Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Αγαπητοί μου αναγνώστες βρισκόμαστε σε τροχιά 30 ημερών γύρω από τον μήνα Ιανουάριο του έτους 2012.Σήμερα την 31η και τελευταία ημέρα προσγειωνόμαστε.Δέστε γερά τα ζωνάρια σας.Και!!!!!! Ανώμαλη προσγείωση.Μέσα στα χιόνια και τους παγετούς.Ο Λατίνος θεός Ιανός μπερδεύτηκε λίγο και μας έστειλε τα χιόνια ενώ ο μήνας απέρχεται.Από τον θεό Ιανό,έναν θεό από τους πολλούς θεούς των Ρωμαίων πήρε το όνομα του ο Ιανουάριος,Ο Ιανός είναι ο θεός όλων των ενάρξεων ακόμα και των χιονοπτώσεων,όπως η σημερινή.Ο λαός μας αποκαλεί τον Ιανουάριο και με άλλες ονομασίες,σαν να πούμε του έχει δώσει διάφορα ψευδώνυμα.Όχι ψευδώνυμα γιατί δεν είναι ψεύτικα ονόματα,του ταιριάζουν.Είναι παρατσούκλια.  Τον ονομάζει Γενάρη,τον ονομάζει  γεναλοϊτη γιατί αυτό το μήνα γεννούν τα γιδοπρόβατα,τον ονομάζει  και κρυαρίτη γιατί έχει πολύ κρύο,τον ονομάζει και Μεγάλο Μήνα γιατί είναι ο πρώτος μήνας του έτους που έχει 31 ημέρες σε αντίθεση με τον Φεβρουάριο τον δεύτερο μήνα, που πότε έχει 28 και πότε έχει 29 ημέρες και ονομάζεται και κουτσοφλέβαρος.Το δεύτερο συνθετικό του κουτσο-φλέβαρος,προέρχεται από την λαϊκή  ονομασία του,Φλεβάρης.Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των απόκρεω και  της Καθαράς  Δευτέρας.Μετά ακολουθούν οι ημέρες νηστείας και προσευχής. 



Καλό Μήνα





Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012


"Τους τρεις μεγίστους Φωστήρας
της Τρισηλίου Θεότητος.
Τους την οικουμένην  ακτίσι
δογμάτων Θείων πυρσεύσαντες.
Τους  μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας
Τους την κτίσιν πάσαν
θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντες.
Βασίλειον τον Μέγαν,
και τον Θεολόγον Γρηγόριον,
συν τω κλεινώ Ιωάννη τω την γλώτταν
χρυσορρύμονι.
Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί,
συνελάοντες
ύμνοις τιμήσωμεν`αυτοί γαρ τη Τριάδι,
υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν".
Ψέλνει ο υμνωδός σήμερα 30 Ιανουαρίου τιμώντας τους Τρεις Ιεράρχες.
Τον Μέγα Βασίλειον,τον Γρηγόριο τον Θεολόγον ή Ναζιανζηνόν,όπως ονομάζεται από τον τόπο της καταγωγής του,την Ναζιανζόν της Καππαδοκίας και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.Ο Μέγας Βασίλειος είναι ο Θεωρητικός,ο Γρηγόριος ο Θεολόγος είναι ο ποιητής (ο οποίος μαζί με τον Συμεών τον Νέο της Θεσσαλονίκης και τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή συναποτελούν την τριάδα των θεολόγων της Εκκλησίας μας) και ο ιερός Χρυσόστομος ο ρήτωρ. Οι τρεις Ιεράρχες είναι οι εκπρόσωποι της σύγκλισης του Ελληνικού Πνεύματος με τη Χριστιανική πρόταση ζωής, του συγκλονιστικού αιώνα της Εκκλησίας μας, του 4ου  μ.Χ. αιώνα.





Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Αν  επιτρέπεται, θέλω να με παρακολουθήσετε στην ανάγνωση από ένα απόσπασμα  του βιβλίου της πεζογράφου Μαρίας Ιορδανίδου.Η Αυλή μας.
Η συγγραφέας Μαρία Ιορδανίδου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897.Την παιδική της ηλικία έζησε  στον Πειραιά  και στο Βατούμ της Ρωσίας.Φοίτησε στο γυμνάσιο της Σταυρούπολης στη Ρωσία όπου την πρόλαβε η Οκτωβριανή επανάσταση.Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1919 και από εκεί μετέβη το 1920 στην Αλεξάνδρεια,ανεχώρησε με τον σύζυγο της από την Αλεξάνδρεια και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.Γλωσσομαθέστατη καθώς ήταν γρήγορα βρήκε εργασία ως ιδιωτική υπάλληλος.Ο σύζυγος της επέστρεψε  στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια,όπου ήταν καθηγητής.
Η πορεία της στην πεζογραφία ξεκίνησε σχετικά σε μεγάλη  ηλικία λένε οι βιογράφοι της.Ήταν 65 ετών όταν έγραψε το πρώτο μυθιστόρημα της, η  Λωξάνδρα,το οποίο παρουσίασε μεγάλη επιτυχία, τόσο το βιβλίο της,που επανεξεδίδετο συνεχώς,όσο και η διασκευή του σε σήριαλ στην τηλεόραση, παρουσίασε μεγάλη τηλεθέαση.
Εμείς θα διαβάσουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Η Αυλή.Το ύφος του λόγου της είναι άμεσο,απλό,φυσικό,οι διάλογοι είναι ζωντανοί και η νοσταλγική διάθεση διακατέχει την Αυλή,όπως  όλα τα πεζογραφήματα της.Στην Αυλή περιγράφει με πολλή ζωντάνια την ζωή της στο δυαράκι μιας πολυκατοικίας και την συγκατοίκηση της με άλλες οικογένειες,από τις οποίες τον πρώτο καιρό της συγκατοίκησης της μαζί τους έχει μόνο ακούσματα,αφουγκράζεται μόνο τους θορύβους των,αργότερα,  παρακολουθεί και ως θεατής τα συμβαίνοντα στα γειτονικά της διαμερίσματα αλλά και στη γειτονιά.
Θα γίνει μια μικρή μεταγλώττιση.Ω! Συγγνώμην.Μετατροπή θέλω να πω,στην απλούστερη μορφή της γλώσσας  με ένα τόνο και χωρίς πνεύματα.Σε μονοτονικό.



 "Ζούμε στην εποχή του τσιμέντου και της πολυκατοικίας.Κι εγώ τώρα κάθουμαι σε πολυκατοικία.Έχω ένα εσωτερικό δυάρι στον τρίτο όροφο.Εσωτερικά τα λένε τώρα τα διαμερίσματα που δεν βλέπουν στο δρόμο αλλά στην αυλή.Μα και η αυλή πια δε λέγεται αυλή αλλά ακάλυπτος χώρος.Στις περισσότερες απ αυτές
τις πολυκατοικίες που χτίζονται η μια ύστερα απ την άλλη,σπάνια θα δεις παράθυρο.Είναι όλο μπαλκονόπορτες και βγαίνουν σε ένα μπαλκόνι που ζώνει την πολυκατοικία ένα γύρο και θυμίζει κατάστρωμα βαποριού.Έτσι λοιπόν,μπαλκονόπορτα και κάμαρα,και η κάθε κάμαρα μοιάζει διάδρομος.Πώς επιπλώνεται,πώς κατοικείται αυτός ο χώρος,δεν έχεις ανάγκη να το σκεφτείς εσύ.Το αποφάσισε προκαταβολικά ο αρχιτέκτονας.Σου έβαλε την πρίζα για την τηλεόραση εκεί που πρέπει να την τοποθετήσεις,σου έβαλε  τις απλίκες εκεί που θα μπει το "καθιστικό",ο καναπές,το χαμηλό τραπέζι και οι δυο τεράστιες πολυθρόνες της μόδας.Δεν υπάρχει κατάλληλη γωνιά για να εγκαταστήσει η νοικοκυρά την "κόχη" της.Εκεί που θα κουρνιάσει να πιεί το καφεδάκι της,να πάρει τη γάτα στην αγκαλιά της,και να αφουγκραστεί την ανάσα του σπιτιού της.Ίσως γι αυτό η σημερινή γυναίκα δεν αγαπά το σπίτι της.Ξένο πράμα.Όλα τυποποιημένα.Η απόσταση που μπορείς να απλώσεις το πόδι σου και το χέρι σου.Πόσο πρέπει να σκύψεις το κεφάλι σου,όταν σηκώνεσαι όρθιος μέσα  στην μπανιέρα ,έτσι που να μην κουτουλήσεις στο σώμα του καλοριφέρ που κρέμεται στον τοίχο.
Αλλάζουν οι καιροί,αλλάζουν και οι άνθρωποι.Μέσα στις πολυκατοικίες οι άνθρωποι γίνανε αγγλοπρεπείς.
Βλέπεις κάποιον στη σκάλα ή στο ανσασέρ και δε σε χαιρετά. Στέκεται  μπροστά σου σαν κολώνα πάγου,φοβάσαι να τον χαιρετήσεις κι εσύ.Δεν ξέρεις καλά καλά συγκάτοικος είναι ή ξένος.Έχασαν οι Ρωμιοί τη ρωμιοσύνη τους.
Τα μούτρα των συγκατοίκων μου ας μην τα ξέρω.Ξέρω όμως τη φωνή τους,το βήχα τους.Ξέρω της διπλανής μου τον αναστεναγμό και το βογκητό.Βογκά τα βράδια,όταν πέφτει στο κρεβάτι της,βογκά και τη νύχτα.Φαίνεται πως έχει άλατα στις κλειδώσεις της και πονεί.
Κάθε πρωί στις έξι ακούω το ξυπνητήρι της.Όλα αυτά ακούγονται  γιατί το κρεβάτι της είναι δίπλα στο δικό μου και μας χωρίζει ένας τοίχος.
Από το λουτροκαμπινέ συνορεύω με το διαμέρισμα που η πόρτα του είναι απέναντι στην πόρτα του δικού μου διαμερίσματος.
Εκεί πάλι ακούς σπαραχτικές φωνές παιδιού.Κάθε πρωί η μητέρα του προσπαθεί να το ντύσει ,εκείνο,αγουροξυπνημένο,αμύνεται,και φαίνεται πως το δέρνει.
-Κυρία μου φωνάζω εγώ από το παράθυρο του μπάνιου μου,αφήστε το παιδί να ηρεμήσει.Είναι σε ηλικία που μπορεί να μάθει να ντύνεται μόνο του.
-Τι λες κυρά μου,φωνάζει από μέσα έξαλλη η μητέρα.Εγώ πρέπει στις οχτώ να είμαι στη δουλειά μου.Ήρθε και το αυτοκίνητο του σχολείου να την πάρει,δεν το ακούτε στο δρόμο που κορνάρει;
Πραγματικά,από το δρόμο ακούγεται το μπικ μπικ του αυτοκινήτου.Δεν μίλησα,Ήξερα από την Παναγιώτα την καθαρίστρια πως η μητέρα και ο πατέρας ήταν τραπεζικοί υπάλληλοι.
Λίγες ώρες ησυχία,και το μεσημέρι πάλι φωνές παιδιού.
Το αυτοκίνητο του σχολείου έφτασε,όμως η μητέρα άργησε,και ο σωφέρ δε μπορεί να αφήσει το παιδί στο πεζοδρόμιο.Το παίρνει μαζί του και ξεκινά.
Το παιδί από μέσα ωρύεται.
Για κανένα μήνα ησύχασα,όταν το αντρόγυνο πήρε την άδεια του την καλοκαιρινή.Ξεκίνησαν οι δύο τους με το αυτοκίνητο για το εξωτερικό και το κοριτσάκι το άφησαν στη γιαγιά του που έμενε  στο Χαϊδάρι.Μια μέρα από τις φωνές του παιδιού και της μητέρας κατάλαβα πως η άδεια τελείωσε.Γύρισαν πίσω.Ακούω ένα βράδυ σπαραχτικές φωνές παιδιού,φωνές πόνου.
Φα το! φα το είπα! Δεν το τρως;
Σε λίγο η σπαραχτική φωνή πάλι.
-Άνοιξε το στόμα σου! Θα σε μπατσίσω!
Και πάλι η φωνή.
Δε βάσταξα.
Πετιέμαι έξω με αρπάζει η κόρη μου,με τραβοκοπά.
Πού πας;
- Πάω να σπάσω την πόρτα τους με τις κλωτσιές.Άσε με.
-Τρελλάθηκες;
Nαι,πραγματικά τρελλάθηκα.
Σκέφτομαι σε ποιόν να αποταθώ.
Στην αστυνομία;
Σε κανένα σύλλογο; Φωνάζω την Παναγιώτα και τη ρωτώ τι συμβαίνει.
-Το παιδάκι από το καιρό που γύρισαν πίσω  δεν τρώει τίποτα.Έγινε πετσί και κόκαλο.
Το καλόμαθε η γιαγιά του φαίνεται.
Οι Γάλλοι λένε: Les enfants,quand ils sont petits,ils nous aiment.Quand ils grandissent,ils nous   jugent,et parfois ils nous pardonnent.
Tα παιδιά,όταν είναι μικρά μας αγαπάνε,όταν μεγαλώνουν μας κρίνουν και πολλές φορές μας συγχωρούν.
Αυτή η μικρούλα,φαίνεται,μεγάλωσε πριν την ώρα της,έκρινε η μητέρα της και δε την συγχώρεσε ούτε για το ξύλο ούτε για την εγκατάλειψη.Την εκδικείται.
Πώς αλλιώς μπορεί να την εκδικηθεί.Έχουν την αξιοπρέπεια τους και τα παιδιά.
Η ζωή μου μέσα σε αυτή τη πολυκατοικία είχε καταντήσει αφόρητη.Ευτυχώς όμως η οικογένεια αγόρασε δικό της διαμέρισμα και μετακόμισε."

Tο μυθιστόρημα Η αυλή μας.Μάλλον δεν είναι μυθιστόρημα,  δεν μπορούμε να το κατατάξουμε σε αυτό το  είδος του πεζού λόγου.Το είδος αυτό ανήκει στο διήγημα ή στη νουβέλα.Γιατί το μυθιστόρημα έχει ανάμεικτα στοιχεία.Παίζει ανάμεσα στην ιστορία και τον μύθο.Ο συγγραφέας επεξεργάζεται την ιστορία και τα γεγονότα της με την προσθήκη φανταστικών γεγονότων που επιβάλλει η φαντασία του.Ως μυθιστόρημα και μάλιστα αξιολογότατο μπορούμε να θεωρήσουμε το βιβλίο του Λέοντος Τολστόι"Πόλεμος και Ειρήνη".
Η Αυλή μας μπορεί να χαρακτηριστεί ως διήγημα ή ως νουβέλα.Ο διαχωρισμός επιτυγχάνεται με βάση τον αριθμό των σελίδων.
Η νουβέλα  περιορίζεται στον αριθμό των 120 σελίδων.Η Αυλή μας περιλαμβάνει 126 σελίδες  και  κατατάσσεται στο λογοτεχνικό είδος που λέγεται διήγημα.
Διήγημα της κατηγορίας του Αστικού διηγήματος,όπως έλεγαν αυτού του είδους τα διηγήματα παλαιόθεν.Τώρα αυτός ο όρος έχει καταργηθεί και στην θέση του επικρατεί ο όρος Ηθογραφικό Διήγημα.
Το βιβλίο της Μ.Ιορδανίδου μπορεί με πλήρη συγκατάβαση να καταταχθεί στο Αθηναϊκό διήγημα,σε αντικατάσταση του Αστικού και στη συνέχεια του Ηθογραφικού διηγήματος. Αθηναϊκό όχι μόνο γιατί η συγγραφή του άρχισε και τελείωσε στην Αθήνα,αλλά και γιατί τα συμβαίνοντα που περιγράφει συνέβησαν στην Αθήνα από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου.



 














           
           
           
          
           
         
          
           
           
           
           
           
           
          
           
          
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
          
          
           
           
           


          
  

























                        




                                   
                            

                       
                        


 

                                    

                                          
                                         


Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Στις απώλειες σημαντικών προσώπων στη χώρα μας καταγράφηκε, αυτές τις ημέρες, ο θάνατος δύο σημαντικών ανθρώπων.Ο μεν πρώτος αποθανών, διέγραψε την τροχιά του διαπρέποντας στην επιστήμη της ιατρικής και στην πολιτική, επί πενήντα έτη.Παρεξηγημένος από πολύ κόσμο με τον χαρακτηρισμό του στηρίζοντα τους εμπόρους ναρκωτικών και, ότι  σαν υπουργός τουρισμού στην κυβέρνηση της παράταξης του,ήθελε να ξεπουλήσει την Ελλάδα,εξ αιτίας του οποίου απολύθηκε από υπουργός,μα που η Ελλάδα δεν την γλύτωσε τα επόμενα χρόνια.Η καινούρια παράταξη κατόρθωσε να διαπράξει το επιθυμητό ή το υποκινούμενο και έτσι η ψυχή του πέταξε ήρεμη στον παράδεισο.Έτρεφε παθολογική λατρεία στην πατρίδα του και αυτό είναι όλο.Προσωπικά δεν του κρατώ κακία και δεν έχω τίποτα εναντίον του γιατί ξέρω πως θέλοντας να μην κακοκαρδίσει κανέναν ήταν και με τον αστυνόμο και με τον κλέφτη.Επειδή είμαι αρχαιολάτρης και επίσης πατριδολάτρης δεν μπορώ να  μη  σκεφθώ πως "ουδέν κακόν αμιγές καλού".
Ο δε δεύτερος αποθανών, διέπρεψε και εξύψωσε την χώρα μας μέσα από τις αξιόλογες ταινίες του,όντας σκηνοθέτης ολκής,σπουδασμένος με  γαλλική κουλτούρα,έδωσε στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο ταινίες ποιότητας,προσεγμένες ταινίες, με την υπογραφή της δικής του ευφυούς σκηνοθετικής φροντίδας,αφήνοντας την τελευταία του ταινία ημιτελή,πέφτοντας θύμα τροχαίου ατυχήματος.
Η καθυστέρηση του νοσοκομειακού(παρέμεινε στην άσφαλτο περίπου μία ώρα,αβοήθητος, και μόνο με  τη μεσολάβηση του Υπουργού Υγείας έστειλαν το νοσοκομειακό),η καθυστέρηση έθεσε τη ζωή του σε κίνδυνο,που τελικά την έχασε, εν έτει 2012,και με το υπάρχον στην παρούσα κυβέρνηση  υπουργείο "Προστασίας του πολίτη".
Να γίνεται  ολοφάνερη  η αδυναμία του νεοσυσταθέντος υπουργείου,το οποίο δικαιολόγησε την καθυστέρηση  λέγοντας, ότι στη διαδρομή προς τον τραυματία παρουσιάστηκε βλάβη στη μηχανή του νοσοκομειακού αυτοκινήτου.Το συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε από τα τρομερά περιστατικά που συμβαίνουν στη χώρα μας είναι ότι ο κόσμος είναι πολύ αγανακτισμένος και δεν γνωρίζει ότι στην Δημοκρατία τον πρώτο λόγο τον έχει ο λαός.Ο λαός είναι ο κύριος υπαίτιος για την αναρχία στο κράτος και για τις ατασθαλίες στις υπηρεσίες.Ο λαός που δεν φοράει παρωπίδες να κοιτάζει μόνο ευθεία και μπροστά,αλλά δέχεται τις επιρροές από όπου και αν προέρχονται,δείχνοντας το κόμπλεξ του από την αγραμματοσύνη του.Εδώ θα φέρω στη μνήμη μου τα λόγια του επαρχιώτη σε ένα τουριστικό χωριό,που είπε πόσο καλά ξέρει να μιλάει  Αγγλικά, ένα κοριτσάκι από την Αγγλία που παραθέριζε εκεί.Πιθανόν να σύγκρινε τα ελληνόπουλα της αντίστοιχης ηλικίας με τη μικρή Αγγλίδα, που δεν είχαν τόσο θάρρος.Ήταν η εποχή που η τηλεόραση βρισκόταν στην αρχή της στη χώρα μας.

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012



Έναν Πατριάρχη της χριστιανικής πίστης γιορτάζει σήμερα η ορθόδοξη Εκκλησία.Τον Αθανάσιο της Αλεξανδρείας, τον επονομαζόμενο και στυλοβάτη της ορθοδοξίας γιατί κράτησε το ορθόδοξο φρόνημα μόνος του,όταν ολόκληρη η Ανατολή βρισκόταν υπό την επιρροή του Αρείου.
Είχε τόσο σθένος ώστε οι Λατίνοι αναφωνούσαν "Athanasius contra mundum" (ο Αθανάσιος εναντίον όλου του κόσμου).
Ο Αθανάσιος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το έτος 298 μ.Χ.από μια φτωχική αλλά ενάρετη και πιστή στο χριστιανισμό οικογένεια. Η οικογένεια του αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα και αδυνατούσε να σπουδάσει τον Αθανάσιο σε ένα καλό σχολείο της εποχής. Ο επιμελής και φιλομαθής Αθανάσιος γαλουχημένος από τους γονείς του με τα χριστιανικά ιδεώδη, ξεκίνησε μόνος του την ολοκλήρωση της πνευματικής του μορφώσεως. Μελετούσε πολύ την Αγία Γραφή περισσότερο από άλλα βιβλία και παρακολούθησε θεολογικά μαθήματα στην Κατηχητική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Σε πολύ νεαρά ηλικία χειροτονήθηκε διάκονος εξ αιτίας της μαχητικότητας που επεδείκνυε για την χριστιανική πίστη.Το 325 μ.Χ.συγκλήθηκε η Α' Οικουμενική σύνοδος στη Νίκαια της Βιθυνίας,όπου έλαβε μέρος ως διάκονος και εστάλη ως γραμματέας του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρου. Εκεί κατέθεσε όλη την αντιπαλότητα του εναντίον της αίρεσης  του Αρείου. Ο Άρειος και οι  οπαδοί του δεν παραδέχονταν το "ομοούσιον και αδιαίρετον"του Ιησού Χριστού με τον Θεό και Πατέρα του. Πίστευαν ότι ο Χριστός "ἦν ποτε ὅτε οὐκ ἦν καὶ πρὶν γεννηθῆναι οὐκ ἦν" δηλαδή δεν υπήρχε πριν την γέννησή Του. Πίστευαν ακόμη ότι δεν ήταν ίσοι και ότι ο Χριστός ήταν κατώτερος από τον Θεό και Πατέρα του.Ο Αθανάσιος σε αυτή τη σύνοδο πρώτευσε στον πλούτο των επιχειρημάτων του, ώστε σε δύο χρόνια που απεβίωσε ο Πατριάρχης Αλέξανδρος, ομόφωνα ο κλήρος και ο λαός εξέλεξαν τον διάκονο Αθανάσιο και τον χειροτόνησαν Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Με το ιεραρχικό αυτό αξίωμα το οποίο έλαβε, πολεμήθηκε πολύ από τον Άρειο και τους συν αυτώ που δεν ήταν άλλοι παρά μια σειρά από αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Η καταδίωξη του άρχισε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, συνεχίστηκε επί αυτοκρατορίας του υιού του Κωνστάντιου,επί Ιουλιανού του Παραβάτη και μέχρι τον Ουάλη.
Επί 47 χρόνια καταδιώκονταν και αναγκαζόταν να κρύβεται. Μετέβαινε  στη Γαλλία, από εκεί στη Ρώμη, κρυβόταν σε υπόγεια και σπηλιές ώσπου κατέφυγε στην έρημο,όπου έζησε ασκητική ζωή με νηστεία και προσευχή. Εκεί στην έρημο γνώρισε και τον άλλο μεγάλο Πατέρα τον Άγιο Αντώνιο, του οποίου την μνήμη γιορτάσαμε χθες 17 Ιανουαρίου και του οποίου το συναξάρι έγραψε ο Μέγας Αθανάσιος. Σε μια δεδομένη στιγμή οι αυτοκράτορες συνέρχονταν εις εαυτόν,απεκδύονταν τα ψεύτικα και δυσφημιστικά λόγια του Αρείου και των οπαδών του και ανακαλούσαν τον Πατριάρχη Αθανάσιο από την εξορία ο οποίος επέστρεφε στην έδρα του και συνέχιζε το ποιμαντορικό του έργο. Και ξανά από την αρχή κάθε φορά που ο νέος αυτοκράτορας διαδέχονταν τον παλιό. Οι ίδιες δυσφημιστικές μαρτυρίες και ξανά εξορία στην έρημο μέχρι να αλλάξουν γνώμη και να μην παρασυρθούν από τα ψεύτικα λόγια εναντίον του. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του. Επτά συνολικά φορές εξορίστηκε ο Άγιος Αθανάσιος.
Όταν σε βαθιά γεράματα πλέον συναισθάνθηκε το τέλος της ζωής του που πλησίαζε επέστρεψε στο ποίμνιο του έδωσε τα φωτισμένα μηνύματα στους πιστούς χριστιανούς του και τελείωσε τον βίο του ειρηνικά, αφού έγραψε τους πρώτους στίχους του Συμβόλου της Πίστεως (Πιστεύω). Ουσιαστικά είναι δικό του και διαρκεί μέχρι των ημερών μας. Διαβάζεται κάθε Κυριακή στην εκκλησία και οπωσδήποτε στο μυστήριο της βάπτισης. Είναι η συνεχής ομολογία ότι πιστεύουμε σε ένα Θεό με τρεις υποστάσεις.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Αγαπητοί μου αναγνώστες σήμερα αφιερώνουμε την ημέρα μας σε ένα ξεχωριστό πλάσμα του Θεού.
Ούτως ή άλλως η ημέρα 15 Ιανουαρίου είναι αφιερωμένη σε ένα εξαιρετικό παιδί,τον Ιωάννη,που η εκκλησία μας ανακήρυξε άγιο και είναι γνωστός ως άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης.
Η σύντομη ζωή που έζησε παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι τόσο για την μεταφυσική μορφή του τρόπου με τον οποίον σε πολύ νεαρή ηλικία τελείωσε τον βίον του,όσο για την λατρεία του προς τον Θεό και τον μοναχικό βίο, για χάρη του οποίου εγκατέλειψε τα εγκόσμια και τις ανέσεις μιας πλούσιας ζωής,την οποίαν οι γονείς του πρόσφεραν απλόχερα.Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς αριστοκράτες και πλούσιους όχι μόνον σε υλικά αγαθά,αλλά και σε πλούτο αρετών και ψυχικών χαρισμάτων.
Ο πατέρας του, Ευπατόριος ήταν συγκλητικός και η μητέρα του Θεοδώρα ανήκε σε μια από τις αριστοκρατικές οικογένειες του Βυζαντίου.Από πολύ μικρό παιδί ο Ιωάννης έδειξε την αληθινή αγάπη και τα τρυφερά αισθήματα του στην Χριστιανική πίστη που τον οδήγησαν στον δρόμο του Θεού.Οι γονείς του φιλέσπλαχνοι και φιλόξενοι άνθρωποι με πλήθος αισθημάτων για τον συνάνθρωπο,κάποια μέρα φιλοξένησαν στο αρχοντικό σπίτι τους έναν γνωστό τους ζηλωτή μοναχό από την  Βιθυνία.Ο προορισμός του ήταν η επίσκεψη στα Ιεροσόλυμα και η παραμονή του στο αρχοντικό του συγκλητικού  έμελλε να καθορίσει την μελλοντική  αφοσίωση του Ιωάννη στον μοναχικό βίο.Κατά τη διάρκεια της παραμονής του μοναχού από τη Βιθυνία  στο σπίτι τους,ο Ιωάννης έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τον μοναχικό βίο,τις προσευχές και τον ιδιαίτερο ασκητικό  τρόπο ζωής με τις νηστείες και την πειθαρχία.Ήταν παιδί 8 χρονών εκείνη την εποχή.Όταν  επέστρεψε ο μοναχός από τα Ιεροσόλυμα,τον παρακάλεσε θερμά να τον πάρει μαζί του στην μονή.Το μοναδικό πράγμα που πήρε φεύγοντας μαζί του ήταν ένα πολυποίκιλτο ευαγγέλιο που οι γονείς του είχαν προσφέρει ως δώρο.Στη μονή επέδειξε τις αρετές και τα χριστιανικά χαρίσματα του και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενδυθεί το ένδυμα του μοναχού πολύ ενωρίς παρά την ηλικία του.Πέρασε τρία χρόνια αποκομμένος από τα εγκόσμια και βυθισμένος στην αγιοσύνη με την άσκηση στη νηστεία, στην πειθαρχία και στις προσευχές.Κάποια μέρα όμως λύγισε τη νεανική ψυχούλα του η νοσταλγία για τους γονείς του και απεφάσισε  να επιστρέψει στο σπίτι.Επέστρεψε αγνώριστος από τις κακουχίες της μοναστικής ζωής, που με την θέληση του επέβαλε.Οι γονείς του τον υποδέχτηκαν σαν ζητιάνο και καθώς ήταν φιλόστοργοι του  παραχώρησαν ένα καλύβι στην αυλή του αρχοντικού τους,όπου και έμενε συνεχίζοντας την ασκητική ζωή που ασκούσε στη μονή,με νηστεία και προσευχή.Το φαγητό που του έδιναν το πρόσφερε στους δούλους του πατέρα του που το έφερναν.Μέσα στις κακουχίες και στην σκληραγωγία της ζωής που ζούσε δεν θα μπορούσε να ζήσει περισσότερο.Μία των ημερών αρρώστησε,τον έκαιγε ο πυρετός,ήταν τόσο αδύνατος  και νηστικός,που είδε μια λάμψη μπροστά του και άκουσε μια φωνή εξ ουρανού.Ήταν η φωνή του Θεού που του έλεγε πως ήρθε η ώρα να τον πάρει κοντά του.Έτσι λίγο πριν επέλθει η κάθαρσις αποκαλύφθηκε στους γονείς του,οι οποίοι έπαθαν σοκ από την ομολογία του, πως αυτό  ήταν το παιδί τους. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν,έκλαιγαν με δάκρυα χαράς που βρήκαν το παιδί τους και λύπης που βρισκόταν σε  τέτοια αξιοθρήνητη  κατάσταση,οριακή, της ζωής του, που σε λίγες ημέρες,όπως άκουσε το Θεό να του λέγει,έχασε.Ζήτησε να τον ενταφιάσουν στο καλύβι όπου έζησε και να τον ενδύσουν με τα φτωχικά ρούχα που φορούσε.Η μητέρα του τον έντυσε με λαμπρή στολή,μα αρρώστησε,όταν άκουσε τη φωνή του παιδιού της να τη διατάσσει να του φορέσει τα φτωχικά ρούχα του.Η μητέρα του έγινε καλά μόνο όταν εκτέλεσε την επιθυμία του,να τον ντύσει με τα φτωχικά ρούχα του.Αυτό το γεγονός συγκαταλέγεται στα θαύματα του αγίου,στου οποίου το καλύβι κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός αφιερωμένος στο όνομα του και στην επωνυμία του,που εορτάζει στις 15 Ιανουαρίου ημέρα του θανάτου του, αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη.
Χρόνια Πολλά στους κατοίκους της Αυλίδας, που είναι ο πολιούχος άγιος της πόλης τους.



                               Το Ροζακί Σταφύλι

        Τα θεολογικά  τα πατερημά  παλαιά και   νεότερα

Σήμερα 4 Νοεμβρίου 2011 εορτάζουν οι άγιοι της εκκλησίας μας.
Όσιος Ιωαννίκιος εν Ολύμπω.
Ο άγιος Νίκανδρος επίσκοπος Μύρων και ο

Ερμαίος πρεσβύτερος ιερομάρτυς
Ο άγιος μάρτυρας Πορφύριος ο Μίμος
Ο άγιος Βατάτζης ο Ελεήμων. 

Ο Άγιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία το έτος 740 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς και διαπαιδαγωγήθηκε με τις αρχές του Ευαγγελίου.Στρατεύθηκε επί οικονομάχου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ε' και έγινε και ο ίδιος οικονομάχος.Όταν απολύθηκε από το στρατό κατάλαβε το λάθος του και μετανόησε ειλικρινά.Έγινε μοναχός στον Όλυμπο και πέθανε σε ηλικία 94 ετών.

Απολυτίκιον
Την επίγειον δόξαν Πάτερ κατέλειπες,
καταυγασθείς τη ελλάμψει της επιπνοίας Θεού,
όθεν έφανας εν γη ως άστρον άδυτον
θείας φωνής γαρ ως Μωυσής,
μυστικώς αξιωθείς,
ισάγγελος ανεδέχθης,
και δωρημάτων ταμείον,
Ιωαννίκιε Μακάριε.


Κοντάκιον

Αστήρ εφάνης παμφαής επί γης λάμπων,
και τους εν ζόφω των παθών περιαυγάζων,
ιατρός δε αρωγότατος των νοσούντων,
αλλ' ως χάριν ειληφώς,
την των ιάσεων,
τοις αιτούσι σε παράσχον πάσαν ίασιν,
ίνα κράζωμεν.
Χαίροις Πάτερ,Ιωαννίκιε.

Ο άγιος Νίκανδρος επίσκοπος Μύρων και ο άγιος Ερμαίος πρεσβύτερος ήταν και οι δύο μαθητές του αποστόλου Τίτου.
Απολυτίκιο
Γνώσιν ένθεον,
καρποφόρησαν,
ως ομότροπος,
των Αποστόλων,
εν ιερείς πιστός εχρημάτισας
και μαρτυρίου τοις σκάμμασι
Νίκανδρε,συγκοινωνόν
τον Ερμαίον εκέκτησο
μεθ'ου πρέσβευε
κυρίω τω σε δόξαντι
δωρήσασθαι ημίν
το μέγα έλεος.

Ο Άγιος Πορφύριος ο Μίμος
Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Αυρηλιανού το έτος 270 μ.Χ.
Καταγόταν από την Έφεσο.Ασκούσε το επάγγελμα του μίμου,ήταν ηθοποιός.
Ακολούθησε τον κόμη Αλεξανδρείας και μαζί του έφτασε ως την Καισαρεία,όπου σε κάποια παράσταση έπαιξε την Τελετή του Βαπτίσματος τόσο τέλεια ώστε πολλοί από τους θεατές βαπτίστηκαν χριστιανοί.Αλλά και ο ίδιος ο Πορφύριος ομολόγησε δημόσια πως είναι χριστιανός.Ο κόμης τον διέταξε να απαρνηθεί την χριστιανική πίστη πράγμα που ο Πορφύριος δε δέχτηκε.Έτσι έλαβε το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου και ανακηρύχθηκε Άγιος.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης,ο ελεήμων βασιλιάς.
Γεννήθηκε στην Αδριανούπολη της Θράκης.Ήταν γαμβρός του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως του οποίου παντρεύτηκε τη θυγατέρα Ειρήνη και τον διαδέχτηκε στο θρόνο.Ο Ιωάννης ήταν ευσεβής και φιλελεήμων βασιλιάς.
Ο λαός του τον αγαπούσε πολύ για την πραότητα του χαρακτήρα του,την χρηστότητα του ήθους του και την προσήλωση του στα θεία.


Σπουδαία γεγονότα της 4ης Νοεμβρίου

Το έτος 1501.Η Αικατερίνη της Αραγωνίας γνωρίζει τον Αρθούρο της Ουαλίας και δέκα μέρες αργότερα παντρεύτηκαν.

Το έτος 1883.Γεννήθηκε ο πολιτικός και στρατιωτικός Νικόλαος Πλαστήρας.

Το έτος 1901.Γεννήθηκε ο αρχαιολόγος και Ακαδημαϊκός Σπυρίδων Μαρινάτος.

Το έτος 1924.Εγκαινιάζεται η Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών.

Το έτος 1946. Ιδρύεται η Unesko,ο εκπαιδευτικός,επιστημονικός και πολιτιστικός οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών.

Το έτος  1950. Η Ισπανία γίνεται δεκτή στον ΟΗΕ.

Το έτος 1957.Η πρώτη αστροναύτης που ταξίδεψε στο διάστημα με τον Σοβιετικό δορυφόρο Σπούτνικ 2 ήταν η σκυλίτσα Λάϊκα,που στα Ρωσικά σημαίνει "Αυτή που γαυγίζει".

Το έτος 1961.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές και εκλέγεται Πρωθυπουργός.Είναι οι εκλογές στις οποίες καταγγέλθηκε ότι "ψήφισαν και τα δέντρα".

Το 1966.Στην Ιταλία σημειώθηκαν οι χειρότερες πλημμύρες που έπληξαν τη χώρα.Καταστράφηκαν στη Φλωρεντία πολλά έργα τέχνης.



Ο Καιρός
Ο καιρός είναι καθαρός με τη θερμοκρασία στους 17 βαθμούς Κελσίου.Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες είναι:Στην ορεινή Φωκίδα 4 βαθμοί.
Στο Νευροκόπι 5 βαθμοί.
Στη Σιάτιστα 5 βαθμοί και
Στη Καστοριά 6 βαθμοί Κελσίου.


Ειδήσεις

Σε αιφνιδιαστικό κλείσιμο των πρεσβειών της σε Βατικανό και Ιράν και στο γραφείο εκπροσώπησης της στο Ανατολικό Τιμόρ προχώρησε η Ιρλανδική κυβέρνηση.Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της οι λόγοι είναι οικονομικοί.Από το κλείσιμο των πρεσβειών θα εξοικονομήσουν  περίπου 1,25 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Ο Μπαρόζο και ο Ρομπάϊ κάνουν έκκληση για εθνική συναίνεση.

Ο  Ομπάμα τόνισε ότι είναι βασικό να λυθεί το πρόβλημα της Ελλάδας.

Ξεκινά απόψε το 52ο φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη με την πολυαναμενόμενη ταινία του Ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη από την Ομάχα της Νεμπράσκα Αλεξάντερ Πέϊν με τον τίτλο Οι Απόγονοι/The Deskendants.

Στους Αθηναϊκούς κινηματογράφους οι περιπέτειες του Τεν τεν.

Στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ανέβηκε η παράσταση με τα τρία μονόπρακτα του Άντον Τσέχοφ "Η Αρκούδα"."Πρόταση Γάμου"."Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού".
Στα οποία ο γνωστός Ρώσος συγγραφέας ασχολείται με τις σχέσεις των δύο φύλων,με τις κωμικές και δραματικές τους πλευρές.

Απόψε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το έργο του σκηνοθέτη Πίτερ Μπρουκ βασισμένο στο "Μαγικό Αυλό" του Μότσαρτ.

Απόψε ο Παναθηναϊκός στις 21.45 στο κλειστό γυμναστήριο του Οακά αντιμετωπίζει την Ζαλγκίρις Κάουναλ με στόχο την τρίτη νίκη σε ισάριθμα παιχνίδια στον 2ο όμιλο της Ευρωλίγκα.

Η αθλητική ομάδα της ΑΕΚ σε αγώνα που έγινε στον Οακά ηττήθηκε 3-1 από την Λοκομοτίβ Μόσχας.

Ο Ομοσπονδιακός προπονητής Φερνάντο Σάντο ανακοίνωσε τα ονόματα των παιχτών που θα πάρουν μέρος στην αποστολή της Εθνικής Ανδρών για τους φιλικούς αγώνες με Ρωσία και Ρουμανία.


              Τα Επτά Θαύματα του Κόσμου

Το τέταρτο θαυμαστό  επίτευγμα των αρχαίων μας προγόνων είναι ο περίφημος
Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
Σχεδιάστηκε και κτίστηκε  τον 6ο αιώνα π.Χ. με τη χρηματική συνδρομή του Κροίσου.
Το έτος 356 π.Χ. ο ναός καταστράφηκε και
 ξανακτίστηκε με την κοινή συνδρομή όλων των Ιωνικών πόλεων.
Ο Ναός ξανά καταστράφηκε  το έτος 262 μ.Χ. όταν οι Γότθοι μπήκαν στην Έφεσο και κατέλαβαν την πόλη λεηλατώντας την.Τα αρχαιολογικά ευρήματα του ναού,από τους  κίονες του, φυλάσσονται στο Βρεταννικό μουσείο.




Σας εύχομαι Καληνύχτα και Χρόνια Πολλά με υγεία




















Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Αγαπητοί μου αναγνώστες Καλή Χρονιά και Χρόνια Πολλά.Να συνεχίσουμε τις παραινέσεις του αγίου Ιωάννη της Κλίμακας,που όπως είπαμε είναι διαχρονικές. Η διάρκεια και η ισχύς τους  διαπερνά αιώνια το χρόνο.
Είπε ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας
Η κακία και το πάθος δεν υπάρχουν εκ φύσεως στην ανθρώπινη φύση,διότι ο Θεός δεν είναι δημιουργός παθών.Αντιθέτως,από αυτόν δημιουργήθηκαν  μέσα στους ανθρώπους πολλές φυσικές αρετές,από τις οποίες εύκολα διακρίνονται.
Η ελεημοσύνη,αφού και οι ειδωλολάτρες είναι ευσπλαχνικοί.
Η αγάπη,αφού και τα άλογα ζώα πολλές φορές δάκρυσαν για τη στέρηση τους από τα άλλα όμοια τους ζώα.
Η πίστη, αφού υπάρχει έμφυτη μέσα σε όλους μας.
Η ελπίδα,,αφού  όταν ταξιδεύουμε στη θάλασσα και όταν σπείρουμε πάντοτε ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.(Είναι ολοφάνερο, ότι τα δύο επικρατέστερα επαγγέλματα της εποχής του Ιωάννη της Κλίμακας ήταν το επάγγελμα του γεωργού και αυτό του ναυτικού).
Είπε ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας
Ευθύτητα σημαίνει σκέψη χωρίς περιέργεια,συμπεριφορά χωρίς υποκρισία,ομιλία φυσική και ανεπιτήδευτη.Όπως ονομάζεται ο Θεός αγάπη,έτσι ονομάζεται και ευθύτητα.Γι αυτό και ο σοφός,που είναι ο Σολομών, στο "Άσμα Ασμάτων"λέγει στην καθαρή καρδιά."Ευθύτητα αγάπησέ σε".
Καθώς επίσης και ο πατέρας του λέγει στους Ψαλμούς "Χριστός και ευθύς ο Κύριος".
Λέγει επίσης, ότι σώζονται οι συνώνυμοι Του."Του σώζοντος τους ευθείς τη καρδία".



Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Αγαπητοί μου αναγνώστες οι εορταστικές ημέρες συνεχίζονται.Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Παλαιοημερολογίτες,οι οποίοι χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο που υπολείπεται 13 ημέρες από το Γρηγοριανό,γιορτάζουν αύριο την Πρωτοχρονιά τους.Αύριο είναι η 1η του νέου έτους γι αυτούς.Είναι ορθόδοξοι χριστιανοί και μάλιστα θεωρούν εαυτούς γνήσιους ορθόδοξους χριστιανούς,περισσότερο από τους άλλους που ακολουθούν το νέο ημερολόγιο,το Γρηγοριανό.Εν Χριστώ αδελφοί μας είναι και καθώς "η ομόνοια σπίτια κτίζει και η διχόνοια τα γκρεμίζει" ας παραβλέψουμε τις διαφορές και τις υπάρχουσες πεισματικές αντιδράσεις περί του ποιός είναι ο πιο γνήσιος ορθόδοξος   χριστιανός,και ας  ευχηθούμε ολόψυχα Καλή  Πρωτοχρονιά-Καλή Χρονιά.
Οι εορταστικές ημέρες της γέννησης Του Χριστού,Της Πρωτοχρονιάς,Των Φώτων και Του Αγίου Ιωάννου Του Προδρόμου,μας προδιαθέτουν να κάνουμε μνεία στον Ιωάννη της Κλίμακας και να δούμε διάφορες παραινέσεις του προς τους χριστιανούς της εποχής του, που έχουν βοηθήσει τις ψυχές των χριστιανών και στη σημερινή εποχή μας.Το σύγγραμμα του "η Κλίμακα" είναι διαχρονικό και  διαβάζεται,δια μέσου των αιώνων,από τους μοναχούς,αλλά και από  τους πιστούς χριστιανούς οι οποίοι επιθυμούν να διδαχθούν από τον άγιον Ιωάννη της  Κλίμακας.
Είπε ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας
Ας μή θαυμάζουμε και ας μη παραξενευόμαστε,όταν βλέπουμε μερικούς να προφέρουν καλούς λόγους ενώ οι πράξεις τους δεν συμβαδίζουν με την καλοσύνη των λόγων τους,αλλά διακατέχονται από υπερηφάνεια.Άλλωστε και τον όφι,εκείνον στον παράδεισο,η αλαζονεία μάλλον τον κατέστρεψε.


Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Σήμερα 8 Ιανουαρίου γιορτάζει ένας Κύπριος άγιος. Ο άγιος Γεώργιος ο Χοζεβίτης.Ονομάστηκε Χοζεβίτης γιατί έγινε μοναχός στην μονή της Θεοτόκου,που ονομαζόταν Χοζεβά.
Διακρίθηκε και έγινε ξακουστός για τις αρετές του χαρακτήρα του και τον ευσεβή βίο του,που ζούσε από μικρός.Οι καιροί αυτή την εποχή που έζησε ο άγιος, στη μικρή του ηλικία, ήταν πολύ δύσκολοι καιροί.Το κρύο,η πείνα,οι κακουχίες,οι αρρώστιες,οι θεραπείες που δεν ήταν γνωστές  και οι χριστιανοί στήριζαν τις ελπίδες τους μόνο στο Θεό και στις προσευχές, που θα φώτιζαν το πνεύμα τους για να δημιουργήσουν μια καλύτερη ζωή για τον εαυτόν τους και τα παιδιά τους.Έτσι και ο μικρός Γεώργιος έμεινε μόνος,όταν οι γονείς του πέθαναν,είχε όμως ευτυχώς ένα μεγαλύτερο αδελφό,ο οποίος ζούσε στη Λαύρα του Καλαμώνα.Ο αδελφός του που ονομαζόταν Ηρακλείδης πήρε το αδελφάκι του,ήταν δεν ήταν δέκα χρονών ο Γεώργιος,και τον οδήγησε στη μονή της Θεοτόκου του Χοζεβά όπου έγινε μοναχός και πέρασε τη ζωή του μέσα στα θυμιάματα και τις ευωδιές, μέχρι που ειρηνικά τελείωσε το βίο του σε βαθιά γεράματα.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά



Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΗΔΕΣ






                                       

                               
 Χρόνια Πολλά  στους  Γιάννηδες
Από  καρδιάς το λέω
Και όσοι δεν έχουν από αυτούς
Αλλοίμονο τους κλαίω
Καλή  Χρονιά
Kαίτη





Οι Γιάννηδες  μες τη χρονιά
Με λεβεντιά θα ζήσουν
Και όσοι δεν  ξέρουν το γιατί
Πολύ  θα  δυστυχήσουν
Χρόνια  Πολλά
Καίτη



Οι Γιάννηδες  έχουν ζωή
Και  τη ζωή  τους  δίνουν
Και εκείνη πού έχουν  στη καρδιά
Μες στην ψυχή  τους  κλείνουν
Χρόνια  Πολλά
Καίτη



Το ραζακί   κάνει κρασί
Και ο Γιάννης  κάνει σπίτι
Και όσοι δεν έχουν και απ τα δυό
Είναι γεμάτοι λύπη
Χρόνια  Πολλά
Καίτη



Τη λεβεντιά σου Γιάννη μου
Κανένας δεν την έχει
Μα και η καλοσύνη σου
Σύνορα δεν κατέχει
Χρόνια Πολλά
Καίτη



Γιάννη μου
Ο ουρανόν ελίβωσεν
Η γη ετσαμουρώθεν
Και από σεβντάν κι αρρώστησεν
καμμίαν  και ενουρρώθεν
Χρόνια Πολλά και Ευτυχισμένα
Καίτη













               











Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Μια χαρούμενη εορταστική εκδήλωση

Σήμερα Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012 η εκκλησία μας εορτάζει τα Θεοφάνεια ή τα Φώτα.
 Την φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας.
Σαν σήμερα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, βάπτισε στον Ιορδάνη ποταμό τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό.Ένα περιστέρι, λένε πως ήταν η μορφή του αγίου Πνεύματος, κάθισε πάνω στον Χριστό την ώρα της βαπτίσεως και από τον ουρανό ακούστηκε μια φωνή,ήταν η  φωνή του Θεού,του Πατέρα του,του Θεού μας, που έλεγε " Αυτός  εστιν ο υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα".
Στο λιμάνι του Πειραιά έγινε η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού για τον καθαγιασμό των υδάτων.Όπως κάθε χρόνο το έθιμο επιβάλλει να καταδύονται νέοι, που πολλές φορές έχουν κάνει τάμα γι αυτό,να πέφτουν στα παγωμένα νερά για να πιάσουν τον σταυρό.Παλαιότερα τον σταυρό τον πετούσε στη θάλασσα  ο Αρχιεπίσκοπος  και οι κολυμβητές προσπαθούσαν να πιάσουν τον σταυρό πριν βυθισθεί.Πριν λίγα χρόνια  το έθιμο τροποποιήθηκε λίγο με το σταυρό να είναι δεμένος με κορδέλα.Το ένα άκρο της κορδέλας κρατά ο Αρχιεπίσκοπος  και πετάει το σταυρό στη θάλασσα που είναι δεμένος με το άλλο άκρο της κορδέλας.Κάθε χρόνο,από παιδί,παρακολουθώ αυτή την ημέρα τον αγιασμό των υδάτων και τη προσπάθεια των παιδιών να πάρουν στα χέρια τους τον σταυρό.Η σημερινή  εκδήλωση, ζεστή όπως πάντα και  με το σχετικό σασπένς.Οι κολυμβητές  ήταν έτοιμοι να πέσουν στα παγωμένα νερά,αν δε κάνω λάθος ήταν 14 στον αριθμό.Παραταγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλον,έπεσαν συγχρόνως στα νερά του λιμανιού,με μαγιό και βαμβακερά μπλουζάκια.Με αρκετό δυναμισμό κολυμπούσαν όλοι.Ξεχώρισε ένας που έφθασε πρώτος,πήρε το σταυρό στα χέρια του με λαχτάρα και αφού τον φίλησε με πάθος τον έδωσε στους τρεις κολυμβητές που ακολουθούσαν.Ένας ένας πλησίαζαν και οι άλλοι κολυμβητές, που έπαιρναν τον σταυρό και τον φιλούσαν με την ίδια χριστιανική αγάπη.Όλοι φίλησαν με αγάπη τον κολυμβητή που έπιασε πρώτος τον σταυρό και χαρούμενοι δέχονταν ευχές από τους επίσημους.Ήταν μια χαρούμενη εορταστική εκδήλωση.
Και του Χρόνου με Υγεία και Χρόνια Πολλά