Σε λίγες ώρες αγαπητοί μου αναγνώστες ο Δεκέμβριος του έτους 2011,μας αποχαιρετά.Θα είναι πια παρελθόν μαζί με τις ιστορικές στιγμές που διέγραψε όλη η χρονιά που φεύγει,αισίως.
Το όνομα του Δεκέμβριος μας δάνεισε το Ρωμαϊκό ημερολόγιο ,τότε που ο πρώτος μήνας του χρόνου ήταν ο Μάρτιος.Ο δέκατος μήνας του χρόνου ήταν ο Δεκέμβριος από τη Λατινική λέξη decem!
Στην Αρχαία Αττική διάλεκτο ονομαζόταν Ποσειδώνιος και ήταν αφιερωμένος στον Θεό της Θάλασσας τον Ποσειδώνα.Άρχιζε στις 12 Δεκεμβρίου και διαρκούσε μέχρι τις 15 Ιανουαρίου.Ο Δεκέμβριος στη Χριστιανική Θρησκεία μας, έχει τις περισσότερες εορτές αγίων.Με κορυφαία εορτή τη γέννηση του Χριστού μας,του Θεανθρώπου!
Ο μήνας Δεκέμβριος αρχίζει με την εορτή των μικρών προφητών Ναούμ,Αββακούμ,Σοφονίου.
Κορυφώνεται με την εορτή της αγίας Βαρβάρας και του αγίου Νικολάου.Μυρώνεται από τον άγιον Σάββα τον αγιασμένο και λαμπρύνεται από τη γέννηση του Ιησού!Όμως μέσα στη ψυχή των χριστιανών υπάρχει η λάμψη της θυσίας του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου για να επιβεβαιώσει τα λόγια του Ιησού προς τους αποστόλους."Σας στέλνω σαν πρόβατα μέσα στους λύκους για να σας κατασπαράξουν".
Χρόνια Πολλά με Υγεία!
Ευτυχισμένο και Χαρούμενο το Νέο Έτος!

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το νέο έτος!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2011 μ.Χ

Σαν σήμερα γεννήθηκε η σημαντικότερη προσωπικότητα όλων των χριστιανικών αιώνων μέχρι σήμερα.Ο Χριστός.Η γέννηση του σηματοδότησε τον χρονολογικό διαχωρισμό των αιώνων.Στους αιώνες πριν από τη γέννηση του, που οι επιστήμονες σημειώνουν ως π.Χ και στους αιώνες μετά τη γέννηση του,που οι επιστήμονες σημειώνουν ως μ.Χ.Ονομάζεται και Θεάνθρωπος.Θεός και άνθρωπος μαζί.Γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία,μια απλή και ευσεβή χριστιανή, την οποίαν επέλεξε ο Θεός να γίνει η μητέρα του υιού του.Ένα παιδί με πολλά χαρίσματα που έστειλε ο Θεός στον κόσμο για να τον λυτρώσει από την αμαρτία και να χαρίσει την αγάπη,την γνώση,την δικαιοσύνη,την ελπίδα και την χαρά.
Γι αυτήν την σημαντική ημέρα 25 Δεκεμβρίου είπε ο Επίσκοπος Ικονίου.Ω!ημέρα άξια υπέρτατης τιμής κατά την οποίαν ανέτειλε σε μας το άστρο του Ιακώβ.
Έφθασε σε μας ο ισχυρός Θεός και μας επισκίασε ο ήλιος της δικαιοσύνης.Άνοιξε για μας ο θείος θησαυρός των αρετών και βλάστησε το φυτό της αιωνίου ζωής.Ο Δεσπότης των ουρανίων και των επιγείων γεννιέται από τα παρθενικά νάματα και έρχεται στον φθαρτό κόσμο για να τον λυτρώσει.
Αγαπητοί μου αναγνώστες
Χρόνια Πολλά Ευτυχισμένα Και Χαρούμενα

Γιορτάζουμε αύριο Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου τη μνήμη του αγίου Ελευθερίου.Από την αρχαιότητα επικρατεί η ονομασία Ελευθέριος.Αυτό το όνομα δινόταν στις θεότητες που εθεωρούντο ελευθερωτές ή λυτρωτές των πόλεων.Από τους Ομηρικούς χρόνους επικρατεί η λέξη.Ελευθέριος ονομαζόταν και ο Ζευς.
Ο Άγιος Ελευθέριος ήταν Ρωμαίος.Ο πατέρας του ήταν Ύπατος και τον έχασε,όταν ήταν πολύ μικρός.Μόλις είχε γεννηθεί.
Η μητέρα του ονομαζόταν Ανθία γαλούχησε το παιδί της μεταδίδοντας του την χριστιανική πίστη,την οποία,όπως αναφέρει η παράδοση,διδάχτηκε η ίδια από τον Απόστολο Παύλο και τους μαθητές του.Η μητέρα του, η Ανθία, έτρεφε διακαή πόθο και ήθελε να γνωρίσει τη Ρώμη και να πατήσει στα ίδια χώματα που περπάτησε Ο Απόστολος Παύλος.Πήρε κοντά της και τον γιο της,τον οποίον έφερε σε γνωριμία με τον Επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο.Ο Επίσκοπος διέκρινε τον ευσεβή χαρακτήρα,τη θερμή πίστη του έφηβου νέου προς τον Θεό, πληροφορήθηκε για την ενάρετη ζωή του και απεφάσισε να τον χειροτονήσει διάκονο στην ηλικία των 15 ετών.Όπως γράφει ένας από τους βιογράφους του.Η χειροτονία του έγινε γιατί με τις αρετές και τη σοφία του έφερε προς τον χριστιανισμό πολλούς ειδωλολάτρες.Η γλυκύτητα των λόγων του και τα πολλά θαύματα του έκανε πολλούς ειδωλολάτρες να ασπαστούν τη χριστιανική θρησκεία.


Χρόνια Πολλά με δύναμη υγεία ευτυχία και χαρά

O Άγιος Σπυρίδων εορτάζει στις 12 Δεκεμβρίου.Η Κέρκυρα τιμά τη μνήμη του θαυματουργού και προστάτη Αγίου της Σπυρίδωνα,ο οποίος έσωσε την πόλη πολλές φορές από την καταστροφή.Και από τη πείνα.Οι πιστοί προσέρχονται χιλιάδες στον αριθμό,για να ζητήσουν προστασία από τον άγιο Σπυρίδωνα.Γεννημένος στην Κύπρο το έτος 270 μ.Χ.Ασκούσε στο νησί το απλό επάγγελμα του βοσκού και ήταν ξεχωριστός ανάμεσα στους άλλους βοσκούς για την πίστη που έτρεφε στον Θεό και για τις αρετές που τον διέκριναν.Ήταν άνθρωπος ταπεινόφρων και είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη για τις φιλανθρωπίες που διενεργούσε στους φτωχούς.Υπήρξε και ο ίδιος φτωχός.Οι πιστοί οπαδοί του ομόφωνα τον ανακήρυξαν Επίσκοπο.Ο Σπυρίδωνας και μετά την ανακήρυξη του σε Επίσκοπο δεν ξεχώριζε από τους άλλους φτωχούς ανθρώπους,που αποτελούσαν το ποίμνιο του.Ήταν όπως και πριν φτωχοντυμένος και στο κεφάλι του φορούσε τον απλό σκούφο του τον καμωμένο από φύλλα Φοίνικα.Ζούσε βίο απλοϊκό και ενάρετο από τα νεανικά του χρόνια.Ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει μια κόρη την Ειρήνη.Μετά το θάνατο της συζύγου του ακολούθησε το μοναχικό βίο.Μελέτησε πολύ,απόκτησε μεγάλη σοφία και εξ αιτίας των χριστιανικών του αρετών έγινε Επίσκοπος.Έλαβε μέρος στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο,όπου και αυτός πολέμησε τον Άρειο.Ο άγιος Σπυρίδων απεβίωσε το έτος 348 μ.Χ.
Το ιερό του σκήνωμα τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα στην πόλη όπου γεννήθηκε,στην Ασκια της Κύπρου,όπου και παρέμεινε επί 300 χρόνια.Το έτος 648 μ.Χ το νησί αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές των Σαρακηνών και τότε το ιερό σκήνωμα του αγίου Σπυρίδωνα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό.Παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη μέχρι λίγες ημέρες πριν την πτώση της,οπότε παρέλαβε αυτό ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος και δια μέσου της Σερβίας,της Θράκης,της Μακεδονίας,της Ηπείρου το εγκατέστησε στην Κέρκυρα,όπου ευρίσκεται ολόσωμο μέχρι και σήμερα.

Χρόνια Πολλά. Με υγεία.Με ευτυχία.Με προκοπή.Με χαρά.

Η Αγία Άννα γιορτάζει σήμερα 9 Δεκεμβρίου.Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα τη σύλληψη της Αγίας Άννας,μητέρας της Θεοτόκου Μαρίας και γιαγιάς του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.Η Αγία Άννα καταγόταν από τη φυλή του Δαυίδ.
Ήταν η τρίτη θυγατέρα του Ματθάν και της συζύγου του Μαρίας.Ο ιερέας είχε τρεις θυγατέρες. Την Μαρία,από την οποία γεννήθηκε η Σαλώμη,η οποία γέννησε τα παιδιά του Ζεβεδαίου.
Την Σοββή μητέρα της Ελισάβετ,η οποία Ελισάβετ, γέννησε τον Ιωάννη τον βαπτιστή και Πρόδρομο ονομαζόμενο, γιατί προετοίμασε τον δρόμο για τον ερχομό του Χριστού.Γεννήθηκε πριν το Χριστό και είναι ο βαπτιστής του.Και την Άννα η οποία παντρεύτηκε τον Ιωακείμ και γέννησαν την Παναγία,την οποίαν μετά τον απογαλακτισμό της,αφιέρωσε στο Ναό,όπου την είχαν τάξει οι γονείς της μετά από τις παρακλήσεις και τις προσευχές τους για να αποκτήσουν παιδί.Αν αποκτούσαν παιδί,γιατί βρισκόντουσαν σε προχωρημένη ηλικία,να το αφιέρωναν στον Θεό.
Στο εορτολόγιο,λοιπόν,της Εκκλησίας μας,η Αγία Άννα κατέχει τιμητική θέση και ως μητέρα της Παρθένου Μαρίας,της Παναγίας μας,η οποία διαπαιδαγωγήθηκε στο Ναό του Θεού από την ηλικία των τριών ετών μέχρι που δέχτηκε τη χαρμόσυνη είδηση του αγγέλου πως θα γεννούσε τον υιό του Θεού,τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.Η Εκκλησία μας εορτάζει και μια άλλη Άννα,την προφήτη Άννα,η οποία είναι μητέρα του προφήτη Σαμουήλ.
Το όνομα Άννα είναι γνωστό και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες,όπως στην Αγγλία,την Γαλλία,την Δανία και την Ρωσία.Φέρουν το όνομα Άννα,γυναίκες που παρέμειναν στην ιστορία για την αφοσίωση,την ισχυρογνωμοσύνη τους, απέναντι σε σπουδαία θέματα της αυτοκρατορίας τους, και τον δυναμισμό και επιμονή που επέδειξαν για την εκτέλεση αυτών των σπουδαίων ζητημάτων. Οι πιο γνωστές κόρες και σύζυγοι αυτοκρατόρων είναι:Στην Αγγλία.
H γνωστή στην ιστορία της Χώρας της,η Άννα της Βοημίας, η σύζυγος του Ριχάρδου 2ου της Αγγλίας και θυγατέρα του αυτοκράτορα Καρόλου Δ' και της Ελισάβετ της Πομερανίας.Παντρεύτηκε το Ριχάρδο το έτος 1382.Το όνομα της έγραψε ιστορία για την επιρροή που άσκησε στον σύζυγο της,ώστε η πόλη του Λονδίνου να αποκτήσει πολλά προνόμια.
Η Άννα ντε Κλεβ.Με αυτό το όνομα είναι γνωστή η τέταρτη σύζυγος του Ερρίκου Η' της Αγγλίας και θυγατέρα του Δούκα της Κλεβ,Ιωάννη,ο οποίος ήταν ένας Γερμανός Διαμαρτυρόμενος ηγέτης.Η Άννα ντε Κλεβ παντρεύτηκε τον Ερρίκο τον Η',τον Ιανουάριο του έτους 1540,μετά από προτροπή του Θωμά Κρόμβελ.Ο άνδρας της,Ερρίκος ο Η',ήταν αντίθετος και δεν συμφωνούσε να συμμαχήσει με τους Διαμαρτυρόμενους της Γερμανίας εναντίον της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.Από την Βουλή των Κοινοτήτων πέτυχε το ίδιο έτος στις 9 Ιουλίου την ακύρωση της συμμαχίας με τους Γερμανούς Διαμαρτυρόμενους και αποσόβησε το γεγονός να έλθει αντιμέτωπος με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,της οποίας ήταν συμπαθών.
Άννα ονομάζεται και η δευτερότοκος θυγατέρα του Ιακώβου Β' και της Άννης Χάϊντ.
Είναι η Άννα η βασίλισσα της Μ.Βρετανίας και Ιρλανδίας.Γεννήθηκε στο Ανάκτορο του Ιακώβου στο Λονδίνο,το Φεβρουάριο του έτους 1655.Παντρεύτηκε τον πρίγκηπα Γεώργιο το έτος 1683.
Όταν ο Γουλιέλμος της Οράγγης αποβιβάστηκε στην Αγγλία για να αναλάβει το θρόνο από κοινού με την σύζυγο του Μαρία,η οποία ήταν αδελφή της,η Άννα υποστήριξε τον Γουλιέλμο και όχι τον πατέρα της,παρακινημένη από τις συμβουλές της Σάρα Τζέννιγκ,η οποία ήταν τότε σύζυγος του Λόρδου Τσώρτσιλ,ο οποίος αργότερα έγινε Δούκας του Μάλμπορω.
Η Σάρα ήταν παιδική φίλη της Άννας και για πολλά χρόνια ήταν γνωστές με τα ψευδώνυμα Κα Μόρλευ και Κα Φρήμαν.
Η Άννα με τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων αναγνωρίστηκε ως η αμέσως επόμενη κληρονόμος του θρόνου σε περίπτωση που ο Γουλιέλμος και η αδελφή της Μαρία θα τελείωναν τον βίο τους χωρίς να έχουν αποκτήσει παιδιά.Η πρώτη περίοδος της βασιλείας τους πέρασε με την Άννα να βρίσκεται σε δυσμένεια.Το έτος 1694 απεβίωσε η αδελφή της, η Άννα συμφιλιώθηκε με τον Γουλιέλμο και επανήλθε στους αυλικούς κύκλους.
Όταν μετά από οκτώ έτη,το 1702, ο Γουλιέλμος απεβίωσε,η Άννα έγινε Βασίλισσα.Η πρώτη πράξη της μόλις ανέβηκε στο θρόνο ήταν να ενισχύσει πλουσιοπάροχα το σύζυγο της πρίγκηπα Γεώργιο της Δανιμαρκίας και τους Μάλμπορω.
Μεταξύ των ετών 1707 και 1711 άρχισε η διάσταση μεταξύ της Άννας και της Δούκισσας του Μάλμπορω,την οποία αντικατέστησε,ως πιο έμπιστο πρόσωπο,η εξαδέλφη της Άμπικεϊλ Χίλλ ή Κα Μάσαμ,όπως ήταν το ψευδώνυμο της.Η Άννα υπήρξε μια καλή Βασίλισσα παρόλο που ήταν γυναίκα με λίγα προσόντα και χωρίς κανένα ταλέντο ,ήταν συνεχώς αρρωστιάρα και βασανιζόταν
από οικογενειακές περιπέτειες.Παρόλα αυτά,υπήρξε μια καλή Βασίλισσα και έτσι έγραψε γι αυτήν η ιστορία.Έδειξε αφοσίωση στην Εκκλησία της Αγγλίας που εκδήλωσε με την υποστήριξη της να γίνει επαναφορά της συνήθειας που επικρατούσε παλιά,να εκχωρούνται στην Εκκλησία τα πρώτα κέρδη από τις δωρεές.Στα εκκλησιαστικά ζητήματα γενικώς έδειξε επιμονή μέχρι ενοχλήσεως και η πράξη της,να επαναφέρει την παλιά συνήθεια του κράτους να εκχωρεί τα πρώτα κέρδη από τις δωρεές στην Εκκλησία,χαρακτηρίστηκε και γράφτηκε στην ιστορία ως "Γενναιοδωρία της Βασίλισσας Άννας".
Έτρεφε προς τους Τόρεις αρκετή συμπάθεια,η οποία εκδηλώθηκε όταν χάρηκε με την εκλογή τους και τον σχηματισμό Κυβέρνησης,στις εκλογές του έτους 1710.
Η Άννα έδειξε την επιθυμία της και για την επαναφορά στο πολιτικό προσκήνιο της Αγγλίας,του οίκου των Στιούαρτ.
Η Άννα είχε αναγνωρίσει σιωπηλά την διαδοχή του εκλέκτορα του Αννόβερου,ο οποίος και την διαδέχτηκε στο θρόνο ως Γεώργιος ο Α'.
Η Άννα γέννησε 17 παιδιά,από αυτά μόνο ένα κατάφερε να επιζήσει και να περάσει τη νηπιακή ηλικία.Είναι ο Γουίλιαμ,ο οποίος είχε την ίδια τύχη με τα αδελφάκια του,αλλά σε ηλικία λίγο μεγαλύτερη,απεβίωσε σε ηλικία 10 ετών το έτος 1700.
Στη Γαλλία είναι τρεις οι βασίλισσες με το όνομα Άννα.
Η Άννα η θυγατέρα του Δούκα της Βρεττάνης Φραγκίσκου Β' και της Μαργαρίτας ντε Φουά.
Το έτος 1488 διαδέχτηκε τον πατέρα της και έγινε το όνομα της γνωστό στην ιστορία ως κυρία της Βρεττάνης.
Το έτος 1490 παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό της Αυστρίας,ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε Όσιος.
Οι Γάλλοι για το γάμο αυτό είχαν τις αντιρρήσεις τους και το έτος 1491 επιδίωξαν την ακύρωση του.
Ο σύζυγος της Άννας απεβίωσε το 1498 και η Άννα το επόμενο έτος παντρεύτηκε τον διάδοχο του Λουδοβίκο ΙΒ'.
Η Άννα της Γαλλίας υπηρέτησε ως Αντιβασίλισσα.
Ήταν η πρωτότοκος θυγατέρα του Λουδοβίκου ΙΑ' της Γαλλίας και της Καρλόττας της Σαβοίας.
Παντρεύτηκε τον νεώτερο αδελφό του Δούκα των Βουρβώνων Πέτρο ντε Μπωνζέ και κυβέρνησε τη χώρα της με ικανότητα επί εννέα έτη,από το έτος 1483 μέχρι το έτος 1492,έως ότου ενηλικιώθηκε ο αδελφός της ο Κάρολος Η'.
Η Άννα η Αυστριακή ήταν θυγατέρα του Φιλίππου Γ' της Ισπανίας.Παντρεύτηκε το έτος 1615 τον Λουδοβίκο ΙΓ' της Γαλλίας.Το περίεργο για την Ευρώπη είναι ότι η Άννα,η ινφάντα Άννα αρραβωνιάστηκε τον Λουδοβίκο σε ηλικία 10 ετών.Παντρεύτηκαν στις 24 Νοεμβρίου 1615,όταν και οι δύο ήταν 14 ετών.Αυτός ο γάμος ήταν πολύ άτυχος εξ αιτίας της εχθρότητας του Καρδιναλίου Ρισελιέ,ο οποίος έγινε σύμβουλος του Λουδοβίκου, προς την Αυστρία και την απέχθεια του Λουδοβίκου προς την σύζυγο του,η οποία εντάθηκε όταν ο Δούκας Γεώργιος Βιλλιέρ,ερωτοτροπούσε φανερά στην Αμιένη με τη σύζυγο του Άννα,η οποία στην ουσία ήταν χωρισμένη από τον σύζυγο της πριν από το 1620.
Το 1643 απεβίωσε ο Λουδοβίκος και η Άννα έγινε Αντιβασίλισσα,αντί του υιού της Λουδοβίκου ΙΔ'.
Παρέμεινε στην εξουσία μέχρι το έτος 1661,οπότε απεβίωσε ο υπουργός της ο Καρδινάλιος Μαζαρίνος με τον οποίον ήταν στενά συνδεδεμένοι και πολλοί πιστεύουν ότι είχαν ενωθεί με τα δεσμά του γάμου.Μετά το θάνατο του η Άννα της Γαλλίας, έγινε μοναχή.
Η Άννα της Δανιμαρκίας ήταν θυγατέρα του Φρειδερίκου Β' της Δανιμαρκίας και Νορβηγίας.
Το έτος 1589 παντρεύτηκε τον Ιάκωβο ΣΤ' της Σκωτίας και όταν ο σύζυγος της απέκτησε και το θρόνο της Αγγλίας στέφθηκε μαζί του Βασίλισσα.Την έγραψε η ιστορία και έγινε ονομαστή για τον εύθυμο χαρακτήρα της και περισσότερο για την αγάπη της για τα πανάκριβα κοσμήματα.Το ενδιαφέρον της για τις κρατικές υποθέσεις ήταν περιστασιακό.Συχνά όμως αγωνιζόταν για την ανάδειξη αξίων ανδρών,μεταξύ αυτών ήταν ο Γεώργιος ο Δούκας του Μπάκιγχαμ και ο Σερ Βάλτερ Ράλυ.
Η Άννα Ιβάνοβνα ήταν δευτερότοκη θυγατέρα του Αυτοκράτορα Ιβάν Ε' και ανεψιά του Μεγάλου Πέτρου.
Το έτος 1710 παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο,Δούκα της Κουρλάνδης,ο οποίος απεβίωσε το επόμενο έτος.
Το έτος 1730 το Ανώτατο Συμβούλιο την εξέλεξε στο θρόνο με όρους, οι οποίοι περιόριζαν την εξουσία της.Η Άννα με τη βοήθεια φίλων της,ανέτρεψε το Ανώτατο Συμβούλιο και κυβέρνησε η ίδια ως μονάρχης.Διοίκησε τη Ρωσία με σκληρότητα,εξορίζοντας στη Σιβηρία χιλιάδες Ρώσους.Από το έτος 1733 -1735 πολεμούσε για τη διαδοχή του Πολωνικού θρόνου.
Πριν τον θάνατο της και μέχρι την ενηλικίωση του ανεψιού της,διόρισε ως Αντιβασιλέα τον Ερνέστο Ιωάννη Μπίρων.
Μετά τον θάνατο της την διαδέχτηκε στο θρόνο ο ανεψιός της ως Ιβάν ΣΤ'.
Η Άννα Λεοπόλντοβνα Καρλόβνα,Αντιβασίλισσα της Ρωσίας.
Ήταν θυγατέρα του Καρόλου Λεοπόλδου,Δούκα του Μέκλεμπουρκ-Σβέριν και της Αικατερίνης αδελφής της Άννας Ιβάνοβνα.
Το έτος 1739 παντρεύτηκε τον Αντώνιο Ούλριχ δούκα της Βρουνσβίνκης.
Ο υιός τους Ιβάν,είναι ο ανεψιός της Άννας Ιβάνοβνα.
Η Άννα Λεοπόλντοβνα ανεκήρυξε την ίδιαν Μεγάλη Δούκισσα και Αντιβασίλισσα, δεν επέδειξε όμως διοικητικές ικανότητες.
Ακολούθησε συνωμοσία μετά από την οποία η Ελισάβετ η θυγατέρα του Μεγάλου Πέτρου εκλέχτηκε Αυτοκράτειρα.
Ο Ιβάν φυλακίστηκε και η Άννα Λεοπόλντοβνα με τον σύζυγο της εξορίστηκαν.


Χρόνια Πολλά Με Ευτυχία Με Χαρά Με Δύναμη Με Υγεία

Παραδείγματα που βεβαιώνουν ότι οι κινητικές ικανότητες του βρέφους μας,που αυξάνονται προοδευτικά, οφείλονται στη σταδιακή ωρίμανση του,η οποία προχωρά σύμφωνα με την ηλικία του.Όπως είπαμε στη χθεσινή ενότητα του θέματος μας, που αφορά την ανάπτυξη της κινητικότητας του παιδιού,στην ηλικία των 12 μηνών το παιδί μπορεί να στέκεται όρθιο. Το παιδί των δύο ετών,μπορεί να τρέχει χωρίς να χάνει την ισορροπία του,μπορεί να ανεβαίνει και να κατεβαίνει τη σκάλα μόνο του.Στην ηλικία των τριών ετών,μπορεί να πηδά από το τελευταίο σκαλί,αυτό εξαρτάται βέβαια από το πόσα σκαλιά έχει η σκάλα.Μην αφήσουμε το παιδάκι να γκρεμοτσακιστεί.Στην ηλικία των τεσσάρων ετών,μπορεί να βαδίζει με το ένα πόδι και να κάνει πως κουτσαίνει.Στην ηλικία των πέντε ετών μπορεί να κουτσαίνει,να περπατά πότε με το ένα και πότε με το άλλο πόδι,χρησιμοποιώντας τα εναλλάξ.Αυτό γίνεται στα πλαίσια της εξάσκησης των κινητικών του δυνατοτήτων.Στην ηλικία των έξη ετών μπορεί να παίζει με ευκολία την μπάλα του.Στην ηλικία των επτά ετών αρχίζει το ενδιαφέρον του να θέλει να ρίχνει την μπάλα του στο στόχο της.Είναι η αρχή της γέννησης ενός αθλητή,ενός μπασκετμπολίστα.Στην ηλικία των οκτώ ετών,μπορεί να λαμβάνει μέρος σε χορούς,αν νομίζει πως έχει την κλίση στον χορό.Στην ηλικία των εννέα και των δέκα ετών δείχνει αυξημένη πρωτοβουλία για την απόκτηση κινητικών ικανοτήτων,οι οποίες διαμορφώνονται με βάση τα πρότυπα που χαρακτηρίζουν τα ατομικά του χαρακτηριστικά.Μερικά παιδιά είναι ανεπτυγμένα περισσότερο από άλλα σε ότι αφορά την κινητικότητα τους.Αντιλαμβάνονται καλύτερα,παρουσιάζουν συντονισμό κινήσεων και οι στάσεις τους και οι χειρισμοί τους είναι σταθερότεροι.Έχουν παρατηρήσει οι ερευνητές ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας, που παρουσιάζουν σημαντικές ικανότητες στην κίνηση,μαθαίνουν να διαβάζουν λίγο αργότερα.Αντίθετα τα παιδιά που διαβάζουν εύκολα,στερούνται σε άλλες κινητικές ικανότητες.Μέχρι ποίου σημείου μπορούν αυτά τα παιδιά να κατανικήσουν τις κινητικές τους δυσκολίες δε γνωρίζουμε γιατί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ύπαρξη ισχυρού κινήτρου.

Εγκαταλείψαμε το βρέφος μας για λίγο,τρόπος του λέγειν,ασχοληθήκαμε με άλλα θέματα.Το βρέφος μας,στην ηλικία των 12 μηνών και λίγο μεγαλύτερο,αν είναι παχουλό, στέκεται στα πόδια του, ελευθερώνει τα χέρια του και αναπτύσσει την όρθια στάση.
Προς το τέλος του πρώτου έτους της ηλικίας του,μαθαίνει από μόνο του,να αφήνει με μια κίνηση το αντικείμενο που κρατά στο χέρι του.Αυτή η νέα ικανότητα του,όπως και οι προηγούμενες,απαιτούν ωρίμανση των ανώτερων κινητικών νεύρων.Αυτές οι κινητικές ενέργειες,γίνονται αυτοβούλως και τίθενται σε ενέργεια από το ίδιο το βρέφος,το οποίο τις ελέγχει κατά πως αυτό το ίδιο επιθυμεί.Αρχίζει να χειρίζεται το αντικείμενο προς όφελος του.Ασκεί την νέα δυνατότητα που απέκτησε,αφήνοντας ένα αντικείμενο να μπει μέσα σε ένα δοχείο.
Αυτή η συμπεριφορά του δείχνει αυξημένη νοημοσύνη και μας θυμίζει,ότι το πνεύμα είναι ανεξάρτητο και ότι η προσαρμοστική αυτή συμπεριφορά νοημοσύνης,εξαρτάται από την εμπειρία και από την ανάπτυξη των κινητικών του δυνατοτήτων.Η άσκηση και οι κατάλληλες εμπειρίες είναι αυτές που κινητοποιούν και τελειοποιούν τις κινητικές του λειτουργίες. Οι κινητικές του δυνατότητες δεν αποτελούν ζήτημα μάθησης.Είναι επακόλουθο κατά φυσικό τρόπο της ανάπτυξης του,Αλλά απόλυτα δεμένο με την μάθηση.Τα γονίδια είναι αυτά που έχουν τον πρώτο λόγο και καθορίζουν την κινητική συμπεριφορά του.Πολλά παιδιά από τη φύση τους είναι έντονα δεξιόχειρες και άλλα είναι αδιόρθωτα αριστερόχειρες.Ενώ άλλα παιδιά δεν έχουν αυτές τις ιδιότητες σε μεγάλο βαθμό,ώστε επιδέχονται να διορθώσουν τις κακές συνήθειες.Η χρησιμοποίηση του αριστερού χεριού,η οποία έχει εδραιωθεί και δεν επιδέχεται διόρθωση,είναι κληρονομική και οφείλεται στην στάση της κεφαλής του προς τα αριστερά από το ανακλαστικό του μυϊκού τραχηλικού τόνου,από την πρώτη βρεφική ηλικία.Με όμοιο τρόπο η χρησιμοποίηση του δεξιού χεριού εκδηλώνεται με δεξιόστροφο ανακλαστικό του μυϊκού τραχηλικού τόνου.Η επικράτηση του δεξιού ή του αριστερού χεριού,διακρίνεται στην ηλικία των 40 εβδομάδων περίπου,όταν το παιδί παίζει.Η ικανότητα του να χρησιμοποιεί εναλλάξ,πότε το ένα και πότε το άλλο χέρι,αναπτύσσεται από την ηλικία,συνήθως,του ενάμιση έτους μέχρι και της ηλικίας των τριών ετών.
Η μονόπλευρη επιδεξιότητα,με το δεξιό χέρι και σε συνεργασία με το αριστερό ή με το αριστερό χέρι και σε συνεργασία με το δεξιό.Αυτή είναι η φυσική μορφή επιδεξιότητας στα χέρια.Μια σειρά από παραδείγματα δείχνουν ολοφάνερα,ότι οι αυξανόμενες αργά-αργά κινητικές ικανότητες εξαρτώνται από τον παράγοντα της ωριμότητας.

Αγαπητοί μου αναγνώστες ένα ακόμη σημαντικό άγιο εορτάζει η εκκλησία μας στις 6 Δεκεμβρίου.Είναι ο θαυματουργός Άγιος Νικόλαος,ο προστάτης Άγιος των ναυτικών.Έζησε στην πόλη Μύρα της Λυκίας,η οποία είναι η πόλη της καταγωγής του, τον τέταρτο μετά Χριστόν αιώνα.Η Λυκία είναι περιοχή της νοτιοδυτικής Μ. Ασίας.Γεννήθηκε στη πόλη Πάταρα της Λυκίας, την εποχή που ήσαν αυτοκράτορες ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός, από γονείς ευσεβείς και πλούσιους,οι οποίοι έδωσαν  στη μόρφωση του  του παιδιού τους  ιδιαίτερη φροντίδα.Ο Άγιος Νικόλαος είχε λάβει τη Χάρη του Θεού από πολύ μικρός.Η παράδοση αναφέρει ότι βρέφος ακόμη ήταν όταν την Τετάρτη και την Παρασκευή δε δεχόταν θηλασμό παρά μόνο μετά από τη Δύση του ηλίου,οπότε θεωρείται η επόμενη μέρα.Η μετάβαση του στην Ιερουσαλήμ και το προσκύνημα του στους Αγίους Τόπους συνετέλεσαν,ώστε να αφιερωθεί από πολύ ενωρίς στα Θεία.Όταν επέστρεψε στην πόλη όπου γεννήθηκε,στα Πάταρα,χειροτονήθηκε ιερέας.Πρώτα ήταν αφιερωμένος στον ασκητικό βίο και ήταν ηγούμενος της Μονής Σιών,στα Μύρα της Λυκίας.Θεϊκή αποκάλυψη στους επισκόπους της περιοχής συνέβαλε ώστε ο Νικόλαος να αναγορευθεί Αρχιεπίσκοπος.
Από αυτή τη θέση του Αρχιεπισκόπου,επέδειξε έντονη δράση  για την προστασία των απόρων και φτωχών ανθρώπων,διαμοιράζοντας τους την πατρική περιουσία του,μετά τον θάνατο των γονέων του,οι οποίοι απέκτησαν το παιδί τους σε μεγάλη ηλικία.Με αυτά τα χρήματα ίδρυσε Νοσοκομεία και Φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Είχε υψηλό Χριστιανικό φρόνημα και ήταν προικισμένος με ζωντάνια και θάρρος,ώστε να εμψυχώνει τους χριστιανούς κατά τους διωγμούς τους από τους ειδωλολάτρες.
Υπέστη και ο ίδιος βασανιστήρια και φυλακίστηκε κατά τους διωγμούς των Χριστιανών.Επανήλθε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο,όταν ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο αυτοκράτορας Μ.Κωνσταντίνος και απελευθέρωσε όλους τους χριστιανούς.Το έτος 325 μ.Χ.έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας,όπου έδειξε τα αντίπαλα συναισθήματα του προς την διδασκαλία του Αρείου.Η παράδοση αναφέρει ότι χαστούκισε τον Άρειο και γι αυτό ο Μ.Κωνσταντίνος τον φυλάκισε.Όταν επέστρεψε συνέχισε το ποιμαντικό του  έργο μέχρι τα βαθιά του γεράματα.Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 352 μ.Χ σε ηλικία 102 ετών.Το σκήνωμα του διατηρήθηκε στα Μύρα μέχρι και τον 11ο αιώνα,καθώς άρχισε να αναβλύζει μύρο από το σκήνωμα του.Ώσπου το έτος 1087 ,λόγω ταραχών,έγινε η μετακομιδή των ιερών λειψάνων, στο Μπάρι της Ιταλίας,καθώς είναι και Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας,το τοποθέτησαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου.
Πανηγυρική λειτουργία συνετελέσθη   στην ερειπωμένη Βασιλική του Αγίου Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας,στη Νότια Τουρκία,μετά από άδεια που χορηγήθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο από τις τοπικές Τουρκικές αρχές.Την πανηγυρική Θεία Λειτουργία παρακολούθησαν εκατοντάδες προσκυνητές από όλον τον κόσμο και τα γειτονικά Ελληνικά νησιά,συνεχίζοντας μια παράδοση που καθιερώθηκε τα περασμένα χρόνια,από το 1983.


Χρόνια Πολλά Ευτυχισμένα Και Χαρούμενα Με Δύναμη Και Υγεία

Αγιασμένος ονομάζεται ο άγιος Σάββας που εορτάζουμε τη μνήμη του σήμερα 5 Δεκεμβρίου.Αγιασμένος θεωρείται από την κοιλιά της μητέρας του,η οποία ήταν μια ευσεβής γυναίκα,σύζυγος στρατιωτικού.Ο πατέρας του αγίου Σάββα ήταν στρατιωτικός.
Γεννήθηκε στην ελληνικότατη και χριστιανικότατη  πόλη Καππαδοκία.Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός.Οσάκις χρειάστηκε να μετατεθεί και να υπηρετήσει σε άλλη πόλη,η μητέρα του ακολούθησε τον πατέρα του εκεί όπου μετατέθηκε και άφησαν το μικρό Σάββα στην επίβλεψη του θείου του από την μητέρα του.Μαζί  με τη φροντίδα και έτερου θείου,οι οποίοι φιλονικούσαν για την πατρική περιουσία του μικρού παιδιού.
Έτσι στην ηλικία των 8 ετών εγκατέλειψε τους θείους του και τους διαπληκτισμούς τους και ανεχώρησε για το μοναστήρι των Φλαβιανών.
Εκεί παρέμεινε  μέχρι την ηλικία των 18 ετών,διδασκόμενος το ψαλτήρι,τις υποχρεώσεις που πρέπει να έχει ο μοναχός,έμαθε να ασκείται στην απλότητα,στην εγκράτεια,στις χριστιανικές  αρετές,έμαθε να υποφέρει σωματικά με τη νηστεία,διδάχτηκε την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή,ξεπερνώντας όλους τους συναδέλφους του μοναχούς,οι οποίοι ήσαν πάνω από εξήντα στον αριθμό.
Μετά από τη μονή των Φλαβιανών πήγε στην Ιερουσαλήμ,προσκύνησε στους Αγίους Τόπους και έπειτα πήγε στην έρημο της Ανατολής.Πήγε στον μεγάλο Άγιο Ευθύμιο,ο οποίος έστειλε τον μοναχό Σάββα στον άγιο Θεόκτιστο,όπου εκεί ασκήθηκε για πολλά χρόνια.Πήγαινε στην έρημο όπου και προσευχόταν.
Αργότερα ίδρυσε τη μονή του αγίου Σάββα ,η οποία εξοπλίστηκε με πολλούς στον αριθμό μοναχούς.Ο άγιος Σάββας ήταν πολύ ταπεινός.Έλαβε τη Θεία Χάρη παιδιόθεν και κάθε μέρα ανέβαινε με προσήλωση,σταθερά,στην αγιοσύνη,γι αυτό ονομάστηκε αγιασμένος.Ο άγιος Σάββας,πήρε τη Θεία Χάρη και έγινε θαυματουργός.Τα θαύματα του ήταν μεγάλα.Θεράπευε αρρώστους,θεράπευε δαιμονισμένους μέχρι που έφθασε στα βαθιά γεράματα,στην ηλικία των 94 ετών, το έτος 532 μ.Χ.παρέδωσε το πνεύμα του.Το σώμα του ετάφη στην μονή που ίδρυσε και παραμένει άφθαρτο μέχρι των ημερών μας.

Χρόνια Πολλά Χαρούμενα Και Ευτυχισμένα.Με Καλή Υγεία. Και Την Προστασία Του Αγίου Σάββα Να Έχουμε.Σε Όλες Τις Διακυμάνσεις Του  Βίου Μας.

Την αγία Βαρβάρα γιορτάζαμε χθες 4 Νοεμβρίου.Πριν η Βαρβάρα υποστεί τα βασανιστήρια που υπέφεραν οι πρώτοι χριστιανοί από τους ειδωλολάτρες,την εποχή που οι Διωγμοί των Χριστιανών επικρατούσαν σαν θεσμός.Η Βαρβάρα, ήταν μια ευφυής και  πανέμορφη κοπέλα.Κατοικούσε στην Μ.Ασία συγκεκριμένα στην πόλη Νικομήδεια.
Ο πατέρας, της ένας φανατικός πλούσιος ειδωλολάτρης,υποχρέωσε την θυγατέρα του Βαρβάρα να παραμένει απομονωμένη και κλεισμένη μέσα στον πύργο του από το φόβο μήπως και συναλλάσσεται με χριστιανούς, για να μην προσελκύσουν τη Βαρβάρα προς το μέρος τους.Να μη προσηλυτίσουν, στη χριστιανική θρησκεία την ωραία θυγατέρα του , είναι η σωστή λέξη για την περίπτωση.Να μην κάνουν τη Βαρβάρα,οπαδό τους στην χριστιανική πίστη.Η Βαρβάρα με την εξυπνάδα που την διέκρινε κατόρθωσε με κρυφό τρόπο να δεχτεί την διδασκαλία του Χριστού και να προσέλθει στη χριστιανική θρησκεία.Ο πατέρας της χρησιμοποίησε και έναν άλλον τρόπο για να την απομακρύνει και να την αποκλείσει από κάθε επικοινωνία με τους χριστιανούς.Προς τούτο για να μη μεταβαίνει στα δημόσια λουτρά,όπου ήταν δημόσιος χώρος και τουτέστιν χώρος συγκεντρώσεως πολλών ανθρώπων,διέταξε ο πατέρας της να χτίσουν στη Βαρβάρα ένα δικό της λουτρό με δύο παράθυρα.Η Βαρβάρα διέταξε να χτιστούν τρία παράθυρα για να τιμήσει την Αγία Τριάδα,όπως εξομολογήθηκε στον πατέρα της,εδώ δεν έδειξε  πολύ εξυπνάδα,γιατί ο ειδωλολάτρης  πατέρας της θύμωσε τόσο πολύ,ώστε διέταξε να την παραδώσουν στον Έπαρχο και να υποστεί τα βασανιστήρια που υπέφεραν  οι πρώτοι  χριστιανοί  από τους ειδωλολάτρες αυτή την εποχή.Ο Έπαρχος έμεινε έκθαμβος από την ομορφιά της Βαρβάρας.
Προσπάθησε να την πείσει να επιστρέψει στην ειδωλολατρεία,αλλά η Βαρβάρα ήταν αμετάκλητη,οπότε ο Έπαρχος τη βασάνισε για να μην υποστεί χειρότερα από τον πατέρα της,ο οποίος ήθελε να την φονεύσει.Τελικά και ο Έπαρχος θυμωμένος μπρος στα αρνητικά συναισθήματα της προς τους ειδωλολάτρες, διέταξε τον αποκεφαλισμό της και διέταξε να εκτελέσει την ποινή ο ίδιος ο πατέρας της.Ο βιογράφος της Συμεών  μας λέγει ότι ο ίδιος ο πατέρας της την αποκεφάλισε " δέχεται το ξίφος από τα πατρικά χέρια που την  αποτελείωσε".
Ω! Οποία  Θεία δίκη.Ο πατέρας της πριν τελειώσει το έγκλημα του,έπεσε νεκρός από κεραυνό.
Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται προστάτιδα του Πυροβολικού,των Μηχανικών,των εργατών των ορυχείων και γενικά όλων των εργαζομένων που ασχολούνται και μεταχειρίζονται μηχανές με κίνδυνο της ζωής των.



Χρόνια Πολλά Χαρούμενα Και Ευτυχισμένα

Αγαπητοί μου αναγνώστες σήμερα 30 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου.Ονομάζεται Πρωτόκλητος γιατί είναι ο πρώτος από τους μαθητές του Χριστού.Ο πρώτος από τους ανθρώπους που κάλεσε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός να γίνουν μαθητές του και να κηρύξουν την χριστιανική πίστη σε όλη την οικουμένη.Ο Άγιος Ανδρέας καταγόταν  από την πόλη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας.Απλός  άνθρωπος ήταν και ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά,όταν προσκλήθηκε από τον Χριστό να γίνει μαθητής του.Τα προηγούμενα χρόνια ήταν μαθητής του αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου,ο οποίος έφερε τους μαθητές του πλησίον του Χριστού για να τον γνωρίσουν.Οι μαθητές ήταν ο Ανδρέας,ο οποίος ονομάστηκε Πρωτόκλητος,από το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος που προσεκλήθη να αναλάβει το διδασκαλικό έργο του Χριστού,μετά το Χριστό,  και ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.Είπε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος προς τους μαθητές του δείχνοντας τον Χριστό."Ιδού ο αμνός του Θεού που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου".
Μετά την Πεντηκοστή εκείνου του έτους,μαζί με τον αδελφό του και με άλλους μαθητές και μετά τον σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας,ξεκίνησαν την πορεία τους.Έφτασαν στην Σινώπη στον Εύξεινο Πόντο.Από τη Σινώπη μετέβησαν στην Αμισό,τη σημερινή Σαμψούντα,όπου ίδρυσαν Εκκλησία.
Έπειτα περιηγήθηκαν τις περιοχές του Πόντου,της Ιβηρίας,πήγαν στην Παρθία και επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ.
Στη δεύτερη περιοδεία τους,
πέρασαν από την Αντιόχεια,πήγαν στην Έφεσο,στη Λαοδίκεια,στην Οδυσσούπολη,στη Νίκαια,στη Βιθυνία,στη Νικομήδεια,στη Χαλκηδόνα και επέστρεψαν στη Σινώπη.Αργότερα πήγαν ξανά στη Σαμψούντα,στην Τραπεζούντα,σε μερικές άλλες πόλεις και επέστρεψαν στην Σινώπη.Στη συνέχεια πέρασαν από το Βυζάντιο,την Ηράκλεια της Θράκης,τη Μακεδονία,τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο,με τελευταίο σταθμό την Παλαιά Πάτρα.Από εκεί, με ορμητήριο την Πάτρα,μόνος του ο Ανδρέας,κήρυττε σε όλη την Αχαϊα.
Την εποχή εκείνη ύπατος στην Πάτρα ήταν ο Αιγιάτης.
Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και θεράπευσε πολλούς ασθενείς,κάνοντας θαύματα.
Η σύζυγος του ύπατου,εξεδήλωσε μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ανδρέα και προς τούτο έστειλε στην οικία,όπου φιλοξενούσαν τον απόστολο Ανδρέα,μια συγγενή της,η οποία μετέφερε τις πρώτες ειδήσεις από τον απόστολον Ανδρέα.
Μετά από λίγο καιρό η σύζυγος του υπάτου αρρώστησε τόσο πολύ,που όλοι οι γιατροί της πόλης δεν μπορούσαν να την κάνουν καλά.
Κάλεσε,λοιπόν, τον απόστολον Ανδρέαν,ο οποίος προσήλθε με προθυμία πλησίον της,όπου βρήκε τη γυναίκα σε απόγνωση.
Ο απόστολος Ανδρέας,τοποθέτησε τα χέρια του επί της ασθενούς,θεραπεύοντας αυτήν.Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που πραγματοποίησε ο απόστολος Ανδρέας,εκείνη την εποχή στην Πάτρα.
Μετά από λίγο καιρό έφτασε στην Πάτρα ο Στρατοκλής,ο οποίος ήταν αδελφός του ύπατου.Ήλθε στον αδελφόν του συνοδευόμενος από ένα νεαρό υπηρέτη,τον οποίον συμπαθούσε πολύ.Και ιδού πώς η Αγαθή Πρόνοια χρησιμοποίησε αυτήν την συμπάθεια για να συνάψουν, αμφότεροι και οι δύο,γνωριμία με τον Πρωτόκλητο, να πιστέψουν στον Χριστό και να γίνουν Χριστιανοί.Ο νεαρός υπηρέτης προσβλήθηκε από μια σοβαρή νευρική νόσο.
Ο Στρατοκλής περιήλθε σε κατάθλιψη και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να σώσει τον πιστό υπηρέτη του.Και εις αυτήν την περίπτωση, προσκλήθηκε  ο απόστολος Ανδρέας,ο οποίος οδηγήθηκε εκεί όπου διέμενε ο ασθενής.Οι δούλοι δεν γνώρισαν τον απόστολο Ανδρέα,βλέποντας έναν άνθρωπο αδύνατο και φτωχοντυμένο,νόμισαν πως ήταν ζητιάνος.
Προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από εκεί και μάλιστα επεχείρησαν να τον χτυπήσουν.Όταν έληξε η παρεξήγηση,ο απόστολος Ανδρέας εισήλθε και προχώρησε ελεύθερα  προς το μέρος του ασθενή,ο οποίος περιστοιχιζόταν από πλήθος ανθρώπων,γιατρών,μάγων,περίεργων,φαρμακοποιών,οι οποίοι αδυνατούσαν να ανακουφίσουν τον πάσχοντα.
Ο απόστολος Ανδρέας,χωρίς αναβολή προσέφυγε στο μοναδικό του όπλο,την προσευχή.Ύψωσε τους οφθαλμούς και τα χέρια του προς τον ουρανό και με όλη τη δύναμη της καρδιάς του παρακαλούσε το Θεό θερμά,λέγοντας.
"Ο Θεός,ο οποίος πάντοτε υπακούει εις τους ανήκοντας εις σε,ο παρέχων πάντοτε τας δωρεάς σου και τα αγαθά σου,να παρέχεις  και τώρα αυτό,δια το οποίο σε παρακαλώ,και υπό τους οφθαλμούς όλων αυτών,οι οποίοι παρίστανται ενταύθα,θεράπευσε τον ασθενή τούτον,φυγαδεύοντας τον δαίμονα,τον οποίον οι συγγενείς  του δεν δύνανται  να εκδιώξουν".
Μετά από αυτά τα λόγια,ο απόστολος Ανδρέας,σήκωσε τον ξαπλωμένο,ο οποίος θεραπεύτηκε,σηκώθηκε όρθιος και περπατούσε ίσια και σταθερά,δίπλα στον απόστολο Ανδρέα,"ομιλών και ήδιστα ορών τον Ανδρέα."Αυτό ήταν το δεύτερο θαύμα που ιερούργησε στην Πάτρα ο απόστολος Ανδρέας.Μετά από αυτό,όπως εύκολα κανείς μπορεί να συμπεράνει,ενισχύθηκε όλων η πίστη προς τον Θεόν.
Οι νεοφώτιστοι πέρασαν πολλές ημέρες και εβδομάδες με ουράνια ειρήνη και πνευματική αγαλλίαση,έχοντες ανάμεσα τους τον Πρωτόκλητο,ο οποίος δίδασκε τα μυστήρια της χριστιανικής πίστης.
Ο μόνος που παρέμενε ειδωλολάτρης ήταν ο ύπατος,ο οποίος,όταν πληροφορήθηκε ότι η σύζυγος του βαπτίστηκε χριστιανή,προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη μεταπείσει να γυρίσει στην ειδωλολατρεία.Αλλά δεν το κατόρθωσε με αποτέλεσμα να θεωρήσει υπαίτιο γι αυτό τον απόστολο Ανδρέα,να τον φυλακίσει  και αργότερα να τον κρεμάσει στο σταυρό και να τον θανατώσει.
"Καλύτερα να σώσεις τον εαυτόν σου από τα δεσμά της απιστίας,παρά εμένα από τον σταυρό"είπε ο απόστολος Ανδρέας στον ύπατο,όταν αυτός μετανιωμένος τον παρακαλούσε να κατεβεί από τον σταυρό.Πράγμα που ήταν αδύνατον να γίνει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Ο Ύπατος μετανιωμένος για την αδικία που είχε διαπράξει,έδωσε τέλος στη ζωή του από ένα γκρεμνό στη τοποθεσία που σήμερα ονομάζεται Ψηλά Αλώνια.
Το σώμα του αποστόλου Ανδρέα ενταφιάστηκε  με πολλή ευλάβεια από το Στρατοκλή,σε εκείνο το σημείο ,όπου, με δικά του έξοδα λίγο αργότερα, κτίστηκε η Επισκοπή Παλαιών Πατρών.
Ο Στρατοκλής,αργότερα, χειροτονήθηκε ως ο Πρώτος Επίσκοπος Πατρών.

Απολυτίκιο του Πρωτόκλητου Ανδρέα

Ο των αποστόλων Πρωτόκλητος,
και του κορυφαίου αυτάδελφος,τον Δέσ-
-ποτα των όλων,Ανδρέα ικέτευε,ειρήνη
τη οικουμένη δωρίσασθαι,και ταις
ψυχαίς ημών,το μέγα έλεος.