To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα
Δημήτρη μου,ήταν στις αρχές του μήνα,όταν μία ημέρα των ημερών που επιχειρούσαμε τη γαστροσκόπηση για την ανίχνευση του έλκους του σεβαστού μας ασθενούς,αν θυμάσαι,προχωρούσα στο διάδρομο του ορόφου των χειρουργείων,να κατεβώ  με τα πόδια από τη σκάλα,στην αίθουσα του κάτω ορόφου να παρακολουθήσω την παράδοση στο μάθημα της  ώρας αυτής.Δημήτρη;
-Ε!τι λες,Αννούλα μου.
-Δημήτρη μου, μην είσαι αφηρημένος.
-Αννούλα  μου,κοίτα τι όμορφο που είναι το τοπίο από ψηλά,από το λεωφορείο.Δεν  είχαμε δει αυτή την ομορφιά από το αμάξι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ,όταν ερχόμαστε.
-Ναι,Δημήτρη μου,είναι πανέμορφη η θέα  από το ύψος του λεωφορείου.Πρόσεξε με όμως,γιατί αυτό που θα σου πω  τώρα  είναι πολύ σπουδαίο.
-Ακούω,Αννούλα μου.
-Μην κοιτάς,Δημήτρη μου,έξω από το παράθυρο.
-Κορίτσι μου,σε προσέχω,σε ακούω.
Καθώς,Δημήτρη μου,περπατούσα στο διάδρομο,πηγαίνοντας προς την σκάλα ,με πλησιάζει μια κυρία και μου ζητά να της πω,πού μπορεί να βρει τη δεσποινίδα Χαρή.
-Ζητούσε εσένα,Αννούλα μου;και ποιά ήταν αυτή η κυρία.
-Θα σου πω,Δημήτρη μου.
Λέγε,Αννούλα μου,λέγε.Είμαι περίεργος. να μάθω τι σε ήθελε.
-Ήταν από ένα  ιδιωτικό χώρο,όπου  παραδίδουν μαθήματα ψυχοσωματικών  δραστηριοτήτων, με ασκήσεις Γιόγκα και θεωρητικά μαθήματα ψυχολογικού περιεχομένου,όπως αυτό με το Ηλιακό πλέγμα.
-Εσένα,Αννούλα μου,τι σε ήθελε;
-Πρότεινε σε μένα,Δημήτρη μου,να επισκεφτώ αυτό το κέντρο ,όπου θα έπαιρνα ορισμένα μαθήματα και στη συνέχεια θα γινόμουν εκπαιδευτικό μέλος της ομάδας αυτής,όπου θα παραδίδω μαθήματα σε γυναίκες και άνδρες, που  έχουν ψυχολογικά προβλήματα.
-Κι εσύ,τι έκανες,Αννούλα μου,δέχτηκες;
-Oχι, ΄Δημήτρη μου,δεν δέχτηκα.
-Και τι της είπες;
-Δημήτρη μου,μην ανησυχείς.Είπα στη κυρία αυτή,ότι δεν γνωρίζω το αντικείμενο και ότι  θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να το μελετήσω.
-Αννούλα μου,είναι σαν να δέχτηκες την πρόταση της. Ζήτησες να σου αφήσει χρόνο.
-Ναι,Δημήτρη μου,για να μελετήσω.Πήγα στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου.Ξέρεις πόσο με ενδιαφέρουν τα θέματα ψυχολογίας.
-Αυτό Αννούλα μου,δεν είναι θέμα της ψυχολογίας.--------Είναι,είναι,Δημήτρη μου,και μην το συζητάς.
-Αννούλα μου,διδάσκεται το θέμα αυτό στο πανεπιστήμιο; Όχι,πες μου, σε παρακαλώ,διδάσκεται;
-Δημήτρη μου,είναι μία σύγχρονη  άποψη της  αντιμετώπισης των  ψυχολογικών προβλημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις.Γνωρίζεις,ότι ο τομέας,στον οποίο θα ειδικευτώ,Δημήτρη μου, αφορά την ειδικότητα της ψυχιατρικής.Αυτός είναι ο τομέας,που με ενδιαφέρει πρωτίστως.Δεν θα πάψω όμως να ενδιαφέρομαι και θεωρητικά για την ψυχολογία του ανθρώπου,η οποία είναι μία πολύ χρήσιμη ειδικότητα στις ημέρες μας.
Ο οδηγός του λεωφορείου άκουσε τον Δημήτρη και την Άννα να μιλούν Ελλήνικά και ενθουσιασμένος ρώτησε και γύρισε να τους δει.
-Κι εσείς Έλληνας; ρώτησαν.
-Ναι,είμαι νησιώτης,δεύτερης γενιάς Ιταλός.Βρίσκομαι στη δουλειά αυτή ένα χρόνο. Κι εσείς για εργασία;
-Εμείς ήρθαμε για μεταπτυχιακές σπουδές.
Ο οδηγός διηγήθηκε την ιστορία της ζωής του και δεν κατάλαβαν,ότι προσπέρασαν τη στάση στο πανεπιστήμιο Λουδοβίκου.όπου επρόκειτο να κατεβούν.Απεφάσισαν να επιστρέψουν  στο σπίτι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ,γιατί ανησυχούσαν για τους δύο αυτούς μοναχικούς,ηλικιωμένους ανθρώπους,τον Δόκτορα  και τη σύζυγο του.
Επέστρεψαν και με πολύ ανησυχία χτύπησαν το κουδούνι της εξώπορτας.Ο Δόκτορ Αρμπέϊτερ,που άνοιξε τους είδε έκπληκτος.
΄-Ανησυχούσαμε κύριε καθηγητά μου,είπε ο Δημήτρης.
-Ελάτε παιδιά,περάστε.Έχουμε πάρτι,είπε.
-Πάρτι;ρώτησαν  έκπληκτοι,ο Δημήτρης και η Άννα.
-Ναι,παιδιά.Η γυναίκα μου,είναι πολύ καλύτερα  τώρα,που ήρθαν οι φίλες της.
-Άλλαξαν γνώμη;
Η καλύτερη της φίλη ήρθε και από εδώ τηλεφώνησε στις φίλες της.Ήρθαν με τους άνδρες τους.Χορεύουν στη  μεγάλη αίθουσα βαλς υπό τους ήχους της μουσικής από "Τα κύματα του Δουνάβεως"
-Αφού είστε καλά,χαρήκαμε.
-Ελάτε,ελάτε,μην ανησυχείτε.Χορεύουμε και πιο μοντέρνους χορούς.
Άννα,έλα να χορέψουμε,είπε ο Δημήτρης.Τα τραπέζια ήταν και πάλι γεμάτα λιχουδιές.
-Δοκιμάσετε,ό,τι σας αρέσει.Να πιείτε και μπύρα στην υγεία της γυναίκας μου.Τις λιχουδιές ετοίμασε ο φίλος μου ο  Brater.