Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Το Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα

Mετά την  αναχώρηση  του Ερρίκου  και της Helga, έπεσε στο σπίτι βαθειά μελαγχολία.Τις πρώτες ημέρες  δεν ήξεραν να διευθετήσουν μόνοι τους τα του οίκου,είχαν σαστίσει,τα είχαν χάσει.Πρώτη επανήλθε η Άννα,που έβαλε όλη τη δυνατή προσωπικότητα της σε ενέργεια και σαν ειδήμων που ήταν στα ψυχολογικά και στην ψυχοθεραπεία, τους ταρακούνησε όλους και τους επανέφερε εις εαυτόν.Τον Δημήτρη,που είχε κρυολογήσει και βρισκόταν στο σπίτι μερικές ημέρες,τον προέτρεψε,χωρίς αναβολή,να επιστρέψει στα μαθήματα του,στο Πανεπιστήμιο.
Πήγε μέχρι το σπίτι  του πατέρα Ιωακείμ και ζήτησε βότανα από την πρεσβυτέρα του για το κρυολόγημα του Δημήτρη,που τη δέχτηκε με πολλή χαρά και με ενθουσιασμό της έδωσε τα βραστάρια από την ελληνική γη που είχε στην κουζίνα της. Ο Ερρίκος είχε πάρει μαζί του όλο το τσάϊ του βουνού και στο σπίτι δεν άφησε ούτε  ένα φυλλαράκι.
Παρακίνησε τη Νίνα  να προσθέσει στις γνωστές δουλειές της κουζίνας,στο μαγείρεμα και στο πλύσιμο στα σερβίτσια και ατα κατσαρολικά,που μέχρι τώρα ήταν και στην αρμοδιότητα του άνδρα της,του Τόμας,που με πολλή χαρά πρόσφερε τη βοήθεια του στην αγαπημένη του γυναίκα,την παρακίνησε τώρα η Άννα  να ενεργοποιηθεί και να ασχοληθεί με την  γενική  καθαριότητα του σπιτιού. Παρακίνησε  τον Τόμας  να  ασχοληθεί περισσότερο με τις εξωτερικές δουλειές, με τα ψώνια στην αγορά και τις άλλες ασχολίες,που έκαναν μαζί με τον Ερρίκο και να βρίσκεται έξω περισσότερη ώρα. Έτσι  από μέρα σε μέρα όλοι  συγκεντρώθηκαν στον εαυτόν τους και  τακτοποιούσαν το σπίτι και τις δουλειές που καθένας είχε στην  ειδικότητα του.
Η Νίνα κάθε πρωϊ ετοίμαζε τα νόστιμα κέϊκ,που συνήθως επεξεργαζόταν και όλοι τα έτρωγαν με βουλιμία καθώς το κρύο δυνάμωνε, τώρα  στο τέλος του Φθινοπώρου.
Ένα πρωϊ θυμήθηκε τη υπόσχεση που είχε δώσει στον  μικρό Άλαν,το γειτονόπουλο,από το διπλανό διαμέρισμα. Τοποθέτησε σε ένα πιάτο ένα μεγάλο κομμάτι και χτύπησε την διπλανή  πόρτα του διαμερίσματος του. Άνοιξε η μητέρα του Άλαν.
-Καλημέρα, κυρία Hildegard,ετοίμασα ένα  κέϊκ και φέρνω στον Άλαν,όπως του είχα υποσχεθεί.
-Ω! ευχαριστώ πολύ,Νίνα,πάνω στην ώρα ήρθες που χρειάζομαι βοήθεια. Πέρασε!
Έδωσε το πιάτο με το κέϊκ στη μητέρα του Άλαν και μπήκε στο διαμέρισμα. Τι ήταν αυτό που έβλεπαν τα μάτια της,δεν περιγράφεται. Έπιασε με τα δύο της χέρια τα μάγουλα της και ξεφώνισε.Πω! πω! τι είναι αυτό που βλέπω,κυρία Hildegard.Ti  έγινε εδώ? Σας λήστεψαν? κινδυνεύουμε κι εμείς? Τι ακαταστασία είναι αυτή.
-Ηρέμησε,Νίνα,και μη φοβάσαι,δεν ήρθαν ληστές. Ένα συνεργείο φωτογράφισης ήλθε από τον εκδοτικό οίκο,όπου ο σύζυγος μου εργάζεται.
-Αν δε κάνω λάθος,ο σύζυγος σου είναι διευθυντής σε εκδοτικό οίκο.
- Ακριβώς,Νίνα,δεν κάνεις λάθος.
-Ήρθε το συνεργείο φωτογράφισης,που δούλευε όλη τη νύχτα. Ο εκδοτικός οίκος ετοιμάζεται να εκδόσει ένα Γερμανικό λεξικό για μικρά παιδιά σε πολλές γλώσσες. Όπως βλέπεις αναστάτωσαν όλο το σπίτι.Φωτογράφισαν όλα τα έπιπλα και όλα τα αντικείμενα που ήταν μέσα στα ντουλάπια στα δωμάτια,στη κουζίνα,στο σαλόνι και στα μπάνια και γενικά φωτογράφισαν όλο το σπίτι από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι.
-Γιατί,κυρία Hildegard?
-Γιατί,Νίνα,αυτό πρότεινε ο εκδοτικός οίκος στη προσπάθεια της έκδοσης του λεξικού. Δίπλα στη φωτογραφία σε κάθε ένα από τα αντικείμενα  θα γράψουν την ονομασία του σε όλες τις γλώσσες χωριστά, σε όποια χώρα  εκδοθεί αυτό το Γερμανικό λεξικό για  μικρά παιδιά.
-Πολύ έξυπνο,ποιανού ιδέα ήταν?
-Του συζύγου μου,Νίνα,γι αυτό και η φωτογράφιση έγινε στο διαμέρισμα μας.
-Σας αναστάτωσαν όλη νύχτα?
-Όχι! καθόλου,Νίνα,ήταν πολύ προσεκτικοί,γι αυτό και ο Άλαν σήμερα είναι στο σχολείο.
-Έλα,Νίνα,στο δωμάτιο του Άλαν να ρίξεις μια ματιά.Η φωτογράφιση εκεί έγινε,όταν ο Άλαν πήγε στο σχολείο.Πριν από λίγη ώρα τελείωσαν.
- Δεν ακούσαμε πραγματικά,μπράβο στα παιδιά του φωτογραφικού συνεργείου. Πω! πω! για κοίτα εδώ, όλος ο ρουχισμός του Άλαν έξω από τη ντουλάπα και τα συρτάρια.
-Ναι,Νίνα,για να γράψουν δίπλα στο κάθε ρούχο την ονομασία του στα γερμανικά.
-Πολύ έξυπνο,πολύ έξυπνο,όμως έτσι που τα βλέπεις σου έρχεται να τραβάς τα μαλλιά σου.
-Γιατί,Νίνα?
-Τόση ακαταστασία!  Θεέ μου! Ελάτε,κυρία Hildegard,να αρχίσουμε  σιγά σιγά από εδώ, από το δωμάτιο του παιδιού,που το δωμάτιο είναι  πιο μικρό και στη συνέχεια θα πάμε και στα άλλα δωμάτια.Μέχρι το απόγευμα,ελπίζω,να έχουμε τελειώσει.Πηγαίνω να ειδοποιήσω τον Τόμας και έρχομαι αμέσως.
-Ευχαριστώ πολύ,Νίνα,σε περιμένω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου