Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Ο Ερρίκος υπακούοντας στη συμβουλή της Άννας,δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Η Αννα ήταν ο άνθρωπος,που, όλες  τις ημέρες της  νοσηλείας της Giana,περνούσε πολλές φορές την ημέρα από το δωμάτιο όπου ανάρρωνε, να της συμπαρασταθεί και να την παρηγορήσει. Ο Ερρίκος δεν έχασε χρόνο,έκανε όπως τον συμβούλευσε η Άννα,εκείνη γνώριζε.Έτρεξε στο ίδρυμα να συναντήσει τον ιερέα Ιερεμία..
Ο αγαπημένος της, ο Φρανζ ήταν ο βοηθός του.Χειριζόταν το εκκλησιαστικό όργανο,το αρμόνιο. Αναζήτησε τον διευθυντή του ιδρύματος,αλλά δεν τον βρήκε  στη θέση του,ήταν πολύ πρωϊ.
Αναζήτησε τον ιερέα  στο ίδρυμα και από εκεί του είπαν,ότι βρίσκεται στον ιερό ναό,όπου μετέβη αμέσως.Τελούσε την πρωινή καθιερωμένη λειτουργία μετά τον όρθρο,  με λιγοστούς  ανθρώπους, κυρίως μεγάλης ηλικίας,από τη γύρω περιοχή. Ο Ερρίκος  με ευλάβεια  περίμενε να τελειώσει  τη λειτουργία και τον πλησίασε με σεβασμό.Μίλησε ανοιχτά για την υπόθεση και τον παρακάλεσε σύντομα να επικοινωνήσει με τον βοηθό του.Αμέσως τώρα είπε ο σεβαστός ιερέας και μαζί με τον Ερρίκο πέρασαν στο γραφείο του από όπου τηλεφώνησε στον Franz.
Την επόμενη ημέρα η Άννα συνάντησε τη Giana στο διάδρομο του ορόφου και μαζί της είχε μια σύντομη συνομιλία με συμβουλές που της έδωσε να ακολουθήσει,όπως είπε, ο Δόκτορας της Μαιευτικής-Γυναικολογίας,ο δόκτορ Gebar.Την  ίδια στιγμή ακριβώς,ερχόταν βιαστικά ένα νεαρό παιδί,ήταν  ο Ftanz.Η  Giana έπεσε έκπληκτη στην αγκαλιά του και με κλάματα διηγήθηκε στον αγαπημένο της, τι είχε συμβεί.Χάσαμε το μωρό μας,είπε κλαίγοντας. Ο  Franz σκούπιζε τα δάκρυα της κλαίγοντας.
Έπρεπε να μου το έλεγες,είπε.Θα ανέβαλα την αναχώρηση μου και δεν θα είχε συμβεί.-Καλέ μου "μότσαρτ"δεν το γνώριζα ούτε κι εγώ,του είπε.Αν γνώριζα σε τι κατάσταση βρίσκομαι θα  φρόντιζα περισσότερο τον εαυτό μου και το μικρούλι μωρό μας.Δεν θα επιχειρούσα το ταξίδι εκείνης της ημέρας από το κτήμα στην Άνω Βαυαρία ως το Μόναχο.
Η απόσταση δεν είναι και πολύ μεγάλη.Τι σε πείραξε,Giana?
-Η κούραση,αγάπη μου.Ήμουν κουρασμένη και το σύντομο αυτό ταξίδι με κούρασε πιο πολύ.
-Αγάπη μου,πάμε στο δωμάτιο να πάρουμε τα πράγματα σου και φεύγουμε.Θα μας φιλοξενήσει ο θείος μου.
-Αγάπη μου δεν μπορούμε έτσι εύκολα να φύγουμε. Αυτό θα γίν ει,αν μας επιτρέψει ο Δόκτορ Gebar.
- Ο Δόκτορ Gebar?
-Ναι,αγαπημένε μου,είναι ο Δόκτορ που με επιβλέπει,που παρακολουθεί την περίπτωση μου και η Άννα,είπε και έδειξε την Άννα,που παρακολουθούσε χαμογελαστή.
-Τι κάνετε?είπε ο Franz και της έδωσε το χέρι του.Η άσπρη ιατρική στολή της, γέμισε τον Franz  με δέος.
-Η Άννα είναι η βοηθός του καθηγητή Genar που ενήργησε ταχύτατα στη μεταφορά μου από το γραφείο του κυρίου Ερρίκου στην πανεπιστημιακή κλινική.Ο Franz κοίταζε  έκπληκτος  τα δύο κορίτσια και εντύπωση του έκανε η τρυφερότητα που έδειχνε η Άννα στη Giana.Η Άννα είναι οικότροφος στο σπίτι  του Ερρίκου και της Ηelga της κόρης της φράου Χίλντα,είπε η Giana.
-Ευχαριστώ πολύ,σας ευχαριστώ πολύ,είπε ο Franz σην Άννα συγκινημένος.
-Το καθήκον μου επιβάλλει,κύριε,είπε η Άννα.
-Ο καθηγητής Gebar επιτρέπει την αναχώρηση της από την πανεπιστημιακή κλινική  όχι όμως και την αναχώρηση της από την πόλη. Δεν επιτρέπει για μερικές ημέρες η Giana να μετακινηθεί με οποιονδήποτε μεταφορικό μέσον.
-Χρειάζεται ξεκούραση,καταλαβαίνω,είπε ο Franz.
-Nαι,κύριε,ξεκούραση και επίβλεψη,που μονάχα εγώ μπορώ να προσφέρω στη Giana αυτές τις ημέρες,που θα παραμείνει  κοντά μας.
-Κοντά σας? ρώτησαν μαζί και τα δύο παιδιά.
-Ναι,κορίτσι μου,είπε η Άννα.Έχω συννενοηθεί με τον κύριο Ερρίκο.Αυτές τις ημέρες θα φιλοξενηθείς στο σπίτι τους.
-Ναι,Άννα,ευχαριστώ.Θέλω πολύ.
-Εσείς Franz?
-Eγώ, συγκατοικώ με τον θείο μου,τον διευθυντή του ιδρύματος
-Θα μας συνοδεύσετε? ρώτησε η Άννα τον Ftanz.
-Ναι.Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.Θέλω να βρίσκομαι  κοντά  της.
-Ναι,Franz, σε θέλω κι εγώ κοντά μου.
Ο Δόκτορ Gebar θεώρησε επιβεβλημένο καθήκον να τους μεταφέρει ο ίδιος με προσεχτική οδήγηση στο σπίτι του Ερρίκου και της Helga.Χτύπησαν το κουδούνι της πόρτας.
Η Νίνα έτρεξε να ανοίξει την πόρτα.