Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012



Στις 29 Φεβρουαρίου 1792, πριν 220 χρόνια, γεννήθηκε στην πόλη Πεζάρο  της   Ιταλίας, ο παγκοσμίου φήμης συνθέτης όπερας ο Τζοακίνο Ροσσίνι.
Ο ιδρυτής  της "Ιταλικής Όπερας",την οποίαν ανέβασε σε υψηλά επίπεδα τέχνης με τα θέματα τα οποία συνέθεσε. Από όπερες με απλά και ευχάριστα θέματα μέχρι συνθέσεις με θέματα σοβαρότερα,με θρησκευτική  μουσική,με μουσική δωματίου  και άλλες μουσικές εξάρσεις.Ήταν μόνον 20 χρονών όταν η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της πατρίδας του και έγινε γνωστός παγκοσμίως. Η όπερα "Μια Ιταλίδα στο Αλγέρι" και η όπερα " Τανκρέδος",οι οποίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, ήταν η αιτία
Στις 20 Φεβρουαρίου 1816 παρουσιάστηκε πρώτη φορά   στη Ρώμη η πιο γνωστή όπερα του ο "Κουρέας της Σεβίλλης", με μεγάλη επιτυχία.
Ο ίδιος δήλωσε ότι συνέθεσε αυτό το έργο σε δώδεκα ημέρες,σε χρόνο ρεκόρ.
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε,ανάλογη με αυτήν του Κουρέα της Σεβίλλης,η όπερα "Σταχτοπούτα" το 1817.
Μέχρι το 1823 ο Ροσσίνι είχε γράψει τις συνθέσεις σε 20 όπερες.
Την εποχή που βρισκόταν στο Παρίσι το 1824 έως το 1829 έγραψε τον "Γουλιέλμο Τέλλο".
Ο βιογράφος του είπε ότι η περιουσία του συνθέτη εκτιμήθηκε σε 2,5 εκατομμύρια φράγκα σε αντιστοιχία με τα σημερινά ποσά,αναλογούν σε 1,4 εκατομμύρια δολλάρια.
 Ένα μέρος από τα χρήματα αυτά έλαβαν οι κληρονόμοι του και το άλλο ποσοστιαίο μέρος παραχώρησαν στην κοινότητα της πόλης Πεζάρο,όπου γεννήθηκε. Εκεί ιδρύθηκε το ωδείο της πόλης,το οποίο μετετράπη σε Κρατικό Ωδείο Τζοακίνο Ροσσίνι.
Την επιμέλεια του ωδείου έχει το ίδρυμα Ροσσίνι.
Του οποίου  σκοπός είναι η προώθηση του έργου και της προσωπικότητας του συνθέτη.
Στο ίδρυμα Ροσσίνι συμπεριλαμβάνεται και το φεστιβάλ όπερας Ροσσίνι.
Ο Ροσσίνι έλαβε την επωνυμία "Μότσαρτ της Ιταλίας".

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Τα σημεία του καιρού σήμερα λένε στους καιροσκόπους Λευκό στο Πράσινο.
Σήμερα Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012 χιονίζει στο Ελλαδιστάν.
Από το ραδιάκι μου ακούγεται η μελωδία "Δεν ξαναβόσκω άλλες βουβάλες/ ούτε δε θέλω να τις δω...".
Γιατί, κύριε  τραγουδιστή μου,  δε θέλετε να τις ξαναδείτε.Τις εξετάσατε καλύτερα να δείτε τι προσόδους επιφέρουν στη χώρα τώρα που πλησιάζει στην οικονομική κατάσταση των Αθλίων του Βίκτορα  Ουγκώ;
Τα "συμπαθητικά" αυτά ζώα μας δίδουν όλα τα καλά από το κορμί τους και πρώτα το γάλα τους από το οποίο παρασκευάζεται το τυρί που χρησιμοποιούμε πού αλλού στις πίτσες και που με αυτό γεμίζουμε τα καλαμάρια και τις πιπεριές τσάρλεστον που ψήνονται στον φούρνο. Αυτά τα ζώα,οι βούβαλοι,έχουν πολιτογραφηθεί ελληνικοί αν λάβουμε υπόψιν μας ότι ήρθαν στην χώρα μας με τα στρατεύματα του Ξέρξη στους Περσικούς πολέμους. Βρίσκονται εγκατεστημένα στη χώρα μας από την προ Χριστού εποχή. Συνόδευσαν τα στρατεύματα των Περσών οι οποίοι τα χρησιμοποιούσαν ως  μεταγωγικό  μέσον και ως μέσον διατροφής για τα  στρατεύματα τους. Χρησιμοποιούσαν το γάλα των βουβαλιών, που είναι γεμάτο ασβέστιο και φώσφορο, για την διατροφή των στρατευμάτων. Η πρώτη ομάδα των βουβαλιών εξολοθρεύτηκε από τα λιοντάρια της συνοδείας του Ξέρξη ενώ οι απόγονοι τους τους επόμενους αρχαίους χρόνους κυκλοφορούσαν ελεύθερα.Πέρασαν πολλοί αιώνες για να αποφασίσουν οι κτηνοτρόφοι να συστηματοποιήσουν την εκτροφή των βουβαλιών.Ήρθε ο εικοστός αιώνας μετά Χριστόν και εκεί στην αρχή του,γύρω στο  1910,  βορειοελλαδίτες βοσκοί κατόρθωσαν να  πιάσουν μερικά εξημερωμένα βουβάλια και από τα δύο φύλα,αρσενικό και θηλυκό, να τα ζευγαρώσουν να επιτύχουν έτσι την διαιώνιση του είδους.Να έχουμε εσαεί.Το 2010 εκατό χρόνια αργότερα η εκτροφή βουβαλιών αυξάνεται συνεχώς με ταχύτατο ρυθμό. Η συνεχής αύξηση τους  παρουσιάζει ένα  θετικό  αποτέλεσμα για την αγορά και την κατανάλωση του βουβαλίσιου γάλακτος, στα θρεπτικά προϊόντα που παρασκευάζονται και που η ομάδα τους καλύπτει ένα μεγάλο ποσοστό προϊόντων  που περιλαμβάνει  παιδικά ζυμαρικά, κουσκούς,κριθαράκι,τραχανά,χυλοπίτες και πολλά άλλα ζυμαρικά που οι καταναλωτές και κυρίως τα παιδιά προτιμούν  για την γεύση  και την φρεσκάδα τους.
Τα βουβάλια λοιπόν είναι ένα μέσον,ένα σωτήριο μέσον, στη δύσκολη αυτή περίοδο για να αποφύγουμε  την κατανάλωση "μπαγιάτικων" ζυμαρικών τώρα που οι έμποροι δοθείσης ευκαιρίας θα αδειάσουν τις αποθήκες τους για να μας πουλήσουν όλα τα  προϊόντα τους που ξέμειναν εκεί.

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Kαθαρά Δευτέρα σήμερα 27 Φεβρουαρίου 2012  και οι Αθηναίοι με τους παρεπιδημούντες συνέρρεαν, αψηφώντας την ψιλή βροχή προφυλαγμένοι κάτω από τις ομπρέλες τους,να γιορτάσουν τα Κούλουμα το έθιμο που έχει μεγάλη διάρκεια χρόνου.Ανάγεται στα χρόνια  μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο με τον κόσμο  να συγκεντρώνεται  στον λόφο του Φιλοπάππου, τον πράσινο πνεύμονα στην καρδιά της Πρωτεύουσας.Να διασκεδάζουν παρέες  συγγενών  και φίλων υπό τους ήχους  παραδοσιακής μουσικής,δημοτικών τραγουδιών, από τη μπάντα του δήμου της Αθήνας.Και να γεύονται τη Λαγάνα,το άζυμο ψωμί,που είναι  συνδεδεμένο με την Καθαρά Δευτέρα με ένα δεσμό αιώνιο.Και όχι μόνο η λαγάνα είναι δεμένη με αυτή την ημέρα.Είναι οι ελιές,ο χαλβάς,τα φρέσκα κρεμμυδάκια,τα ραπανάκια,οι ντομάτες,τα αγγούρια,τα μαρούλια,οι βραστές πατάτες με μπόλικο λεμόνι ή ξύδι,τα αχνιστά μύδια,οι αστακοί,οι πίνες,τα στρείδια,οι γαρίδες,τα χταπόδια και άλλα θαλασσινά που τρώγονται αλάδωτα με μπόλικο λεμόνι.
Τα φασόλια ,τα ρεβίθια,η φάβα,οι φακές όλα καλά βρασμένα χωρίς λάδι και με μπόλικο χυμό λεμονιού.
Οι φακές επιδέχονται ξύδι που τους ταιριάζει περισσότερο από ότι το λεμόνι.
Για να χορτάσει το στομάχι και να ευφρανθεί η ψυχή.
Τα παιδιά επιδίδονται στο πέταγμα του χαρταετού και συναγωνίζονται ποίου ο χαρταετός θα ανέβει πιο ψηλά στον ουρανό.
"Αμόλα καλούμπα" φωνάζουν οι πατεράδες στους κανακάρηδες τους για να βοηθήσουν στο ανταγωνιστικό αυτό  παιχνίδι της Καθαράς Δευτέρας.
Στο πέταγμα ψηλά του χαρταετού βοηθά και ο άνεμος αν φυσά δυνατά,όπως σήμερα
Ο ουρανός ψηλά γέμισε από πολύχρωμα αστέρια,τους χαρταετούς, που πετούν με υπερηφάνεια μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα επικίνδυνα στους μικρούς και στους  μεγάλους, που επιδίδονται με πολύ κέφι με αυτό  το έθιμο,με το πέταγμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα.
Ο εορτασμός της Καθαράς Δευτέρας  συνεχιζόταν παλιά μέχρι τις βραδινές ώρες στις  Στύλες του Ολυμπίου Διός, με τραγούδια και χορούς.
Πιθανόν,λέει ο Γρηγόρης Καμπούρογλου ο πατέρας του λογοτέχνη  Δημήτρη Καμπούρογλου, η λέξη Κούλουμα να προέρχεται από αυτό το γεγονός. Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι οι κολώνες στα αρχαία λέγονται " κολούμνας" αυτή είναι η πιθανότερη εκδοχή.
Με τη μετεξέλιξη της λέξης φθάσαμε στα σημερινά Κούλουμα.
Ένα άσμα της  παλιάς εποχής παρακινούσε τους πολίτες να μεταβούν στις ολύμπιες στύλες ,όπου η γιορτή συνεχίζονταν.
Έλεγε " Μασκαράδες και πολίται στις Ολύμπιες στύλες να βρεθείτε".
Έδιναν ραντεβού σε εκείνο το μέρος το  βράδυ  για τη  συνέχεια  του γλεντιού της Καθαράς Δευτέρας.
Μασκαράδες υπάρχουν ακόμα και την  Καθαρά  Δευτέρα σαν συνέχεια του ολονύκτιου γλεντιού της τελευταίας αποκριάτικης Κυριακής.
Το αθηναϊκό αυτό έθιμο τα Κούλουμα συνεχίστηκε μεταδιδόμενο σε όλη την Ελλάδα,όπου επικρατεί μέχρι σήμερα.

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Οι συνταγές της ημέρας δεν είναι συνταγές δικές μου.Είναι συνταγές από το φιλικό μου μπλοκ "Οι συνταγές της παρέας". 
 26 Φεβρουαρίου 2012  Κυριακή  της  Τυρινής

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,αγιασθήτω το όνομα Σου`ελθέτω η βασιλεία Σου`γενηθήτω το θέλημα Σου,ως εν ουρανώ,και επί της γης.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον`και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν,αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα,του Πατρός και του Υιού και  του Αγίου Πνεύματος,νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.Αμήν.

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Άλλες " ουτοπίες" στην αρχαία εποχή

Μια από αυτές τις "ουτοπίες" είναι του ιστοριογράφου Θεόπομπου  του Χίου,ο οποίος έζησε από το 380 π.Χ.- το 300 π.Χ. Αναφέρεται στη  Μερόπιδα  Γη.
Εδώ περιγράφονται  με συναρπαστικό τρόπο και με πολλή φαντασία, οι ιδεώδεις κοινωνικές,οικονομικές και πολιτικές συνθήκες με τις οποίες ζούσαν οι Μέροπες,οι οποίοι ήταν κάτοικοι μακρινής περιοχής της γης.
Φαίνεται πως ο Θεόπομπος σε αυτήν  την "ουτοπία" του επεδίωξε με τις παραδοξολογίες του όχι τόσο τη διδασκαλία ενός ανατρεπτικού κοινωνικοπολιτικού ζητήματος ,όσο την τέρψη του αναγνώστη.
Μια άλλη του ιδίου είδους ουτοπία είναι η" Ιερά αναγραφή"  του Ευήμερου από την Σικελία . Αυτή η ουτοπία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση  όταν πρωτοεμφανίστηκε,το 280 π.Χ.και για κάμποσους αιώνες αργότερα.
Ο Ευήμερος στο μοναδικό αυτό έργο του,περιγράφει το νησί των "Παγχαίων"που βρίσκεται κοντά στις ακτές των Ινδιών,του οποίου οι κάτοικοι ζούσαν κάτω από καθεστώς σοσιαλιστικό.
Εδώ στο κράτος αυτό εκτιμούσαν ιδιαίτερα την εργασία και τοποθετούσαν στην ίδια τάξη τους ιερείς,τους βιοτέχνες,τους πολεμιστές και τους ποιμένες.
Στο νησί των Παγχαίων,όχι μόνο η γη αλλά και τα μέσα της βιοτεχνικής παραγωγής ήταν κρατικοποιημένα .
Οι βιοτέχνες υποχρεώνονται να παραδίδουν στο κράτος το προϊόν της εργασίας τους για να διανέμεται σε όσους έχουν ανάγκη.Στην ατομική ιδιοκτησία υπάγονταν μόνο τα σπίτια με τους κήπους τους.Όλα τα άλλα είναι κοινά.Αυτό υπάγεται στην "συλλογική γαιοκτησία".
 Στην ουτοπία του Ευήμερου ακόμα υπάρχει η ατομική παραγωγική δράση των καλλιεργητών της γης και των κτηνοτρόφων,σε συνδυασμό με την υποχρέωση της παράδοσης των προϊόντων τους,όπως είπαμε πιο πάνω.Τα προϊόντα που συγκεντρώνονται διανέμονται  από δημόσια όργανα στα άτομα που έχουν ανάγκη χωρίς βέβαια να παραβλέπεται η συμβολή του καθενός στην παραγωγή  και η ατομική κατανάλωση.
 Η "ουτοπία" του Ευήμερου δεν έχει φαντασιοπληξίες,τα γεγονότα είναι πιστευτά και πραγματοποιήσιμα,όπου το κράτος εμφανίζεται να διευθύνει την οικονομική ζωή  και οι παραγωγοί να αναπτύσσουν δράση όχι μόνο για τον εαυτόν τους αλλά και για το σύνολο των πολιτών.
Ένα παρόμοιο έργο είναι η "ουτοπία" του Ιάμβουλου.
Το ιδανικό κράτος αυτού του συγγραφέα βρίσκεται σε επτά νησιά,που ονομάζονται τα  νησιά του Ήλιου,που βρίσκονται σε ένα μέρος παραδεισένιο στον Ισημερινό,κάτω από τον Ισημερινό.Επικρατεί εκεί η ισότητα σε βαθμό φανταστικό.Η ομοιότητα των κατοίκων με εξαίρεση την διαφορά του φύλου. Η ασύγκριτη ομορφιά τους.Η γλώσσα τους, που είναι έτσι διαμορφωμένη ώστε να μπορούν την ίδια στιγμή να μιλούν σε διάφορους ανθρώπους για διάφορα ζητήματα.Έχουν την ικανότητα να μιμούνται και να  τραγουδούν τα πιο γλυκά τραγούδια των πουλιών και να βγάζουν άγνωστους ήχους σε μας τους κοινούς θνητούς.
Η κοινοκτημοσύνη εδώ έχει την εφαρμογή της σε όλα και η διοίκηση αποβλέπει βασικά στην πληρέστερη ρύθμιση της οικονομικής και πολιτικής ζωής  με σοσιαλιστικό τρόπο.Οι δημόσιες υπηρεσίες ασκούνται διαδοχικά από όλους τους κατοίκους.Οι κάτοικοι είναι κατανεμημένοι  σε φυλές και κάθε φυλή αποτελείται από τετρακόσια άτομα.Αρχηγός κάθε φυλής  είναι ο πιο ηλικιωμένος άνθρωπος και διάδοχος του, μετά την αποχώρηση του, είναι ο αμέσως γηραιότερος  στην ηλικία.Οι κάτοικοι έχουν ιδιαίτερη επίδοση στη μουσική,στις καλές τέχνες και γενικά στις επιστήμες για τις οποίες αφιερώνουν αρκετές ώρες από τις ώρες της ανάπαυσης τους. Οι κάτοικοι αυτού του παραδείσου δεν έχουν ελαττώματα.Μόνον τα προτερήματα είναι το διακριτικό σημείο της συμπεριφοράς τους.Οι κακίες και οι πλεονεξίες είναι άγνωστα στους ανθρώπους αυτού του τόπου.

 Οι αρχαίοι μας συγγραφείς  Ευήμερος,Θεόπομπος,Ιάμβουλος,όπως και ο πολυγραφότατος Πλάτων, απηυδισμένοι από τα επικρατούντα κοινωνικοπολιτικά  έπλασαν  τον  δικό τους κόσμο. Έπλασαν και  άλλες   ιδανικές πολιτείες  στα ακρότατα  σημεία  του αρχαίου κόσμου.

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Η προσφορά του φιλόσοφου Πλάτωνα στον σημερινό πολιτισμό

Είπε ο διακεκριμένος Άγγλος μαθηματικός και φιλόσοφος Άλφρεντ Ουάϊχεντ :
Ο ασφαλέστερος χαρακτηρισμός που θα μπορούσαμε να δώσουμε στην ευρωπαϊκή φιλοσοφία είναι ότι αποτελεί μια σειρά υποσημειώσεων στο έργο του Πλάτωνα.;
Στις  υποσημειώσεις φαίνεται το μέγεθος της επίδρασης που άσκησε  ο Έλληνας Αρχαίος Φιλόσοφος στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό.Οι ιδέες και τα μηνύματα που απορρέουν από τα έργα του άγγιξε τους Ευρωπαίους.
Αρχής γενομένης από τους αναγεννησιακούς Ευρωπαίους στους οποίους η αντανάκλαση των ιδεών του φιλοσόφου και δη η έννοια του καλού και αγαθού,όπου περικλείεται η έννοια του ωραίου, βρήκε την εφαρμογή της στην εικαστική  έκφραση των καλλιτεχνών αυτής της αναγεννησιακής εποχής.

Η επίδραση της φιλοσοφίας του Πλάτωνα στον σημερινό πολιτισμό

Ίδρυσε την Ακαδημία του την Ακαδημία του Πλάτωνα στην ομώνυμη περιοχή της οποίας η ισχύ διήρκεσε μέχρι τον 1ον μετά Χριστόν αιώνα.Ένα επιστημονικό σώμα που έκλεισε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός.Δίδαξε πολλούς αξιόλογους μαθητές στην διάρκεια των αιώνων που ακολούθησαν και ανέδειξε τον σημαντικότερο μαθητή του τον Αριστοτέλη έναν άξιο συντελεστή του σημερινού πολιτισμού.Επέδρασε επί χίλια σχεδόν χρόνια δίνοντας νέα πνοή στην ανθρώπινη διανόηση.Επέδρασε στην ηθική χριστιανική θρησκεία και φιλοσοφία και ειδικότερα στα θέματα για τον Θεό,για την ψυχή, με τους διαλόγους του στα βιβλία του  Τίμαιος και Φαίδων.Διακήρυξε την ιδέα του αγαθού και καλού σαν τον ύψιστο σκοπό της ανθρώπινης διανόησης όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις. Η Φιλοσοφία του για το ωραίο έγινε με τρόπο υποδειγματικό,ώστε επηρέασε όχι μόνο τον Βίνκελμαν του οποίου καθόρισε αποφασιστικά την ιδέα του ωραίου στην εικαστική του τέχνη,αλλά η φιλοσοφία του επέδρασε στο πνεύμα των μεγάλων καλλιτεχνών της αναγεννήσεως και περισσότερο στον Μιχαήλ Άγγελο τον Ιταλό αρχιτέκτονα,γλύπτη,ζωγράφο και μέγιστο καλλιτέχνη της παγκόσμιας ιστορίας.Ανακήρυξε πως η παιδεία των νέων είναι υπόθεση του κράτους. Και το σπουδαιότερο είναι ότι έδειξε πρώτος το δρόμο της αυστηρής επιστήμης που είναι ο Χριστιανισμός.

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Aλκυών

Στα άπαντα του Πλάτωνα περιλαμβάνονται και τα νόθα του συγγραφικά έργα.Λέγονται νόθα γιατί  δεν είναι γνήσια,δεν είναι δικά του. Ή   πιθανόν ευρισκόμενος στα γηρατειά του να έπραξαν οι μαθητές του ό.τι και ο ίδιος με τον δικό του δάσκαλο τον Σωκράτη του οποίου τους διαλόγους κατέγραψε και στη συνέχεια αρχειοθέτησε υπογράφοντας με το όνομα του, πιθανόν φοβούμενος τους Αθηναίους που ήταν πυρ και μανία εναντίον του Σωκράτη, τον οποίον θεωρούσαν άθεο,όταν έπαψε  να  πιστεύει και να  τιμά τους δώδεκα Θεούς, την θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων, προπαγανδίζοντας  υπέρ του ενός Θεού τους μαθητές του.Αυτός ήταν ο ένας από τους λόγους που τον καταδίκασαν οι Αθηναίοι σε θάνατο. Ο Πλάτων ήταν ο μόνος από τους μαθητές του που έμεινε κοντά του μέχρι το τέλος της ζωής του δασκάλου του.
Ο μαθητής ή οι μαθητές του Πλάτωνα που ασχολήθηκαν με την συγγραφή των νόθων του έργων,από ευγένεια ή και από φόβο χρησιμοποίησαν το όνομα του ως συγγραφέα αυτών των συγγραμμάτων και το δικό του ύφος  στην έκφραση.
Ένα από αυτά τα νόθα είναι το  "Αλκυών".
Ο διάλογος γίνεται μεταξύ του  δάσκαλου Σωκράτη με ένα μαθητή του  για το πουλί αλκυών και τους μύθους που λέγονται γύρω από την ονομασία του.
                                                  

Χαιρεφών: Eίναι τόσο όμορφη αλήθεια,δάσκαλε Σωκράτη,η φωνή που μας ήρθε,από τα μακρινά ακρογιάλια,σε κείνο το ακρωτήρι! Τι φωνή,να είναι; Από ποιά όντα να βγαίνει τάχα; Γιατί  όσα όντα ζουν στο νερό  δεν έχουν φωνή,καθώς ξέρουμε.
Σωκράτης: Ένα θαλασσινό πουλί είναι,Χαιρεφών,που έχει το όνομα αλκυόνα. Θρηνεί ασταμάτητα και ατελείωτα δάκρυα χύνει. Κάποιος παλιός ανθρώπινος θρύλος πλέχτηκε γύρω απ'αυτό.
 Λένε.πως ήταν κάποτε γυναίκα,κόρη του Έλληνα Αίολου,κι ότι θρηνούσε τον νεαρό της άνδρα,που πέθανε,τον Κήυκα τον Τραχίνιο,γιο του αστεριού που το όνομα του είναι Εωσφόρος.Ωραίος,αληθινά,παιδί,όμορφου πατέρα.Κι ότι υστερότερα,κάποια θεία θέληση τη μεταμόρφωσε σε φτερωτή γυναίκα,που σαν πουλί πετά πάνω από τις θάλασσες,ζητώντας ολοένα τον νεαρό άνδρα της. Ωστόσο,αν και πέταξε πάνω από όλη  τη γη,δεν στάθηκε βολετό να τον βρει.
Χαιρεφών: Για τούτο το πουλί την αλκυόνα,μου κουβεντιάζεις; Πρώτη φορά ακούω τη φωνή της. Μου έκανε  εντύπωση που άκουσα κάτι ξένο. Ναι,'εχει τόσο θρηνητικό τόνο! Είναι μεγάλο πουλί δάσκαλε Σωκράτη;
Σωκράτης: Όχι. Μα της έκαναν μεγάλη τιμή οι Θεοί,επειδή αγάπησε βαθιά τον άνδρα της. Έτσι κάθε φορά που οι αλκυόνες κλωσούν έχουμε τις "Αλκυονίδες μέρες",που το μεσοχείμωνο είναι ολότελα καλοκαιρινές.Να,και η σημερινή,τέτοια μέρα είναι,λαμπρότερη από κάθε άλλη μέρα. Για πρόσεξε τον ολοκάθαρο ουρανό! Και η θάλασσα,πέρα ως πέρα,γαλήνια,ατάραχη,σαν καθρέπτης!
Χαιρεφών: Έχεις δίκιο.Πραγματικά,η σημερινή μέρα είναι αλκυονίδα μέρα.Έτσι ήταν και η χθεσινή.Μα τους θεούς,όμως,δάσκαλε Σωκράτη,πώς να πιστέψει κανένας όσα είπαμε στην αρχή της κουβέντας μας,ότι κάποτε από γυναίκες έγιναν πουλιά κι από πουλιά γυναίκες;
Πολύ πιο απίθανη από το κάθε τι είναι τούτη η ιστορία.
Σωκράτης: Χαιρεφών,θαρρώ πως δεν μπορούμε πάντοτε να κρίνουμε με σιγουριά  τι είναι αδύνατο και τι δυνατό. Γιατί τα εξετάζουμε με την ανθρώπινη ικανότητα μας,που δεν είναι αλάθευτη,αρκετά καλλιεργημένη και βέβαιη. Έτσι πολλά, που που θα πρέπει να πραγματοποιηθούν,μένουν απραγματοποίητα,τις περισσότερες φορές από απειρία,κάποτε επειδή το μυαλό μας  δεν είναι τέλειο.Γιατί,αληθινά,το ανθρώπινο μυαλό παρουσιάζει ατέλειες,ακόμα  κι' όταν ο άνθρωπος φτάσει σε μεγάλη ηλικία,αφού η ζωή μας, αν συγκριθεί με την αιωνιότητα,είναι κάτι το πολύ σύντομο,το φευγαλέο.Και τι τάχα,φίλτατε μου,θα μπορούσαν να πουν όσοι δεν ξέρουν τις δυνάμεις των δαιμόνων και των Θεών και,γενικά,ολόκληρης της φύσης; Πώς είναι μπορετά ή όχι κάτι τέτοια; Θυμάσαι,Χαιρεφών,τι μεγάλη κακοκαιρία είχαμε πριν τρεις μέρες; Και τώρα που πέρασε το κακό,ακόμα νοιώθουμε φόβο σαν θυμόμαστε  τα αστραπόβροντα εκείνα και τον αγριεμένο άνεμο.Νόμιζες πως ο κόσμος θα χαλούσε ανεπανόρθωτα.
Μα να, που σε λίγο ήρθε η καλοσύνη: Ένα χαρούμενο Καλοκαίρι απλώθηκε  παντού,που κρατά ως τα σήμερα. Τι πιστεύεις τώρα; Πως είναι πιο σπουδαίο και πιο δύσκολο,μια τέτοιαν όμορφη μέρα,να αλλάξει κανείς τον καιρό,να τον κάνει βαρυχειμωνιά και κατόπιν να τον ξαναφέρει στην τωρινή κατάσταση ή να μεταμορφώσει σε πουλί μια γυναίκα; Γιατί αφού τα μικρά παιδιά,που ξέρουν να πλάθουν  και όταν πάρουν λάσπη ή κερί δεν δυσκολεύονται να του δώσουν διάφορα σχήματα,οι Θεοί,που είναι ασύγκριτα ικανότεροι από μας,θα δυσκολευτούν να κάνουν ξαφνικά το χειμώνα καλοκαίρι και το καλοκαίρι χειμώνα; Πόσο μεγαλύτερο φαντάζεσαι,αλήθεια,ολόκληρο τον ουρανό;
Xαιρεφών: Κανένας άνθρωπος,Σωκράτη,δεν  θα μπορούσε να καθορίσει με ακρίβεια κάτι από τούτα τα πράματα. Μήτε μπορεί να τα περιγράψει.

Oι αφηγήσεις του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα

Η Ατλαντίδα ήταν το τεράστιο νησί του Ατλαντικού Ωκεανού,η οποία όπως λέγει η παράδοση και όπως μεταδόθηκε από Αιγύπτιους ιερείς βυθίστηκε σε μια μέρα από κατολισθήσεις στην περίοδο μεγάλων γεωλογικών αλλαγών.
Ο λαός της πριν από πολλές χιλιετηρίδες  έκανε μεγάλους ως προς την χρονική διάρκεια  και σκληρούς αγώνες εναντίον της Αιγύπτου και εναντίον των Ελλήνων και περισσότερο εναντίον των Αθηνών.
Ο δάσκαλος Πλάτων στο  βιβλίο  του Κριτίας ή Ατλαντικός παραλληλίζει το πλούσιο έδαφος της   το γεμάτο με καρπούς και  το ακόμα πιο πλούσιο έδαφος τόσο  σε πολύτιμα όσο και σε απλά μέταλλα.Την εξαιρετική πολυτέλεια και την χλιδή των κατοίκων της με τα αστραφτερά  ανάκτορα των ηγεμόνων τα διακοσμημένα με ασήμι και χρυσάφι,με  τις πολυκατοικίες των πλούσιων τις διακοσμημένες με ελεφαντόδοντα και  τους  μαρμάρινους  ναούς της.
Το πολυάριθμο αυτό κράτος με τις ευρύτατες υποτελείς περιοχές παραλληλίζει ο φιλόσοφος με το μικρό κράτος των αρχαίων Αθηνών με το γόνιμο έδαφος με τα αξιοπρεπή μα όχι πολυτελή σπίτια με την ολιγάρκεια των κατοίκων και την απλή ήρεμη οικογενειακή ζωή.Οι λιμενικές εγκαταστάσεις,στην Ατλαντίδα,τεράστιες σε μέγεθος.Τα μέσα συγκοινωνίας τέλεια διαμορφωμένα. Η βιοτεχνική παραγωγή που οργίαζε όπως και το εξωτερικό εμπόριο ήταν σύγχρονες εφαρμογές που ήταν άγνωστες στο κράτος της Αθήνας που ως επί το πλείστον ήταν γεωργικό. Οι κάτοικοι ασκούσαν την γεωργική τέχνη  που επιδέχονταν το γόνιμο έδαφος της και επιδίδονταν στην βιοτεχνία και το εμπόριο σε περιορισμένη ποσότητα.
Ανάμεσα σε αυτά τα κράτη υπήρχε μεγάλη αντίθεση ως προς την ηθική και πνευματική άποψη. Η ζυγαριά  στρεφόταν προς το κράτος των Αθηνών για το οποίο γράφει ο Πλάτων ότι στο κράτος της Αθήνας εκτιμούσαν την ομορφιά του σώματος και του πνεύματος και λάτρευαν τους καρπούς  του πνεύματος και  η αρμονία επικρατούσε ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις της.Το αθηναϊκό κράτος εκείνης της εποχής είχε μια διαφορετική κοινωνικοοικονομική και πολιτική οργάνωση.
Υποστηρίζει ο φιλόσοφος ότι το καθεστώς των παλαιών Αθηνών ήταν τότε προοδευτικό και δημιουργούσε μια αφάνταστη  εξωτερική πολιτική και  αφάνταστη εσωτερική συνοχή.Η κυρίαρχη τάξη που στην δικαιοδοσία της είχε την διοίκηση και ειδικότερα την άμυνα της χώρας,δεν γνώριζε την ατομική ιδιοκτησία,δεν γνώριζε  τη διαφορά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των δυο φύλων .Τα μέλη της κοινωνίας των παλαιών Αθηνών (παλαιών ως προς την εποχή του Πλάτωνα που έζησε στην Αθήνα από το 427 π.Χ. μέχρι το 347π.Χ.) κατοικούσαν σε κοινά οικήματα που βρισκόταν γύρω από τους ναούς της Αθηνάς και του Ηφαίστου και ήταν ομοτράπεζοι,έτρωγαν μαζί.Υπήρχε αυστηρός  καταμερισμός εργασίας και διάθεση για όσο το περισσότερον αρτιότερη και καλαίσθητη παραγωγή.
Αντίθετα στην Ατλαντίδα επικρατούσε το κοινωνικό  σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας και όλους τους κατοίκους είχε κυριεύσει η επιθυμία του πλούτου.Όσο για την αρχομανία και την πλεονεξία αυτές βάδιζαν μαζί και πήγαιναν παρέα.Η γαλήνη και η κοινωνική ειρήνη ήταν άγνωστες στο ατλαντικό αυτό κράτος.
Η αφήγηση του Πλάτωνα στον Κριτία διακόπτεται απότομα χωρίς να δίνονται άλλες πληροφορίες για τη διαμάχη ανάμεσα στα δυο αρχαία  σημαντικά  κράτη.
Ο ποιητής και πολιτικός,ο ρήτορας και φιλόσοφος των αρχαίων Αθηνών και μαθητής του Σωκράτη, ο Κριτίας, ήταν πολύ μορφωμένος στα μέτρα της εποχής του βέβαια,ως μορφωμένος λόγιος  ασχολήθηκε με πολλά λογοτεχνικά είδη.Έτσι ασχολήθηκε και με την περιγραφή πολιτειών.Από τα βιβλία που έγραψε ο Κριτίας διασώθηκαν μέχρι των ημερών μας τμήματα μόνον από ολόκληρο το έργο του.

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Επιδιώξεις και ολιγωρίες του πλατωνισμού

Με τις πολιτικές ιδέες του  ο Πλάτωνας  επεδίωκε την πραγματοποίηση της δικαιοσύνης και τονίζει το σημείο,ότι κάθε άτομο λειτουργεί από θέσεως ισχύος  με τα ανάλογα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που του δίνει η θέση του.
Εδώ βρίσκεται λέει ο φιλόσοφος η υπέρτατη δικαιοσύνη αλλά για να πραγματοποιηθεί η δικαιοσύνη ακόμα και στο πλαίσιο μιας κρατικής κοινωνίας δεν αρκεί να είναι δίκαιοι μόνο μερικοί από τους πολίτες.Το κλίμα της δικαιοσύνης πρέπει να πλημμυρίσει ολόκληρη την κοινωνία ή το μεγαλύτερο μέρος της,πράγμα που είναι αδύνατον, γιατί ο  άνθρωπος   αποβλέπει  στο ατομικό του συμφέρον,το οποίο τον καθοδηγεί στις  οικονομικές του και πολιτικές πράξεις.
Ο Πλάτων έδινε μεγάλη σημασία στη δύναμη της ανατροφής και της εκπαιδεύσεως γιατί οραματιζόταν μία  μετεξέλιξη,στις οικονομικές και πολιτικές συνθήκες  κάτω από τις οποίες ζει μία κοινωνία.Η ανατροφή και η εκπαίδευση μπορούν βέβαια να παίξουν κάποιο σημαντικό ρόλο,δεν μπορούν όμως να μεταβάλουν τελείως την φύση και το εγώ του ανθρώπου.
Ο Αθηναίος φιλόσοφος μένει πάντα προσηλωμένος στις ιδέες του τις σχετικές με την πραγμάτωση της ανθρώπινης ευτυχίας όμως δεν εκτιμά την ατομική ελευθερία και πιστεύει ότι μπορεί να ζήσει για πάντα ευτυχισμένη μια πολιτική κοινωνία,όταν τα άτομα πρέπει να υπακούν τυφλά στο κράτος,που ο προορισμός του είναι να ρυθμίζει αποκλειστικά τις σχέσεις των ατόμων και στις παραμικρές  λεπτομέρειες. Δεν εκτίμησε τους σοβαρούς ψυχολογικούς παράγοντες που κάνουν αναγκαία την όποια ατομική ιδιοκτησία σε αντίθεση με τον μαθητή του τον φιλόσοφο Αριστοτέλη.Γιατί η ατομική ιδιοκτησία δεν μπορεί να εξαφανιστεί τελειωτικά επειδή δεν μπορεί να εξαφανιστεί και το εγώ του ανθρώπου.
Ίσως η ατομική ιδιοκτησία παρουσιάσει στην εξέλιξη της κάποια εξασθένιση παράλληλα με την εξασθένιση του εγωϊσμού.
Ίσως κάποτε οι κοινωνίες να γίνουν κάπως ηθικότερες.Οραματιστής καθώς ήταν διέβλεπε τις νεότερες θρησκείες,τον ένα Θεό, που γνώρισε και πίστεψε ο Σωκράτης,ο δάσκαλος του και που καταδικάστηκε γιαυτό σε θάνατο για τα "καινά δαιμόνια",τους καινούριους Θεούς, που εισήγαγε στη διδασκαλία του.
Την  πραγματοποίηση της δικαιοσύνης επεδίωκε  ο φιλόσοφος  μα  θεωρούσε αδύνατη την πραγματοποίηση της εξ αιτίας των ατομικών συμφερόντων.
Οι πλατωνικές  αντιλήψεις για την κατάσταση της κοινωνίας  γεννήθηκαν περισσότερο από αίτια πολιτικά.Περισσότερο από την παρεκτροπή της αθηναϊκής δημοκρατίας προς τον θεσμό της αριστοκρατίας.Ενώ οι σύγχρονες επαναστατικές κοινωνικές  ιδέες και σοσιαλιστικές αντιλήψεις γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν περισσότερο από οικονομικούς λόγους και θεωρούν τις ιδέες τους δημοκρατικότατες. Ο Πλάτων περιφρονεί το λαό και αγνοεί τους δούλους τελείως.Οι σύγχρονοι δημοκράτες επιδιώκουν να ανεβάσουν το επίπεδο των κατώτερων τάξεων.Ο πλατωνικός ιδεαλισμός απέβλεπε στην εξύψωση την ηθική της κοινωνίας και του  κράτους.Ο σύγχρονος  εκδημοκρατισμός επιθυμεί την καλύτερη διανομή του λαϊκού εισοδήματος μεταξύ των πραγματικών συντελεστών της παραγωγής για ευρύτερη και πληρέστερη ικανοποίηση των υλικών αγαθών.
Οι ιδέες του Πλάτωνα θεωρούνται ουτοπιστικές και απραγματοποίητες και έχουν επίδραση μόνο σε αυτούς που αρέσκονται να διαβάζουν 'πολιτικά μυθιστορήματα".
Αν και δεν έχει σωθεί κανένα από αυτά τα μυθιστορήματα της αρχαιότητας μόνο μερικές πληροφορίες από μεταγενέστερους συγγραφείς,οι οποίοι μας λένε ότι αυτά τα "πολιτικά μυθιστορήματα" ασχολούνται με την κοινωνική και οικονομική ζωή και έτσι παρουσιάζουν αμεσότερο ενδιαφέρον για τις σύγχρονες ιδέες της κοινωνίας μας.

Ο Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Γκαίτε είπε:
 Ποιός μπορεί να πει ότι πιστεύει στο Θεό και ποιός τολμά να πει ότι δεν πιστεύει.Πιστεύω στον Θεό όπως πιστεύει και η  πιο απλή χωριατοπούλα.
Nα επιστρέψουμε για λίγο στα χριστιανικά μας.Τη σημερινή  Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012  μπήκαμε στην εβδομάδα της Τυρινής  και οδεύουμε σιγά σιγά αλλά σταθερά προς την μεγάλη νηστεία.Μεγάλη ως προς τη διάρκεια της που περνάει τις σαράντα ημέρες,αλλά και ως προς την πνευματική της αξία.Μεγαλύνεται όχι μόνο με την νηστεία και την διακοπή της κρεοφαγίας αλλά και με την προσευχή τις  άγιες  ημέρες που διαβάζονται οι  χαιρετισμοί  της Παναγίας και την Μεγάλη Εβδομάδα Των Παθών Του Χριστού.Η νηστεία  μας δίνει την ευκαιρία να αποτοξινώσουμε τον οργανισμό μας,άλλοι για να γευτούν την αγία μετάληψη,το αίμα και το σώμα του Χριστού και να λάβουν τη χάρη του και το μεγαλείο της ψυχής του και άλλοι  απέχουν αυτές τις πενήντα ημέρες από γαλακτοκομικά και κρεατερά προϊόντα. Αποχή από τα κτηνοτροφικά προϊόντα που η καθημερινή χρήση τους καταπονεί τον οργανισμό και τον γεμίζει με  περιττά λιπαρά  και χοληστερίνη.
Αυτή η μεγάλη νηστεία δίνει την ευκαιρία  να αποκτήσουμε ένα υγιές σώμα χωρίς περιττά κιλά,ανάλαφρο και  νεανικό και με την προσευχή να αποκτήσουμε γερό πνεύμα και ψυχή γεμάτη αρετές χριστιανικές μια ψυχή μικρού παιδιού.
Καλή Νηστεία
Καλή Σαρακοστή

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Να παρεμβάλλουμε τα χριστιανικά λόγια του αγίου Μακάριου του Αιγύπτιου.

Ο άνθρωπος έχει τέτοια φύση,ώστε και αυτός ακόμα που βρίσκεται στο βάθος της κακίας και είναι δούλος  της αμαρτίας  να μπορεί να μεταστραφεί στο αγαθό.

Και ιδού μία απόδειξη  της μεγαλοσύνης μας που προέρχεται από τους  αρχαίους  μας φιλοσόφους.Ο Πλάτων που ανήκει στην αρχαία τριάδα των φιλοσόφων μας.Ο ένας είναι δάσκαλος του άλλου και όλοι μαζί δάσκαλοι δικοί μας.Ο Σωκράτης ήταν δάσκαλος του Πλάτωνα και ο Πλάτων δάσκαλος του Αριστοτέλη,που ήταν ο δάσκαλος του Μέγα Αλέξανδρου.Ο Πλάτων καταγόταν από την Αθήνα και ήταν από αριστοκρατική οικογένεια.Όλοι οι μαθητές του Σωκράτη ήταν ένας και ένας.Όλοι τους ήταν παιδιά αριστοκρατικών και πλουσίων οικογενειών.
Ο Πλάτων καταγόταν από σπουδαίο γένος. Ο πατέρας του καταγόταν από το γένος του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Ο αδελφός της μητέρας του ήταν ένας από τους Τριάκοντα τυράννους και ο θείος της ο Κριτίας ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος της εποχής  ο σκληρότερος από τους τριάκοντα τυράννους και ήταν τόσο ικανός στον λόγο,ώστε  έγινε πρότυπο  στους Ρωμαίους ρήτορες.Αυτός λοιπόν ο σπουδαίος αρχαίος άνδρας ο σκληρός τύραννος Κριτίας  το 415 π.Χ. μαζί με τον φίλο του Αλκιβιάδη,ήταν και οι δύο μαθητές του Σωκράτη,έκοψαν ένα βράδυ τις κεφαλές των Ερμών που οι Αθηναίοι είχαν τοποθετήσει στους δρόμους,ήταν  σαν τις σημερινές ταμπέλες με το όνομα της οδού, για να κατευθύνουν τους επισκέπτες της πόλης.Ήταν στήλες που στην κορυφή τους οι λιθοξόοι παρίσταναν την κεφαλή του Θεού Ερμή.
Και βέβαια φυλακίστηκαν για αυτή την πράξη τους.
Αυτές οι αθηναϊκές  στήλες,που καθοδηγούσαν τους πεζούς, απετέλεσαν πρότυπο για τους Ρωμαίους οι οποίοι εγκατέστησαν παρόμοιες στην χώρα τους και η χρησιμότητα τους έφτασε μέχρι την Μεσαιωνική εποχή στην δυτική Ευρώπη.
Ερχόμαστε ξανά στον Πλάτωνα και στην ιδέα του περί κοινοκτημοσύνης  για την οποίαν  ο  μαθητής  του ο Αριστοτέλης είχε  αντίθετη άποψη.Ο Αριστοτέλης  θεωρούσε την πρόταση του Πλάτωνα περί κοινοκτημοσύνης των γυναικών των παιδιών και άλλων υλικών αγαθών πολύ επιζήμια και επικίνδυνη για την κοινωνία και το κράτος.Η πρόταση του Πλάτωνα δεν αφορούσε όλους τους πολίτες παρά μόνο τους πλούσιους πολίτες.
Βρήκε όμως τον Αριστοτέλη τελείως αντίθετο.
Έλεγε η  κοινοκτημοσύνη  είναι επικίνδυνη για την κοινωνία και το κράτος.Ειδικότερα αναφέρεται στην κοινοκτημοσύνη των αγαθών και υποστηρίζει πως αφαιρεί την ικανοποίηση της απόκτησης αγαθών με την προσωπική εργασία και  την ευχαρίστηση  από την ατομική ιδιοκτησία. Θα εξαφανιζόταν και η ευχαρίστηση να βοηθάμε τους φίλους και όσους έχουν ανάγκη, αφού θα είμαστε όλοι ένα και το αυτό, ποιόν θα βοηθούσαμε με χαρά.Και συνεχίζει λέγοντας ο Αριστοτέλης,ότι θα δημιουργούνταν κομφούζιο ή καλύτερα κυκεώνας γιατί όλος αυτός ο μεγάλος αριθμός ατόμων  ομοτράπεζων  θα χρειαζόταν μεγάλες ποσότητες φαγητού και ψωμιού,έπειτα πώς θα γινόταν δίκαιη κατανομή αγαθών σε τόσους πολλούς ανθρώπους και με τι  κριτήρια θα διανέμονταν τα αγαθά στον κάθε ένα με δίκαιο τρόπο. Συνεχίζει ο Αριστοτέλης λέγοντας ότι κοινό πράγμα ποτέ δεν διοικείται καλά.Ο εγωισμός και ο ατομικισμός, δεν συμβιβάζονται με την κοινοκτημοσύνη.( Η κοινοκτημοσύνη καταργεί το Εγώ και αν δεν κρατήσουμε το Παν μέτρον άριστον μπορεί να υποβιβαστεί η προσωπικότητα που τόσο κουραστήκαμε για να την αποκτήσουμε).
Ο Πλάτων αντικρούει την άποψη λέγοντας ότι στην κοινοκτημοσύνη δεν θα υπήρχαν απάτες,δίκες,και ψευδομαρτυρίες.
Ο Αριστοτέλης απαντά λέγοντας πως αυτό είναι πλάνη,γιατί οι κακίες είναι στην ανθρώπινη φύση και ίσως γίνουν χειρότερες αν καταργήσουμε την ατομική ιδιοκτησία.
Να τονίσουμε ότι ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος που διατύπωσε καθαρά την έννοια του πλούτου και την ξεχώρισε από την έννοια του χρήματος.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Το κόμπλεξ των Ελλήνων και η καταπολέμηση του

Επιθυμώ  οι συμπατριώτες μου να ξεφύγουν από τα παλιά δεδομένα που φέρνουν δυστυχία,θέλω να διδαχθούν από καινούρια  πρότυπα που δεν έτυχε να γνωρίσουν ποτέ καθώς είναι γαλουχημένοι από παιδιά με τις αριστερίστικες ιδέες και τους ανθρώπους που τις αντιπροσωπεύουν.Η νεολαία,η ελληνική νεολαία,οι εργάτες, οι τεχνίτες,οι οικοδόμοι, οι φοιτητές μας, παρασύρονται εύκολα από τους προπαγανδιστές που βλέπετε δεν μιλούν για την αληθινή εικόνα των πραγμάτων.Το κομμουνιστικό ιδεώδες της κοινοκτημοσύνης είναι δέλεαρ για τους νέους,όταν όμως μπαίνουν στην αγορά εργασίας και κουράζονται για να μεγαλώσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους αλλάζουν νοοτροπία και κομματική παράταξη γιατί υπολογίζουν τον κόπο τους και δεν θέλουν τις αποδοχές τους να τις μοιράζονται με κανέναν άλλον.
Το κόμπλεξ ξεκινά με τους διάφορους παράγοντες που το καλλιεργούν στην ψυχή ορισμένων ανθρώπων.
Ο σημαντικότερος παράγοντας είναι  η έλλειψη γνώσεων.
Νιώθεις αδύνατος και ανυπεράσπιστος,νιώθεις να βρίσκεσαι σε μειονεκτική θέση  όταν έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο πολυμαθέστατο,έναν άνθρωπο "κινητή εγκυκλοπαίδεια"όπως συνηθίζεται να αποκαλούν αυτούς που έχουν πολλές  γενικές γνώσεις.Όμως κι εσύ μπορείς να αποκτήσεις πολλές γνώσεις και να θεραπεύσεις το κόμπλεξ σου,αν προέρχεται από αυτό το μέρος.
Ένας άλλος παράγοντας του κόμπλεξ που αποκτούν οι άνθρωποι έχει κάποια γενική μορφή και προέρχεται από ποιόν άλλον,από τον Καραγκιόζη,τον μίζερο  άνθρωπο που διασκέδαζε τη φτώχεια του και συγχρόνως διασκέδαζε και τα παιδιά, με την αστεία μορφή του, τη μεγάλη μύτη του, το χαλαρό χέρι του που εκτόξευε μπροστά με τη γροθιά του σφιγμένη,  σαν να ήθελε να την  χτυπήσει  στο κατεστημένο που ήταν η αιτία της άθλιας κατάστασης, της άθλιας κοινωνικής κατάστασης στην οποίαν βρισκόταν.Η φτώχεια ήταν πραγματική φτώχεια και τα παιδιά έβλεπαν στο δικό του πρόσωπο τον πατέρα τους.Να βρίσκεται στην ίδια μοίρα με τον καραγκιόζη ή ο καραγκιόζης να βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από τον δικό τους πατέρα.Αυτό έδινε τη μεγαλύτερη ευτυχία στα παιδιά,τα οποία μεγάλωσαν τώρα αλλά δεν μπορούν να ξεπεράσουν ακόμα το σύνδρομο του καραγκιόζη και την άσχημη πλευρά της ζωής που έδειχνε.Ο Καραγκιόζης ήταν η ίδια η Ελλάς .Το κόμπλεξ γιαυτό είναι διαχρονικό,οι νεώτερες όμως  έρευνες λένε ότι ο καραγκιόζης δεν είναι εύρημα ελληνικό αλλά είναι τούρκικο.Έτσι παιδιά να αποβάλλουμε το κόμπλεξ που προέρχεται από τον καραγκιόζη γιατί δεν είναι ελληνικός είναι εισαγόμενος και επομένως δεν μας αφορά.
Να προσπαθήσουμε τώρα να αποβάλλουμε το κόμπλεξ που μας δημιουργούν διάφορα μεγάλα ονόματα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Μας καταλαμβάνει κόμπλεξ με τους  Γάλλους που έχουν να επιδείξουν έναν Άλμπερτ Αϊνστάιν.Μας καταλαμβάνει κόμπλεξ  με τους Ρώσους που έχουν μεγάλους αγωνιστές και επαναστάτες.Που έχουν μια οκτωβριανή επανάσταση.Μα και εμείς δε στερούμαστε σε τίποτε από αυτούς.Εμείς έχουμε μια χριστιανική θρησκεία με τη σημαντικότερη προσωπικότητα όλων των αιώνων και  όλων των χωρών,οι οποίοι  επιθυμούν τώρα να γίνουν χριστιανοί.
Πόσες προσωπικότητες έχει αναδείξει η Ελλάδα από την αρχαία εποχή μέχρι τη νεότερη.Οι επτά σοφοί είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα σοφών ανθρώπων της αρχαίας εποχής.Οι αρχαίοι πολιτικοί μας,οι στρατηγοί μας,οι συγγραφείς μας,οι επιστήμονες μας, αρχαίοι μα και νεότεροι,οι  φιλόσοφοι μας. Οι επαναστάσεις μας,από τους αρχαίους χρόνους.Οι μάχες μας,οι ναυμαχίες μας,η ειρήνη  και οι συμμαχίες .Οι άξιοι αγωνιστές μας,οι επαναστάσεις μας, με σπουδαιότερη στους νεότερους χρόνους την επανάσταση του χίλια οκτακόσια είκοσι ένα (1821).
Οι νεότεροι αξιόλογοι  καλλιτέχνες μας που διέπρεψαν στο εξωτερικό.Οι επιστήμονες μας,οι ηθοποιοί μας,οι νεότεροι φιλόσοφοι μας.
Προς τι,λοιπόν,το κόμπλεξ προς τους υπόλοιπους ξένους συνανθρώπους μας.Είναι η ξένη γλώσσα; γιατί η μετά μανίας εκμάθηση πολλών ξένων γλωσσών δείχνει ότι έχουμε και αυτό το κόμπλεξ.Και όμως αγαπητοί μου διαθέτουμε την ωραιότερη γλώσσα του κόσμου και δεν έχουμε καταλάβει πόσο σημαντική είναι.Η γλώσσα μας είναι τόσο σημαντική  που χρειάζεται να ξέρετε πως τις περασμένες δεκαετίες στα σχολεία  των ξένων χωρών οι μαθητές διδάσκονταν την Ιλιάδα του Ομήρου και την Οδύσσεια,από το πρωτότυπο και την αποστήθιζαν αυτούσια.Το κόμπλεξ που δυνατόν να προέρχεται από αυτό το γεγονός,μάλιστα,είναι δικαιολογημένο. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι αδικαιολόγητο.Αυτή η χώρα η τόσο μικρή μα και τόσο μεγάλη,όπως λέει ο ποιητής, έχει γεννήσει πολλές σημαντικές προσωπικότητες σε όλες τις εποχές και σε όλους τους τομείς της επιστήμης και της τέχνης.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Ο Οργανισμός Ηνωμένων  Εθνών για την Εκπαίδευση την Επιστήμη και τον Πολιτισμό  υπό την προστασία του οποίου βρίσκεται από το χίλια εννιακόσια ογδόντα εννέα  η αρχαία Ολυμπία.
Τι κάνει γιατί δεν βρίσκεται σε επιφυλακή για να μη συμβαίνουν   τοιούτου είδους περιστατικά που δείχνουν αδιαφορία και πλημμελή επιτήρηση των αρχαιολογικών μας μνημείων,που είναι η κληρονομιά που μας άφησαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας.
Τι συμβαίνει.Επειδή οι πιο γνωστές γυναίκες της ελληνικής αρχαιότητας ήταν οι εταίρες πρέπει και η νεώτερη Ελλάδα να περιμένει με ανεβασμένες τις φούστες  τον οποιονδήποτε? Όλα ελεύθερα σε τούτο  τον τόπο. Πάρτε ότι σας αρέσει και λογαριασμό μη ζητάτε.
Πάρτε μας και μας να αλλάξουμε και κλίμα.
Ο πολιτισμός το καλεί.Βεβαίως.
 Όταν σε βιάζουν,με όποιον τρόπο,την ψυχή σου ή το σώμα σου εσύ πρέπει να παραμένεις ατάραχος.
Όταν το δίκιο σε πνίγει δεν πρέπει να φωνάζεις πρέπει να σιωπάς.Γιατί και αν φωνάξεις την κατάσταση δεν την αλλάζεις.Αυτό που προαποφασίστηκε θα γίνει ο κόσμος να χαλάσει.
Ο κόσμος χαλάει, τότε ακριβώς που οι φωνές πνίγονται,που οι άνθρωποι παγώνουν όταν η αδικία πνίγει το δίκαιο και ολόκληρη η χώρα κολυμπά στη δυστυχία των πολλών.
Ο κόσμος χαλάει τότε που ο συνάνθρωπος μου δεν με υπολογίζει  και με βλέπει σαν κάτι το μηδαμινό,
σαν ένα μυρμηγκάκι ταπεινό,που ολημερίς δουλεύει για τον άρτο του τον καθημερινό ενώ ο τζίτζικας  τροβαδούρος καλοκαιρινός πάνω στο δέντρο τραγουδάει αμέριμνος και δεν τον νοιάζει τον χειμώνα αν θα έχει φαγητό να φάει.
Αυτό θα πει πολιτισμός.
Ποιό χρυσό κύριοι  λήσταρχοι  ζητάτε από τη νεαρά φύλακα του μουσείου της αρχαίας Ολυμπίας. Νομίζετε πως είστε ο πρώτος? που τολμάτε να ξαλαφρώσετε το μουσείο από τα βαριά εκθέματα του?Δε φοβηθήκατε μη σας πέσει κανένα στο κεφάλι? Έχετε εμπειρία εσείς σε αυτά τα ανοσιουργήματα και τις ιεροσυλίες και τα καταφέρατε καλά.Δεν είστε οι πρώτοι και οι καλύτεροι.Αιώνες μας δημιουργούν προβλήματα οι αρχαίοι,μα και οι νεώτεροι συνάδελφοι σας. Ένας αρχαίος πρόγονος ήρθε στην Ολυμπία και μαζί με όλα  τα αφιερώματα πήρε στις πλάτες του  και την Πυθία και έφυγε.Ω! συγγνώμη, αυτό το περιστατικό συνέβη στο Μαντείο των Δελφών.Πού τα πάτε κύριε όλα αυτά που ανήκουν στον ελληνικό λαό μας,είναι η ιστορία μας και η κληρονομιά μας.
Ποιό χρυσάφι κύριε λήσταρχε ζητάτε? Όλα είναι επιχρυσωμένα. Αν κύριε είχαμε χρυσαφένια αγάλματα θα τα αφήναμε έτσι απροφύλαχτα να μας τα κλέψετε?
Δεν έχετε στάλα μυαλό? Και οι συλλέκτες είναι γνωστό πόσοι είναι.Τι τα θέλουν τα πήλινα και τα χάλκινα.Δεν φέρνατε καλύτερα τα παιδάκια σας από κοντά να ρίξουν μια ματιά στο μεγαλείο της πλαστικής τέχνης των προγόνων μας μόνο μας τα  αρπάξατε ,αγάλματα και μεγαλείο,για να μην μπορούν τώρα να εκπαιδευτούν οι αρχαιολόγοι μας που χρειάζονται δουλειά για να ζήσουν με τις οικογένειες τους χωρίς να πεινάν? Κόβετε το ψωμί πολλών ανθρώπων, δε τους λυπάστε? Οι τουρίστες που ερχόντουσαν στο μουσείο για να θαυμάσουν το μεγαλείο της Αρχαίας  Ελληνικής γλυπτικής τέχνης και την ωραιότητα των μορφών δεν θα έρχονται πια και δε θα κόβει το μουσείο εισιτήρια όπως παλιά. Τίνος μυαλού έξυπνου σκέψη ήταν και πού θα τα κρύψετε τώρα. Πονηροί ξέρω θα τα κρύψετε σε κάποια ανασκαφή  και θα πουν στις ειδήσεις πως βρέθηκαν σημαντικά ευρήματα σε ποιόν αρχαιολογικό τόπο δεν ξέρω. Να σας πω την αλήθεια επειδή δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι να κάνουν αυτές τις αμαρτίες και να κλέβουν τις ξένες περιουσίες,έλεγα μήπως τα σηκώσατε να τα πάτε για συντήρηση.Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα θέλουν συντήρηση  με ειδικά φάρμακα για να μην γίνονται επικίνδυνα στην υγεία των επισκεπτών και των ληστών.Έτσι νόμιζα,πληροφορήθηκα όμως ότι φορούσατε κουκούλες άρα δε θέλατε να δουν τα όμορφα πρόσωπα σας και σας ματιάσουν για τη θαρραλέα σας ενέργεια. Είπα μήπως σας έστειλαν από κάποιο πανεπιστήμιο για την εκπαίδευση των φοιτητών μα πάλι αυτή η κουκούλα με μπερδεύει.Η τελευταία υπόθεση που μπορώ να κάνω είναι ότι σας έβαλε στον κόπο ο ίδιος ο υπουργός του πολιτισμού για να παραιτηθεί. Πώς αλλιώτικα θα μπορούσε να παραιτηθεί αν δεν γινόταν ένα τόσο σοβαρό γεγονός εις βάρος του υπουργείου του. Αυτό θεωρώ σαν πιο σίγουρο ,γιατί είναι νέος και ωραίος. Καρπαζιές θα έπαιζε με τους συναδέλφους δανειστές,όπως και οι υπόλοιποι κύριοι που μας βάζουν τώρα τόσα προβλήματα να λύσουμε. Εδώ δεν μπορούν να τα λύσουν αυτοί οι κύριοι  και θα τα λύσουμε εμείς? Εμείς αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε μέχρις ότου  φέρουν σε  ισορροπία τη χώρα με την αποφυγή των επικίνδυνων αποκλίσεων στην οικονομία της χώρας,η οποία ομοιάζει με καράβι που ταξιδεύει εν μέσω θαλασσοταραχής και τα κύματα το πάνε από εδώ και από εκεί με κίνδυνο να βυθισθεί. Και να με συγχωρούν οι ψυχές διακεκριμένων ανδρών που δεν βρίσκονται εν ζωή,αλλά η οικονομία μιας χώρας δεν βελτιώνεται με την "ισότητα των γεννήσεων με τους θανάτους"  ούτε με το " Θα κτίσω είκοσι φωλιές". Η οικονομία βελτιώνεται με την διπλωματική οδό που περικλείει τις καλές σχέσεις με τους καλούς μας φίλους ανά τον κόσμο και με την  δημιουργία εμπιστοσύνης,την οποίαν μόνο μια καλή εξουσία μπορεί να  προκαλέσει  εχέγγυα ασφάλειας και  εμπιστοσύνης,ώστε οι πλούσιοι επενδυτές να επενδύουν τα χρήματα τους και να μην φοβούνται πως θα ζημιωθούν.
Αγαπητοί μου αναγνώστες,αγαπητά μου παιδιά,Έλληνες και Ελληνίδες,φίλοι και φίλες.Απεφάσισα σήμερα να σας εισαγάγω σε μία σημαντική επιστήμη την Ορυκτολογία.Την Πετρολογία,όπως ειδικά ονομάζεται.Πετρολογία.Δεν είναι η Πατρολογία ο κλάδος της Θεολογικής επιστήμης ο οποίος μελετά τους άγιους Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
Είναι η Πετρολογία η οποία μελετά τα πετρώματα τους λίθους και τις πέτρες που υπάρχουν στο έδαφος και στο υπέδαφος της γης που περπατάμε.
Τα πετρώματα αποτελούνται από αθροίσματα ορυκτών,από συγκεντρωμένα ορυκτά.  Ορυκτά λέγονται οι ανόργανες ενώσεις που αποτελούνται από χημικά στοιχεία τα οποία βρίσκονται στο έδαφος από γεννησιμιού τους,όπως λέμε.Με φυσικό τρόπο.


Δεν τα τοποθέτησε εκεί κάτω ανθρώπου χέρι παρά μόνο το χέρι του Θεού. Η φύση.
Τα ορυκτά ως επί το πλείστον είναι κρυσταλλικά σώματα που επιδέχονται αλλαγή,αλλάζουν μορφή και σχήμα.
Ένα ορυκτό με αυτές τις ιδιότητες είναι ο αλλακτίτης που  είναι μια παραλλαγή  μια μετεξέλιξη του σταλακτίτη.
Το ορυκτό, τον αλλακτίτη, συναντάμε  στις Σκανδιναβικές χώρες και ειδικά στη Σουηδία. Το σημαντικό στο ορυκτό αυτό είναι το φαινόμενο της διπλής διάθλασης  του φωτός,που παρουσιάζει ο αλλακτίτης  περισσότερο από τα άλλα ορυκτά.
Το σπουδαίο είναι,ότι το χρώμα  του  αλλάζει και από ερυθρό γίνεται πράσινο ανάλογα στη θέση που βρισκόμαστε,όταν το παρατηρούμε. Αυτή η μεταβλητότητα του φαινομένου,η χρωματική αλλαγή του ορυκτού, η οποία  οφείλεται στην  με διαφορετικό τρόπο απορρόφηση των ακτίνων του ήλιου που πέφτουν πάνω του. Αυτή η ιδιότητα,αυτή η μαγευτική ιδιότητα της αλλαγής των χρωμάτων του ορυκτού  έδωσε το όνομα της στο ορυκτό,που ονομάζεται αλλακτίτης και προέρχεται από την ελληνική λέξη. Αλλαγή!
Ελπίζω να μην σας κούρασα αν η ορυκτολογία δεν είναι από τα αγαπημένα σας. Οι γνώσεις όμως σε οποιονδήποτε επιστημονικό τομέα,αν μεταδίδονται με απλό διδακτικό τρόπο,γίνονται εφόδιο στη ζωή και  μας  παρέχουν ένα πρόσθετο αξιοπρόσεκτο  όφελος  που διευρύνει τις γνώσεις μας και διαμορφώνει ευθαρσώς την  προσωπικότητας μας.
"Έτσι μες  σ'αυτή τη χώρα όλα αλλάξαν τώρα μέσα σε μιαν ώρα",είπε ένας Έλληνας ποιητής.Οι αλλαγές στη ζωή μας επιτρέπονται,αλλά όχι από το κακό στο χειρότερο,όπως είναι η συνηθισμένη λαϊκή έκφραση.Από το κακό στο καλύτερο είναι το σωστό.Το καλύτερο υπάρχει και δεν έχουμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να περιμένουμε να εμφανισθεί.Αν είμαστε ανυπόμονοι,αν δεν μπορούμε να περιμένουμε τότε να ξεκινήσουμε  για να πάμε  να το βρούμε.
Στη περίπτωση που κυριαρχεί το κακό στη ζωή μας,με την έννοια της κακής διαχείρισης είτε  στην οικογένεια είτε  στην πολιτεία.Με την έννοια της κακής συμπεριφοράς που περικλείει τον κακό λόγο,τον κακό τρόπο,την κακή αντιμετώπιση,την κακή τοποθέτηση,την κακή εξέλλιξη.Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την κρίσιμη αλλαγή. Μπορούμε.
Δεν θέλω να πιάσει κανέναν Έλληνα το κόμπλεξ. Αυτό το κακό συναίσθημα, που  εξαφανίζει την προσωπικότητα.
Οι λέξεις αλλαγή και αλλάζω είναι ελληνικές λέξεις. Ελληνικά είναι και τόσα άλλα που κοσμούν την δική μας ελληνική ζωή,όπως και τη ζωή όλου του κόσμου με ηγέτες στη ζωή όλων μας τους αρχαίους μας προγόνους,καλλιτέχνες,μαθηματικούς,μουσικούς,πολιτικούς,στρατηγούς,τεχνίτες,φιλοσόφους

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Στο μεταίχμιο της μετάβασης από την προ Χριστού εποχή προς την εποχή μετά Χριστόν και ενώ οι δώδεκα Θεοί των αρχαίων Ελλήνων πέθαναν και μαζί με αυτούς και η αρχαία εποχή τους,ανέτειλε η νέα εποχή με την γέννηση του νέου Θεού,του Θεανθρώπου Ημών Ιησού Χριστού.Οι ολίγοι ειδωλολάτρες,οι παγανιστές λεγόμενοι,έφυγαν από τις πόλεις και απομονώθηκαν στα χωριά,όπου διατηρούσαν ορισμένα από τα ειδωλολατρικά έθιμα τους.Ένα από αυτά που παραμένει μέχρι και των ημερών μας,μέχρι και τους χριστιανικούς χρόνους είναι οι απόκριες και οι οργιαστικές εορτές της με τα καρναβάλια,τα γλέντια,τους χορούς,τις μεταμφιέσεις,την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κρέατος για να αντέξει ο ανθρώπινος οργανισμός την πολλών ημερών νηστεία( των πενήντα ημερών) που επιβάλλει ο χριστιανισμός και στην οποίαν ένας Σωκράτης,ο σοφός Σωκράτης της αρχαιότητας επέβαλε στον εαυτόν του,όταν γνώρισε την νέα θρησκεία και τον έναν Θεό της.Έτσι φτάσαμε στην  Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας των απόκρεω,μετά την Κυριακή του ασώτου, που ίσως έχει κάποια σχέση με τον μόσχο τον σιτευτό που ο πατέρας του θυσίασε για να γιορτάσει τον ερχομό του και την επάνοδο στο σπίτι.Θα ήταν ανέκδοτο αν λέγαμε ότι μαγείρευαν κάθε ημέρα ένα μέρος από το μοσχάρι και όταν έφθασε η Πέμπτη και είχαν πια χορτάσει από τα μαγειρευτά άρχισαν να ψήνουν το κρέας στα κάρβουνα που είναι περισσότερο διαιτητικό,γιατί με τον τρόπο αυτό του ψησίματος χάνει ένα μέρος από το λίπος του. Βέβαια η θυσία του μόσχου είναι αλληγορικά δοσμένη από τους χριστιανούς και δεν εννοεί ότι κάθισαν και έφαγαν,το υπονοεί όμως.Έτσι παρέμεινε η συνήθεια η Πέμπτη αυτή μετά την Κυριακή του ασώτου να ονομάζεται Τσικνοπέμπτη από την τσίκνα ( που είναι η αρχαία κνίσα ) και την Πέμπτη.Μία άλλη εκδοχή είναι ότι η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται ανάμεσα στην Τετάρτη και την Παρασκευή που είναι ημέρες νηστείας.Οι καλοί χριστιανοί κάθε Τετάρτη και Παρασκευή  νηστεύουν και το λάδι.Όμως συνηθίζουν την ενδιάμεση ημέρα την Πέμπτη να καταναλώνουν κρέας μαγειρευτό.Οι περισσότερες χριστιανικές οικογένειες κρατούν τη συνήθεια και τηγανίζουν κεφτέδες ή ψήνουν μπιφτέκια,όλες τις Πέμπτες, για να μην σοκαριστεί ο οργανισμός με την ξαφνική διατροφική αλλαγή.
 Η συνήθεια αυτή της Τσικνοπέμπτης και όλων των αποκριάτικων ημερών τα γλέντια και τα ξεφαντώματα, ανάγονται στα δρώμενα των αρχαίων μας προγόνων που με παρόμοιο τρόπο εόρταζαν προς τιμήν του Θεού Κρόνου,τα λεγόμενα Κρόνια.
Ήταν οργιαστικές γιορτές,την ίδια εποχή σχεδόν,με τον ερχομό της άνοιξης.Γιόρταζαν οργιαστικά την οργιαστική βλάστηση της γης.Τα φυτά και τα δέντρα  αναπτύσσονταν σε τόσο μεγάλο μέγεθος,που όπως λένε οι ερευνητές,ένας κόκκος από σησάμι ήταν τόσο μεγάλος που χωρούσε να γράψουν επάνω του ένα κείμενο ή ένα ποίημα.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

15 Φεβρουαρίου σήμερα και η επιστήμη της μετεωρολογίας θέλει να βρισκόμαστε στην τελευταία ημέρα των Αλκυονίδων ημερών.
Επίσημα οι ημέρες αυτές διαρκούν δύο εβδομάδες οι οποίες έχουν χρονικό διάστημα δέκα πέντε ημερών. Ανεπίσημα όμως η διάρκεια τους φθάνει τις τριάντα ημέρες που αρχίζουν στις δέκα πέντε Ιανουαρίου και διαρκούν μέχρι και τις δέκα πέντε Φεβρουαρίου με εναλλαγές στην θερμοκρασία και στον καιρό. Σε δέκα τέσσερεις ημέρες από σήμερα αρχίζει η Άνοιξη παιδιά.Και σήμερα όμως η ηλιοφάνεια ήταν επαρκής με τον ήλιο να παίζει κρυφτούλι.Πότε να κρύβεται μέσα στα σύννεφα και πότε να ξεπροβάλλει.Το κρύο όμως είναι περισσότερο, όταν  έχει ηλιοφάνεια στο μέσον και προς το τέλος  του Χειμώνα, γιατί λιώνουν τα χιόνια στα βουνά και στους κάμπους επικρατεί παγωνιά.
Να  μιλήσουμε όμως για τα πουλιά,για τις αλκυονίδες,  και τις ημέρες που πήραν την ονομασία τους από αυτά και λέγονται Αλκυονίδες ημέρες.
Από τους Αρχαίους  χρόνους η μυθολογία ασχολήθηκε με τα ψαροπούλια και τα γλαροπούλια γιατί πολύ σωστά καταλάβατε ότι το αρσενικό πουλί,το αγόρι του είδους, είναι ο γνωστός μας Γλάρος που πετάει δίπλα μας ,όταν ταξιδεύουμε και παρατηρούμε τη θάλασσα από το κατάστρωμα του πλοίου.
Τα πουλιά  αλκυονίδες περιλαμβάνουν στην οικογένεια τους πάνω από τα εκατόν είδη.Τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα είναι το υπερμέγεθες κεφάλι τους,η μικρή ουρά τους,τα μικρά πανέμορφα πολύχρωμα φτερά τους και το ράμφος τους το απολύτως συμμετρικό ευθύ και μεγάλο σε μέγεθος,ικανό να συλλαμβάνει με  σταθερότητα τα ψάρια με τα οποία διατρέφεται και  που αντιλαμβάνεται με ευκολία,αφού πετά σε χαμηλό ύψος πάνω από την θάλασσα.
Η Αρχαία  Μυθολογική  μας παράδοση  σχετικά για την Αλκυόνη μας λέει,ότι ήταν κόρη του Θεού των ανέμων,του Αίολου και ήταν σύζυγος του βασιλιά Κήρυκα.
Αυτό το ζεύγος των δύο αγαπημένων νέων,η Αλκυόνη και ο Κήρυκας,ήταν πολύ υπερήφανοι για την μεγάλη αγάπη τους και την ευτυχία τους, που έλεγαν ξεπερνούσε την ευτυχία του Δία ( ήταν ο Πατέρας των δώδεκα ολυμπίων Θεών και των ανθρώπων,των Αρχαίων Ελλήνων) και της συζύγου του Ήρας. Παινεύονταν για την αγάπη και την ευτυχία τους πολύ με αποτέλεσμα να θυμώσουν οι Θεοί,ο Δίας και η Ήρα και ως Θεοί που ήσαν είχαν την ικανότητα να μεταμορφώνουν όποιον ήθελαν, ειδικά ο Δίας, μεταμόρφωνε και τον εαυτόν του πολύ συχνά,κάθε φορά που επιθυμούσε να συνευρεθεί με τον απλό λαό.Έτσι μεταμόρφωσαν την Αλκυόνα σε πουλί,την αλκυόνα, και τον αγαπημένο της Κήρυκα σε γλάρο.Σαν πουλιά τώρα μας λέγει η μυθολογία μας ζούσαν μέσα στις φωλιές τους που βρισκόταν στις ακτές έρημων νησιών,όπου η αλκυόνα γεννούσε τα πουλάκια της, τα οποία μόλις έβγαιναν από το αυγό τους η θαλασσοταραχή   άρπαζε (τα πουλάκια της) μαζί με τη φωλιά τους που χαλούσε. Ο Δίας λυπήθηκε πολύ και πονετικός καθώς ήταν μετάνιωσε για την κατάρα που έδωσε στο αγαπημένο ζευγάρι.Διέταξε τον Αίολο τον Θεό των ανέμων να μην πνέει για δέκα πέντε ημέρες όση είναι η διάρκεια των ημερών που η αλκυόνα γεννά τα πουλιά της.Αυτή είναι η μυθολογική ερμηνεία των αλκυονίδων ημερών από τους απλούς ανθρώπους που δεν μπορούσαν να δώσουν επιστημονική εξήγηση στα φαινόμενα. Οι μετεωρολόγοι όμως γνωρίζουν ότι αυτές τις ημέρες επικρατεί ηλιοφάνεια και καλοκαιρία γιατί η γη δέχεται αρκετή πίεση από την ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα την άνοδο της θερμοκρασίας.Αυτές τις ημέρες μία από τις πλειάδες,μία από τις πούλιες,το μεγαλύτερο από τα μικρά ολόφωτα αστεράκια, που ονομάζεται και αυτό αλκυόνα βρίσκεται στο ζενίθ,στο ακρότατο σημείο του ουρανού και επηρεάζει ευνοϊκά τον καιρό,ώστε  οι αλκυόνες να εκκολάψουν τα αυγά τους με ηρεμία, χωρίς τον φόβο μήπως η θάλασσα με τα κύματα της (τα) πάρει μαζί της.
14 Φεβρουαρίου η χθεσινή ημέρα και η Καθολική Εκκλησία γιόρταζε τον Άγιο της Βαλεντίνο,που θεωρείται ο προστάτης των ερωτευμένων. Η εορτή του Αγίου Βαλεντίνου, λένε, πως καθιερώθηκε στην χώρα μας το έτος χίλια εννιακόσια εβδομήντα επτά.Εμείς γνωρίσαμε τον άγιο Βαλεντίνο στις αρχές της δεκαετίας του '80  εκεί γύρω στο '85 ή και λίγο ενωρίτερα, Η ημέρα αυτή, τα πρώτα χρόνια της γνωριμίας με την γιορτή του, είχε μεγάλη ενάργεια,μεγάλη λαμπρότητα. Αυτή την ημέρα επικρατούσε μεγάλη αναταραχή και συγκίνηση.
Τα ανθοπωλεία εκείνη την ημέρα βρέθηκαν  στο απόγειο του καταναλωτικού ενθουσιαστικού μεγαλείου των ερωτευμένων,όπως και  οι κάρτες με τις ανάλογες ευχές ,τα δωράκια που αντάλλαζαν οι ερωτευμένοι,τα ποτά για τους μεγαλύτερους σε ηλικία και τα τραπεζώματα στην ταβέρνα ή στο σπίτι με τα νόστιμα εδέσματα,που ταιριάζουν αυτή  την ημέρα,δεδομένου ότι ο έρωτας από το στομάχι αρχίζει,εννοώντας ότι ένα νόστιμο φαγητό γίνεται αφορμή για την έναρξη μιας μεγάλης αγάπης.
Αν κάνουμε μια στατιστική έρευνα ανάμεσα  στα ζευγάρια που η αγάπη και ο έρωτας τους έχουν μεγάλη διάρκεια,αυτή η διαπίστωση είναι αληθινή.
Να κάνουμε τώρα ένα μικρό αφιέρωμα στον ξενόφερτο άγιο Βαλεντίνο.
Άγιος είναι και χρειαζόμαστε τις ευλογίες και την προστασία του.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον δικό μας,τον ορθόδοξο χριστιανικό άγιο της αγάπης που είναι ο άγιος Υάκινθος.
Ο λαός μας λέει ότι "Και ο άγιος φοβέρα θέλει".
Με αυτό τον τρόπο θα φέρουμε αντιμέτωπους τους δύο αγίους για να συναγωνίζονται στην ποσότητα των αγαπημένων ζευγαριών που θα επιτύχουν την σύζευξη και το γάμο τους.
 Η παράδοση λέει ότι τον τρίτο μετά Χριστό αιώνα,στη Ρώμη,όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κλαύδιος,η Ρώμη περνούσε δύσκολες ημέρες.
Οι πόλεμοι και οι ταραχές ήταν σε ημερήσια διάταξη.Αλλά και οι διωγμοί των χριστιανών σε μεγάλη έξαρση. Ο Αυτοκράτορας διέταξε με νόμο να απαγορευθούν οι γάμοι και οι νέοι να σπεύσουν στον πόλεμο. Στον ορίζοντα του Κλαύδιου ο φόβος ήταν ορατός. Ο φόβος μήπως τα νιάτα μπροστά στην αγάπη δεν υπολογίζουν τις διαφορές και συνάπτουν γάμους οι ειδωλολάτρες με τους χριστιανούς. Οι χριστιανοί άνθρωποι της αγάπης και της ειρήνης,ήταν οπαδοί των λόγων που ειπώθηκαν αργότερα "Κάνε έρωτα,όχι πόλεμο". Έτσι οι νέοι,όπως είναι φυσικό δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους και να τρέχουν στον πόλεμο,διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Δεν ήθελαν" Να αφήσουν τον γάμο και να πάνε για πουρνάρια",όπως λέει και ο λαός μας.
Εκείνη τη κρίσιμη στιγμή σαν " ο από μηχανής Θεός",που λένε οι αρχαίοι μας πρόγονοι,παρουσιάστηκε ένας ιερέας στη Ρώμη. Ήταν ο άγιος Βαλεντίνος,που δεν ήταν άγιος, ήταν μόνο ιερέας, που βοηθούσε τους χριστιανούς και κρυφά πάντρευε τα ζευγάρια. Γρήγορα οι πληροφορίες έφτασαν στα αυτιά του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κλαύδιου,ο οποίος διέταξε αμέσως να παρουσιάσουν ενώπιον του τον ιερέα Βαλεντίνο,ο οποίος βασανίστηκε μέχρι θανάτου από τον ειδωλολάτρη Αυτοκράτορα γιατί έδειξε ανυπακοή στους νόμους του κράτους.
Αυτή η ημέρα ήταν η 14η Φεβρουαρίου του έτους 269 μετά Χριστόν.
Ήταν η παραμονή της ειδωλολατρικής εορτής των Ρωμαίων που ονομαζόταν Λουπερκάλια,που  ήταν γιορτή αφιερωμένη στον έρωτα και τη γονιμότητα.
Έτσι ένας ακόμα ανταγωνισμός ανάμεσα στους ειδωλολάτρες και τους χριστιανούς έληξε με τη νίκη των Καθολικών  χριστιανών,που ανέδειξαν και τιμούν τον ιερέα Βαλεντίνο ως άγιο και προστάτη των αγαπημένων και ερωτευμένων ζευγαριών.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Απόκρεω ονομάζει ο λαός μας και οπωσδήποτε η Εκκλησία μας τις τέσσερις Κυριακές που προηγούνται πριν από την μεγάλη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,οπότε απέχουμε από το κρέας.Αυτό το νόημα έχει η λέξη που είναι σύνθετη και προέρχεται από τις λέξεις από +κρέας.Απομακρυνόμαστε από το κρέας.Διακόπτουμε την κρεατοφαγία.Η περίοδος της αποχής από το κρέας αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και ολοκληρώνεται την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού  και τερματίζει το Μεγάλο Σάββατο με την Ανάσταση του Χριστού.Αυτή τη χρονιά,το 2012,οι Απόκριες άρχισαν στις 5 Φεβρουαρίου.Η  Κυριακή ήταν αφιερωμένη στον Τελώνη και στον Φαρισαίο και στις παραβολές που πηγάζουν μέσα από τις προσωπικότητες των δύο αυτών ανθρώπων.Του ταπεινού Τελώνη και του καυχησιάρη υποκριτή Φαρισαίου.Η δεύτερη Κυριακή είναι η σημερινή 12 Φεβρουαρίου με την πολύ διδακτική παραβολή του Ασώτου,που μας διδάσκει το μέγεθος της αμαρτίας,και το μέγεθος της μετάνοιας του Ασώτου,αλλά και το μέγεθος της ευσπλαχνίας του Θεού.Η περίοδος αυτή τελειώνει με την ερχόμενη Κυριακή των Απόκρεω,στις 20 Φεβρουαρίου, που είναι και η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Είναι η τελευταία ημέρα της κρεατοφαγίας.Η ερχόμενη Κυριακή μετά την Κυριακή των Απόκρεω στις 28 Φεβρουαρίου  είναι η Κυριακή της Τυρινής,που καταναλώνουμε μόνο τυριά και τυρόπιτες.Η επόμενη ημέρα η 29 Φεβρουαρίου είναι η Καθαρά Δευτέρα που δεν μαγειρεύουμε.Οι νοικοκυρές αγαπούν πολύ την Καθαρά Δευτέρα γιατί αυτή την ημέρα δίνεται η ευκαιρία στις νοικοκυρές να βγουν από την κουζίνα τους και να τρέξουν στις κοντινές εξοχές με συγγενείς και φίλους,να διασκεδάσουν και να γευτούν τα νηστίσιμα εδέσματα που ως επί το πλείστον καταναλώνουν ωμά με προεξάρχοντα τα Φρέσκα Κρεμμυδάκια,τον Χαλβά,τα Ραπανάκια και την Λαγάνα,το άζυμο ψωμί.Στην προετοιμασία του δεν χρησιμοποιούμε μαγιά,μόνο χλιαρό νερό και αλεύρι. Έτσι δεν φουσκώνει και  βγαίνει πλακουτσωτό.Η νοστιμάδα του ξετρελαίνει μεγάλους και μικρούς.

Επιστροφή στις εστίες μας τις πατρογονικές

Αγαπητοί μου αναγνώστες σήμερα διανύουμε την δεύτερη Κυριακή των Απόκρεω.Είναι η Κυριακή του Ασώτου.Είναι η Κυριακή με το περίφημο Ευαγγέλιο που μας διέσωσε ο Ευαγγελιστής Λουκάς με την διδακτική  παραβολή του,που θέλει να διδάξει στους πιστούς την ατελείωτη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και το πλούσιο έλεος της συγχώρησης που δίνει στους μετανιωμένους ανθρώπους.Η δεύτερη Κυριακή των Απόκρεω είναι αφιερωμένη  στην μετάνοια και σε όλα τα ευλογημένα αποτελέσματα της.Ο Θεός εδώ παρουσιάζεται ελεήμων,ανεκτικός,καθόλου καταπιεστικός και προπάντων φιλελεύθερος.Δεν πιέζει τους πιστούς του,αφήνει να περπατήσουν και σε άλλα μονοπάτια,αφήνει να πληγωθούν,αφήνει  ακόμα και να περπατήσουν στους δρόμους της ακολασίας,στους δρόμους της αμαρτίας.Στους ακόλαστους δρόμους που καίνε.Ο Θεός  περιμένει.Με υπομονή περιμένει την επιστροφή του Ασώτου.Και αν αυτός επιβιώσει μετά από όλα αυτά είναι έτοιμος να τον δεχτεί.Να τον δεχτεί  με ανοιχτές αγκάλες  και να τον συγχωρήσει, για τα χρόνια της απουσία του για τον ακόλαστο βίο που ζούσε,για την σπατάλη της πατρικής περιουσίας,για την θλίψη και την στενοχώρια που τόσα χρόνια πότιζε την οικογένεια του.Μα η επιστροφή του δίνει τόση μεγάλη χαρά, που κάνει όλες τις κακές ημέρες να ξεχαστούν και η οικογένεια να αρχίσει μια καινούρια ζωή με τις ευλογίες και τη χάρη του Θεού.
Εμείς οι Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί που δεν τολμήσαμε να πραγματοποιήσουμε την μεγάλη έξοδο,παρά το ότι οι πόρτες ήταν ολάνοιχτες και να πλανηθούμε σε άλλα μονοπάτια.Δεν φοβόμαστε.Εμείς οι χριστιανοί που ακολουθούμε τα προστάγματα της ορθόδοξης εκκλησίας ακόμα και στις διατροφικές συνήθειες. Δεν φοβόμαστε.Οι πατάτες,τα όσπρια,το ψωμί,τα λαχανικά,που αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, τις ημέρες της νηστείας,  μας παρέχουν σε επάρκεια την δυνατότητα να δουλεύει το μυαλό μας στο ρελαντί.Δε μας φοβίζουν οι κινδυνολογίες αποτυχημένων ανθρώπων  και. Βεβαίως είναι αποτυχημένοι. Γιατί ο επιτυχημένος είναι και ευτυχισμένος. Και μια πατρίδα που  αποτελείται από ευτυχισμένους ανθρώπους. Είναι μια πατρίδα ευτυχισμένη. Το Ευαγγέλιο της σημερινής Κυριακής του Ασώτου.Παρακινεί και προτρέπει να επιστρέψουμε στις πατρικές αγκάλες.Στις ρίζες μας.Στις πατρογονικές μας εστίες.Μέσα στο φυσικό περιβάλλον του χωριού.Πω! πω! Τι παράληψη! Ξεχάσαμε τα φρούτα μας! Τη φυσική πηγή των βιταμινών που χρειάζεται ο οργανισμός μας.