Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Η συνήθεια  επιβάλλει,όταν ακούμε  τη λέξη αλλεργία και τη λέξη ανοσία να στρέφεται η σκέψη μας με πολλούς τρόπους,ασχέτως αν  είναι δικαιολογημένη η συνήθεια αυτή,που είναι όντως δικαιολογημένη. Να πούμε , ότι ο ορισμός της αλλεργίας που προαναφέραμε θα μπορούσε να ειπωθεί  και για την ανοσία.Το ίδιο συμβαίνει και με τα ερωτήματα που  θέσατε πριν για το τι είναι τα αντιγόνα,τι  είναι τα αντισώματα και τι  είναι η ευαισθητοποίηση.Η συνήθεια  και πάλι έδωσε στην ανοσία την έννοια ως το σύνολο των μηχανισμών,που συνδέεται με την αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος και την ευαισθητοποίηση με τους οποίους  πετυχαίνει να  μην εμφανισθούν τόσο τα συμπτώματα πάλι,όσο και η ασθένεια.
-Κύριε καθηγητά,μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα?Βεβαίως μπορώ.Με βάση την παραπάνω απόδειξη,ο άνθρωπος,παραδείγματος χάριν,δεν προσβάλλεται ξανά από διφθερίτιδα και η αναφορά στον όρο ανοσία
 δεν αφήνει αμφιβολία για το τι θέλει να πει.Στην περίπτωση της αλλεργίας η φύση των πραγμάτων δεν χάρισε αυτό το δικαίωμα. Τι είναι λοιπόν η αλλεργία.
Πολύ πριν από τη διαπίστωση ότι ο μηχανισμός προκλήσεως συμπτωμάτων,που ονομάζεται παθογένεια και είναι κάποιες νοσηρές καταστάσεις,όπως είναι ο πυρετός του χόρτου,η κνίδωση,το βρογχικό άσθμα και το έκζεμα,θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η έννοια "αλλεργία",ως  νοσολογική οντότητα ήταν γνωστή,η οποία αποτελούσε σύνολο κλινικών εργαστηριακών αντιδράσεων
 και οφειλόταν σε κάποιο συγκεκριμένο ή σε κάποιο άγνωστο αίτιο.Όμως την προσοχή των ερευνητών είχε ελκύσει το γεγονός,ότι κατά  τη δεύτερη και τις επόμενες  ενέσεις ίππου στον άνθρωπο ή εμβολίου,του οποίου το υλικό περιέχει αντιγόνα κατά της ευλογιάς,εκδηλώνονται ιδιόμορφες αντιδράσεις κυρίως στο δέρμα.Τον διαφορετικό αυτό τρόπο αντίδρασης των ιστών ο Κλέμενς  Πίρκετ το έτος 1906...
-Ο Πίρκετ,κύριε καθηγητά τι είναι?
-Είναι αλλεγιολόγος?
-Ο Κλέμενς Πίρκετ,παιδιά, ήταν διάσημος   Αυστριακός παιδίατρος,πρωτοπόρος  στην έρευνα,στην παγκόσμια κλινική έρευνα της  αλλεργίας.
-Ζει,κύριε ο επιστήμονας αυτός?
-Όχι,παιδιά,έχει πεθάνει,πέθανε το έτος 1929
-Κύριε,με έτος γεννήσεως?
-Παιδιά, το έτος 1874 γεννήθηκε.
-Νεότατος πέθανε.
-Οι ερευνητές επιστήμονες,παιδί μου,εργάζονται συνεχώς,χωρίς διακοπή,στα εργαστήρια τους,κοπιάζουν πολύ,παίζουν με τα μικρόβια μία ολόκληρη ζωή για να σώσουν την ανθρωπότητα από τις ασθένειες.
Ο Πωλ πλησίασε  την Άννα και μαζεύτηκε κοντά της.-Φοβάμαι,Άννα,της είπε. -Τι φοβάσαι Πωλ,ρώτησε η  Άννα τον Πωλ.-Άννα,οι ερευνητές πεθαίνουν νέοι.
-Παιδιά, ησυχία,δεν μπορώ να συνεχίσω με τα συνεχή ψιθυρίσματα σας.Τι λέτε? θέλω να γνωρίζω.
-Κύριε,καθηγητά,ο Πωλ φοβάται μην πεθάνει νέος κι εγώ του είπα ότι δεν θα γίνουμε όλοι ερευνητές.
-Παιδί μου,ο Πίρκετ πέθανε νέος και καταξιωμένος,βοηθώντας τον άρρωστο άνθρωπο να βρει την υγεία του.Εσείς απλά θα γίνετε καταξιωμένοι,αλλά πιο απλά,θα γίνετε κλινικοί γιατροί,μη φοβάστε λοιπόν τόσο πολύ.Ελάτε,συγκεντρωθείτε  στο μάθημα μας.
Ο  Κλίμενς  Πίρκετ,λοιπόν,χαρακτήρισε  την διαφορετικότητα των ιστών με μία λέξη,αλλεργία.
Αυτό που ο Πίρκετ χαρακτήρισε ως αλλεργία ήταν μία νοσηρή εκδήλωση,η οποία αργότερα συνδέθηκε με τις έννοιες των αντιδράσεων αντιγόνου-αντισώματος,δηλαδή συνδέθηκε με μηχανισμούς,που ο  χαρακτήρας τους θεωρείται και είναι αμυντικός και επομένως  ωφελεί τον οργανισμό.
Στην περίπτωση που ένας άνθρωπος νοσήσει, παραδείγματος χάριν,από λοιμώδη νόσο,τα συμπτώματα που θα εκδηλωθούν αποτελούν μία συνισταμένη,που χαρακτηρίζει το μικρόβιο,τη δράση των τοξικών προϊόντων του και τη μορφή της αντίδρασης του οργανισμού.Παραδείγματος χάριν η οξεία αμυγδαλίτιδα είναι η συνέπεια της τοπικής δράσης του μικροβίου και της αντίδρασης του οργανισμού με τοπική υπεραιμία και άλλα.Αν ο οργανισμός δεν αντιδράσει θα σχηματιστεί στις αμυγδαλές έλκος και άλλα νοσηρά φαινόμενα.Ένα μέρος από την ευθύνη που φέρουν τα αντισώματα στην επεξεργασία των συμπτωμάτων  αυτής της λοιμώδους νόσου,ανήκει στις αντιδράσεις αντιγόνου-αντισώματος,οι οποίες,αν θελήσουμε να παίξουμε με τις λέξεις,μπορούν να χαρακτηριστούν,ως αναφυλαξίες,που είναι σχετικές με την πρακτική εφαρμογή  της ιατρικής σε αρρώστους ή αλλεργικές αντιδράσεις προερχόμενες από τον μηχανικό τρόπο αντιδράσεως του αναλόγως με τη λειτουργία του οργανισμού.
-Η αναφυλαξία,κύριε καθηγητά?
Η συνήθεια καθιέρωσε να χαρακτηρίζεται η μορφή οποιανδήποτε μορφή κλινικής εκδήλωσης, προερχομένης από αυτήν ταύτην την αντίδραση αντιγόνου-αντισώματος,ως αφυλαξία ή αναφυλαξία ή αφυλακτική αντίδραση.Η  καταπληξία,το σοκ,που επιφέρει το θάνατο στα ινδικά χοιρίδια, απεδείχθη ότι έχει σχέση με τα  λευκώματα που ενυπάρχουν στον ενεθέντα ορό  και είναι ξένα στο ινδικό χοιρίδιο.
-Να αναλύσετε τα λεγόμενα σας?
-Παιδιά,ναι,αυτό θα κάνω αμέσως τώρα.
Ένας τύπος αλλεργικών αντιδράσεων χαρακτηρίζεται από το ότι,όταν ένα
ξένο για τον οργανισμό λεύκωμα ερχόμενο  σε πρώτη επαφή με τα κύτταρα  αυτού του οργανισμού,είναι αβλαβές,όμως εντός ολίγων ημερών καθιστά τον οργανισμό αυτό ευαίσθητο και μεταβάλλεται σε  δηλητήριο κατά τη δεύτερη επαφή με τον οργανισμό.Αυτό είναι αναφυλαξία και έχει συνδεθεί με τις κλινικές εκδηλώσεις αλλεργικής αιτιολογίας,όπως συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται.
-Μπορείτε,κύριε,να μας δώσετε ένα παράδειγμα?
-Βεβαίως, π.χ.Σε περίπτωση που ένα άτομο νοσήσει από λοιμώδη νόσο,τα συμπτώματα που θα εκδηλώσει αποτελούν μία συνισταμένη,η οποία χαρακτηρίζει το μικρόβιο και τη δράση των τοξικών προϊόντων του με την μορφή της αντίδρασης του οργανισμού.Παραδείγματος χάριν οξεία αμυγδαλίτιδα είναι η συνέπεια της τοπικής δράσης του μικροβίου και  της αντίδρασης του οργανισμού με τοπική υπεραιμία,πυρετό,πόνο,επώδυνη διόγκωση των συστοίχων λεμφαδένων του τραχήλου του λαιμού.
-Κύριε καθηγητά,αν ο οργανισμός δεν αντιδράσει?
-Παιδιά,αν ο οργανισμός δεν αντιδράσει  δημιουργείται εμπύημα στην περιοχή,κυρίως δε  αποστήματα.
Οι αντιδράσεις αντιγόνου-αντισώματος φέρουν ένα μέρος της ευθύνης των συμπτωμάτων της λοιμώδους νόσου,οι οποίες κάλλιστα μπορούν να χαρακτηριστούν ως αναφυλακτικές -αλλεργικές.
Τον όρο αναφυλαξία  επιφυλάσσομεν κατ ουσίαν και αυθαιρέτως σε ορισμένες,αλλά πολυάριθμες κλινικές εκδηλώσεις,οι οποίες έχουν μελετηθεί  και έχει καθορισθεί,ότι η παθογένεια τους είναι αλλεργική και ο αριθμός των αυξάνει όλο και περισσότερο. Αν  προσέξουμε τα ανωτέρω αναφερθέντα παραδείγματα και το γεγονός,ότι τα συνιστώντα την αναφυλακτική αντίδραση συμπτώματα ξεκινούν από τις άγνωστες εκείνες συνέπειες,όπως π.χ.ο σχηματισμός τοξικών ουσιών από τον οργανισμό με  τυπικό παράδειγμα την ισταμίνη,της αντίδρασης αντιγόνου-αντισώματος.Αλλά όμως ο περαιτέρω μηχανισμός προκλήσεως των είναι ο συνήθης και κινητοποιείται από πλήθος παθήσεων τότε γίνεται κατανοητό,γιατί η σχηματοποίηση του θέματος είναι αδύνατος και κατά συνέπεια η ορολογία εύκολα μεταβάλλεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου