Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Το τασάκι,γεμάτο γόπες
αποτσίγαρα,
- και οι πόρτες κλειστές-
θρηνεί τα βελούδινα  χείλια
που κάπνιζαν, που το άγγιζαν.
Μονότονα  βράδια
μέσ'στης μοναξιάς το δείλι
τα τσιγάρα που κάπνιζαν
τα γλυκά της τα χείλη.
Τα δύο δάχτυλα της
- ρόδινα δάχτυλα -
μαύρα τριαντάφυλλα
πληγή μες στη καρδιά της.
Στο ταβάνι ανεβαίνουν
δαχτυλίδια  οι γκρίζοι καπνοί
- σκουριάς σχηματισμοί-
και της πίσσας  σκοτάδι.
Όνειρο  ξεχασμένο
μέσα στις γόπες σβησμένο.