Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Καλημέρα αγαπημένοι μου αναγνώστες μαθητές και μαθήτριες όλων των ηλικιών.
Πριν προχωρήσουμε στη συνέχεια της θεωρητικής εξέτασης  για την κατανόηση του τρόπου της  διαμόρφωσης και επέκτασης,της εξέλλιξης και μετεξέλλιξης  της Λατινικής γλώσσας,θεωρώ σκόπιμο  να σας διευκρινίσω τον όρο Μετανάστευση,που οπωσδήποτε σας έκανε εντύπωση και ίσως να σας έκανε να απορήσετε διαβάζοντας την παράγραφο,όπου αναφέραμε την γνώμη ορισμένων επιστημόνων,ότι  μετανάστες από την Μικρά Ασία μεταξύ του 10ου και 8ου αιώνα,είναι εκείνοι που διαμόρφωσαν τον πολιτισμό στις βόρειες ακτές του Λατίου της  Ιταλίας μετέπειτα,τον ετρουσκικό πολιτισμό.
Μετανάστευση,όταν λέμε,εννοούμε την ηθελημένη μετακίνηση  πολλών ανθρώπων από τον συνηθισμένο τόπο,όπου μέχρι τώρα κατοικούσαν, σε ένα νέο τόπο.
Μετανάστευση δεν μπορούμε να πούμε την περιπλάνηση των νομάδων,ούτε την περιπετειώδη εξερεύνηση μεμονωμένων ατόμων,ούτε μπορούμε να πούμε ότι είναι μετανάστευση η αλλαγή κατοικίας,που παρατηρείται  στους ποιμενικούς λαούς,οι οποίοι μετακινούν τα ποίμνια των ανάλογα με τις εποχές. Τον όρο μετανάστευση συχνά τον χρησιμοποιούμε  για να καθορίσουμε οποιανδήποτε μετακίνηση πολλών ανθρώπων,η οποία οφείλεται σε ελείψεις,όπως είναι η έλλειψη φυσικών πηγών πλούτου, η μεγάλη ξηρασία, η  έλλειψη ύδατος, η εξάντληση των ορυκτών  αποθεμάτων. Μετανάστευση είναι  και  η οργανωμένη έξοδος από τη χώρα με μικρή εδαφική έκταση  του πληθυσμού που πλεονάζει.
.Να μιλήσουμε τώρα για την Λατινική γλώσσα. Οι Ρωμαίοι πολιτικοί και στρατιωτικοί,στις Ρωμαϊκές επαρχίες δεν ομιλούσαν την λόγια Λατινική γλώσσα.Ομιλούσαν  μία λαϊκή διάλεκτο,η οποία απορροφούσε τις τοπικές διαλέκτους,άπλωνε τις ρίζες της παντού και διαφοροτρόπως εξελλισσόταν.Έτσι δημιουργήθηκαν πολυάριθμοι λατινικοί διάλεκτοι Όμως οι άνθρωποι που ομιλούσαν αυτές τις διαλέκτους υποχρεώθηκαν να ομιλούν ένα πιο απλό επαρχιακό τύπο  ομοιόμορφης λατινικής και αυτόν να χρησιμοποιούν  στα επίσημα έγγραφα και στην επικοινωνία τους με την Ρώμη και τα άλλα σημεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με το πέρασμα των αιώνων,από τα διάφορα τοπικά ιδιώματα,εμφανίστηκαν οι πρώτες ιταλικές διάλεκτοι,οι οποίες απετέλεσαν  τους προγόνους των διαλέκτων,οι οποίες ομιλούνται ακόμη και σήμερα στην Ιταλία.Οι εγγράμματοι και μορφωμένοι έδειξαν απροθυμία και δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την Λατινική γλώσσα,που χρησιμοποιούσαν στα δημόσια έγγραφα και στο λειτουργικό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και να την αντικαταστήσουν με μία κλασσική λόγια γλώσσα.Στις αρχές του 12ου αιώνα ανθούσε η προβηγκιανή ποίηση,την οποίαν ακολούθησαν σε ευρεία έκταση πολλές περιοχές και προκάλεσε  λογοτεχνικές ανταλλαγές σε αυτές τις περιοχές,οι οποίες οδήγησαν στις αρχές του 13ου αιώνα,στην επικράτηση της τοσκανικής διαλέκτου,η οποία γενικά εθεωρείτο ως η γλώσσα η οποία συγγένευε με την κλασσική λατινική. Η Τοσκανική επέδρασε πιο πολύ εξ αιτίας της επιρροής του Δάντη 1265-1321.Του Πετράρχη 1304-1374. Του Βοκκάκιου 1313-1375. Έτσι γεννήθηκε η Ιταλική γλώσσα,την οποίαν στους επόμενους αιώνες επεξεργάστηκαν άλλοι διακεκριμένοι συγγραφείς για να την κάνουν τελικά μία από τις μεγαλύτερες γλώσσες του κόσμου.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου