Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Παιδιά
Εύχομαι να περάσετε καλά,με παιχνίδια και χαρά τις υπόλοιπες ημέρες των διακοπών κι έπειτα "Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του".
Τα σημαδάκια("),λέγονται ομοιωματικά και τοποθετούνται σε λέξεις ή σε ολόκληρες προτάσεις που δεν είναι δικές μας.Είναι λέξεις ή λόγια αρχαίων ή και νέων συγγραφέων που χρησιμοποιούμε στα γραπτά μας και που το νόημα τους ταυτίζεται με τη γνώμη τη δική μας, που ήδη έχει εκφραστεί από άλλον συγγραφέα.
Εσείς στα παιχνίδια σας και μη φοβάστε.Εγώ θα απασχολήσω τους μεγάλους,μην τους πιάσει πανικός τώρα που πλησιάζουν οι τελευταίες ημέρες των διακοπών, με ένα θέμα που άπτεται του ενδιαφέροντος των.Μπορεί να ενδιαφέρει και σας,να θελήσετε να το μελετήσετε,να το κρίνετε και να το σχολιάσετε, γι αυτό τον λόγο θα ειπωθεί  όσο το δυνατόν πιο απλά και κατανοητά.
Ο άνθρωπος πολλές φορές ξεφεύγει από τον καθορισμένο δρόμο που του επιβάλλουν οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του ως Άνθρωπος που στέκεται στα δύο πόδια του και κοιτάζει ψηλά πράγμα που τον διακρίνει από τα υπόλοιπα ζώα και του χαρίζει την ευτυχία να απολαμβάνει περισσότερο από κάθε άλλο έμβιο ον τα αγαθά που απλόχερα ο Θεός χαρίζει.
Ξεφεύγει από τον καθορισμένο δρόμο και ξεπέφτει.Πέφτει πολύ χαμηλά με τις πράξεις του,οι οποίες χαρακτηρίζονται από πισωγυρίσματα σε μια άλλη εποχή βαρβαρότητας και πρωτογονισμού.
Από τότε όμως που η ανθρωπότητα ζούσε σε μια πρωτόγονη κατάσταση έχουν παρέλθει πολλές χιλιάδες χρόνια  κατά την διάρκεια των οποίων σημειώθηκαν πολλές αλλαγές και εξελλίξεις.
 Η ανθρώπινη κοινωνία  προήχθη σε μια ανώτερη βαθμίδα,σε ένα ανώτερο επίπεδο της ανθρώπινης υπόστασης της.
Από την στιγμή που η ανθρώπινη κοινωνία εξελίχθηκε, αμέσως τότε, γεννήθηκε η λέξη Πολιτισμός,που διαπνέεται από ένα σύνολο χαρακτηριστικών που αποτελούν την κοινωνία στην οποία ζούμε εμείς σήμερα.
Οι πρόγονοι όλης της ανθρώπότητας,σε όλον τον πλανήτη όπου κατοικούν άνθρωποι, έζησαν μια εποχή που χαρακτηρίζεται ως Προϊστορική εποχή κατά την οποίαν οι άνθρωποι ζούσαν κάτω από πρωτόγονες συνθήκες. Ο έξυπνος νους των μαζί με την εφευρετικότητα που διέθεταν επέτρεψε να απομακρυνθούν από τις πρωτόγονες συνθήκες διαβίωσης και να περάσουν στις πιο εξελιγμένες μορφές της. Πότε επισυνέβη αυτή η μετεξέλλιξη στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και κατ επέκτασιν στην ανθρώπινη κοινωνία.
Η μετεξέλλιξη επήλθε από τότε που ο άνθρωπος εγκατέλειψε  τον νομαδικό τρόπο ζωής .Από τότε που η οικονομία της ανθρώπινης κοινωνίαςανήλθε σε υψηλότερα επίπεδα.Από τότε που ο άνθρωπος εγκατέλειψε την οικονομία του ανθρώπου-κυνηγού.Του ανθρώπου-συλλέκτη.Ο άνθρωπος της πρωτόγονης εποχής στήριζε την οικονομία του στο κυνήγι αγρίων ζώων από τα οποία εξασφάλιζε "τα προς το ζειν" ή "τα προς το ζην",την τροφή του,την ενδυμασία του και τρόπο για να ξεκουράζει το κουρασμένο του κορμί.Σκότωνε τα άγρια θηρία και εξασφάλιζε τροφή ακόμη και ενδυμασία.Να θυμηθούμε τον μυθολογικό μας ήρωα τον Ηρακλή που σκότωσε την Τίγρη,πήρε την δορά της να ντύσει το κορμί του.Η οικονομία του ανθρώπου συλλέκτη στηριζόταν στην συλλογή καρπών και οσπρίων που μάζευε κατά την διάρκεια της ημέρας από τα άγρια δέντρα και φυτά σε κοντινά ή απομακρυσμένα μέρη από την σπηλιά του.Από τότε που εγκατέλειψε αυτές τις μορφές οικονομίας άρχισε να οργανώνεται και να εγκαθίσταται σε μόνιμες κοινότητες και σε πόλεις.Από αυτήν την στιγμήν τέθηκε και το θεμέλιον της πολιτιστικής ανάπτυξης του. Η ανάπτυξη αυτή συντελέστηκε με την προυπόθεση και άλλων παραγόντων. Ο εφευρετικός νους του ανακάλυψε την Γραφή,το σπουδαιότερο επίτευγμα της ανθρώπινης ευφυϊας.Ανακάλυψε ένα ενιαίο σύστημα διοικητικής οργάνωσης,το οποίο συνέβαλε τα μέγιστα στην ποιότητα ζωής,την οποίαν επιζητούσε,καθώς και η λειτουργία ενός εξελλιγμένου συστήματος παραγωγής.Οι επιστημονικές γνώσεις τις οποίες απέκτησε του εξασφάλιζαν ποιότητα ζωής και τον απομάκρυναν από τον κίνδυνο της πείνας.Του φοβερού αυτού εφιάλτη του αισθήματος της  στέρησης.

Ως προς την διαμάχη την σχετική με την έκφραση "τα προς το ζειν" ή "τα προς το ζην".Οι απόψεις διϊστανται όπως συνέβαινε από παλαιά ανάμεσα στους δημοτικιστές και τους καθαρευουσιάνους.
Η φράση "ευ ζην" είναι φράση αρχαία ελληνική που χρησιμοποιείται και στην νεοελληνική γλώσσα.
Αν όμως λάβουμε υπόψιν μας,ότι το  "ζην" είναι  το  απαρέμφατον  του  συνειρημένου  ρήματος "ζω-ζης"στην Αττική διάλεκτο,
ενώ το  ασυναίρετο απαρέμφατο της ίδιας διαλέκτου είναι "ζάειν",
θεωρώ ότι και με τις δύο ορθογραφίες (με ήτα ή με έψιλονγιώτα) η φράση είναι σωστή.
 Επειδή βεβαίως ο συνειρημένος τύπος είναι ο πλέον ντροπαλός και συμμαζεμένος χρησιμοποιείται περισσότερο από τον ασυναίρετο,ο οποίος ταιριάζει στην δημοτική γλώσσα,την επικρατέστερη, επί των ημερών μας, γλώσσα.
Ουδέποτε όμως στην φράση "ευ ζην". Αν λάβουμε και πάλι υπ όψιν μας ότι Ζην-Ζηνός ονομάζεται ο Ζευς,ο οποίος ήταν ο πατέρας Θεών και ανθρώπων, κυρίαρχος των ανέμων,η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην οποίαν κυριαρχούσε αποδίδει εξαιρετικά τον τύπο του "ευ ζην".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου