Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

-Πολύ ωραία η κοτόσουπα που μας ετοίμασες,Νίνα,ζεσταθήκαμε.Να είσαι καλά,είπε ο Ερρίκος στην Νίνα που μάζευε τα σερβίτσια.-Ο Δημήτρης είναι πολύ ανυπόμονος, ελάτε να καθίσουμε αναπαυτικά εδώ στον καναπέ και να σας μιλήσω για τα υπόλοιπα αξιοθέατα.-Helga,πού είσαι?Αν θέλεις να ακούσεις,έλα.-Ερρίκο,να πλύνω τα χέρια μου και έρχομαι αμέσως.-Νίνα-Τόμας,ελάτε καθίστε μαζί μας,αν θέλετε να ακούσετε.-Ευχαριστούμε,κύριε Ερρίκο,είμαστε πολύ κουρασμένοι και πάμε για ύπνο.-Όπως επιθυμείτε.-Ναι!κύριε Ερρίκο,όταν επισκεφτούμε μαζί όλα αυτά τα κτήρια τότε θα ακούσουμε τις ωραίες περιγραφές σας.Καληνύχτα!-Καληνύχτα! καλή ξεκούραση!Ευχαριστούμε κύριε Ερρίκο.-Ερρίκο,σε ακούμε,είπε ο Δημήτρης.-Στα Δυτικά κράσπεδα της πόλης βρίσκεται το ανάκτορο του Νύμφενμπουργκ.Είναι ένα μεγάλο οικοδόμημα σε ρυθμό ιταλικού μπαρόκ με εσωτερικές διακοσμήσεις σε στυλ ροκοκό.Η κατασκευή αυτού του ανακτόρου είναι έργο πολλών καλλιτεχνών.Αρχιτέκτονες.Ζωγράφοι.Διακοσμητές,εργάστηκαν για την πραγματοποίηση αυτού του μεγαλοπρεπούς οικοδομήματος.-Πόσα χρήματα θα κόστισε,είπε η Άννα.-Ναι!Άννα,έδωσε εργασία σε πολλούς ανθρώπους η κατασκευή αυτού του μεγαλοπρεπούς ανακτόρου.Το Μαξιμιλιάνειο είναι ένα από τα πρώτα κτίσματα του Μονάχου σε γοτθικό ρυθμό.Εκεί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στεγάστηκε το Βαυαρικό κοινοβούλιο.Αυτά τα αξιοθέατα,που σας ανέφερα, είναι τα περισσότερο σημαντικά κτήρια.Μια στιγμή Δημήτρη,όχι!δεν τελείωσαν.Εκτός από αυτά τα σημαντικά οικοδομήματα αξίζει να σας μιλήσω και για τους αξιόλογους ναούς,που κοσμούν το Μόναχο.Ο ναός του αγίου Μιχαήλ κτίστηκε το 1597 σε ρυθμό Αναγεννήσεως.-Συγγνώμη που σας διακόπτω,κύριε Ερρίκο.Ορίστε Άννα,σε ακούω,τι θέλεις να ρωτήσεις.-Πως καταλαβαίνουμε ότι ο ναός είναι αναγεννησιακού ρυθμού.-Από τον θόλο του,Άννα,ο ναός του αγίου Μιχαήλ έχει έναν μεγαλοπρεπή κυλινδρικό θόλο.-Ευχαριστώ κύριε Ερρίκο.Όταν λέτε θόλο ασφαλώς εννοείτε αυτό που λέμε στην Ελλάδα,τρούλλο.Ακριβώς,Αννα.Ο τρούλλος του ναού είναι κυλινδρικός γεμάτος μεγαλοπρέπεια.-Μου επιτρέπετε να συνεχίσω? Ο ναός του αγίου Ιωάννου Νέπομουκ κτιζόταν από το 1733 μέχρι το 1735.-Με συγχωρείτε κύριε Ερρίκο που σας διακόπτω ξανά.-Τι θέλεις Άννα,σε ακούω.-Τι σημαίνει Νέπομουκ.Άγιο Ιωάννη έχουμε και εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί.Άγιο Ιωάννη Θεολόγο.Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο.Ο άγιος Ιωάννης Νέπομουκ από που προέρχεται.-Άννα,έχεις περιέργεια και πολύ καλά κάνεις που με ρωτάς .Θα σου πω λίγα πράγματα όμως γιατί ξέρω ότι ο Δημήτρης είναι ανυπόμονος και βιάζεται να ακούσει για τους υπόλοιπους ναούς,γι αυτό θα σε παραπέμψω για περισσότερες λεπτομέρειες στην εγκυκλοπαίδεια.Στο γραφείο μου θα την βρεις στην βιβλιοθήκη με την βιτρίνα.Αφού μελετήσεις ό.τι σε ενδιαφέρει κάνε και ένα ξεσκόνισμα.Η Helga με τις προσωπικές της εργασίες ξέχασε τον άνδρα της.-Ευχαριστώ κύριε Ερρίκο,ευχαρίστως,να ξεσκονίσω,αν η σκόνη δεν μου φέρει αλλεργία.-Καλά,Άννα,δεν σε πιέζω,πράξε αναλόγως.Να σου πω όμως λίγα πράγματα για το Νέπομουκ,αν εγκρίνει ο Δημήτρης,ε!Δημήτρη,τι λες.Πείτε όσα θέλει να πληροφορηθεί γιατί να πηγαίνει στο γραφείο σας και να ψάχνει στην εγκυκλοπαίδεια δεν νομίζω.Η Άννα είναι καλομαθημαίνει.-Δημήτρη μου,είμαι ακουστικός τύπος,γι αυτό.-Καλά,κορίτσι μου.Συνεχίστε,Ερρίκο.-Το Νέπομουκ είναι το όνομα μιας μικρής πόλης στη Βοημία.Αρχικά ονομαζόταν Πόμουκ,αργότερα μετονομάστηκε σε Νέπομουκ.Αυτή η πόλη ανήκε στο κοντινό μοναστήρι ,όπου υπήρχε τάγμα μοναχών με την γνωστότερη ονομασία τους Μπερναντίνες.-Ω!ναι έχω ακούσει αυτή την ονομασία,είπε η Άννα.Είναι οι μοναχοί που το νόημα της ζωής τους διέπεται από την αυτάρκεια που αποκτούν με τις χειρωνακτικές εργασίες,την γεωργία και την ζυθοποιϊα,παράγουν μπύρες.-Πώς τα γνωρίζεις αυτά Άννα?ρώτησε ο Δημήτρης.-Σου αρέσει,Άννα,η μπύρα?ρώτησε ο Ερρίκος.-Ναι!μου αρέσει πολύ γι αυτό φρόντισα να μάθω.Δεν ξέρω όμως τι σχέση μπορεί να έχει ο Άγιος Ιωάννης Νέπομουκ.-Να σου πω λίγα πράγματα,Άννα,κι έπειτα να συνεχίσουμε τις περιγραφές.Τον πρώτο αιώνα προ Χριστού Γερμανικά φύλα μετανάστευσαν στα νοτιοδυτικά μέρη και τον έκτο αιώνα μετά Χριστόν οι νεότερες γενεές τους κατέκτησαν την Βοημία.Τα γερμανικά αυτά φύλα έδωσαν την θέση τους στους Σλάβους,που είναι οι προπάτορες των Τσέχων.Ο άγιος Ιωάννης Νέπομουκ γεννήθηκε το 1340.-Είναι σχετικά νέος άγιος,παρατήρησε η Άννα και οπωσδήποτε Καθολικός.-Ναι!με βεβαιότητα.-Να σου φέρω Άννα μου,ένα παράδειγμα.-Ναι!Δημήτρη μου,σε ακούω.Ο Καθολικός άγιος Ιωάννης Νέπομουκ είναι όπως ο Ορθόδοξος άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος.-Ω!Ναι,Δημήτρη μου,δεν το σκέφθηκα.- Οι απορίες σου,Άννα, βρήκαν τη λύση τρους?-Εν μέρει,Δημήτρη μου.-Ωραία,λοιπόν,είπε ο Ερρίκος,να συνεχίσω.Ο ναός,λοιπόν, του αγίου Ιωάννου Νέπομουκ κτιζόταν από το 1733 μέχρι το 1735 από τους αδελφούς Ασσαμ.Άλλος αξιόλογος ναός είναι ο ναός των αγίων Κοσμά και Δαμιανού,που κτίστηκε μεταξύ του 1686 και του 1739.Ο ναός όμως που είναι πραγματικό αριστούργημα αρχιτεκτονικής ροκοκό,είναι ο ναός του αγίου Αιγιδίου,που κτίστηκε μεταξύ του 1692 και του 1775,όπως και ο υπερμοντέρνος ναός,προτεσταντικός ναός του αγίου Ματθαίου,που κτίστηκε πριν από λίγα χρόνια το 1955.-Ω!πολύ ωραία.Είναι ναός κτισμένος μετά τον πόλεμο.Εκεί μπορούμε χωρίς φόβο να προσευχόμαστε τις Κυριακές,είπε η Άννα.-Βεβαίως,είπε ο Ερρίκος,με πλήρη ασφάλεια.Μας τα είπατε όλα κύριε Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης.-Σχεδόν όλα,Δημήτρη,αν θέλετε να σας μιλήσω για τα ωραία αγάλματα,που έχει το Μόναχο.-Νομίζω,είπε η Άννα,ότι το Μόναχο έχει πολλά αγάλματα.-Έτσι ακριβώς είναι Άννα,στο Μόναχο υπάρχουν πολλά αγάλματα,αλλά εξέχουσα θέση κατέχει το γλυπτό, που παριστάνει την Βαυαρία.Είναι μια γλυπτική κολοσιαία σύνθεση από ορείχαλκο.Είναι έργο του Λούντβιχ Σβαντάλερ.Από την κορυφή του ο θεατής απολαμβάνει την ωραία άποψη της πόλεως και τις γειτονικές Άλπεις.-Ερρίκο,έχετε ανεβεί σε αυτήν την κολοσιαία σύνθεση,ρώτησε ο Δημήτρης.-Ναι,πολλές φορές Δημήτρη,με τους πατριώτες μας,που φιλοξενώ και μου δίδεται η ευκαιρία να επισκέπτομαι μαζί τους όλα αυτά τα ωραία αξιοθέατα.Η Άννα στο μεταξύ κουλουριάστηκε στον καναπέ,όπου και την πήρε ο ύπνος.Ηρέμησε αφού τις απορίες της με προθυμία έλυσε ο Ερρίκος.Την άφησαν να χουζουρεύει,να πάρει τον υπνάκο της χωρίς καμια ενόχληση ενώ οι δύο άνδρες συνέχισαν σιγανά την συζήτηση.Οι καλιτέχνες του 19ου αιώνα έχουν να παρουσιάσουν πολλά ωραία κτίσματα και μνημεία,είπε ο Δημήτρης.-Ναι,Δημήτρη,πολύ σωστά.Τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα και οι αρχές του τρέχοντος αιώνα,έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία για την καλλιτεχνική ζωή στο Μόναχο.-Γιατί?ρώτησε η Άννα.-Ξύπνησες Αννούλα,ρώτησε ο Δημήτρης.-Ναι!με πήρε ο ύπνος λίγο Δημήτρη μου.-Να πείτε,κύριε Ερρίκο,γιατί έχουν ιδιαίτερη σημασία τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα και οι αρχές του τωρινού αιώνα.-Γιατί,Αννούλα,στο Μόναχο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το κίνημα του Νέου Στυλ,καρπός της Νέας Τέχνης και σημαντικός παράγοντας για την καθιέρωση της.Τα μνημεία που αντιπροσωπεύουν αυτή την τάση είναι το Εθνικό Μουσείο.Ο οίκος των Καλλιτεχνών,ο οποίος υπέστη μεγάλες ζημιές από τις βόμβες και το Θέατρο του Πρίγκηπα αντιβασιλέως,το οποίο χρησιμοποιούν στα φεστιβάλ Βάγκνερ,όπου δίδονται παραστάσεις των μουσικών έργων του.Την ίδια χρονολογία σημειώθηκαν,στο Μόναχο, πολλές ομαδικές δημιουργικές κινήσεις ή προτιμήσεις μπορούμε να πούμε, στην αρχιτεκτονική,στην ζωγραφική,στο θέατρο,στην λογοτεχνία,στην μουσική.Εδώ τελείωσε η αποψινή μας συζήτηση.Στα ζεστά κρεβάτια μας τώρα και αύριο με το καλό να συζητήσουμε πολλά θέματα αξιοσημείωτου ενδιαφέροντος.Καληνύχτα-Καληνύχτα.
Το Κυριακάτικο μυθιστόρημα.-Νίνα,τι φαγητό προβλέπει το Μενού για το δείπνο απόψε? Ρώτησε ο Δημήτρης την Νίνα.Την συνάντησε στην κουζίνα, όπου πήγε να πάρει τον απογευματινό καφέ του.Ο θόρυβος του καφέ,που περνούσε από το φίλτρο της καφετιέρας, τον οδήγησε προς τα εκεί.-Το μενού,κύριε Δημήτρη,προβλέπει:Κοτόσουπα με αυγολέμονο.-Νίνα,πάλι σούπα κι απόψε?-Ναι!Κύριε Δημήτρη,έτσι είπε ο κύριος μου.Είναι Φθινόπωρο.Το πρώτο κρύο.Γι αυτό τρώμε ζεστά και σουπερά φαγητά.-θαυμάσια,αφού το είπε ο κύριος Ερρίκος...και πώς ανυπομονώ,Νίνα,μετά το φαγητό,να ακούσω τη συνέχεια για τα αξιοθέατα της πόλης.Θέλω πολύ να γνωρίσω όλα αυτά τα κτίρια,όλα αυτά τα παλιά οικοδομήματα,που ζωντανεύουν την ιστορία του ανθρώπου.-Και τα ίδια τα κτίρια ζωντανεύουν,κύριε Δημήτρη.-Ναι!Νίνα,πόσο καλά με"πιάνεις".-Σας καταλαβαίνω θέλετε να πείτε,κύριε Δημήτρη.Ναι!Νίνα,ακριβώς,με καταλαβαίνεις.-Θέλεις εσύ και ο Τόμας να τα επισκεφτούμε παρέα? -Κύριε Δημήτρη,ευχαριστώ πολύ,όμως δεν μπορούμε να σας συντροφεύσουμε στον περίπατο σας.-Τόση κούραση,καταλαβαίνω.-Όχι!κύριε Δημήτρη,δεν είναι μόνο αυτό.-Αλλά...-Κύριε Δημήτρη δεν γνωρίζω την πόλη και δεν έχω δει τα αξιοθέατα της, ποτέ μέχρι τώρα,αν και είμαι αρκετά χρόνια εδώ,δεν έτυχε λόγω φόρτου εργασίας.- Η κουζίνα δεν σου αφήνει ελεύθερο χρόνο,καταλαβαίνω,Νίνα.-Τα περασμένα χρόνια ο κύριος Ερρίκος και η κυρία Helga δεχόντουσαν πολύ κάσμο.Πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις με τον καλύτερο κόσμο της πόλης μας και όχι μόνο της πόλης μας.Δεχόντουσαν καλό κόσμο από όλες τις πόλεις της Γερμανίας.Και η Σημέτα πραγματοποιούσε πολλές όμορφες συναντήσεις,πάρτις,με τα παιδιά των φίλων τους.Ο κύριος Ερρίκος χαίρει εκτιμήσεως στο Μόναχο περισσότερο αλλά και στις άλλες πόλεις της Γερμανίας.-Ναι!το γνωρίζω,Νίνα,έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια γι αυτόν και χαίρομαι πάρα πολύ που εκπροσωπεί επάξια την πατρίδα μας παρόλα τα δεινά που υπέστη από αυτόν τον λαό.-Μήπως και οι ίδιοι οι Γερμανοί υπέστησαν λιγότερα? Τα ίδια υπέστησαν και ακόμη χειρότερα.-Ναι!το διαπίστωσα από τις περιγραφές του κυρίου Ερρίκου.Τόσα μεγαλειώδη και ωραία κτίρια έγιναν ερείπια.Και τόσος κόσμος...Καταραμένος πόλεμος.-Ηρεμήστε κύριε Δημήτρη.Ηρεμήστε.Είμαι πολύ ανυπόμονος και θέλω να τα γνωρίσω έστω και αν ήταν ερείπια,γιατί,όπως είπε ο Ερρίκος τώρα τα επισκευάζουν.-Να προσέχετε,κύριε Δημήτρη,να τα παρατηρείτε από μακριά.-Ναι!Νίνα,σ'ευχαριστώ πολύ,από μακριά πάντοτε φαίνονται ωραιότερα.

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου. Ικεσία.Τα σπλάχνα σκίρτησαν!Η Γη εσκίστηκε στα δυο και μια και δυο και τρεις και τέσσερις φορές!Γλυκός ο πόνος και βαθύς! Ήρθε στον κόσμο η ζωή!Κορμάκι αδύναμο!Γυμνό!Και τώρα που στην αγκαλιά μου σε κρατώ!Σκιρτώ! και πάλι στην όμορφη σου την θωριά! Και τον Θεό ευσπλαχνικά παρακαλώ!Δίνε μου δύναμη,Θεέ μου Παντοδύναμε, να μεγαλώσω τα βλαστάρια που φύτρωσαν από εμένα!

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ στους εορτάζοντες της χθεσινής ημέρας των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.Στον ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ.Στον MΑΝOΛΗ.Στον ΜΑΝΩΛΗ.Στον ΜΑΝΟ.Στον ΧΡΗΣΤΟ.Στην ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ.Στην ΧΡΙΣΤΙΝΑ.Στην ΚΡΙΣΤΗ.Στην ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ.Στην ΧΡΥΣΑ,Στην ΧΡΥΣΟΥΛΑ.Στην ΣΥΛΙΑ.Στην ΧΡΥΣΑΛΛΙΑ.Στην ΧΡΥΣΑΥΓΗ.Με όλη μας την αγάπη και σαν δώρο στη γιορτή τους ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΡΟΦΗΜΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ:Λιώνουμε σεν μπεν μαρι μια συσκευασία σοκολάτα κουβερτούρα.Εν τω μεταξύ βάζουμε στο κατσαρόλι 1 κιλό γάλα με 1 ξυλάκι κανέλα,με 4-5 γαρύφαλα,με την φλύδα από ένα μικρό πορτοκάλι,με 1 συσκευασία βανίλιας σε σκόνη( στον κύλινδρο) ή 1/4 κουταλάκι γλυκού ή 1 βανίλια σε στικ,να ζεματιστούν όχι να βράσουν.Κατεβάζουμε το γάλα από την φωτιά πριν φουσκώσει και χυθεί.Αναμειγνύουμε την λιωμένη κουβeρτούρα με το γάλα,που έχουμε περάσει από το τρυπητό σε ένα μπωλ και σερβίρουμε στα φλυτζάνια προσθέτοντας όση ζάχαρη θέλουμε. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ στους εορτάζοντες της χθεσινής ημέρας των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.Στον ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ.Στον MΑΝOΛΗ.Στον ΜΑΝΩΛΗ.Στον ΜΑΝΟ.Στον ΧΡΗΣΤΟ.Στην ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ.Στην ΧΡΙΣΤΙΝΑ.Στην ΚΡΙΣΤΗ.Στην ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ.Στην ΧΡΥΣΑ,Στην ΧΡΥΣΟΥΛΑ.Στην ΣΥΛΙΑ.Στην ΧΡΥΣΑΛΛΙΑ.Στην ΧΡΥΣΑΥΓΗ.Με όλη μας την αγάπη και σαν δώρο στη γιορτή τους ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΡΟΦΗΜΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ:Λιώνουμε σεν μπεν μαρι μια συσκευασία σοκολάτα κουβερτούρα.Εν τω μεταξύ βάζουμε στο κατσαρόλι 1 κιλό γάλα με 1 ξυλάκι κανέλα,με 4-5 γαρύφαλα,με την φλύδα από ένα μικρό πορτοκάλι,με 1 συσκευασία βανίλιας σε σκόνη( στον κύλινδρο) ή 1/4 κουταλάκι γλυκού ή 1 βανίλια σε στικ,να ζεματιστούν όχι να βράσουν.Κατεβάζουμε το γάλα από την φωτιά πριν φουσκώσει και χυθεί.Αναμειγνύουμε την λιωμένη κουβερτούρα με το γάλα,που έχουμε περάσει από το τρυπητό σε ένα μπωλ και σερβίρουμε στα φλυτζάνια προσθέτοντας όση ζάχαρη θέλουμε. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Συνέχεια.-Όχι! Ερρίκο,δεν μας κουράσατε.Εξάλλου δεν έχουμε ακόμα μαθήματα.Οι εγγραφές θα διαρκέσουν δέκα ημέρες περίπου,οπότε το πρωϊ δεν έχουμε να κάνουμε καμια δουλειά,εκτός από το να επισκεφτούμε όλα αυτά τα αξιόλογα κτίρια. -Ωραία,λοιπόν,να συνεχίσω.Helga,αγάπη μου,αν είσαι κουρασμένη μπορείς να πας να ξαπλώσεις, δεν θα με πειράξει καθόλου.Μια μέρα θα σε πάρω και καθώς θα παρατηρούμε το καθένα κτίριο,θα σου πω και την ιστορία του.Αν νύσταξες!Μπορείς να πας να ξαπλώσεις. -Όχι!αγάπη μου,με συγχωρείς.Δεν νυστάζω καθόλου. -Ωραία!λοιπόν,άλλα αξιόλογα αρχιτεκτονήματα είναι το Παλαιό Δημαρχείο,γοτθικού ρυθμού,που χρονολογείται από το 1470 και το οποίο καταστράφηκε από τον πόλεμο και τώρα προσπαθούν να το ανακατασκευάσουν.Άλλο αξιόλογο κτίσμα είναι το Νέο Δημαρχείο,που κτίστηκε το 1899 και είναι νεογοτθικού ρυθμού.Το ανάκτορο Μάξμπουρκ,το οποίο κτίστηκε το 1590 και διασώθηκε από τις βόμβες μόνο ο πύργος του.Τώρα επανακτίζουν το κυρίως ανάκτορο και ετοιμάζουν ένα εκσυγχρονισμένο μέγαρο κατάλληλο να στεγάσει γραφεία επιχειρήσεων.Άλλο αξιοθέατο είναι το Δημοτικό Μουσείο,το οποίο κτίστηκε το 1520 και είναι το μεγαλύτερο κοσμικό κτίσμα του Μονάχου σε γοτθικό ρυθμό με μια ευρύχωρη αίθουσα,γοτθικού ρυθμού. Το Παλαιό Δημαρχείο,που κτίστηκε το 1523 και είναι το αρχαιότερο δικαστικό μέγαρο των ηγεμόνων της Βαυαρίας.Άλλο αξιοθέατο είναι το μέγαρο του Γιόχαν Γκουνετσράϊνερ,του μεγάλου αρχιτέκτονα αυτής της περιόδου,που χρονολογείται από το 1730.Το Ανάκτορο Χόλσταϊν,που κτίστηκε το 1735 και που σήμερα χρησιμοποιείται σαν αρχιεπισκοπή.Αυτό το ανάκτορο κτίστηκε με σχέδια του Φρανσουά Κυβιγιέ,του μεγαλύτερου αρχιτέκτονα και διακοσμητή της περιόδου του Μπαρόκ.Το Νομισματοκοπείο,το οποίο κτίστηκε το 1809 από τον Αντρέα Γκέρτνερ.Το Μνημείο των Στρατηγών,το οποίο είναι έργο του Φρήντριχ Γκέρτνερ και αποτελεί αντίγραφο του μεγάρου Ντέϊ Λάντσι της Φλωρεντίας.Και τα Προπύλαια,τα οποία κτίστηκαν το 1864 και είναι ένα μαρμάρινο μνημείο,του οποίου την μελέτη έκανε ο Κλέντσε και είναι απομίμηση των προπυλαίων των Αθηνών.-Να πιώ λίγο νεράκι.Νίνα,νερό σε παρακαλώ. -Τελείωσαν?Μας τα είπατε όλα? ρώτησε ο Δημήτρης.-Όχι!Δημήτρη,δεν τελείωσαν,αν θέλετε όμως πάμε για ύπνο και λέμε όλα τα άλλα μια άλλη μέρα. -Όχι!Ερρίκο,δεν μας πειράζει.Μόνο,αν εσείς αύριο έχετε δουλειά,τότε να πάμε για ύπνο. -΄Οχι!πολύ πρωϊ δεν έχω δουλειά.Έτσι μπορούμε να καθίσουμε ακόμη και να ολοκληρώσουμε την συζήτηση μας. -Την ωραία συζήτηση μας,Ερρίκο. -Ναι!Δημήτρη μου,σ'ευχαριστώ,με κολακεύεις. -Όχι!Ερρίκο μου,σοβαρολογώ. -Πάντως σ'ευχαριστώ,Δημήτρη μου. -Μα!πώς τα γνωρίζετε όλα αυτά? είπε ο Δημήτρης. Πώς τα θυμάστε,είπε η Άννα. -Όταν ήρθα στο Μόναχο τα γνώριζα ήδη.Όταν γνώρισα την Helga ενδιαφέρθηκα να μάθω για την πατρίδα της περισσότερα.Αγαπάω την Helga,αγαπάω την Σημέτα,αγαπάω την Γερμανία,αγαπάω το Μόναχο.Η Helga δεν αγαπάει την Ελλάδα? Η Helga κοίταξε γλυκά τον Ερρίκο και χαμογελαστή είπε,αγαπάω την Ελλάδα πάρα πολύ,αγαπάω την πεθερά μου,αγαπάω και το χωριό. -Και μεις Helga σε αγαπάμε πάρα πολύ,είπαν με ένα στόμα η Άννα και ο Δημήτρης. -Σας ευχαριστώ πολύ,καλά παιδιά,είπε η Helga. -Πώς τα θυμάστε όλα αυτά,επανέλαβε η Άννα. -Άννα,όλα αυτά τα...25 χρόνια που βρίσκομαι εδώ ξέρεις πόσοι Έλληνες,γνωστοί και συγγενείς από την Αθήνα και από το χωριό,ήρθαν στο Μόναχο? Ξέρεις πόσες φορές έχω επισκεφτεί μαζί τους όλα αυτά τα αξιοθέατα και πριν από τον πόλεμο? Ξέρεις πόσες φορές έχω κάνει τον ξεναγό?Πάρα πολλές φορές για να τα θυμάμαι τόσο. -Ερρίκο,πρέπει να σου αρέσει πολύ η ιστορία. -Ναι!μου αρέσει πάρα πολύ η Ιστορία κάθε χώρας,κάθε έθνους.Μου αρέσει η Ιστορία γενικά. -Έχεις πολλές γνώσεις,είπε ο Δημήτρης. -Ναι!Δημήτρη μου και...δεν είναι καθόλου παράξενο. Η Ιστορία και η Νομική είναι αλληλένδετες,η γνώση της μίας συμπληρώνει την άλλη.Για να είσαι καλός Νομικός πρέπει να είσαι και καλός Ιστορικός.Αυτά για απόψε.Αύριο συνεχίζουμε,είπε ο Ερρίκος. Gut nichte

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-Λοιπόν, Ερρίκο,σε ακούμε.Είμαστε όλο αυτιά.Έχουμε την προσοχή μας τεταμένη για να ακούσουμε ό,τι ωραίο έχεις να μας πεις για το Μόναχο.Ο Ερρίκος έβηξε λίγο για να καθαρίσει την φωνή του και άρχισε να λέει.-Το Μεσαιωνικό Μόναχο,το οποίο ιδρύθηκε το 1158,όπως διαμορφώθηκε κατά τους επόμενους αιώνες που ακολούθησαν,περιεβάλετο από οχυρά και τάφρους.Η είσοδος στην πόλη γινόταν μέσα από τεράστιες πύλες και τείχη,που προστατευόταν εκατέρωθεν ,με ισχυρούς πύργους.Οι τρείς από αυτές τις πύλες,η Κάλστρορ,η Σέντζλινγκερ Τορ και η Τζάρτορ,διατηρούνται και σήμερα. Τα κατ'εξοχήν όμως σύμβολα του Μονάχου,του παλαιού Μονάχου,είναι οι ναοί του και κυρίως ο καθεδρικός ναός της Παναγίας,ο οποίος έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τον πόλεμο,αλλά τώρα προσπαθούν να τον αποκαταστήσουν όπως μπορούν.Ο ναός αυτός ήταν μνημείο γοτθικού ρυθμού με δύο ομοιόμορφα υψηλά κωδωνοστάσια και τρούλλους,που εκαλύπτοντο από χαλκό,ο καθεδρικός αυτός ναός της Παναγίας αποτελούσε το κατ'εξοχήν έμβλημα της πόλεως.Άλλα σημαντικά επίσης ιστορικά μνημεία ήταν ο ναός του αγίου Πέτρου,ο οποίος χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και καταστράφηκε σχεδόν εξολοκλήρου από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.Ένα άλλο αξiοθέατο είναι ο ναός του Θεατίνου,ο οποίος χρονολογείται από το 1674 μέχρι το 1696,οπότε αποπερατώθηκε και ο οποίος έχει υποστεί και αυτός o ναός πολύ σοβαρές ζημιές.Και για τους δύο ναούς,όπως θα δείτε,γίνεται προσπάθεια αποπερατώσεως των.Άλλο αξοθέατο είναι το ανάκτορο της δυναστείας των Βίτελσμπαχ,το οποίο χρειάστηκε πέντε αιώνες,από το 1400 περίπου μέχρι το 1900, για να αποπερατωθεί.-Να συνεχίσω;Μήπως σας κούρασα;-Συνεχίστε,Ερρίκο,συνεχίστε,δεν μας κουράσατε αντιθέτως μάλιστα μας ξεκουράζετε,είπε ο Δημήτρης.Μας χαλαρώνετε,είπε η Άννα.H Ηelga μου?τι λέει? Ερρίκο μου,σε ακούω με μεγάλη προσοχή.Μου αρέσει που περιγράφεις τα μνημεία της πατρίδας μου.Συνέχισε,Ερρίκο μου.-Λοιπόν,κατά τα πρώτα έτη του 19ου αιώνα η πόλις επεκτάθηκε ταχέως χάρη στον Λουδοβίκο Α'της Βαυαρίας.-Πότε βασίλευσε ο Λουδοβίκος,κύριε Ερρίκο,ρώτησε η Άννα.-Ο Λουδοβίκος,Άννα,βασίλευσε από το 1825 μέχρι το 1848.Ολόκληρα 23 χρόνια μπράβο του άξιος βασιλιάς,είπε η Άννα.-Ναι Άννα,στον Λουδοβίκο οφείλεται η ανέγερση ωρισμένων από τα μεγαλοπρεπέστερα κτίρια της πόλεως.Ο Λουδοβίκος καθώς ήταν εραστής των καλών τεχνών...-και προστάτης των καλών τεχνών,είπε η Helga.-Nαι!αγάπη μου,και προστάτης,είπε ο Ερρίκος και συνέχισε λέγοντας,ότι μαζί με τους αρχιτέκτονες του,τον Γκέρτνερ και τον Κλέντσε,σχεδίασαν τον περίφημο δρόμο,την λεωφόρο Λουντβιχστράσσε σε ρυθμό ιταλικής αναγεννήσεως καθώς και άλλες ευρείες λεωφόρους που διαχωρίζονται από πάρκα και πλατείες,που είναι διακοσμημένες με ωραίες κρήνες και μνημεία.Τα επιτεύγματα αυτής της περιόδου αντιπροσωπεύονται από τα συγκεκριμένα ,στην Λουντβιχστράσσε,αρχιτεκτονήματα. Η Νίνα,που τόση ώρα άκουγε προσεκτικά,με μεγάλο θαυμασμό τον κύριο της,έτρεξε στην κουζίνα,από εκεί έφερε ένα ποτήρι νερό πάνω σε ένα μικρό δίσκο,που ήταν διακοσμημένος με ένα λευκό πλεκτό πετσετάκι.-Ορίστε κύριε,του είπε δακρυσμένη.-Νίνα!μα τι έπαθες,κορίτσι μου,κλαις? -Όχι!κύριε,είναι από χαρά,είναι από συγκίνηση.Πρώτη φορά ακούω τόσα ωραία πράγματα.Δεν σας έχω άλλη φορά ακούσει να μιλάτε τόσο ωραία.Εγώ και ο Τόμας βρισκόμαστε τόσα χρόνια στο Μόναχο και δεν γνωρίζαμε πως υπάρχουν τόσα ωραία κτίρια εδώ στην πόλη μας.-Καλά!Νίνα,όποτε μας δοθεί η ευκαιρία θα σας πάρω μια μέρα εσένα και τον Τόμας να τα επισκεφτούμε όλα,είπε με χαμόγελο ο Ερρίκος.Σκούπισε τα δάκρυα σου τώρα και ορίστε πάρε το δίσκο στην κουζίνα.-Τι ωραίο πετσετάκι,είπε η Άννα.-Ναι!Άννα,είδες πόσο ωραίο είναι?Είναι δώρο από την μητέρα μου,ειδικά για τον δίσκο,όπου η Νίνα μου φέρνει το ποτήρι με το νερό.-Είναι τόσο παλαιό,ρώτησε η Άννα.-Όχι!κορίτσι μου,πριν λίγα χρόνια το έπλεξε.-Πλέκει ακόμα?θαυμάσια,είπε η Άννα.-Συγκροτημένος και σεις Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης.-Ω!Ναι,πάντοτε,είπε ο Ερρίκος.-Όμως Ερρίκο,σας παρακαλώ να συνεχίσετε.-Πού είχαμε μείνει? έχασα τον ειρμό της σκέψης μου,κι εγώ,με την άσχετη συζήτηση.-Μας λέγατε για τον Λουδοβίκο και τους αρχιτέκτονες που σχεδίασαν την περίφημη λεωφόρο Λούντβιχστράσσε και ότι τα επιτεύγματα αυτής της περιόδου αντιπροσωπεύονται,από τα συγκεντρωμένα στην Λούνβιχστράσσε αρχιτεκτονήματα.Ερρίκο,να μας πείτε τώρα ποιά είναι αυτά τα αρχιτεκτονήματα.-Ευχαριστώ,Δημήτρη,για την επαναφορά που μου έκανες.-Ποιά επαναφορά,Ερρίκο μου,είπε η Helga.-Tην συνειρμική επαναφορά,αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος. -Λοιπόν,αυτά τα σπουδαία αρχιτεκτονήματα είναι του 1839 η Κρατική Βιβλιοθήκη.Ο ναός του Αγίου Λουδοβίκου το 1844 και το Πανεπιστήμιο Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού,το γνωστό σας Πανεπιστήμιο,όπου πήγατε σήμερα εσείς να εγγραφείτε,όπου και εγώ έκανα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου.Ολα αυτά τα κτίρια είναι κλασσικού ρυθμού και η μελέτη έγινε από τον Γκέρτνερ.Τα κτίρια ρυθμού Αναγεννήσεως,τα οποία σχεδίασε ο Κλέντσε περι το 1820 ευρίσκονται κοντά στην πλατεία Βίτελσμπαχ.-Αγάπη μου,η ώρα πέρασε,τα παιδιά είναι κουρασμένα,μήπως θέλουν να πάνε για ύπνο,είπε η Helga,με θαυμασμό και φανερή συγκίνηση.Δεν ήξερε ότι ο Ερρίκος,ο άντρας της,γνώριζε τόσο καλά την πατρίδα της,τα κτίσματα και τα μνημεία της.

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

To Ποίημα του Σαββατόβραδου.Απόκοσμη σιωπή απλώνεται τριγύρω και σύντροφος της ερημιάς είναι μονάχα η δική μου σκέψη.Ερημιά μου της καρδιάς μου σύντροφος.Παντοτινή συντροφιά του νου και της ψυχής μου.Αναπαμό δεν έχουν τα όνειρα μου,συντροφιά μου.Άλλη ελπίδα γύρεψε η καρδιά μου για να βρει.Μα τίποτε δε χάθηκε για να βρεθεί.Όλα τα ίδια,τα πάντα όμοια.Δεν άλλαξαν στιγμή για τίποτα και για κανέναν.-Δεν άλλαξαν στιγμή και για μένα,την ερημιά,συντροφιά μου.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Σχολιάζοντας την επικαιρότητα.Ο εικοσάχρονος Αμερικανός,που όπλισε το χέρι του και αφαίρεσε την ζωή 20 παιδιών και των δασκάλων τους και στη συνέχεια αφαίρεσε και την δική του ζωή,αφού προηγουμένως είχε διαπράξει το αμάρτημα των αμαρτημάτων,να αφαιρέσει την ζωή της γυναίκας που του χάρισε την ζωή,της μητέρας του.Έγινε μητροκτόνος.Τόσα πολλά αμαρτήματα σε τόσο λίγο διάστημα.Αυτό το παιδί,που ήταν απόφοιτος από αυτό το ίδιο σχολείο,όπου διέπραξε αυτά τα εγκλήματα,ήταν ανάγκη να ευρίσκεται υπό παρακολούθηση από τον ψυxoλόγο των σχολείων στα οποία φοιτούσε.Δεν μπορεί έτσι στα ξαφνικά να παρουσίασε ψυχολογικό πρόβλημα.Το πρόβλημα υπήρχε αλλά ήταν καλά κρυμμένο και μόνο ένας έμπειρος ψυχολόγος ήταν ικανός να το προσέξει και να πάρει τα μέτρα του.Είθε να γινόταν αυτό, δεν θα έχαναν την ζωή τους τόσα μικρά παιδιά στην νηπιακή και σχολική ηλικία,τόσα αθώα πλάσματα.Το μέλλον μιας χώρας.Τα μικρά παιδιά,είναι οι συνεχιστές της θρησκείας και του πολιτισμού της χώρας τους.Έδωσε εντολή ο Θεός.Είπε "Ου φονεύσεις"."Δεν έχεις το δικαίωμα να αφαιρέσεις την ζωή από κανένα δημιούργημα μου,ούτε και από τον ίδιο τον εαυτόν σου".Σχολαστική παρακολούθηση χρειάζονται τα άτομα με παράξενη συμπεριφορά,με συμπεριφορά που ξεφεύγει από τον "νορμαλ" χαρακτήρα,που απέχει από το φυσιολογικό.Αυτά τα περιστατικά ανθρώπων,που παρεκλίνουν από το φυσιολογικό,που χαρακτηρίζονται "επικίνδυνοι"είναι πολύ συχνά σε πολυάνθρωπες χώρες,όπως είναι οι ηνωμένες πολιτείες.Εκεί χρειάζονται περισσότερο εξειδικευμένοι ψυχολόγοι να προλάβουν το κακό και την κακή την ώρα,όπως θα λέγαμε εμείς,όπως θα έλεγαν άνθρωποι που δεν μπορούν να ερμηνεύσουν αυτή την ανώμαλη ανθρώπινη συμπεριφορά.Αυτό το συγκεκριμένο παιδί,ο φονιάς των νηπίων και των άλλων σχολιαρόπαιδων ήταν ένα παιδί καταπιεσμένο από τους γονείς, οι οποίο απαιτούσαν από το παιδί τους υψηλές επιδόσεις στο σχολείο με αποτέλεσμα την κόπωση του νου και της ψυχής.Εκάμφθη ο ψυχικός κόσμος του,εξέλειπε από το θυμικό του η ζωντανή του δυναμικότητα,η υγιής δυναμικότητα,το συναίσθημα της αγάπης προς τον εαυτόν του και προς τον συνάνθρωπο.Πιθανόν να ευρίσκετο και υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών,πώς διαφορετικά μπορείς να αντέξεις τόυς ρυθμούς μιας τόσο πολυπολιτισμικής χώρας.Αυτού του είδους οι συμπεριφορές είναι αναπόφευκτες σε αυτές τις χώρες.Η πρόληψη είναι αναγκαία.Οι σοφοί δικοί μας πρόγονοι είπαν "Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν".Καλλίτερα να προλαμβάνεις το κακό παρά να το θεραπεύεις.Εδώ σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει περίπτωση θεραπείας κατά ουδένα τρόπο,αφού ο προξενών το κακό αφαίρεσε ο ίδιος τον κακό εαυτόν του.Αυτό που μένει τώρα είναι να μην επαναλειφθούν παρόμοια περιστατικά σε καμιά χώρα του κόσμου. Αν αυτό το παιδί είχε προβλέψει ή και οι γονείς του,αν είχαν βοηθήσει το παιδί τους να βρίσκεται υπό την παρακολούθηση ψυχιάτρου δεν θα χανόταν τόσα αθώα παιδιά και τόσοι γονείς δε θα βρισκόταν σε κατάσταση απελπισίας και κατάρρευσης.
To Ποίημα του Σαββατόβραδου. Το καθήκον.Σε φαντάστηκα με το άσπρο περιβραχιόνιο με τον κόκκινο σταυρό στη μέση να περπατάς αγκομαχώντας μέσα στο κρύο και την παγωνιά,τη λάσπη και το χιόνι.Κι'έκλαψα!!!Μα,σκέφτηκα πως εκτελούσες το καθήκον.Σφούγγισα τα μάτια μου.Και χαμογέλασα!!!.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Σήμερα Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012 είναι μια χειμωνιάτικη όμορφη ημέρα με την πρωϊνή θερμοκρασία να βρίσκεται στους 10 βαθμούς Κeλσίου,το μεσημέρι να ανεβαίνει στους 14 βαθμούς και το βράδυ να επανέρχεται στους 10 βαθμούς.Ο Ήλιος προβάλλει μέσα από τα γκρίζα νέφη και... ζεσταίνει.Ομολογουμένως ζεσταίνει στο μέσον σχεδόν του Δεκεμβρίου του μήνα που σηματοδοτεί την γέννηση του Χριστού. Σε λίγες ημέρες γεννιέται ο Χριστός μας,γεννιέται ο Θεάνθρωπος.Σήμερα 12 Δεκεμβρίου οι Σπύροι και οι Σπυριδούλες εορτάζουν και τιμούν το όνομα του θαυματουργού αγίου τους,που έχουν το ίδιο όνομα.Χρόνια Πολλά.Ο άγιος Σπυρίδων θεωρείται το καύχημα της ορθοδοξίας.Η εξαγιασμένη ζωή του αποτελεί παράδειγμα και μπορεί να διδάξει πολλά όλους που θα θελήσουν να σκύψουν και να μελετήσουν την προσωπικότητα του,μια προσωπικότητα φωτεινή και μια μορφή καθοδηγητική είναι ο Άγιος Σπυρίδων,ο οποίος γεννήθηκε στην Κύπρο την εποχή που αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Κωνσταντίνος ο Μέγας.Ο Άγιος Σπυρίδων είναι ο ένας από την τετράδα των Αγίων που τιμούνται περισσότερο από την ορθοδοξία.Οι άλλοι τρεις Άγιοι του ιδίου βεληνεκούς είναι ο Άγιος Γεώργιος,ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Νικόλαος.Ο Άγιος Σπυρίδων έλαβε την χάρη του Θεού να επιτελεί πολλά θαύματα, με την αγιότητα και την καθαρότητα της μορφής του.Ήταν προστάτης των φτωχών,πατέρας των ορφανών και δάσκαλος των αμαρτωλών,τους οποίους με καλοσύνη προσπαθούσε να επαναφέρει στον καλό δρόμο... Η σημερινή ημέρα 12/12/2012 είναι μια ταιριαστή ημερομηνία,που συγκινεί τους εραστές των αριθμών και της αρμονικής τους συνύπαρξης.Είναι και η τελευταία ελκυστική συνύπαρξη ημερομηνίας με την χρονολογία,αφού το νέο έτος,που σε λίγες ημέρες θα ανατήλει, το έτος 2013 και όλα τα επόμενα έτη δεν έχουν να μας παρουσιάσουν συγκυρίες ημερομηνιών,αφού το έτος έχει δώδεκα μήνες μόνον.Η επόμενη ταιριαστή ημερομηνία με την χρονολογία της θα συμβεί μετά από 91 χρόνια,το 3003,ήτοι 3/3/3003.Αυτή την αρμονική ημερομηνία της καινούργιας χιλιετίας,αυτό το αρμονικό σύμπλεγμα των αριθμών θα απολαύσουν τα εγγόνια της παρούσης γενιάς.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Είχε νυχτώσει,όταν επέστρεψαν στο σπίτι του Ερρίκου και της Helga.Τους βρήκαν να κάθονται και να παρακολουθούν ένα φιλμ στην τηλεόραση.-Ελάτε,καλώς τους,σας περιμένουμε για να δειπνήσουμε μαζί.Η Νίνα ετοίμασε το φαγητό και ο Τόμας μόλις τώρα τοποθέτησε τα σερβίτσια στο τραπέζι.Το φαγητό είναι Μοσχάρι βραστό με λαχανικά.- Και μια νοστιμότατη σούπα που αχνίζει,είπε ο Τόμας.-Ευχαριστούμε πολύ που μας περιμένατε.Ένα λεπτό να περάσουμε στο μπάνιο και ερχόμαστε.-Τακτοποιηθείτε με την ησυχία σας.Σας περιμένουμε.-Να κάνω ένα μπάνιο,το έχω πολύ ανάγκη.Τόση κούραση όλη την ημέρα.Και τι σκόνη,θεέ μου.Το ίδιο κι εγώ,είπε ο Δημήτρης και πέρασαν ο καθένας στο δωμάτιο του.Πλύθηκαν,άλλαξαν ρούχα και σε δέκα λεπτά βρισκότανε στην τραπεζαρία. Η Νίνα σέρβιρε την ζεστή σούπα και ο Ερρίκος με ενδιαφέρον ρώτησε να μάθει πώς πέρασαν τα παιδιά την ημέρα τους και να πουν τις εντυπώσεις τους.-Περάσαμε πολύ καλά,είπε ο Δημήτρης.Κουραστήκαμε μέχρι να βρούμε τις σχολές μας,αλλά τα καταφέραμε.Εγώ έκανα την εγγραφή μου στο μεταπτυχιακό τμήμα της Νομικής,στο Εργατικό Δίκαιο.Δεν συνάντησα δυσκολία.Ο υπεύθυνος Καθηγητής του τμήματος με αντιμετώπισε πολύ φιλικά και έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον,όταν είπα,ότι μένω στο σπίτι σας.Σας γνωρίζει και μου είπε τα καλύτερα λόγια για σένα Ερρίκο.Έχεις αναλλώσει,είπε,την ζωή σου για τα δικαιώματα των εργατών εδώ στο Μόναχο.-Ναι!ευχαριστώ,είπε ο Ερρίκος,τακτοποιώντας την άσπρη πετσέτα που,την μια γωνία της είχε περάσει ανάμεσα στα κουμπιά του πουκαμίσου του.-Η Άννα τι έκανε,ρώτησε.-Εγώ,είπε η Άννα,θα σας κάνω έκπληξη,λέγοντας,ότι έκανα την εγγραφή μου στην Ιατρική Σχολή.-Ω!πολύ ωραία,είπαν συγχρόνως ο Ερρίκος και η Helga.-Και τόσο εύκολα,ρώτησαν.Ναι!είπε η Άννα.Η Μουσική Ακαδημία δεν λειτουργεί ακόμη.Οι βαθμοί του απολυτηρίου μου στα βασικά μαθήματα είναι άριστοι και έτσι μου είπαν,πως είναι καλύτερα να ακολουθήσω σπουδές στην Ιατρική Σχολή.-Πολύ ωραία.Και με την Μουσική? Μην φοβάστε κι εσείς,όπως και ο Δημήτρης δεν πρόκειται να ξεχάσω όσα έμαθα τόσα χρόνια.Θα συνεχίσω να εξασκούμαι μόνη μου στο πιάνο και θα απολαμβάνετε την μουσική μου,μόνο εσείς.Σε παραστάσεις και σε συναυλίες δεν θα συμμετέχω.προσωρινά.-Διαφορετικά δεν γινότανε?Ναι!λειτουργεί,μου είπαν,το Κρατικό Ωδείο,αλλά από ότι με άφησαν να εννοήσω,προτιμούν τα παιδιά μονίμων κατοίκων Γερμανίας.Νομίζω ότι έχει συμπληρωθεί ο αριθμός εγγραφής των αλλοδαπών,δεν ξέρουν ακόμη,αν θα μπορέσουν να τους εγγράψουν ως υπεράριθμους.Πάντως,από την ίδια την γραμματεία με παρότρυναν να εγγραφώ στην Ιατρική,όταν είδαν στο απολυτήριο μου την άριστη βαθμολογία στα βασικά μαθήματα.Τι βαθμολογία έχεις ρώτησε ο Ερρρίκος.Ε!έχω,Ανθρωπολογία 20.Φυσική 18.Χημεία 19.-Πολύ ωραίοι βαθμοί.Είναι ολοφάνερο πόσο σου αρέσει η Ιατρική.-Ναι!μου αρέσει,κύριε Ερρίκο,όπως ακριβώς μου αρέσει και η μουσική.Αρέσει και σε μένα κάθε τι,που μπορεί να δώσει ευτυχία στους δυστυχισμένους ανθρώπους.Η Μουσική φτιάχνει καλή διάθεση σε έναν στενοχωρημένο άνθρωπο.Το ίδιο,όπως ένας καλός γιατρός βοηθάει, έναν επίσης δυστυχισμένο από την αρρώστια άνθρωπο,να γίνει ευτυχισμένος,χαρίζοντας του υγεία.-Ωραία,πολύ ωραία,είπε ο Ερρίκος.Σου εύχομαι,Άννα,να γίνεις μια πολύ καλή γιατρός να μας γιατρεύεις,όταν αρρωσταίνουμε.-Και εγώ σου εύχομαι,Άννα,καλή επιτυχία στις σπουδές σου,είπε η Helga.-Ευχαριστώ,σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ.Είμαι πολύ ευτυχισμένη,είπε η Άννα.-Πήγατε βόλτα στην πόλη?ρώτησε ο Ερρίκος,θέλοντας να αλλάξει την ατμόσφαιρα των εξομολογήσεων, που η ένταση τους είχε κάνει την Άννα ολοκόκκινη.-Ναι!Ερρίκο,περπατήσαμε λίγο,είπε ο Δημήτρης,αλλά δεν ξέραμε που να πάμε και τι να δούμε.Είπαμε,Ερρίκο,να ρωτήσουμε την γνώμη σου,να μας κατατοπίσεις σχετικά,να μην τριγυρνάμε άσκοπα και χάνουμε τον χρόνο μας.Ποιά αξιοθέατα να δούμε και που αυτά βρίσκονται.Εσύ Ερρίκο γνωρίζεις.-Ναι!βέβαια και με μεγάλη μου ευχαρίστηση να σας κατατοπίσω να μην γυρίζετε άσκοπα.Οι Γερμανοί είναι πολύ οργανωμένοι και συγκροτημένοι άνθρωποι.Να δείτε και να θαυμάσετε ότι τα συγκεκριμένα κτήρια βρίσκονται συγκεντρωμένα στον συγκεκριμένο χώρο.Δεν μου είπατε όμως τις εντυπώσεις σας γι αυτά τα λίγα αξιοθέατα που είδατε.Πώς σας φάνηκε η πόλη?-Παντού καταστροφές,είπε η Άννα, και όλο χτίζουν,αποκαθιστούν τις ζημιές.-Επικρατεί μεγάλος οικοδομικός οργασμός σε όλη την πόλη,με ταχύτητα γίνεται η ανοικοδόμηση.Πολλές καταστροφές στο Μόναχο.Μεγάλες καταστροφές.Κρίμα.Τόσα ωραία κτήρια.Πολλά έχουν καταστραφεί παντελώς.-Ναι!αληθινά,είπε ο Ερρίκος,δυστυχώς,το Μόναχο,η ωραιότερη πόλη της Γερμανίας υπέστη τις περισσότερες καταστροφές.Τα δύο πέμπτα των κτηρίων καταστράφηκαν ολοσχερώς συνεπεία των βομβαρδισμών του τελευταίου πολέμου,του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.Τώρα μόλις ξεκινούν την αποκατάσταση των καταστροφών.-Τι εννοείτε,όταν λέτε συγκεντρωμένα κτήρια στον συγκεκριμένο τόπο.-Θέλω να πω,ότι βρίσκονται συγκεντρωμένα στο ίδιο μέρος τα κτήρια Αναγεννησιακού ρυθμού,σε διαφορετικό τόπο τα κτήρια Γοτθικού ρυθμού και αλλού είναι συγκεντρωμένα τα κτήρια Κλασσικού ρυθμού.Α!αυτό δεν το γνώριζα,Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης.Ώστε και σε αυτόν τον τομέα οι Γερμανοί είναι συγκεντρωμένοι και συγκροτημένοι.Πολύ χαίρομαι που γνώρισα αυτή την χώρα και άλλο τόσο χαίρομαι που θα γνωρίσω και την κουλτούρα της.-Ω!τόση σχολαστικότητα.Μπράβο!είπε η Άννα.Αυτό είναι που χρειάζεται για να προοδεύσει κάθε χώρα.Όχι!στον πόλεμο.Όχι!πια πόλεμος.Κατηγορώ τον πόλεμο και οποιαδήποτε μορφή βίας.Εμείς τα νέα παιδιά θέλουμε αγάπη και ειρήνη.Θέλουμε ειρηνικά έργα.Εμείς τα νέα παιδιά θέλουμε να αγαπούμε,θέλουμε να ερωτευόμαστε,θέλουμε να έχουμε καλές φιλικές σχέσεις με όλα τα παιδιά όλου του κόσμου.Θέλουμε όλοι οι άνθρωποι να ομονοούν,να είναι αγαπημένοι και μονιασμένοι,σφιχτά δεμένοι με άρρηχτους δεσμούς ειρήνης και φιλίας.Οι άνθρωποι είναι ίδιοι σε όλον τον γνωστό κόσμο.Ίδια είναι η ψυχή των ανθρώπων,των υγιώς σκεπτομένων ανθρώπων.Η ψυχή του υγιούς ανθρώπου είναι σαν την ψυχή ενός μικρού παιδιού με όλη την αγνότητα που διαθέτει.Τι να τα λέμε τώρα.Αυτά όλα μπορούν να τα σκεφτούν υγιείς άνθρωποι.Οι υποκινητές είναι...Αφήστε τα...-Άννα,σταμάτα,καρδούλα μου,από δώ και μπρος ας ελπίσουμε όλα να είναι καλύτερα. Ευχόμαστε,είπαν όλοι.

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Είχε νυχτώσει,όταν επέστρεψαν στο σπίτι του Ερρίκου και της Helga.Τους βρήκαν να κάθονται και να παρακολουθούν ένα φιλμ στην τηλεόραση.-Ελάτε,καλώς τους,σας περιμένουμε για να δειπνήσουμε μαζί.Η Νίνα ετοίμασε το φαγητό και ο Τόμας μόλις τώρα τοποθέτησε τα σερβίτσια στο τραπέζι.Το φαγητό είναι Μοσχάρι βραστό με λαχανικά.- Και μια νοστιμότατη σούπα που αχνίζει,είπε ο Τόμας.-Ευχαριστούμε πολύ που μας περιμένατε.Ένα λεπτό να περάσουμε στο μπάνιο και ερχόμαστε.-Τακτοποιηθείτε με την ησυχία σας.Σας περιμένουμε.-Να κάνω ένα μπάνιο,το έχω πολύ ανάγκη.Τόση κούραση όλη την ημέρα.Και τι σκόνη,θεέ μου.Το ίδιο κι εγώ,είπε ο Δημήτρης και πέρασαν ο καθένας στο δωμάτιο του.Πλύθηκαν,άλλαξαν ρούχα και σε δέκα λεπτά βρισκότανε στην τραπεζαρία. Η Νίνα σέρβιρε την ζεστή σούπα και ο Ερρίκος με ενδιαφέρον ρώτησε να μάθει πώς πέρασαν τα παιδιά την ημέρα τους και να πουν τις εντυπώσεις τους.-Περάσαμε πολύ καλά,είπε ο Δημήτρης.Κουραστήκαμε μέχρι να βρούμε τις σχολές μας,αλλά τα καταφέραμε.Εγώ έκανα την εγγραφή μου στο μεταπτυχιακό τμήμα της Νομικής,στο Εργατικό Δίκαιο.Δεν συνάντησα δυσκολία.Ο υπεύθυνος Καθηγητής του τμήματος με αντιμετώπισε πολύ φιλικά και έδειξε μεγαλύτερο ενδιαφέρον,όταν είπα,ότι μένω στο σπίτι σας.Σας γνωρίζει και μου είπε τα καλύτερα λόγια για σένα Ερρίκο.Έχεις αναλλώσει,είπε,την ζωή σου για τα δικαιώματα των εργατών εδώ στο Μόναχο.-Ναι!ευχαριστώ,είπε ο Ερρίκος,τακτοποιώντας την άσπρη πετσέτα που,την μια γωνία της είχε περάσει ανάμεσα στα κουμπιά του πουκαμίσου του.-Η Άννα τι έκανε,ρώτησε.-Εγώ,είπε η Άννα,θα σας κάνω έκπληξη,λέγοντας,ότι έκανα την εγγραφή μου στην Ιατρική Σχολή.-Ω!πολύ ωραία,είπαν στγχρόνως ο Ερρίκος και η Helga.-Και τόσο εύκολα,ρώτησαν.Ναι!είπε η Άννα.Η Μουσική Ακαδημία δεν λειτουργεί ακόμη.Οι βαθμοί του απολυτηρίου μου στα βασικά μαθήματα είναι άριστοι και έτσι μου είπαν,πως είναι καλύτερα να ακολουθήσω σπουδές στην Ιατρική Σχολή.-Πολύ ωραία.Και με την Μουσική? Μην φοβάστε κι εσείς,όπως και ο Δημήτρης δεν πρόκειται να ξεχάσω όσα έμαθα τόσα χρόνια.Θα συνεχίσω να εξασκούμαι μόνη μου στο πιάνο και θα απολαμβάνετε την μουσική μου,μόνο εσείς.Σε παραστάσεις και σε συναυλίες δεν θα συμμετέχω.προσωρινά.-Διαφορετικά δεν γινότανε?Ναι!λειτουργεί,μου είπαν,το Κρατικό Ωδείο,αλλά από ότι με άφησαν να εννοήσω,προτιμούν τα παιδιά μονίμων κατοίκων Γερμανίας.Νομίζω ότι έχει συμπληρωθεί ο αριθμός εγγραφής των αλλοδαπών,δεν ξέρουν ακόμη,αν θα μπορέσουν να τους εγγράψουν ως υπεράριθμους.Πάντως,από την ίδια την γραμματεία με παρότρυναν να εγγραφώ στην Ιατρική,όταν είδαν στο απολυτήριο μου την άριστη βαθμολογία στα βασικά μαθήματα.Τι βαθμολογία έχεις ρώτησε ο Ερρρίκος.Ε!έχω,ανθρωπολογία 20.Φυσική 18.Χημεία 19.-Πολύ ωραίοι βαθμοί.Είναι ολοφάνερο πόσο σου αρέσει η Ιατρική.-Ναι!μου αρέσει,κύριε Ερρίκο,όπως ακριβώς μου αρέσει και η μουσική.Αρέσει και σε μένα κάθε τι,που μπορεί να δώσει ευτυχία στους δυστυχισμένους ανθρώπους.Η Μουσική φτιάχνει καλή διάθεση σε έναν στενοχωρημένο άνθρωπο.Το ίδιο,όπως ένας καλός γιατρός βοηθάει, έναν επίσης δυστυχισμένο από την αρρώστια άνθρωπο,να γίνει ευτυχισμένος,χαρίζοντας του υγεία.-Ωραία,πολύ ωραία,είπε ο Ερρίκος.Σου εύχομαι,Άννα,να γίνεις μια πολύ καλή γιατρός να μας γιατρεύεις,όταν αρρωσταίνουμε.-Και εγώ σου εύχομαι,Άννα,καλή επιτυχία στις σπουδές σου,είπε η Helga.-Ευχαριστώ,σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ.Είμαι πολύ ευτυχισμένη,είπε η Άννα.-Πήγατε βόλτα στην πόλη?ρώτησε ο Ερρίκος,θέλοντας να αλλάξει την ατμόσφαιρα των εξομολογήσεων, που η ένταση τους είχε κάνει την Άννα ολοκόκκινη.-Ναι!Ερρίκο,περπατήσαμε λίγο,είπε ο Δημήτρης,αλλά δεν ξέραμε που να πάμε και τι να δούμε.Είπαμε,Ερρίκο,να ρωτήσουμε την γνώμη σου,να μας κατατοπίσεις σχετικά,να μην τριγυρνάμε άσκοπα και χάνουμε τον χρόνο μας.Ποιά αξιοθέατα να δούμε και που αυτά βρίσκονται.Εσύ Ερρίκο γνωρίζεις.-Ναι!βέβαια και με μεγάλη μου ευχαρίστηση να σας κατατοπίσω να μην γυρίζετε άσκοπα.Οι Γερμανοί είναι πολύ οργανωμένοι και συγκροτημένοι άνθρωποι.Να δείτε και να θαυμάσετε ότι τα συγκεκριμένα κτήρια βρίσκονται συγκεντρωμένα στον συγκεκριμένο χώρο.Δεν μου είπατε όμως τις εντυπώσεις σας γι αυτά τα λίγα αξιοθέατα που είδατε.Πώς σας φάνηκε η πόλη?-Παντού καταστροφές,είπε η Άννα, και όλο χτίζουν,αποκαθιστούν τις ζημιές.-Επικρατεί μεγάλος οικοδομικός οργασμός σε όλη την πόλη,με ταχύτητα γίνεται η ανοικοδόμηση.Πολλές καταστροφές στο Μόναχο.Μεγάλες καταστροφές.Κρίμα.Τόσα ωραία κτήρια.Πολλά έχουν καταστραφεί παντελώς.-Ναι!αληθινά,είπε ο Ερρίκος,δυστυχώς,το Μόναχο,η ωραιότερη πόλη της Γερμανίας υπέστη τις περισσότερες καταστροφές.Τα δύο πέμπτα των κτηρίων καταστράφηκαν ολοσχερώς συνεπεία των βομβαρδισμών του τελευταίου πολέμου,του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.Τώρα μόλις ξεκινούν την αποκατάσταση των καταστροφών.-Τι εννοείτε,όταν λέτε συγκεντρωμένα κτήρια στον συγκεκριμένο τόπο.-Θέλω να πω,ότι βρίσκονται συγκεντρωμένα στο ίδιο μέρος τα κτήρια Αναγεννησιακού ρυθμού,σε διαφορετικό τόπο τα κτήρια Γοτθικού ρυθμού και αλλού είναι συγκεντρωμένα τα κτήρια Κλασσικού ρυθμού.Α!αυτό δεν το γνώριζα,Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης.Ώστε και σε αυτόν τον τομέα οι Γερμανοί είναι συγκεντρωμένοι και συγκροτημένοι.Πολύ χαίρομαι που γνώρισα αυτή την χώρα και άλλο τόσο χαίρομαι που θα γνωρίσω και την κουλτούρα της.-Ω!τόση σχολαστικότητα.Μπράβο!είπε η Άννα.Αυτό είναι που χρειάζεται για να προοδεύσει κάθε χώρα.Όχι!στον πόλεμο.Όχι!πια πόλεμος.Κατηγορώ τον πόλεμο και οποιαδήποτε μορφή βίας.Εμείς τα νέα παιδιά θέλουμε αγάπη και ειρήνη.Θέλουμε ειρηνικά έργα.Εμείς τα νέα παιδιά θέλουμε να αγαπούμε,θέλουμε να ερωτευόμαστε,θέλουμε να έχουμε καλές φιλικές σχέσεις με όλα τα παιδιά όλου του κόσμου.Θέλουμε όλοι οι άνθρωποι να ομονοούν,να είναι αγαπημένοι και μονιασμένοι,σφιχτά δεμένοι με άρρηχτους δεσμούς ειρήνης και φιλίας.Οι άνθρωποι είναι ίδιοι σε όλον τον γνωστό κόσμο.Ίδια είναι η ψυχή του ανθρώπου,του υγιούς ανθρώπου.Η ψυχή του υγιούς ανθρώπου είναι σαν την ψυχή ενός μικρού παιδιού με όλη την αγνότητα που διαθέτει.Τι να τα λέμε τώρα.Αυτά όλα μπορούν να τα σκεφτούν υγιείς άνθρωποι.Οι υποκινητές είναι...Αφήστε τα...-Άννα,σταμάτα,καρδούλα μου,από δώ και μπρος ας ελπίσουμε όλα να είναι καλύτερα. Ευχόμαστε,είπαν όλοι.
Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Δημήτρη μου,η γραμματεία όμως λειτουργεί της Μουσικής Ακαδημίας.Έτσι έγραφε στο κτήριο "Μουσική Ακαδημία".Λειτουργεί μόνο για να δίνει πληροφορίες και να παραπέμπει τα παιδιά σε ένα Κρατικό Ωδείο,που άρχισε να λειτουργεί λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο.Η κυρία,που ήταν υπεύθυνη στην γραμματεία, ζήτησε να δει τον φάκελλο με τα πιστοποιητικά μου-Ε! και τι..,είπε ο Δημήτρης.-Είδε το απολυτήριο μου,τους βαθμούς μου στα τρία βασικά μαθήματα, στην ανθρωπολογία,στην φυσική,στην χημεία και μου είπε να εγγραφώ στην Ιατρική Σχολή.Τι βαθμούς έχεις,Άννα μου,στα βασικά μαθήματα,ρώτησε ο Δημήτρης.Έχω ανθρωπολογία 20.Στην Φυσική έχω 18 και στην Χημεία έχω 19.-Μπράβο!Αννούλα μου και δεν χρειάζεται τίποτε άλλο για την εγγραφή σου στην Ιατρική Σχολή?Όχι!απλά και μόνο η καλή βαθμολογία σε αυτά τα τρία βασικά μαθήματα.-Πες μου τί απεφάσισες?Απεφάσισα,Δημήτρη μου,να εγγραφώ!Πάντα μου άρεσε να βοηθώ τους ανθρώπους,πάντα μου άρεσε να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους.Μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους χαμογελαστούς,ανθρώπους ευτυχισμένους.Πριν αυτό το κατόρθωνα με την Μουσική,όταν γίνω γιατρός θα τους κάνω χαρούμενους,όταν τους γιατρεύω.Το ίδιο είναι...Ίσως είναι και καλύτερα.-Και θα εγκαταλήψεις την μουσική?-Οχι!καλέ μου,είναι δυνατόν να ξεχάσω όσα έμαθα τόσα χρόνια?Πάντοτε θα παίζω πιάνο.Πάντοτε θα ακούς την μουσική μου,που σκέπτομαι να την χρησιμοποιήσω και σαν μέσον θεραπείας στους ψυχικά άρρωστους ανθρώπους.που τώρα νομίζω έχει πάρα πολλούς.Άνθρωποι,που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα στον πόλεμο.-Καταραμένος πόλεμος,είπε ο Δημήτρης.Ανούλα μου,εγώ τότε είμαι πολύ τυχερός που ο πατέρας μου ζει και ας είναι ανάπηρος.-Ε!και βέβαια,αυτούς που σκοτώθηκαν σκέψου,που άφησαν πίσω την οικογένεια τους.-Έσκυψε και την φίλησε.Καλή Σταδιοδρομία,αγάπη μου,να γίνεις μια καλή,πολύ καλή γιατρός και με το όμορφο χαμόγελο σου να γιατρεύεις πάντα τους άρρωστους ανθρώπους.-Όλα είναι θαυμάσια!είπε ο Δημήτρης.Όλα έρχονται κατ ευχήν σε αυτά τα νέα παιδιά,την Άννα και τον Δημήτρη.Ο Δημήτρης στο εργατικό δίκαιο για να γίνει συμπαραστάτης στην εργατική τάξη της χώρας του και η Άννα γιατρός να χαρίζει υγεία στους ανθρώπους.-Εγώ καλέ μου,μάλλον στην ψυχιατρική σκέπτομαι να ειδικευθώ,αφού βέβαια περάσω τα έξη χρόνια της βασικής εκπαίδευσης.-Έξη χρόνια της βασικής εκπαίδευσης και πόσα είναι τα χρόνια της ειδικότητας? Δημήτρη μου,είναι τρία χρόνια τα χρόνια της ειδικότητας.-Και τα μεταπτυχιακά πόσα χρόνια είναι?-Νομίζω Δημήτρη μου,είναι άλλα τρία χρόνια.-Αννούλα μου,τα πέντε χρόνια,όπως λέγαμε,ότι θα μείνουμε εδώ,αμέσως γίνονται δώδεκα χρόνια.-Τι πιο ωραίο,Δημήτρη μου!-Θυμάσαι!Αννούλα μου,την κυρία Καλλιόπη?Πολύ καλά έλεγε,την ημέρα που φεύγαμε από την Ελλάδα.-Τι έλεγε Δημήτρη μου?θύμησε μου.-Ήταν στενοχωρημένη που φεύγαμε κι εγώ της είπα "μη στενοχωριέστε,ένας χρόνος είναι θα περάσει" και τι απάντησε,θυμάσαι?-Όχι!για πες μου.-Μου απάντησε,Αννούλα,πως όλοι έτσι λένε,αλλά όλοι παραμένουν και δεν θέλουν να επιστρέψουν.-Υπάρχει μια περίπτωση,Δημήτρη μου,να μην κάνω εδώ τα μεταπτυχιακά.Σκέπτομαι,πως μέχρι τότε και η ιατρική σχολή στην Ελλάδα να έχει τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών.-Ας ελπίσουμε,εύχομαι.είπε ο Δημήτρης.Πάμε όμως τώρα να τσιμπήσουμε κάτι γιατί πεινάω πάρα πολύ κι έπειτα να πάμε μια βόλτα στην πόλη.-Πάμε,Δημήτρη μου,κι εγώ πεινάω πολύ.

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

To Ποίημα του Σαββατόβραδου.Παράκληση. Τείχος δισθεόρατο, εμπόδιο ανυπέρβλητο, στήθηκε στην τωρινή μας την ζωή.Κι'ειν εύκολο εσύ ο δυνατός να το γκρεμίσεις,με μια σου ενέργεια,μ'ένα σου βήμα.Είναι κι'αυτό μια λύση,το γκρέμισμα του τείχους,αλλ'όμως όχι η μοναδική.Αναλογίσου,τα ερείπια τι τάχα θα σου φανερώσουν. Μπορεί να δεις ματιές παιδιών σαν των δικών σου,γεμάτες προσμονή.Μπορεί ψυχές γονιών.Μπορεί μι'αγάπη αληθινή.Μη,καλέ μου,να καρτερούμε με ευψυχία.Να περιμένουμε με υπομονή.(Κ.Ι.1974)

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Το Μυθιστόρημα της Κυριακής.Συνέχεια.-Δημήτρη,το Πανεπιστήμιο.Τι όμορφο κλασσικό οικοδόμημα,είπε η Άννα.-Ναι!πράγματι,είπε ο Δημήτρης με θαυμασμό.-Και τώρα τι κάνουμε?Δημήτρη μου,εσύ γνωρίζεις από Πανεπιστήμιο.Εγώ,μόνο το Ωδείο,όπου πήγαινα γνωρίζω.Τι κάνουμε τώρα?-Μη στενοχωριέσαι Άννα μου,δεν σε αφήνω μόνη σου.Πάμε μαζί στην σχολή μου και μετά πάμε στην δική σου σχολή.Να με περιμένεις όμως όσο χρειαστεί και μετά να πάμε στην δική σου σχολή,αν προλάβουμε.-Καλά,Δημήτρη μου,αν δεν προλάβουμε,να επανέλθουμε αύριο.-Η προθεσμία μέχρι πότε είναι?-Νομίζω από εχθές και για δέκα ημέρες.-Ε!τότε γιατί ανησυχείς,προλαβαίνουμε.-Θέλω να τελειώνουμε από τις εγγραφές και όλες αυτές τις διαδικασίες,ώστε να έχουμε χρόνο να επισκεφθούμε τα αξιοθέατα.-Ναι!πράγματι,πολύ καλή ιδέα.Πολύ καλά το σκέφτηκες,Άννα μου...Η πρώτη ημέρα στον πανεπιστημιακό χώρο πέρασε ευχάριστα.Τα παιδιά,ο Δημήτρης και η Άννα ή η Άννα και ο Δημήτρης,με όποια σειρά θέλετε πες τε τους,αφού και οι δύο είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορία μας.Τα παιδιά,βρέθηκαν και πάλι στο στοιχείο τους.Στον χώρο εκείνο,όπου εύρισκαν τον εαυτόν τους,ανάμεσα στα συνομίλικα τους παιδιά.Εκεί συνάντησαν παιδιά από όλον τον κόσμο και όχι μόνο από την Γερμανία και την Ελλάδα.Μέχρι ο Δημήτρης να τακτοποιήσει τα της εγγραφής του για τις μεταπτυχιακές σπουδές του, η Άννα περίμενε στον περίβολο της σχολής.Περίμενε-περίμενε,ώσπου κουράστηκε να περιμένει και ξεκίνησε για την δική της σχολή από όπου επέστρεψε αναστατωμένη και άπρακτη.Στον περίβολο της σχολής,όπου ο Δημήτρης εξακολουθούσε να ευρίσκεται και να τακτοποιεί τα γραφειοκρατικά του, γνώρισε η Άννα νέα παιδιά σπουδαστές από άλλες χώρες.Εντυπωσιάστηκε η Άννα,παρατηρούσε μια λιλιπούτεια Γιαπωνεζούλα με τα σχιστά ματάκια της,που συζητούσε με έναν Αφρικανό φοιτητή.Ήταν μόνη της και έπληττε από μοναξιά,όταν αποφάσισε να πλησιάσει τα παιδιά.Γειά σας,τους είπε.Γύρισαν την κοίταξαν και της χαμογέλασαν.Είμαι Ελληνίδα ονομάζομαι Άννα.Είστε φοιτητές της Νομικής?ρώτησε.Ναι! της απάντησαν.Κι εσύ το ίδιο? την ρώτησαν.Όχι!τους είπε,εγώ σπουδάζω μουσική.Ο Δημήτρης ο αρραβωνιαστικός μου έχει τελειώσει Νομικά στην Ελλάδα.-Είναι Έλληνας?την ρώτησαν.Ναι!βέβαια!Έλληνας,πραγματικός Έλληνας,εδώ ήρθε για μεταπτυχιακές σπουδές.Είστε πρωτοετείς? τους ρώτησε.Ναι!είμαστε πρωτοετείς γι αυτό είμαστε λίγο σαστισμένοι.-Καλή αρχή.Καλές σπουδές σας εύχομαι.-Ευχαριστούμε πολύ το ίδιο ευχόμαστε και για σας.-Μη στεναχωριέστε,είπε η Άννα,η αρχή είναι πάντοτε δύσκολη,όμως η προσαρμογή θα γίνει έστω και σιγά-σιγά.Σας χαιρετώ.Καλές Σπουδές.Σε λίγο φάνηκε ο Δημήτρης να έρχεται προς την Άννα,αναψοκοκκινισμένος με βήμα γρήγορο.-Τι έγινε,καλέ μου?-Όλα εντάξει,Άννα μου.Πήγα στο γραφείο του κυρίου καθηγητή,μέχρι πριν από λίγο συνομιλούσαμε.Είδε το πτυχίο μου με Άριστα,την εύφημο μνεία του Έλληνα καθηγητή μου.Ήταν πολύ φιλικός απέναντι μου.Με ρώτησε πού θέλω να ειδικευτώ.-Τι του είπες?Δημήτρη μου.Ε!τι άλλο,Άννα μου,στο εργατικό δίκαιο.Ρώτησα,αν γνωρίζει τον κύριο Ερρίκο Αριστείδους.-Τον γνωρίζει?τι σου είπε? -Μου είπε,ότι είναι ένας διακεκριμένος δικηγόρος ειδικευμένος στο εργατικό δίκαιο,ότι δεν έχει θέσει πανεπιστημιακή,αλλά όμως έχει δώσει τον εαυτόν του για τους εργαζόμενους,για τα προβλήματα τους,για τα δικαιώματα τους,για τα δικαιώματα των εργατών.Τι άλλο του είπες Δημήτρη μου.-Είπα ότι μένω στο σπίτι του με την αρραβωνιαστικιά μου που σπουδάζει μουσική και ήρθα συστημένος,σταλμένος από την μητέρα του.Έλα όμως πάμε στην δική σου σχολή,μην καθυστερούμε.-Δεν χρειάζεται,Δημήτρη μου,πήγα μόνη μου.Γιατί σκυθρώπιασες? Δυστυχώς,δεν υπάρχει σχολή μουσικής,Δημήτρη μου,έκλεισε στην διάρκεια του πολέμου και από τότε δεν λειτούργησε.-Μα! γιατί έκλεισε.-Ε!δεν καταλαβαίνεις,Δημήτρη μου? Οι περισσότεροι καθηγητές ήταν νέοι άνθρωποι,πήγαν στον πόλεμο και... Καταραμένος πόλεμος,είπε ο Δημήτρης,εκνευρισμένος,κλοτσώντας με το πόδι του στον αέρα.
To Mυθιστόρημα της Κυριακής.Συνέχεια. Η επόμενη ημέρα ξημέρωσε με τις καλύτερες προοπτικές για την έναρξη των σπουδών τους στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.-Άννα.είσαι έτοιμη;-Ένα λεπτό μην ξεχάσω τίποτα.Η Νίνα άκουσε την συνομιλία τους και βγήκε από την κουζίνα.Καλημέρα!τους είπε.Θα πάρετε πρωϊνό?.-Όχι!ευχαριστούμε απάντησε ο Δημήτρης.Είμαστε πολύ βιαστικοί.-Το μεσημέρι θα γευματίσετε εδώ μαζί μας?-Δε νομίζω,Νίνα,να έχουμε τελειώσει.Η διαδικασία της εγγραφής μας και η γνωριμία μας με το καινούργιο πανεπιστημιακό περιβάλλον μάλλον θα διαρκέσει πολύ.-Νίνα.θα μας πάρει πολλή ώρα γι αυτό να μην μας περιμένετε.Για το δείπνο ίσως.Αουφίντερζεν,είπε η Νίνα.Σας περιμένουμε στο δείπνο.Τι φαγητό θα έχεις για το δείπνο,Νίνα.-Μοσχαράκι βραστό,κύριε Δημήτρη.Πολύ ωραία.Ετοιμάζω την όρεξη μου από τώρα για το βράδυ,είπε ο Δημήτρης.-Ευχαριστώ κύριε Δημήτρη.Guten Morgen,Nina.Gutεn Morgen,Anna.Gutεn Morgen Dimitris.-Kαλημέρα,παιδιά,καλή επιτυχία.-Καλή μέρα κύριε Ερρίκο,ευχαριστούμε πολύ.-Θα είστε το μεσημέρι μαζί μας στο γεύμα?-Κατά πάσα πιθανότητα,όχι,κύριε Ερρίκο,το βράδυ στο δείπνο,ίσως.Βγήκαν στον δρόμο.Το πρωϊνό κρύο ζωντάνεψε τον οργανισμό τους,προχωρούσαν γρήγορα προς την στάση του λεωφορείου.Βρήκαν τον σταθμάρχη να κάθεται μέσα στο ξύλινο σταθμαρχείο του προσπαθώντας να ζεσταθεί.-Σας παρακαλώ,κύριε,είπε ο Δημήτρης,θέλουμε να πάμε στο Πανεπιστήμιο,ποιό είναι το λεωφορείο που πηγαίνει προς τα εκεί.-Ποιό πανεπιστήμιο θέλετε?-Το πανεπιστήμιο Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Το Ποίημα του Σαββατόβραδου. Κορμιά που πόθησα.Φωνές που τ' άκουσμα τους μ'έκανε να ριγήσω.Χείλη που απ'τα δικά μου τα χείλη ξεδίψασαν.Χέρια που μ'άγγιξαν γεμίζοντας το κορμί μου του πόθου ανατριχίλα.Ματιές που αντάλλαξα,ματιές που το κοίταγμα τους γέμισε την καρδιά μου ζεστασιά ή πόθο.Πού να είστε τώρα πλάσματα μου φευγαλέα.Πού να βρίσκεστε.Σε ποιό σημείο της γης να κατοικείτε.Όπου κι αν είστε.Όπου και να βρίσκεστε.Είστε κοντά μου.Ακούω την ανάσα σας,νοιώθω το άγγιγμα σας.Βλέπω τη ματιά σας, το χαμόγελο σας.Βλέπω τη χαρά σας ή το θυμό σας.Νοιώθω το άγγιγμα,νοιώθω το χάδι σας.Είστε κοντά μου,γύρω μου,δίπλα μου,είστε πάντα μαζί μου.