Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-Λοιπόν, Ερρίκο,σε ακούμε.Είμαστε όλο αυτιά.Έχουμε την προσοχή μας τεταμένη για να ακούσουμε ό,τι ωραίο έχεις να μας πεις για το Μόναχο.Ο Ερρίκος έβηξε λίγο για να καθαρίσει την φωνή του και άρχισε να λέει.-Το Μεσαιωνικό Μόναχο,το οποίο ιδρύθηκε το 1158,όπως διαμορφώθηκε κατά τους επόμενους αιώνες που ακολούθησαν,περιεβάλετο από οχυρά και τάφρους.Η είσοδος στην πόλη γινόταν μέσα από τεράστιες πύλες και τείχη,που προστατευόταν εκατέρωθεν ,με ισχυρούς πύργους.Οι τρείς από αυτές τις πύλες,η Κάλστρορ,η Σέντζλινγκερ Τορ και η Τζάρτορ,διατηρούνται και σήμερα. Τα κατ'εξοχήν όμως σύμβολα του Μονάχου,του παλαιού Μονάχου,είναι οι ναοί του και κυρίως ο καθεδρικός ναός της Παναγίας,ο οποίος έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τον πόλεμο,αλλά τώρα προσπαθούν να τον αποκαταστήσουν όπως μπορούν.Ο ναός αυτός ήταν μνημείο γοτθικού ρυθμού με δύο ομοιόμορφα υψηλά κωδωνοστάσια και τρούλλους,που εκαλύπτοντο από χαλκό,ο καθεδρικός αυτός ναός της Παναγίας αποτελούσε το κατ'εξοχήν έμβλημα της πόλεως.Άλλα σημαντικά επίσης ιστορικά μνημεία ήταν ο ναός του αγίου Πέτρου,ο οποίος χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και καταστράφηκε σχεδόν εξολοκλήρου από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς.Ένα άλλο αξiοθέατο είναι ο ναός του Θεατίνου,ο οποίος χρονολογείται από το 1674 μέχρι το 1696,οπότε αποπερατώθηκε και ο οποίος έχει υποστεί και αυτός o ναός πολύ σοβαρές ζημιές.Και για τους δύο ναούς,όπως θα δείτε,γίνεται προσπάθεια αποπερατώσεως των.Άλλο αξοθέατο είναι το ανάκτορο της δυναστείας των Βίτελσμπαχ,το οποίο χρειάστηκε πέντε αιώνες,από το 1400 περίπου μέχρι το 1900, για να αποπερατωθεί.-Να συνεχίσω;Μήπως σας κούρασα;-Συνεχίστε,Ερρίκο,συνεχίστε,δεν μας κουράσατε αντιθέτως μάλιστα μας ξεκουράζετε,είπε ο Δημήτρης.Μας χαλαρώνετε,είπε η Άννα.H Ηelga μου?τι λέει? Ερρίκο μου,σε ακούω με μεγάλη προσοχή.Μου αρέσει που περιγράφεις τα μνημεία της πατρίδας μου.Συνέχισε,Ερρίκο μου.-Λοιπόν,κατά τα πρώτα έτη του 19ου αιώνα η πόλις επεκτάθηκε ταχέως χάρη στον Λουδοβίκο Α'της Βαυαρίας.-Πότε βασίλευσε ο Λουδοβίκος,κύριε Ερρίκο,ρώτησε η Άννα.-Ο Λουδοβίκος,Άννα,βασίλευσε από το 1825 μέχρι το 1848.Ολόκληρα 23 χρόνια μπράβο του άξιος βασιλιάς,είπε η Άννα.-Ναι Άννα,στον Λουδοβίκο οφείλεται η ανέγερση ωρισμένων από τα μεγαλοπρεπέστερα κτίρια της πόλεως.Ο Λουδοβίκος καθώς ήταν εραστής των καλών τεχνών...-και προστάτης των καλών τεχνών,είπε η Helga.-Nαι!αγάπη μου,και προστάτης,είπε ο Ερρίκος και συνέχισε λέγοντας,ότι μαζί με τους αρχιτέκτονες του,τον Γκέρτνερ και τον Κλέντσε,σχεδίασαν τον περίφημο δρόμο,την λεωφόρο Λουντβιχστράσσε σε ρυθμό ιταλικής αναγεννήσεως καθώς και άλλες ευρείες λεωφόρους που διαχωρίζονται από πάρκα και πλατείες,που είναι διακοσμημένες με ωραίες κρήνες και μνημεία.Τα επιτεύγματα αυτής της περιόδου αντιπροσωπεύονται από τα συγκεκριμένα ,στην Λουντβιχστράσσε,αρχιτεκτονήματα. Η Νίνα,που τόση ώρα άκουγε προσεκτικά,με μεγάλο θαυμασμό τον κύριο της,έτρεξε στην κουζίνα,από εκεί έφερε ένα ποτήρι νερό πάνω σε ένα μικρό δίσκο,που ήταν διακοσμημένος με ένα λευκό πλεκτό πετσετάκι.-Ορίστε κύριε,του είπε δακρυσμένη.-Νίνα!μα τι έπαθες,κορίτσι μου,κλαις? -Όχι!κύριε,είναι από χαρά,είναι από συγκίνηση.Πρώτη φορά ακούω τόσα ωραία πράγματα.Δεν σας έχω άλλη φορά ακούσει να μιλάτε τόσο ωραία.Εγώ και ο Τόμας βρισκόμαστε τόσα χρόνια στο Μόναχο και δεν γνωρίζαμε πως υπάρχουν τόσα ωραία κτίρια εδώ στην πόλη μας.-Καλά!Νίνα,όποτε μας δοθεί η ευκαιρία θα σας πάρω μια μέρα εσένα και τον Τόμας να τα επισκεφτούμε όλα,είπε με χαμόγελο ο Ερρίκος.Σκούπισε τα δάκρυα σου τώρα και ορίστε πάρε το δίσκο στην κουζίνα.-Τι ωραίο πετσετάκι,είπε η Άννα.-Ναι!Άννα,είδες πόσο ωραίο είναι?Είναι δώρο από την μητέρα μου,ειδικά για τον δίσκο,όπου η Νίνα μου φέρνει το ποτήρι με το νερό.-Είναι τόσο παλαιό,ρώτησε η Άννα.-Όχι!κορίτσι μου,πριν λίγα χρόνια το έπλεξε.-Πλέκει ακόμα?θαυμάσια,είπε η Άννα.-Συγκροτημένος και σεις Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης.-Ω!Ναι,πάντοτε,είπε ο Ερρίκος.-Όμως Ερρίκο,σας παρακαλώ να συνεχίσετε.-Πού είχαμε μείνει? έχασα τον ειρμό της σκέψης μου,κι εγώ,με την άσχετη συζήτηση.-Μας λέγατε για τον Λουδοβίκο και τους αρχιτέκτονες που σχεδίασαν την περίφημη λεωφόρο Λούντβιχστράσσε και ότι τα επιτεύγματα αυτής της περιόδου αντιπροσωπεύονται,από τα συγκεντρωμένα στην Λούνβιχστράσσε αρχιτεκτονήματα.Ερρίκο,να μας πείτε τώρα ποιά είναι αυτά τα αρχιτεκτονήματα.-Ευχαριστώ,Δημήτρη,για την επαναφορά που μου έκανες.-Ποιά επαναφορά,Ερρίκο μου,είπε η Helga.-Tην συνειρμική επαναφορά,αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος. -Λοιπόν,αυτά τα σπουδαία αρχιτεκτονήματα είναι του 1839 η Κρατική Βιβλιοθήκη.Ο ναός του Αγίου Λουδοβίκου το 1844 και το Πανεπιστήμιο Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού,το γνωστό σας Πανεπιστήμιο,όπου πήγατε σήμερα εσείς να εγγραφείτε,όπου και εγώ έκανα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου.Ολα αυτά τα κτίρια είναι κλασσικού ρυθμού και η μελέτη έγινε από τον Γκέρτνερ.Τα κτίρια ρυθμού Αναγεννήσεως,τα οποία σχεδίασε ο Κλέντσε περι το 1820 ευρίσκονται κοντά στην πλατεία Βίτελσμπαχ.-Αγάπη μου,η ώρα πέρασε,τα παιδιά είναι κουρασμένα,μήπως θέλουν να πάνε για ύπνο,είπε η Helga,με θαυμασμό και φανερή συγκίνηση.Δεν ήξερε ότι ο Ερρίκος,ο άντρας της,γνώριζε τόσο καλά την πατρίδα της,τα κτίσματα και τα μνημεία της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου