Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Παιδιά σήμερα είναι η πιο κατάλληλη ημέρα να αρχίσουμε την εκμάθηση του γλωσσικού μαθήματος των Λατινικών.Όταν λέμε γλωσσικό μάθημα εννοούμε το μάθημα μιας ξένης γλώσσας.Στην δική μας περίπτωση είναι η εκμάθηση μιας γλώσσας παλαιάς,που δεν ομιλείται στην εποχή μας.Τα Αρχαία Ελληνικά είναι το ίδιο.Είναι μια παλαιά γλώσσα που δεν ομιλείται σήμερα.Σήμερα εμείς οι Έλληνες ομιλούμε την Νέα Ελληνική γλώσσα.Εμείς από οποιονδήποτε άλλον μαθητή από ξένες χώρες είμαστε περισσότερο επιδεκτικοί στην εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής,με μια εξαίρεση τα παιδιά Ελλήνων μεταναστών,που φοιτούν σε σχολεία της ξένης χώρας,όπου διαμένουν( βέβαια ισχύει το "όπου γη και πατρίς"),τα οποία φέρουν "κληρονομικώ δικαιώματι" στοιχεία από την γλώσσα των πατέρων τους,των Αρχαίων προγόνων μας. Και αυτά τα παιδιά με ευκολία μεγαλύτερη διδάσκονται την Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Είμαστε Έλληνες και η Αρχαία Ελληνική είναι η γλώσσα των προγόνων μας πολύ κοντινή μας και προσιτή εκ των γεγονότων,αφού από τις τάξεις της στοιχειώδους εκπαίδευσης διδασκόμεθα την Αρχαία Ελληνική Ιστορία.Γι αυτό τον λόγο είμαστε γνώστες των γεγονότων και των πεπραγμένων κατά την αρχαία αυτήν εποχή,τα οποία έχουν καταγραφεί στα κείμενα των Αρχαίων συγγραφέων μας,τα οποία διδασκόμεθα στα σχολεία και στην εντέλεια στα Πανεπιστήμια μας,στις Φιλοσοφικές σχολές μας.Τα Λατινικά είναι μια άγνωστη γλώσσα σε μας.Πολλά παιδιά,μαθητές και μαθήτριες αναρωτιούνται και εκφράζουν την απορία τους φανερά "γιατί να διδασκόμεθα μια παλαιά γλώσσα που δεν προσιδιάζει στα καθ ημάς".Είναι εύλογο το ερώτημα αλλά εξ ίσου εύλογη είναι και η απάντηση.Τα Λατινικά κείμενα των Λατίνων συγγραφέων βρίθουν,είναι γεμάτα, από διδακτικές παραινέσεις για την διδασκαλία και την διαμόρφωση σωστών ανθρώπινων χαρακτήρων.Επομένως έχουμε να οφεληθούμε τα μέγιστα από τα Λατινικά κείμενα των Λατίνων συγγραφέων. Σήμερα λοιπόν,Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013 μια γιορτινή σχολική ημέρα,είναι η εορτή των Τριών Ιεραρχών,οι οποίοι είναι προστάτες των γραμμάτων και των Επιστημών.Ξεκινάμε την εισαγωγή μας,μπαίνουμε σιγά-σιγά, στην εκμάθηση της Λατινικής Γλώσσας με την βοήθεια των αγίων πατέρων και σοφών ιεραρχών και με την δική μας προσοχή και επιμελή φροντίδα.Οι μαθητές και οι μαθήτριες τα περασμένα χρόνια,στις δεκαετίες 1950 και 1960 άρχινούσαν την εκμάθηση της Λατινικής γλώσσας από την Δευτέρα Γυμνασιακή τάξη.Τα παιδιά τώρα οι μαθητές και οι μαθήτριες διδάσκονται τα Λατινικά στις δυο τελευταίες Λυκειακές τάξεις και μόνον αν επιθυμούν να ακολουθήσουν θεωρητική κατεύθυνση.Ήταν εξυπνότερα τα παιδιά εκείνων των εποχών από τα σημερινά;Απλούστατα η εκμάθηση γινόταν προοδευτικά.Σιγά-σιγά προχωρούσαν από τα εύκολα προς τα δύσκολα κείμενα.Ένα εύκολο κείμενο ήταν το πολύ γνωστό μας κείμενο,το οποίο μιλούσε για την βασίλισσα που αγαπούσε τα ρόδα ή τριαντάφυλλα και τον γεωργό που αγαπούσε τα δάση και την σκιά τους.Regina rosas amat= Η βασίλισσα αγαπά τα ρόδα.Agricola silvam et umbram silvarum amat=Ο γεωργός αγαπά τα δάση και την σκιά των δασών. Αρχίζουμε λοιπόν κι εμείς με το ρήμα:amo=αγαπώ.α'Ενικό= amo. β'Eνικό=amas.γ'Eνικό=amat.α'Πληθυντικό=amamus.β'Πληθυντικό=amatis.γ' Πληθυντικό=amant.Το amo είναι ρήμα της α'συζυγίας.Tα ρήματα στην Λατινική γλώσσα έχουν 4 συζυγίες.Κάθε συζυγία χαρακτηρίζεται από τις δυο τελευταίες συλλαβές του απαρεμφάτου του ενεστώτα.Το ρήμα amo είναι α'συζυγίας και το ξεχωρίζομε από τα απαρέμφατα των άλλων τριών συζυγιών από την κατάληξη που είναι -are.Όλα τα ρήματα και στις 4 συζυγίες εκφωνούνται με τους αρχικούς χρόνους ή αρκτικούς χρόνους.Η α' συζυγία στην οποίαν ανήκει και το ρήμα amo η κατάληξη στο απαρέμφατο είναι -are(τονισμένο στο a).Τα ρήματα στην Λατινική γλώσσα,όπως είπαμε,εκφράζονται με τους αρκτικούς ή αρχικούς χρόνους.Οι αρκτικοί ή αρχικοί χρόνοι είναι για την Ενεργητική Φωνή:Ο Ενεστώς-Ο Παρακείμενος-Το Ύπτιον και το Απαρέμφατο,το οποίο και καθορίζει την συζυγία.Οι αρκτικοί ή αρχικοί χρόνοι στο ρήμα amo της α'συζυγίας είναι οι ακόλουθοι:amo(Ενεστώς)-amavi(Παρακείμενος)-amatum(Ύπτιον ή Σουπίνον) δηλώνει σκοπόν (με τον σκοπό να αγαπήσω ή να αγαπηθώ,είναι όπως η μετοχή μέλλοντος στα Αρχαία Ελληνικά) και το Απαρέμφατον amare(αμάρε είναι η προφορά).Εδώ αγαπητοί μου μαθητές και αγαπητές μου μαθήτριες τελειώνει το Πρώτο Μάθημα της Λατινικής Γλώσσας.Στο επόμενο μάθημα συνεχίζουμε με τους χρόνους της Ενεργητικής Φωνής και την κλίση των χρόνων του ρήματος amo. Κακά τα ψέματα.Η αλήθεια είναι ότι οι Λατίνοι συγγραφείς είναι επηρεασμένοι και χρησιμοποιούν ως πρότυπα τους Αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους.Συγκεκριμένα ο Λατίνος Ρήτορας,Πολιτικός,Συγγραφέας και Φιλόσοφος Κικέρων,ο οποίος έζησε τον Α'αιώνα προ Χριστού,όπως και ο Οράτιος φιλοδοξούν να επιστρέψουν στο παρελθόν όχι στο άμεσο παρελθόν αλλά στο πιο απόμακρο.Ο Οράτιος επιστρέφει στον Αλκαίο και στον Πίνδαρο,όσον αφορά την Λατινική Λογοτεχνία.Η φιλοσοφική σκέψη του Κικέρωνα υψώνεται μέχρι τον Πλάτωνα που θεωρείται για τον Κικέρωνα ο deus philosoforum.Γι αυτόν τον λόγο,τα ηθικά φιλοσοφήματα του Κικέρωνα αναφέρονται στα Πλατωνικά έργα και ο κύκλος των φιλοσοφικών του πραγματειών εκπαιδεύει τους Ρωμαίους στην φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Επηρεασμένοι οι Λατίνοι συγγραφείς λογοτέχνες και φιλόσοφοι από τους Αρχαίους μας φιλοσόφους τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα,όπως και η δική τους φιλοσοφική σκέψη, σε συνδυασμό με την σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, παρέχει ηθικά διδάγματα στους Ρωμαίους εκείνης της εποχής,τα οποία έχουν αιώνια διάρκεια και συμβάλλουν ακόμη και σήμερα,στην διαμόρφωση και στην καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

-Μάνα,μάνα,γράμμα από το Δημητρό μας.-Πού,πώς,τι,ποιός,τι λες κόρη μου,πού βρέθηκες εσύ τέτοια ώρα εδώ και που το βρήκες το γράμμα.Αντάμωσα,μάνα, τον Γιώργη,τον ταχυδρόμο,στο λεωφορείο,καθώς ερχόμουνα από το σχολείο.Μου είπε,Ρηνιώ,πάρε αυτό το γράμμα να το δώσεις στην μαμά σου,είναι από τον Δημήτρη σας.Ε!και πώς ανταμώσατε με τον Γιώργη;-Μάνα,σχολάσαμε δυο ώρες προτύτερα γιατί η καθηγήτρια μας αρρώστησε,μας είπαν.Ξέρω πως στις 12 η ώρα περνά το λεωφορείο έξω από την Αμαραθιά.Περπάτησα λίγη ώρα,βγήκα στον κεντρικό δρόμο και σε λίγο να το.Ανέβηκα και μέσα κει είδα τον ταχυδρόμο που μου έδωσε το γράμμα.-Και ήρθες μόνη σου από τον κεντρικό δρόμο,ως το χωριό;-Όχι,μάνα,με τον Γιώργη τον ταχυδρόμο ήρθαμε παρέα μέχρι το χωριό.Είχε και άλλα γράμματα να δώσει στους χωριανούς. -Καλά,κορίτσι μου,ας αφήσουμε την πολυλογία και πάμε να βρούμε τον πατέρα σου γιατί κοντεύει να αρρωστήσει από την στενοχώρια του.-Κωνσταντή,Κωνσταντή,καλέ μου.Ήρθε το γράμμα από το Δημητρό μας,που περιμέναμε.-Ω!Σ'ευχαριστώ,Θεέ μου,και τι γράφει,κυρά μου.-Δεν το ανοίξαμε ακόμη.Η Ρηνιώ μας το έφερε,της το έδωσε ο ταχυδρόμος.-Ανοίξτε το γρήγορα να δούμε τι γράφει το παιδί μας.................................................................... Καλημέρα σας,παρακαλώ,θέλω να επισκεφθώ τον γιατρό κύριο Στρωμέγιερ.Μπορείτε να μου κλείσετε ώρα;-Έρχεστε συστημένος;Από ποιόν γιατρό;-Έρχομαι συστημένος από τον κύριο Παπαδόπουλο,από την Αθήνα.Είναι φίλος του ιατρού κυρίου Στρωμέγιερ.-Η υπόθεση σας,κύριε,είναι επείγουσα;-Ναι!κυρία,είμαι βιαστικός γιατί η υπόθεση αφορά τον πατέρα μου,που βρίσκεται στην Ελλάδα.-Αυτήν την στιγμή η ώρα είναι 12 και ο γιατρός δέχεται μέχρι τις 2 η ώρα.-Ναι!κυρία,έχω το μπιλιετάκι του,γράφει 9-2.-Σωστά.Μπορείτε να έλθετε.Είστε τυχερός,αυτές τις δυο ώρες είναι ελεύθερος,σήμερα,δεν έχει κλείσει κανένα ραντεβού.Ελάτε θα ειδοποιήσω σχετικά τον γιατρό να σας περιμένει.-Σας ευχαριστώ,κυρία, πάρα πολύ.Ερχόμαστε αμέσως.Είμαι με την αρραβωνιαστικιά μου...-Αννούλα μου,προλάβαμε.Ο γιατρός μας περιμένει.Η ώρα είναι 12 και 5 λεπτά.Να πάρουμε ταξί να φτάσουμε πιο γρήγορα.-Μια στιγμή,Δημήτρη μου,περίμενε ένα λεπτό να πιώ λίγο νερό.-Νίνα,γειά σου.-Άννα,τι κάνεις?-Καλά είμαι.Διψώ!Νίνα.Τι ωραία μυρουδιά!-Άννα,θα φάμε μαζί το μεσημέρι? ρώτησε ο Τόμας.-Ναι!Τόμας,ελπίζω,μετά τις 2 η ώρα να έχουμε τελειώσει τις δουλειές μας.-Τι φαγητό ετοιμάζεις,Νίνα?-Πατάτες με Χοιρινό στον φούρνο.-Πολύ ωραία!Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν................................................... -Πολύ επιβλητικό το κτήριο όπου στεγάζεται το ιατρείο του Ορθοπεδικού.Ομοιάζει με το σπίτι του Ερρίκου και της Helga.Φαντάζομαι όμως,πως εδώ όλοι οι όροφοι στεγάζουν γραφεία.-Ας περάσουμε να το διαπιστώσουμε.-Να ένας κύριος.Ο θυρωρός μοιάζει να είναι.-Χαίρετε,κύριε.-Σε τι μπορώ να σας εξυπηρετήσω?-Θέλουμε να πάμε στο ιατρείο του Ορθοπεδικού κυρίου Στομέγιερ.-Βρίσκεται στον 3ο όροφο,βγαίνοντας από τον ανελκυστήρα,η δεύτερη πόρτα,αριστερά.-Ευχαριστώ πολύ,κύριε,είπε ο Δημήτρης,σας είμαι υποχρεωμένος.Παίρνουν τον ανελκυστήρα και ανεβαίνουν στον 3ο όροφο.Βλέπουν δεξιά την πρώτη πόρτα μισάνοιχτη και μπήκαν μέσα.-Μας περιμένουν,λέει η Άννα,με χαρά.-Προχωρούν στο σαλονάκι των επισκεπτών όμως δεν είναι μόνοι.Εκεί βλέπουν μία κυρία,η οποία καθόταν σκυφτή και μαζεμένη με πρισμένο το μάγουλο της.-Τι έπαθε,έπεσε και κτύπησε?σιγοψυθίρισε η Άννα ελληνικά στον Δημήτρη.Σε λίγο ανοίγει η εσωτερική πόρτα,ένας άνδρας ωραίος με άσπρη μπλούζα,οπωσδήποτε ο γιατρός, τους χαιρέτησε,πλησίασε την κυρία με το πρισμένο μάγουλο την πήρε από το χέρι,απευθύνθηκε προς τον Δημήτρη και την Άννα,λέγοντας τους:Παρακαλώ περιμένετε,σε 30 λεπτά θα περάσετε.Οδήγησε την άρρωστη γυναίκα στο εσωτερικό του ιατρείου κλείνοντας πίσω του την πόρτα.Σε λίγο ακούστηκε ο θόρυβος από ένα μηχάνημα.Θόρυβος σαν τριβέλι,σαν γρανάζι,σαν οδοντιατρικός τροχός.Η Άννα και ο Δημήτρης κοιτάχτηκαν απορημένοι.-Τι κάνει? Βίδες της βάζει στο οστούν του προσώπου? Σηκώνεται ο Δημήτρης και πηγαίνει προς την εξώπορτα.Κοιτάζει απέξω την ταμπέλα,δεν πρόσεξαν που έγραφε "ορθοδοντικός",'εκαναν λάθος, το ερμήνευσαν "ορθοπεδικός".Τον έπιασαν τα γέλια.Τι συμβαίνει,Δημήτρη μου,ρώτησε η Άννα.-Αννούλα,κάναμε λάθος.Εδώ είναι οδοντριατρείο.Έγινε η Άννα κατακόκκινη απο την ντροπή της.Και τώρα τι θα κάνουμε,λέει στον Δημήτρη.-Αννούλα μου,να περιμένουμε να τελειώσει τις οδοντιατρικές του εργασίες με την πελάτισσα του και να του ζητήσουμε συγγνώμη.Πράγματι,όταν ο γιατρός τελείωσε τις οδοντιατρικές του εφαρμογές,χαιρέτησε την πελάτισσα του δίνοντας της οδηγίες για το πονεμένο της δόντι,απευθύνθηκε προς τον Δημήτρη και την Άννα λέγοντας, να περάσουν.Να μας συγχωρείτε,είπε ο Δημήτρης,κάναμε λάθος.Θέλουμε τον Ορθοπεδικό.Ω! δεν πειράζει,δεν είναι και τόσο τρομερό τους είπε που τους είδε τόσο ντροπιασμένους για το λάθος που έκαναν.Βγαίνοντας από τον ανελκυστήρα ο Ορθοπεδικός είναι στην αριστερή πλευρά του διαδρόμου.Εγώ είμαι στην δεξιά πλευρά του διαδρόμου.Βγαίνοντας από την δική μου εξώπορτα ο Ορθοπεδικός είναι απέναντι μου και λίγο δεξιότερα.Ελάτε να σας δείξω προθυμοποιήθηκε να τους οδηγήσει μέχρι την εξώπορτα του Ορθοπεδικού.-Καναμε λάθος,συγγνώμη,είπε ο Δημήτρης.Το κτήριο,είπε,έχει πολλά γραφεία.Είναι όλα ιατρεία,είπε ο Ορθοδοντικός.-Σας ευχαριστούμε πολύ και σας ζητάμε συγγνώμη.-Εγώ σας ζητώ συγγνώμη που σας κράτησα τόση ώρα χωρίς λόγο.-Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013


Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-Κυρά Μαρία,κυρά Μαρία,κυρ Κωνσταντή πού είστε;-Καλώς τον Νικόλα.Εδώ είμαστε,έλα μέσα.-Γειά σου Κωνσταντή,τι φτειάν'ς-Καλώς τον Νικόλα.Ε!Τι να κάμνω,καλά είμαι.Δε με γλέπεις,ολημερίς στο κρεβάτι.-Έλα να σε βοηθήσω να καθήσεις λίγο στην καρέκλα.-Μια στιγμή,να έλθω κι εγώ να βοηθήσω,λέει η κυρά του Κωνσταντή,η Μαρία.-Κάνε την δουλειά σου,κυρά Μαρία, δεν σε χρειάζομαι,λέει ο Νικόλας.-Από εδώ από τις αμασχάλες θα τον πιάσω και θα τονε σηκώσω σαν μικρό παιδάκι.Δεν είναι και βαρύς.Έλα Κωνσταντή ανασηκώσου λίγο,έλα ώπα-ώπα,έτσι μπράβο.Κάθισε τώρα στην καρέκλα.Να σου βάλω και τούτη την κουβέρτα στα πόδια να ζεσταίνονται.-Σ'ευχαριστώ,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ,καλέ μου φίλε.-Τι έχεις Κωνσταντή,γιατί σε βλέπω κατσουφιασμένο.Τι συννεφιάζει την σκέψη σου.Γιατί χολοσκάς.-Ε! δεν καταλαβαίνεις,Νικόλα,στενοχωριέμαι που δεν βλέπω το Δημητρό μου.Αναζητώ το παιδί μου.Περιμένω να μου στείλει γράμμα αλλά τίποτα.Περιμένω νέα του τίποτα.-Μην στενοχωριέσαι,Κωνσταντή,θα σου στείλλει γράμμα το παιδί σου.Ξέρεις πόσο σε αγαπά και πόσο νοιάζεται για σένα.Μήπως έχει δουλειές και δεν ευκαιρεί.Μήπως έστειλε και καθυστερεί να φτάσει.Μην στενοχωριέσαι.Καταπιάσου με κάτι άλλο και βγάλε τώρα από το μυαλό σου το Δημητρό.-Μα τι μου λες Νικόλα,να μη σκέφτομαι το παιδί μου;-Ο Δημητρός, Κωνσταντή μου, είναι μεγάλος τώρα μόνο μη στενοχωριέσαι.Έχεις την Ρηνούλα,έχεις την Λενώ.Ασχολήσου μαζί τους,βοήθησε τα στα μαθήματα του σχολείου.-Σ'ευχαριστώ,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ καλέ μου φίλε για την σωστή συμβουλή σου μα τα κοριτσάκια μου είναι καλές μαθήτριες και δεν χρειάζονται την βοήθεια μου.-Σε ποιά τάξη πηγαίνουν τώρα τα κορίτσια σου.-Η Ρηνιώ μου είναι τώρα στην τρίτη γυμνασίου και το Λενιώ είναι στην πρώτη,το κοριτσάκι μου.-Να σου ζήσουνε Κωνσταντή,να τα χαίρεσαι.-Ευχαριστώ τον θεό,που μου τα έστειλε γιατί δεν ξέρω τι θα έκαμνε η μάνα τους χωρίς αυτά με μένα τον ζουρλό μόνο,ξαπλωμένο εδώ ολημέρα.-Και πώς είναι τα πράγματα στην Γερμανία.Τι σου γράφει ο Δημήτρης.-Ε!δεν ξέρω ακόμη,αφού δεν πήρα γράμμα του.-Α!ώστε δεν έχεις πάρει γράμμα του ακόμη από τότε που έφυγε;-Ναι!μα γι αυτό στενοχωρούμαι.Η κυρά μου με παρηγορεί και μου λέει πως δεν κάνω καλά γιατί το παιδί έχει τις δουλειές του ασχολείται με τις σπουδές του,τρέχει για την εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο.-Καλά σου λέει,Κωνσταντή,η κυρά σου,γιατί δεν την ακούς.Βλέπεις αυτή να κάνει έτσι;Δεν τον έχει αυτή παιδί;-Ε!ναι δεν λέω,εγώ φαίνεται έχω γίνει στενάχωρος ξαπλωμένος ολημερίς στον ίδιο τόπο,βάζω έγνοιες στο μυαλό μου.-Δεν έχεις να ασχοληθείς με τίποτις άλλο;Οι φίλοι σου,τα νέα παιδιά,που ερχόντουσαν και σου βαστούσανε παρέα,πού είναι;-Αυτά μεγάλωσαν Νικόλα,έφυγαν κι αυτά για σπουδές στην πρωτεύουσα.-Δεν κάνει όμως,Κωνσταντή,να μένεις έτσι σε απραγία,ασχολήσου με κάτι.-Βοηθάω την κυρά μου λίγο στις δουλειές της κουζίνας,στο μαγείρεμα.Καθαρίζω τα όσπρια, τις πατάτες,τα φασόλια,τα χορταρικά.Αυτές τις δουλειές μπορώ να κάνω.Να σου πω εγώ,Κωνσταντή,μια καινούρια δουλειά πολύ εύκολη,που μπορείς να την κάνεις και έτσι καθιστός που είσαι.-Λέγε μου να σε ακούσω,Νικόλα.-Θα σου φέρω,Κωνσταντή,βαμβάκι να μου εκκοκίσεις.-Νικόλα μου,εύκολη δουλειά την λες εσύ αυτή την δουλειά;είναι πάρα πολύ κοπιαστική δουλειά ο αποχωρισμός του βαμβακιού από τον σπόρο με τα χέρια.Θα πιαστούν τα χέρια μου,Νικόλα.Δεν έχω που δεν έχω πόδια,να μην έχω τώρα και χέρια;-Δε με κατάλαβες,Κωνσταντή,θα σου φέρω εγώ μαζί με το βαμβάκι και το ξύλινο εργαλείο,το μάγγανο,έχει το βαρούλκο να το κινείς με το χέρι ούτως ώστε η εκκόκιση να γίνεται πολύ εύκολα.-Όχι-όχι,σ'ευχαριστώ Νικόλα μου,μα αυτή η δουλειά είναι κουραστική για μένα.-Μα δε σου λέω,Κωνσταντή,πως θα σου φέρω κι ένα τόνο βαμβάκι να εκκοκίσεις.Ένα κουβά βαμβάκι θα φέρω μόνο.-Ξέρω και ύστερα,Νικόλα, θα μου φέρεις την ανέμη να το τυλίξω σε κλωστή και ύστερα και την ρόκα να το γνέσω κι από κει και έπειτα να πλέξω και πουλόβερ-Όχι-όχι,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ,Προτιμώ την ιδέα της κυράς μου,είναι καλύτερη.Μου είπε να με μάθει να κεντώ κι εγώ, μετά χαράς,δέχτηκα γιατί σκέφτηκα πως θα κεντήσω και τα προικιά των κοριτσιών μου.-Όπως νομίζεις,Κωνσταντή,τότε δεν επιμένω για το βαμβάκι.Η κυρά σου ξέρει καλύτερα.Να την ακούς.-Βέβαια την ακούω.Την κυρά μου δεν θα ακούω;ποιόν θα ακούω τότες.-Να πηγαίνω τώρα εγώ Κωνσταντή,να σε αφήσω να ξεκουραστείς και θα περάσω κάποια άλλη μέρα να σε δω.-Όποτε θέλεις Νικόλα να περνάς να τα λέμε.-Σε χαιρετώ τώρα,Κωνσταντή,Καλό βράδυ.-Καλό βράδυ,Νικόλα,σ'ευχαριστώ πολύ.

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου.Παρθένα κόρη.Την παρθενία σου εφύλαξες για τον έναν,τον μοναδικό.Τον νυμφίο που περίμενες.Μα εκείνος δεν την θέλει.Θα είσαι λέει,γεμάτη αναστολές.Εκείνος ο...ισχυρός θέλει απάρθενη στην αγκαλιά του,τεχνίτρα του έρωτα.Δεν είν εύκολο του έρωτα τις χάρες να τις γευτείς σήμερα ,αφού στεφάνι με άνθη λεμονιάς φορέσεις στο κεφάλι.Την αγάπη σου δώσε και σε άλλον κι ο νυμφίος σου θα σε στεφανωθεί.Δεν θάχεις,λέει,πια αναστολές.Παρθένα κόρη. Στο ράφι ανέραστη θα μείνεις.Μήτε γιατί είσαι άσχημη.Ούτε γιατί είχες εραστές.Μα γιατί δεν γνώρισες από τα πριν του άντρα την ανασεμιά,γιατί δεν έδωσες τίποτε σε κανέναν.Και θα είσαι λέει γεμάτη αναστολές.Αληθινά,ποιός από τους δυο.Εσύ η ανέραστη ή ο...νυμφίος σου,που δεν σε θέλει.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Σήμερα είμαι πολύ μα πάρα πολύ χαρούμενη.Σήμερα γιορτάζουν τα γενέθλια τους τα αγόρια μου.Ο Λάκης και ο Λίνος.Ο ερχομός τους στην ζωή ήταν εμπειρία απολαυστική.Λίγο πριν γεννηθούν και τα δυο, με διαφορά 6 χρόνια,μου κλωτσούσαν την κοιλίτσα μου πολύ έντονα,σαν να μου έλεγαν.Ε!κυρά μάνα! τι μας κρατάς ακόμα εδώ μέσα κλεισμένους.Πήγαινε να μας βγάλλεις έξω στο φως.Δεν αντέχουμε άλλο .Θα σκάσουμε.Και φρρρρτ ξαφνικά έσπασαν τα νερά,11 η ώρα το πρωϊ στις 21 Ιανουαρίου ημέρα Τετάρτη.Μια ηλιόλουστη ημέρα,η πρώτη ημέρα των αλκυωνίδων ημερών.Ο Γιατρός-Μαιευτήρας που κάθε εβδομάδα,κάθε Πέμπτη,μας προετοίμαζε για την υποδοχή του μωρού,μικρομανούλες καθώς είμασταν,με την έννοια της ηλικίας όχι του ύψους,ανέλαβε να μας κατατοπίσει για το "τι μέλλει γενέσθαι" ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ.Μας προετοίμαζε λέγοντας μας,ότι δυο περιπτώσεις μπορεί να μας συμβούν.Η πρώτη περίπτωση είναι να μας πιάσουν οι πόνοι και η δεύτερη περίπτωση είναι να μας σπάσουν τα νερά.Έτσι δεν εξεπλάγην το πρωϊ της Τετάρτης 21 Ιανουαρίου,όταν ετοιμαζόμουν,όπως κάθε ημέρα, για το Πανεπιστήμιο όπου φοιτούσα.Φρρρρτ και ξανά φρρρρτ μια αναταραχή στην κοιλίτσα μου και...μου έσπασαν τα νερά... φώναξα με απέραντη χαρά στον άνδρα μου και στην μαμά.Ένα γρήγορο ντουσάκι και με το βαλιτσάκι ανά χείρας,με τα ρουχάκια τοποθετημένα πολλές ημέρες πριν, ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο,το οποίο βρισκόταν κοντά στο σπίτι γι αυτό βαδίσαμε με τα πόδια μέχρις εκεί.Ανέβηκα τα σκαλοπάτια του ορόφου τρέχοντας να επισπεύσω τον τοκετό μη μου πάθει τίποτα το μωρό που δεν έπλεε πια στο αμνιακό υγρό,αφού τα νερά "έσπασαν",όπως λένε οι γιατροί.Ένας ορός με ωκυτοκίνη και το μωρό γεννήθηκε στη 1 η ώρα μεσημβρινή γρήγορο και ροδαλό ροδαλό με τα κιλά του 3.100.Ήταν ο Λάκης καμαρωτός καμαρωτός και πολύ σιωπηλός γλύστρησε από την κοιλίτσα για να βγει στο φως της ημέρας,την πρώτη μέρα των αλκυωνίδων ημερών.Με τα γαλάζια του τα μάτια ανοιχτά να σωπαίνει στις θωπίες των κοριτσιών,των νεαρών μαιών.Δεν άκουσα να κλαίει,όπως είχα ακουστά για τα νεογέννητα μωρά.Ζήτησα να ακούσω την φωνούλα του και οι κοπελιές με ένα μικρό μπατσάκι στο κολαράκι το έκαναν να κλάψει.Τώρα πέρασαν τα χρόνια μα νομίζω ήταν χθες που γέννησα έναν μπόμπιρα και άλλον έναν μπόμπιρα 6 χρόνια αργότερα μια Κυριακή βράδυ άρχισε η διαδικασία του τοκετού του Λίνου.Η επίσκεψη ζεύγους συγγενικών προσώπων στο σπίτι,η ετοιμασία αμυγδαλοκέικ,το κέρασμα,το βάρος της πιατέλας και η πολυπόθητη στιγμή έφθασε στις 3 το πρωϊ της Δευτέρας 19 Ιανουαρίου να συμπληρώσει το καρέ και τις καρδιές μας όλων να γεμίσει με χαρά και τους παπουδογιαγιάδες να τρελλάνει αληθινά.ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΝΑ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ.ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΩΝΙΑ ΘΕΡΜΟΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ-ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚO.

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Δημήτρη μου,τι ωραίος που είναι ο ναός του αγίου Λουδοβίκου.-Ναι!Πράγματι,Άννα μου,είναι πολύ ωραίος ναός.Τι λες πάμε τώρα στην Κρατική Βιβλιοθήκη να βυθιστούμε στην μελέτη?-Δημήτρη μου,πάμε μια άλλη ημέρα στην βιβλιοθήκη.-Μα γιατί? -Δημήτρη μου,αυτό που προέχει τώρα είναι να επισκεφτούμε τον ορθοπεδικό.Ξέχασες? Έχεις μαζί σου την κάρτα του? -Ναι!την έχω εδώ,στην εσωτερική τσέπη στο σακκάκι μου.Πόσο νοιάζεται και πόσο με προσέχει αυτό το κορίτσι,είπε ο Δημήτρης και έδωσε στην Άννα ένα φιλί στο μάγουλο.-Άννα μου,πρώτα να τηλεφωνήσουμε να κλείσουμε ώρα.-Πότε δέχεται? -Η κάρτα του γράφει 9-2.-Ωραία!Δημήτρη μου,πάμε σπίτι.-Τι ώρα είναι?-Η ώρα είναι 11 πιστεύω να προλάβουμε να κλείσουμε ραντεβού για σήμερα.-Ναι!πάμε στην στάση.-Αγάπη μου γλυκιά, πώς με φροντίζεις πώς,είπε ευχαριστημένος ο Δημήτρης και την φίλησε............................................................................... Δυο πόδια να είχα κι ας ήταν ξύλινα.Φωνάζει ο Κωνσταντής ολημερίς ξαπλωμένος στις κουβέρτες του.Η κυρά του σκυφτή από την κούραση,γυροφέρνει εκεί δίπλα του και πρόθυμα προσφέρει την βοήθεια της.-Πού να είναι ο Γιώργης ο ταχυδρόμος να φανεί να μου φέρει γράμμα από το Δημητρό μου.Πού είσαι μωρέ παιδί μου.Πήγες στην Γερμανία και μας ξέχασες;Πού είσαι Δημητρό μου,πού είσαι γιατί δεν μας θυμάσαι.Δυο λόγια γράψε μας,ενημέρωσε μας.Μη μας αφήνεις σε αγωνία.Ένα τηλεφώνημα στο καφενείο να κάνει και η μάνα του θα τρέξει.Πού'ναι τος,μωρέ παιδί μου,πού'ναι τος.-Κωνσταντή μου,καλέ μου άντρα,μην κάνεις έτσι,μην χoλοσκάζεις.Καλά είναι το παιδί και μας θυμάται μα έχει τις ασχολίες του.Είναι οι πρώτες μέρες στον ξένο τόπο και θα έχει τρεχάματα για την εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο.Ξεχνάς πως πήγε στην Γερμανία για τα Μεταπτυχιακά του; -Εγώ θέλω το παιδί μου,θέλω το παιδί μου τώρα,να ακούσω την φωνή του,να διαβάσω δυο αράδες του.Πού'ναι το μωρέ,πού'ναι το.Να μου φωνάξει από την πόρτα "Πατέρα,νάμαι ήρθα".-Καλέ μου Κωνσταντή,έλα στα σύγκαλα σου τι κουβέντες είναι αυτές που λες τούτη την ώρα.Να έλθει το παιδί να μας δει και να εμποδίσουμε τις δουλειές του,στα καλά καθούμενα;Μη στενοχωριέσαι θα έλθει το γράμμα από το Δημήτρη μας.-Ναι! καλή μου,γυναίκα.Δεν ξέρω τι λέω.Ολημερίς ξαπλωμένος τάχω χαμένα.Συγχώρεσε με,σε στεναχωρώ και σε βάζω σε έγνοιες.Συγχώρεσε με,σε κάνω και υποφέρεις.Πιάνει τα χέρια της,τα κλείνει στα δικά του και τα γεμίζει φιλιά.Αγαπημένη μου γυναίκα,αγαπημένη μου κυρά,τι θα γινόμουν αν δεν ήσουν στο πλάϊ μου.-Ησύχασε τώρα Κωνσταντή μου,ησύχασε.Θες να σε σηκώσω να καθίσεις λίγο στην πολυθρόνα;Θες να στείλω την Ρηνιώ μας να φωνάξει τον Νικόλα,τον φίλο σου να κουβεντιάσετε;Θες να έλθει η Λενιώ μας να σου διαβάσει ένα διήγημα από το αναγνωστικό της;Πες μου τι θέλεις καρδιά μου,να σου κάνω αμέσως ό,τι θέλεις.-Φέρε μου νερό.Νόστιμο ήτανε το φαγητό σου αλλά σου ξέφυγε στο αλάτι και διψώ τώρα.Μπαίνει στην κουζίνα η κυρά του να φέρει το νερό στον άντρα της και βρίσκει την κόρη της,την Ρηνιώ,να τρώει το φαγάκι της.-Ρηνούλα,τελείωσε γρήγορα,κορίτσι μου,το φαγητό σου και τρέξε στο καφενείο να φωνάξεις τον Νικόλα να κάνει λίγη συντροφιά στον πατέρα σου,να κουβεντιάσουνε λίγο γιατί θα αποτρελλαθεί εκεί ξαπλωμένος,ολομόναχος .-Καλά μάνα,αποτρώγω και τρέχω. -Κυρ Νικόλα,κυρ Νικόλα.-Καλώς το Ρηνιώ,τι συμβαίνει;-Έλα γρήγορα στο σπίτι μας,είπε η μάνα μου,να κάνεις παρέα στον πατέρα μου γιατί φωνάζει και θέλει τον Δημήτρη.Έλα σε παρακαλώ,κυρ Νικόλα.-Πήγαινε,παιδί μου, κι εγώ σε λίγο θα έλθω,να πιω τον καφέ μου.-Καλά κυρ Νικόλα,σ'ευχαριστώ πολύ.-Τίποτα,παιδί μου.-Μάνα πήγα,βρήκα τον κυρ Νικόλα.Πίνει τον καφέ του κι έρχεται,μου είπε.-Σ'ευχαριστώ,κορίτσι μου,λέει δακρυσμένη από χαρά.Αγκαλιάζει το κορίτσι της, ακουμπάει απαλά το προσωπάκι της στο μητρικό της στήθος,χαϊδεύει με μητρική στοργή τα μαλλάκια της και με τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή λέει.Ειρηνούλα μου,αν δεν είχα εσάς, τα μικρά μου κοριτσάκια, τι θα γινόμουν μοναχή.Σ'ευχαριστώ,Θεούλη μου,σ'ευχαριστώ.
Το Ποίημα του Σαββατόβραδου. Ήρθες! απ'την απέραντη καινούρια πολιτεία,που ήσουν ταγμένος.Ήρθες! και τα μάτια σου,ω!αυτά τα μάτια τα φωτεινά,είχαν χαθεί και μόνιμα στο βλέμμα τους είχε εγκατασταθεί η απορία και η σκληρότητα από την φρίκη των πραγμάτων που έβλεπαν γύρω τους.Ήρθες! με τα χέρια σου γεμάτα κάλους από τα σκληρά χτυπήματα της ζωής και της μοίρας μαζί.Ήρθες! με το εγώ σου ποδοπατημένο.Ήρθες! με μια αδιαφορία πρωτόγνωρη σε σένα.Ο νέος τρόπος ζωής στην απέραντη καινούρια πολιτεία,όλα τα μεταμόρφωσε.Πνεύμα και σώμα γρανιτένιο.Μόνο ο αισθησιασμός δεν χάθηκε.Ήρθες! κι αναπαμό δεν είχε η ψυχή σου.Να φύγεις ήθελες.Την σκληρή πραγματικότητα είχες συνηθίσει.Στα ήρεμα να ζήσεις δεν μπορούσες πια.Κι έφυγες ξανά για την απέραντη καινούρια πολιτεία.Εκεί σε καλούσε η μοίρα σου.Εκεί ήταν ο σκοπός σου.-

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Το απογευματάκι της χθεσινής ημέρας και λέω απογευματάκι γιατί οι χειμωνιάτικες ημέρες είναι μικρές.Βραδυάζει γρήγορα.Εχθές,να πούμε,ο ήλιος έδυσε στις 17.30 ή στις 5.30 πιο απλά.Σήμερα ο ήλιος δύει στις 17.31 ή πιο απλά στις 5.31.Το απογευματάκι λοιπόν της χθεσινής ημέρας επιχείρησα πρώτη φορά να παρασκευάσω Κουραμπιέδες.Αυτό το Χριστουγενιάτικο γλυκό με την άφθονη ζάχαρη άχνη πάνω του,που θυμίζει χιονισμένα Χριστούγεννα.Θα μου πείτε.Κατόπιν εορτής!σου ήρθε η επιθυμία να ετοιμάσεις κουραμπιέδες;Βεβαίως! Κατόπιν εορτής!Με αυτό το θρυπτό,γεμάτο αμύγδαλα,βούτυρο,ζάχαρη άχνη,αρωματισμένο με ανθόνερο γλυκό δεν είχα επιδοθεί ποτέ στην προετοιμασία του.Από εκεί προέρχεται η "κατόπιν εορτής"επιτηδειότητα μου στο γλύκισμα αυτό.Δεν ήθελα γιορταστικές ημέρες,Χριστουγεννιάτικες ημέρες, να επιδίδομαι σε δοκιμαστικά πειράματα στην ζαχαροπλαστική.Έτσι πήρα την απόφαση να ασχοληθώ χθες το απογευματάκι της Τρίτης 15 Ιανουαρίου 2013 πρώτη φορά με την παρασκευή Κουραμπιέδων.Δεν σας κρύβω ότι η μαμά μου ετοίμαζε εξαιρετικούς Κουραμπιέδες Αμυγδάλου.Πριν αποκτήσει η κουζίνα της το ηλεκτρικό Μίξερ που "λύνει τα χέρια της νοικοκυράς",όπως λένε.Αν και,όπως λένε,οι ειδήμονες γνωρίζουν, ότι οι καλύτεροι Κουραμπιέδες είναι οι ζυμωμένοι με τα χέρια και όχι στο Μίξερ.Με επιφόρτιζε η μαμά να παίρνω στις χούφτες μου μικρή ποσότητα ζυμαράκι,να το ζυμώνω,να το ζυμώνω μέχρι να αποκτήσει ελαστικότητα και μέχρι οι καρποί των χεριών μου να πονέσουν.Το ζυμαράκι ήταν ζεστό-ζεστό και έτοιμο να σχηματίσει η μαμά τον Κουραμπιέ.Η δική μου πρώτη δοκιμή χθες ήταν η ετοιμασία μιας απλής και πιο εύκολης συνταγής.Λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η κατανάλωση τους, "επέπρωτο να φαγωθούν" με τον πρωϊνό καφέ της Τετάρτης,που είναι ημέρα νηστείας,παρασκεύασα Κουραμπιέδες Λαδένιους,μια συνταγή από την εποχή της γιαγιάς μου.Αντικατέστησα το Βούτυρο με λάδι.Παρέλειψα τα αμύγδαλα και τα αυγά,που δένουν το μείγμα,ανταυτών χρησιμοποίησα μπέϊκιν πάουντερ και σόδα, πρόσθεσα χυμό πορτοκαλιού και βανίλια.Το αποτέλεσμα ήταν καλό ή σχεδόν καλό γιατί η απουσία των αυγών έδωσε στον ψημένο Κουραμπιέ σχήμα πλακουτσωτό,τον άπλωσε στο ταψί.Μου έχει ξανασυμβεί,το γλυκό στο ταψί να πάρει πλακουτσωτό σχήμα.Στην παρασκευή Μελομακάρονων με Σιμιγδάλι. Το αποτέλεσμα μου προξένησε έκπληξη.Το ίδιο ξαφνιάστηκα και αυτή την φορά. Οι Λαδένιοι Κουραμπιέδες έγιναν πλακουτσωτοί.Το ροδόνερο όμως που ράντισα επάνω τους και η άχνη ζάχαρη που στη συνέχεια κοσκίνισα και κάλυψα την επιφάνεια τους έδωσαν άρωμα και πολύ γλυκειά γεύση ώστε να με αποζημιώσουν για το σχήμα τους που δεν πέτυχε.ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΟΙ ΓΛΥΚΕΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ.
Το απογευματάκι της χθεσινής ημέρας επιχείρησα πρώτη φορά να παρασκευάσω Κουραμπιέδες.Αυτό το Χριστουγενιάτικο γλυκό με την άφθονη ζάχαρη άχνη πάνω του,που θυμίζει χιονισμένα Χριστούγεννα.Θα μου πείτε.Κατόπιν εορτής!σου ήρθε η επιθυμία να ετοιμάσεις κουραμπιέδες;Βεβαίως! Κατόπιν εορτής!Με αυτό το θρυπτό,γεμάτο αμύγδαλα,βούτυρο,ζάχαρη άχνη,αρωματισμένο με ανθόνερο γλυκό δεν είχα επιδοθεί ποτέ στην προετοιμασία του.Από εκεί προέρχεται η "κατόπιν εορτής"επιτηδειότητα μου στο γλύκισμα αυτό.Δεν ήθελα γιορταστικές ημέρες,Χριστουγεννιάτικες ημέρες, να επιδίδομαι σε δοκιμαστικά πειράματα.Έτσι πήρα την απόφαση να ασχοληθώ χθες το απογευματάκι της Τρίτης 15 Ιανουαρίου 2013 πρώτη φορά με την παρασκευή Κουραμπιέδων.Δεν σας κρύβω ότι η μαμά μου ετοίμαζε εξαιρετικούς Κουραμπιέδες Αμυγδάλου.Πριν αποκτήσει η κουζίνα της το ηλεκτρικό Μίξερ που "λύνει τα χέρια της νοικοκυράς",όπως λένε.Αν και,όπως λένε,οι ειδήμονες γνωρίζουν, ότι οι καλύτεροι Κουραμπιέδες είναι οι ζυμωμένοι με τα χέρια και όχι στο Μίξερ.Με επιφόρτιζε η μαμά να παίρνω στις χούφτες μου μικρή ποσότητα ζυμαράκι,να το ζυμώνω,να το ζυμώνω μέχρι να αποκτήσει ελαστικότητα και μέχρι οι καρποί των χεριών μου να πονέσουν.Το ζυμαράκι ήταν ζεστό-ζεστό και έτοιμο να σχηματίσει η μαμά τον Κουραμπιέ.Η δική μου πρώτη δοκιμή χθες ήταν η ετοιμασία μιας απλής και πιο εύκολης συνταγής.Λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η κατανάλωση τους, "επέπρωτο να φαγωθούν" με τον πρωϊνό καφέ της Τετάρτης,που είναι ημέρα νηστείας,παρασκεύασα Κουραμπιέδες Λαδένιους,μια συνταγή από την εποχή της γιαγιάς μου.Αντικατέστησα το Βούτυρο με λάδι.Παρέλειψα τα αμύγδαλα και τα αυγά,που δένουν το μείγμα,ανταυτών χρησιμοποίησα μπέϊκιν πάουντερ και σόδα, πρόσθεσα χυμό πορτοκαλιού και βανίλια.Το αποτέλεσμα ήταν καλό ή σχεδόν καλό γιατί η απουσία των αυγών έδωσε στον ψημένο Κουραμπιέ σχήμα πλακουτσωτό,τον άπλωσε στο ταψί.Μου έχει ξανασυμβεί,το γλυκό στο ταψί να πάρει πλακουτσωτό σχήμα.Στην παρασκευή Μελομακάρονων με Σιμιγδάλι. Το αποτέλεσμα μου προξένησε έκπληξη.Το ίδιο ξαφνιάστηκα και αυτή την φορά. Οι Λαδένιοι Κουραμπιέδες έγιναν πλακουτσωτοί.Το ροδόνερο όμως που ράντισα επάνω τους και η άχνη ζάχαρη που στη συνέχεια κοσκίνισα και κάλυψα την επιφάνεια τους έδωσαν άρωμα και πολύ γλυκειά γεύση ώστε να με αποζημιώσουν για το σχήμα τους που δεν πέτυχε.ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΟΙ ΓΛΥΚΕΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Η Άννα και ο Δημήτρης,περπατούσαν αγκαλιασμένοι,γεμάτοι χαρά,προς την στάση του λεωφορείου.Καλημέρισαν τον σταθμάρχη που ζεσταινόταν μέσα στο ξύλινο σπιτάκι.Περίμεναν το λεωφορείο,που δεν άργησε να φθάσει.Τώρα γνώριζαν σε ποιά στάση θα κατέβαιναν και ήταν πολύ χαρούμενοι που δεν θα χρειαζόταν να απασχολήσουν τον οδηγό με τις ερωτήσεις τους.Κατέβηκαν στην στάση του Πανεπιστημίου Λουδοβίκου Μαξιμιλιανού και προχώρησαν για να βρουν τον Ναό του Αγίου Λουδοβίκου.Προχωρούσαν αγκαλιά,έτσι ζεσταινόντουσαν,αντιμετωπίζοντας το πρωϊνό κρύο.-Άννα μου,πες κάτι.Πώς νοιώθεις?Είσαι στο πλάϊ μου περπατάς μαζί μου στους δρόμους του Μονάχου.-Είμαι πολύ ευτυχισμένη,Δημήτρη μου,που είμαι στο πλάϊ σου.Θα ερχόμουν μαζί σου και ως την άκρη του κόσμου.-Αγάπη μου γλυκειά,της είπε,και έσκυψε να την φιλήσει.-Δημήτρη μου,πώς σου φαίνεται ο Ερρίκος.-Ο Ερρίκος,Αννούλα μου,είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος,είναι ένας πολύ καλός δικηγόρος,πολύ ευγενικός,πολύ περιποιητικός και προπαντός έχει παραμείνει Έλληνας.-Μα γιατί τον έπιασε λογόρροια.-Τι εννοείς,κορίτσι μου.-Ότι,Δημήτρη μου,τον έπιασε ακατάσχετη φλυαρία.Και πού τα θυμάται τόσα πράγματα.Βέβαια,είπε,ότι τα έχει πει πολλές φορές στους φίλους του και στους συγγενείς που ξεναγεί,όταν έρχονται από την Ελλάδα αλλά δεν τα λέει και κάθε μέρα.-Αννούλα μου,φαίνεται,πως έχει κάποιο απωθημένο,ας το πούμε,καθηγητικό.Μήπως ήθελε να γίνει καθηγητής, πολύ του ταιριάζει,να μεταδώσει τις γνώσεις του από την έδρα.Έχει όλα τα προσόντα.Και πολλές γνώσεις έχει και μεταδοτικότητα έχει,το μεγαλύτερο προσόν για ένα Δάσκαλο.Και εμφάνιση έχει,αν και αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο,δεν είναι πασαρέλα η έδρα του Πανεπιστημιακού καθηγητή.-Μπορούσε να γίνει καθηγητής Πανεπιστημίου? γιατί δεν έγινε,ρώτησε η Άννα.-Δεν φέρθηκε,Άννα μου,διπλωματικά σε αυτόν τον τομέα,βέβαια ήταν και πολύ νέος.-Τι θες να πεις,Δημήτρη μου,ρώτησε η Άννα.-Άννα μου,ήρθε από την Ελλάδα με όλο το σφρίγος της νεανικής του ηλικίας σε μια χώρα,που το καθεστός της ήταν φασιστικό.Έ!και τι!Δημήτρη μου.-Άννα μου,έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο εργατικό δίκαιο.-Ε! και!-Ε! Αννούλα μου,κατά κάποιο τρόπο εξεδήλωσε σοσιαλιστικά φρονήματα.Αρωγός και συμπαραστάτης της εργατικής τάξης,ξέρεις τι θα πει αυτό,Άννα μου? Κομμουνιστής!!!Ήταν όμως πολύ διαβασμένος και αρκετά κατατοπισμένος όχι μόνο στην Νομική.Αγάπησε πολύ την Γερμανία και έτσι έγινε ένας πολύ καλός δικηγόρος,συμπαραστάτης των εργαζομένων.-Δημήτρη μου,ο Ερρίκος είναι πιθανόν να μην ήθελε να γίνει Πανεπιστημιακός καθηγητής και να παραμείνει στα στεγανά του καθηγητικού κατεστημένου.Ίσως να μην ήθελε να προσφέρει στεγνές γνώσεις μόνο σε γενιές νέων ανθρώπων,αλλά κάτι πιο ουσιαστικό.Ίσως αυτό,που κάνει,αυτή η εργασία του,το δικηγορικό του επάγγελμα,να τον γεμίζει περισσότερο.Έχει τόσες δικαιοδοσίες,έχει τόσα πολλά προσφέρει στους εργάτες,που μου φαίνεται πιο χρήσιμος.Αυτές όμως τις ημέρες μου φαίνεται κάπως σοκαρισμένος.-Είναι φυσικό,Άννα μου.Αρραβωνιάστηκε η κόρη του,θυμήθηκε την γνωριμία του με την γυναίκα του.Έφυγε η Σημέτα για σπουδές σε μια άλλη ήπειρο,ήρθαμε εμείς,που του θυμήσαμε την Έλλάδα,την μητέρα του.Ίσως όλα αυτά να του προξένησαν κάποια αναταραχή,λίγο να σοκαρίστηκε.Ο Σρρίκος είναι άνθρωπος ευαίσθητος.Μην τα προσέχουμε αυτά και ο ίδιος δεν δίνει τόση σημασία.Έχει την εργασία του.Δίδεται στην εργασία του κι έτσι τα ξεχνάει όλα.-Α! Ο Ναός του αγίου Λουδοβίκου,Δημήτρη μου.Η Άννα έκανε τον σταυρό της.-Ο άγιος είναι Καθολικός,είπε ο Δημήτρης.-Δημήτρη μου,κι εγώ είμαι Ορθόδοξη,είπε η Άννα και κάνω το σύμβολο της δικής μου θρησκείας.Γέλασε ο Δημήτρης.Τώρα που θα μπούμε στον Ναό,δεν πιστεύω να φιλάς τα αγάλματα.-Δημήτρη μου,τι μου λες.
Η Μετανάστευση προς το Αιγαίο.Bασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής ιστορίας.Παρουσιάζεται από την δεύτερη προ χριστιανική χιλιετηρίδα(2000 π.Χ.) και είναι η στενή εξάρτηση των ελληνικών πεπρωμένων από την θάλασσα που περιβάλλει την χώρα.Μετά την Δωρική κάθοδο από τις περιοχές της Πίνδου,οι Έλληνες,διέπλευσαν την θάλασσα και ίδρυσαν καινούργιες πολιτείες έξω από τα σύνορα της αρχικής πατρίδας τους.Έτσι το Αιγαίο έγινε Ελληνική θάλασσα από την πρώτη προ χριστιανική χιλιετηρίδα(1000).Σιγά-σιγά μα σταθερά οι πρόγονοι μας κατοίκισαν, σε διάστημα χιλίων(1000) ετών,όλες τις παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας.Η ιστορική τους πορεία οδηγεί τα πεπρωμένα των Ελλήνων προς την πλήρη δραστηριοποίηση των ικανοτήτων τους για να επιτελέσουν μια γνήσια πολιτιστική αποστολή,η οποία είναι, από κοσμοϊστορικής απόψεως, υψίστης σπουδαιότητας και διαμορφώνει μια περίοδο στον βίο του αρχαίου κόσμου με αποφασιστικό παράγοντα το σπουδαίο Ελληνικό Πνεύμα.Η Μετανάστευση των Ελλήνων προς το Αιγαίο συνδέεται με το γεγονός που συνέβη την ίδια χρονική περίοδο,την μετακίνηση των Ελλήνων προς την Μ.Ασία.Είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός αυτής της περιόδου,ο αποικισμός στα Δυτικά παράλια της Μ.Ασίας.Και τα δύο αυτά γεγονότα αποτελούν ένα και το αυτό ιστορικό φαινόμενο,το οποίο άρχισε με την Μετανάστευση στο Αιγαίο.Στην ύστερη φάση της Μεταναστεύσεως οι Δωριείς διέσχισαν την θάλασσα και έφθασαν μέχρι την Κρήτη.Προχώρησαν μέχρι τις νότιες Κυκλάδες και Σποράδες,φθάνοντας μέχρι την νοτιοδυτική Μ.Ασία.Ιδιαίτερη όμως σπουδαιότητα έχει η κατάκτηση της Κρήτης.Οι Ετεόκρητες και οι Κύδωνες,που αποτελούσαν τον παλαιότερο πληθυσμό,διώχθηκαν προς το ακρότατο ανατολικό και δυτικό σημείο της νήσου,με αποτέλεσμα τα Αχαϊκά στοιχεία του πληθυσμού να συγχωνευθούν με τα Δωρικά.Έτσι η ζώνη,υπό την έννοια της γεωγραφικής περιοχής με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, στην οποία εγκαταστάθηκαν οι Δωριείς, απλώθηκε σε ένα ευρύ χώρο,που περιλαμβάνει το Αιγαίο,περιλαμβάνει τα Μικρασιατικά παράλια και την Πελοπόννησο.Σοβαρότερες συνέπειες από αυτές της εισβολής των Δωριαίων και των Βορειοδυτικών Ελλήνων στην Ελλάδα,είχε από ιστορική άποψη,η είσοδος των Θρακικών φύλων στην Μ.Ασία.Το βασικότερο αποτέλεσμα της Μεγάλης Μεταναστεύσεως στο Αιγαίο ήταν η πλήρης μεταμόρφωση του αρχαίου κόσμου.

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013


To Ποίημα του Σαββατόβραδου.Δεν ταξιδεύω πια σε γκρίζους ουρανούς,που με πληγώνουν.Δεν σταματάω πια σε σταθμούς,που με σκοτώνουν.Το αστεράκι της ζωής μου,π'αγαπώ, θέλω να δω.Την μοναξιά μου να γεμίσει η θωριά του.Η λάμψη του να φέγγει την ζωή μου την πεζή.Να μου ζεσταίνει την ψυχή.Δεν θέλω στάχυα να θερίζω με άδεια χέρια.Ένα αστέρι,μια χαρά,ζητώ για συντροφιά.Στης δόλιας μου ζωής την μοναξιά.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Ερρίκο,έχετε αναλάβει κάποια δύσκολη υπόθεση? Μήπως θέλετε να σας βοηθήσω?-Δημήτρη,ευχαριστώ,για την ώρα δεν θέλω βοήθεια.Η υπόθεση δεν είναι δύσκολη,αλλά είναι λίγο μπερδεμένη.Η υπόθεση αφορά την συνταξιοδότηση ενός 65χρονου Σκωτσέζου,ο οποίος εργαζόταν στην Γερμανία τα δέκα τελευταία χρόνια,στο Σααρμπρύκεν,σε μια χαλυβουργική βιομηχανία υαλουργείας.Συμβαίνει με αυτήν την υπόθεση το εξής περίεργο.Ο πελάτης μου δούλευε επί 25 χρόνια σε μια χαλυβουργική βιομηχανία,στην Σκωτία,από 30 χρονών μέχρι 55 χρονών.Από τα τριάντα του μέχρι τα σαρανταπέντε του χρόνια,στα 15 πρώτα χρόνια της δουλειάς του στην βιομηχανία έπαιρνε κανονικά τα ένσημα του.Αυτή η χαλυβουργική βιομηχανία στηριζόταν στα σιδηρομεταλεύματα που εισήγαγε η χώρα του από διάφορες χώρες.Από την Αφρική,από τις ΗΠΑ,από την Ισπανία,από την Σουηδία.Ο Β'Παγκόσμιος πόλεμος έπληξε την οικονομία της χώρας,με αποτέλεσμα να διαταραχθεί το ισοζύγιο πληρωμών κι αυτοί που επλήγησαν περισσότερο ήταν οι ασθενέστερες τάξεις.Η τάξη των εργατών.Ο πελάτης μου από το 1939 μέχρι και το 1949,οπότε και έφυγε από την Σκωτία για να εγκατασταθεί στην Γερμανία δεν έπαιρνε ένσημα ενώ εργαζόταν.Η βιομηχανία στην διάρκεια του πολέμου δεν έκλεισε,ο πελάτης μου ήταν ήδη 45 ετών και ήταν από τους τυχερούς που δεν πολέμησαν.-Επομένως εργαζόταν χωρίς να παίρνει ένσημα,είπε ο Δημήτρης.-Ακριβώς,είπε ο Ερρίκος,αυτό συμβαίνει.Απο 55 ετών μέχρι και τώρα 65 ετών δούλευε εδώ στην Γερμανία σε μια βιομηχανία υαλουργίας,όπως σας είπα,από όπου και συνταξιοδοτήθηκε με μειωμένη σύνταξη,παρά το ότι δούλευε συνεχώς επί 35 χρόνια.-Θέλετε να πείτε,ότι παίρνει μειωμένη σύνταξη,επειδή δεν έχει ένσημα μιας δεκαετίας ενώ τα έχει δουλέψει,είπε ο Δημήτρης.-Ακριβώς,είπε ο Ερρίκος.-Εσείς τώρα πώς ενεργείτε?ρώτησε η Άννα.-Συνεργάζομαι με δυο δικηγόρους,συναδέλφους από την Σκωτία.-Σε τι θα βοηθήσουν οι Σκωτσέζοι συνάδελφοι σας?-Θα βρουν και θα επιβεβαιώσουν ότι στα δέκα χρόνια από το 1939 μέχρι και το 1949 δούλεψε κανονικά.-Είναι εύκολο να βρεθούν τα δεδουλευμένα χρόνια?-Σχετικά είναι εύκολο,Δημήτρη,γιατί ο πελάτης μου "χτυπούσε κάρτα" καθημερινά.-Οι Δικηγόροι στην Σκωτία ψάχνουν τώρα να βρουν τις κάρτες του πελάτη σας.-Ακριβώς,Δημήτρη,είπε ο Ερρίκος.-Και είναι οι κάρτες 10 χρόνων,ρώτησε η Άννα.-Ναι,Άννα,είπε ο Ερρίκος.-Είναι πολύ ωραία υπόθεση,είπε ο Δημήτρης,έχει πολύ ενδιαφέρον.-Η υπόθεση,παιδιά,βρίσκεται σε μια καλή σειρά και είμαι αισιόδοξος για την καλή έκβαση της.Είμαι απόλυτα πεπεισμένος,ότι ο πελάτης μου θα βρει το δίκιο του,είπε ο Ερρίκος.Όμως εσείς παιδιά πηγαίνετε να κάνετε την βόλτα σας,όσο έχετε καιρό γιατί σε μερικές ημέρες οι ώρες της μελέτης και οι ανελλιπώς παρακολουθήσεις στο Πανεπιστήμιο δεν θα σας αφήνουν καθόλου ελεύθερο χρόνο.-Helga,εσύ κορίτσι μου,τι θα κάνεις? Θέλεις να περπατήσεις με τα παιδιά? -Ναι,Helga,έλα μαζί μας.Θα χαρούμε πολύ να σε έχουμε παρέα που γνωρίζεις την πόλη καλύτερα από ότι εμείς.-Ευχαριστώ πολύ,παιδιά,θέλω πολύ να περπατήσουμε μαζί και να θαυμάσουμε την πόλη,αλλά έχω κι εγώ πολύ δουλειά στο γραφείο μου.Οργανώνω τώρα ένα πρακτορείο μοντέλλων.Την Άνοιξη χρειάζομαι αρκετές κοπέλες για την επίδειξη των εποχιακών ενδυμάτων.Η ζήτηση,όπως είδες Άννα,είναι μεγάλη και δεν μπορώ να καθυστερώ,ο καιρός περνάει γρήγορα.-Καλά,όπως θέλετε, θα περπατήσουμε μόνοι μας,είπε ο Δημήτρης.-Έτσι είναι καλύτερα,είπε η Helga.Καθώς θα απολαμβάνετε τις ομορφιές της πόλης μας,θα απολαύσετε και την συντροφιά ο ένας του άλλου.-Αουφίντερζεν μέχρι το δείπνο,είπε ο Δημήτρης.Η Νίνα, λίγο πριν αναχωρήσουν για την βόλτα τους στην πόλη,είπε στον Δημήτρη.-Κύριε Δημήτρη,το μεσημέρι το μενού προβλέπει Λουκάνικα ψητά με σαλάτα Λάχανο.-Ω! Νίνα,σ'ευχαριστώ,το μεσημέρι δεν θα φάμε μαζί.-Στο Δείπνο,κύριε Δημήτρη,θα έχουμε Σούπα Χοιρινό με Σέλινο.Είναι όλα από το κτήμα.Ειδοποίησε ο κύριος Όττο,ο αδελφός της Helga και ο Τόμας πηγαίνει στο σταθμό να παραλάβει το δέμα.-Με το τραίνο στέλνουν το δέμα?ρώτησε ο Δημήτρης.-Μάλιστα απάντησε η Νίνα,με το τραίνο.-Νίνα,θα είμαστε μαζί σας για τον δείπνο.Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν Δημήτρη.Αουφίντερζεν Άννα,χαιρέτησε και η Νίνα.Βγήκαν στο δρόμο η κίνηση ήταν αρκετή.Οι άνθρωποι πήγαιναν στην βόλτα τους και άλλοι στην αγορά για τα καθημερινά ψώνια τους.Η Άννα είχε διάθεση να πειράξει τον Δημήτρη και σε αυτό επιδιδόταν κάθε φορά που έβγαιναν για να περπατήσουν στην πόλη.-Γιατί ρώτησες,Δημήτρη μου,πώς στέλνουν το δέμα?-Άννα μου,δεν ξέρω ακριβώς πού βρίσκεται το κτήμα της Helga και αν θυμάσαι,ο Ερρίκος είπε ότι κάποια μέρα θα το επισκεφθούμε.Ήθελα να πληροφορηθώ με τι μεταφορικό μέσον πηγαίνουν εκεί,κακό είναι?-Δημήτρη μου,κοίταξε με καχυποψία και πειραχτικά, είπε η Άννα στον Δημήτρη.Μη μου πεις!Φοβάσαι το αεροπλάνο!-Μα τι λες τώρα,καλό μου κορίτσι.Όχι!Καθόλου!
To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-Άννα,ξύπνα,χτύπησε την πόρτα του δωματίου της ο Δημήτρης.Η Νίνα ετοίμασε το πρωϊνό,ο Ερρίκος και η Helga κάθονται στο τραπέζι.Έλα σε περιμένουμε.-Δημήτρη μου έρχομαι,απάντησε βραχνά και κοιμισιάρικα η Άννα.Αν πεινάτε,τρώτε και έρχομαι.Ακούστηκε ο θόρυβος του νερού που έτρεχε στη μπανιέρα.Μετά από δέκα λεπτά εμφανίζεται η Άννα αγουροξυπνημένη.-Τι καλά μας έφτιαξε η Νίνα σήμερα? -Πολύ ωραίο πρωϊνό ετοίμασε η Νίνα.Αυγά,βούτυρο,γάλα,κακάο,καφέ,τσάϊ,μαρμελάδα,χυμό από ποτοκάλια,ψωμί φρέσκο,ψωμάκια φρυγανισμένα.-Όλα τα καλά για όλα τα γούστα,είπε η Άννα.Η Νίνα χαμογέλασε.Εγώ και ο Τόμας τα ετοιμάσαμε,αλλά ο κύριος Ερρίκος διέταξε.-Με ένα καλό πρόγευμα η ημέρα αρχίζει πολύ καλά έτσι μέχρι το μεσημέρι εργαζόμαστε περισσότερο αποδοτικά,είπε ο Ερρίκος, ενώ έστρωνε την άσπρη πετσέτα στα πόδια του.-Τι πρόγραμμα έχετε για σήμερα,ρώτησε ο Ερρίκος,απευθυνόμενος προς τον Δημήτρη.-Λέμε να περπατήσουμε στην πόλη,να επισκεφθούμε και πάλι την οδό Λουντβιχστράσσε για να δούμε και τα άλλα αξιοθέατα κλασσικού ρυθμού,που βρίσκονται εκεί.-Μας είπατε ότι στην ίδια οδό του Πανεπιστημίου,στην Λουντβιχστράσσε ,βρίσκονται η Κρατική Βιβλιοθήκη και ο ναός του Αγίου Λουδοβίκου.Αυτά τα ωραία κτήρια θέλουμε να επισκεφθούμε σήμερα,είπε η Άννα.-Ωραία,είπε ο Ερρίκος,εγώ έχω πολύ δουλειά στο γραφείο μου κυρίως γραφική,έχω να κάνω και μερικά τηλεφωνήματα στο εξωτερικό.Πριν όμως κλειστώ στο γραφείο μου,θα ήθελα να ρωτήσω την Άννα αν έχει κάποια απορία να με ρωτήσει τώρα αμέσως γιατί "Κύριος οίδε" πότε θα ξεμπερδέψω.Ναι!κύριε Ερρίκο,με καταλάβατε.Η απορία μου δημιουργήθηκε από την χθεσινοβραδυνή μας συζήτηση.-Περί τίνος πρόκειται Ανούλα? Η απορία σου σε τι στοχεύει? -Κύριε Ερρίκο,Θέλω να σας ρωτήσω να μου πείτε για τον άγιο Αιγίδιο,σχετικά.-Καλά το κατάλαβα,Άννα,απορώ όμως κι εγώ γιατί δεν με ρώτησες αμέσως.-Με πήρε ο ύπνος,αν θυμάστε,κι έπειτα είχαμε μείνει μέχρι αργά,αρχίσαμε να κρυώνουμε και σεις μας είπατε να πάμε για ύπνο,-Στα ζεστά κρεβάτια σας.-Ναι,κύριε Ερρίκο,πράγματι ήταν ζεστά πώς το γνωρίζατε?-Άννα μου,τα στρώματα των κρεβατιών είναι θερμαινόμενα.Η Νίνα φροντίζει γι αυτό.Λίγη ώρα πριν να πέσουμε στα κρεβάτια μας για ύπνο η Νίνα περνάει από κάθε ένα δωμάτιο βάζει την πρίζα στο φις και ξαναπερνάει για να βγάλει την πρίζα όταν τα στρώματα έχουν ζεσταθεί.Η ζέστη διατηρείται καθόλη την διάρκεια του ύπνου.-Ναι!Αννούλα?δεν το ήξερα,το δικό μου στρώμα δεν ήταν ιδιαίτερα ζεστό,είπε ο Δημήτρης.-Γι αυτό,Δημήτρη μου,ξύπνησες πολύ πρωί,εγώ δεν ήθελα να αφήσω την ζεστασιά του κρεβατιού μου.-Νίνα,φώναξε ο Ερρίκος.-Ορίστε κύριε απάντησε η Νίνα,τι θα θέλατε?-Θέλω να σε ρωτήσω σχετικά με τα θερμαινόμενα στρώματα.Δεν τα βάζεις όλα στην ίδια θερμοκρασία?Πώς γίνεται?δεν γνωρίζω.Η Άννα είπε ότι το δικό της ήταν πολύ ζεστό,ενώ ο Δημήτρης λέει, το δικό του δεν ήταν και τόσο.-Κύριε Ερρίκο,ανεβάζεις την θερμοκρασία ή παρατείνεις την ώρα σε μια σταθερή θερμοκρασία.Η Άννα προχθές το απόγευμα,που ετοιμάσαμε το δεύτερο Στρούντελ μαζί,κρύωνε, δεν τολμούσε να ανοίξει το ψυγείο γι αυτό ανέβασα την θερμοκρασία στο στρώμα της.-Πολύ καλά έκανες,Νίνα μου,και σ'ευχαριστώ,έκανα έναν πολύ γλυκό και ευχάριστο ύπνο, τόσο που δεν ήθελα να αφήσω το κρεβάτι μου.-Χαίρομαι γι αυτό Άννα,αυτό ήθελα κι εγώ, να ξεκουραστείτε.Πολύ ταλαιπωρηθήκατε αυτές τις ημέρες,είσαστε και λεπτούλα γι αυτό σας φρόντισα περισσότερο.-Νίνα μου,η αλήθεια είναι ότι στις πεζοπορίες είμαι συνηθισμένη, στο κρύο όμως όχι και τόσο γι αυτό σ'ευχαριστώ και πάλι πολύ που με φρόντισες.-Παρακαλώ,Άννα μου,παρακαλώ,το ανθρώπινο καθήκον μου κάνω.-Μα ελάτε τώρα σταματήστε τις φιλοφρονήσεις και να έρθουμε στο θέμα μας,είπε ο Ερρίκος.Θέλεις Άννα,να μάθεις για τον άγιο Αιγίδιο.Θα μας πάρει πολλή ώρα η συζήτηση για τον Αιγίδιο και τώρα δεν έχουμε καιρό.Η εργασία,που με περιμένει στο γραφείο μου είναι σοβαρή και δεν επιδέχεται καθυστέρηση.Το μόνο που μπορώ να σου πω, για να μην σε αφήσω με την απορία να σε βασανίζει, είναι ,ότι ο Αιγίδιος ήταν επίσκοπος της Ρεμ.Ήδη έχουμε αργήσει.Εσείς πηγαίνετε στην βόλτα σας κι εγώ στο γραφείο μου.Σήμερα το βράδυ ή αύριο θα τα ξαναπούμε. ί

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Tα Κάλαντα των ΦΩΤΩΝ (όπως μου τα είπε η μικρότερη αδελφή της γιαγιάς μου). Σήμερα τα Φώτα και ο φωτισμός και χαρά μεγάλη και Αγιασμός Κατω στον Ιορδάνη τον ποταμό είναι η Παναγία η δέσποινα με τα θυμιατήρια στα δάκτυλα και τον άη Γιάννη παρακαλεί Δύνασε να βαφτίσεις Θεού παιδί; Δύναμαι και θέλω και προσκυνώ και τον Κύριο μου παρακαλώ Άμποτε θ' ανέβω στους ουρανούς να καταπατήσω τα είδωλα να καταθυμιάσω τους ουρανούς και να προσκυνήσω σε τον Χριστό.

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου.Η πόλις.Ήρθα να σ'ανταμώσω.Βυθισμένη στην ηρεμία σου σε βρήκα.Τυλιγμένη στην άγρια ομορφάδα των βράχων σου,που σε ζώνουν σαν φρούριο.Σ'είδα και μ'άρεσες μα σε μίσησα.Μου στέρησες την χαρά μου.Γιατί εσένα πρωταντικρίζουν τα μάτια του το ξημέρωμα και η καρδιά του χτυπά αντάμα με την δική σου καρδιά.-Κι εκείνος;Εκείνος νοιώθει να πνίγεται στο πέλαγο της ανίας σου.Ζητά λίγο αέρα,λίγο φως.Μα παντού υπάρχει αταραξία.Κι όμως θα ξανάρθω να μου δώσεις ό,τι μου ανήκει.
Ο Άντον Ντρέξελ,γεννημένος το έτος 1884 στο Μόναχο ίδρυσε το έτος 1918 μαζί με τους συνεργάτες του από το Βασιλικό Βαυαρικό Κεντρικό Εργαστήριο Κρατικών Σιδηροδρόμων,στα πλαίσια της Ελεύθερης Επιτροπής Εργαζομένων για μια καλή ειρήνη, τον συντηρητικό Πολιτικό Κύκλο Εργασίας.Μέσα από αυτόν τον Πολιτικό Κύκλο ιδρύθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1919 το κόμμα των Γερμανών Εργατών,το οποίο το έτος 1920 μετονομάστηκε σε Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα των Γερμανών Εργατών.Ο Ντρέξελ παρέμεινε πρόεδρος του κόμματος μέχρις ότου το έτος 1921 τον διαδέχθηκε στην προεδρία ο Αδόλφος Χίτλερ.Λίγο αργότερα το κόμμα διαλύθηκε και επανιδρύθηκε το έτος 1925.Το έτος 1933 επανήλθε το κόμμα στην εξουσία και το έτος 1934 ο Ντρέξελ τιμήθηκε ως ιδρυτής του με το Blutorden,ήταν το παράσημο της τάξης του Αίματος.Μετά από αυτή την πράξη ο Ντέξελ δεν μπόρεσε ποτέ άλλοτε να αποκτήσει ξανά ανάλογη επιρροή μέσα στο κόμμα.Ο Χίτλερ στο βιβλίο του Μάιν Κόμπφ (Ο Αγών μου),γράφει για τον Ντέξτελ: "Ο κ. Ντέξτελ είναι απλός εργάτης δεν είναι αξιόλογος ομιλητής ούτε και καλός στρατιώτης.Είναι αδύναμη και διστακτική ύπαρξη.Δεν υπηρέτησε στον στρατό,ο οποίος αποτελεί μοναδική σχολή που μετατρέπει μαλθακές και διστακτικές υπάρξεις σε άνδρες,είναι μη ικανός για την βάναυση εξάλειψη κάθε ενδεχομένου εμποδίου στην αναρρίχηση της νέας ιδέας".Ο Ντρέξελ είναι εκείνος που διέκρινε τις αρχηγικές και ρητορικές ικανότητες του Αδόλφου Χίτλερ και τον προσκάλεσε σε μια συγκέντρωση του κόμματος των Γερμανών Εργατών,όπου η ρητορική δεινότητα του Χίτλερ αποθεώθηκε.Εξέπληξε και τον ίδιο τον Χίτλερ η ικανότητα που επέδειξε αυτήν την συγκεκριμένη ημέρα.Αυτό είναι που έδωσε δύναμη και θάρρος στον Χίτλερ να προχωρήσει και να φθάσει όπου έφθασε σε ένα τέλος ελεεινό και αξιολύπητο.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της Ελλάδας υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής,ο οποίος στις 4 Ιανουαρίου 1956 ίδρυσε το ριζοσπαστικό κόμμα,το γνωστότερο με την συντομογραφία,ΕΡΕ.Να ιδούμε όμως ποιός ήταν αυτός ο Άνθρωπος που πριν συμπληρώσει τα 50 χρόνια του,θέλησε να πάρει στα χέρια του τις τύχες του Ελληνικού λαού.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι Μακεδόνας.Είναι Σερραίος.Γεννήθηκε σε ένα χωριό της Μακεδονίας την Πρώτη Σερρών,τα Πορόϊα,όπως ήταν η παλαιότερη ονομασία του χωριού,όπου γεννήθηκε.Διετέλεσε Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου πήρε τπ πτυχίο της Νομικής στις 13 Δεκεμβρίου του έτους 1929.Την στρατιωτική του θητεία υπηρέτησε μόνον 4 μήνες ως τέκνον πολύτεκνης οικογένειας.Οι γονείς του Γεώργιος Καραμανλής και η Φωτεινή Δολόγλου αύξησαν την οικογένεια τους αποκτώντας επτά παιδιά με πρωτότοκο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δικηγόρησε στις Σέρρες για λίγο καιρό.Το έτος 1932 απεφάσισε να πολιτευθεί.Πολιτεύθηκε με το Λαϊκό κόμμα δίπλα στον Α.Αργυρό,ο οποίος ήταν καθηγητής και βουλευτής Σερρών.Ο Α.Αργυρός είναι ο ευεργέτης άνθρωπος,ο οποίος πρόσφερε μεγάλη ευεργεσία στον Γεώργιο Καραμανλή,πατέρα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.Ανέλαβε την επιμέλλεια του νεαρού πρωτότοκου υιού του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην Αθήνα του 1923.Πιθανότατα ο Αθανάσιος Αργυρός να είναι ο νονός του.Κοντά στον άνθρωπο του Α.Αργυρό πολιτεύθηκε και εξελέγη βουλευτής Σερρών πρώτη φορά σε ηλικία 28 ετών.Στην διάρκεια της κατοχής επικαλείται βαρηκοϊα,η οποία τον ταλαιπωρούσε και γι αυτό μετέβη στις ΗΠΑ να θεραπευθεί,επέστρεψε τον Οκτώβριο του 1946 με ανεπιτυχή θεραπεία. Το 1941 εγγράφεται στον Δικηγορικό σύλλογο Αθηνών.Στην Αθήνα αυτή την εποχή συναντάται και συνδέεται με μια ομάδα νέων Επιστημόνων.Μεταξύ αυτών ήταν οι διακεκριμένοι και αυτοί αργότερα ο Ξενοφών Ζολώτας,ο Κωνσταντίνος Τσάτσος,ο Αγγελος Αγγελόπουλος,ο Γρηγόριος Κασιμάτης με τους οποίους συνδέεται με δεσμούς φιλίας.Στις συναντήσεις τους συζητούν μόνον για την ελευθερία της χώρας.Δεν εμπλέκονται σε αντιστασιακές δραστηριότητες.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Δεν ξεχάσαμε τον ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ τον αγαπημένο άγιο των παιδιών μα και των μεγάλων.Ούτε τους εορτάζοντες αυτήν την Πρωτοχρονιάτικη λαμπερή ημέρα.Σε όλους ευχόμεθα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ όχι μόνο στους εορτάζοντες.Ευχόμεθα ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε όλους τους Έλληνες,όπου και αν βρίσκονται.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και σε όλον τον κόσμο.Μια ήρεμη ειρηνική χρονιά μεστή από αγαθά που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους και όλα τα όντα του πλανήτη.ΑΓΑΠΗ-ΕΙΡΗΝΗ.Μια "αναμπουμπούλα" στον Υπολογιστή μας στέρησε την χαρά να εκφράσουμε τις ευχές μας την Πρωτοχρονιά του έτους 2013. ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ.