Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

To  Ποίημα του Σαββατόβραδου

Αφήσαμε τα χρόνια να κυλήσουν
σαν το νερό μέσα από τις χούφτες.
Πόσους ανθρώπους γνωρίσαμε που
τώρα έχουν γεράσει. 
Στα νιάτα τους νοιώσαμε τη ματιά τους
να μας θωπεύει.
Πολύ κοντά μας νοιώσαμε
την ανάσα τους,καυτή, να μας ζεσταίνει.
Ακούσαμε την τρυφερή φωνή τους.
Ακούσαμε βροντόφωνη φωνή που
δεν άντεχε άλλο την κόλαση της αμαρτίας
να βασανίζει το μέσα τους.
Όλοι οι άνθρωποι αυτοί μας σεβάστηκαν.
Δεν θέλησαν να μας ταπεινώσουν ή να
ταπεινωθούν.
Ήταν ο φόβος για την αμαρτία ή μήπως ο
εγωϊσμός.
Ποιό απελευθερωμένοι, δίχως του νου τις
αναστολές,
θα ζούσαμε το απόλυτο σμίξιμο 
που θα θυμόμαστε στα γεράματα,με δέος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου