Το συγγραφικό έργο του Ισοκράτη
Ο Ισοκράτης, ένας από τους σπουδαιότερους και πολυγραφότατους Αττικούς ρήτορες προσπαθεί με τον ρητορικό του λόγο και την συγγραφική του δεινότητα να διαμορφώσει γενιές ανθρώπων και να αφήσει μνημεία λόγου στους μεταγενεστέρους.
Το συγγραφικό έργο του Ισοκράτη όπως και όλων των αρχαίων ρητόρων, περιλαμβάνει λόγους Δικανικούς,λόγους Επιδεικτικούς, ΄λόγους Συμβουλευτικούς,λόγους Παραινετικούς και άλλους λόγους που δεν ανήκουν σε κατηγορία.
Ένας από τους γνωστούς δικανικούς λόγους του Ισοκράτη είναι ο Αρεοπαγητικός.
Ο Ισοκράτης έγραψε τον Αρεοπαγητικό μετά το τέλος του συμμαχικού πολέμου.Ο Συμμαχικός πόλεμος διεξήχθη από το 375 -357 π.Χ και σήμανε την διάλυση της Β' Αθηναϊκής συμμαχίας.Ο Ισοκράτης στον λόγο του αυτόν παρακινεί τους συμπολίτες του να επιστρέψουν στις πατροπαράδοτες αρχές διακυβέρνησης της πόλης-κράτους,της Αθήνας. Ο ρήτορας επισημαίνει την ανάγκη επιστροφής στις παραδοσιακές μορφές της πολιτικής οργάνωσης της πόλης και αναφέρει πώς οι παλαιότεροι επέλεγαν αξιοκρατικά τους άρχοντες της πόλης.Αναφέρει την ωφέλεια που είχε η πόλη στο παρελθόν από τις αρμοδιότητες του Αρείου Πάγου και τον περιορισμό της δύναμης του Αρείου Πάγου την εποχή αυτή που γράφει τον λόγο του ο ρήτορας.
Ο Πανηγυρικός είναι ένας από τους πιο γνωστούς και σπουδαίους
Επιδεικτικούς λόγους του Ισοκράτη,τον οποίον συνέγραψε το 380 π.Χ.τον αιώνα αυτόν,τον τέταρτο αιώνα.
Ο λόγος αυτός απευθύνεται προς όλους τους Έλληνες,τους οποίους φαντάζεται συγκεντρωμένους σε ,μία μεγάλη Πανελλαδική γιορτή.Το πρώτο μέρος του Πανηγυρικού είναι ένα εγκώμιο στην Αθήνα.Επαναλαμβάνει και ασχολείται με το αγαπημένο του θέμα:
H Aθήνα είναι η πόλη,λέγει,που αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο τη φιλοσοφία..Στο δεύτερο μέρος φανερώνει το όραμα του για την ένωση των Ελλήνων και την από κοινού αντιμετώπιση των κινδύνων από τους βαρβάρους. Ένα απόσπασμα από τον Πανηγυρικό σε μετάφραση.Είναι από τις πρώτες παραγράφους.
Πολλές φορές απόρησα με αυτούς που καθιέρωσαν τις θρησκευτικές γιορτές και οργάνωσαν τους αθλητικούς αγώνες.
Έκριναν άξιες, για τόσο μεγάλα έπαθλα, τις ικανότητες του πνεύματος ενώ αυτούς που κοπίασαν για το κοινό καλό και καλλιέργησαν έτσι τον ψυχικό τους κόσμο,ώστε να είναι σε θέση να ωφελήσουν και τους άλλους, σε αυτούς δεν έδωσαν καμία τιμητική διάκριση.Κι όμως το σωστό θα ήταν να νοιαστούν κυρίως γι αυτούς.Γιατί όση δύναμη και αν αποκτήσουν οι αθλητές,οι άλλοι δεν θα κέρδιζαν τίποτε περισσότερο. Αντίθετα και ένας μοναχά άνθρωπος. αν σκεφτεί σωστά, όλοι θα ήταν δυνατόν να ωφεληθούν, όσοι θα ήθελαν να γευτούν τη γνώση εκείνου του ανθρώπου.
Δεν είναι μόνο οι εξαιρετικές προσωπικότητες που υπερέχουν με την κατάκτηση της αρετής και ο καθένας μπορεί να κατακτήσει την αρετή με το μέγεθος της προσωπική του αγάπης προς το κάλλος και τον έρωτα του για την σοφία.
Ο Ισοκράτης, ένας από τους σπουδαιότερους και πολυγραφότατους Αττικούς ρήτορες προσπαθεί με τον ρητορικό του λόγο και την συγγραφική του δεινότητα να διαμορφώσει γενιές ανθρώπων και να αφήσει μνημεία λόγου στους μεταγενεστέρους.
Το συγγραφικό έργο του Ισοκράτη όπως και όλων των αρχαίων ρητόρων, περιλαμβάνει λόγους Δικανικούς,λόγους Επιδεικτικούς, ΄λόγους Συμβουλευτικούς,λόγους Παραινετικούς και άλλους λόγους που δεν ανήκουν σε κατηγορία.
Ένας από τους γνωστούς δικανικούς λόγους του Ισοκράτη είναι ο Αρεοπαγητικός.
Ο Ισοκράτης έγραψε τον Αρεοπαγητικό μετά το τέλος του συμμαχικού πολέμου.Ο Συμμαχικός πόλεμος διεξήχθη από το 375 -357 π.Χ και σήμανε την διάλυση της Β' Αθηναϊκής συμμαχίας.Ο Ισοκράτης στον λόγο του αυτόν παρακινεί τους συμπολίτες του να επιστρέψουν στις πατροπαράδοτες αρχές διακυβέρνησης της πόλης-κράτους,της Αθήνας. Ο ρήτορας επισημαίνει την ανάγκη επιστροφής στις παραδοσιακές μορφές της πολιτικής οργάνωσης της πόλης και αναφέρει πώς οι παλαιότεροι επέλεγαν αξιοκρατικά τους άρχοντες της πόλης.Αναφέρει την ωφέλεια που είχε η πόλη στο παρελθόν από τις αρμοδιότητες του Αρείου Πάγου και τον περιορισμό της δύναμης του Αρείου Πάγου την εποχή αυτή που γράφει τον λόγο του ο ρήτορας.
Ο Πανηγυρικός είναι ένας από τους πιο γνωστούς και σπουδαίους
Επιδεικτικούς λόγους του Ισοκράτη,τον οποίον συνέγραψε το 380 π.Χ.τον αιώνα αυτόν,τον τέταρτο αιώνα.
Ο λόγος αυτός απευθύνεται προς όλους τους Έλληνες,τους οποίους φαντάζεται συγκεντρωμένους σε ,μία μεγάλη Πανελλαδική γιορτή.Το πρώτο μέρος του Πανηγυρικού είναι ένα εγκώμιο στην Αθήνα.Επαναλαμβάνει και ασχολείται με το αγαπημένο του θέμα:
H Aθήνα είναι η πόλη,λέγει,που αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο τη φιλοσοφία..Στο δεύτερο μέρος φανερώνει το όραμα του για την ένωση των Ελλήνων και την από κοινού αντιμετώπιση των κινδύνων από τους βαρβάρους. Ένα απόσπασμα από τον Πανηγυρικό σε μετάφραση.Είναι από τις πρώτες παραγράφους.
Πολλές φορές απόρησα με αυτούς που καθιέρωσαν τις θρησκευτικές γιορτές και οργάνωσαν τους αθλητικούς αγώνες.
Έκριναν άξιες, για τόσο μεγάλα έπαθλα, τις ικανότητες του πνεύματος ενώ αυτούς που κοπίασαν για το κοινό καλό και καλλιέργησαν έτσι τον ψυχικό τους κόσμο,ώστε να είναι σε θέση να ωφελήσουν και τους άλλους, σε αυτούς δεν έδωσαν καμία τιμητική διάκριση.Κι όμως το σωστό θα ήταν να νοιαστούν κυρίως γι αυτούς.Γιατί όση δύναμη και αν αποκτήσουν οι αθλητές,οι άλλοι δεν θα κέρδιζαν τίποτε περισσότερο. Αντίθετα και ένας μοναχά άνθρωπος. αν σκεφτεί σωστά, όλοι θα ήταν δυνατόν να ωφεληθούν, όσοι θα ήθελαν να γευτούν τη γνώση εκείνου του ανθρώπου.
Δεν είναι μόνο οι εξαιρετικές προσωπικότητες που υπερέχουν με την κατάκτηση της αρετής και ο καθένας μπορεί να κατακτήσει την αρετή με το μέγεθος της προσωπική του αγάπης προς το κάλλος και τον έρωτα του για την σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου