Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Oι αφηγήσεις του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα

Η Ατλαντίδα ήταν το τεράστιο νησί του Ατλαντικού Ωκεανού,η οποία όπως λέγει η παράδοση και όπως μεταδόθηκε από Αιγύπτιους ιερείς βυθίστηκε σε μια μέρα από κατολισθήσεις στην περίοδο μεγάλων γεωλογικών αλλαγών.
Ο λαός της πριν από πολλές χιλιετηρίδες  έκανε μεγάλους ως προς την χρονική διάρκεια  και σκληρούς αγώνες εναντίον της Αιγύπτου και εναντίον των Ελλήνων και περισσότερο εναντίον των Αθηνών.
Ο δάσκαλος Πλάτων στο  βιβλίο  του Κριτίας ή Ατλαντικός παραλληλίζει το πλούσιο έδαφος της   το γεμάτο με καρπούς και  το ακόμα πιο πλούσιο έδαφος τόσο  σε πολύτιμα όσο και σε απλά μέταλλα.Την εξαιρετική πολυτέλεια και την χλιδή των κατοίκων της με τα αστραφτερά  ανάκτορα των ηγεμόνων τα διακοσμημένα με ασήμι και χρυσάφι,με  τις πολυκατοικίες των πλούσιων τις διακοσμημένες με ελεφαντόδοντα και  τους  μαρμάρινους  ναούς της.
Το πολυάριθμο αυτό κράτος με τις ευρύτατες υποτελείς περιοχές παραλληλίζει ο φιλόσοφος με το μικρό κράτος των αρχαίων Αθηνών με το γόνιμο έδαφος με τα αξιοπρεπή μα όχι πολυτελή σπίτια με την ολιγάρκεια των κατοίκων και την απλή ήρεμη οικογενειακή ζωή.Οι λιμενικές εγκαταστάσεις,στην Ατλαντίδα,τεράστιες σε μέγεθος.Τα μέσα συγκοινωνίας τέλεια διαμορφωμένα. Η βιοτεχνική παραγωγή που οργίαζε όπως και το εξωτερικό εμπόριο ήταν σύγχρονες εφαρμογές που ήταν άγνωστες στο κράτος της Αθήνας που ως επί το πλείστον ήταν γεωργικό. Οι κάτοικοι ασκούσαν την γεωργική τέχνη  που επιδέχονταν το γόνιμο έδαφος της και επιδίδονταν στην βιοτεχνία και το εμπόριο σε περιορισμένη ποσότητα.
Ανάμεσα σε αυτά τα κράτη υπήρχε μεγάλη αντίθεση ως προς την ηθική και πνευματική άποψη. Η ζυγαριά  στρεφόταν προς το κράτος των Αθηνών για το οποίο γράφει ο Πλάτων ότι στο κράτος της Αθήνας εκτιμούσαν την ομορφιά του σώματος και του πνεύματος και λάτρευαν τους καρπούς  του πνεύματος και  η αρμονία επικρατούσε ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις της.Το αθηναϊκό κράτος εκείνης της εποχής είχε μια διαφορετική κοινωνικοοικονομική και πολιτική οργάνωση.
Υποστηρίζει ο φιλόσοφος ότι το καθεστώς των παλαιών Αθηνών ήταν τότε προοδευτικό και δημιουργούσε μια αφάνταστη  εξωτερική πολιτική και  αφάνταστη εσωτερική συνοχή.Η κυρίαρχη τάξη που στην δικαιοδοσία της είχε την διοίκηση και ειδικότερα την άμυνα της χώρας,δεν γνώριζε την ατομική ιδιοκτησία,δεν γνώριζε  τη διαφορά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των δυο φύλων .Τα μέλη της κοινωνίας των παλαιών Αθηνών (παλαιών ως προς την εποχή του Πλάτωνα που έζησε στην Αθήνα από το 427 π.Χ. μέχρι το 347π.Χ.) κατοικούσαν σε κοινά οικήματα που βρισκόταν γύρω από τους ναούς της Αθηνάς και του Ηφαίστου και ήταν ομοτράπεζοι,έτρωγαν μαζί.Υπήρχε αυστηρός  καταμερισμός εργασίας και διάθεση για όσο το περισσότερον αρτιότερη και καλαίσθητη παραγωγή.
Αντίθετα στην Ατλαντίδα επικρατούσε το κοινωνικό  σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας και όλους τους κατοίκους είχε κυριεύσει η επιθυμία του πλούτου.Όσο για την αρχομανία και την πλεονεξία αυτές βάδιζαν μαζί και πήγαιναν παρέα.Η γαλήνη και η κοινωνική ειρήνη ήταν άγνωστες στο ατλαντικό αυτό κράτος.
Η αφήγηση του Πλάτωνα στον Κριτία διακόπτεται απότομα χωρίς να δίνονται άλλες πληροφορίες για τη διαμάχη ανάμεσα στα δυο αρχαία  σημαντικά  κράτη.
Ο ποιητής και πολιτικός,ο ρήτορας και φιλόσοφος των αρχαίων Αθηνών και μαθητής του Σωκράτη, ο Κριτίας, ήταν πολύ μορφωμένος στα μέτρα της εποχής του βέβαια,ως μορφωμένος λόγιος  ασχολήθηκε με πολλά λογοτεχνικά είδη.Έτσι ασχολήθηκε και με την περιγραφή πολιτειών.Από τα βιβλία που έγραψε ο Κριτίας διασώθηκαν μέχρι των ημερών μας τμήματα μόνον από ολόκληρο το έργο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου