Το τραγούδι του Σαββατόβραδου

                                             Πατινάδα

                             Με  φεγγαράδα πήγαμε βαρκάδα
                             στο λιμανάκι.
                             Ακούμπησες στον ώμο μου λιγάκι.
                             Φύσηξε βοριαδάκι.
                             Ανατριχιάσαμε κι οι δυό.
                             Ήτανε τάχα το αεράκι ή το
                             αισθηματάκι, που άρχιζε μες τη
                             βαρκούλα εκείνο το βραδάκι.
                             Mε φεγγαράδα πήγαμε βαρκάδα
                             στο λιμανάκι.
                             Τα κρινοδάκτυλά μου μες τα
                             δικά σου έμπλεξες,έσκυψες,
                             μου φίλησες τις άκρες.
                             Με κοίταζες,σε κοίταζα,
                             τα μάτια μας αστέρια.
                             Μες την βαρκούλα εγώ κι εσύ
                             σφιχταγκαλιασμένοι.
                             Και...πίσω μας ο Έρως
                             απ'τη φαρέτρα έβγαζε τα βέλη...
                             και...πώς κρυφογελούσε.
                             Είχε πετύχει πάλι να σμίξει
                             ένα ζευγάρι.


Η λέξη  πατινάδα δεν έχει καμία σχέση με την άσκηση ή τη δραστηριότητα με το πατίνι που είναι ξύλινο παιχνίδι,ξύλινο ποδήλατο των παιδιών, με ρόδες και τιμόνι που το κυλούν στο δρόμο,πατώντας με το ένα πόδι πάνω στην ξύλινη βάση του  και με το άλλο πόδι δίνουν ώθηση τρέχοντας.
Ούτε έχει σχέση με το πατινάζ που είναι τρέξιμο πάνω σε λεία επιφάνεια,ιδιαίτερα σε πάγο με παγοπέδιλα.
Η  πατινάδα είναι ερωτικό τραγούδι που τραγουδιέται τη νύχτα στο δρόμο με συνοδεία μουσικών οργάνων.
Είναι ένα είδος καντάδας,μόνο που η καντάδα τραγουδιέται όλες τις ώρες συνήθως και την ημέρα με κιθάρα.
Η βραδυνή καντάδα λέγεται πατινάδα.