Τα έργα που προστατεύουν από τις πλημμύρες
Τα ποτάμια έχουν τις ιδιομορφίες τους. και είναι ανάγκη να τις παίρνουμε σοβαρά υπόψιν,όταν σχεδιάζουμε και μελετούμε προστατευτικά μέτρα..
Η προστασία κατά μήκος των ποταμών πετυχαίνει με την
ανύψωση επιχωμάτων ή αναχωμάτων.
Η χωρητικότητα του ποταμού μπορεί να αυξηθεί:
Με την ευθυγράμμιση ή τη μεγέθυνση της διατομής της κοίτης του ποταμού
Με την αφαίρεση των εμποδίων και με την εκσκαφή του πυθμένα του ποταμού.
Τα νερά από τις πλημμύρες μπορούν να συγκεντρωθούν σε λίμνες-δεξαμενές προσωρινά κατά το μέτρο που η κοίτη του ποταμού μπορεί να τα μεταφέρει με ασφάλεια,όταν αφεθούν ελεύθερα.
Η φύτευση φυτών και δένδρων μπορεί να καθυστερήσει τη ροή του νερού στην επιφάνεια και έτσι να ελαττώσει την ποσότητα και την ένταση της ροής της πλημμύρας.
Ο άνθρωπος για να ελέγχει τις πλημμύρες πρέπει να συνεργάζεται με τη φύση σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιονδήποτε κλάδο της τεχνικής επιστήμης και αν συνεργάζετι.
Οι υποστηρικτές των διαφόρων αντιλήψεων που μιλάνε για τη χρησιμοποίηση του υδάτινου πλούτου,υποστηρίζουν το ένα ή το άλλο αντιπλημμυρικό ΄σύστημα και υποστηρίζουν,ότι το δικό τους είναι το τελειότερο.
Όμως αποδείχθηκε,ότι κανένα από αυτά δεν έχει γενική εφαρμογή,σε καμία περίπτωση.
Μία θεωρία,η οποία είναι ευρέως
διαδεδομένη είναι,ότι οι μεγάλες πλημμύρες μπορούν να ελεγχθούν με την κατασκευή ενός συστήματος,το οποίο να αποτελείται από μικρές λίμνες-δεξαμενές
και τεχνικούς παραποτάμους πράγμα το οποίο αποτρέπει την ανάγκη ανεγέρσεως αντιπλημμυρικών έργων.
Ο μεγάλος αριθμός μικρών φραγμάτων δεν συμφέρει οικονομικά και δεν μπορεί να απομακρύνει τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι μεγάλοι ποταμοί ή οι παραπόταμοι,λέγουν οι ειδικοί.
Γενικά όλοι οι ειδήμονες παραδέχονται ότι όλες οι μέθοδοι έχουν
τα δικά τους πλεονεκτήματα,τα οποία είναι ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη για να γίνεται ο προγραμματισμός υγιών και οικονομικά συμφερόντων έργων ελέγχου των πλημμυρών.
Ένα μονάχα σύστημα είναι κατάλληλο για μία δεδομένη λεκάνη ποταμού.
Κατά την κατασκευή του έργου αυτού είναι ανάγκη να λαμβάνεται υπόψη η δημιουργία μεγάλων και μικρών λιμνών-δεξαμενών,έτσι ώστε ο συνδυασμός αυτός να είναι πιο οικονομικός και συμφέρει περισσότερο από άποψη μηχανικής κατασκευής.
Γενικά οι μέθοδοι που εφαρμόζονται για τον έλεγχο των πλημμυρών έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και οι συνδυασμοί ων μεθόδων ποικίλουν ως προς την εφαρμογήν των ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες που συναντάμε σε κάθε μία τοποθεσία ή λεκάνη ποταμού.
Οι μέθοδοι αυτοί είναι:
H κατασκευή αναχωμάτων προς συγκράτηση των υδάτων και ο περιορισμός αυτών σε ορισμένες κοίτες απορροής
.
Η μεγέθυνση της χωρητικότητας ροής της φυσικής κοίτης προς αύξηση της κλίσης της ή της διατομής της.
Η κατασκευή διωρύγων βοηθητικών ή επείγουσας ανάγκης προς μεταφορά των υδάτων της πλημμύρας,τα οποία υπερβαίνουν τη δυναμικότητα απορροής της φυσικής κοίτης
Η κατασκευή λιμνών-δεξαμενών για την προσωρινή συγκράτηση
των υδάτων που πλημμυρίζουν.
Τα ποτάμια έχουν τις ιδιομορφίες τους. και είναι ανάγκη να τις παίρνουμε σοβαρά υπόψιν,όταν σχεδιάζουμε και μελετούμε προστατευτικά μέτρα..
Η προστασία κατά μήκος των ποταμών πετυχαίνει με την
ανύψωση επιχωμάτων ή αναχωμάτων.
Η χωρητικότητα του ποταμού μπορεί να αυξηθεί:
Με την ευθυγράμμιση ή τη μεγέθυνση της διατομής της κοίτης του ποταμού
Με την αφαίρεση των εμποδίων και με την εκσκαφή του πυθμένα του ποταμού.
Τα νερά από τις πλημμύρες μπορούν να συγκεντρωθούν σε λίμνες-δεξαμενές προσωρινά κατά το μέτρο που η κοίτη του ποταμού μπορεί να τα μεταφέρει με ασφάλεια,όταν αφεθούν ελεύθερα.
Η φύτευση φυτών και δένδρων μπορεί να καθυστερήσει τη ροή του νερού στην επιφάνεια και έτσι να ελαττώσει την ποσότητα και την ένταση της ροής της πλημμύρας.
Ο άνθρωπος για να ελέγχει τις πλημμύρες πρέπει να συνεργάζεται με τη φύση σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιονδήποτε κλάδο της τεχνικής επιστήμης και αν συνεργάζετι.
Οι υποστηρικτές των διαφόρων αντιλήψεων που μιλάνε για τη χρησιμοποίηση του υδάτινου πλούτου,υποστηρίζουν το ένα ή το άλλο αντιπλημμυρικό ΄σύστημα και υποστηρίζουν,ότι το δικό τους είναι το τελειότερο.
Όμως αποδείχθηκε,ότι κανένα από αυτά δεν έχει γενική εφαρμογή,σε καμία περίπτωση.
Μία θεωρία,η οποία είναι ευρέως
διαδεδομένη είναι,ότι οι μεγάλες πλημμύρες μπορούν να ελεγχθούν με την κατασκευή ενός συστήματος,το οποίο να αποτελείται από μικρές λίμνες-δεξαμενές
και τεχνικούς παραποτάμους πράγμα το οποίο αποτρέπει την ανάγκη ανεγέρσεως αντιπλημμυρικών έργων.
Ο μεγάλος αριθμός μικρών φραγμάτων δεν συμφέρει οικονομικά και δεν μπορεί να απομακρύνει τον κίνδυνο να πλημμυρίσουν οι μεγάλοι ποταμοί ή οι παραπόταμοι,λέγουν οι ειδικοί.
Γενικά όλοι οι ειδήμονες παραδέχονται ότι όλες οι μέθοδοι έχουν
τα δικά τους πλεονεκτήματα,τα οποία είναι ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη για να γίνεται ο προγραμματισμός υγιών και οικονομικά συμφερόντων έργων ελέγχου των πλημμυρών.
Ένα μονάχα σύστημα είναι κατάλληλο για μία δεδομένη λεκάνη ποταμού.
Κατά την κατασκευή του έργου αυτού είναι ανάγκη να λαμβάνεται υπόψη η δημιουργία μεγάλων και μικρών λιμνών-δεξαμενών,έτσι ώστε ο συνδυασμός αυτός να είναι πιο οικονομικός και συμφέρει περισσότερο από άποψη μηχανικής κατασκευής.
Γενικά οι μέθοδοι που εφαρμόζονται για τον έλεγχο των πλημμυρών έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και οι συνδυασμοί ων μεθόδων ποικίλουν ως προς την εφαρμογήν των ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες που συναντάμε σε κάθε μία τοποθεσία ή λεκάνη ποταμού.
Οι μέθοδοι αυτοί είναι:
H κατασκευή αναχωμάτων προς συγκράτηση των υδάτων και ο περιορισμός αυτών σε ορισμένες κοίτες απορροής
.
Η μεγέθυνση της χωρητικότητας ροής της φυσικής κοίτης προς αύξηση της κλίσης της ή της διατομής της.
Η κατασκευή διωρύγων βοηθητικών ή επείγουσας ανάγκης προς μεταφορά των υδάτων της πλημμύρας,τα οποία υπερβαίνουν τη δυναμικότητα απορροής της φυσικής κοίτης
Η κατασκευή λιμνών-δεξαμενών για την προσωρινή συγκράτηση
των υδάτων που πλημμυρίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου