Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
 Το μετά επόμενο  πρωί από το πάρτι στο σπίτι του Δόκτορα Αρμπέϊτερ, η Άννα δεν είχε καμία διάθεση να παρακολουθήσει τα μαθήματα της στο Πανεπιστήμιο.Δεν ήθελε να συναντήσει τον δόκτορα Ράμπλιν και δεν είχε καμία διάθεση να μιλήσει μαζί του από κοντά και να  δεχθεί την ψυχρολουσία από τις παρατηρήσεις που θα της έκανε οργισμένος για την απουσία της από τη θέση της στο χειρουργείο,όπου όφειλε να βρίσκεται  και όχι να συμμετέχει σε πάρτι.Η μικρή πανεπιστημιακή κοινότητα, αυτά τα χρόνια, γνώριζε τα πάντα για τους φοιτητές και εύκολα διαδίδονταν  τα προσωπικά τους αλισβερίσια.
Η Άννα πήγε στην κουζίνα να πιει νερό.
Εκεί βρήκε την Νίνα να ετοιμάζει κέϊκ.
-Πάρε ένα κομμάτι κέϊκ, Άννα,της είπε,αν πεινάς.
-Ναι,Νίνα, ευχαριστώ,απάντησε.Όπως είδες δεν έφαγα χθες το βράδυ.
-Ναι,Άννα,γιατί δεν  ήσουν στο δείπνο χθες βράδυ?
-Δεν είχα όρεξη,Νίνα.Έφαγα πολλά μεζεδάκια στο party του Δόκτορα Αρμπέϊτερ.
-Ποιός είναι Άννα αυτός ο κύριος?
 -Νίνα,είναι ο καθηγητής του Δημήτρη.
-Άννα,θέλεις να σου γεμίσω την κούπα με καφέ?Όχι,Νίνα,ευχαριστώ.Θα τελειώσω  το νερό μου και είναι αρκετό. --Άννα δεν έχεις μάθημα σήμερα?
-Νίνα,ευτυχώς  που μου το είπες. Σήμερα θα γνωρίσουμε τον Δόκτορα της Νευρολογίας,είναι το πρώτο μάθημα της ειδικότητας αυτής,που θα παρακολουθήσουμε την παράδοση της σήμερα πρώτη φορά.Νίνα,είμαι πολύ περίεργη να γνωρίσω  τόσο τον Δόκτορα, όσο  και το μάθημα του.Πάω να ετοιμαστώ δεν θέλω να χάσω την παράδοση του σπουδαίου αυτού μαθήματος.
 -Μάθημα νευρολογίας? Άννα,αρρωσταίνουν τα νεύρα μας?
 -Ναι,Νίνα, έτσι φαίνεται.Νίνα,θα τα πούμε το βράδυ.Έλα να σου δώσω ένα φιλί.Ευχαριστώ για το κέϊκ.
-Παρακαλώ,Άννα,να είσαι προσεκτική στο μάθημα και αν συναντηθείς με  τον καθηγητή που σε μάλωσε,απόφυγε τον,μην του μιλήσεις μέχρι να του περάσει ο θυμός.
-Ευχαριστώ,Νίνα,η συμβουλή σου είναι πολύ καλή.
-Καλημέρα σας,κύριοι και δεσποινίδα
-Καλημέρα σας.
-Είμαι ο Δόκτορ Πρέντισλαβ  Μπιλαστόβιτς εντεταλμένος καθηγητής στο σπουδαίο μάθημα της Νευρολογίας.Είμαι Σέρβος στην καταγωγή.
-Είστε χριστιανός?
- Σας ενδιαφέρει,δεσποινίς μου? Ναι είμαι χριστιανός.Πώς ονομάζεστε?
-Είμαι η Άννα Χαρή.
Είμαι κι εγώ χριστιανή .Είμαι Ελληνίδα.
- Έχω ακούσει,δεσποινίς Χαρή, για το πρόσωπο σας πολλά από τους συναδέλφους μου.Πόσο πρόθυμη,πόσο ενεργητική και δραστήρια είστε.
-Είναι και επιμελής  φοιτήτρια ακούστηκε μία φωνή από τα πίσω έδρανα.
-Αυτό θα το διαπιστώσω στην  πορεία των ημερών,παιδιά,πόσο καλοί φοιτητές θα αποδειχθεί ότι είστε όλοι όχι μονάχα η δεσποινίς Χαρή.
-Κύριε καθηγητά,η ερώτηση μου οφείλεται στο γεγονός της μακραίωνης παράδοσης που συνδέει τις χώρες μας από τα Βυζαντινά χρόνια.
-Ναι,γνωρίζω,δεσποινίς.Θέλετε να πείτε για τον Στέφανο Δουσάν,τον αυτοκράτορα.
-Ακριβώς,κύριε καθηγητά.
Εστέφθη  αυτοκράτορας της Σερβίας και της Ελλάδας συγχρόνως.Εκείνη την εποχή οι χώρες μας ήταν αλληλένδετες. Προσαρτημένες στην Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
-Μάθημα ιστορίας κάνουμε? είπε θυμωμένος ένας μικρόσωμος φοιτητής.
-Ηρέμησε, συνάδελφε.
-Τις χώρες μας συνδέει η  οροσειρά της Ροδόπης,η οποία φθάνει μέχρι την Πελοπόννησο και ένα μέρος της αποτελεί τον Ταϋγετο.
-Τι είναι αυτό,Άννα?
-Είναι όρος συνάδελφε.
-Τι είναι όρος,Άννα?
-Είναι berg,είναι βουνό,συνάδελφε.
-Να πάμε για πεζοπορία και ανάβαση.
-Είναι μακριά,συνάδελφε,το καλοκαιρι.
- Άννα,μάθημα  Γεωγραφίας κάνουμε?
-Αφήσετε,παιδιά τη δεσποινίδα Χαρή να πεί αυτά που θέλει δεν μας βλάπτει η ιστορία.
-Ευχαριστώ,κύριε καθηγητά.Η Πελοπόννησος είναι η νήσος του Πέλοπα
Όπου Πέλοπας είναι  ο πρωτότοκος γιος του Τάνταλου,που ήταν γιος του Δία και της Πλουτώς.
Η Πλουτώ είναι η αφθονία και ως γιος της  αφθονίας βρέθηκε να είναι φίλος και ομοτράπεζος με τους δώδεκα Θεούς του Ολύμπου.Ο Τάνταλος ήταν άπληστος και από την απληστία του έκλεψε το Νέκταρ,ένα εξαιρετικό ποτό από χυμούς λουλουδιών και την Αμβροσία,την εξαιρετική τροφή των Θεών,που πίστευαν οι αρχαίοι  Έλληνες,ότι οι τροφές αυτές  έκαναν τους Θεούς αθάνατους.
Τις τροφές αυτές έφερε στο ανάκτορό του για να κατακτήσει την αθανασία.
Μία ανίερη πράξη,στην οποία προέβη, χαρακτήρισε τον Τάνταλο πατροκτόνο.Θέλοντας να διαπιστώσει,αν οι Θεοί ήταν ευκολόπιστοι,σκότωσε το παιδί του,τεμάχισε το κορμάκι του και το πρόσφερε γεύμα στους Θεούς,οι οποιοι αρνήθηκαν να γευματίσουν.Η Θεά Δήμητρα δοκίμασε, αφηρημένη καθώς ήταν, από τη θλίψη της, από την κάθοδο της κόρης της Περσεφόνης στον Άδη. Δοκίμασε ένα μέρος από τον βραχίονα του παιδιού.Οι άλλοι Θεοί αντιλήφθηκαν το ανοσιούργημα του Τάνταλου,ανάστησαν τον Πέλοπα και συγκόλλησαν το ακρωτηριασμένο χέρι του παιδιού και τιμώρησαν τον Τάνταλο σε αιώνια καταδίκη.Από τον Όμηρο,τον πρώτο συγγραφέα ποιημάτων στην ιστορική αρχαία Ελλάδα,δεν ήταν ακριβώς συγγραφέας,γιατί ήταν τυφλός.Τα επικά ποιήματα, η Οδύσσεια και η Ιλιάδα του Ομήρου,δεν εγράφησαν από τον Όμηρο.
-Χάνουμε ώρα,κύριε  καθηγητά. Αρχίσετε το μάθημα σας.Την Άννα την  κατέλαβε  πατριωτικός οίστρος.
 -Ο  Όμηρος ήταν ένας τυφλός ποιητής  Τα έπη του Ομήρου,η Οδύσσεια και η Ιλιάδα έφτασαν μέχρι τη δική μας εποχή από την προφορική παράδοση,από τη διάδοση από στόμα σε στόμα.Αργότερα καταγράφηκαν.Από τον Όμηρο μαθαίνουμε και για τη θεία καταδίκη με την οποία οι Θεοί τιμώρησαν  τον Τάνταλο.
Ο Δίας,ο  πατέρας των  Θεών με ένα κεραυνό που έστειλε πάνω του θανάτωσε τον Τάνταλο και τον κατέβασε στον Άδη.Ο Τάνταλος με εντολή των Θεών ρίχτηκε μέσα σε ένα λάκκο γεμάτο με νερό,που βρισκόταν ακριβώς κάτω από κλαδιά δένδρων που είχαν αφθονία από πολλών ειδών καρπούς. Ο Τάνταλος πεινούσε και διψούσε αβάσταχτα μόλις όμως άπλωνε το χέρι του να κόψει καρπούς  από τα κλαδιά των δένδρων,αυτά ανέβαιναν ψηλά,όταν έσκυβε να πιει  νερό,το νερό εξαφανιζόταν.Η θεία αυτή τιμωρία καταγράφηκε στην ιστορία ως η Τιμωρία του Ταντάλου.
-Όλα αυτά τα  ωραία παραμύθια,γιατί μας τα είπατε,δεσποινίς Χαρή?
-Δεν ξέρω ούτε κι εγώ,κύριε καθηγητά.
- Η Άννα κύριε, όταν  καταλαμβάνεται από πατριωτικό οίστρο  είναι ικανή να μας μιλάει για την πατρίδα της από το πρωί μέχρι το βράδυ.
- Ναι, είναι αλήθεια,και σας ζητώ συγγνώμη κύριε καθηγητά
και από εσάς κύριοι συνάδελφοι.
-Ευτυχώς,Αννα,το παρατράβηξες.
-Έχεις δίκιο συνάδελφε,συγγνώμη.
-Συνεχίστε κύριε καθηγητά την παράδοση.
-Ευχαριστώ,δεσποινίς Χαρή.