Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-Κυρά Μαρία,κυρά Μαρία,κυρ Κωνσταντή πού είστε;-Καλώς τον Νικόλα.Εδώ είμαστε,έλα μέσα.-Γειά σου Κωνσταντή,τι φτειάν'ς-Καλώς τον Νικόλα.Ε!Τι να κάμνω,καλά είμαι.Δε με γλέπεις,ολημερίς στο κρεβάτι.-Έλα να σε βοηθήσω να καθήσεις λίγο στην καρέκλα.-Μια στιγμή,να έλθω κι εγώ να βοηθήσω,λέει η κυρά του Κωνσταντή,η Μαρία.-Κάνε την δουλειά σου,κυρά Μαρία, δεν σε χρειάζομαι,λέει ο Νικόλας.-Από εδώ από τις αμασχάλες θα τον πιάσω και θα τονε σηκώσω σαν μικρό παιδάκι.Δεν είναι και βαρύς.Έλα Κωνσταντή ανασηκώσου λίγο,έλα ώπα-ώπα,έτσι μπράβο.Κάθισε τώρα στην καρέκλα.Να σου βάλω και τούτη την κουβέρτα στα πόδια να ζεσταίνονται.-Σ'ευχαριστώ,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ,καλέ μου φίλε.-Τι έχεις Κωνσταντή,γιατί σε βλέπω κατσουφιασμένο.Τι συννεφιάζει την σκέψη σου.Γιατί χολοσκάς.-Ε! δεν καταλαβαίνεις,Νικόλα,στενοχωριέμαι που δεν βλέπω το Δημητρό μου.Αναζητώ το παιδί μου.Περιμένω να μου στείλει γράμμα αλλά τίποτα.Περιμένω νέα του τίποτα.-Μην στενοχωριέσαι,Κωνσταντή,θα σου στείλλει γράμμα το παιδί σου.Ξέρεις πόσο σε αγαπά και πόσο νοιάζεται για σένα.Μήπως έχει δουλειές και δεν ευκαιρεί.Μήπως έστειλε και καθυστερεί να φτάσει.Μην στενοχωριέσαι.Καταπιάσου με κάτι άλλο και βγάλε τώρα από το μυαλό σου το Δημητρό.-Μα τι μου λες Νικόλα,να μη σκέφτομαι το παιδί μου;-Ο Δημητρός, Κωνσταντή μου, είναι μεγάλος τώρα μόνο μη στενοχωριέσαι.Έχεις την Ρηνούλα,έχεις την Λενώ.Ασχολήσου μαζί τους,βοήθησε τα στα μαθήματα του σχολείου.-Σ'ευχαριστώ,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ καλέ μου φίλε για την σωστή συμβουλή σου μα τα κοριτσάκια μου είναι καλές μαθήτριες και δεν χρειάζονται την βοήθεια μου.-Σε ποιά τάξη πηγαίνουν τώρα τα κορίτσια σου.-Η Ρηνιώ μου είναι τώρα στην τρίτη γυμνασίου και το Λενιώ είναι στην πρώτη,το κοριτσάκι μου.-Να σου ζήσουνε Κωνσταντή,να τα χαίρεσαι.-Ευχαριστώ τον θεό,που μου τα έστειλε γιατί δεν ξέρω τι θα έκαμνε η μάνα τους χωρίς αυτά με μένα τον ζουρλό μόνο,ξαπλωμένο εδώ ολημέρα.-Και πώς είναι τα πράγματα στην Γερμανία.Τι σου γράφει ο Δημήτρης.-Ε!δεν ξέρω ακόμη,αφού δεν πήρα γράμμα του.-Α!ώστε δεν έχεις πάρει γράμμα του ακόμη από τότε που έφυγε;-Ναι!μα γι αυτό στενοχωρούμαι.Η κυρά μου με παρηγορεί και μου λέει πως δεν κάνω καλά γιατί το παιδί έχει τις δουλειές του ασχολείται με τις σπουδές του,τρέχει για την εγγραφή του στο Πανεπιστήμιο.-Καλά σου λέει,Κωνσταντή,η κυρά σου,γιατί δεν την ακούς.Βλέπεις αυτή να κάνει έτσι;Δεν τον έχει αυτή παιδί;-Ε!ναι δεν λέω,εγώ φαίνεται έχω γίνει στενάχωρος ξαπλωμένος ολημερίς στον ίδιο τόπο,βάζω έγνοιες στο μυαλό μου.-Δεν έχεις να ασχοληθείς με τίποτις άλλο;Οι φίλοι σου,τα νέα παιδιά,που ερχόντουσαν και σου βαστούσανε παρέα,πού είναι;-Αυτά μεγάλωσαν Νικόλα,έφυγαν κι αυτά για σπουδές στην πρωτεύουσα.-Δεν κάνει όμως,Κωνσταντή,να μένεις έτσι σε απραγία,ασχολήσου με κάτι.-Βοηθάω την κυρά μου λίγο στις δουλειές της κουζίνας,στο μαγείρεμα.Καθαρίζω τα όσπρια, τις πατάτες,τα φασόλια,τα χορταρικά.Αυτές τις δουλειές μπορώ να κάνω.Να σου πω εγώ,Κωνσταντή,μια καινούρια δουλειά πολύ εύκολη,που μπορείς να την κάνεις και έτσι καθιστός που είσαι.-Λέγε μου να σε ακούσω,Νικόλα.-Θα σου φέρω,Κωνσταντή,βαμβάκι να μου εκκοκίσεις.-Νικόλα μου,εύκολη δουλειά την λες εσύ αυτή την δουλειά;είναι πάρα πολύ κοπιαστική δουλειά ο αποχωρισμός του βαμβακιού από τον σπόρο με τα χέρια.Θα πιαστούν τα χέρια μου,Νικόλα.Δεν έχω που δεν έχω πόδια,να μην έχω τώρα και χέρια;-Δε με κατάλαβες,Κωνσταντή,θα σου φέρω εγώ μαζί με το βαμβάκι και το ξύλινο εργαλείο,το μάγγανο,έχει το βαρούλκο να το κινείς με το χέρι ούτως ώστε η εκκόκιση να γίνεται πολύ εύκολα.-Όχι-όχι,σ'ευχαριστώ Νικόλα μου,μα αυτή η δουλειά είναι κουραστική για μένα.-Μα δε σου λέω,Κωνσταντή,πως θα σου φέρω κι ένα τόνο βαμβάκι να εκκοκίσεις.Ένα κουβά βαμβάκι θα φέρω μόνο.-Ξέρω και ύστερα,Νικόλα, θα μου φέρεις την ανέμη να το τυλίξω σε κλωστή και ύστερα και την ρόκα να το γνέσω κι από κει και έπειτα να πλέξω και πουλόβερ-Όχι-όχι,Νικόλα μου,σ'ευχαριστώ,Προτιμώ την ιδέα της κυράς μου,είναι καλύτερη.Μου είπε να με μάθει να κεντώ κι εγώ, μετά χαράς,δέχτηκα γιατί σκέφτηκα πως θα κεντήσω και τα προικιά των κοριτσιών μου.-Όπως νομίζεις,Κωνσταντή,τότε δεν επιμένω για το βαμβάκι.Η κυρά σου ξέρει καλύτερα.Να την ακούς.-Βέβαια την ακούω.Την κυρά μου δεν θα ακούω;ποιόν θα ακούω τότες.-Να πηγαίνω τώρα εγώ Κωνσταντή,να σε αφήσω να ξεκουραστείς και θα περάσω κάποια άλλη μέρα να σε δω.-Όποτε θέλεις Νικόλα να περνάς να τα λέμε.-Σε χαιρετώ τώρα,Κωνσταντή,Καλό βράδυ.-Καλό βράδυ,Νικόλα,σ'ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου