Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2017

φξό έργο του

Η συνέχεια για τον Αισχίνη και το συγγραφικό έργο του
Ο Αισχίνης υποστήριξε θερμότατα τη συμμαχία με τους Μακεδόνες και δεν υπάρχει αμφιβολία,ότι έπραξε αυτό  με τη σκέψη, ότι σε μια διηρημένη Ελλάδα έπρεπε να διαλέξουν να γίνει  ή συμμαχία ή κατάκτηση.
Ο Δημοσθένης όμως,όπως είπαμε,ήταν αντίθετος με τα σχέδια του Φιλίππου και κατηγόρησε τον Αισχίνη,ότι πρόδωσε στο Φίλιππο τα συμφέροντα της Αθήνας.Έτσι ο Δημοσθένης μαζί με τον Τίμαρχο,που ήταν Αθηναίος πολιτικός,ετοίμασαν μία κατηγορία εναντίον του Αισχίνη,την "γραφήν παρά πρεσβείας"στην οποίαν κατηγόρησαν τον Αισχίνη ότι παραμελούσε τα καθήκοντα του ως πρέσβης.Ο Αισχίνης κατάφερε να απαλλαγεί από τον Τίμαρχο,όταν τον κατηγόρησε ότι σπατάλησε την πατρική περιουσία και ότι  δεν είχε το δικαίωμα να αγορεύει δημοσίως έτσι ο Τίμαρχος έχασε τα πολιτκά του δικαιώματα.Μετά από δύο χρόνια έγινε η δίκη της παρά πρεσβείας ,στην οποίαν κατήγορος ήταν ο Δημοσθένης,ο οποίος απήγγειλε τον παρά πρεσβείας λόγον του και ο Αισχίνης απήγγειλε την απολογία του με τον ίδιο τίτλο.Ο Αισχίνης τα κατάφερε και απαλλάχθηκε από την κατηγορία.
 Μετά από τέσσερα χρόνια τον έστειλαν μαζί με άλλους,ως πυλαγόρας= αντιπρόσωπος, στο αμφικτυονικό συνέδριο στους Δελφούς.Η αντιπαλότητα του Αισχίνη προς τον Δημοσθένη ενισχύθηκε περισσότερο,όταν ο Κτησιφών έγραψε ένα  ψήφισμα,όπου  πρότεινε να στεφανωθεί ο Δημοσθένης με χρυσό στεφάνι κατά την εορτή των Διονυσίων.Ο Αισχίνης οργίσθηκε πολύ και κατάγγειλε τον Κτησιφόντα,ότι η πρόταση του είναι παράνομη.Η δίκη διεξήχθη με τον Αισχίνη κατήγορο του Κτησιφόντα  και συνήγορο τον Δημοσθένη.Έτσι  οι δύο αντίπαλοι βρέθηκαν αντίπαλοι ξανά στο δικαστήριο.
Στον λόγο του "Κατά Κτησιφόντα" ο Αισχίνης ασκεί έλεγχο
στις δημόσιες δραστηριότητες του Δημοσθένη,ο οποίος απαντά με τον Περί Στεφάνου λόγον,ο οποίος έκανε μεγάλη εντύπωση στους  δικαστές,οι οποίοι καταδίκασαν τον Αισχίνη σε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.Έτσι ο Αισχίνης εγκαταλείπει την Αθήνα και πηγαίνει  στην Έφεσο,από  όπου έφυγε, όταν ήρθε εκεί ο Μέγας Αλέξανδρος, από εκεί πήγε στη Ρόδο,όπου ίδρυσε ρητορική σχολή.Από τη Ρόδο αργότερα πήγε στη Σάμο,όπου το 314 π.Χ.και απεβίωσε.
Όπως οι λόγοι του Δημοσθένη που είναι μεταφρασμένοι σε όλες τις γλώσσες του κόσμου σε επαναλαμβανόμενες εκδόσεις, όμοια και οι ΄λόγοι του Αισχίνη προκάλεσαν  μεγάλη εντύπωση στους μεταγενέστερους ανθρώπους της επιστήμης και της Φιλολογίας  Η πρώτη έκδοση των λόγων του έγινε στη
Βενετία  την εποχή της Αναγέννησης,όπως και οι εκδόσεις τον δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα  στη Λειψία και στο Βερολίνο.



Ένας άλλος Αισχίνης είναι ο Αισχίνης ο Σωκρατικός,ο οποίος ήταν πιστός και ένθερμος οπαδός του φιλόσοφου Σωκράτη,μετά το θάνατο του οποίου  περιέπεσε  σε μεγάλη ένδεια και αναγκάστηκε να μεταβεί στις Συρακούσσες μετά από σύσταση των φίλων του προς τον τύραννο των Συρακουσσών Διονύσιο,όπου παρέμεινε μέχρι το θάνατο του Διονυσίου.Έπειτα ήλθε στην Αθήνα,όπου δίδαξε φιλοσοφία και ρητορική δεν ίδρυσε όμως σχολή,γιατί δεν είχε χρήματα..Ο Αισχίνης φημιζόταν στην αρχαιότητα ως ένας από τους σημαντικότεροτς σωκρατικούς.Με το όνομα του αναφέρονται ως γνήσιοι επτά διάλογοι μέσα από τους οποίους απεικονίζεται ο χαρακτήρας και το ήθος του Σωκράτη.Μερικοί είναι: o Αλκιβιάδης,ο Αντίοχος,ο Καλλίας,ο Μιλτιάδης.
Με το όνομα του σώζονται και επιστολές,αλλά δεν γνωρίζουμε αν είναι γνήσιες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου