Αγαπητοί μου φίλοι την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011.
Βρεθήκαμε για άλλη μια φορά, στο κτήμα του θείου Ιωαννίκιου στα βόρεια ορεινά του νομού μας μέσα στις φορτωμένες από καρπό ελιές και στα αμπέλια με κάθε είδους σταφύλια.Η εορτή του αγίου Αρσενίου ήταν η αφορμή και έγινε η αιτία για άλλη μια φορά να συναντηθούμε,να ευχηθούμε,να ανταλλάξουμε δώρα,ευχές,φιλιά και γνώμες περί γεωργικών και άλλων κοινωνικών αναζητήσεων.Το τηλεφώνημα που πήραμε ανήμερα της εορτής του αγίου, μας προσκαλούσε στο κτήμα του θείου να ευχηθούμε στο μικρότερο γιο του Χρόνια Πολλά για τη γιορτή του και ένα Καλώς Όρισε στη πατρίδα,κοντά στην οικογένεια του την πατρική.Ο Αρσένης ή Σέν,όπως είναι ευρύτερα γνωστός στους φίλους του και όπως τον ονομάζουν τα πρόσωπα της δικής του οικογένειας, που εν τω μεταξύ δημιούργησε παραμένοντας στην ξένη χώρα για 30 ακριβώς χρόνια.
Στα 20 χρόνια του μετά από τις ναυτικές σπουδές του που πραγματοποίησε στο γυμνάσιο και στο λύκειο όπου φοιτούσε,"μπάρκαρε"χρησιμοποιώ τη λέξη των ναυτικών,ναυτολογήθηκε και ανέλαβε τα καθήκοντα του τρίτου καπετάνιου σε ένα εμπορικό πλοίο που ταξίδευε σε όλα τα λιμάνια του κόσμου μεταφέροντας εξαγωγικά προϊόντα.Επί μια δεκαετία το εμπορικό πλοίο τους προσάραξε στα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου.Ο Σεν, ο πολυταξιδεμένος Αρσένης, που ποτέ δεν έχασε την Ελληνικότητα στη σκέψη, παντρεύτηκε μια ωραία γυναίκα που εργαζόταν σε μια ναυτιλιακή εταιρία στο Πουερτορίκο και που ήταν εγγονή Έλληνα ναυτικού,ο οποίος γνώρισε τη Πορτορικανή γιαγιά της και την έκανε γυναίκα του,όπως συμβαίνει και στα παραμύθια.Αυτό που δε γνωρίζω είναι αν ο Έλληνας παππούς της γυναίκας του Αρσένη κατάγονταν από το χωριό της καταγωγής του,όπου βρίσκεται το πατρογονικό κτήμα του πατέρα του,θείου Ιωαννίκιου.
Τέτοιες συμπτώσεις μια στις τόσες μπορείς να συναντήσεις.Με προθυμία δέχτηκα την πρόσκληση και έτρεξα αυτή τη φορά φορτωμένη με δώρα,μάλλινες μπλούζες και βαμβακερές κάλτσες,για τον θείο και τη θεία. Να αντιμετωπίσουν το κρύο του Χειμώνα με ζεστά ρούχα,καθώς οι εργασίες τους είναι υπαίθριες και αναγκαστικά παραμένουν πολλές ώρες έξω στο κρύο,στον ύπαιθρο χώρο, για να τις πραγματοποιήσουν.Τώρα είναι έτοιμες οι κατάφορτες ελιές να δώσουν τον πολύτιμο καρπό τους.
Γνώρισα τον Αρσένη,έναν μεσήλικα καπετάνιο που η αλμύρα της θάλασσας είχε αφήσει τα ίχνη της στο όμορφο πρόσωπο του.Ήταν ο ίδιος ο θείος Ιωαννίκιος,τριάντα χρόνια νεότερος.Και την ωραία Πορτορικανή σύζυγος του, τέλεια μεταποιημένη σε Ελληνίδα σύζυγο.Ο Αρσένης διατηρούσε και στην ξένη χώρα τα έθιμα και τα ήθη της πατρίδας του και πέτυχε να εξελληνίσει,να μετατρέψει σε Ελληνίδα τη γυναίκα του.Τα πέντε παιδιά του ήταν εκ καταγωγής από τον πατέρα Έλληνες οπότε δεν χρειάστηκε να καταβάλλει μεγάλο κόπο γι αυτή την εθνική μετατροπή.Σ'αυτό βοήθησε και ο θείος με όλες του τις δυνάμεις.Τα προϊόντα,τα γευστικότατα προϊόντα του,αυγά,ελιές επιτραπέζιες,κρασιά, λάδια,οπωρικά,ζυγούρια και κοκόρια έφθαναν στα χέρια του Αρσένη με τα καράβια της εταιρείας της οποίας εν τω μεταξύ είχε αναρριχηθεί στην ιεραρχία.Έγινε δεύτερος καπετάνιος και τώρα με την επιστροφή του στην πατρίδα έφερε τον τίτλο του πρώτου.
Ο θείος Ιωαννίκιος ήταν πολύ ευτυχισμένος και δεν έκρυβε τη χαρά του.Η ζωή του συνέχιζε γι αυτόν να έχει καινούριο νόημα,αφού τώρα αυτός και η σύζυγος του είχαν να μεγαλώσουν τα εγγόνια τους.Με τη δύναμη του Θεού δεν ήταν ένα ή δύο ήταν τέσσερα αγοράκια και δύο κοριτσάκια γερά και δυνατά, διαπαιδαγωγημένα με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη από τον πατέρα τους, που έδειχνε φανερά την πατρική και συζυγική αγάπη του στην οικογένεια του.Κάθε στιγμή ήταν πρόθυμος να εκτελέσει τις επιθυμίες τους με ιδιαίτερη φροντίδα τώρα περισσότερο που ήταν οι πρώτες ημέρες της εγκατάστασης τους στο νέο περιβάλλον.Μου έκανε εντύπωση η σύμπτωση των ονομάτων υιού και πατέρα με τις τόσο κοντινές εορτές των αγίων που φέρουν το όνομα τους.
Την απορία μου στην ερώτηση μου αν υπάρχει κάποιος παππούς με το όνομα Αρσένης μου απάντησαν συγχρόνως και οι δύο,ο θείος και η θεία,οι γονείς του Αρσένη, με μια λαμπερή ματιά και με γελαστά πρόσωπα.Ότι Ο Αρσένης είναι το πέμπτο τους παιδί,είναι το μικρότερο παιδί τους και το όνομα του προήλθε από τον άγιο που γιόρταζε την ημέρα που γεννήθηκε.Έχει και τα γενέθλια του είπα έκπληκτη από την καινούρια ανακάλυψη που έκανα.Ακριβώς μου είπαν σήμερα ο Αρσένης έχει και τα γενέθλια του.Μεγάλο παιδί τώρα γιορτάζουμε την ονομαστική εορτή του.Πού να βρούμε τώρα τόσα πολλά κεράκια να σβήσουμε στην τούρτα των γενεθλίων του,είπε η θεία.Το μόνο εύκολο θεία της είπα.Ναι;μου είπε.Πως θα βρούμε τόσα κεράκια;Μη νοιάζεσαι θεία της είπα.Ετοίμασε τα υλικά για το φτιάξιμο μιας πίτας που θα κόψουμε αντί τούρτας,είναι το ίδιο,η σημασία είναι ότι θα σβήσουμε τα κεράκια να ευχηθούμε και να τραγουδήσουμε το τραγουδάκι των γενεθλίων το "Χαρούμενα Γενέθλια".
Τα παιδιά θα διασκεδάσουν και θα χαρούν. Παίρνω θεία το αυτοκίνητο και πάω μέχρι την πόλη σε λίγο θα σου φέρω τα κεράκια.Πόσα να φέρω;Πόσα χρόνια γιορτάζει σήμερα ο ξάδελφος θεία;Γίνεται 52 χρονών κόρη μου,είπε η θεία.Επομένως θεία θέλουμε 51 κεράκια.Όχι κόρη μου 52 κεράκια θέλουμε.Αμέσως θεία πηγαίνω και έρχομαι σε λίγο με τα κεράκια.Κατέβηκα στη πόλη και πήγα κατευθείαν στο μεγαλύτερο ζαχαροπλαστείο της,αγόρασα τη μεγαλύτερη τούρτα που είχε και ζήτησα να μου δώσουν και 52 κεράκια γενεθλίων.Η υπάλληλος μου έφερε δύο κεριά με το σχήμα των αριθμών 5 και 2 που στην κορυφή τους πρόβαλε το φιτίλι.Κατενθουσιασμένη έφτασα στο κτήμα,έδειξα το καινούριο μου εύρημα στη θεία που κόντεψε να λιποθυμήσει από τη νέα εφεύρεση του ανθρώπινου νου.Ένα ποτήρι νερό ζήτησε.Δεν έχω φαντασία μου είπε.Δε πειράζει της λέω είσαι πρακτικός άνθρωπος θεία. Ο κόσμος τώρα χρειάζεται πρακτικούς ανθρώπους.Της έδειξα την τούρτα.Τα μάτια της δάκρυσαν,πίνει το υπόλοιπο νερό και...φεύγα της λέω πήγαινε να μας ετοιμάσεις και την πίτα!Έχω έτοιμη κολοκυθόπιτα απαντά,αλλά αν θέλεις να ετοιμάσω και τυρόπιτα.Ότι μπορείς θεία ετοίμασε της είπα,πεινάω σαν λύκος.Μη μιλάς κόρη μου για λύκους μην ακούσει κανένας και έλθει προς τα εδώ.Να ανάψουμε φωτιά της είπα θα φοβηθεί και θα φύγει.Ναι! πάω να ανάψω φωτιά έξω και να ψήσω την πίτα στο ταψί με το σκέπασμα του που ζεσταίνω στη φωτιά για να ψηθούν τα επάνω φύλλα τις πίτας.
Τι εδέσματα φάγαμε,τι κρασιά καταναλώσαμε,για την τριπλή γιορτή του Αρσένη. Των γενεθλίων. Της επιστροφής στην πατρίδα και της ονομαστικής του εορτής.Οι γονείς του τον κρατούσαν σφικτά αγκαλιά.Τα παιδιά χαρούμενα χτυπούσαν παλαμάκια ,βλέποντας εμάς τους μεγάλους να ξεσαλώνουμε με τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς. Με πρώτη να σέρνει το χορό,η θεία,ευτυχισμένη που είχε κοντά της το μικρό της Αρσένη τα εγγόνια και τη νύφη της.Με φιλοξένησαν το βράδυ στο ζεστό σπίτι τους.Δε με άφησαν να φύγω.Καταναλώσαμε μεγάλη ποσότητα ποτών με τα άφθονα και νόστιμα φαγητά τους.Ήταν αδύνατον να επιστρέψω την ίδια μέρα.Το ταξίδι της επόμενης μέρας ήταν πιο μεγάλο και η ξεκούραση ήταν αναγκαία.
Εύχομαι Χρόνια Πολλά αγαπητοί μου αναγνώστες με υγεία
Βρεθήκαμε για άλλη μια φορά, στο κτήμα του θείου Ιωαννίκιου στα βόρεια ορεινά του νομού μας μέσα στις φορτωμένες από καρπό ελιές και στα αμπέλια με κάθε είδους σταφύλια.Η εορτή του αγίου Αρσενίου ήταν η αφορμή και έγινε η αιτία για άλλη μια φορά να συναντηθούμε,να ευχηθούμε,να ανταλλάξουμε δώρα,ευχές,φιλιά και γνώμες περί γεωργικών και άλλων κοινωνικών αναζητήσεων.Το τηλεφώνημα που πήραμε ανήμερα της εορτής του αγίου, μας προσκαλούσε στο κτήμα του θείου να ευχηθούμε στο μικρότερο γιο του Χρόνια Πολλά για τη γιορτή του και ένα Καλώς Όρισε στη πατρίδα,κοντά στην οικογένεια του την πατρική.Ο Αρσένης ή Σέν,όπως είναι ευρύτερα γνωστός στους φίλους του και όπως τον ονομάζουν τα πρόσωπα της δικής του οικογένειας, που εν τω μεταξύ δημιούργησε παραμένοντας στην ξένη χώρα για 30 ακριβώς χρόνια.
Στα 20 χρόνια του μετά από τις ναυτικές σπουδές του που πραγματοποίησε στο γυμνάσιο και στο λύκειο όπου φοιτούσε,"μπάρκαρε"χρησιμοποιώ τη λέξη των ναυτικών,ναυτολογήθηκε και ανέλαβε τα καθήκοντα του τρίτου καπετάνιου σε ένα εμπορικό πλοίο που ταξίδευε σε όλα τα λιμάνια του κόσμου μεταφέροντας εξαγωγικά προϊόντα.Επί μια δεκαετία το εμπορικό πλοίο τους προσάραξε στα μεγαλύτερα λιμάνια του κόσμου.Ο Σεν, ο πολυταξιδεμένος Αρσένης, που ποτέ δεν έχασε την Ελληνικότητα στη σκέψη, παντρεύτηκε μια ωραία γυναίκα που εργαζόταν σε μια ναυτιλιακή εταιρία στο Πουερτορίκο και που ήταν εγγονή Έλληνα ναυτικού,ο οποίος γνώρισε τη Πορτορικανή γιαγιά της και την έκανε γυναίκα του,όπως συμβαίνει και στα παραμύθια.Αυτό που δε γνωρίζω είναι αν ο Έλληνας παππούς της γυναίκας του Αρσένη κατάγονταν από το χωριό της καταγωγής του,όπου βρίσκεται το πατρογονικό κτήμα του πατέρα του,θείου Ιωαννίκιου.
Τέτοιες συμπτώσεις μια στις τόσες μπορείς να συναντήσεις.Με προθυμία δέχτηκα την πρόσκληση και έτρεξα αυτή τη φορά φορτωμένη με δώρα,μάλλινες μπλούζες και βαμβακερές κάλτσες,για τον θείο και τη θεία. Να αντιμετωπίσουν το κρύο του Χειμώνα με ζεστά ρούχα,καθώς οι εργασίες τους είναι υπαίθριες και αναγκαστικά παραμένουν πολλές ώρες έξω στο κρύο,στον ύπαιθρο χώρο, για να τις πραγματοποιήσουν.Τώρα είναι έτοιμες οι κατάφορτες ελιές να δώσουν τον πολύτιμο καρπό τους.
Γνώρισα τον Αρσένη,έναν μεσήλικα καπετάνιο που η αλμύρα της θάλασσας είχε αφήσει τα ίχνη της στο όμορφο πρόσωπο του.Ήταν ο ίδιος ο θείος Ιωαννίκιος,τριάντα χρόνια νεότερος.Και την ωραία Πορτορικανή σύζυγος του, τέλεια μεταποιημένη σε Ελληνίδα σύζυγο.Ο Αρσένης διατηρούσε και στην ξένη χώρα τα έθιμα και τα ήθη της πατρίδας του και πέτυχε να εξελληνίσει,να μετατρέψει σε Ελληνίδα τη γυναίκα του.Τα πέντε παιδιά του ήταν εκ καταγωγής από τον πατέρα Έλληνες οπότε δεν χρειάστηκε να καταβάλλει μεγάλο κόπο γι αυτή την εθνική μετατροπή.Σ'αυτό βοήθησε και ο θείος με όλες του τις δυνάμεις.Τα προϊόντα,τα γευστικότατα προϊόντα του,αυγά,ελιές επιτραπέζιες,κρασιά, λάδια,οπωρικά,ζυγούρια και κοκόρια έφθαναν στα χέρια του Αρσένη με τα καράβια της εταιρείας της οποίας εν τω μεταξύ είχε αναρριχηθεί στην ιεραρχία.Έγινε δεύτερος καπετάνιος και τώρα με την επιστροφή του στην πατρίδα έφερε τον τίτλο του πρώτου.
Ο θείος Ιωαννίκιος ήταν πολύ ευτυχισμένος και δεν έκρυβε τη χαρά του.Η ζωή του συνέχιζε γι αυτόν να έχει καινούριο νόημα,αφού τώρα αυτός και η σύζυγος του είχαν να μεγαλώσουν τα εγγόνια τους.Με τη δύναμη του Θεού δεν ήταν ένα ή δύο ήταν τέσσερα αγοράκια και δύο κοριτσάκια γερά και δυνατά, διαπαιδαγωγημένα με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη από τον πατέρα τους, που έδειχνε φανερά την πατρική και συζυγική αγάπη του στην οικογένεια του.Κάθε στιγμή ήταν πρόθυμος να εκτελέσει τις επιθυμίες τους με ιδιαίτερη φροντίδα τώρα περισσότερο που ήταν οι πρώτες ημέρες της εγκατάστασης τους στο νέο περιβάλλον.Μου έκανε εντύπωση η σύμπτωση των ονομάτων υιού και πατέρα με τις τόσο κοντινές εορτές των αγίων που φέρουν το όνομα τους.
Την απορία μου στην ερώτηση μου αν υπάρχει κάποιος παππούς με το όνομα Αρσένης μου απάντησαν συγχρόνως και οι δύο,ο θείος και η θεία,οι γονείς του Αρσένη, με μια λαμπερή ματιά και με γελαστά πρόσωπα.Ότι Ο Αρσένης είναι το πέμπτο τους παιδί,είναι το μικρότερο παιδί τους και το όνομα του προήλθε από τον άγιο που γιόρταζε την ημέρα που γεννήθηκε.Έχει και τα γενέθλια του είπα έκπληκτη από την καινούρια ανακάλυψη που έκανα.Ακριβώς μου είπαν σήμερα ο Αρσένης έχει και τα γενέθλια του.Μεγάλο παιδί τώρα γιορτάζουμε την ονομαστική εορτή του.Πού να βρούμε τώρα τόσα πολλά κεράκια να σβήσουμε στην τούρτα των γενεθλίων του,είπε η θεία.Το μόνο εύκολο θεία της είπα.Ναι;μου είπε.Πως θα βρούμε τόσα κεράκια;Μη νοιάζεσαι θεία της είπα.Ετοίμασε τα υλικά για το φτιάξιμο μιας πίτας που θα κόψουμε αντί τούρτας,είναι το ίδιο,η σημασία είναι ότι θα σβήσουμε τα κεράκια να ευχηθούμε και να τραγουδήσουμε το τραγουδάκι των γενεθλίων το "Χαρούμενα Γενέθλια".
Τα παιδιά θα διασκεδάσουν και θα χαρούν. Παίρνω θεία το αυτοκίνητο και πάω μέχρι την πόλη σε λίγο θα σου φέρω τα κεράκια.Πόσα να φέρω;Πόσα χρόνια γιορτάζει σήμερα ο ξάδελφος θεία;Γίνεται 52 χρονών κόρη μου,είπε η θεία.Επομένως θεία θέλουμε 51 κεράκια.Όχι κόρη μου 52 κεράκια θέλουμε.Αμέσως θεία πηγαίνω και έρχομαι σε λίγο με τα κεράκια.Κατέβηκα στη πόλη και πήγα κατευθείαν στο μεγαλύτερο ζαχαροπλαστείο της,αγόρασα τη μεγαλύτερη τούρτα που είχε και ζήτησα να μου δώσουν και 52 κεράκια γενεθλίων.Η υπάλληλος μου έφερε δύο κεριά με το σχήμα των αριθμών 5 και 2 που στην κορυφή τους πρόβαλε το φιτίλι.Κατενθουσιασμένη έφτασα στο κτήμα,έδειξα το καινούριο μου εύρημα στη θεία που κόντεψε να λιποθυμήσει από τη νέα εφεύρεση του ανθρώπινου νου.Ένα ποτήρι νερό ζήτησε.Δεν έχω φαντασία μου είπε.Δε πειράζει της λέω είσαι πρακτικός άνθρωπος θεία. Ο κόσμος τώρα χρειάζεται πρακτικούς ανθρώπους.Της έδειξα την τούρτα.Τα μάτια της δάκρυσαν,πίνει το υπόλοιπο νερό και...φεύγα της λέω πήγαινε να μας ετοιμάσεις και την πίτα!Έχω έτοιμη κολοκυθόπιτα απαντά,αλλά αν θέλεις να ετοιμάσω και τυρόπιτα.Ότι μπορείς θεία ετοίμασε της είπα,πεινάω σαν λύκος.Μη μιλάς κόρη μου για λύκους μην ακούσει κανένας και έλθει προς τα εδώ.Να ανάψουμε φωτιά της είπα θα φοβηθεί και θα φύγει.Ναι! πάω να ανάψω φωτιά έξω και να ψήσω την πίτα στο ταψί με το σκέπασμα του που ζεσταίνω στη φωτιά για να ψηθούν τα επάνω φύλλα τις πίτας.
Τι εδέσματα φάγαμε,τι κρασιά καταναλώσαμε,για την τριπλή γιορτή του Αρσένη. Των γενεθλίων. Της επιστροφής στην πατρίδα και της ονομαστικής του εορτής.Οι γονείς του τον κρατούσαν σφικτά αγκαλιά.Τα παιδιά χαρούμενα χτυπούσαν παλαμάκια ,βλέποντας εμάς τους μεγάλους να ξεσαλώνουμε με τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς. Με πρώτη να σέρνει το χορό,η θεία,ευτυχισμένη που είχε κοντά της το μικρό της Αρσένη τα εγγόνια και τη νύφη της.Με φιλοξένησαν το βράδυ στο ζεστό σπίτι τους.Δε με άφησαν να φύγω.Καταναλώσαμε μεγάλη ποσότητα ποτών με τα άφθονα και νόστιμα φαγητά τους.Ήταν αδύνατον να επιστρέψω την ίδια μέρα.Το ταξίδι της επόμενης μέρας ήταν πιο μεγάλο και η ξεκούραση ήταν αναγκαία.
Εύχομαι Χρόνια Πολλά αγαπητοί μου αναγνώστες με υγεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου