Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

            ΤΑ  ΕΘΝΗ  ΤΟΥ  ΚΟΣΜΟΥ  ΠΡΟΠΥΡΓΙΟ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ  ΚΑΙ  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

                                                          ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Η σύντομη  εβραϊκή μοναρχία έφθασε στην ακμή της επί Σολομώντος,υιού του Δαυίδ,ο οποίος ανήλθε στον θρόνο το έτος  973 π.Χ.
Όπως ο πατήρ του επεξέτεινε τα φυσικά σύνορα της χώρας,το ίδιο και ο υιός του Σολομών επεξέτεινε τα πολιτιστικά σύνορα. Ίδρυσε σημαντικές πόλεις. Αναζήτησε σημαντικές εξωτερικές αγορές και αποκατέστησε εγκάρδιες σχέσεις με πολλά ευημερούντα γειτονικά  κράτη.
Οικοδόμησε επιβλητικό ναό,τον γνωστό ναό του Σολομώντα,ο οποίος επί μεγάλο διάστημα μετά την καταστροφή του παρέμεινε  στις επόμενες γενιές,ως σύμβολο του μεγαλείου του Θεού. Ο Σολομών δεν ήταν καθόλου τσιγγούνης γι αυτό και ξόδεψε πολλά χρήματα στους κοσμοπολίτικους νεωτερισμούς της χώρας του.
Ο υιός του ο Ροβοάμ  ακόμη  ολιγότερο κατανοούσε την αγανάκτηση του λαού,που επικρατούσε και ηύξανε όλο και περισσότερο.Το αποτέλεσμα ήταν να εξεγερθούν το 933 π.Χ.οι βόρειες φυλές με αποτέλεσμα να διασπασθεί το εβραϊκό κράτος σε δύο βασίλεια.
Η διάσπαση αυτή δεν επανορθώθηκε ποτέ.
Η διάσπαση αυτή  σημείωσε το τέλος της σύντομης περιόδου  των 70 χρόνων  ύπαρξης της μοναρχίας. Εμφανίσθησαν, από Ανατολάς και Δυσμάς,ισχυρά κράτη,τα οποία διαιρέθηκαν  σε δύο μικροσκοπικά τμήματα, που τα έφθειραν οι εσωτερικές δυναστικές έριδες Αυτά τα δύο βασίλεια βήμα προς βήμα εβάδιζαν προς το τέλος των. Το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ διήρκεσε περί τους δύο αιώνες ,μέχρι το 722 π.Χ.Η ιστορία αυτού του κράτους είναι ιστορία συνεχών αγώνων.
Το νότιο βασίλειο του Ιούδα επέζησε λίγο περσσότερο,μέχρι το 586 π.Χ.και τελικά υπετάχθη στους Βαβυλωνίους.
Οι Ασσύριοι κατέκτησαν το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ.Εξόρισαν περί τους 30.000 από τους κατοίκους του και εγκατέστησαν στο κράτος τους αυτό,αιχμαλώτους από άλλες χώρες.Οι εξόριστοι αφομοιώθηκαν γρήγορα  από το νέο περιβάλλον και εξηφανίσθησαν από την ιστορία, δεν υπήρχαν πια σαν  οργανωμένη ενότητα.
Οι Βαβυλώνιοι,οι οποίοι κατέκτησαν το νότιο βασίλειο του Ιούδα χρησιμοποίησαν τον ίδιο τρόπο Οι άνθρωποι αυτοί του βασιλείου του Ιούδα ήταν τα πλέον δυναμικά και ζωτικά στοιχεία της χώρας και είχαν πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα του εθνικισμού.
Αντιστάθηκαν στην αφομοίωση.Στην εξορία,οι προφήτες των  και ιδιαίτερα ο Ιεζεκιήλ, τους έδειξε ότι ήσαν κληρονόμοι και συνεχιστές μιας μεγάλης παράδοσης και ότι τα οστά των προγόνων τους στην κοιλάδα,κάποια μέρα θα έπαιρναν ξανά ζωή.
Οι εξόριστοι συγκεντρωνόταν τακτικά, κατά επιφάνεια, για να προσευχηθούν και να συνεχίσουν τις θρησκευτικές λειτουργίες τους,οι οποίες τώρα δεν είχαν ως κέντρο τους τον ναό του Σολομώντα.
Η φράση κατά επιφάνεια  σημαίνει ότι οι συναντήσεις τους γινόταν στους τόπους της εξορίας τους και  οι συναντήσεις τους αποσκοπούσαν στην τόνωση της θέλησης τους προς επιβίωση.
Οι τόποι συγκέντρωσης ,που χρησίμευαν ως σημείο συνάντησης της κοινότητας,εξελίχθησαν σε συναγωγές,που είναι ένας θεσμός,ο οποίος διατηρήθηκε από τότε και συνόδευε  τους Εβραίους σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου επρόκειτο να ζήσουν.
Οι προφήτες επέμεναν να κηρύσσουν,ότι οι αυτοκρατορίες,όσο και αν ήταν γερά  θεμελιωμένες,δεν επρόκειτο να διατηρηθούν πάντοτε.
Έτσι ήλθε  η  ημέρα,περί το τέλος του 6ου π.Χ. αιώνα,οπότε η ισχύς της Βαβυλωνίας έπαυσε να υφίσταται και η δυναστεία, της οποίας αυτή ταύτη  η πνοή προκαλούσε τρόμο,άρχισε να κλονίζεται.
Νέος αστήρ ανέτειλε,ήταν το βασίλειο της Περσίας.
Το 539 π.Χ. ο τελευταίος Βαβυλώνιος βασιλιάς,ο Βαλτάσαρ,εφονεύθη, σε ένα από τα φανταστικά εκείνα νυκτερινά  οργιαστικά πάρτυ,με τα οποία είχε γίνει γνωστός.Η υπερήγανη Βαβυλών κατεκριμνήσθη
 " ως νεκρός εβδεληγμένος  μετά πολλών τεθνηκότων...καταβαινόντων εις άδου,όν τρόπον ιμάτιον εν αίματι περφυμένον..." είπε ο Ησίοδος στο  ιδ'-19.
Ο κατακτητής Πέρσης βασιλεύς Κύρος, πιθανόν το 538 π.Χ. επέτρεψε σε ορισμένους εξορίστους Ιουδαίους να επανέλθουν στην Παλαιστίνη και να αποκτήσουν και πάλι τον κατεστραμένο ναό.
Μια μικρή ομάδα θαρραλέων ανδρών ενώθηκε  με τους υπόλοιπους πιστούς, που είχαν παραμείνει στην Παλαιστίνη όλα αυτά τα χρόνια της  δυστυχίας.
Η ανοικοδόμηση ήταν έργο επίπονο.
Η καλλιέργεια της γης ήταν δυσχερής και ο τρόπος ζωής αποτελούσε σοβαρά δοκιμασία και για τους πλέον ακλόνητους ιδεολόγους.
Πολλοί από τους εξορίστους που επέστρεψαν απεφάσισαν να επανέλθουν στην ξεκούραστη ζωή της Βαβυλώνος.Οι προφήτες Αγγαίος και Ζαχαρίας προέβησαν σε συνεχείς εξορκισμούς για να διατηρήσουν τον ενθουσιασμό των επαναπατρισθέντων, κάθε φορά,που  ετοιμαζόταν να σβήσει.
Τέλος το έτος 516 π.Χ.είκοσι ολόκληρα έτη μετά το διάταγμα του Κύρου,ο ναός ανηγέρθη.
Ο ναός έμελλε να διατηρηθεί  500 χρόνια, ταπεινός και χωρίς πολυτελείς διακοσμήσεις και απετέλεσε το κέντρο της λατρείας και του  εθνικού ζήλου.
Η ζωή στην Παλαιστίνη κατά τους δύο επόμενους αιώνες,μπορούμε να πούμε,ήταν πρωτόγονος.Η χώρα δε μπορούσε να ανακτήσει την παλιά ευημερία της και ερημωνόταν  από τους πολέμους των ανταγωνιζομένων   αυτοκρατοριών που την περιέβαλαν.
Ο Ιουδαϊκός Φαρισαϊσμός θεμελιώθηκε αυτή την περίοδο.
Ο Ιδουδαϊκός νόμος,η Τορά,είναι έργο της μεταβατικής αυτής περιόδου.
Φιλελεύθερα πνεύματα διεγειρόμενα μερικές φορές από καυστικά λόγια και από τις ψηλές αρχές των προφητών,ήσαν τώρα υποχρεωμένα να περιορίζονται μέσα στα πλαίσια των υπαρκτών νόμων και των δεσμευτικών εθίμων
Η Τορά έδιδε ένα συγκεκριμένο σχήμα στον θρησκευτικό ιδεαλισμό των προφητών και δημιούργησε ένα σαφές σύνολο με  κανόνες  ζωής. Κανόνες που συνετέλεσαν στην συνένωση των διεσπαρμένων σε όλον τον κόσμο,Εβραίων,όταν η κοινή γλώσσα και η κοινή πατρίδα δεν αποτελούσαν πλέον συνδετικά στοιχεία.

Σήμερα την δεύτερη ημέρα του Ιουλίου, 2 Ιουλίου 2014  η Εκκλησία μας εορτάζει την κατάθεση της Τίμιας Εσθήτας της Υπεραγίας Θεοτόκου στις Βλαχερνές.H χριστιανική αυτή εορτή δεν είναι γνωστή σε πολύ κόσμο,όμως υπάρχει. Γνωστότερη είναι η εορτή της Τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου. Με την απλούστερη ονομασία εορτή της Αγίας Ζώνης.Η αγιοσύνη μεταβιβάζεται από τα πρόσωπα και στα ενδύματα τους,που φυλάσσονται από ευσεβέστατους ανθρώπους για να μην βεβηλωθούν,να μην καταστραφούν,να παραμείνουν ακέραια και αλόβητα από πυρκαϊές και καταστροφές βεβήλων ανθρώπων για να διατηρηθεί η θαυματουργή ιδιότητα που έχουν προσλάβει από τους θαυματουργούς αγίους που τα φόρεσαν. Ησημερινή εορτή αφορά την Εσθήτα της Παναγίας,το επανωφόριο της.
Για την Τίμια εσθήτα της Υπεραγίας Θεοτόκο υπάρχει η θρησκευτική παράδοση,η οποία αναφέρει τα εξής.Στο ναό των Βλαχερνών,στην Κωνσταντινούπολη, που είχε κτίσει η βασίλισσα Πουλχερία,η κόρη του αυτοκράτορα Αρκαδίου και σύζυγος του αυτοκράτορα Μαρκιανού,4ος μετά Χριστόν αιώνας, κατατέθηκαν τα σπάργανα,οι φασκιές,της Παναγίας τα οποία έστειλε από την Γαλιλαία ο πατριάρχης Ιεροσολύμων  Ιουβενάλιος
Όταν ανέλαβε αυτοκράτωρ ο Λέων Α' Ο Θραξ, 453-474,μετά την αυτοκρατορία του Μαρκιανού 451-453 οι πατρίκιοι Γάλβιος και Κάνδιδος έφεραν από τα Ιεροσόλυμα και την εσθήτα της Θεοτόκου,την οποίαν παρέλαβε ο αυτοκράτορας Λέων και την κατέθεσε στον ναό των Βλαχερνών μέσα σε χρυσή λάρνακα. Ο Συναξαριστής της ημέρας αναφέρει ότι στην πορεία τους προς τα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσουν τους αγίους τόπους,στνάντησαν μία Εβραία, ευσεβέστατη χριστιανή,η οποία στην οικία της κρατούσε φυλαγμένο το επανωφόριο της Παναγίας,την οικία της επισκεπτόταν οι χριστιανοί και με θαυμαστό τρόπο θεραπευόταν από τις ασθένειες που είχαν.Τυφλοί,χωλοί και άλλοι άρρωστοι,προσέτρεχαν και εύρισκαν την υγεία τους.  Οι πατρίκιοι με ένα τέχνασμα έκλεψαν την εσθήτα και την μετέφεραν στο κτήμα τους στις Βλαχερνές της Κωνσταντινούπολης,όπου και έχτισαν ναό αφιερωμένο στο όνομα των αποστόλων Πέτρου και Μάρκου. Αργότερα στην ίδια τοποθεσία ο αυτοκράτορας Λέων έκτισε ναό αφιερωμάνο στην Παναγία,όπου και ετοποθέτησε τα ιερά ενδύματα της,την Τίμια Εσθήτα και την Τίμια ζώνη της,τα οποία οι χριστιανοί προσερχόταν για να προσευχηθούν και να λάβουν την αγιότητα και την τιμιότητα της Παναγίας.Ο ιερός υμνογράφος ονομάζει την Εσθήτα της Παναγίας  "αναφαίρετον πλούτον ιαμάτων","δώρον τίμιον"," ιεράν περιβολήν"," φυλακτήριον άσυλον", " ποταμόν πεπληρωμένων των χαρισμάτων του πνεύματος.
Η σημερινή εορτή δείχνει την χάρη του Θεού που αγίασε την Παναγία να αγιάζει και τα ενδύματα της.
Η Χριστιανική διδασκαλία θέλει την Χάρη του Θεού να μεταφέρεται δια μέσου της ψυχής να διαχέεται στο σώμα και να ποτίζει τα ενδύματα,την ύλη. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε ειδωλολάτρες. Σημαίνει,ότι τιμούμε την Θεία ενέργεια,που περνά μέσα από το αγιασμένο σώμα και αγιάζει και τα ενδύματα,όπως  την Κατάθεση της Άγιας  και Τίμιας Εσθήτας της Παναγίας,που η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Απολυτίκιον
Θεοτόκε αειπάρθενε,των ανθρώπων η σκέπη,Εσθήταν και Ζώνην,κραταιάν τη πόλει σου περιβολήν εδωρήσω, τω ασπόρω τόκω σου,άφθαρτα διαμείναντα,επί σοί γαρ και φύσις και χρόνος καινοτομείται, διό δυσωπούμεν σε,ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι και ταις ψυχαίς μας το μέγα έλεος.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Πρώτη ημέρα σήμερα του  Ιουλίου 2014 με τον ήλιο να μας ξεροψήνει στις παραλίες, αν  έχουμε αλεργία  στο αντηλιακό και μας πιάνει κνισμός, η κατανάλωση καρότου και ντομάτας μας προφυλάσουν από τον ήλιο με φυσικό τρόπο και το αγγούρι μας δροσίζει και μας προστατεύει από τα εγκαύματα. Ο ήλιος είναι υγεία αλλά και η παρατεταμένη ηλιοθεραπεία βλάπτει μάλλον παρά οφελεί. Να πάρουμε όλες τις δοκιμασμένες προφυλάξεις και...άντε Καλά Μπάνια...βρε! στις...Γαλάζιες παραλίες με το δροσερό νερό/και με ένα όμορφο... μαργιό.

Την πρώτη ημέρα,1 Ιουλίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τους Αγίους Αναργύρους,  τον Κοσμά και τον Δαμιανό,να έχουμε τη βοήθεια τους. Οι άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός,είναι  δύο αδέλφια ιατροί. Ήταν Ρωμαίοι στην καταγωγή και έζησαν το 284 μ.Χ. όταν αυτοκράτορας  ήταν ο Κορίνος και συναυτοκράτορας ο Νουμιτιανός. Ήταν  πολύ δοτικοί,πολύ καλά παιδιά,πολύ ευσεβείς,πολύ καλοί  χριστιανοί,που  θεράπευαν τους αρρώστους χωρίς να παίρνουν χρήματα γι αυτό ονομάστηκαν Ανάργυροι. Ο θάνατος των είναι πολύ μαρτυρικός και τελείως απρόβλεπτος.Ο διδάσκαλος-ιατρός  που δίδαξε την τέχνη του ιατρού στον Κοαμά και στον Δαμιανό είναι ο ίδιος που αφαίρεσε την ζωή τους,γιατί ζήλεψε την φήμη που απέκτησαν οι δύο νέοι ανάργυροι ιατροί.Παρέσυρε αυτούς σε μια ορεινή τοποθεσία δήθεν να συλλέξουν θεραπευτικά βότανα.Εκεί λιθοβόλησε τους δύο νέους,αυτό αναφέρει η θρησκευτική παράδοση για τον βίον των αγίων ιατρών. Έτσι ετελευτησαν τον βίον τους άδικα.
Φόρεσαν όμως το φωτοστέφανο της αγιοσύνης.
Απολυτίκιο
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί,επισκέψασθε τας ασθενείας ημών.Δωρεάν ελάβετε,δωρεάν έδοτε ημίν.

Την 1 Ιουλίου 1849 γεννήθηκε ο Έλληνας λογοτέχνης πεζογράφος και ποιητής Αργύρης Εφταλιώτης,όπως είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη.Γεννήθηκε στη Μήθυμνα της Λέσβου. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο ιδιωτικό σχολείο του πατέρα του,όπου σε ηλικία 17 ετών ο Αργύρης Εφταλιώτης ανέλαβε το σχολείο σαν δάσκαλος μετά τον θάνατο του πατέρα του,το 1668.Είναι ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας.
Ήταν πολύ μικρός στην ηλικία για  να διατηρήσει ενα ιδιωτικό σχολείο.Δεν τα κατάφερε και έτσι πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου και εργάστηκε στον εμπορικό οίκο του θείου του,Κεπετζή,ο οποίος αργότερα  έστειλε τον ανηψιό του στο Μάντσεστερ να αναλάβει το εκεί εμπορικό κατάστημα του οίκου Κεπετζή. Τον Εφταλιώτη  διέκρινε κάποιο εμπορικό δαιμόνιο έτσι ίδρυσε δική του  εμπορική  επιχείρηση αλλά έπεσε έξω οικονομικά και ανεχώρησε για το Λίβερπουλ.Στο Μάντσεστερ γνωρίστηκε με τον λογοτέχνη Αλέξανδρο Πάλλη,ο οποίος ήταν οπαδός του λογιοτατισμού τότε.Από το Λίβερπουλ ανεχώρησε και εγκαταστάθηκε στην Βομβάη της Ινδίας.Εκεί συναντήθηκε πάλι με τον Αλέξανδρο Πάλλη,συγκατοίκησαν και στις ελεύθερες ώρες τους ανέλυαν τις λογοτεχνικές και άλλες πνευματικές τους ανησυχίες. Εκεί στην Βομβάη πληροφορήθηκαν για το κίνημα του δημοτικισμού που προωθούσε ο Γιάννης Ψυχάρης. Προσεχώρησαν  στο κίνημα δημοτικισμού του Ψυχάρη και έτσι απετέλεσαν την τριαδική  ομάδα των πρωτεργατών του κινήματος Ψυχάρης-Εφταλιώτης-Πάλλης. Σαν λογοτέχνης εμφανίστηκε πρώτη φορά στα γράμματα όταν έλαβε μέρος σε  ένα ποιητικό διαγωνισμό το 1866,όπου βραβεύτηκε και  απέσπασε τον  έπαινο της κριτικής επιτροπής.Στο διαγωνισμό αυτό το πρώτο βραβείο πήρε ο Παλαμάς με το ποίημα "Ύμνος στην Αθήνα".Η ποιητική συλλογή του Αργύρη Εφταλιώτη ήταν "Τα τραγούδια της ξενιτιάς",όπου διαγραφόταν πολύ φανερά η νοσταλγία για την πατρίδα.Ο νους και ο λογισμός του στην πατρίδα του αυτό δείχνει το ψευδώνυμο του,Εφταλιώτης. Εφταλού είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό της Λέσβου.Εκεί στον ίδιο αυτόν τόπο επηρεασμένος ο Ηλίας Βενέζης αγόρασε το οικόπεδο του.
Ο Εφταλιώτης αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αντίμπ της Γαλλίας με προβλήματα τγείας,όπου και απεβίωσε.

Την 1 Ιουλίου 1899 γεννήθηκε στην Αθήνα  ο Έλληνας πολιτικός και καθηγητής Πανεπιστημίου ο Κωνσταντίνος Τσάτσος,ο οποίος διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το 1975 μέχρι το 1980.
Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα και εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου στη νομική σχολή ΑθηνώνΈγινε το 1961 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών,στην οποίαν εκλέχτηκε και Πρόσδρος.Για πρώτη φορά ασχολήθηκε με την πολιτική το 1945. Ανέλαβε το υπουργείο  Εσωτερικών στην κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη.Από τότε εξελλίχθηκε σε ένα από τους βασικούς συντελεστές στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.Θεωρείται ένας από τους βασικούς υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ιδέας. Για την σημαντική προσφορά του στην ανάπτυξη του  Ευρωπαϊκού  οράματος απονεμήθηκε στον Κωνσταντίνο Τσάτσο το μέγα βραβείο Κουντενχόφεν-Καλλέργη.
Απεβίωσε  το 1987 σε ηλικία 88 ετών.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ  ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΟΡΤΗ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟ.
ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ  ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥΣ  ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟ.