οι χώροι των δεξαμενών.Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν τέσσερα στεγανά να μπορεί να επιπλεύσει.
Δεν θα μπορούσε να επιπλεύσει αν πλημμύριζαν και τα πέντε στεγανά,όπως δυστυχώς συνέβη τελικά.
Ο Τιτανικός ξεκίνησε το παρθενικό του,το πρώτο ταξίδι του την Τετάρτη 10 Απριλίου 1912.
Το πλοίο ξεκίνησε από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με 922 επιβάτες στους οποίους προστέθηκαν περισσότεροι στα διάφορα λιμάνια από όπου περνούσε.Το πλοίο έφθασε με ασφάλεια στην Μάγχη.
Πλησίασε στο Γαλλικό λιμάνι Σεμπρούκ,όπου επιβιβάστηκαν άλλοι 274 επιβάτες και αποβιβάστηκαν άλλοι 24  επιβάτες που τελικά στάθηκαν τυχεροί.Γιατί το πλοίο στη συνέχεια αναχώρησε για το Κουινστάουν στην Ιρλανδία,από όπου αναχώρησε το μεσημέρι της 11 Απριλίου 1912 για την Νέα Υόρκη.Στις 14 Απριλίου 1912 και ώρα 23.40 συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό.Παρά τις προσπάθειες να αποφύγει την σύγκρουση με τις μανούβρες που έκανε,πίσω ολοταχώς και στροφή αριστερά,δεν κατάφερε να αποφύγει το κακό.
Το πλοίο ανέπτυξε τη μέγιστη ταχύτητα  για να περάσει  γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα με αποτέλεσμα  το παγόβουνο πάνω στο οποίο έπεσε να σκίσει το κύτος του πλοίου ξεκινώντας από την πλώρη καταστρέφοντας και τα πέντε στεγανά του πλοίου και έτσι η εισροή των υδάτων στο πλοίο να είναι ολοκληρωτική.Ο Τιτανικός βυθίστηκε δυο  ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις δυο και είκοσι στις 15 Απριλίου 1912 .Το πλοίο βυθίστηκε σπασμένο σε δυο κομμάτια εξ αιτίας της πρύμνης του που ήταν τεράστια σε μέγεθος,παρασύροντας στο βυθό 1500 ανθρώπους.Οι Επτακόσιοι άνθρωποι  που σώθηκαν έζησαν την συγλονιστική εμπειρία  παρακολουθώντας  από τις σωσίβιες λέμβους το τραγικό γεγονός. Εκατοντάδες άνθρωποι κατάφεραν να επιζήσουν από το ναυάγιο.
Η μικρότερη σε ηλικία διασωθείσα ναυαγός του Τιτανικού  η μόλις δυο μηνών Μιλβίνα Ντιν απεβίωσε στις 31 του Μάη του έτους  2009 σε ηλικία 97 ετών.
Η καταστροφή του Τιτανικού οδήγησε στην αλλαγή των ναυτιλιακών νόμων που αφορούν την ασφάλεια των επιβατών και του πληρώματος.
Ο νόμος που άλλαξε αφορά τα σωστικά μέσα των πλοίων που είναι οι ναυαγοσωστικές λέμβοι,οι σωσίβιες ζώνες.
O  νόμος λέει ότι είναι αναγκαίο  τα σωστικά μέσα  να υπερκαλύπτουν τον συνολικό αριθμό των επιβατών και του πληρώματος κάθε πλοίου.

Ο Χριστός που αναστήθηκε να μας βοηθάει στις ταξιδιωτικές μας εξορμήσεις. 

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Ήλθε το ΠΑΣΧΑ παιδιά!
Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη!
 Είναι το χαρούμενο άγγελμα, που ακούγεται από σήμερα Κυριακή του Πάσχα και θα ακούγεται μέχρι και της Αναλήψεως.
Είναι ο συνήθης   χαιρετισμός των Πασχαλιάτικων ημερών αντί της ευχής Καλημέρα ή και σε συνδυασμό και των δυο.
Καλημέρα- Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!Αποκρινόμαστε.

                        Η Πασχαλιά

              Ήρθε ήρθε η πασχαλιά
              με αγάπη στη καρδιά
              με τα κόκκινα αυγά
              με αγκαλιές και με φιλιά
              με τραγούδια με χαρά.

              Τρέξτε τρέξτε στη πλατεία
              του χωριού εκεί ψηλά
              εδώ φθάνει η μυρουδιά
              ψήνουμε τον οβελία
              με  τραγούδια με χαρά.

              Γύρω  γύρω στο τραπέζι
              μες τη μέση το ψητό με
              λαχτάρα να το γευτούμε
              και ευχαριστώ να πούμε
              στον  καλό μας τον  Χριστό.

             Οι πασχαλίτσες τα κεράκια
             στη σειρά με μιας να μπουν
             το Άγιο Φως να ανάψει
             στη σκοτεινιά να λάμψει
             οι καρδιές να ζεσταθούν.

             Στα μικρά τα ποτηράκια
             λίγο  από το γλυκό κρασάκι
             που ευφραίνει την καρδιά
             με ευτυχία να γευτούμε
             να ευχηθούμε με χαρά
             Ζήτω   ζήτω  η Πασχαλιά.

            Χρόνια Πολλά με Υγεία και του Χρόνου Παιδιά
           να γιορτάσουμε  την Ανάσταση του Θεανθρώπου ξανά.

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

                        Καλό    Πάσχα!
                        Χρόνια    Πολλά!
                     Happy  Easter!
                            Καλή   Ανάσταση!
                            14 Απριλίου 2012  Μεγάλο Σάββατο
 Έφτασε το μεγάλο Σάββατο παιδιά.Σήμερα το βράδυ τελειώνει η Μεγάλη εβδομάδα με την νηστεία της.Και η Μεγάλη Σαρακοστή φτάνει στο τέλος της με την σημερινή ημέρα, το Μεγάλο Σάββατο, να είναι το μοναδικό Σάββατο στη διάρκεια του χρόνου που απέχουμε και από το λάδι στα φαγητά. Σήμερα δεν στρώνουμε τραπέζι.Κάνουμε νηστεία με νερό και παξιμάδι.Αρκούμαστε σε μια μπουκιά ψωμί και μια ελιά για τους πολύ πεινασμένους.Αν και καθώς οι ημέρες της νηστείας περνούν,μέρα με τη μέρα,τα στομάχια μικραίνουν και δεν ζητούν πολλή τροφή.Έτσι μπορούν να αντέξουν την απόλυτη νηστεία των δυο ημερών της Μεγάλης Παρασκευής και του Μεγάλου Σαββάτου.Το Μεγάλο Σάββατο το πρωϊ στις εκκλησίες μας οι ύμνοι μας προετοιμάζουν για την Ανάσταση η οποία  πραγματοποιείται με κάθε λαμπρότητα το βράδυ.Στις δώδεκα η ώρα νυκτερινή ο ιερέας βγαίνει στην Ωραία Πύλη κρατώντας το Άγιο Φως και απευθυνόμενος προς τους πιστούς ψέλνει "Δεύτε λάβετε φως".
Οι πιστοί τρέχουν με τις άσπρες λαμπάδες τους να πάρουν το άγιο φως ενώ στη συνέχεια ο ιερέας διαβάζει το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως και έπειτα όλοι μαζί ψέλνουν  το "Χριστός Ανέστη εκ νεκρών" μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα με τις φλόγες των κεριών, που τρεμοπαίζουν με την πνοή του ανέμου, να επισημαίνουν την ιερότητα και την λαμπρότητα αυτής της ώρας και τα παιδιά με τα φαναράκια τους  να λαμπρύνουν  περισσότερο την Ανάσταση.

Καλή Ανάσταση
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα και οι χριστιανοί βιώνουν το   απόλυτο  πένθος του θανάτου του Ιησού Χριστού μας. Από νωρίς  στις εκκλησίες οι Χριστιανοί με άσβεστη αγάπη και με πολύ σεβασμό παρακολουθούν την αναπαράσταση της Αποκαθήλωσης του σώματος του Χριστού από τον Σταυρό του Μαρτυρίου του και την τοποθέτηση του στον Επιτάφιο τον υποτιθέμενο τάφο,που τα κορίτσια έχουν στολίσει από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μετά το πέρας της κατανυκτικής λειτουργίας ή ενωρίς το πρωϊ. Σε μερικές περιοχές η αναπαράσταση γίνεται περισσότερο  αληθινή με την τοποθέτηση του αγίου σώματος του Χριστού σε σπηλιά που οι κάτοικοι έχουν ειδικά διαμορφώσει.
Κατά τη διάρκεια της βραδινής ακολουθίας ψάλλονται τα εγκώμια που είναι μικρά τροπάρια και από τα πολύ αγαπημένα στους χριστιανούς.Τα πιο γνωστά είναι το "Άξιον εστί", "Αι γενεαί πάσαι". "Η ζωή εν τάφω" και το "Ω! Γλυκύ μου έαρ".Τα εγκώμια στο άκουσμα τους μετριάζουν την θλίψη, που χαρακτηρίζει την ημέρα, και γεμίζουν αισθήματα χαράς τις ψυχές των πιστών καθώς μιλούν για την επερχόμενη Ανάσταση.

                                         
                                          Τροπάρια
                           
                                           
Αδελφοί,έτι Χριστός,όντων ημών ασθενών,κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε.
Μόλις γαρ υπέρ δικαίου τις αποθανείται.
Υπέρ γαρ του αγαθού τάχα τις και τολμά αποθανείν.
Συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός,
ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών.Χριστός υπέρ ημών απέθανε.
Πολλώ ουν μάλλον δικαιωθέντες νυν εν τω αίματι αυτού
σωθησόμεθα δι'αυτού από της οργής.
Ει γαρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ δια του θανάτου του Υιού αυτού,
πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τη  ζωή αυτού.

                                    

Κύριος ο Θεός ευλογητός,ευλογητός Κύριος ημέραν καθ'ημέραν
κατευοδώσαι ημίν ο Θεός των σωτηρίων `ημών,ο Θεός ημών,ο Θεός του σώζειν.
Τον δι ημάς σταυρωθέντα δεύτε πάντες υμνήσωμεν αυτόν γαρ κατείδε Μαρία
επί του ξύλου και έλεγεν.Ει και σταυρόν υπομένεις,συ υπάρχεις,ο Θεός και Υιός μου.Σταυρωθέντος σου,Χριστέ,ανηρέθη η τυραννίς,επατήθη η δύναμις του εχθρού ούτε γαρ άγγελος,ουκ άνθρωπος.αλλ'αυτός ο Κύριος,έσωσας ημάς.
Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθης,Χριστέ Βασιλεύ,και ως αμνός άκακος,προσηλώθης τω σταυρώ υπό των ανόμων ανδρών δια τας αμαρτίας ημών,Φιλάνθρωπε.

Δεύτε,χριστοφόροι λαοί,κατίδωμεν,τι συνεβουλεύσατο Ιούδας ο προδότης συν
ιερεύσιν ανόμοις,κατά του Σωτήρος ημών σήμερον ένοχον θανάτου τον αθάνατον Λόγον πεποίηκαν και Πιλάτω προδώσαντες,εν τόπω Κρανίου εσταύρωσαν και ταύτα πάσχων,εβόα ο Σωτήρ ημών λέγων "Άφες αυτοίς,Πάτερ,την αμαρτίαν ταύτην,όπως γνώσει τα έθνη την εκ νεκρών μου Ανάστασιν.Ει και σταυρόν υπομένεις,συ υπάρχεις,ο Θεός και Υιός μου
Ει και σταυρόν υπομένεις,συ υπάρχεις ,ο Θεός και Υιός μου.

Φοβερόν και παράδοξον μυστήριον σήμερον ενεργούμενον καθοράται.
Ο αναφής κρατείται.Δεσμείται ο λύων τον Αδάμ της κατάρας.
Ο ετάζων καρδίας και νεφρούς αδίκως ετάζεται.
Ειρκτή κατακλείεται ο την άβυσσον κλείσας.
Πιλάτω παρίσταται ω τρόμω παρίστανται Ουρανών αι Δυνάμεις.
Ραπίζεται χειρί του πλάσματος ο Πλάστης .
Ξύλω κατακρίνεται ο κρίνων ζώντας και νεκρούς.
Τάφω κατακλείεται ο καθαιρέτης του Άδου,ο πάντα φέρων συμπαθώς και πάντας σώσας της αράς.Ανεξίκακε Κύριε,δοξασμένο το όνομα σου εις τους αιώνας των αιώνων.

Σε τον αναβαλλόμενον το φως ώσπερ ιμάτιον,καθελών Ιωσήφ από του ξύλου συν Νικοδήμω,και θεωρήσας νεκρόν,γυμνόν,άταφον,ευσυμπάθητον θρήνον αναλαβών,οδυρόμενος έλεγεν.
Οίμοι, γλυκύτατε Ιησού! ον προ μικρού ο ήλιος εν Σταυρώ κρεμάμενον θεασάμενος,ζόφον περιεβάλλετο και η γη τω φόβω εκυμαίνετο και διερρήγνυτο ναού το καταπέτασμα.Αλλ'ιδού νυν βλέπω σε δι'εμέ εκουσίως υπελθόντα θάνατον .Πώς σε κηδεύσω,Θεέ μου; ή πώς σινδόσιν ειλήσω;ποίες χερσί δε προσψαύσω το σον ακήρατον σώμα; ή ποία άσματα μέλψω τη ση εξόδω,Οικτίρμον;Μεγαλύνω τα πάθη σου,υμνολογώ και την ταφήν σου συν τη Αναστάσει,κραυγάζων.Κύριε,δοξασμένο το όνομα σου.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

                                            Μεγάλη  Πέμπτη

                                        Ο Μυστικός   Δείπνος

                                                Τροπάρια

                 Ότε οι ένδοξοι μαθηταί εν τω νιπτήρι του Δείπνου εφωτίζοντο,
                 τότε Ιούδας ο δυσσεβής φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο,
                 και ανόμοις κριταίς σε τον δίκαιον κριτήν παραδίδωσι.
                 Βλέπε,χρημάτων εραστά, τον δια ταύτα αγχόνη χρησάμενον
                 φεύγε ακόρεστον ψυχήν,την Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν.
                 Ο περί πάντας αγαθός,Κύριε,δόξα σοι.

                 Έδραμεν λέγων ο Ιούδας τοις παρανόμοις γραμματεύσι.
                  Τι μοι θέλετε δούναι,καγώ υμίν παραδώσω αυτον;
                  εν μέσω δε των συμφωνούντων αυτός ειστήκει αοράτως
                  συμφωνούμενος.Καρδιογνώστα,φείσαι των ψυχών ημών.
                  Εν ελέει τον Θεόν θεραπεύσωμεν, ώσπερ Μαρία επί του
                  δείπνου,και μη κτησώμεθα φιλαργυρίαν,ως ο Ιούδας,
                  ίνα πάντοτε μετά Χριστού,του Θεού εσόμεθα.

                  Σήμερον γρηγορεί ο Ιούδας παραδούναι τον
                  Κύριον,τον προ αιώνων Σωτήρα του Κόσμου,
                  τον εκ πέντε άρτων χορτάσαντα πλήθη.                
                  Σήμερον ο άνομος αρνείται τον Διδάσκαλον
                  μαθητής γενόμενος,Δεσπότην παρέδωκεν
                  αργυρίω πέπρακε  τον μάννα χορτάσαντα
                  τον άνθρωπον.

                 Σήμερον τω Σταυρώ προσήλωσαν Ιουδαίοι
                 τον Κύριον,τον διατέμνοντα την θάλασσαν
                 ράβδω και διαγαγόντα αυτούς εν ερήμω.
                 Σήμερον τη λόγχη την πλευράν αυτού
                 εκέντησαν,του πληγαίς μαστίξαντος
                 υπέρ αυτών την Αίγυπτον,και χολήν
                 επότισαν τον μάννα τροφήν αυτοίς
                 ομβρήσαντα.

                Έστησαν τα τριάκοντα αργύρια την τιμήν
                του τετιμημένου,ον ετιμήσαντο από υιών
                Ισραήλ.Γρηγορείτε και προσεύχεσθε,
                ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν.Το μεν
                πνεύμα πρόθυμον,η δε σάρξ ασθενής.
                Δια ταύτα γρηγορείτε.

                Ο αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον,
                γυμνός εις κρίσιν ίστατο και εν
                σιαγόνι ράπισμα εδέξατο υπό χειρών
                ων έπλασεν.Ο δε άνομος λαός τω σταυρώ
                προσήλωσε τον Κύριον της δόξης.
                Τότε το παραπέτασμα του ουρανού εσχίσθη.
                Ο ήλιος εσκότισε,μη φέρων θεάσασθαι Θεόν
                υβριζόμενον,ον τρέμει τα σύμπαντα.
                Αυτόν προσκυνήσωμεν.
                Ο μαθητής ηρνήσατο,
                ο δε ληστής εβόησε.
                Μνήσθητί μου,Κύριε,εν τη βασιλεία Σου.

                Ειρήνευσον τον κόσμον,ο εκ Παρθένου
                καταδεξάμενος,δια τούτο σε δοξολογούμεν,
                σε υμνούμε,φιλάνθρωπε. Κύριε, ότε παρέστης
                τω Καϊάφα ο Θεός και παρεδόθης τω Πιλάτω
                ο Κριτής,αι ουράνιαι δυνάμεις εκ του φόβου
                εσαλεύθησαν. Τότε δε υψώθης  επί του ξύλου
                εν μέσω δύο ληστών,και ελογίσθης  μετά ανόμων,
                ο αναμάρτητος, για να σώσεις τους ανθρώπους
                ανεξίκακε Κύριε . Ο Θεός Ημών Ιησού Χριστέ.

 Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης οι χριστιανοί προσέρχονται με ευλάβεια στους Ιερούς Ναούς.Παρακολουθούν με συγκίνηση  την αναπαράσταση της Σταύρωσης του Θεανθρώπου και με θλίψη ακούν το τροπάριο: Σήμερον κρεμάται επί ξύλου.

                           Σήμερον κρεμάται επί ξύλου
                           ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
                           Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται
                           ο των αγγέλων Βασιλεύς.
                           Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
                           ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
                           Ράπισμα κατεδέξατο ο εν Ιορδάνη
                           ελευθερώσας τον Αδάμ.
                           Ήλοις  προσηλώθη ο Νυμφίος της εκκλησίας.
                           Λόγχη εκεντήθη ο Υιός της  Παρθένου.
                           Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ.
                           Δείξον ημίν και την ένδοξον σου Ανάστασιν.

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα κατά την οποίαν κορυφώνεται το δραματικό περιστατικό της προδοσίας και της Σταύρωσης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Είναι η τελευταία ημέρα που βρίσκεται στη ζωή ο Χριστός.Είναι η ημέρα κατά την οποίαν προσέφερε  Τον Μυστικό Δείπνο στους  Αποστόλους μαθητές του, στους οποίους άφησε παρακαταθήκη να τον θυμούνται μεταλαμβάνοντας το άγιο αίμα του και το άγιο σώμα του.Στην ουσία αυτή την ημέρα την Μεγάλη Πέμπτη καθιέρωσε ο Ιησούς το μυστήριο της Αγίας Μετάληψης.
Είναι η Μεγάλη Πέμπτη η ημέρα του Ιερού Νιπτήρα.
Θέλοντας ο Ιησούς να διδάξει στους μαθητές του την απλότητα και ταπεινότητα καταδέχτηκε να πλύνει τα πόδια τους.
Είναι η ημέρα της Υπερφυούς Προσευχής.Της προσευχής του Ιησού μετά τον Μυστικό Δείπνο όπου παρακαλεί τον Θεό ει δυνατόν να αποτρέψει τα καθορισμένα.Είναι η ημέρα της επίτευξης του προκαθορισμένου. Είναι η Προδοσία του Ιησού από τον μαθητή του τον Ιούδα,η οποία συνετέλεσε στην σύλληψή του Χριστού και οδήγησε στην Σταύρωση  και στην Ανάσταση του.                  

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

                                       Μεγάλη Τετάρτη
Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας που μετανόησε,πίστεψε στον Χριστό και με δάκρυα στα μάτια άλειψε τα πόδια του με μύρο. "Τη Αγία και Μεγάλη Τετάρτη,της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιείσθαι οι Θειότατοι Πατέρες εθέσπισαν,ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονε".( Η προδοσία του Ιούδα το μεγαλύτερο).
Η Μεγάλη Τετάρτη φέρνει στη μνήμη μας το Συνέδριο των Ιουδαίων,που ήταν το ανώτατο δικαστήριο τους και που συγκάλεσαν για να λάβουν τις καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού καθώς και τα σχέδια που απεφάσισε ο Ιούδας για την Προδοσία του Δασκάλου του.
Στις εκκλησίες μας ψάλλονται τα ακόλουθα καθίσματα.

                                   Πόρνη προσήλθέ σοι,
                                   μύρα συν δάκρυσι,
                                   κατακενούσα σού ποσί,
                                   φιλάνθρωπε,
                                   και δυσωδίας των κακών
                                   λυτρούται τη κελεύσει Σου
                                   πνέων δε την χάριν Σου,
                                   μαθητής ο αχάριστος,
                                   ταύτην αποβάλλεται
                                   και βορβόρων συμφύρεται,
                                   φιλαργυρία απεμπολών  Σε.
                                   Δόξα,Χριστέ,τη ευσπλαχνία Σου.

                                   Ιούδας ο δόλιος φιλαργυρίας ερών,
                                   προδούναί Σε, Κύριε ,τον θησαυρόν
                                   της ζωής δολίως εμελέτησεν.
                                   Όθεν και παροινήσας,
                                   τρέχει προς Ιουδαίους,
                                   λέγει τοις παρανόμοις
                                   Τι μοι θέλετε δούναι;
                                   καγώ περαδώσω υμίν
                                   εις το σταυρώσαι  αυτόν.

                                  Η πόρνη εν κλαυθμώ ανεβόα,
                                  οικτίρμων,εκμάσσουσα θερμώς
                                  τους αχράντους Σου πόδας
                                  θριξί της κεφαλής αυτής,
                                  και εκ βάθους στενάζουσα.
                                  Μη απώση με, μηδέ βδελύξη,
                                  Θεέ μου,αλλά δέξαι με μετανοούσαν,
                                  και σώσον ως μόνος φιλάνθρωπος.

                                  Εν κενοίς το συνέδριον των ανόμων,
                                  και γνώμη συναθροίζεται κακοτρόπω,
                                  κατάκριτον τον ρύστην σε αποφήναι,
                                  Χριστέ, ω ψάλλομεν.Συ ει ο Θεός ημών,
                                 και ουκ έστιν άγιος,πλην Σου, Κύριε.

                                 Το δεινόν βουλευτήριον των ανόμων σκέπτεται,
                                 θεομάχου ψυχής υπάρχον,ως δύσχρηστον
                                 τον δίκαιον αποκτείναι  Χριστόν, ω ψάλλομεν
                                 Συ ει ο Θεός ημών,και ουκ έστιν άγιος, πλην Σου, Κύριε.

                                 Υπέρ την πόρνην,Αγαθέ,ανομήσας,
                                 δακρύων όμβρους ουδαμώς σοι προσήξα
                                 αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι,
                                 πόθω ασπαζόμενος τους  αχράντους σου πόδας,
                                 όπως μοι την άφεσιν,ως Δεσπότης,παράσχης
                                 των οφλημάτων κράζοντι,Σωτήρ.
                                 Εκ του βορβόρου των έργων μου ρύσαι με.

                                 Η πρώην άσωτος γυνή,
                                 εξαίφνης σώφρων ώφθη,
                                 μισήσασα τα έργα της
                                 αισχράς αμαρτίας  και
                                 ηδονάς του σώματος,
                                 διενθυμουμένη την αισχύνην
                                 την πολλήν και κρίσιν της
                                 κολάσεως,ην υποστώσι
                                 πόρνοι και άσωτοι
                                 ώνπερ πρώτος πέλω και
                                 πτοούμαι,αλλ'εμένω τη φαύλη
                                 συνηθεία ο άφρων
                                 η πόρνη δε γυνή,πτοηθείσα
                                 και σπουδάσασα ταχύ,
                                 ήλθε βοώσα προς τον Λυτρωτήν
                                 Φιλάνθρωπε και οικτίρμων,
                                 εκ του βορβόρου των έργων μου
                                 ρύσαι με.

Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης στις εκκλησίες μας τελείται το Μεγάλο Ευχέλαιο.Κατά τη διάρκεια της τελέσεως ο ιερέας διαβάζει επτά Ευαγγέλια και δίνει  επτά ευχές.Ο αριθμός επτά είναι ένας σημαντικός αριθμός στα εκκλησιαστικά δρώμενα που  δηλώνει πληρότητα.
Έτσι με το διάβασμα από τον ιερέα των επτά Ευαγγελίων και των επτά ευχών που αναπέμπει,ευλογείται το λάδι με το οποίο ο ιερέας "μυρώνει" με το λάδι τους πιστούς κάνοντας το σχήμα του σταυρού στο μέτωπο,στο πηγούνι,στα μάγουλα και στις παλάμες.Το λάδι του Ευχέλαιου θεωρείται θεραπευτικό. Ο ιερέας κατά τη διάρκεια του μυστηρίου ανάβει  ένα κερί  για κάθε Ευαγγέλιο που διαβάζει.Το ίδιο κάνουν και οι πιστοί τη Μεγάλη Τετάρτη κατά τη διάρκεια του Μεγάλου  Ευχελαίου στην εκκλησία.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας οι γυναίκες πηγαίνουν στο Ευχέλαιο τη Μεγάλη Τετάρτη φέρνοντας μαζί τους μια σουπιέρα με αλεύρι και τρία κεριά  στερεωμένα στο αλεύρι, που ανάβουν κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου του Ευχέλαιου.Το ευλογημένο από τον ιερέα αλεύρι χρησιμοποιούν για να φτιάξουν τα πασχαλινά κουλουράκια την επόμενη ημέρα,την Μεγάλη Πέμπτη πριν βάψουν τα κόκκινα αυγά.
                                             

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

                                              Μεγάλη  Τρίτη
Ανάμεσα στους υμνογράφους  της ορθοδοξίας σε  περίοπτη θέση βρίσκεται η υμνογράφος Κασσιανή η συγγραφέας του περίφημου ύμνου που ακούγεται σήμερα Μεγάλη Τρίτη στις εκκλησίες μας.
Η Κασσιανή γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το έτος 803 μετά Χριστόν.
Όταν ο Αυτοκράτορας Θεόφιλος έφτασε σε ηλικία γάμου η μητέρα του αυτοκράτειρα Ευφροσύνη προσκάλεσε στο αυτοκρατορικό μέγαρο δώδεκα αρχοντοπούλες μία από κάθε διοικητική περιφέρεια οργανώνοντας τελετή  εν είδει  καλλιστείων. Από τις όμορφες αυτές αρχοντοπούλες  να εκλέξει ο υιός της και Αυτοκράτορας την ωραιότερη για σύζυγο του.Ανάμεσα στις ωραίες κόρες ήταν η Κασσιανή και η Θεοδώρα από την Παφλαγονία.Ο Θεόφιλος θαύμασε την ομορφιά της Κασσιανής την πλησιάζει και απευθυνόμενος προς αυτήν λέγει:
 "Εκ γυναικός ερρύει τα φαύλα".
Από την γυναίκα απορρέουν όλες οι συμφορές.Ο Θεόφιλος υπονοούσε την Εύα
Η Κασσιανή απάντησε αμέσως με θάρρος λέγοντας " Και εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττωνα" .Και από την γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα.Εννοούσε την Παναγία.
Ο Θεόφιλος προχώρησε προς την Θεοδώρα την κόρη του Δρουγγαρίου Μαρίνου
υπέβαλε τις ανάλογες ερωτήσεις μα η Θεοδώρα παρέμεινε σιωπηλή.Ο Θεόφιλος διέκρινε την σεμνότητα της και χάρισε τον αυτοκρατορικό θρόνο στην Θεοδώρα με την οποίαν απέκτησαν έξη παιδιά.Τον μετέπειτα αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ τον μέθυσο και πέντε θυγατέρες.Ονομάστηκε μέθυσος γιατί επεδίδετο σε διασκεδάσεις και εκδήλωνε δημοσίως την απιστία του προς τα δόγματα και τους κανόνες της εκκλησίας.Η Κασσιανή διαμοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και ίδρυσε μονή "Το μοναστήρι της Κασσιανής" στον Ξηρόλοφο,κοντά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης.Πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι περιεβλήθη το μοναχικό σχήμα μετά την αποτυχία της να γίνει αυτοκράτειρα. Την απάντηση δίδει ο Ιωάννης ο Στουδίτης Βυζαντινός μοναχός και συγγραφέας.Λέγει ότι η Κασσιανή διατηρούσε σχέσεις με την μονή Στουδίου ή μονή του Αγίου Ιωάννου ή μονή "των ακοιμήτων μοναχών".
Ιδρύθηκε από μοναχούς που προσεύχονταν νυχθημερόν και γι αυτό η μονή πήρε αυτό το όνομα.Η μονή Στουδίου ήταν  αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Κοντά στην τοποθεσία της μονής Στουδίου στον Ξηρόλοφο ίδρυσε η Κασσιανή την δική της μονή,να έχει το θάρρος και την προστασία τους και να συνδράμει με το ποιητικό της ταλέντο στην μετατροπή των παλαιών ύμνων και στην δημιουργία νέων τροπαρίων και ύμνων.
Στη μονή  της την  επονομαζόμενη "Το μοναστήρι της Κασσιανής" εχρημάτισε ηγουμένη όπου και συνέγραψε τα τροπάρια και τους ύμνους της.
Εκεί  συνέγραψε "Το τροπάριο της Κασσιανής"το οποίο αρχίζει με τον στίχο:

                                   Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή
                               Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,
                               την σην αισθομένη θεότητα,
                               μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
                               οδυρομένη,μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
                               Οίμοι!,λέγουσα,ότι νυξ μοι υπάρχει,οίστρος ακολασίας,
                               ζοφώδης τε και ασέληνος,έρως της αμαρτίας.
                               Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,
                               ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ
                               κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,
                               ο κλίνας τους ουρανούς,τη αφάτω σου κενώσει.
                               Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,
                               αποσμήξω τούτους δε πάλιν,
                               τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,
                               ων εν τω παραδείσω Εύα το δειλινόν,
                               κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα,
                               τω φόβω εκρύβης.
                               Αμαρτιών μου τα πλήθη,
                               και κριμάτων σου αβύσσους,
                               τις εξιχνιάσει; ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
                               Mη με την σην δούλην παρίδης,
                               ο  αμέτρητων ένων το έλεος.
                     

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

                             Η  Αγία  Και  Μεγάλη  Εβδομάδα
                                           Μεγάλη  Δευτέρα
                                                Τροπάριο
                                      Ιδού ο Νυμφίος έρχεται

                            Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της
                            νυκτός και μακάριος ο δούλος όν ευρήσει
                            γρηγορούντα ανάξιος δε πάλιν όν ευρήσει
                            ραθυμούντα.Βλέπε ούν, ψυχή μου,μη τω ύπνω
                            κατενεχθής,ίνα μη τω θανάτω παραδοθής,και
                            της βασιλείας έξω κλεισθής αλλά ανάνηψον
                            κράζουσα Άγιος Άγιος Άγιος ει ο Θεός.

Τον νυμφώνα σου βλέπω,Σωτήρ μου,κεκοσμημένον,και ένδυμα ουκ έχω,ίνα εισέλθω εν αυτώ λάμπρυνον μου την στολήν της ψυχής. Φωτοδότα και σώσον με.

                                           
 Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος,
τοις αποστόλοις έλεγεν εν τη οδώ.
Ιδού ανεβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα,
και παραδοθήσεται ο Υιός του Θεού,
καθώς γέγραπται  περί αυτού.
Δεύτε  ούν και ημείς,
κεκαθαρμένες διανοίες,
συμπορευθώμεν και νεκροθώμεν
δι αυτόν ταις του βίου ηδοναίς
ίνα και συζήσωμεν αυτώ και
ακούσωμεν βοώντος αυτού.
Ούκ έτι εις την επίγειον Ιερουσαλήμ
δια το παθείν,αλλά αναβαίνω προς
τον Πατέρα μου και Πατέρα υμών
 και Θεόν μου και Θεόν υμών.
Και συνανυψώ υμάς
 εις την άνω Ιερουσαλήμ
εν τη Βασιλεία των ουρανών.

Φθάσαντες πιστοί,
το σωτήριον πάθος
Χριστού του Θεού,
την άρατον αυτού
μακροθυμίαν δοξάσωμεν,
όπως τη αυτού ευσπλαχνίαν
συνεγείρη και ημάς,
ως αγαθός και
φιλάνθρωπος Θεός.

Κύριε ερχόμενος προς τους παίδας,
τους ιδίους στηρίζων μαθητάς,
έλεγες,κατ'ιδίαν παραλαβών αυτούς.
Πώς των ρημάτων μου αμνημονείτε,
ών πάλαι είπον υμίν,
ότι Προφήτην πάντα ού γέγραπται,
ει μη εν Ιερουσαλήμ αποκταθήναι;

Νυν, ούν καιρός εφέστηκεν,όν είπον υμίν.
Ιδού γαρ παραδίδομαι,
αμαρτωλών χερσίν  εμπαιχθήναι,
οι και σταυρώ με προσπήξαντες,
ταφή παραδόντες,
εβδελυγμένον λογιούνται ως νεκρόν
όμως θαρσείτε,τριήμερος γαρ εγείρομαι
 εις αγαλλίασιν πιστών και ζωήν
την αιώνιον.

Της ξηραθείσης συκής
δια την ακαρπίαν
το επιτίμιον φοβηθέντες,αδελφοί,
καρπούς αξίους της μετανοίας
προσάξομεν  Χριστώ,
τω παρέχοντι ημίν
το μέγα έλεος.

Δευτέραν Εύαν την Αιγυπτίαν
ευρών ο δράκων,
δια ρημάτων  έσπευδε κολακείας,
υποσκελίσα τον Ιωσήφ
αλλά αυτός καταλιπών τον χιτώνα,
έφυγε στην αμαρτίαν και γυμνός,
ουκ ησχύνετο,ως ο πρωτόπλαστος,
Χριστέ,ελέησον ημάς.     
                             Η  Μεγάλη     Εβδομάδα
                               
                                9 -15 Απριλίου 2012


              Μεγάλη Δευτέρα ο Χριστός στη μαχαίρα
              Μεγάλη Τρίτη ο Χριστός στην κρύπτη
              Μεγάλη Τετάρτη ο Χριστός εχάθη
              Μεγάλη Πέμπτη ο Χριστός ευρέθη
              Μεγάλη Πέμπτη ο Χριστός στο καρφί
              Μεγάλη Παρασκευή ο Χριστός στη θανή
              Μεγάλο Σάββατο ο Χριστός στον τάφο
              Μεγάλη Κυριακή  Χριστός Ανέστη

Αρχίζουν Τα Πάθη Σου Χριστέ Μου

Σήμερα Κυριακή 8 Απριλίου 2012. Είναι μια μεγάλη εορτή.
Η Κυριακή των Βαϊων ή η Κυριακή του Λαζάρου.
Γιορτάζουμε την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην πόλη Ιερουσαλήμ.
 Μετά από την Ανάσταση του Λαζάρου στην πόλη Βηθανία ο Ιησούς καθήμενος "επί πώλου όνου" εισήλθε στην Ιερουσαλήμ.
Εκείνη την ημέρα γιόρταζαν το Εβραϊκό Πάσχα οι Ιουδαίοι.
Το πέρασμα από την Ερυθρά θάλασσα και την σωτηρία τους από τους Αιγύπτιους.
Ο λαός τον επευφημούσε και έστρωνε τον δρόμο από όπου περνούσε ,με βάγια, κλαδιά φοίνικα και με άλλα νικητήρια φυτά,όπως κλαδιά δάφνης,ελιάς,ιτιάς,ακόμη  έβγαζε τα ρούχα που φορούσε και με αυτά έστρωνε το δρόμο για να περάσει ο νικητής βασιλιάς ψάλλοντας το "Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου,ο βασιλιάς του Ισραήλ".
 Ζητωκραύγαζε ο λαός τον ερχομό του στην Ιερουσαλήμ,η οποία απείχε μόνο 2,5 χιλιόμετρα από την Βηθανία και οι ειδήσεις για το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου είχαν φτάσει πολύ ενωρίς.
Επευφημούσαν τον Χριστό κρατώντας κλαδιά φοίνικα  φωνάζοντας "Ωσαννά". Ήταν οι ίδιοι που μερικές ημέρες αργότερα φώναζαν Άρον άρον να τον σταυρώσουν και σαν ληστή να τον κρεμάσουν.

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Το Σάββατο του Λαζάρου γιορτάσαμε το Σάββατο 7 Μαρτίου 2012.
Αυτή την ημέρα,μία εβδομάδα πριν το Μεγάλο Σάββατο,τιμούμε τον μαθητή του Ιησού Χριστού ο οποίος αναστήθηκε από τον δάσκαλο του τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Τον Λάζαρο από την Βηθανία.
Η Θρησκευτική μας παράδοση στην απαρίθμηση των θαυμάτων που πραγματοποιήθηκαν "θεία δυνάμει" από τον Ιησού Χριστό κατατάσσει τρίτο στη σειρά το θαύμα της Ανάστασης του Λαζάρου.
Ο Λάζαρος άρρωστος βαριά ζητούσε από τις αδελφές του,την Μάρθα και την Μαρία να φέρουν κοντά του τον Χριστό.
Ο Χριστός ειδοποιήθηκε αλλά οι τέσσερις ημέρες αργοπορίας που χρειάστηκε  για να φτάσει ως την Βηθανία,όπου ο Λάζαρος κατοικούσε,ήταν αργά για να τον βρει εν ζωή.
Ο Λάζαρος είχε πεθάνει και οι αδελφές του φρόντισαν να εκτελέσουν τις νόμιμες της εποχής τους διαδικασίες ταφής του.
Αφού τον σαβάνωσαν τον έκλεισαν σε μια σπηλιά που σφράγισαν με ένα μεγάλο βράχο.
Όταν έφτασε ο Ιησούς στη Βηθανία η Μάρθα τον οδήγησε στον τάφο του Λάζαρου.
"Δεύρο έξω Λάζαρε" διέταξε ο Χριστός  και  μετά από λίγο εμφανίστηκε ο Λάζαρος στην είσοδο της σπηλιάς να έρχεται προς τον Ιησού.
Μετά την Ανάσταση του οι ειδωλολάτρες τον κατεδίωξαν φοβούμενοι πως το θαύμα θα οδηγούσε πολλούς προς τον χριστιανισμό.
Ο Λάζαρος κατέφυγε στην Κύπρο όπου χειροτονήθηκε από τους Αποστόλους Επίσκοπος Κιτίου.
Ζούσε επί τριάντα χρόνια μετά από  τον θάνατο του Χριστού και πέθανε φυσιολογικά το έτος 63 μετά Χριστόν.
Μετά τον θάνατο του το σκήνωμα του ο αυτοκράτορας Λέων μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη όπου έχτισε ιερό ναό αφιερωμένο στο όνομα του.
 Η Ανάσταση του Λαζάρου απεικονίζει την νίκη της ζωής επί του θανάτου. Αυτή η ημέρα είναι μέρα χαράς!
Μας προετοιμάζει να δεχτούμε την λύπη των Παθών του Ιησού την Μεγάλη Εβδομάδα και την χαρά της Ανάστασης.
Ο λαός τιμά τον Λάζαρο με τα κάλαντα που ακούγονται συνήθως στα χωριά από τα μικρά κορίτσια.
Κρατούν καλαθάκια που είναι στολισμένα με λουλούδια.
Πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα κάλαντα του Λαζάρου.
Οι νοικοκυρές αντί άλλου τιμήματος βάζουν στα καλάθια τους αυγά που οι μητέρες των κοριτσιών θα βάψουν την Μεγάλη Πέμπτη κόκκινα.

Ήρθε ο Λάζαρος,ήρθαν τα Βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρων´τα ψάρια.
Βάγια Βάγια και Βαγιό
τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή
τρώνε σουβλιστό αρνί.
Στις 7 Απριλίου του έτους 1790 διεξήχθη η Ναυμαχία της Άνδρου στο ακρωτήριο Καφηρέα,το οποίο βρίσκεται  στην Εύβοια και πολύ κοντά στην Άνδρο.
Οι πρωταγωνιστές της ναυμαχίας ήταν από την μεριά της Ελλάδας ο Λάμπρος Κατσώνης και από την μεριά των Τούρκων,δεν γνωρίζω μετά βεβαιότητος,γιατί άλλοι ερευνητές λένε πως ήταν ο Καπουδάν Πασάς και άλλοι λένε ο Μουσταφά Πασάς.
Το βέβαιο είναι ότι ο νέος Σουλτάνος ο Σελίμ ΙΙ το 1789 αποφάσισε να εξοντώσει τον επικίνδυνο,όπως τον θεωρούσαν, για την Υψηλή Πύλη( σουλτάνοι και πασάδες),τον  ναύαρχο αντισυνταγματάρχη του Τσαρικού Ναυτικού τον Λάμπρο Κατσώνη.
Πολυάριθμες δυνάμεις που συγκέντρωσε  απετέλεσαν την ναυτική του δύναμη και βγήκε στα Δαρδανέλλια για να συναντήσει τον Λάμπρο Κατσώνη που τότε υπηρετούσε ως χιλίαρχος της Αικατερίνης της Μεγάλης.
Η Άνδρος βρέθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας με αυτή την περιβόητη ναυμαχία στο στενό του Καφηρέα,το γνωστό ακρωτήρι Κάβο Ντόρο.
Ο Λάμπρος Κατσώνης ήταν ο πρωταγωνιστής αυτής της ναυμαχίας, που διεξήχθη στη θαλάσσια περιοχή της.
Με τον Λάμπρο Κατσώνη να ηγείται επτά πλοίων και να συναντά τα 15 πλοία της τουρκικής αρμάδας στα οποία είχαν προστεθεί άλλα 15 των αλγερινών.
 Ο Κατσώνης δεν δείλιασε να ναυμαχήσει παρά το ότι οι δυνάμεις του σε πλοία ήταν ολιγάριθμες.
Στη ναυμαχία της Άνδρου της οποίας  η κυριότερη φάση διεξήχθη στις 7 Απριλίου του 1790 ο Λάμπρος Κατσώνης έχασε 5 πλοία.
Τα δύο αιχμαλωτίστηκαν από τους Αλγερινούς και τα τρία αυτοπυρπολήθηκαν από τους ίδιους τους κυβερνήτες των για να μην πέσουν αιχμάλωτα στα χέρια του εχθρού.
Στις απώλειες καταγράφονται και 650 άνδρες αξιωματικοί και ναύτες.
Υπήρξαν και πολλοί τραυματίες.
Οι απώλειες στους Αλγερινούς και στους Τούρκους ήταν 3.000.
Η Ναυμαχία στην Άνδρο ήταν μια επική ναυμαχία στην οποία οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και να επανέλθουν στις 7 του μήνα με τη συνοδεία 12 αλγερινών πλοίων.
Ο Λάμπρος Κατσώνης αντιστάθηκε σθεναρά και οι απώλειες του δεν ήταν πολλές σε σύγκριση με τις 3.000 απώλειες των   Τούρκων.
Μόνο σε πλοία έχασε μαζί με  τα πληρώματα τους.
Η Παράδοση λέει ότι οι σφουγγαράδες της περιοχής πολλά χρόνια μετά τη ναυμαχία έπιαναν μαζί με τα σφουγγάρια τους και τούρκικα σαρίκια.
Η Παράδοση ακόμη λέει  πως στο πλευρό των Τούρκων έλαβαν  μέρος νησιώτες αλλά και τουρκοκρητικοί,οι οποίοι αποτελούσαν τον μεγαλύτερο αριθμό των πληρωμάτων των τούρκικων πλοίων.
Γι αυτό θεωρείται πιθανότερο τα Ελληνικά πληρώματα των Τούρκικων πλοίων να επινόησαν το παραδοσιακό δίστιχο:
 "Aν  σ'αρέσει  μπάρμπα Λάμπρο,
  ξαναπέρνα από την Άνδρο".
Η ανοησία  των ελληνικών πληρωμάτων των τούρκικων πλοίων ήταν μεγάλη.
Δεν είχαν καταλάβει ότι ο νικητής ήταν ο Λάμπρος Κατσώνης και ότι οι αφεντάδες τους ήταν οι ηττημένοι.
7 Απριλίου 1906 δραστηριοποιήθηκε το ηφαίστειο Βεζούβιος με αποτέλεσμα την καταστροφή της Νάπολης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ξυπνούσε το ηφαίστειο με τη λάβα του να καίει τις γύρω περιοχές κατοικήσιμες και μη κατοικήσιμες.
Από τους Αρχαίους μεταχριστιανικούς χρόνους αυτό  το ηφαίστειο φανέρωνε την καταστροφική του δραστηριότητα.
Η πρώτη καταστροφή συντελέστηκε το έτος 79 μ.Χ.Η λάβα του ηφαιστείου κατέστρεψε ολοκληρωτικά τρεις μεγάλες ρωμαϊκές πόλεις.Στην καταστροφή της Πομπηϊας ήταν αυτόπτης μάρτυρας ο αξιωματούχος του Ρωμαϊκού στρατού ο Πλίνιος ο Νεότερος,του οποίου η μαρτυρία βρίσκεται καταγεγραμμένη σε δύο επιστολές του που σώθηκαν μέχρι των ημερών μας και μας πληροφορούν τα τρομερά συμβαίνοντα. Ο Στράβων ο αρχαίος  γεωγράφος και περιηγητής μας πληροφορεί ότι πριν την έκρηξη  οι πλαγιές του βουνού ήταν κατάφυτες από αγρούς και αμπέλια.Η κορυφή του  ήταν επίπεδη, μαύρη και καμένη. Πριν από το 1906 είχαν προηγηθεί άλλες δύο εκρήξεις αυτή  του 1798 και του 1872.
Μετά από κάθε έκρηξη η μορφή του βουνού διαμορφώνεται διαφορετικά,όπως και το ύψος του ,το οποίο παραμένει το ίδιο,όπως διαμορφώθηκε μετά την έκρηξη του 79 μ.Χ.
Στις πλαγιές του και μέχρις ένα oρισμένο ύψος ευδoκιμούν ωραίοι αγροί και αμπέλια που παράγουν πολύ νόστιμο κρασί γνωστό από τους Ρωμαϊκούς χρόνους είναι  το θαυμάσιο κρασί  lacrime Cristi - Τα δάκρυα του Χριστού.
Το εύφορο έδαφος στις πλαγιές του Βεζούβιου ελκύει τους κατοίκους οι οποίοι δεν εγκαταλείπουν τον τόπο τους παρά την επικινδυνότητα που παρουσιάζει.

Πώς λειτουργεί ένα ηφαίστειο και ποιοί είναι οι παράγοντες που το διευκολύνουν να εκραγεί.
Ηφαίστειο λέμε την δίοδο από το εσωτερικό  της γης ή από το εσωτερικό άλλων γεωειδών ουρανίων σωμάτων, η οποία επιτρέπει την εκροή πετρωμάτων και αερίων από τον εσωτερικό μανδύα προς τον εξωτερικό  φλοιό με τη μορφή λάβας.Η δίοδος ανοίγεται με την έκρηξη.Αυτή η δραστηριότητα οδηγεί στο σχηματισμό βουνού που στην καθομιλουμένη ονομάζουμε Ηφαίστειο.
Τα περισσότερα ηφαίστεια  είναι βουνά και ο σχηματισμός τους αποδίδεται στην ηφαιστειακή δραστηριότητα. Οι εκρήξεις των ηφαιστείων είναι δυο ειδών.Άλλοτε είναι βίαιες και άλλοτε είναι ηπιότερες αυτό εξαρτάται απ'ο την ποιότητα της λάβας,του μάγματος που εξέρχεται από τον κρατήρα του ηφαιστείου.Αν η λάβα είναι αραιότερη τότε βγαίνει εύκολα από τον κρατήρα και δεν χρειάζεται να ασκήσει μεγάλη δύναμη να βγεί.
Αν όμως η λάβα είναι παχύρευστη τότε τα αέρια και τα άλλα υλικά που περιέχει βγαίνουν με μεγάλη δύναμη, βίαια.
Τα ηφαίστεια σχηματίζονται εκεί όπου οι τεκτονικές πλάκες απομακρύνονται ή συγκρούονται.
Στο μέσον του Ατλαντικού ωκεανού υπάρχει μια ωκεάνεια οροσειρά,η οποία δίνει παραδείγματα ηφαιστείων από αποκλίνουσες πλάκες.Ο Ειρηνικός ωκεανός με το "Δακτυλίδι της φωτιάς" δίνει παραδείγματα ηφαιστείων από "συγκλίνουσες πλάκες". Η λάβα όταν βγει από το ηφαίστειο κρυώνει και στερεοποιείται γίνεται σκόνη,είναι η ηφαιστειακή τέφρα.Η τέφρα αυτή είναι χρήσιμη στις γεωργικές καλλιέργειες.Η εξόρυξη ηφαιστειογενών ορυκτών και μεταλλευμάτων είναι οι κύριες οικονομικές πηγές οι προερχόμενες από την ηφαιστειακή δραστηριότητα,η οποία πολλές φορές προκαλεί σεισμούς με τα συνακόλουθα φοβερά αποτελέσματα και τις επιπτώσεις στις ανθρώπινες ζωές,στην οικονομία,στο περιβάλλον.Από την άλλη μεριά πολλές φορές αποτελούν ισχυρή πηγή πλούτου στους ντόπιους κατοίκους.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ πυρήνα και φλοιού.Το σημείο μεταξύ πυρήνα και φλοιού ονομάζεται Μανδύας της Γης.

Ο μανδύας είναι ένα παχύρευστο στρώμα που βρίσκεται μεταξύ του γήινου πυρήνα και του φλοιού.Μανδύα διαθέτουν και άλλοι πλανήτες.Ο μανδύας της γης βρίσκεται σε βάθος 30 χιλιομέτρων - 2.900 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης και καταλαμβάνει το 70% του όγκου της.
Στον μανδύα παρατηρείται μια μεταδοτική κίνηση υλικών.Θερμά υλικά ανεβαίνουν από την περιοχή κοντά στον πυρήνα,ενώ ψυχρά υλικά βυθίζονται.Κοντά στη λιθόσφαιρα τα βαθύτερα υλικά που ανεβαίνουν λόγω της ελάττωσης της πίεσης που δέχονται,μπορεί να λιώσουν μερικώς και να οδηγήσουν σε ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Η λιθόσφαιρα είναι το εξωτερικό κέλυφος του πλανήτη.Στη γη η λιθόσφαιρα περιλαμβάνει το φλοιό και τον μανδύα.Η λιθόσφαιρα χωρίζεται σε τεκτονικές πλάκες,οι οποίες κινούνται ανεξάρτητα.
Η Ηπειρωτική  λιθόσφαιρα έχει πάχος περίπου 150 χιλιόμετρα προς το βάθος της γης.
Η Ωκεανική λιθόσφαιρα έχει βάθος 50- 100 χιλιόμετρα προς το βάθος της θάλασσας.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Tα Παιχνίδια των Μεγάλων με τα Χρήματα

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος η μεγάλη σύγκρουση που τερματίστηκε το έτος 1918 με έτος έναρξης το 1914 μετέβαλε  όχι μόνο σύνορα,αλλά σχεδόν όλα τα ενδιαφέροντα και τον χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής.
Δημιούργησε γιγαντιαία αναστάτωση στα μέχρι τότε παραδεδεγμένα στα οποία περιλαμβάνονται οι αξίες περί κυβερνήσεως,περί δικαίου,περί διεθνών σχέσεων,περί δημοκρατίας,περί ελευθερίας,περί εμπορίου,περί βιομηχανίας,περί δημοσιονομίας,περί εργασίας και λοιπές αρχές.
Ανακατατάξεις και επανεκτιμήσεις θεωρήθηκαν αναγκαίες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ωσάν πυρκαϊά αυτό το ξέσπασμα του ανθρώπινου λογισμού περιέλαβε το 93% επί του πληθυσμού. Οι χώρες που συμμετείχαν είχαν πληθυσμό που  υπερέβαινε το 1.700.000.000.Οι χώρες που κράτησαν ουδέτερη στάση είχαν συνολικό πληθυσμό μόνον 130.000.000.
Πριν από την έναρξη του πολέμου το πιο ίσως σημαντικό γεγονός είναι η θαυμαστή ανάπτυξη της νεώτερης Γερμανίας μετά την ενοποίηση της το 1871.
Το μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα της.Η τεχνική εκπαίδευση.Η επιστημονική έρευνα και η ακρίβεια,ως μηχανή,που διέκρινε τους Γερμανούς,συνετέλεσαν στην ανάδειξη τους ως τους πλέον επικίνδυνους ανταγωνιστές των παλαιοτέρων και πλέον βραδυκίνητων εθνών της Ευρώπης.
Η οικονομία στην παραγωγή και η επιδέξια εργασία τους,κατέστησαν ικανούς τους Γερμανούς να πλημμυρίσουν τις αγορές του κόσμου με τα εμπορεύματα τους.
Στην χημική βιομηχανία ήσαν ασυναγώνιστοι,στην ναυπηγική και στην κατασκευή μηχανών,ανταγωνίζονταν την Μεγάλη Βρεταννία.
Τα γερμανικά κεφάλαια βρίσκονταν πίσω από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Τα μεγαλοπρεπή γερμανικά επιβατικά πλοία  ταξίδευαν  σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς και ήταν ολοφάνερο  ότι   η Γερμανία  βρισκόταν στην οδόν της ειρηνικής κατακτήσεως του κόσμου  με το εμπόριο και την βιομηχανία.
Ο Γερμανικός στρατός εθεωρείτο ως η μεγαλύτερη  και ισχυρότερη πολεμική μηχανή της γης.Το γερμανικό ναυτικό ,το οποίο δημιουργήθηκε σε διάστημα μιας δεκαπενταετίας ερχόταν δεύτερο με πρώτο το βρεταννικό.
Γερμανοί άποικοι και γερμανικοί εμπορικοί οίκοι και τράπεζες  ήσαν διεσπαρμένοι στις πέντε ηπείρους και γερμανικό αίμα κυλούσε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες.
Η διείσδυση και η επέκταση της Γερμανίας παντού απετέλεσε ένα από τα θαύματα του νεότερου κόσμου.
Οι πνευματικοί της ηγέτες  από πολλά έτη πριν είχαν διατυπώσει την άποψη περί ανωτερότητας και μεγαλείου της Γερμανίας.Υποστήριζαν,ότι ένα έθνος,το οποίο πέτυχε τόσα πολλά στο παρελθόν  ήταν άξιο και ικανό να επιτύχει μεγαλύτερα επιτεύγματα στο μέλλον.Στο μεγαλεπήβολο αυτό όνειρο  μιας μελλοντικής παγκόσμιας γερμανικής αυτοκρατορίας υπήρχε ένα ανυπέρβλητο  εμπόδιο.Ήταν η Βρεταννική αυτοκρατορία  με κέντρο την Αγγλία.Αν το εμπόδιο αυτό δεν το ξεπερνούσαν δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν  τα γερμανικά  όνειρα ποτέ.
Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη οι ίδιοι οι Γερμανοί  δεν είναι στην ουσία φιλοπόλεμος λαός.Εκείνο που τους μετέτρεψε σε ένα εξαιρετικό μαχητικό έμψυχο υλικό  είναι το αυστηρό στρατιωτικό σύστημα,το πρωσσικό σύστημα.
Οι Γερμανοί ήταν  ειρηνικοί ήταν ευπειθείς και φιλόπονοι.
Οι Πρώσσοι,οι οποίοι αποτελούνταν από γερμανοφινικά στοιχεία έτειναν προς μίαν γραφειοκρατία άνευ φαντασίας.
Ένας ειδικός επί του θέματος είπε ότι "Οι Πρώσσοι ήσαν οι καλύτεροι κατασκευαστές μηχανών στον κόσμο,η δε μηχανή των ήταν ολόκληρη η Γερμανία".
Το βέβαιο είναι ότι κανένα έθνος δεν ήταν τόσο πλήρως επιστημονικά προπαρασκευασμένο προς πόλεμο όσο η Γερμανία.
Η Γερμανοί είναι γόνιμος φυλή γι αυτό η αύξηση του πληθυσμού των τους οδήγησαν σε υπερπόντιες αποικίες για να καλύψουν τις ζωτικές  ανάγκες τους.Κάθε χρόνο μεγάλος αριθμός ατόμων μετανάστευε σε άλλες χώρες.
Η  Μετανάστευση πριν από τον πόλεμο είχε περιοριστεί πολύ λόγω της βιομηχανικής προόδου της χώρας.
Η αποικιακή δραστηριότητα της Γερμανίας διήρκεσε 16 έτη από το 1884 - 1900.Αυτά τα χρόνια η Γερμανική Αυτοκρατορία κατόρθωσε να προσαρτήσει περί τα 2.660.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα με ιθαγενή πληθυσμό που ήταν 12.000.000 περίπου.
Να προσθέσουμε  και τα εδάφη που παραχώρησε το 1911 η Γαλλία  στην Γερμανία.Ήταν τα άνω από 280.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα επί του αφρικανικού εδάφους,στο Κογκό,με πληθυσμό  1.000.000. Οι Γερμανοί και οι άλλοι λευκοί που  εγκαταστάθηκαν  στην αποικιακή αυτοκρατορία ήταν κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί. Οι Γερμανοί μετανάστες έδειχναν προτίμηση για τις χώρες όπου μιλούσαν την Αγγλική γλώσσα.Γι αυτό  και είχε εγκατασταθεί μεγάλος αριθμός  στην Νότιο Αμερική στη Νότιο Αφρική και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Είχαν εγκατασταθεί παντού εκτός από τις γερμανικές αποικίες.
'Ετσι έβγαζε κανείς εύκολα το συμπέρασμα ότι οι γερμανικές κτήσεις αν και επεκτείνονταν  κάθε χρόνο 180.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δεν είχαν επιτύχει τον αντικειμενικό πρωταρχικό τους σκοπό,ο οποίος ήταν να προσφέρουν νέα πατρίδα στους Γερμανούς αποίκους.Η μόνη κτήση η οποία προσέφερε ελκυστική προοπτική ήταν η πρώην Γερμανική Ανατολική Αφρική. Όλες οι άλλες κτήσεις βρισκόταν απομονωμένες  σε μακρινή απόσταση από την Γερμανία  σε ανθυγιεινό περιβάλλον και άλλες ήταν υποανάπτυκτες.
Γερμανός στρατηγός και στρατιωτικός συγγραφέας  ομολογεί ότι " Η Γερμανία απέκτησε όλες τις πρώην αποικίες της όταν δεν είχε ναυτικό σε συμφωνία με την Αγγλία".Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνος  η Αγγλία ενίσχυε τις επεκτατικές βλέψεις της Γερμανίας. Το 1900 όταν ψηφίστηκε ο νόμος για το γερμανικό πολεμικό ναυτικό,η μόνη αποικιακή  προσθήκη στην αυτοκρατορία  ήταν η παραχώρηση του εδάφους του Γαλλικού Κογκό,η οποία δόθηκε ως αντιστάθμισμα  για το Μαρόκο.
Το τηλεγράφημα που έστειλε ο Κάϊζερ προς τον Πρόεδρο της Νοτιοαφρικανικής Ενώσεως  τον Ιανουάριο του 1896 σημειώνει την στροφή της βρεταννικής πολιτικής και την μεταβολή των αισθημάτων έναντι της Γερμανίας.
Οι Γερμανοί απέκτησαν έντονη αγγλοφοβία.Αυτή η φοβία τους κατέλαβε για πρώτη φορά κατά τον Νοτιοαφρικανικό πόλεμο γι αυτό και ο νόμος περί πολεμικού ναυτικού έτυχε ολόψυχα  λαϊκής υποστηρίξεως.
Η Γερμανία ονειρευόταν να αποκτήσει ισχυρό ναυτικό και όπως ήταν επόμενο οι Άγγλοι θορυβήθηκαν γιατί θεώρησαν πως αυτή η προσπάθεια των Γερμανών έθετε αυτούς σε κίνδυνο.
Η αγγλοφοβία των Γερμανών εντάθηκε ακόμη περισσότερο το 1906 στα γεγονότα του Μαρόκου,το 1908 στην Αυστροσερβική κρίση και το 1911 στο επεισόδιο του Αγαδίρ και έτσι μετά από κάθε ένα από  αυτά τα φοβερά  γεγονότα νέα νομοσχέδια ψηφίστηκαν. Οι Γερμανικές φιλοδοξίες  δεν εκρατούντο μυστικές  διακηρύσσονταν δημοσίως και από τον ίδιο τον αυτοκράτορα,τους στρατιωτικούς ηγέτες  και τους συγγραφείς.
Οι Άγγλοι παρακολουθούσαν την θαυμαστή ανάπτυξη της Γερμανίας με ανάμικτα αισθήματα ανησυχίας και θαυμασμού.
Τα γερμανικά προϊόντα είχαν κατακλύσει τις αγορές της Βρεταννικής Αυτοκρατορίας.Και όχι μόνο αυτό.Σε ορισμένες ξένες αγορές οι Γερμανοί είχαν εκτοπίσει τους Άγγλους.
Οι οικονομικές ανάγκες ενός έθνους υποδεικνύουν την πολιτική του σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι θέλουν οι πολιτικές αντιλήψεις.  Στον    τομέα της οικονομίας  είναι  αναγκαίο  να   αναζητηθούν   τα    βαθύτερα   αίτια   του  πολέμου.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012


Σήμερα αγαπητοί μου φίλοι είναι μια ηλιόλουστη μέρα 3 του Απρίλη 2012.
Από ενωρίς άρχισε να χτυπά το κινητό μου.
Οι φίλες  και οι φίλοι  του Το Ροζακί Σταφύλι μου υπενθύμισαν ότι σήμερα είναι έξη μήνες από την έναρξη του.
Ευχαριστήθηκα και ευχαρίστησα  από καρδιάς που μου το θύμισαν και για τις ευχές που μου έδιναν.
Όλοι με πήραν στο τηλέφωνο.
Δέχτηκα τηλεφωνήματα από τα πέρατα του κόσμου και του απόκοσμου.
Μέχρι και ο επισκέπτης  της Πρωταπριλιάς με πήρε για να με ευχαριστήσει για άλλη μια φορά.
Ακόμα εδώ είσαι τον ρώτησα.
Μου είπε ότι κατανάλωσε όλα τα νερά και τώρα με νέες δυνάμεις αναχωρεί για την πατρίδα του.
Τα λεφτά τον ρώτησα τόσες ημέρες, ώριμα, θα έχουν πέσει χάμω.
Γέλασε και μου είπε τόσο το καλύτερο.
Δεν θα κουραστώ να τα μαζέψω.
Με ευχαρίστησε ακόμη μια φορά γιατί δεν το είχε σκεφτεί και έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο.
Κατάλαβα πως έβαζε μπρος για να φύγει από τον εκκωφαντικό θόρυβο του διαστημόπλοιου του καθώς το έθετε σε τροχιά.
Να σας πω την αλήθεια ούτε καν θυμόμουν τι μέρα ήταν όταν άρχισε Το Ροζακί σταφύλι για πρώτη φορά.
Αυτή η  ημέρα ήταν 3 Οκτωβρίου 2011 όταν μου ήρθε στη μνήμη μου η έντονη  μυρουδιά,τώρα που το σκέφτομαι από τους απέναντι ερχόταν η μυρουδιά, ετοίμαζαν γλυκό σταφύλι που ετοίμαζε και  η μαμά μου αυτή την εποχή.

Ήταν μία από τις Κυριακές του Οκτώβρη,ημερομηνία δεν μπορώ να θυμηθώ,του έτους...
Ποίου έτους.
Αποφεύγουμε τις χρονολογίες, όταν μιλάμε για γυναίκες.
Οι γυναίκες δεν έχουν ηλικία και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τις τόσες βιομηχανίες αρωμάτων και καλλυντικών που ανθούν προς χάρη τους.
Με πήραν τηλέφωνο o θείος Ιωαννίκιος, η θεία, ο γιος τους ο Αρσένης,η σύζυγος του,τα παιδιά χαρούμενα,προφανώς θυμήθηκαν τα ξεφαντώματα εκείνης της ημέρας στο κτήμα τους.
Μου είπαν πως φυτεύουν ελιές στη θέση μερικών που ξεράθηκαν από τα χιόνια που τις σκέπασαν και πως μου ετοιμάζουν μια ομαδική επίσκεψη μόλις τελειώσουν τις αγροτικές εργασίες τους.
Με πήραν τηλέφωνο ο Μηνάς και η Βικτωρία να μου πουν ότι μου στέλνουν ένα ζωντανό  λαγουδάκι όπως εκείνο που δεν ήθελα να γευτώ εκείνο το βράδυ της επίσκεψης μου στο
σπίτι τους.
Και ποιός  δεν  με πήρε  στο τηλέφωνο.
Όλοι με πήραν.
Ήρθαν και οι γείτονες να μου ευχηθούν με τα παιδάκια τους γεμάτα χαρά που ετοίμασα τηγανίτες να τα κεράσω.
Μα και οι μεγάλοι  ευχαριστήθηκαν  τηγανίτες  μαζί με το λικέρ της μαμάς ή της γιαγιάς καλύτερα να πω.
Η μαμά πετούσε τα σπόρια και τα φλούδια από τα σταφύλια που έκανε γλυκό.
"Πέταξε τα μητέρα"έλεγε στην γιαγιά.
"Ναι κόρη μου" έλεγε η γιαγιά και έκλεινε το μάτι σε μένα.
Την ακολουθούσα και έβλεπα πώς τα έβαζε σε ένα μπουκάλι μεγάλο με τσίπουρο που έκρυβε στο ντουλάπι της.
Το άνοιγε μετά από ένα μήνα.
Το στράγγιζε πετούσε τα σπόρια και τα φλούδια,ετοίμαζε σιρόπι, το αναμείγνυε με το χυμό των σταφυλιών με το τσίπουρο που περιείχε  και...το λικέρ ήταν έτοιμο.
Ξεγελούσε τη μαμά λέγοντας της πως ήταν έτοιμο.
Πως το αγόρασε  από το κατάστημα.
Πολλές ευχές.
Στην υγειά μας.
Να κλείνετε τις πόρτες και τα παράθυρα να μην μπαίνει απ' εκεί ο Διάβολος. Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία. Εάν αφήσεις μια σχισμή, μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά. Εγώ αγωνίζομαι όλο το εικοσιτετράωρο, για να κλείσω όλες τις πόρτες του Σατανά («πόρτες και παράθυρα» είναι οι αισθήσεις).
Γέρων Παϊσιος

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Στη διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος διεξήχθη από τον Αύγουστο του έτους  1914 μέχρι τον Νοέμβριο του έτους 1918.
Συγκεκριμένα στις 2 Απριλίου του 1917 ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Γούντροου Ουϊλσον ο οποίος ήταν πρόεδρος από το 1913 μέχρι το 1921 ζήτησε από το Κογκρέσσο την κήρυξη  του πολέμου κατά της Γερμανίας.
Το έτος 1917 υπήρξε περίοδος σκληρών μαχών στο δυτικό  μέτωπο.
Οι δυο στρατοί ο Αγγλικός και ο Γαλλικός βρισκόταν στο σημείο εκείνο της αποδόσεως δυνάμεων που χαρακτηρίζονται ως ύψιστες δυναμικές.
Η απόδοση των στρατευμάτων τους βρισκόταν σε βαθμό υπέρτατο.
Κατά τη διάρκεια όλου του έτους 1917 προέβαιναν σε επιθέσεις καταστροφικές άλλοτε μεγαλύτερης και άλλοτε μικρότερης ισχύος εξαναγκάζοντας  τους Γερμανούς να αμύνονται.
Το έτος 1917 σημειώθηκε  ένα γεγονός το οποίο έμελλε  να αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας και βεβαίως του Πολέμου.Ήταν η εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων που οδήγησε στον  Πόλεμο των Υποβρυχίων που η Γερμανία υλοποίησε χωρίς παρεκκλίσεις.