To  ποίημα  του  Σαββατόβραδου

                                   Ήχος και  φως

                   Η νυχτιά το πέπλο της το σκοτεινό
                   τύλιξε στο κορμί το μελαψό
                   μονάκριβο δικό της το φεγγάρι
                   που απόψε μοιάζει σαν μαργαριτάρι

                  Φυσάει αεράκι απαλό
                  και τ'αλμυρίκια πέρα δώ(θε) σαν σε χoρό
                  και μέσα απ'τα κλαδιά τους το φεγγάρι
                  που απόψε μοιάζει σαν μαργαριτάρι

                  Λικνίζεται η βαρκούλα στο νερό
                  και δίπλα της στο κύμα το απαλό
                  αντανακλά το φως του το φεγγάρι
                  που απόψε μοιάζει σαν μαργαριτάρι

                  Κι ο ήχος από τη λύρα ο απαλός
                  σε συνεπαίρνει σ'ένα κόσμο αλλοτινό
                  ήχος και φως από το φεγγάρι
                  που απόψε μοιάζει σαν μαργαριτάρι