Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Η Νίνα άνοιξε την πόρτα.Τους κοίταζε  με έκπληξη.
-Καλημέρα,Νίνα.είναι η Giana και ο σύντροφος της Franz.
-Ελάτε,περάστε,καθίστε στο σαλόνι.Τι κάνεις,κορίτσι μου. Την άγγιζε, της μιλούσε στοργικά.Ο κύριος Ερρίκος μας διηγήθηκε  την περιπέτεια με την...
Η Άννα έκανε νοήματα στη Νίνα να μη συνεχίσει να μιλά στη Giana γι αυτό που της  συνέβη.Η Νίνα κατάλαβε και άλλαξε κουβέντα.Στράφηκε προς τον Franz,τον κοίταξε με  συμπόνοια και τον ρώτησε,τι κάνει και αμέσως μετά.Τι θέλετε να σας προσφέρω? Στην καφετιέρα έχω γαλλικό καφέ  και στην τσαγιέρα έχω τσάι του βουνού,ελληνικό τσάι,από τα ελληνικά βουνά.Είναι το αγαπημένο του κυρίου μου.Μα σήμερα έφυγε βιαστικός το πρωί και δεν ήπιε ούτε μία ρουφηξιά,είπε η Νίνα  με παράπονο.
-Μην ανησυχείς Νίνα,ο κύριος Ερρίκος,χθες βράδυ στο δείπνο, μου μίλησε για την πολύ πρωινή εργασία,που έχει σήμερα.
- Με  ηρέμησες,Άννα...ευχαριστώ,κορίτσι μου... τι να σας προσφέρω? τι θα πάρετε? ρώτησε τον Franz.
-Ένα τσάι του βουνού θα το έπινα. Είναι η πρώτη φορά που το δοκιμάζω.Κάτι καλό θα προσφέρει στον οργανισμό μας ,αφού το προτιμά ο κύριος Ερρίκος.
-Προσφέρει ηρεμία,λέει ο κύριος μου,που συνηθίζει να πίνει μία κούπα μετά το δείπνο. Όχι πως δεν προτιμά  και το τσάι κεϋλάνης.
Ο κύριος μου λέει,ότι το τσάι κευλάνης περιέχει ουσίες που  ξυπνούν τον οργανισμό και μας κάνουν περισσότερο δραστήριους. Giana,τι θα πάρεις,κορίτσι μου.
-Κυρία Νίνα, μπορώ να έχω ένα ποτήρι νερό?
-Μόνο νερό θέλεις,κορίτσι μου?
-Ναι,κυρία Νίνα,ο Δόκτορ Gebar και η Άννα μου είπαν να πίνω άφθονο νερό.
-Όπως προτιμάς,κορίτσι μου. Άννα,εσύ τι θα πάρεις?
-Νίνα,μπορείς να μου ετοιμάσεις έναν ελληνικό καφέ?
- Άννα,λυπάμαι,αλά δεν ξέρω να ετοιμάζω ελληνικό καφέ.
-Νίνα,δεν σου έμαθε ο κύριος Ερρίκος?
-Άννα,ο κύριος μου,σπάνια πίνει ελληνικό καφέ Πολλές φορές τα απογεύματα,όταν έχει πολύ  δουλειά στο γραφείο του,εδώ στο σπίτι, ετοιμάζει μόνος του ελληνικό καφέ,που λέει ότι η καφείνη που περιέχει τον ζωογονεί.Λέει ο κύριος μου,ότι ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έδωσε στο Μωάμεθ τον καφέ  για να του χαρίσει δύναμη και αντοχή.
-Εγώ γνωρίζω,ότι η  ιστορία του καφέ ξεκινά από την Αιθιοπία.
- Giana,πίνεις καφέ?
-Ναι,πίνω αρκετό καφέ,έπινα θέλω να πω.Μέχρι και τρεις καφέδες την ημέρα.Πώς αλλιώς θα άντεχα τη σκληρή εργασία κοντά σε ηλικιωμένα άτομα.
-Θέλεις,Giana,να σου φέρω?πάω στην  κουζίνα να ετοιμάσω και για μένα. Νίνα,πάμε στην κουζίνα να σου δείξω την ετοιμασία του ελληνικού καφέ.
-Άννα,να σερβίρω τα παιδιά πρώτα.Η Giana διψά...
-Τι ωραίο ρόφημα,είπε ο Franz,που ήπιε λίγο από το ζεστό τσάι του βουνού,που έφερε η Νίνα.
-Τι ωραίο χρώμα,είπε η Giana,που κοίταξε την κούπα που έπινε ο Franz.
-Θέλεις, Giana να δοκιμάσεις? είναι πολύ νόστιμο και αρωματικό.
-Βλέπω,ότι έχει παρόμοιο χρώμα,ροζ χρώμα,όπως και το τσάι κεϋλάνης.
-Μήπως άλλαξες γνώμη,κορίτσι μου? θέλεις να σου φέρω μία κούπα με τσάι του βουνού?
-Αφήστε,κυρία Νίνα,αν θέλει η Giana,θα πιει από το δικό μου.Έχει δίκιο ο Ερρίκος είναι αρκετά χαλαρωτικό.
-Όχι,ευχαριστώ,δε θέλω.Κυρία Νίνα,θα πιω το νερό που μου έδωσες και θα περιμένω τον καφέ,που θα ετοιμάσει η Άννα,αν μου δίνει την άδεια.
-Ναι,Giana,αν  θέλεις τόσο πολύ να πιεις, μη διστάζεις.πιες λίγο.
-Πάμε Νίνα στην κουζίνα.
Έχεις,Νίνα,ελληνικό καφέ?
-Έχω,Άννα,εδώ στο κουτί αυτό το τενεκεδένιο. Είναι δώρο από τη μητέρα του,την κυρία Ασημίνα.
Είναι ειδικό για τη  φύλαξη του καφέ,να μη χάνει το άρωμα του.
-Ναι,Νίνα,το γνωρίζω.
-Άννα,θα μου δείξεις,πώς τον ετοιμάζεις?
-Ευχαρίστως.Για να ψήσουμε τον καφέ παίρνουμε ένα μπρίκι.Έχεις μπρίκι ,Νίνα?
-Όχι,Άννα,έχω ένα μικρό κατσαρόλι. Αυτό.Εδώ βράζω όλα τα ροφήματα.
-Στο κατσαρόλι αυτό,μπορώ να ψήσω καφέ για μένα και τη Giana. Νίνα,στο ντουλάπι σου δε βλέπω φλυτζάνια για  καφέ.
-Δεν έχω,Άννα.
-Δεν πειράζει,Νίνα,θα υπολογίσω το νερό με το μάτι και θα μετρήσω με τη συνηθισμένη κούπα.
-Μέτρησε ,Άννα,το νερό να είναι στο μισό της κούπας και λίγο λιγότερο.
-Θα  κάνω,όπως λες,Νίνα. Θέλω και ένα κουταλάκι να μετρήσω τον καφέ. Σε κάθε άτομο αναλογεί ένα κουταλάκι καφέ και  ενάμιση  κουταλάκι ζάχαρη,αν τον πίνουμε γλυκό. Δες,Νίνα,αναδεύουμε να ενωθεί ο καφές με τη ζάχαρη και περιμένουμε να ψηθεί.
Η Άννα,όσο περίμεναν να ψηθεί ο καφές,μιλούσε χαμηλόφωνα στη Νίνα. Της εξηγούσε,γιατί ο κύριος Ερρίκος έφυγε πολύ πρωί.
-Ανησύχησα,Άννα,που ο κύριος μου,έφυγε πολύ πρωί.Έφυγε,πρώτη φορά,χωρίς να πάρει πρωινό.
-Μην ανησυχείς,Νίνα.Ο κύριος Ερρίκος,είναι πολύ ανήσυχος μετά από το συμβάν της Giana.Μου έλεγε χθες βράδυ στο δείπνο,ότι απεφάσισε να τρέχει ο ίδιος στις αρμόδιες υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση των πελατών του.Να συγκεντρώνει τα πιστοποιητικά τους και να τα καταθέτει ο ίδιος στον ασφαλιστικό τους φορέα.
-Τόσο δειλός είναι ο κύριος μου? Η πελατεία του είναι όλο γυναίκες?
-Νίνα,και στους άνδρες μπορεί να συμβεί.
-Αιμορραγούν και οι άνδρες,Άννα?
-Ναι,Νίνα,από το έντερο.
-Ω! Άννα,φοβάμαι,ο άνδρας μου βρίσκεται στην αγορά.
-Μη φοβάσαι, Νίνα.Οι πελάτες του κυρίου Ερρίκου,είναι άρρωστοι..Ξέρεις πόσους νοσηλεύουμε κάθε μέρα?
-Ο καφές φούσκωσε,Άννα.
-Ευχαριστώ,Νίνα,έχει και ωραίο καϊμάκι.
-Λες,Άννα, καϊμάκι,αυτόν τον πυκνό αφρό που έβγαλε ο καφές?
-Ναι.Νίνα,αυτό δείχνει,ότι ο καφές πέτυχε.
-Τι ωραίο άρωμα,που έχει.Θέλω κι εγώ ένα ελληνικό καφέ.
-Δημήτρη μου,ξύπνησες?
-Ναι,Άννα μου. Τι έγινε? Πήρε η Giana εξιτήριο?
-Δημήτρη μου, πριν λίγο ήρθαμε.Μας έφερε μέχρις εδώ ο Δόκτορ Gebar.
- Ήρθε  εδώ ο Δόκτορ Gebar?
-Όχι,Δημήτρη μου,μας άφησε και έφυγε.Γεννάει ο κόσμος,Δημήτρη μου. Στο σαλόνι είναι η Giana με τον Franz.Πάμε να τους γνωρίσεις. Νίνα, φέρε τους καφέδες.
Έπιναν ήρεμα τα ροφήματα τους,μετά τις συστάσεις. Η Άννα έδωσε τον καφέ της στον Δημήτρη και πήγε να ετοιμάσει άλλον.
Ο Franz με τον Δημήτρη συνομιλούσαν.
-Γνωρίζεστε?ρώτησε η Άννα,που ήλθε από την κουζίνα με την κούπα της με τον καφέ και τους είδε να συζητούν πολύ φιλικά.
Ο Franz την κοίταξε και της είπε,ότι γνώρισε τον Δημήτρη στην πρώτη παρουσία της μεταπτυχιακής του εργασίας.
-Η εργασία σου ήταν εξαιρετική,Δημήτρη.
-Ευχαριστώ,Franz.
-Franz,είσαστε συνάδελφοι?
-Όχι,Άννα, εγώ είμαι μουσικός.Παίρνω τα μεταπτυχιακά μου στη Βιέννη.
-Ναι,Franz,το γνωρίζω.Πώς συνέβη η γνωριμία σας με τον Δημήτρη.
Άννα μου,ο Franz με θυμήθηκε.Εγώ,πού να θυμάμαι τόσο
 κόσμο που μου έδινε το χέρι του εκείνη την ημέρα.Τόσους  ανθρώπους,που μου έδιναν συγχαρητήρια.
-Ήμουν κι εγώ ανάμεσα τους.Μου αρέσει να παρακολουθώ σεμινάρια και παντός είδους μεταπτυχιακές παρουσιάσεις εργασιών. Ο φίλος μου, ο Έρη, είναι μεταπτυχιακός,με κάλεσε.Μου αρέσει η παρέα του. Μου διηγείται όμορφες ιστορίες από τους σημαντικούς προγόνους του,που είναι Έλληνες.
-Αλήθεια,Franz? θα μας πεις?
-Ο προ παππούς του Έρη,ο Χαβιέρος,ήταν ένας Βαυαρός στρατιωτικός γιατρός,ο οποίος επί Όθωνος βρέθηκε στην Ελλάδα να προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες, απέκτησε και ελληνική ιθαγένεια.Εκεί στην Ελλάδα γνώρισε την προ γιαγιά του Έρη,την Αναστασία, που ήταν η κόρη κάποιου οπλαρχηγού,που δεν θυμάμαι το όνομα του.
-Εγώ θυμάμαι και θα σου πω, Franz.Ήταν ο Πάνος Γιολδάσης.
-Ναι,ακριβώς,Δημήτρη.Είναι ένας από τους προ παππούδες του Έρη.
-Ο προ πάππος του φίλου μου νυμφεύθηκε την Αναστασία και μετά,όταν πήρε τη σύνταξη του εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μόνιμα,στο Μεσολόγγι.
-Ωραία!ο φίλος σου κατάγεται από την όμορφη πατρίδα μας.
-Ναι,Άννα,από την μητέρα του.Από τον πατέρα του είναι γνήσιος Γερμανός.
-Δημήτρη μου,άλλη μία μορφή Ελληνογερμανικής φιλίας.
Franz,χαίρομαι πολύ που έχεις στενό φίλο, τον Χαβιέρο.
Γιατί αυτό είναι προφανώς το κύριο όνομα του φίλου σου.Το όνομα  Έρης,είναι το υποκοριστικό του.
-Τι εννοείς,Άννα,υποκοριστικό.
-Το χαϊδευτικό του.
Δημήτρη μου,η Giana πρόκειται να μείνει μερικές ημέρες στο σπίτι κοντά μας.
-Αγαπητέ μου,Franz, εσύ?
-Εγώ,Δημήτρη,συγκατοικώ ,με τον θείο μου,τον διευθυντή του ιδρύματος. Ο θείος μου,με φιλοξενεί.
-Καλώς,τότε παραχωρώ στη Giana το δωμάτιο μου.
Η Άννα κοίταξε έκπληκτη τον Δημήτρη.
-Μην εκπλήττεσαι,αγάπη μου.Μετακομίζω στο σπίτι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ, όσο καιρό χρειαστεί να με διδάξει τα μυστικά  της καλής συγγραφής μίας μεταπτυχιακής εργασίας.Δέχτηκα μεγάλη πίεση από τον Δόκτορα Αρμπέϊτερ και απεφάσισα να μετακομίσω εκεί.
-Εσύ,Άννα,να φροντίζεις τη Giana.
-Η Άννα, μας φροντίζει όλους.Είναι το καλύτερο κορίτσι.
-Ευχαριστώ,Νίνα με κάνεις και κοκκινίζω.
Δημήτρη μου, να μετακομίσεις στο σπίτι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ. Έχεις και τη δική μου την έγκριση.Έτσι όλοι θα είμαστε τακτοποιημένοι.