Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

H  Aρχαία  Ελληνική  Γλώσσα  είναι  η  μετεξέλλιξη  από  την  Αττική  διάλεκτο,η  οποία  άρχισε  από  τον  5ον  αιώνα  π.Χ  να  εξαπλώνεται  πέρα  από  τα  όρια  της  Αττικής.   Με  τον  Μ. Αλέξανδρο   και  τα   στρατεύματα  του  διαδόθηκε  στην  Ανατολή  και  από  τότε  έγινε  η  κοσμική  γλώσσα  εκεί. Από  τότε  ονομάστηκε Ε λ λ η ν ι κ ή   κ ο ι ν ή   γ λ ώ σ σ α   ή  απλώς  Κ ο ι ν ή .
Δεν  είναι  απολύτως  γνωστό  πότε  και  πού  δημιουργήθηκε  η  Αρχαία  Ελληνική  Γλώσσα.
Το  αρχαιότερο  γραπτό  μνημείο  της  είναι  τα  Ομηρικά  έπη,τα  οποία  εγράφησαν  από  τον  Όμηρο  περί τον  8ο  αιώνα  π.Χ.
  Ελληνική  Γλώσσα   μιλούσαν  στην  Κυρίως  Ελλάδα   μέχρι  και  την  εποχή  του  Μ. Αλέξανδρου.
Την  Ελληνική  Γλώσσα  μιλούσαν  και  στις  αποικίες  στα  παράλια  της  Μ. Ασίας,  και  στον  Εύξεινο  Πόντο, στην  Κάτω  Ιταλία, στην  Σικελία  και  σε  άλλα  μέρη.
Η  Ελληνική  Γλώσσα  επεκτάθηκε  σε  όλη  την  Ανατολή  μέσω  του  μεγάλου  κατακτητή   και   εκπολιτιστή,  του  Μ. Αλέξανδρου.
Σε  λίγο  διάστημα  έγινε   παγκόσμια  γλώσσα  ,απαραίτητη  σε  κάθε  πολιτισμένο  άνθρωπο.
Οι  Αρχαίοι  Έλληνες  είχαν  σημειώσει  σημαντικές  προόδους  σε  όλους  τους  τομείς  της  επιστήμης  και  της  τέχνης.  και   ασχολούνταν   στις  συγγραφές  τους  με  κάθε  θέμα  που  ήταν  προσιτό  στην  ανθρώπινη  γνώση. 
Το  ίδιο,που  συνέβη  περίπου  κατά  τον  Μεσαίωνα  με  την  Λατινική  Γλώσσα  και  στους  νεώτερους  χρόνους  με  την  Γαλλική.    
Τα  αττικά  στοιχεία  είναι  εκείνα  που  αποτελούν  την  Κοινή  Γλώσσα  στο  μεγαλύτερο  μέρος  της.
Δεν  είναι  όμως  τα  μοναδικά.Στην  Ελληνική  Κοινή  Γλώσσα  περιέχονται  πάρα  πολλά  στοιχεία,τα  οποία  είναι  παρμένα  από  την  Ιωνική  διάλεκτο,  από  την  Δωρική  και  από  άλλες  διαλέκτους.
Επικρατούν,βεβαίως,τα  Ιωνικά  στοιχεία.
Στην  Αττική  διάλεκτο  είναι  γραμμένα  τα ωραιότερα   έργα  της  ανθρώπινης  σκέψης.
Στην  Ιωνική  διάλεκτο,την  καθεαυτού  Ιωνική  έχουν  γραφτεί  τα  έργα  του  Ηροδότου  και  τα  Ομηρικά  ποιήματα, τα  οποία  όμως  εμφανίζουν  και  στοιχεία  από  την  Αιολική  διάλεκτο.
Αυτά  τα  Αιολικά  στοιχεία,που   συναντώνται  στα  Ομηρικά  ποιήματα, οφείλονται  σε  παλαιότερες  περιόδους  της  ηρωϊκής  ποιήσεως, η  οποία  γράφτηκε  πρώτα  από  Αιολέους, στην  Αιολίδα  και  έπειτα  επεκτάθηκε  στην  Ιωνία  από  τους  Ίωνες.
Τα  όρια  μεταξύ  των  διαλέκτων    πάντοτε   ήταν  ευμετάβλητα  και  δεν  ήταν  σαφή. και  ορισμένα..
Αναμεταξύ  τους  παρουσίαζαν    διαφορές  σε  διαφορετικές  εποχές  και  σε  διαφορετικές  χώρες,  σε  σημείο  εξαφανισμού  των, και  τότε  διαμορφώθηκε   μία  Κοινή  Γλώσσα,όπως  ήταν  των  Αιολέων,των  Δωριαίων,των  Ιώνων   και  άλλες.
Με  αυτές  τις  συνθήκες  η  Αττική  διάλεκτος  άρχισε  τον  5ο  αιώνα π. Χ. να  εξαπλώνεται  πολύ  πέρα  από  τα  όρια  της  Αττικής.
 Η  Ελληνική  Γλώσσα  κατά  την  τρισχιλιετή  περίπου  ιστορική  της  πορεία  υπέστη  πολλές  αλλοιώσεις  και  δεν  θα  μπορούσε  να  γίνει  διαφορετικά,όπως  και  το  ότι  υπέκυψε  στο  νόμο  της  εξέλλιξης. Έτσι  από   όλες  τις  φάσεις  της  γλώσσας  εκείνη  που  κυριάρχησε  και  πάνω  της  βασίστηκε  η  σπουδή  της  Ελληνικής  Γλώσσας  είναι  η  Α τ τ ι κ ή   Δ ι ά λ ε κ τ ο ς.
Αγαπημένοι  μου  αρχάριοι  μαθητές  και  μαθήτριες  όλων  των  ηλικιών.
 Σήμερα  30  Ιανουαρίου 2014  εορτάζουν,όπως  κάθε  χρόνο  την  ίδια  ημερομηνία, οι  Τρεις  Ιεράρχες.
Είναι  οι  θρησκευτικοί  Πατέρες, οι  προστάτες  των  γραμμάτων  και  των  επιστημών.
Σήμερα είναι  μία  πολύ  καλή  ημέρα,ως  προς  την  ιερότητα  της  ημέρας, να   γίνει  η  έναρξη  στην  γραμματική  της  Αρχαίας  Ελληνικής  Γλώσσας.
 Πέρυσι  την  ίδια  ημερομηνία  έγινε   μία  πρώτη  προσέγγιση   στην  εκμάθηση   της  Λατινικής   Γλώσσας  στα  βασικά  της  μέρη.
Με  τα  βασικά  της  Αρχαίας  Ελληνικής  Γλώσσας  θα  ασχοληθούμε, το ίδιο.
 Η  προτεραιότητα  στη  Λατινική  Γλώσσα  οφείλεται  πρώτα  στο  βαθμό  δυσκολίας   και  έπειτα  στην  κατά  τάξη   τοποθέτηση  της  ξένης  γλώσσας,ως  φιλοξενούμενη  γλώσσα.
 Και  οι  δύο  γλώσσες  είναι  Αρχαίες  και  δεν  ομιλούνται  σήμερα.
Διδάσκονται  όμως. Η    Αρχαία  Ελληνική  στις  τρεις  τάξεις  του  Γυμνασίου,  έστω  και  αν  τα  κείμενα  είναι  μεταφρασμένα.
Στις  τρεις  τάξεις  του  Λυκείου  η  Αρχαία  Ελληνική  Γλώσσα   διδάσκεται  αυτούσια.
 Με  την  παρουσίαση  των  Αρχαίων  κειμένων,   με  τις  αρχαίες  λέξεις  τους , με  τα  γραμματικά  και  τα  συντακτικά  φαινόμενα,με  τους  φθόγγους. Όταν  λέμε  φθόγγους  εννοούμε  το  κάθε  ένα  γράμμα  από  το  οποίο  αποτελείται  η  λέξη  και  όχι  μόνο  το  γράμμα  αλλά  και  ο  ήχος,  η   φωνή, που  έχει  κάθε  λέξει,όταν  διαβάζουμε  δυνατά.
Αντίθεση   αποτελεί   η  Λατινική  γλώσσα, η  οποία    διδάσκεται  μόνο  στις  δύο  τελευταίες  τάξεις  του  Λυκείου  από  τους  μαθητές  που  επιθυμούν  να  ασχοληθούν  εκτενέστερα  με  την  Λατινική  γλώσσα, αργότερα  στο  Πανεπιστήμιο.
Και  οι  δύο  γλώσσες,όπως  και  άλλες  πολλές, ανήκουν  στη   μεγάλη  οικογένεια  των    Ινδοευρωπαϊκών    Γλωσσών.
Στην  Αρχαία  Ελληνική  Γλώσσα  έχουμε  μεγάλο  πλήθος   από  αρχαία  κείμενα  των  Αρχαίων  Ελλήνων  Συγγραφέων,τα  οποία  παρουσιάζουν  διαφορετικό  βαθμό  δυσκολίας, ο  οποίος  είναι  ανάλογος  με   την  γλώσσα  και  το  ύφος  του  συγγραφέα,ο  οποίος  ακολουθεί  το  ρεύμα  της  εποχής  του.
Τα  κείμενα  του  Δημοσθένη  και  του  Ισοκράτη  θεωρούνται  ευκολότερα  σε  αντίθεση  με  τα  κείμενα  του  Πλάτωνα  που  και  αυτός  σε  γενικές  γραμμές δεν  είναι  δύσκολος.
Δυσκολίες  παρουσιάζουν  τα κείμενα  του  ιστορικού  Θουκυδίδη.που  θεωρείται  ο  σημαντικότερος  της  εποχής  του  συγγραφέας, ο  οποίος  περιέγραψε  τον  Πελοποννησιακό  πόλεμο  κσι εξέθεσε  τα  αίτια  και  τις  αφορμές  του  με  κάθε  λεπτομέρεια. 

    

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Το  Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα

Οι  νεότερες  πληροφορίες  για  τον  κρητικό  πολεμιστή   στα  σύνορα  της  Αλβανίας  λένε,ότι  δεν  πέθανε  χτυπημένος  από  το  βόλι,όπως  μας  είπε  αρχικά  ο κυρ   Κωνσταντής  στις  εξομολογήσεις  του.
Ο  όλμος,που  πέταξαν   οι  εχθροί,πετάχτηκε  εκεί  κοντά  τους  και  τα  θραύσματα  του  χτύπησαν  μερικούς  δικούς  μας   πολεμιστές. Ο  κρητικός  ήταν  ένας  από  αυτούς.που  τραυματίστηκαν  μόνο. Λιποθύμησε  από  τον  πόνο  και  από  την  στενοχώρια  που  ένιωσε  από  την  είδηση  της κακής  έκβασης  της  εγκυμοσύνης  της  αγαπημένης  του  γυναίκας.
 Γύριζε  στην  πατρίδα  του  νικητής,αλλά  τα  χιόνια  ήταν  αυτά,που  αργότερα  αποστέρησαν  τη  ζωή  του.  Ολόκληρες  μέρες  περπατούσε  μέσα  στα  χιόνια  μέχρι  να  φτάσει  στην  πατρίδα
 και  τα  κρυοπαγήματα  νέκρωσαν  τα  πόδια  του.
Για  να  μην  χάσει  τη  ζωή  του,ήταν  αναγκαίο, να  υποστεί  το  βασανιστικό  χειρουργείο,να   του  κόψουν  τα  κατεστραμμένα   κάτω  άκρα  του,που  οι  ιστοί  τους  είχαν  νεκρωθεί, είχαν  παγώσει. Όμως  δεν   ήθελε  να  ζήσει  όλη  την  υπόλοιπη  ζωή  του  ξάπλα  σε  ένα  κρεβάτι  κατάκοιτος. Αυτός  ο  αγέρωχος  άνδρας, ο  περιπατητής, ο  εξερευνητής, στα  βουνά  της  ιδιαίτερης  πατρίδας  του,που  τόσο  πολύ  του  άρεσε  να  εξερευνά, να  περιδιαβάζει  και  να  αναπνέει  το  ζωογόνο  αέρα  τους.  Η  τύχη  το  έφερε  έτσι  ώστε  να  γνωρίσει  και  άλλα  βουνά  πιο  ψηλά από  τα  γνώριμα  βουνά  των  στοχασμών  του  όμως  τώρα  υπό  αντίξοες  πολεμικές  συνθήκες,που  δεν  του  επέτρεπαν  περιπάτους.
Γεμάτα  χιόνια  τα  βουνά  της  Κορυτσάς  στη  Β. Ήπειρο. Πρώτη  φορά  αντίκριζε  τόσο  χιόνι. Πόσο  του  άρεσε. Σαν  μικρό  παιδί  έκανε,όταν  έφτασαν  εκεί, μα  και  οι  άλλοι  άνδρες  από  το  λόχο  του, οι  συμπατριώτες  του, ήσαν  όλοι  το  ίδιο  ενθουσιασμένοι.
Σαν  παιδιά  έκαναν,όταν  αντίκρισαν  για  πρώτη  φορά  το  χιόνι.
Είδαν  και  εμπράκτως,από  κοντά, το  φυσικό  αυτό  φαινόμενο, που  γνώριζαν  από  το  σχολείο. Στην  πατρίδα,την   ζεστή, ιδιαίτερη  πατρίδα   τους, την  Κρήτη, ήταν  αδύνατον  να  το  απολαύσουν  σε  τόση  μεγάλη  ποσότητα.  Ξεχάστηκαν  για  μια  στιγμή,μέχρι  και  χιονομπαλιές  έπαιξαν,
σαν  μικρά  παιδιά, μέχρι  που  άρχισαν  γύρω  τους  να   σφυροκοπούν  τα  κανόνια.
Ας  συνεχίσουμε  όμως  την  εξιστόρηση  του κυρ  Κωνσταντή  και  ας  μην  ανακόπτουμε  τον  ειρμό  των  αναμνήσεων  του.
- Την  έκλεψε  την  όμορφη  κοπελούδα,ο   Κωνσταντής   ο  Νταλαβέρης, αυτό  ήταν  το  όνομα  αυτουνού  του  παλικαρά  άνδρα, του  Μικρασιάτη  άνδρα, του  ατίθασου, του  επαναστάτη,που  μπρος  στην  αγάπη  του  για  την  πατρίδα  του  την  Ελλάδα, αψηφούσε  και  την  ίδια  τη  ζωή  του  ακόμα. Αρνήθηκε  να  καταταγεί  στον  Τούρκικο  στρατό  και  να  τον  υπηρετήσει.  
Η  καρδιά  του  ήταν  πλημμυρισμένη  από  Ελλάδα  και  ο  κάθε  χτύπος  της  οδηγούσε  τα  βήματα  του  στα  ιερά  χώματα  της. Έτσι  στη  προσπάθεια  του  να  αποδράσει  από  την  Τουρκία  και  καθώς  τον  είχαν  επικηρύξει
-Τι  θα  πει,Κωνσταντή  μου,επικηρύξει;
ρωτούσε  η  κυρά  του, που  άκουγε  την  συζήτηση, καθισμένη  πιο  πέρα,έτοιμη  να  τον  βοηθήσει,αν  ήθελε  κάτι.
-Επικηρύξει θα  πει,καλή  μου, πως  το  Τουρκικό  κράτος  όρισε  ένα  κήρυκα  να  γυρίζει   στους  δρόμους  και  να  φωνάζει  δυνατά, ότι  θα  πληρωθεί  όποιος  καταδώσει  και  κατορθώσει  να  συλλάβει  αυτόν  τον  επικίνδυνο  άνθρωπο.
-Και  γιατί  τον  θεώρησαν  επικίνδυνο;
Ξαναρώτησε   η  Μαρία,  η  γυναίκα  του κυρ   Κωνσταντή.
-Γιατί,κυρά  μου, στη  προσπάθεια  του  να  αποδράσει  από  την  Τουρκία  για  να  μην  υπηρετήσει  στο  στρατό  της, σκότωσε  έναν  τούρκο  τσαούση.
-Και  τι  είναι  ο   τσαούσης; κυρ  Κωνσταντή.
-Παλιά,παιδί  μου  ονομαζότανε  έτσι  οι  αξιωματικοί  και  οι  κλητήρες  του  σουλτάνου. Σήμερα  στον  τουρκικό  στρατό  τσαούσης  θα  πει  λοχίας  και  σημαίνει  τον  άνθρωπο  που  έχει  στο  καπέλο  του  ένα  λοφίο.
- Και  τι  είναι  το  λοφίο,κυρ  Κωνσταντή.
-Θα  σου  πω  αργότερα,παιδί  μου,να  τελειώσουμε  την  κουβέντα  πρώτα. Οι  τσαούσηδες  ήταν  πρόσωπα  σπουδαία  και  ο  αρχιτσαούσης  ήταν  και  δικαστής.  Είχε  σκοτώσει,λοιπόν, τον  τσαούση  και  τον  καταδίκασαν,λέει,σε  θάνατο  κι  έτσι  κατέφυγε  στην  πατρίδα.
 Ένιωθε  την  ψυχή  του  γεμάτη  από  αγαλλίαση, όπως   αισθάνεται  κάποιος,όταν  βρεθεί  στα  πατρογονικά  του  εδάφη  και  για  να  κρυφτεί  πήγε  ψηλά  στο  βουνό.
Πάντοτε  τα  βουνά  συναρπάζουν  τους  φυγάδες  και  είναι  τα  πιο  κατάλληλα  μέρη   για  να  κρυφτεί  ένας  άνθρωπος  φοβισμένος,ένας  κυνηγημένος  άνθρωπος.
Την  έκλεψε,λοιπόν,την  όμορφη  κοπελούδα.
Της  έκανε  έξι  παιδιά  μα  δεν  πρόλαβε  να  τα  μεγαλώσει  και  να  τα  χαρεί.
Σε  ένα  μπάρκο  του  εκεί  κοντά  στο  κάβο ντόρο,μια  μέρα  που  η  θάλασσα  είχε  μεγάλη  τρικυμία, το  καράβι  του  τσακίστηκε  στα  βράχια.
Δε  σώθηκε  κανείς  παρά  μόνο  ο  μικρός  αδελφός  του  ο  Γιαννιός. Αυτά  μου  έλεγε  ο  πηλιορείτης  φίλος  μου,έτσι  σαν  παραμύθι,την  ώρα  της  ανάπαυλας.
Τα  είχε  και  αυτός  ακούσει  από  τη  μάνα  του,που  σαν  μεγάλωσαν  τα  παιδιά και  άρχισαν  να  ρωτούν  για  τον  πατέρα  τους,τους  εξιστορούσε  τα  καθέκαστα.
Επικράτησε  σιωπή,όταν  τελείωσε  ο  κυρ  Κωνσταντής  την  κουβέντα του.
 -Θέλει  να  ρωτήσει  κανείς; έχετε  καμια  απορία; είπε.
-Eγώ,κυρ  Κωνσταντή,σε  ρώτησα  να  μου  πεις  τι  είναι  το  λοφίο.
- Πολύ  καλά,παιδί  μου, με  συγχωρείς,το  ξέχασα. Το  λοφίο,που  έχουν  οι  τσαούσηδες  στο  καπέλο  τους  είναι  μια  φούντα.
-Τι  είναι  η  φούντα,κυρ  Κωνσταντή;
- Παιδί  μου, είναι  μια  δέσμη.
-Τι  δέσμη,κυρ  Κωνσταντή; ανθοδέσμη;
- Πες  το  και  έτσι,παιδί  μου, είναι  μια  ανθοδέσμη  αλλά  δεν  είναι  από  άνθη.
- Από  τι  είναι,κυρ  Κωνσταντή  μου;
-Είναι,παιδί  μου,από  αλογίσιες  τρίχες.
-Εγώ,νόμιζα,είπε  το  μεγαλύτερο  παιδί  της  παρέας  πως  ήταν  από  κλωστές.
-Για  να  ράψουν  το  καπέλο  τους,αν  σκιστεί; αυτό  νόμιζες; είπε  η  κυρά  Μαρία.
-Ναι,κυρά  Μαρία  μου,είπε  το  αγόρι,και  τα  ενδύματα  τους.
-Όχι,παιδί  μου, είπε  ο  κυρ  Κωνσταντής,είναι  από  τρίχες  αλόγου.
-Είναι  πιο  γερές, μονολόγησε  η  κυρά  Μαρία.

   

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

  Το  Ποίημα  του  Σαββατόβραδου

Η  Μακεδονία  είναι  μία
 και  είναι   Ελληνική

Μακεδονία  είναι  μια,  στον  κόσμο
                                   δεν  ειν'  άλλη.
Κι  όποιος  ψευτοπαλικαράς  θελήσει
                                   να  τη  βγάλει
από  τη  θέση  της  ψηλά,  στο  χάρτη
                                   που  δεσπόζει,
θα  φάει  φάπα  και  μπουνιά
κανένας  δεν  τον  σώζει.
Κι αν  θες  να   μάθεις,Σκοπιανέ,
την  καθαρή    αλήθεια
τρέξε  να   βρεις  προγόνους  μας,
βιβλία  του Πατέρα  της  Ιστορίας,
Ηρόδοτου  το   Ε 17  και  το  Ζ  127 
και  μη  λες  παραμύθια.
Γιατί  ζηλεύεις  και  ζητάς
να  γίνεις  Μακεδόνας
και  θέλεις  την  πατρίδα  μας
να  καρπωθείς   μονάχος.


Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Ένας  υπεραιωνόβιος  από  το  Πουέρτο  Ρίκο  απεβίωσε  στις  24  Ιανουαρίου  2007.
 Είναι  ο βετεράνος  και  ο  γηραιότερος  παλαίμαχος  του  Α'  Παγκοσμίου  Πολέμου.
Είναι  ο  Εμιλιάνο  Μερκάδο  ντελ  Τόρο.
Το  2001  μετά  τον  θάνατο  του  Αμερικανού  Φρεντ  Χέϊλ,  στη  Ν. Υόρκη,ο  οποίος  κατείχε  το  ρεκόρ  του  μακροβιότερου  ανθρώπου  στον  κόσμο  από  τις  5  Μαρτίου  μέχρι  τις  19  Νοεμβρίου  του  2004,οπότε  και  απεβίωσε  σε  ηλικία  113  ετών.
Από  τότε  ο  Εμιλιάνο  Μερκάδο  ντελ  Τόρο  έγινε  ο  γηραιότερος  άνδρας  στον  κόσμο  και  στις 11  Δεκεμβρίου  2006  έγινε  το  γηραιότερο  εν  ζωή  πρόσωπο  στον  κόσμο.
Στις  1  Ιανουαρίου 2005  εγράφη  το  όνομα  του  στο  βιβλίο  των  ρεκόρ,στο  βιβλίο  Γκίνες,  ως  ο  μεγαλύτερος  σε  ηλικία   άνδρας  στον  κόσμο.
Ως  βεταράνος  του  Α'  Παγκοσμίου  Πολέμου  κατέρριψε  το  ρεκόρ  του  Ιταλού  Αντόνιο  Τόντε,  ο  οποίος  κατείχε  το  ρεκόρ  του  μακροβιότερου  ανθρώπου από  την  1  Μαρτίου  2001  μέχρι  τις  3  Ιανουαρίου  2002  και ο  οποίος  απεβίωσε  στη  Σαρδηνία  σε  ηλικία  112  ετών.
Ο  Εμιλιάνο  Μερκάδο  ντελ  Τόρο  κατέρριψε  το  ρεκόρ  του  Αντόνιο  Τόντε  ως  ο  μακροβιότερος  βετεράνος  από  όλες  τις  στρατιωτικές  δυνάμεις  του  κόσμου.
Ο  Τόρο  ήταν  ακόμη  εκπαιδευόμενος  όταν  υπογράφηκε η  συνθήκη  ανακωχής  του  1918.  Απεβίωσε  σε  ηλικία  115  ετών  και  5  μηνών  το  έτος  2007  στις  24  Ιανουαρίου  από  φυσικά  αίτια.
Μετά  το  θάνατο  του  τον  διαδέχθηκε   ως   ο  γηραιότερος   άνθρωπος  στον  κόσμο,ο  Ιάπωνας   Τομάτζι  Τανάμπε  από  τις  24  Ιανουαρίου  2007  μέχρι  τις  19  Ιουνίου  2009, οπότε  μπήκε  στο  βιβλίο  Γκίνες  την  ίδια  ημέρα  που  απεβίωσε σε  ηλικία  113  ετών  και  214  ημερών.
Μετά  τον  θάνατο  του  Τανάμπε  καταγράφηκε  ως  ο  γηραιότερος  άνδρας  στον  κόσμο, ο  Βρετανός  βετεράνος  του  Α'  Παγκοσμίου  Πολέμου,ο  Χένρι  Όλιγχαμ, ο  οποίος  απεβίωσε  σε  ηλικία  113  ετών  στις  18  Ιουλίου  2009

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

To  Kυριακάτικο  Μυθιστόρημα

Είναι  εύλογη  η  απορία  και  είναι  σωστό  να  αναρωτιέται  κανείς,γιατί  η  Σημέτα  δεν  έκανε  την  εμφάνιση  της  στην  γιαγιά  της  ακόμη,όπως  επίσης  είναι  άξιο  απορίας  γιατί  η  σύζυγος  του  mr  Άντριου  και  ο  γιός  τους  ο  Μπίλ, ο  αρραβωνιαστικός  της  Σημέτας  δεν  έχουν  κάνει  την  εμφάνιση  τους;  ακόμη. Έχει  περάσει  μία  εβδομάδα  από  τα  συμβαίνοντα  γεγονότα  στο  εργοστάσιο  της  βιομηχανίας  προφυλακτικών    του  mr  Άντριου,  με  κύριο  πρόσωπο  των  καυγάδων  την  κυρά  Ασημίνα  και  κανένα  από  αυτά  τα  συγγενικά  του  πρόσωπα  δεν  ενδιαφέρθηκε  για  την  τύχη,τουλάχιστον,  του  mr Άντριου,γιατί  η  παρουσία  της  κυράς  Ασημίνας  ακόμη  παρέμενε  κρυφή, αφού  αυτή  την  εντολή   έδωσε   στον  Γιωργή   τον  καφετζή  πριν  αναχωρήσει  για  την  Αμερική,να  μην  πει  τίποτε  σε  κανένα.  Ο  Γιωργής  υποσχέθηκε  πως  δε  θα  πει  τίποτε  σε  κανένα  και  πως  αν  την  αναζητούσαν  οι  φίλες  της  θα  έλεγε  πως  είναι  στο  γιο  της  στην  Γερμανία.
Τι  να  συμβαίνει  τώρα.Οι  τηλεοράσεις  "βούϊξαν" κάλυψαν  το  γεγονός,πήραν  συνεντεύξεις  από  τους  δύο  πρωταγωνιστές  του  επεισοδιακού  καυγά  της  ηλικιωμένης  ελληνίδας  με  τον  mr  Άντριου,τον  ένα  εκ  των  διευθυντών  της  εταιρείας-κολοσσός Life  and  Flight. Πλήρης  έλλειψη  πληροφόρησης  του  γεγονότος. Μα  πού  βρίσκονταν  στην  ζούγκλα; Γιατί   έχουν   πλήρη  μεσάνυχτα  περί  του  γεγονότος;
 Όσα  θα  ακολουθήσουν  πιο  κάτω  φαίνονται  αληθοφανή  και  παχνιασμένα,σκεπασμένα  από  την  ομίχλη  της  ιστορίας  και  του  μύθου.
Η  Σημέτα  μετά  το  γεμάτο  απόγνωση  τηλεφώνημα,που  έκανε  στη  γιαγιά  της  εκείνο  το  απόγευμα  που  η  ένταση    και  η  πίεση  που  δεχόταν από  τον  mr  Άντριου,τον  πατέρα  του  Μπιλ,του  αγαπημένου  της,   είχε  φτάσει  στο  αποκορύφωμα,είχαν  καταβάλλει  την  αξιοπρέπεια  και  τον  εγωϊσμό  της  και   ένοιωθε  τόση  περιφρόνηση  από  αυτόν  τον  αλιτήριο,τον  mr  Άντριου,τον  άδικο  αυτό  πλούσιο  άνδρα, τον  αμαρτωλό,όπως  τον  έλεγε  η  γιαγιά  της. Δεν   ήταν  μόνον  αυτό. Σε  όλο    το  σκηνικό  της  ίντριγκας  που  μηχανεύονταν  εναντίον  της,προστέθηκε   η  πρόσκληση  που  έλαβε  ο  Μπιλ  να  παρευρεθεί  στο  πάρτυ  που  έδιναν  σε  ένα  μεγάλο  ξενοδοχείο,ο  συνεταίρος  του  mr  Άντριου  και  η  σύζυγος  του  για  τα  γενέθλια  της  κόρης  τους,που  συμπλήρωνε  τα  10 χρόνια  της. Είναι  το  κοριτσάκι  που  ο  mr  Άντριου  προορίζει  για  μέλλουσα  νύφη  του  Μπιλ. Επιμένει  παράλογα  και  απαιτεί   φορτικά  ο  γιος  του  να  περιμένει  άλλα  10  χρόνια,να  μεγαλώσει  αυτό  το  στρουμπουλό  κοριτσάκι,  που  όλο  κάτι  μασουλάει.  Απαιτεί  να  περιμένει  να  μεγαλώσει,να  γίνει  20  για  να  την  παντρευτεί ο  γιός  του. Δεν  είναι  καλά  ο  πατέρας  μου  έλεγε  στην  Σημέτα, όταν  συζητούσε  μαζί  της  αυτές  τις  παράλογες  απαιτήσεις  του  πατέρα  του.  Η  Σημέτα  άκουγε  σιωπηλή  και  δεν  μιλούσε,όπως  τώρα   που  ο  Μπιλ  αποδέχτηκε  την  πρόσκληση  για  το  πάρτυ  της  μικρής  Δεν  ήταν  στον  χαρακτήρα  της  Σημέτας να  είναι  σιωπηρή  τώρα  όμως  σα  να  έβλεπε  τη  γιαγιά  της  μπροστά  της. Να  βάζει  το  δάκτυλο  στο  στόμα  της  κάθετα  και  να   λέει  στη   Σημέτα: σιωπή.
 H  Σημέτα   δεν  προσπάθησε  να  αποτρέψει  τον  Μπιλ  από  αυτή  την  εκδήλωση.
Ήξερε  πως  ήθελε  να  είναι  εκεί  για  να  κάνει  χάζι  τη  μικρή  που  όλο  μασούλαγε  τσίχλες  που  γέμιζε  τα  μάγουλα  της,  έκανε  μεγάλες  φούσκες,  που  έσκαγαν  και   γέμιζαν  το  πρόσωπο  της, κολλούσαν  στα  μάγουλα  της  και  που  κάθε  φορά  ξαφνιαζόταν  λες  και  ήταν  η πρώτη  φορά. Ο  Μπιλ  είπε  στη  Σημέτα  ότι  ήθελε  να  παρευρεθεί  στο  πάρτυ  για  να  διασκεδάσει  με  την  μικρή,που  φαινόταν  γουστόζικη, όπως  την  περιέγραφαν.
Η Σημέτα  δεν  έδειχνε  να  στεναχωριέται. Ο κίνδυνος  προς  στιγμήν  δεν  ήταν  ορατός. Έχουμε  χρονάκια  μπροστά  μας   έλεγε. Όταν  όμως  ο  Μπιλ  επέστρεψε  από  το  πάρτυ, ήταν  τόσο  ενθουσιασμένος  με  τα  καμώματα  της  μικρής, που  την  περιέγραφε  σαν  ένα  τέρας  εξυπνάδας  και  πονηριάς. Ηταν  ένα  σκανδαλιάρικο  κοριτσάκι  τόσο  χαριτωμένο  που  κανένας  δεν  του  χαλούσε  χατίρι  και  έτσι    κατάφερνε  πάντοτε  να  γίνεται  αυτό  που  θέλει.
 Είναι  ο  ίδιος  ο  μπαμπάς  της, όπως  είναι  και  ο  δικός  σου,αγάπη  μου, είπε  η  Σημέτα  στον  Μπιλ.  Ναι,αγάπη  μου,  πολύ  σωστά,έλεγε  ο  Μπιλ. Αν  δεν  ταίριαζαν δεν  θα  ήταν  συνέταιροιι
 στην  επιχείρηση  Life  and  Flight.    Η  Σημέτα  ένοιωσε   την  απόρριψη  από  τον  mr  Άντριου  και  τώρα  ο  ενθουσιασμός  του  Μπιλ  γι  αυτό  το  χοντρουλό  κοριτσάκι  την  έφεραν  λίγο  σε  απόγνωση, την  Σημέτα ,την  ψηλή  αυτή  κοπέλα,την  ελληνογερμανίδα,που  ένοιωσε  σαν  μικρό  κοριτσάκι  γι  αυτό  και  έτρεξε  να  ζητήσει  προστασία  από  τη  γιαγιά  της  εκείνο  το  απόγευμα  που  η  καρδούλα  της  πλημμύρισε  από  την  στεναχώρια  και  η  στενότητα  αντιλήψεων  του  mr  Άντριου  την  πίεζαν  τόσο  πολύ  που   δεν  μπορούσε  να   ελέγξει  τον  εαυτό  της  και  έβαλε  τα  κλάματα  στο  τηλέφωνο. Δεν  μπορούσε  να  μιλήσει.Τα  δάκρυα  την  έπνιγαν. Η  κυρά  Ασημίνα  φοβήθηκε  πολύ. Φοβήθηκε  μην  πάθει  τίποτε  η  εγγονή  της. Φοβήθηκε  μην  πάθει  τίποτε  ο  γιός  της. Έτσι  πήρε  το  αεροπλάνο  για  να  είναι   κοντά  της. Ο  καβγάς  με  τον  mr  Άντριου  την  έφεραν  πληγωμένη  στο  νοσοκομείο,  όπου  περιμένει  να  αναρρώσει   και  φλέγεται  από  ΄την  επιθυμία    να  συναντήσει  την  αγαπημένη  της  εγγονή
Η  Σημέτα  δε  φανταζόταν  ποτέ  ότι  η  γιαγιά  της  θα  έπαιρνε  το  αεροπλάνο  για  να  βρεθεί  κοντά  της. Τις  επόμενες  ημέρες  μία  επίδειξη  που  είχε  σχεδιαστεί  από  καιρό πριν, από  την  θεία  της  Λίντα  σε  συνεργασία  με  τον  οίκο  μόδας  στο  Μαϊάμι  της  Φλόριδας   την  έφεραν  εκεί  μαζί με  την   ομάδα  της,  που  την  αποτελούσαν   αγόρια  και  κορίτσια,μοντέλα,
Ήταν  Νοέμβριος  μα  στην  Φλόριντα  οι  θερμοκρασίες  αυτή  την  εποχή  είναι  υψηλές  σε  αντίθεση  με  τη  Ν. Υορκη,όπου  οι  θερμοκρασίες  αυτή  την  εποχή  είναι  πολύ  χαμηλές  και  κάνει  πολύ  κρύο. Εκεί  στο  Μαϊάμι,δίπλα  στους  φοίνικες  της  παραλίας  πάνω  στην  άμμο  και  στα  βράχια, μέσα  στις φυλλωσιές, πόζαραν  τα  παιδιά,  επεδείκνυαν  και  φωτογραφιζόταν  με   μπικίνι,με  βερμούδες,με  σορτσάκια   και με   ρούχα  που  φοριούνται  στην  παραλία,παρεό  και  άλλα  αξεσουάρ, καλοκαιρινά  καπέλλα  ψάθινα, όμορφες  τσάντες  και  παπούτσια. Οι  φωτογραφίσεις  συνεχιζόταν  το  βράδυ  με  τα  πολύχρωμα  φώτα  και  τα  οπτικά  τεχνάσματα  του αρμόδιου  ηλεκτρολόγου,τα  εφέ, που  προσέδιδαν  φαντασμαγορία  στο  χώρο  εκείνο  της  φωτογράφισης.  Η  Σημέτα    ενθουσιασμένη  επιδόθηκε  στην  εργασία  της  και  με  την  ομάδα  της  παρουσίασαν  μία  προσεγμένη  δουλειά. Οι  φωτογραφίες  μα  και  η  παρουσία  των  όμορφων  αγοριών  και  κοριτσιών,που  ήταν  μοντέλα  από  την  σχολή  της  θείας  της  Λίντα,άφησε  όλους  άφωνους  τόσο  τους  φωτογράφους  και  τους  άλλους  συντελεστές  της  οργανωμένης  επίδειξης  όσο  και  τους  περαστικούς,τους  περίεργους  και  όλους  όσους  αρέσκονται  σε  αυτού  του  είδους  τα  θεάματα. Η  Σημέτα  βρήκε  τον  εαυτό  της  και  ξέχασε  τις  στεναχώριες  της,διασκέδαζε  με  τα  άλλα  παιδιά,επιδίδονταν  στην  κολύμβηση  και  τα  βράδια  χόρευαν  στις  disko  της  παραλίας.
Η  ζεστή  ατμόσφαιρα,ο ήλιος  που  έκαιγε  οι  μυρωδιές  από  τα  αντιηλιακά, μέσα  στο  Φθινόπωρο,  ήταν  ένας  ωραίος  τρόπος  ζωής  μακριά  από  τον  mr  Άντριου.
 Δε  γνώριζε  ακόμη  τι  είχε  συμβεί  στον  άδικο  και  κακό  αυτόν  άνθρωπο,όπως  έλεγε  τον  πατέρα  του  αγαπημένου  της.
Οι  μέρες  της  επίδειξης  τελείωναν  στην  όμορφη  αυτή  πόλη  και  η  καρδούλα  της  σφιγγόταν  από  τη  λύπη  που  προξενούσε  κάθε  φορά  η  συνάντηση  με   τον  mr  Άντριου.  Αν  γνώριζε  η  Σημέτα  σε  ποιά  κατάσταση  βρίσκεται  στο  νοσοκομείο  αυτός  ο  άνθρωπος  δεν  θα  την  στεναχωρούσε  τόσο  η  επιστροφή  στα  ίδια ,στην  ανάρμοστη  συμπεριφορά    του ,που  την  βασανίζει  αρκετά. Η  Σημέτα  ένα  συναισθηματικό  κορίτσι,  θα  στεναχωρηθεί  πολύ, το  ίδιο, όπως  στεναχωριέται  κάθε  φορά που  ο  Μπιλ   μιλάει   άσχημα  για  τον  πατέρα  του.                                                                                                                                                                                                               

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Το  Ποίημα  του  Σαββατόβραδου

Με  απατάς

Με  απατάς,  συνέχεια  με  απατάς
Θεέ  μου,πού  το  πας
Με  μας  τους  δύο  πες  μου
τι  θα  γίνει.

Με  απατάς, το  ξέρω  με  απατάς
μα  πού  το  πας
Το  σχοινί  παρατραβάς
και  θα   κοντύνει.

Δε  σε  πειράζει;
Μήπως  και  μένανε  με  νοιάζει;
και  τι  θαρρείς; πως  υπομένω  κι  επιμένω;
Τι  να  περιμένω; Eσένα,καλέ  μου

Να  υπομένω; τι;
Δεν  είμαι  άρρωστη  εγώ  να  περιμένω
Κάνεις  το  japping  σου και  θάρθει  και
η  σειρά  μου;

Άκου,καλέ  μου,αν  θες  να  μάθεις,
σε  περιμένω.
Να  φύγεις  πρώτος
Να  είσαι  και  ο  πρώτος.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

Το  πλοίο  με  τα  χημικά  απόβλητα  από  την  Συρία    έκανε  την  εμφάνιση  του. Ετοιμάζονται  να   τα  ρίξουν  στις  θάλασσες  μας  έτσι  ώστε  να  τις   μολύνουν   και  γενικότερα  να  μολύνουν   τη  Μεσόγειο  Θάλασσα  για  να  μη  μπορούμε  να  ξαναγευτούμε  ένα  καθαρό  ψάρι  χωρίς  να  γεμίσουμε  σπυριά  μέσα  και  έξω  τον  οργανισμό  μας. Την  επιχείρηση  ανέλαβε  ο  Οργανισμός  των  Ηνωμάνων  Εθνών και  ο  Οργανισμός  για  την  απαγόρευση  της  χρήσης  Χημικών  Όπλων. Η  απαγόρευση  ήταν  αναγκαίο  να  γίνει  πριν  αρχίσει  η  χρήση  των  χημικών  για  να  μη  φθάσουμε  στην   κατάσταση  αυτή.
Η  είδηση  προέρχεται  από  την  ιστοσελίδα  του  BBC,που  δημοσιεύθηκε  χθες. Όλοι  οι  σημαντικοί  παράγοντες  διαφωνούν   "κάθετα"   και  το  SOS που  εκπέμπουν  είναι  διεθνές. Όλοι  είναι  αντίθετοι.  Από  τους   Καθηγητές    Επεξεργασίας  και  Διάθεσης  των  Επικίνδυνων  Αποβλήτων, μέχρι  τους   βουλευτές   και   τον  περιφερειάρχη. Όλοι  ανησυχούν  για  την  καταστροφική  αυτή  ενέργεια  που  απειλεί  το  κλειστό  θαλάσσιο  περιβάλλον  της  λεκάνης  της  Μεσογείου, το  οποίο  αποτελεί  το  πιο  ευαίσθητο  και  πιο  σημαντικό  θαλάσσιο  οικοσύστημα  του  πλανήτη  μας.  Ο  ΘΕΟΣ  ΝΑ  ΦΩΤΙΣΕΙ   τους  υπουργούς  των  εξωτερικών  των  ΗΠΑ  και  της  Ρωσίας,που  θα  συναντηθούν  στην  Ελβετία,όπου  ξεκινούν  οι  ειρηνευτικές  συζητήσεις. ΕΙΘΕ να  επιλύσουν  αυτό  το  πρόβλημα  σωστά  με  τη  βοήθεια  του  Θεού.
Στον  Ατλαντικό  Ωκεανό, όπου  οι  μεγάλες  βροχοπτώσεις, οι  πάγοι  που  λιώνουν  και  τα  νερά  των  ποταμών  που  χύνονται  στην  ανοιχτή  και  μεγάλη  αυτή  θάλασσα,   είναι  σημαντικοί  παράγοντες  που  βοηθούν  στον  καθαρισμό  των  λυμάτων  των  Χημικών  αποβλήτων  από  τον  Συριακό  πόλεμο, έναν  εμφύλιο  πόλεμο.
Ένας  εμφύλιος  πόλεμος  είναι  ένας  αχρείος,ένας  χυδαίος  πόλεμος,όπως  και    κάθε  πόλεμος.

Η  Συρία  είναι  μία  χώρα  από  τις  αρχαιότερες  του  κόσμου,  είναι    κοιτίδα  του  πολιτισμού και  αποτελεί  γέφυρα  άλλων  αρχαίων  πολιτισμών. Είναι  χώρα  με  πλούσια  αρχαιολογικά  μνημεία,την  οποία  όμως  μόνο  τον  20ο  αιώνα  οι  αρχαιολόγοι  την  πρόσεξαν.Το  πανεπιστήμιο  Πρίστον  των  Ηνωμένων  Πολιτειών στην χρονική  περίοδο  1930-1940  διέθεσε  χρήματα  για  την  διεξαγωγή  ανασκαφών   στην  Αντιόχεια,οι  οποίες  απεκάλυψαν  ψηφιδωτά    καταπληκτικής τέχνης  με  σκηνές  από  την  ελληνική  μυθολογία,που  η  χρονολογία  τους  ανάγεται  στους  πρώτους  χριστιανικούς  χρόνους. Αρχαιολόγοι  από  το  πανεπιστήμιο  Γέϊλ  απεκάλυψαν  ναόν  του  3ου  αιώνα,ο  οποίος  ήταν  ο  αρχαιότερος  από  όλους  τους  γνωστούς  ναούς  στην  περιοχή.  Απεκάλυψαν  και  συναγωγή,που  ανάγεται  στον  ίδιο  αιώνα,με  ζωγραφικές  απεικονίσεις  που  είναι  εμπνευσμένες  από  εβραϊκά  βιβλικά  θέματα  τα  αρχαιότερα  του  είδους. Μία  από  αυτές  τις  τοιχογραφίες  παριστάνει  τον  Μωϋσή  στην  φλεγόμενη  βάτο.
Η  σημαντικότερη  από  τις  τοποθεσίες  της  Συρίας, που  προξένησε   αρχαιολογικό  ενδιαφέρον  είναι  η  πρωτεύουσα  των  Αμορραίων,η  Μάρι, στη  βόρεια  Συρία,όπου  βρέθηκαν  από  τους  Γάλλους  τα  αρχεία  του  τελευταίου  της  βασιλιά  του  Ζίμρι,1730-1700 π.Χ. Είναι  γραμμένα  με  σφηνοειδή  γραφή  και  αποκαλύπτουν  την  ιστορία  εκείνης  της  εποχής.
Η  Συρία  από  τους  αρχαιοτάτους  χρόνους  λόγω  της  στρατηγικής  της  θέσεως,υπήρξε  ένα  από  τα  κυριώτερα  "θέατρα" πολέμου  και  ένα  από  τα  μεγαλύτερα  σταυροδρόμια  του  αρχαίου  κόσμου.Ο  πόλεμος  και  το  εμπόριο  υπήρξαν  οι  κύριοι  συντελεστές  οι  οποίοι  διεμόρφωσαν  την  όλη  ιστορική  πορεία ,τη  ζωή  και  τον  πολιτισμό  της  χώρας.
Η  Συρία  κατακτήθηκε  από  τον  Μ. Αλέξανδρο.Η  κατάκτηση  αυτή  απετέλεσε  ιστορικό  σταθμό καθ όσον  με  τις  νέες  επαφές  έγινε  η  αρχή  ενός  νέου  πολιτισμού,του  Ινδοευρωπαϊκού.
Η  Αντιόχεια  κτίστηκε  από τον  διάδοχο  του  Μ.Αλεξάνδρου  τον  στρατηγό  Σέλευκο  Α' τον  Νικάτορα.,ο  οποίος  διοίκησε  από  το  έτος  312  μέχρι  το  έτος  280 π.Χ.
Η  ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  ΤΩΝ  ΣΕΛΕΥΚΙΔΩΝ   ΥΠΗΡΞΕ   ΜΙΑ  ΑΠΟ   ΤΙΣ   ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΕΣ  ΤΗΣ   ΑΡΧΑΙΑΣ   ΣΥΡΙΑΣ  Η   ΟΠΟΙΑ    ΠΡΩΤΗ   ΦΟΡΑ    ΕΝΩΘΗΚΕ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΕΝΙΑΙΑ  ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΚΑΙ  ΑΠΕΚΤΗΣΕ  ΔΙΕΘΝΕΣ  ΚΥΡΟΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΙ  ΕΝΑ  ΚΑΛΟ  ΠΡΟΤΥΠΟ  ΣΗΜΕΡΑ.

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

Το  Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα

-Οϊ,μάνα  μου, η  καψερή,  μονολογούσε  η  κυρά  Ασημίνα  και  συνέχιζε  τον  διάλογο  με  τον  Γιωργή  μόνο  στη  φαντασία  της. Έναν  διάλογο  πλασματικό,έναν  διάλογο  με  τον  Γιωργή, που  έπλασε  για  να  έχει  συντροφιά  στο  νοσοκομείο,στον  ξένο  τόπο  όπου  βρίσκεται  δίχως  να  γνωρίζει  την  αμερικάνικη  γλώσσα  παρά  μόνο  μερικές  βασικές  λέξεις. Ήταν  μια  τολμηρή  γυναίκα  που  ξεκίνησε  αυτό  το  ταξίδι  προς  χάριν  της  αγαπημένης  της  εγγονής,που  βασανιζόταν  από  τον  πατέρα  του  αγαπημένου  της. Πήρε  την  απόφαση  να  κάνει  αυτό  το  μακρινό  ταξίδι  στην  ηλικία  των  70 ετών με  σκοπό  να  τον  "συντρίψει" αυτόν  τον  παλιόγερο,όπως  τον  έλεγε, να  τον  συντρίψει  μόνον  λεκτικά,τουλάχιστον,έτσι  νόμιζε,  πως  θα  τα  κατάφερνε  να  τον  εκμηδενίσει.
-Κυρά  Ασημίνα  μου,και  πώς  τρύπησαν  το  κεφάλι  του  mr Άντριου,δεν  πονούσε;
- Toν υπνώτισαν  πρώτα,μανάρι  μου, ξύπνιο   θα τον  είχαν; γέρος  άνθρωπος είναι,  δεν  ήθελαν  να  τον  πεθάνουν  τώρα  αμέσως. Βέβαια  δεν  του  έκαναν  ύπνωση  γενική,δεν  τον  κοίμισαν  τελείως, αναισθητικές  ενέσεις  του  έκαναν,  κυκλικά,  στο  σημείο  όπου  θα  τον  τρυπούσαν.
-Και  ύστερα  κυρά  Ασημίνα  μου,τι  έγινε; κοιμήθηκε;
-Δε  κοιμήθηκε  εντελώς,μανάρι  μου. Οι  γιατροί  έφεραν  τον  mr  Άντριου  σε  μια  κατάσταση  αδράνειας  δεν  ήθελαν  να  κινείται  για  να  μπορούν  να  κάνουν  τους  δύσκολους  αυτούς  χειρισμούς  με  επιτυχία.
-Εγώ,κυρά  Ασημίνα  μου,θέλω  να  πεθάνει.
-Μανάρι  μου,ναι,έκανε  τη  Σημέτα  να  υποφέρει  τόσο  πολύ,μα  άνθρωπος  είναι  κι  αυτός και  ύστερα  οι  γιατροί  κάνουν  το  καθήκον  τους  δε  μπορούν  να  τον  αφήσουν  να  πεθάνει,κάνουν  το  κατά  δύναμιν.
-Κυρά  Ασημίνα  μου, τον  αγάπησες,  αυτόν  τον  παλιόγερο,όπως  τον  λες,και  του  συγχώρεσες  τις  αδυναμίες  του.
-Δε  μπορώ,μανάρι  μου, να  διακρίνω  τα  αισθήματα  μου  γι αυτόν  τον  πάμπλουτο  άνθρωπο,που  νομίζει  ότι  μπορεί  να  κάνει  τον  κάθε  άνθρωπο, ό,τι   θέλει. Καυγάδισα  μαζί  του,  με  οργή,  γιατί  με  τη  συμπεριφορά  του  αυτή,   κομμάτιασε,αλύπητα,  την  ψυχή  της  Σημέτας  μου. Οι  γιατροί  με  έβαλαν  να  καθίσω   εκεί  κοντά  του  κι  αυτός  όλο  φώναζε  Ασημίνα  πού  είσαι. Τι  με  θέλεις, kako  xrono  naxeis,έλεγα  ελληνικά.
-Και  στα  αμερικάνικα,τι του  έλεγες,κυρά  Ασημίνα  μου;
-Στα  αμερικάνικα  του  έλεγα,Γιωργή  μου,what  you  want?
-Xoυότ  γιου  γουόντ;
-Ναι,μανάρι  μου,αυτό  του  έλεγα.O  κακομοίρης,εκεί  που  βρισκόταν  καθισμένος  σε  μια  χειρουργική  πολυθρόνα, βασανιζόταν,υπέφερε,  με  τα  τόσα   που του  έκαναν   και  πού  είσαι  ακόμα, πόσα  θα  του  κάνουν  με  την  τρύπα  που  ετοιμάζονται να  του  ανοίξουν  στη  κεφαλή  του.  Ο  Άντριου  συνέχιζε  να  με  καλεί  κοντά  του,να  φωνάζει  το  όνομα  μου,συνεχώς.
Ασημίνα,σε  φωνάζει,έλα  κοντά  του, γιατί  δείχνεις  τόση  αδιαφορία,τι  σου  έκανε? έλεγαν  οι  γιατροί.
Πώς   να  τους  πω  τι  μου  έκανε.
-Τι    είπες,κυρά  Ασημίνα  μου,στους  γιατρούς;
-Τίποτα,μανάρι  μου,δεν  τους  είπα,τι  να  τους  πω, να  μάθουν  τη  κακία  του?
-Nαι,κυρά  Ασημίνα  μου,να  τη  μάθουν,να  τη  μάθουν   και  να  τον  πεθάνουν,τόσα  έκανε  στην  εγγονή  σου  και  σένα  σε  έφερε  στην  Αμερική.
-Ε! στάσου,Γιωργή μου, τώρα  παραφέρεσαι  εσύ. Γιατί  το  λες αυτό,μανάρι  μου, τόσο  σας  λείπω στο  χωριό?
-Ναι, κυρά  Ασημίνα  μου,  μας  λείπεις  πολύ   και   έχομε  περιπέσει   και  μεις  σε  αδράνεια.
Έχω  πει  και  ψέματα,πως  είσαι  στο  γιο  σου ,στη  Γερμανία,σκέψου,αν  το  μάθει,τι  έχει  να  γίνει.
-Το  σώσε,Θεέ  μου.Μα  στάσου  να  σου πω  τη  συνέχεια  και  ότι  μπορώ  να  κάνω,θα  το  κάνω  για  να  γυρίσω  στη  πατρίδα,μια  ώρα  πρωτύτερα. Μανάρι  μου,όμως  ακόμη  δεν  είδα  την  εγγονή  μου,δε  το  σκέφτεσαι  αυτό?
-Kαλά,κυρά  Ασημίνα  μου, όποτε  μπορείς  να  έρθεις, μα πες μου τη συνέχεια.
-Αχ! μανάρι  μου,φώναζε  ο  καψερός  το  όνομα  μου  κι  εγώ  δεν  έδινα  σημασία. Έλα  μου  είπε  ο  γιατρός  θέλει  να  σε  αγκαλιάσει  προτού  ξεκινήσει  η  επέμβαση. Ήθελε  ο κακόμοιρος  αγκαλιές, απόδειξη  ότι  τον  συγχωρώ.
- Ω! τον  κακόμοιρο  τον  mr Άντριου.
- Είδες,Γιωργή  μου, που  τον  λυπάσαι  κι  εσύ  τώρα?
-Ε!  κυρά  Ασημίνα  μου,αφού  κι  εσύ.
-Ναι! μανάρι  μου, ο Χριστός  συγχώρεσε  αυτούς  που  τον  σταύρωσαν κι  εμείς  δε  συγχωρούμε  ένα  mr Άντριου? έτσι  σκέφτηκα κι  εγώ  και  σηκώθηκα, και  μπήκα  στο  εργαστήριο  όπου τον  ετοίμαζαν  να  τον  εγχειρίσουν. Κόντεψα,μανάρι  μου,να  λιποθυμήσω,όταν  τον  είδα.
-Και  οι  μυρωδιές,κυρά  Ασημίνα  μου, δε  σε  πείραξαν; Κόντεψα  να  λιποθυμήσω  κι  εγώ  όταν  μπήκα  στο  χειρουργείο  που  με  ήθελε  ο πατέρας  μου,όταν  εγχείριζε  την  κήλη  του.
-Τις  απολυμαντικές  μυρωδιές λες, παλικάρι  μου, όχι  αυτές  οι  μυρωδιές  εμένα  μου  αρέσουνε,    τις  έχω  συνηθίσει
- Εσύ,κυρά  Ασημίνα  μου, είσαι  παλιά  μαμή. Ξέρω πως με  ξεγέννησες  κι  εμένα.
-Ναι! μανάρι  μου,στα  νιάτα  μου, ήμουνα  μαμή. Βοήθησα  τη  μάνα  σου  να   γεννήση  εσένα  και  τόσες   άλλες μανάδες να  γεννήσουν τα   παιδιά  τους. Ζωή  να  έχετε ,Γιωργή  μου, βγήκατε  όλοι καλά  παιδιά.
- Ευχαριστώ,κυρά  Ασημίνα  μου. Και  τι  έγινε  μετά;
- Μανάρι  μου, αφού  με παρακαλούσε  και  ο  γιατρός  να  έρθω  κοντά  στον  Άντριου,  πήγα. Μα  τι  να  σου  πω,ντρέπομαι. Αυτός ο   φιλήδονος  δεν  ήθελε  μόνο  αγκαλιές  ήθελε  κι  άλλα.
- Τι  κιάλια,κυρά  Ασημίνα  μου,για  να  σε  βλέπει  από  μακριά;
- Όχι,μανάρι  μου,κιάλια. Κι  άλλα. Και  άλλα   πράματα.Μα  εγώ  δεν  είχα  καμία  όρεξη  με  αυτόν τον  παλιόγερο  και  στη  κατάσταση  που  βρισκόταν  ήταν  σε  μένα  εντελώς  αποθητικός.Και  με  όλα  όσα  είχαν  συμβεί  τις  περασμένες  ημέρες.
-Και  τι  έγινε  μετά,κυρά  Ασημίνα  μου;
- Μετά, παλικάρι  μου, είπα  στο  γιατρό  να  βοηθήσει  τον  mr  Άντριου  καλύτερα   μία  από  τις  νεαρές  νοσοκόμες.Είναι  πλούσιος  και  το  κορίτσι  θα  έχει  και  όφελος,είπα.  Έτσι  ξαναγύρισα,μανάρι  μου, στη  θέση  που  καθόμουνα  και  οι  γιατροί  αποσύρθηκαν  και  άφησαν  μόνους, τον  mr Άντριου με  δύο  νοσοκόμες.
-Με  δύο  νοσοκόμες;κυρά  Ασημίνα μου, καλά  άκουσα;
-Nαι,μανάρι  μου,με  δύο.
-Α! τον  τυχερό! Α!  τον άθλιο
 Α! το  παλιάλογο.Α! τον  παλιόγερο.
Α! τον  ερωτύλο. Α! τον  φλερτάκια.
Μπράβο,κυρά  Ασημίνα  μου, καλά  έκανες.
-Ευχαριστώ!μανάρι  μου.


Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

To  Ποίημα  του  Σαββατόβραδου

Οι  παράλληλοι  δεσμοί  δε
μου   αρέσουνε
γι αυτό   μωρό  μου  δυστυχώς
 δε  θα  μπορέσουμε
τον  έρωτα  μας  να   χαρούμε
 εμείς  οι  δύο
αφού  τα  μπλέξαμε  και  οι
 δύο  με  άλλους  δύο.

Το  δικό  μου,τη  δικιά  σου,ταίρι
 να  τους  κάνουμε
κι  έτσι  απλά  χωρίς  μπελά  όλους
 να  τους  τρελλάνουμε
με  τον  πιο  όμορφο  έρωτα  μας  και
τη  φλογερή  καρδιά  μας
την  αγάπη  μας  θα  ζούμε  σε
όλους   πέρα  θε  να  πούμε.

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Το  Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα. Συνέχεια.

Η   Άννα  ανυπόμονη  και  η  Νίνα  με  την  αγωνία  ζωγραφισμένη  στο  πρόσωπο  της, με  την  αγωνία που   είχε  μεταδόσει  η  Άννα  με  τις  βόλτες  που  έκανε  πηγαίνοντας  πάνω  κάτω  στο  σαλόνι.  Πηγαινοερχόταν  στα  δωμάτια  γιατί  δε  μπορούσε  να  ηρεμήσει.Ήθελε  να  συγκεντρωθεί  στο  δωμάτιο  της  για  να  μπορέσει  να  μελετήσει  όμως  δεν  τα  κατάφερνε. Ώσπου  ο  Δημήτρης  μπήκε  τρέχοντας  στο  σπίτι.
- Δημήτρη,γιατί  άργησες,πού  ήσουν  τόσες  ώρες?
-Ναι,κύριε  Δημήτρη,ανησυχήσαμε  πολύ. Δε  μας  πήρατε   ούτε  ένα  τηλέφωνο.
- Γιατί  ανησυχήσατε  τόσο.  Ήμουν  με  συμφοιτητές  μου  δε χρειαζόταν  τόση  ανησυχία.Φαντάζομαι,αναστατώσατε  το  σπίτι.
-Όχι,αγάπη  μου, η Helga  που  κοιμάται  δεν  ξύπνησε.Δεν  κάναμε  τόση  φασαρία.Αγωνιούσαμε  μόνο.
-Μα  γιατί,κορίτσια,γιατί  τόση  αγωνία.
-Έλα  ντε,μας  έχεις  καλοσυνηθίσει,αγάπη  μου. Μα  τι  κάνεις  εκεί  τι  ζητάς  πίσω  από  την  τηλεόραση.
Ο  Δημήτρης  έκανε  νόημα  στην  Άννα  να  μη  φωνάζει  και  να  έρθει  κοντά  του  για  να  τον  βοηθήσει .Μα  τι συμβαίνει,Δημήτρη  μου, ρώτησε  η  Άννα, φοβισμένη. Έλα  έλα  που  σου  λέω.Κράτα  αυτό.  Της  έδωσε  να  κρατά  το  καλώδιο  της  τηλεόρασης,  που  έβγαλε  από την πρίζα. Μα  τι  συμβαίνει,Δημήτρη  μου.
-Πού  να  στα  λέω,Αννούλα  μου, έλα  γρήγορα  πριν  έρθει  ο  Ερρίκος.
-Μα  τι  συμβαίνει,αγάπη  μου,πες  μου.
-Θα  σου  πω  μετά,έλα  τώρα  κράτησε  το καλώδιο  τεντωμένο όσο  μπορείς.
-Μα  γιατί,Δημήτρη,θες  να  με  τρελλάνεις? Τι  είδους  χειρισμοί  είναι  αυτοί που  πας  να  κάνεις.
 Ο  Δημήτρης  ετοιμαζόταν  να  κόψει  το  καλώδιο , ήθελε να  το  καταστρέψει    όχι  να  το  βγάλλει  μόνο  από  την  πρίζα,όταν   μπήκε   στο  σπίτι  ο  Ερρίκος. -Τι  ατυχία,είπε  ο  Δημήτρης.Και  τώρα,τι  κάνουμε.
-Δημήτρη, εδώ  είσαι?
- Ναι  Ερρίκο  κι  εγώ  μόλις  τώρα . Ήμουν  με  συμφοιτητές  μου,πίναμε  καφέ  και  συζητούσαμε . Εν  μέρει  διαφωνούσαμε,εν  μέρει  συμφωνούσαμε.
-Για  ποιό  πράγμα  οι  διαφωνίες  και  οι  συμφωνίες,Δημήτρη?
- Γιατί  άλλο,Ερρίκο, για  τα  αιτήματα   και  τις   δικαιοδοσίες  των  εργαζομένων. Στο  πανεπιστήμιο  βρισκόμουν, Ερρίκο.
-Εκεί  πίνατε  καφέ? με   δουλεύεις,Δημήτρη?
-Όχι,καθόλου,Ερρίκο, στο  κυλικείο  της  σχολής  πίναμε  καφέ.
Ω! ναι,Δημήτρη,με  συγχωρείς,ξέχασα. Εγώ  δεν  έχω  κάνει  ποτέ  χρήση  του  κυλικείου,δεν  έχω  πιεί  ποτέ  καφέ  εκεί,γι  αυτό.
-Ερρίκο,το  κυλικείο  είναι  ένα  ζεστό  μέρος  όπου  συγκεντρώνονται  οι  σπουδαστές  και  συζητούν  με  τις  ώρες. Καταλαβαίνω, εσύ  έτρεχες  στη  ζεστή  αγκαλιά  της  Helga,στη  ζεστή  φωλίτσα  σας.
-Ακριβώς,Δημήτρη,ήμουν  νιόπαντρος,δεν  ήθελα  να  κάνω  περιττά  έξοδα  και  να  σου  πω  έπινα  καφέ  μόνο  το  πρωϊ,όπως  είδες.
Ναι,Ερρίκο,σε  είδα πως  πίνεις  τον  καφέ  σα  νερό.
- Ναι,Δημήτρη,είναι  αλήθεια  πως  δεν  μου  είναι  αρκετός  μόνο  ένας  καφές. Πίνω  ένα δύο καφέδες μόνο  το  πρωϊ, λίγο  αργότερα  άλλον  ένα  και αν η εργασία  της  ημέρας  είναι  κουραστική,άλλον  ένα.
-Τέσσερεις  καφέδες  πίνετε  κύριε  Ερρίκο  την  ημέρα?
-Ναι,κορίτσι  μου,πολλές  φορές  και  πέντε,αν χρειάζεται  να  είμαι  νηφάλιος.
-Και  το  τσάϊ  του  βουνού,που  τόσο  αγαπάτε,  πότε  το  καταναλώνετε.
-Συνήθως  πίνω  τσάϊ  του  βουνού  το  βράδυ,κορίτσι  μου, αλλά  το  προτιμώ  και  στο  πρωϊνό. Μου  κάνει  καλό  στομάχι,  αν  έχω  καταναλώσει  τις  προηγούμενες  ημέρες  πολλά  φαγητά  και  πολλούς  καφέδες  σε  γεύματα  εργασίας  και  σε  δεξιώσεις,  όπου  είμαι  καλεσμένος. 
Μα  τι  κάνετε  εσείς  εκεί.
-Ερρίκο,ψάχνουμε  τα  κλειδιά  μου.Τα  έβαλα  εδώ  πάνω  στην  τηλεόραση  και  έπεσαν  πίσω.
-Κύριε  Ερρίκο,το  τηλέφωνο  χτυπά,είπε  η  Νίνα.
Ήταν  ο  Όττο. Ζητούσε  επειγόντως  την  Helga . H frou Hilda ήταν  και  πάλι  άρρωστη.  Ζητούσε  επειγόντως  την  κόρη  της,την  ήθελε  κοντά  της. Ξύπνησαν  την  Ηelga  από το μεσημεριανό  της  ύπνο. Ένιωθε  τόσο  κουρασμένη, που  δεν  ήθελε  να  αφήσει  το  κρεβάτι  της. Όταν  όμως  έμαθε  ότι  την  θέλει  η  μαμά  της,που  αρρώστησε  πάλι,πετάχτηκε  επάνω  eτοιμάστηκε  γρήγορα  και  να  τους  τώρα,ο  Ερρίκος  και  η  Helga  πηγαίνουν  προς  τον  σταθμό  του   τρένου.
Ο  Δημήτρης  ξαλάφρωσε που  δεν  ήξερε  τι  να  κάνει  με  τον  ξαφνικό  ερχομό  του  Ερρίκου. Ευτυχώς,είπε. Μα  τι  συμβαίνει,Δημήτρη  μου,ρώτησε  η  Άννα. Πάμε  στο  δωμάτιο  μου  να  μην  ακούσει  η  Νίνα. Πάμε  να  σου  πω. 
-

Να  πούμε  τα  κάλαντα  των  Φώτων;

Σήμερον  τα  Φώτα  και  ο  φωτισμός
και  χαρά  μεγάλη  κι  αγιασμός
κάτω  στον  Ιορδάνη  τον  ποταμό
είναι  η  Παναγία  η  Δέσποινα
με  τα  θυμιατήρια  στα  δάκτυλα
και  τον  Άη  Γιάννη  παρακαλεί
Άη  Γιάννη  Πρόδρομε  και  βαπτιστή
δύνασαι  να  βαπτίσεις  θεού  παιδί
δύναμαι  και  θέλω  και  προσκυνώ
και  τον  Κύριο  μου  παρακαλώ
αν  ποτέ  ανέβω  στους  ουρανούς
θα  καταπατήσω  τα  είδωλα
θα  καταθυμιάσω  τους  ουρανούς
και  να  βαπτίσω  σε  τον  Χριστό

ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ
Το  Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα

-Αχ,Γιωργή  μου,αχ,μανάρι  μου,πoύ  να  στα  λέω.-Να  μη  μου  τα  πεις, να  μη  μου  τα  πεις,κυρά Ασημίνα  μου. Δε  θάρθεις  σύντομα,κυρά  Ασημίνα  μου,  να  μου  τα  πεις  από  κοντά; έτσι  δε  μου  είπες;
-Nαι,μανάρι  μου  έτσι  έλεγα  αλλά  τα  πράγματα  πήραν  άλλο   δρόμο  κι  έτσι  δε  θάρθω  σύντομα,μανάρι  μου.
-Τι  έγινε,κυρά  Ασημίνα μου; πες  μου  κι  έχω αγωνία.
- Αχ,μανάρι  μου,χθες  που  διακόψαμε  την  συνομιλία  δεν ήταν  οι  γιατροί,ήταν ο   mr Άντριου.Μπήκε  φουριόζος  μέσα  στο  δωμάτιο  μου, με  έβρισε,με  φώναζε,μου  είπε  και  τι  δε  μου  είπε,όλοι  οι  ανάρμοστοι  χαρακτηρισμοί  σε  μια  καθώς  πρέπει  κυρία   βγήκαν  από  το  βρομόστομα  του. Φώναζε  τόσο  πολύ,που  ήρθαν  οι  νοσοκόμοι  και  τον  οδήγησαν,πού  λες,μανάρι  μου.
-Πού  τον  οδήγησαν  κυρά  Ασημίνα  μου;
-Toν  οδήγησαν  στην  απομόνωση,μανάρι  μου.
- Στην  απομόνωση;κυρά  Ασημίνα  μου.Τρελλό  τον  έβγαλαν;
- Τρελλό,μανάρι  μου,τρελλό,τον  οδήγησαν  στα  υπόγεια  του  νοσοκομείου και  τον   κούρεψαν  με  την   ψιλή. Και  μένα,μανάρι  μου,με  κούρεψαν  για  άλλο  λόγο  όμως. Είδες  που  σου  έλεγα  πως  ήρθα  για  μαλλί  και  βγήκα  κουρεμένη; Άκου  τώρα  να  δεις  τι  έγινε. Οι  νοσοκόμοι  βρήκαν  λίγο  αίμα  στο  μαξιλάρι  μου  και  υπέθεσαν  πως  υπήρχε  τραύμα  από  την  πτώση  μου και  πράγματι είχα  τραυματιστεί. Το  κούρεμα  αποκάλυψε  ένα  καρούμπαλο  τραυματισμένο   στο  κεφάλι  μου. Με  οδήγησαν  κι  εμένα  στα  υπόγεια  του  νοσοκομείου.Εκεί  δίπλα  στην  απομόνωση  ήταν  τα  εργαστήρια. Εμένα  μου  είπαν  να  καθίσω  και  να  περιμένω.Τον  mr Άντριου  τον  σκέπασαν  με  μια,πώς  να  την  πω,με   κάτι  σαν  πέπλο  και  πάνω  στο  κεφάλι  του  τοποθέτησαν  κάτι  σαν  ακουστικά που  κάλυπταν  τα  αυτιά  του. Ένας   χειρουργός   με  ένα  μεγάλο  φωτεινό  φακό  που  η  στεφάνη  του  ήταν  τοποθετημένη  γύρω  στο  κεφάλι του   και  με  ένα  τρυπάνι σαν  αυτό  που  άνοιγαν  πέρυσι  οι  εργατες τρύπες  στο  δρόμο   στο  χωριό.
- Θες  να  πεις,κυρά  Ασημίνα  μου,τις  τρύπες  που  άνοιγαν  για  να  μπήξουν  τους  στύλους  του  ηλεκτρικού; χθες  ήρθαν,κυρά  Ασημίνα  μου  και  έκαναν  δοκιμές,τοποθέτησαν  ένα  στύλο  στο  δρόμο  εκεί  πιο  κάτω  που  δεν  είχε  φως.
- Ναι,μανάρι  μου; ευχαριστώ,παναγία  μου. Με  ένα  παρόμοιο  τρυπάνι  σε  μικρό  μέγεθος ιατρικό  εργαλείο,  ο  χειρουργός  τρύπησε  το  κεφάλι  του  Άντριου  και  δεν  ξέρω  τι  έκαναν  οι  γιατροί εκεί  μέσα  με  μια  συσκευή  που  εκπέμει  ακτίνες,πώς  τις  είπαν,να  δεις,  θαρρώ  πως  τις  έλεγαν  λέζερ,  για  να  του  διορθώσουν
 - τη   μυωπία,κυρά  Ασημίνα  μου;
- Όχι,μανάρι  μου,να  του  διορθώσουν  την  σχιζοφρένια.
-Τρελλό  τον  έβγαλαν;
-Θεότρελλο,μανάρι  μου.  Τον  χαρακτήρισαν  επικίνδυνο και  γιαυτό  προχώρησαν  για  να  τον  σώσουν  και  μαζί  με  αυτόν  να  σωθούμε  κι  εμείς,πιο  πολύ  η  εγγονή  μου,η  Σημέτα  μου.

Εκείνη  την  ημέρα  στο  Μόναχο  ο  Ερρίκος  με  τον  Δημήτρη  ανεχώρησαν  από  το  σπίτι  πολύ  πρωϊ.Είχαν  ένα  πολύ  φορτωμένο   πρόγραμμα. Ο  Ερρίκος  στο  γραφείο  της  εργατικής  συνομοσπονδίας  και  ο  Δημήτρης  στο  Πανεπιστήμιο. Πήραν  το  λεωφορείο  και  ο  μεν  Δημήτρης  κατέβηκε  στην  στάση  Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού,στο  πανεπιστήμιο,ο  δε  Ερρίκος  συνέχισε  για  να  φθάσει  στη  δική  του  δουλειά. Ερρίκο  θα  τα  πούμε  το  βράδυ,είπε  ο  Δημήτρης,που  κατέβηκε  πιο  μπροστά  στη  στάση  του  πανεπιστημίου  για  να  διευθετήσει  τα  μεταπτυχιακά  του.Κατά  το  απογευματάκι  και  αφού  πέρασαν  οι  ώρες  της  εργασίας  του  θέλησε  να  πιεί  ένα  καφέ. Πέρασε  από  το  κυλικείο  της  σχολής  του.  Εκεί  συνάντησε  άλλους  συμφοιτητές  του  με  τους  οποίους  έπιασε  μια  ζωηρή  συζήτηση  σχετική  με  το  αντικείμενο  της  ενασχόλησης  τους, τα  μεταπτυχιακά  στο  Εργατικό  Δίκαιο. Ο Δημήτρης, δεν  έκανε  τον  έξυπνο,αλλά μια  μικρή  εμπειρία,την  οποία  είχε  αποκτήσει  αυτούς  τους  δύο  μήνες,που  συγκατοικούσε  με  τον  Ερρίκο, ο  οποίος  ήταν  ειδικευμένος   στο  Εργατικό  Δίκαιο  και  ήταν  ένας  πολύ  καλός  γνώστης  στον  κλάδο  αυτό  της  επιστήμης.Αυτό  έκανε  τον  Δημήτρη  να  θεωρήσει  τον  εαυτόν  του  λίγο  πιο  πάνω  σε  γνώσεις από  τους  άλλους  συμφοιτητές  του. Η συζήτηση   οξύνθηκε,ο  Δημήτρης  αναψοκοκκίνιζε  από  την  ένταση,θύμωνε, όταν  οι  συμφοιτητές  του  αμφισβητούσαν  τις  προτάσεις  του  και  ξεθύμωνε,όταν  συμφωνούσαν. Μια  απλή  συζήτηση  περί  των  νομικών  υποθέσεων  είχε  πάρει  διαφορετικό  δρόμο,  είχε  παρεκτραπεί. Την  ένταση  διέκοψε  ένας  συμφοιτητής  του, ένας καινούριος  φίλος,που  ο  Δημήτρης  είχε  αποκτήσει στα  μεταπτυχιακά  μαθήματα. Προσκάλεσε  τον  Δημήτρη  στο  σπίτι  του  να  γευματίσουν  και  να  περάσουν  το  απόγευμα  ακούγοντας  μουσική. Ο Δημήτρης,καθώς  ήταν  ταραγμένος  αρνήθηκε  την  πρόσκληση.Ο φίλος  του  επέμενε  κι  έτσι  σε  λίγο  βρισκόταν  στο  όμορφο   διαμερισματάκι  του    να  παρακολουθεί  τηλεόραση  όση  ώρα  ο  φίλος  του  ετοίμαζε  ένα  γρήγορο  γεύμα. Ήταν  οι  απογευματινές  ειδήσεις,όταν  στην  οθόνη  εμφανίστηκε  το  πρόσωπο  της  κυρίας  Ασημίνας  να  διαπληκτίζεται  με  τον  mr Άντριου. Οι  υπότιτλοι  έλεγαν  για  την  επεισοδιακή  αναμέτρηση  στην  Αμερική  της  ηλικιωμένης  Ελληνίδας  με  τον  ένα  εκ  των  διευθυντών  της  κολοσσιαίας  επιχείρησης  Life  and  Flight.
Ο Δημήτρης  συνειδητοποίησε  τι  συνέβαινε  κι  όταν  γνώρισε  στο  πρόσωπο  της  ηλικιωμένης  Ελληνίδας,την  κυρά  Ασημίνα,πετάχτηκε  πάνω, ευχαρίστησε  τον  φίλο  του  κι  έφυγε  τρέχοντας,χωρίς να  δικαιολογηθεί.  Την  επόμενη  ημέρα  που  θα  συναντούσε  το  φίλο  του  στη  σχολή    θα  του  εξηγούσε  ποιά ήταν  η  αιτία  της  παράξενης  συμπεριφοράς  του.  Ο  Δημήτρης  έτρεξε  στο  σπίτι να  προλάβει  προτού  επιστρέψει  ο  Ερρίκος  από  την  δουλειά  του, κάτι  να  κάνει, να  μη  δει  στις   βραδινές  ειδήσεις,να  μη  μάθει,να  μη  δει  τη  μητέρα  του  ξαφνικά  στην  τηλεόραση   και  πάθει  ένα  νέο  σοκ. Έτρεξε  να  χαλάσει  την  τηλεόραση  και  μέχρι  να  επισκευαστεί,η  είδηση  θα  είχε  περάσει  και  το  γεγονός  θα  είχε  ξεχαστεί.

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Ένα  σπουδαίο  γεγονός  αυτής  της   ημέρας    είναι  η   ίδρυση    νέου  κόμματος  στις  4  Ιανουαρίου 1956  από  τον  Έλληνα  πολιτικό  τον  Κωνσταντίνο  Καραμανλή. Είναι  η  Εθνική  Ριζοσπαστική   Ένωση   πιο  γνωστή   με  τα  αρχικά   ΕΡΕ. Ο  Κωνσταντίνος  Καραμανλής  απεφάσισε  να  πάρει  στα  χέρια  του  την  κατάσταση  της  χώρας  και  να  την  ανυψώσει  εκσυχρονίζοντας  την. Οι  στιγμές  ήταν  δραματικές  και  για  την  Ελλάδα  που  βρισκόταν  μέσα  στον  αναβρασμό  της  Ανατολικής  Μεσογείου. Η προτροπή  προήλθε  από  το  Παλάτι  μετά  από  τη  σοβαρή  ασθένεια  του  Αλέξανδρου  Παπάγου, Πρωθυπουργού και  αρχηγού  του  κόμματος  της  δεξιάς, Συναγερμός. Ο Πρωθυπουργός  Παπάγος   απεβίωσε  στις  4  Οκτωβρίου  1955  και   λίγο  αργότερα  ιδρύθηκε   στις  4  Ιανουαρίου  1956  το  Εθνικό  Ριζοσπαστικό  κόμμα, η  ΕΡΕ, η  οποία  αποτελεί  την  εξέλλιξη  του  κόμματος  Συναγερμός.Ο  Κωνσταντίνος  Καραμανλής  θέλησε να  αντικαταστήσει  τον  Συναγερμό  με  ένα  νέο  κόμμα  θέλησε  να  δημιουργήσει   ένα  κόμμα  πρωτοποριακό,που  να  έχει  δικά  του  χαρακτηριστικά.,τον  προσωπικό  του  χαρακτήρα. Τα  περισσότερα    στελέχη   του  Συναγερμού  δεν   απομακρύνθηκαν,προσεχώρησαν  στο  νέο  κόμμα,την  ΕΡΕ   καθώς  και  πολιτευόμενοι  από  τα  άλλα  κόμματα  με  δυνατά   ονόματα,όπως από  το  Κόμμα  των  Φιλελευθέρων  ο  Ευάγγελος  Αβέρωφ,ο  Κωνσταντίνος  Τσάτσος  και  άλλοι. Ο ουσιαστικός  σκοπός  της  ίδρυσης  του  νέου  κόμματος  ήταν  η  πραγματοποίηση  του  οράματος   του  Μεγάλου  Πολιτικού  Κωνσταντίνου  Καραμανλή, ο  οποίος  οδηγούσε  την  πορεία  της  χώρας  προς  την  άνοδο  του  βιωτικού  επιπέδου, προς  τον    εκσυχρονισμό,σε  μια  νέα  τάξη  πραγμάτων,  σε   μια  πορεία  προς  την  οικονομική  άνθιση  της  χώρας.Το  5ετές  σχέδιο,το  οποίο ανήγγειλε για  την  οικονομία  ήταν  επικεντρωμένο  στη  βελτίωση  της  βιομηχανικής  και  γεωργικής  παραγωγής,στις  επενδύσεις  και  στην  προώθηση  του  τουρισμού,ήταν  το  λεγόμενο  Ελληνικό  Πολιτικό  θαύμα,ήταν  ο  εντυπωσιακός  ρυθμός  ανάπτυξης,κοινωνικής  και  οικονομικής,της  Ελλάδας.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Το  Ποίημα  του  Σαββατόβραδου

ΘΕΛΩ   ΝΑ   ΣΕ   ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΉΣ
Αφού  δε  θες  εσύ  να  μπούμε  σε  μπελά
θα  σου  τη  βάλλω  την  κολούρα  ξαφνικά
κι  απ'τους  χορούς  τις  διασκεδάσεις  και  τα
τέτοια θε  να  βρεθείς,μωρό  μου, μπερδεμένη
με  τσουτσέκια.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ
Μα  συ  θαρρείς  πως  εγώ  θέλω  ανεμελιά
και  πως  δε  θέλω  τα  δικά  σου  τα  παιδιά
μα  αν  δεις  καλά  καλά  μέσα  στα  δυο  μου
μάτια  θα  δεις  πως  γίνεται  η  καρδούλα  μου
 κομμάτια.
Λυγούν  τα  πόδια  κι  η  καρδούλα
μου  σπαράζει  γιατί  η  αγάπη  σου
η  μεγάλη  με  τρομάζει.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Όσα  μου  λες  τώρα  είναι  όλα  ψεύτικα
δε σε πιστεύω  είσαι  άστατη  καρδιά
αφού  σου  αρέσουνε  πολύ  τα  μεγαλεία
πώς  θα  τους  πλένεις  τα  κολάκια,λες  αστεία.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ
Εσύ  εκεί  στο  μπάνιο  τους  κολλάς
μα  εγώ  στο  λέω  τώρα  νέτα  σκέτα 
πως  θα  τα  πλένω  ακόμη  και  αν
φοράω  τουαλέτα.

Για  να  σου  δείξω  πόσο  σ'αγαπώ
έλα  θα  σου  κάνω  αφού  θες  ένα  μωρό.

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Την  1  Ιανουαρίου ( την  Πρωτοχρονιά ) σε  όλο  τον  κόσμο  στο  πέρασμα  των  αιώνων  συνέβησαν  διάφορα  σημαντικά  γεγονότα  που  έμειναν  στην  Ιστορία  της  χώρας,όπου  αυτά  συνέβησαν. Στην  Ελλάδα  την  1  Ιανουαρίου  1822  ψηφίστηκε  το  Πρώτο  Σύνταγμα  από  την  Α' Εθνοσυνέλευση  της  Επιδαύρου.  Μετά  από  την  Ελληνική  Επανάσταση  του  1821  ψηφίστηκαν  διάφορα  συντάγματα,τα  οποία  διήρκεσαν  μόνο  για  λίγο  χρονικό  διάστημα  είτε  διότι  παρουσίαζαν  αδυναμίες  ως  προς  τις  συντακτικές  αποφάσεις,  είτε  διότι  υπήρχαν  εσωτερικές  διαμάχες  μεταξύ  των  πολιτικών.  Το  Πρώτο  Σύνταγμα,το  οποίο  ψηφίστηκε  από  την  Α'  Εθνοσυνέλευση  στην  Επίδαυρο  ονομάστηκε "Προσωρινό  Πολίτευμα  της  Ελλάδος",το  οποίο αναθεώρησαν το  1823  στην  'Β' Εθνοσυνέλευση  στο  Άστρος. Η  Γ'  Εθνοσυνέλευση  της  Τροιζήνας  το  1827  ψήφισε  το  "Πολιτικό  Σύνταγμα  της  Ελλάδος", το  οποίο  όμως  θεωρήθηκε  και  αυτό  ότι  δεν  ήταν  ικανό,δεν ήταν κατάλληλο   και  το  ανέστειλαν,το  ακύρωσαν, στην  Δ' Εθνοσυνέλευση  του  Άργους  μετά  από  προτροπή  του  Ιωάννη  Καποδίστρια.  Το  Σύνταγμα  της  Ελλάδας  είναι  ο  θελιώδης  νόμος  πάνω  στον  οποίον  βασίζεται  η  διαμόρφωση  ολόκληρης  της  νομοθεσίας  της   Ελλάδας  όσον  αφορά  τα  δικαιώματα  και  τις  υποχρεώσεις  του  πολίτη., την  οργάνωση  και  τους  βασικούς  κανόνες  του  Ελληνικού  κράτους  και  τους  θεσμούς  του.
ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ


ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΣΕ  ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ  ΚΑΙ   ΣΕ  ΟΛΕΣ  ΤΙΣ  ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ   ΤΟΝ  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΤΑ  ΕΚΑΤΟΣΤΙΣΟΥΝ  ΟΙ  ΕΧΟΝΤΕΣ  ΤΑ  ΓΕΝΕΘΛΙΑ  ΤΟΥΣ  ΤΟΝ  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ.
Nα  πούμε  τα  κάλαντα  της  Πρωτοχρονιάς;

 Άγιος  Βασίλης  έρχεται
άρχοντες  το  κατέχετε
από   την  Καισαρεία
συ' σαι   αρχό  συ' σαι  
αρχόντισσα  κυρία.
Βαστά  εικόνα   και  χαρτί
ζαχαροκάντιο  ζυμωτή
χαρτί  και  καλαμάρι
δες  και  με  το  παλληκάρι.
Το  καλαμάρι  έγραφε
τη  μοίρα  του  την  έγραφε
και  το  χαρτί  ομίλει
άσπρε  μου  χρυσέ  μου  ήλιε.
-Βασίλη  πόθεν  έρχεσαι
και  δε  μας  καταδέχεσαι
και  πότε  κατεβαίνεις  και  δε
μας  απανταίνεις.
-Από  την  μάνα  μου  έρχομαι
μα  εγώ  σας  καταδέχομαι
και  στο  σχολειό  μου  πάγω
δεν  ηξεύρω  τι  να  κάνω.
-Κάτσε  να  φας  κάτσε  να  πιείς
κάτσε  τον  πόνο  σου  να  πεις 
κάτσε  να  τραγουδήσεις   και
να  μας  καλοκαρδίσεις.
-Εγώ  γράμματα  εμάθαινα
 τραγούδια  δεν  ηξεύρω.
-Αν  ηξεύρεις  γράμματα
πες  μας  την  άλφα  βήτα
κι  έλα   κόψε  μας  την  πίτα.

ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ

Nα  πούμε  τα  κάλαντα  της  ΠρωτοΧρονιάς;

 Άγιος  Βασίλης  έρχεται
άρχοντες  το  κατέχετε
από   την  Καισαρεία
συ' σαι   αρχό  συ'σαι  
αρχόντισσα  κυρία.
Βαστά  εικόνα   και  χαρτί
ζαχαροκάντιο  ζυμωτή
χαρτί  και  καλαμάρι
δες  και  με  το  παλληκάρι.
Το  καλαμάρι  έγραφε
τη  μοίρα  του  την  έγραφε
και  το  χαρτί  ομίλει
άσπρε  μου  χρυσέ  μου  ήλιε.
-Βασίλη  πόθεν  έρχεσαι
και  δε  μας  καταδέχεσαι.
-Από  την  μάνα  μου  έρχομαι
μα  εγώ  σας  καταδέχομαι
και  στο  σχολειό  μου  πάγω
δεν  ηξεύρω  τι  να  κάνω.
-Κάτσε  να  φας  κάτσε  να  πιείς
κάτσε  τον  πόνο  σου  να  πεις 
κάτσε  να  τραγουδήσεις   και
να  μας  καλοκαρδίσεις.
-Εγώ  γράμματα  εμάθαινα
 τραγούδια  δεν  ηξεύρω.
-Αν  ηξεύρεις  γράμματα
πες  μας  την  άλφα  βήτα
κι  έλα   κόψε  μας  την  πίτα.

ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ
       ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ
Ηappy  New  Year

HAPPY  NEW  YEAR


  ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ  ΚΑΙ  ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ  ΤΟ  ΝΕΟ  ΕΤΟΣ  2014
Γέρο  Χρόνε  φύγε  τώρα  πάει  η  δική  σου  η  σειρά
ήρθε  ο  Νέος  με  τα  δώρα  με  τραγούδια  με  χαρά
ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ  ΚΑΛΗ   ΧΡΟΝΙΑ
ΧΡΥΣΗ  ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ   ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
Πάει  ο   παλιός  ο  Χρονος  ας  γιορτάσουμε  παιδιά
και  του  χωρισμού  ο  πόνος   ας  μη   μείνει  στην  καρδιά
ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ  ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ
ΧΡΥΣΗ  ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ   ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ