Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Ο Άλαν ξύπνησε από τις φωνές του Ερρίκου.Χαμογέλασε.Πετάχτηκε πάνω,όπως ήταν με τις μπυζάμες και χτύπησε το κουδούνι της διπλανής πόρτας.Η Νίνα ανακουφίστηκε.Είπε,ήρθε η αστυνομία και έτρεξε να  ανοίξει την πόρτα.Ο Άλαν χωρίς δεύτερη κουβέντα μπήκε μέσα και κατευθύνθηκε προς την Άννα,που στεκόταν άναυδη,όπως και ο Δημήτρης από τη μεταμεσονύχτια αυτή συμπεριφορά του Ερρίκου.Ο Άλαν έτρεξε αγκάλιασε την Άννα με τα χεράκια του,που έβαλε γύρω από τη μέση της,σήκωσε το προσωπάκι του και την κοίταξε γλυκά.
-Άλαν τι θέλεις εδώ τέτοια ώρα.Δεν κοιμάσαι?είπε και έβγαλε τα ζεστά  χεράκια του από τη μέση της,που την έζωναν σαν αγκίστρι.Ό Άλαν σε ζητάει,Άννα,από το απόγευμα.Ήρθε αρκετές  φορές.Είναι ανήσυχος.Θέλει να  σε  ρωτήσει κάτι  σχετικό με το μάθημα της μουσικής.
-Τι θέλεις να σου πω,Άλαν,που δεν έχεις καταλάβει.
-Άννα βοήθησε με,είπε ο Άλαν και έβαλε ξανά τα χεράκια του γύρω από τη μέση της Άννας.Η Άννα απαγκιστρώθηκε από το ζεστό αγκάλιασμα του Άλαν.Πήρε το χεράκι του  και πάμε,είπε,  στο δωμάτιο με το πιάνο.
-Κάθισε,Άλαν.Βάλε τα χεράκια σου στα πλήκτρα.
-Άννα δεν θέλω να με βοηθήσεις στο πιάνο,είπε ο Άλαν και σηκώθηκε. Η απορία που έχω είναι στο θεωρητικό μέρος του μαθήματος της μουσικής.
-Άλαν,τι θέλεις να σου πω?
-Άννα,πες μου,το κλειδί του σολ,είναι πραγματικό κλειδί?
-Χα,χα,έσκασε στα γέλια η Άννα.
Ο  Δημήτρης έτρεξε στο δωμάτιο.Άννα,τι έπαθες?
-Άκου,Δημήτρη μου,άκου,τι με ρώτησε ο Άλαν.Αν το κλειδί του σολ είναι αληθινό κλειδί.
-Άννα μου,βοήθησε το παιδί  και να πηγαίνει για ύπνο.Αύριο έχει σχολείο. Εξήγησε του ό,τι δεν κατάλαβε από τη δασκάλα του.Άλαν, πού ήσουν όταν  παρέδιδε η δασκάλα σου το κλειδί του σολ.
-Ήμουν αφηρημένος,κύριε Δημήτρη,σκεφτόμουν τη γιαγιά μου,που είναι άρρωστη.
Άννα,μην καθυστερείς.Η ώρα είναι περασμένη.
-Ευχαριστώ,Δημήτρη μου,μας αφήνεις μόνους?
-Άλαν,το κλειδί του σολ,αγόρι μου,είναι ένα μουσικό κλειδί.Είναι αυτό εδώ το κλειδί.Πήρε η Άννα το τετράδιο με το πεντάγραμμο και σημείωσε στην αρχή του πενταγράμμου,αριστερά το κλειδί του σολ,που πιάνει και τις  πέντε γραμμές του πενταγράμμου.
-Αυτό εδώ είναι,Άλαν,το κλειδί του σολ,που ανοίγει το πεντάγραμμο.
-Ω! πολύ ωραίο κλειδί.

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
    Ανάκληση σκέψης
Η γλυκιά  μου η μανούλα
ήταν σαν μικρή παιδούλα.
Κάτω από τις βερικοκιές
-λόγω κλίσης του εδάφους-
έμοιαζε με κοπελούδα
μια κουκλίτσα αληθινή.
Μου ήρθε η επιθυμία
να την αγκαλιάσω
να τη γεμίσω με φιλιά
να θυμηθούμε τα παλιά
όταν κοιμόμαστε αγκαλιά.
Κατάλαβε την πρόθεση μου
αυτή,με κοιτούσε  με λαχτάρα
με ματιά αστραφτερή.
Φιλοσόφησα το πράγμα
και είπα,άστο τι θα βγει
ανταπόδοση δε θα βρω
ας μη το σκέφτομαι πολύ
κι όμως έπρεπε να κάνω
την κίνηση αυτή.
Σαν τελευταία  αποδοχή
για τα όσα μου είχε κάνει
από την αρχή, πολλές φορές
με είχε πικράνει
μου είχε σπάσει τη χολή.
Όμως συγχωρούσα
όλα της τα τερτίπια
τόσο πολύ την αγαπούσα.
Με λατρεία την κοιτούσα
μου  έδιδε τα ίσα
και ακόμη πιο πολλά
έτσι ήθελε να ζούμε
σαν μητέρα με την κόρη τη γλυκιά.
Σκέφτηκα ξανά να την αγκαλιάσω
να της δώσω δύο φιλιά
μα μετάνιωσα  και πάλι.
Μπρος μου είχα μια μπεμπέκα
και όχι τη μαμά,όπως ήτανε παλιά.

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

 Θρησκευτική ιστορία
Στις 20 Ιουλίου η Ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία γιόρτασε την μνήμη του Προφήτη αγίου Ηλία.Ο Προφήτης Ηλίας είναι  ένας από τους μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης,ο οποίος προόρισε την έλευση του  Ιησού Είναι ο μοναδικός άγιος της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας,που γιορτάζεται η ανάληψη του αγίου και όχι η κοίμηση του.Αναλήφθηκε στους ουρανούς,όπως ο Ιησούς, με τη διαφορά,ότι  ο Ιησούς παραμένει στους ουρανούς,μέχρι τη δευτέρα παρουσία.Ο Προφήτης Ηλίας,όπως αποκαλύπτει ο απόστολος Παύλος,επέστρεψε στη γη,όπου έζησε χίλια χρόνια,στα χρόνια προφανώς της Παλαιάς Διαθήκης.Σήμερα 25 Ιουλίου γιορτάζεται η κοίμηση της αγίας Άννας μητέρας της  Θεοτόκου, η μητέρα της Παναγίας  και γιαγιά του Χριστού. Η ακολουθία του εσπερινού και της γιορτής ανήμερα, είναι γεμάτη ωραία  εγκώμια."Μετ εγκωμίων επιτελείται  η ένδοξος μνήμη σου,Άννα θεόκλητε".
Η τιμή και η αξία που έδωσε ο Θεός με τη χάρη του προς τον  Χριστό,μεταδίδεται και στους προπάτορες του.
Χρόνια Πολλά

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
 Στο αστικό λεωφορείο  οι επιβάτες ήταν μονάχα  τα δύο ελληνόπουλα.Ο οδηγός έστησε  κουβέντα μαζί τους;
Ναι,αγαπητοί μου αναγνώστες,ήταν μονάχα ο Δημήτρης και  η Άννα.Εκείνα τα χρόνια,δεκαπέντε περίπου χρόνια μετά τον  πόλεμο,η Γερμανία προσπαθούσε να εξιλεώσει και να εξιλεωθεί από την  καταστροφική μανία,που έπληξε και την ίδια τη χώρα της.Στο στόχαστρο της ανασυγκρότησης  την πρώτη θέση κατείχε η αποκατάσταση στο οδικό δίκτυο και περισσότερο στις σιδηροδρομικές γραμμές,οι οποίες είχαν υποστεί μεγάλες ζημιές κατά τη διάρκεια του πολέμου  από  βομβαρδισμούς του συμμαχικού και από τις καταστροφές,που προκάλεσε ο γερμανικός στρατός,όταν υποχωρούσε.Χιλιάδες γέφυρες γκρεμίστηκαν.Το γερμανικό σιδηροδρομικό δίκτυο άρχισε να επισκευάζεται   από τους συμμάχους,αργά-αργά,αλλά σταθερά και η σιδηροδρομική συγκοινωνία με τα χωριά και τις πόλεις,που εξυπηρετούσαν προηγουμένως τα αστικά και υπεραστικά αυτοκίνητα,αποκαταστάθηκε.
Η επισκευή των σιδηροδρόμων ακολούθησε την ανάπτυξη της οικονομίας,όπως είναι φυσικό, με αποτέλεσμα να αυξηθεί σε πολλά εκατομμύρια το κεφάλαιο σε μάρκα,το νόμισμα της εποχής εκείνης.
Όπως και στις άλλες χώρες οι σιδηρόδρομοι και στη Γερμανία  αντιμετώπιζαν  συναγωνισμό με τα αυτοκίνητα.Έτσι ο Δημήτρης και η Άννα προτίμησαν το λεωφορείο,που μη έχοντας πολύ κόσμο και επομένως πολλές στάσεις θα έφταναν πιο γρήγορα στον προορισμό τους,να μη χάσουν την παράδοση των μαθημάτων τους. Η κουβέντα,που έστησε ο οδηγός,είχε σαν συνέπεια να  περάσουν τη στάση που θα κατέβαιναν  και η αργοπορία τους αυτή να εκδηλώσει ένα είδος ανησυχίας,που τους παρακίνησε να επιστρέψουν στο σπίτι του καθηγητή Αρμπέϊτερ,όπου παρέμειναν μέχρι αργά συμμετέχοντας στο πάρτι,που  διοργάνωσαν οι φίλες της  γυναίκας του για να τη βοηθήσουν να ξεπεράσει το πρόβλημα της υγείας της, με  ένα  πάρτι,με μία διασκέδαση.
Στο σπίτι άρχισαν να ανησυχούν,όταν η ώρα πλησίαζε δώδεκα το βράδυ και δεν είχαν επιστρέψει ο Δημήτρης και η Άννα.Περισσότερο ανησυχούσε ο Ερρίκος,που είχε την επίβλεψη τους.Ενωρίς το απόγευμα η Νίνα δέχτηκε την επίσκεψη του Άλαν,ο οποίος χτυπούσε το κουδούνι της εισόδου επίμονα.
-Τι κάνεις Άλαν.Έλα πέρασε να σε φιλέψω ψωμάκια Φρανκφούρτης που ετοίμασα.
-Η μυρωδιά τους μυρίζει από την είσοδο,κυρία Νίνα.Είναι ψωμάκια γλυκά με σταφίδες?πολύ μου αρέσουν.Έφερε ο αδελφός μου,όταν ήρθε στις διακοπές.
-Τι κάνει ο αδελφός σου,Άλαν.Προοδεύει στις μαγειρικές του επιδόσεις?
-Ναι,κυρία Νίνα,με τη μαμά στη κουζίνα ετοιμάζουν νόστιμα φαγητά.Τα ψωμάκια είναι με σταφίδες?
-Όχι,Άλαν,είναι ψωμάκια με τα οποία ετοιμάζω σάντουϊτς με λουκάνικο Φρανκφούρτης.
Στο ζυμάρι έβαλα ένα αυγό.
-Το αυγό μυρίζει τόσο ωραία,κυρία Νίνα?
-Αλαν και το αυγό,αλλά περισσότερο το γλυκάνισο έχει αυτή την ωραία και γλυκιά μυρωδιά.
-Είναι αυτά τα μυρωδάτα μικρά σποράκια?τα χρησιμοποιεί και η μαμά μου στα γλυκά που ετοιμάζει.
-Ναι,Άλαν φέρνουν καλό ύπνο και κάνουν καλό στομάχι χωρίς δυσπεψίες και κάψιμο.
-Εγώ,κυρία Νίνα μου,δεν έχω από αυτά τα πράγματα.
-Ναι,Άλαν,αυτά  συμβαίνουν στους μεγάλους ανθρώπους και το γλυκάνισο το γεύονται οι μεγάλοι άνθρωποι.σε λιγοστές ποσότητες.
-Για τον κύριο Ερρίκο τα ετοίμασες?έχει καούρες στο στομάχι?
-Ο κύριος μου? ναι πολλές φορές,γιατί αφήνει το στομάχι του άδειο πολλές ώρες.
-Τι εννοείς,κυρία Νίνα.
-Θέλω να πω,ότι εργάζεται πολλές ώρες και δεν παίρνει  το γεύμα και το δείπνο του σε τακτικές ώρες.
-Έλα  Άλαν,πέρασε να  πάρεις ένα σάντουϊτς.
-Ευχαριστώ,κυρία Νίνα.Μυρίζει ωραία,αλλά δεν θέλω.Θα περιμένω τη μαμά μου, είναι στη γιαγιά.
-Όπως θέλεις,Άλαν.
-Κυρία Νίνα μου,η Άννα είναι εδώ?Θέλω να μου πει κάτι που δεν κατάλαβα στο μάθημα της μουσικής.
-Άλαν η Άννα δεν βρίσκεται στο σπίτι,είναι ενωρίς.Έλα αργότερα.
Ο Άλαν λίγο αργότερα ήρθε ξανά να ζητήσει τη ωφέλιμη διδασκαλία της Άννας στη μουσική,που τόσο είχε ανάγκη.
Η Άννα δεν είχε επιστρέψει,όπως και ο Δημήτρης,που περνούσαν καλά στο πάρτι του  Δόκτορα Αρμπέϊτερ.

Πολύ αργότερα  οι φωνές του Ερρίκου  αναστάτωσαν την πολυκατοικία με την αργοπορία του Δημήτρη και της Άννας,που έφθασαν στο σπίτι ακριβώς στις δώδεκα η ώρα,λίγο πριν σταματήσει η συγκοινωνία.Το άγχος και η ανησυχία που είχε τον οδήγησαν σε ακραίες συμπεριφορές.Είναι η αλήθεια,ότι τα παιδιά τηλεφώνησαν αρκετές φορές,αλλά το τηλέφωνο  στο σπίτι μιλούσε συνεχώς.Ο Ερρίκος δεν ήξερε τι να κάνει. Η Helga  δεν ήταν κοντά του, βρισκόταν στη μαμά της ,αλλιώς θα τον ηρεμούσε.Δεν ήξερε τι να κάνει.Τηλεφώνησε στην αστυνομία και δεν γνώριζε τι να τους πει από τη σύγχυση του.Έπαιρνε ξανά τηλέφωνο και τους ζητούσε εξωφρενικά πράγματα.Να τρέξουν και στις δύο σχολές να βρουν το φύλακα να του ζητήσουν να βρει το μάθημα της τελευταίας ώρας και τον καθηγητή.Να βρει διευθύνσεις φοιτητών.Δεν ήξερε τι να κάνει είχε πολύ   αγωνία,ώσπου έφτασαν τα μεσάνυχτα,ο Δημήτρης και η Άννα και τότε ποιός είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε.Αναστάτωσε τον κόσμο με τις φωνές του. Ο Άλαν δεν ξύπνησε.Κοιμόταν ήσυχα.Αλλά και αν ξυπνούσε δεν ήταν δυνατόν η Άννα να κάνει μάθημα μουσικής στον Άλαν.Δεν πειράζει Άλαν ,άλλη φορά να είσαι πιο προσεκτικός στην παράδοση.

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου

Μία γρανίτα με πεπόνι

Είναι η πρώτη γνωριμία
σαν το στάχυ λυγίζει
μα δε πέφτει καμία.
Στα γλυκά σου τα χέρια
ένα ποτήρι χυμό
μου έφεραν καλοκαίρια
και χειμώνες θαρρώ.
Κι από τότε δε θέλω
μόνος μου να περνώ
μόλις έτοιμα είναι
για το θερισμό
κοντά σου τρέχω
 με πολύ θαυμασμό.
Μία αγάπη μεγάλη
αρχινά με φιλιά
που πεπόνι μυρίζουν
δύο χειλάκια γλυκά.

Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

"Ουδέν κακόν αμιγές καλού"
Στις 11,12,14 Ιουλίου συνέβησαν στη Γαλλία σπουδαία γεγονότα,που οδήγησαν στη Γαλλική Επανάσταση του 1789 κατά τους ιστορικούς ερευνητές. Οι  αναταραχές εξελίχθηκαν με την απόλυση του Υπουργού Οικονομικών   Νεκέρ στις 11 Ιουλίου.Στις 12 Ιουλίου βγήκαν στους δρόμους διαδηλωτές,οι οπαδοί του Νεκέρ.Στις 14 Ιουλίου άρχισε η Γαλλική Επανάσταση με αφορμή την κατάληψη του φρουρίου της Βαστίλης.Το Φρούριο της Βαστίλης χτίστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του εκατονταετούς πολέμου,που διεξήχθη  ανάμεσα στη Γαλλία και την Αγγλία. Ο πόλεμος αυτός έχει μεγάλη ιστορική σημασία,γιατί κατά τη διάρκεια του,ανακαλύφθηκαν και εφαρμόστηκαν καινούριες στρατιωτικές τακτικές  και εφευρέθηκαν καινούρια όπλα.Το φρούριο καταλήφθηκε από τον επαναστατημένο Γαλλικό λαό στις 14 Ιουλίου. Έτσι ξεκίνησε η  Γαλλική Επανάσταση,η οποία ήταν μία ταξική επανάσταση μεταξύ αστών και πλουσίων ευγενών.
Όλες οι κοινωνικοπολιτικές μεταβολές,που συνέβησαν από κει και πέρα,όπως η   κατάλυση της μοναρχία και η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας.
Όλες οι μετατροπές συνέβησαν  μετά   την πολιτική ανικανότητα  που έδειξε ο Νεκέρ, ο οποίος,ναι μεν ήταν ικανότατος τραπεζίτης και καλός διαχειριστής,όμως ως υπουργός οικονομικών δεν είχε επαρκείς γνώσεις,όπως και οι προκάτοχοι του υπουργοί οικονομικών.Οι λογοτεχνικοί,οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι  στο Παρίσι,οι οποίοι προσέβλεπαν στο πρόσωπο του δέχτηκαν τον Νεκέρ ως σωτήρα,ο οποίος θα έσωζε τη χώρα από την οικονομική κατάρρευση,στην οποία είχε φθάσει σχεδόν από τους προκατόχους.Ο Νεκέρ ήταν γνωστός στους κύκλους αυτούς ως ένας ισχυρός τραπεζικός,ο οποίος με τη σωστή διαχείριση των οικονομικών του  έγινε πολύ πλούσιος. Ήλπιζαν στο Νεκέρ,αλλά φευ! Ο Νεκέρ παύθηκε από υπουργός οικονομικών μία πρώτη φορά,όταν δημοσίευσε την Απολογία του στο βασιλιά,όπου κατηγορούσε τους υπεύθυνους για την οικονομική κρίση στη χώρα του. Αργότερα ανέλαβε και πάλι το υπουργείο οικονομικών,αλλά δεν κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα και η χώρα του κινδύνευσε να χρεοκοπήσει.
Ανέλαβε το υπουργείο οικονομικών και μία τρίτη φορά,αλλά και αυτή τη φορά απέτυχε.Ήταν η τρίτη φορά και η τελευταία. Μετά άρχισε η Γαλλική Επανάσταση.

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα
Δημήτρη μου,ήταν στις αρχές του μήνα,όταν μία ημέρα των ημερών που επιχειρούσαμε τη γαστροσκόπηση για την ανίχνευση του έλκους του σεβαστού μας ασθενούς,αν θυμάσαι,προχωρούσα στο διάδρομο του ορόφου των χειρουργείων,να κατεβώ  με τα πόδια από τη σκάλα,στην αίθουσα του κάτω ορόφου να παρακολουθήσω την παράδοση στο μάθημα της  ώρας αυτής.Δημήτρη;
-Ε!τι λες,Αννούλα μου.
-Δημήτρη μου, μην είσαι αφηρημένος.
-Αννούλα  μου,κοίτα τι όμορφο που είναι το τοπίο από ψηλά,από το λεωφορείο.Δεν  είχαμε δει αυτή την ομορφιά από το αμάξι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ,όταν ερχόμαστε.
-Ναι,Δημήτρη μου,είναι πανέμορφη η θέα  από το ύψος του λεωφορείου.Πρόσεξε με όμως,γιατί αυτό που θα σου πω  τώρα  είναι πολύ σπουδαίο.
-Ακούω,Αννούλα μου.
-Μην κοιτάς,Δημήτρη μου,έξω από το παράθυρο.
-Κορίτσι μου,σε προσέχω,σε ακούω.
Καθώς,Δημήτρη μου,περπατούσα στο διάδρομο,πηγαίνοντας προς την σκάλα ,με πλησιάζει μια κυρία και μου ζητά να της πω,πού μπορεί να βρει τη δεσποινίδα Χαρή.
-Ζητούσε εσένα,Αννούλα μου;και ποιά ήταν αυτή η κυρία.
-Θα σου πω,Δημήτρη μου.
Λέγε,Αννούλα μου,λέγε.Είμαι περίεργος. να μάθω τι σε ήθελε.
-Ήταν από ένα  ιδιωτικό χώρο,όπου  παραδίδουν μαθήματα ψυχοσωματικών  δραστηριοτήτων, με ασκήσεις Γιόγκα και θεωρητικά μαθήματα ψυχολογικού περιεχομένου,όπως αυτό με το Ηλιακό πλέγμα.
-Εσένα,Αννούλα μου,τι σε ήθελε;
-Πρότεινε σε μένα,Δημήτρη μου,να επισκεφτώ αυτό το κέντρο ,όπου θα έπαιρνα ορισμένα μαθήματα και στη συνέχεια θα γινόμουν εκπαιδευτικό μέλος της ομάδας αυτής,όπου θα παραδίδω μαθήματα σε γυναίκες και άνδρες, που  έχουν ψυχολογικά προβλήματα.
-Κι εσύ,τι έκανες,Αννούλα μου,δέχτηκες;
-Oχι, ΄Δημήτρη μου,δεν δέχτηκα.
-Και τι της είπες;
-Δημήτρη μου,μην ανησυχείς.Είπα στη κυρία αυτή,ότι δεν γνωρίζω το αντικείμενο και ότι  θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να το μελετήσω.
-Αννούλα μου,είναι σαν να δέχτηκες την πρόταση της. Ζήτησες να σου αφήσει χρόνο.
-Ναι,Δημήτρη μου,για να μελετήσω.Πήγα στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου.Ξέρεις πόσο με ενδιαφέρουν τα θέματα ψυχολογίας.
-Αυτό Αννούλα μου,δεν είναι θέμα της ψυχολογίας.--------Είναι,είναι,Δημήτρη μου,και μην το συζητάς.
-Αννούλα μου,διδάσκεται το θέμα αυτό στο πανεπιστήμιο; Όχι,πες μου, σε παρακαλώ,διδάσκεται;
-Δημήτρη μου,είναι μία σύγχρονη  άποψη της  αντιμετώπισης των  ψυχολογικών προβλημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις.Γνωρίζεις,ότι ο τομέας,στον οποίο θα ειδικευτώ,Δημήτρη μου, αφορά την ειδικότητα της ψυχιατρικής.Αυτός είναι ο τομέας,που με ενδιαφέρει πρωτίστως.Δεν θα πάψω όμως να ενδιαφέρομαι και θεωρητικά για την ψυχολογία του ανθρώπου,η οποία είναι μία πολύ χρήσιμη ειδικότητα στις ημέρες μας.
Ο οδηγός του λεωφορείου άκουσε τον Δημήτρη και την Άννα να μιλούν Ελλήνικά και ενθουσιασμένος ρώτησε και γύρισε να τους δει.
-Κι εσείς Έλληνας; ρώτησαν.
-Ναι,είμαι νησιώτης,δεύτερης γενιάς Ιταλός.Βρίσκομαι στη δουλειά αυτή ένα χρόνο. Κι εσείς για εργασία;
-Εμείς ήρθαμε για μεταπτυχιακές σπουδές.
Ο οδηγός διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του και δεν κατάλαβαν,ότι προσπέρασαν τη στάση στο πανεπιστήμιο Λουδοβίκου.όπου επρόκειτο να κατεβούν.Απεφάσισαν να επιστρέψουν  στο σπίτι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ,γιατί ανησυχούσαν για τους δύο αυτούς μοναχικούς,ηλικιωμένους ανθρώπους,τον Δόκτορα  και τη σύζυγο του.
Επέστρεψαν και με πολύ ανησυχία χτύπησαν το κουδούνι της εξώπορτας.Ο Δόκτορ Αρμπέϊτερ,που άνοιξε τους είδε έκπληκτος.
΄-Ανησυχούσαμε κύριε καθηγητά μου,είπε ο Δημήτρης.
-Ελάτε παιδιά,περάστε.Έχουμε πάρτι,είπε.
-Πάρτι;ρώτησαν  έκπληκτοι,ο Δημήτρης και η Άννα.
-Ναι,παιδιά.Η γυναίκα μου,είναι πολύ καλύτερα  τώρα,που ήρθαν οι φίλες της.
-Άλλαξαν γνώμη;
Η καλύτερη της φίλη ήρθε και από εδώ τηλεφώνησε στις φίλες της.Ήρθαν με τους άνδρες τους.Χορεύουν στη  μεγάλη αίθουσα βαλς υπό τους ήχους της μουσικής από "Τα κύματα του Δουνάβεως"
-Αφού είστε καλά,χαρήκαμε.
-Ελάτε,ελάτε,μην ανησυχείτε.Χορεύουμε και πιο μοντέρνους χορούς.
Άννα,έλα να χορέψουμε,είπε ο Δημήτρης.Τα τραπέζια ήταν και πάλι γεμάτα λιχουδιές.
-Δοκιμάσετε,ό,τι σας αρέσει.Να πιείτε και μπύρα στην υγεία της γυναίκας μου.Τις λιχουδιές ετοίμασε ο φίλος μου ο  Brater.

                         

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Του καλοκαιριού ο τροβαδούρος
Άρχισε να τερερίζει
το μονότονο τραγούδι αρχινά
 από το πρωί μέχρι το   βράδυ
το τζιτζίκι με τα διάφανα φτερά
πάνω στα δέντρα κάθετα περνά
ολημερίς και ολονυχτίς
δε σταματά της ζωής του
το καλοκαιρινό  τραγούδι
δε ξεχνά να δροσιστεί στο νεράκι
που του δίδουν οι βλαστοί
μέσα εκεί γεννοβολά
και όταν ο χειμώνας έρθει
μες στο έδαφος τα κρύβει
τα μικρά του σκουλικάκια
δίπλα τους  στον ύπνο πέφτει
μέχρι το άλλο καλοκαίρι.

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

Βρισκόμαστε στη δέκατη μέρα του μήνα Ιουλίου ή Ιούλη του έτους 2017 και δεν έχουμε αναφέρει κατιτί για τον μήνα,όπως συνήθως κάνουμε. Η ζημιά στον υπολογιστή αποκαταστάθηκε.Εμπρός,λοιπόν και πάλι.
Καλό Μήνα.Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες τους εορτάζοντες αυτού  του μήνα,που έχει αρκετές σημαντικές γιορτές και πανηγύρια.
Να τα εκατοστήσουν τα νεογέννητα μωρά.Να τα εκατοστήσουν όλοι και όλες που έχουν γενέθλια αυτό το μήνα.
Το όνομα του Ιούλιος εδόθη από τους Λατίνους προς τιμήν του σπουδαίου στρατηγού και πολιτικού, Ιουλίου Καίσαρα κατά τους
Ρωμαϊκούς χρόνους.Οι Έλληνες αποδέχτηκαν την ίδια ονομασία στα πλαίσια των ανταλλαγών  του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και των  πολιτιστικών επιτευγμάτων του.Στην Ελληνική λαογραφική παράδοση,ο Ιούλης ονομάζεται και αλωνάρης,γιατί αυτό το μήνα  αλωνίζουν τα στάχυα και με τη βοήθεια του ανέμου λιχνίζουν για να ξεχωρίσουν τον καρπό από τα φρύγανα.Ο Αρχαίος Ελληνικός Θεός,ο Αίολος,ο Θεός των ανέμων βοηθά στην εργασία αυτή.Αργότερα στους χριστιανικούς χρόνους ο προφήτης Άγιος Ηλίας,είναι ο προστάτης των ανέμων,που χρειάζεται να πνέουν για να επιτύχει το λίχνισμα στο αλώνι.Παλαιότερη παράδοση αναφέρει,ότι έδιωχναν ή και κακοποιούσαν τη γυναίκα,που πλησίαζε στο αλώνι, εν καιρώ θερισμού,με τη ρόκα της να γνέθει,γιατί πίστευαν,ότι σταματούσε τους ανέμους και  δεν είχε επιτυχία ο διαχωρισμός του καρπού από τα στάχυα.Τη  γυναίκα που έγνεθε στο αλώνι θεωρούσαν μάγισσα, και πίστευαν ότι οι άνεμοι δεν φυσούσαν με τα μαγικά της τα τερτίπια. Έτσι δε μπορούσα να λιχνίσουν και να ξεχωρίσουν τα φρύγανα από τον σπόρο για την σπουδαιότερη εργασία στη συνέχεια,που ήταν η μεταφορά στο μύλο του καρπού,σιτάρι,κριθάρι και άλλα δημητριακά.Να γίνουν αλεύρι για  να  παρασκευάσουν  τη  σημαντική τροφή του ανθρώπου,το ψωμί. Καλό Μήνα 

Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Ο γερο παππούς κοιμάται
Καθότανε και οι δύο
σε μια καρέκλα κι απέναντι
τους κείτονταν νεκρός
αγαπημένης φίλης ο παππούς.
Μέσα στην κάμαρη
έκλαιγαν τα παιδιά του 
και  άλλοι  συγγενείς
κι αυτές καθώς τον έβλεπαν
μες  στη κάσα να κοιμάται
με τα μουστάκια του τα φουντωτά
έκλαιγαν και γελούσανε πνιχτά.
Είπε  στης φίλης της το αυτί
για σκέψου, ο γέρος ο παππούς
να σηκωθεί και να μας δει
πόσο θα στενοχωρηθεί
που και στην ύστατη αυτή στιγμή
δεν σταματήσαμε τα χωρατά, μπρος
στου θανάτου την απρόοπτη συντυχιά.