Ο Δημοσθένης συνέχεια
Ο σπουδαιότερους από τους λόγους του Δημοσθένη είναι
ο "Περί Στεφάνου"λόγος,ο οποίος αποτελεί πρότυπο ύφους
και μνημείο ρητορικής δεινότητας,όπου ο ρήτορας επιδίδεται σε απολογισμό της πολιτικής του δραστηριότητας και συγκρίνει τον βίο του με τον βίο του ρήτορα Αισχίνη και πολιτικού αντιπάλου του,στον οποίον επιτίθεται δριμύτατα Εκεί αναφέρει ότι η πολιτική του Αισχίνη είναι προδοτική,ενώ με τη δική του πολιτική,λέγει, υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Αθήνας. Ο Δημοσθένης ήταν πολύ πιστικός στα επιχειρήματα του και η ετυμηγορία του καταδικαστική για τον Αισχίνη,ο οποίος εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στη Ρόδο.
Αλλά και η τύχη του Δημοσθένη δεν ήταν καλύτερη.
Τον κατηγόρησαν,ότι πήρε είκοσι τάλαντα από τα χρήματα που έφερε στην Αθήνα ο Άρπαλος για να τον βοηθήσει να δραπετεύσει.
Όταν μετά από χρόνια τα πράγματα στην Ελλάδα άλλαξαν και στο προσκήνιο της πολιτικής εμφανίστηκε ο υιός του βασιλιά Φίλιππου ο Μέγας Αλέξανδρος τότε και η πολιτική του Δημοσθένη, μέχρις σε ένα σημείο τουλάχιστον,είχε πια ξεπεραστεί και όταν ο Μέγας Αλέξανδρος το 323 π.Χ.απεβίωσε,ο Δημοσθένης βρισκόταν στην Τροιζήνα φυλακισμένος,γιατί είχε δωροδοκηθεί για να βοηθήσει τον Άρπαλο,τον θησαυροφύλακα του Μέγα Αλέξανδρου να δραπετεύσει. Αργότερα οι Αθηναίοι τον ανακάλεσαν,αλλά ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει, εγκατέστησαν οι Μακεδόνες στην Αθήνα Μακεδονική φρουρά Ο Αλέξανδρος απαίτησε να παραδοθεί ο Δημοσθένης,ο οποίος με τους λόγους του επετίθετο εναντίον του και εναντίον του πατέρα του.Τότε ο Δημοσθένης κατέφυγε, για να προστατευθεί, στο Ναό του Ποσειδώνα στη Καλαβρία.Καλαβρία είναι η σημερινή νήσος Πόρος. Εκεί ο Δημοσθένης αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί από τους άνδρες του Αντίπατρου,ο οποίος είχε εκλεγεί στρατηγός και αυτοκράτωρ της Ευρώπης.Ήταν Οκτώβρης του έτους 322 π.Χ. ένα χρόνο μετά το θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου.
Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου πολλές Ελληνικές πόλεις και η Αθήνα επαναστάτησαν όχι όμως για πολύ χρόνο.Τελικά παραδόθηκαν στην Μακεδονική αυτοκρατορία και από εδώ αρχίζει η Ελληνιστική εποχή της Ελλάδας, υπό την κυριαρχία των Μακεδόνων.Μετά από αρκετά χρόνια,περίπου μισό αιώνα, οι Αθηναίοι εκτίμησαν την διορατικότητα του Δημοσθένη και τις πολιτικές του θέσεις και τον τίμησαν με ένα χάλκινο αδρειάντα που ανήγειραν στην αγορά των Αθηνών,στη βάση του οποίου έγραψαν το επίγραμμα.
"είπερ ίσην ρώμην,γνώμην,Δημόσθενες είχες/ ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν, Άρης Μακεδών"= Αν Δημοσθένη,όπως είχες γνώση,είχες και δύναμη δεν θα κυβερνούσε την Ελλάδα ο Μακεδονικός Θεός του πολέμου Άρης.
Αρκετοί από τους λόγους του Δημοσθένη έχουν φτάσει μέχρι των ημερών μας.Έχουν γίνει πολλές επανεκδόσεις και πολλές μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και πολλές μελέτες έχουν γίνει,γιατί η αξία που έχει ο Δημοσθένης στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία τον καθιστούν τον κυριότερο εκπρόσωπο του ανθρώπου που είναι πιστός στους θεσμούς της πατρίδας του.
Ο σπουδαιότερους από τους λόγους του Δημοσθένη είναι
ο "Περί Στεφάνου"λόγος,ο οποίος αποτελεί πρότυπο ύφους
και μνημείο ρητορικής δεινότητας,όπου ο ρήτορας επιδίδεται σε απολογισμό της πολιτικής του δραστηριότητας και συγκρίνει τον βίο του με τον βίο του ρήτορα Αισχίνη και πολιτικού αντιπάλου του,στον οποίον επιτίθεται δριμύτατα Εκεί αναφέρει ότι η πολιτική του Αισχίνη είναι προδοτική,ενώ με τη δική του πολιτική,λέγει, υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Αθήνας. Ο Δημοσθένης ήταν πολύ πιστικός στα επιχειρήματα του και η ετυμηγορία του καταδικαστική για τον Αισχίνη,ο οποίος εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στη Ρόδο.
Αλλά και η τύχη του Δημοσθένη δεν ήταν καλύτερη.
Τον κατηγόρησαν,ότι πήρε είκοσι τάλαντα από τα χρήματα που έφερε στην Αθήνα ο Άρπαλος για να τον βοηθήσει να δραπετεύσει.
Όταν μετά από χρόνια τα πράγματα στην Ελλάδα άλλαξαν και στο προσκήνιο της πολιτικής εμφανίστηκε ο υιός του βασιλιά Φίλιππου ο Μέγας Αλέξανδρος τότε και η πολιτική του Δημοσθένη, μέχρις σε ένα σημείο τουλάχιστον,είχε πια ξεπεραστεί και όταν ο Μέγας Αλέξανδρος το 323 π.Χ.απεβίωσε,ο Δημοσθένης βρισκόταν στην Τροιζήνα φυλακισμένος,γιατί είχε δωροδοκηθεί για να βοηθήσει τον Άρπαλο,τον θησαυροφύλακα του Μέγα Αλέξανδρου να δραπετεύσει. Αργότερα οι Αθηναίοι τον ανακάλεσαν,αλλά ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει, εγκατέστησαν οι Μακεδόνες στην Αθήνα Μακεδονική φρουρά Ο Αλέξανδρος απαίτησε να παραδοθεί ο Δημοσθένης,ο οποίος με τους λόγους του επετίθετο εναντίον του και εναντίον του πατέρα του.Τότε ο Δημοσθένης κατέφυγε, για να προστατευθεί, στο Ναό του Ποσειδώνα στη Καλαβρία.Καλαβρία είναι η σημερινή νήσος Πόρος. Εκεί ο Δημοσθένης αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί από τους άνδρες του Αντίπατρου,ο οποίος είχε εκλεγεί στρατηγός και αυτοκράτωρ της Ευρώπης.Ήταν Οκτώβρης του έτους 322 π.Χ. ένα χρόνο μετά το θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου.
Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου πολλές Ελληνικές πόλεις και η Αθήνα επαναστάτησαν όχι όμως για πολύ χρόνο.Τελικά παραδόθηκαν στην Μακεδονική αυτοκρατορία και από εδώ αρχίζει η Ελληνιστική εποχή της Ελλάδας, υπό την κυριαρχία των Μακεδόνων.Μετά από αρκετά χρόνια,περίπου μισό αιώνα, οι Αθηναίοι εκτίμησαν την διορατικότητα του Δημοσθένη και τις πολιτικές του θέσεις και τον τίμησαν με ένα χάλκινο αδρειάντα που ανήγειραν στην αγορά των Αθηνών,στη βάση του οποίου έγραψαν το επίγραμμα.
"είπερ ίσην ρώμην,γνώμην,Δημόσθενες είχες/ ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν, Άρης Μακεδών"= Αν Δημοσθένη,όπως είχες γνώση,είχες και δύναμη δεν θα κυβερνούσε την Ελλάδα ο Μακεδονικός Θεός του πολέμου Άρης.
Αρκετοί από τους λόγους του Δημοσθένη έχουν φτάσει μέχρι των ημερών μας.Έχουν γίνει πολλές επανεκδόσεις και πολλές μεταφράσεις σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και πολλές μελέτες έχουν γίνει,γιατί η αξία που έχει ο Δημοσθένης στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία τον καθιστούν τον κυριότερο εκπρόσωπο του ανθρώπου που είναι πιστός στους θεσμούς της πατρίδας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου