O Ρήτωρ Ισοκράτης
Ένας από τους πολύ σπουδαίους αττικούς ρήτορες είναι και ο Ισοκράτης,ο οποίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους δέκα σημαντικότερους διδασκάλους της Αρχαίας  Ελλάδας. και ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ιδέας,της ειρήνευσης,της πανελλήνιας ειρήνης με κοινό στόχο την αντιμετώπιση του εισβολέα,ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι Πέρσες.
Ο Ισοκράτης  γεννήθηκε στην Αθήνα το 436 π.Χ.από εύπορη οικογένεια.Ο πατέρας του ήταν κατασκευαστής αυλών.Ο αυλός ήταν πνευστό μουσικό όργανο αντίστοιχο με τη σημερινή ποιμενική φλογέρα.
Ο πατέρας του Ισοκράτη απέκτησε πολλά χρήματα από τη δουλειά του και διέθεσε  ένα σεβαστό ποσόν για την μόρφωση του Ισοκράτη.Ο Ισοκράτης μαθήτευσε πλησίον των  καλυτέρων φιλοσόφων  της εποχής  εκείνης,όπως ο Σωκράτης.
Ο πατέρας του όμως πτώχευσε στον πόλεμο,τον Πελοποννησιακό πόλεμο και έτσι αναγκάστηκε ο Ισοκράτης να εργαστεί ως λογογράφος.
Ο Ισοκράτης ήταν περισσότερο πρακτικός και προσγειωμένος άνθρωπος  και θεωρούσε κουραστικά τα επιχειρήματα του Πλάτωνα για την μεταφυσική,την ανθρώπινη φύση και την επιστημολογία.
Ο Ισοκράτης ήταν λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα,αλλά έζησε και συνέγραψε στα ίδια πολιτισμικά πλαίσια,στα  πλαίσια του Πελοποννησιακού πολέμου, στη διάρκεια του οποίου ανδρώθηκε και έζησε τη μετάβαση της πόλης-κράτος,Αθήνας από τον Χρυσού αιώνα έως την παρακμή της.
Η αρχική του επιθυμία ήταν να γίνει ρήτορας,αλλά μειονεκτούσε στη φωνή και στην εμφάνιση του μπροστά στο κοινό,προσόντα που θεωρούσε απαραίτητα σε ένα ρήτορα.Έτσι περιορίστηκε στη διδασκαλία της ρητορικής, ένα επάγγελμα που χάρισε στον Ισοκράτη φήμη και χρήμα.
Από όλον τον κόσμο,όπου υπήρχαν Έλληνες ερχόταν στον Ισοκράτη και πολλοί από τους μαθητές του έγιναν σημαντικοί ηγέτες.Ο Ισοκράτης συμβούλευσε τον Φίλιππο,τον βασιλιά της Μακεδονίας, να πάρει την ηγεμονία της Ελλάδας στα χέρια του να επιβάλει στους Έλληνες να συμφιλιωθούν να αντιμετωπίσουν τον περσικό κίνδυνο.
Ο Φίλιππος δεν ακολούθησε τη συμβουλή του ανδρός, όμως ο υιός του,ο Μέγας Αλέξανδρος και με την προτροπή του προσωπικού του δασκάλου,Αριστοτέλη, όρμησε στην Ασία .
Όσο περισσότερο χανόταν το ενδιαφέρον για την πολιτική ζωή, τόσο περισσότερο το πλήθος συγκέντρωνε τις ελπίδες του στις μεγάλες προσωπικότητες,οι οποίες εμφανίστηκαν τον τέταρτο π.Χ.αιώνα σε τόση αφθονία όσο ποτέ άλλοτε.
Αυτό έδειχνε,ότι η Ελλάδα μπορεί να σωθεί από την πολιτική της αδράνεια με την κυριαρχική επιβολή ενός δυναμικού προσώπου.
Ο Ισοκράτης και ο Ξενοφών,οι δύο Αθηναίοι ρήτορες,αφιερώνουν στους άνδρες της δράσης και του ξίφους λογοτεχνικά μνημεία.
Η Πανελλήνιος Ιδέα,η ιδέα της πανελλήνιας ειρήνης αποτελεί ένα από τα πιο σπουδαία  κηρύγματα προς τους Έλληνες
τον τέταρτο π.Χ. αιώνα, τον αιώνα με τις περισσότερες εσωτερικές φιλονικίες.