Πόσο μου λείπει ο γλυκός μου ο Πατέρας.
Σαν αγριοπερίστερο ήταν φευγάτος.
Έφυγε όμως  αληθινά μία χειμωνιάτικη βραδιά με παγωνιά,στις 23 Δεκέμβρη, μέσα στο καφενείο της γειτονιάς  στην ηλικία των 94 ετών.
Όταν έπαιρνα τηλέφωνο σπανίως τον έβρισκα.Έπαιρνε όποτε ήθελε και όποτε μπορούσε.
Τι κάνετε,έλεγε.Να διαβάζετε.Αυτό ήταν και κλικ το τηλέφωνο.Ναι μπαμπά έλεγα μην ανησυχείς και τον άφηνα να  τρέχει στις ελιές  του και να ασχολείται με τα κοινά της ιδιαίτερης πατρίδας.
Όταν συναντιόμαστε όμως στις μεγάλες γιορτές όλης της χρονιάς,οι συναντήσεις μας ήταν συναρπαστικές
Ετοιμάζαμε ωραία εδέσματα, που  απολάμβανε και τιμούσε με τη δέουσα  κατανόηση  Ήταν πολύ χαρούμενος. Ήθελε όμως να κινείται ελεύθερος. Ήταν 85 χρονών,όταν ταξίδεψε  στο Λονδίνο,πήγε στη Βενετία,πέρασε από την Αυστρία,πήγε στην Πράγα . Ήταν ένας πετρίτης,ένας ελεύθερος αετός.Μα τα χρόνια δεν τον έφθαναν είχε πια φθάσει στα σκαλοπάτια των Σκυθών,όπως λέει ο Αισχύλος στον "Προμηθέα Δεσμώτη".
" Φθάσαμε πια στα σύνορα  του κόσμου,στα μονοπάτια των Σκυθών,στην ερημιά του ανθρώπου".
Γλυκέ μου Πατέρα
Χρόνια Πολλά
Καλά Χριστούγεννα