Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα. Συνέχεια
-Μα τι πάθατε όλοι σας,είπε ο Ερρίκος και φώναξε τη Νίνα να του φέρει ένα ποτήρι νερό.
Εν τω μεταξύ ξανακοίταξε τις παλιές εφημερίδες,όπου βρήκε μια είδηση πολύ δροσερή,πολύ θαλασσινή,όπως τους είπε.
-Παιδιά.βρήκα εδώ μια είδηση για τον Κουστό. Σε ενδιαφέρει Δημήτρη?
-Ναι,Ερρίκο,μπορείς να την διαβάσεις,με ενδιαφέρει και την ΄Αννα νομίζω.Ε! Άννα μου,θέλεις να την ακούσεις?
-Ναι! Δημήτρη μου,ό,τι αφορά τη θάλασσα με ενδιαφέρει πολύ.Κύριε Ερρίκο,μπορείτε να τη διαβάσετε,αν θέλει και η Helga.
-Θέλεις,αγάπη μου,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Δεν έχω αντίρρηση,αγάπη μου,είπε η Helga και ο Ερρίκος συνέχισε.
8 Φεβρουαρίου 1956.Ο Κουστώ παρουσιάζει τον "Κόσμο της Σιωπής".Στο θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων,ο Πλοίαρχος Κουστώ παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ που γύρισε στα βάθη της θάλασσας: τον "Κόσμο της Σιωπής". Πριν από την προβολή ,ο Κουστώ εξήγησε πως,ενώ ταξίδευε πάνω στο "Καλυψώ"του ήλθε η ιδέα να κάνει αυτή την ταινία μέσου μήκους και έγχρωμη,για να μπορέσει να αποκαλύψει στο μεγάλο κοινό τη μεγαλοπρέπεια των ωκεανών,την πανίδα και τη χλωρίδα τους.
Ο Πολ Εμίλ Βικτόρ,ένας άλλος διάσημος εξερευνητής,που μόλις είχε επιστρέψει από την Ανταρκτική,έσπευσε να χειροκροτήσει τις εκπληκτικές λήψεις του Πλοιάρχου Κουστό.
-Θαλασσόλυκος ο Κουστό,είπε ο Δημήτρης.
Ατρόμητος,χωρίς φόβο,είπε η Άννα.
-Είναι αξιέπαινος,είπε η Helga.Είναι Γάλλος? αγάπη μου,ρώτησε.
-Ναι,αγάπη μου,είναι Γάλλος
-Πολύ θαραλλέος,αγάπη μου.
-Ναι,όντως,είπε ο Ερρίκος.Ο χαρακτηρισμός σου,αγάπη μου,ταιριάζει απόλυτα.
-Ακριβώς από πού είναι, Ερρίκο, ρώτησε ο Δημήτρης.
-Ξέρετε να μας πείτε κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Νομίζω,παιδιά ότι γεννήθηκε σε μια πόλη που δεν είναι γνωστή,γι αυτό και δεν τη θυμάμαι.Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι η πόλης που γέννησε αυτόν τον θαραλλέο άνθρωπο βρίσκεται κοντά στην πόλη Μπορντό,που την γνωρίζουμε όλοι..
-Βέβαια,είπε η Άννα,είναι γνωστή πόλη.
-Άννα μου,πώς την γνωρίζεις την πόλη Μπορντό?
-Από το σχολείο,Δημήτρη μου,τι νόμιζες πως πήγαμε διακοπές εκεί?
-Πότε θα προλάβαινε,είπε η Helga.
-Δεν θα μου ήταν περίεργο,είπε ο Δημήτρης,στη μητέρα της αρέσουν πολύ τα ταξίδια.
-Ναι,είναι έτσι,πράγματι,είπε η Άννα,ο Δημήτρης έχει δίκιο.
-Το βασικό επάγγελμα,που ασκεί,ποιό είναι,αγάπη μου,ρώτησε η Helga.
-Aγάπη μου,είναι Πλοίαρχος.
-Ω! ναι,αγάπη μου,συγγνώμη,το είπες στην αρχή.
-Νίνα,φώναξε ο Ερρίκος,ένα ποτήρι νερό.
-Ασκεί και τόσα άλλα επαγγέλματα.
-Είναι εξερευνητής,είναι συγγραφέας,είναι φωτογράφος,είναι ωκεανογράφος.
-Μπορούμε,Ερρίκο,να τον χαρακτηρίσουμε και ως κινηματογραφιστή.
-Ω! πολύ σωστά,αγαπητέ μου Δημήτρη,αφού οργώνει τους ωκεανούς με μία κάμερα στον ώμο.
-Από ποιά ηλικία ξεκίνησε άραγε να επιδίδεται στην εξερεύνηση των ωκεανών.Ξέρεις να μας πεις,αγάπη μου?
-Οι πληροφορίες λένε,αγάπη μου,ότι έμαθε κολύμπι στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων.
-Ω! από τόσο μικρό? δε φοβόταν?είπε η Helga.
-Helga μου,είπε η Άννα,μην εκπλήττεσαι,τα παιδιά σε αυτή τη μικρή ηλικία,δεν έχουν αναπτύξει ακόμη το αίσθημα του κινδύνου,που οι μεγάλοι αισθάνονται.
-Αλήθεια,Άννα μου? δεν γνώριζα αυτή τη λεπτομέρεια που εδράζεται στην παιδική ψυχή. Ευχαριστώ,Άννα μου.
-Ερρίκο μου,ασφαλώς,έγινε η παρακίνηση από το οικογενειακό περιβάλλον.
-Aναμφίβολα,αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος,από την οικογένεια.Ο πατέρας του ήταν νομικός σύμβουλος σε ένα Αμερικανό επιχειρηματία,που είχε πάθος με τα ταξίδια κι έτσι ο μικρός Κουστό έζησε τα παιδικά του χρόνια ταξιδεύοντας διαρκώς. Έπειτα η εισαγωγή του,όταν έγινε 20 ετών,στην Ναυτική Ακαδημία ολοκλήρωσε την επίδοση του στο θαλασσινό στοιχείο και το πάθος του για την εξερεύνηση του βυθού.Από το πρώτο του ταξίδι πήρε μαζί του την camera του,με την οποία κατέγραψε απίθανες εξωτικές σκηνές από το βάθος της θάλασσας καθώς και τους αλιείς των μαργαριταριών.
-Κιόλας? τόσο γρήγορα?είπε η Helga,με τρομάζει η ιδέα.
-Helga μου,γνωρίζεις κολύμπι?
-Όχι! Άννα μου,δυστυχώς.Το χωριό μας δεν έχει θάλασσα, σε μικρή απόσταση μόνο μια λίμνη που και αυτή παγώνει το χειμώνα.Κι εδώ στο Μόναχο,όπως βλέπεις,το ίδιο.
-Γιατί,κύριε Ερρίκο,δεν φροντίσατε να μάθει η γυναίκα σας κολύμπι?
-Μην ανησυχείς,Άννα μου, ετοιμάζουν τώρα την λίμνη κοντά στο κτήμα να την καταστήσουν ένα ωραίο μέρος παραθερισμού.Με εγκαταστάσεις ξενοδοχειακές,με κατοικίες παραθερισμού και τόσα άλλα.Ποτέ δεν είναι αργά για την μάθηση μιας δραστηριότητας,όπως το κολύμπι. Έτσι δεν είναι,αγάπη μου?
-Ναι!Ερρίκο μου,ας γίνουν όλα αυτά τα ωραία που λες κι έπειτα κι εγώ, σου υπόσχομαι,να γίνω Έστερ Ουίλιαμς.
-Ποιά είναι,Helga μου,η Έστερ Ουϊλιαμς.
-Είναι,Άννα μου, μία Αμερικανίδα ηθοποιός και φοβερή κολυμβήτρια.Είμαι θαυμάστρια της.
-Εύχομαι,Helga μου,να γίνεις,όπως το ίνδαλμα σου,ποτέ δεν είναι αργά,όπως είπε ο κύριος Ερρίκος.
-Ευχαριστώ,Άννα μου,για τις ευχές σου.Όμως θέλω να ξέρεις πως το ίνδαλμα μου,όπως και ο Κουστό,έμαθαν κολύμπι από τα παιδικά τους χρόνια.
- Όσο μπορείς,αγάπη μου,δε σου λέω να γίνεις Έστερ Ουϊλιαμς.
Καλά,αγάπη μου,καλά όπως θέλεις.
-Να μην ξεχάσω να σας πω για τον Κουστό,ότι στο πόλεμο αυτό,τον δεύτερο παγκόσμιο, υπηρέτησε στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό ως πλοίαρχος,πήρε και παράσημα.
-Υηρετεί ακόμα?
-Όχι! Άννα μου απεστρατεύθη το 1948 με τον βαθμό του Αρχιπλοιάρχου.
-Τώρα, άραγε,μπορεί να ειπιδίδεται στις θαλάσσιες καταγραφές?είπε η Άννα.
-Γιατί,όχι Αννούλα,δεν τον εμποδίζει κανείς,ούτε και η ηλικία του.Είναι μόνον 48 ετών.
-Μήπως τα παράσημα που του έδωσαν οφείλονται σε τραυματισμούς,είπε η Άννα.
-Δε νομίζω,Άννα μου,σε ανδραγαθήματα οφείλονται,θα έλεγα.
-Να τακτοποιήσει το αρχείο του,τις κινηματογραφικές προβολές του και όλα όσα του έχει προσφέρει ο βυθός,που με τόσο πάθος εξερευνούσε τόσα χρόνια,είπε η Helga.
-Ακριβώς,αγάπη μου,τώρα είναι η πιο κατάλληλη ηλικία γι αυτόν.
-Να τον ειδοποιήσουμε γι αυτό,αγάπη μου.
-Από που έχετε όλες αυτές τις πληροφορίες κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Από τον αδελφό του,Άννα μου,είναι πελάτης μου.
Η Άννα σηκώθηκε από τον καναπέ.Αννούλα,πού πας ρώτησε ο Δημήτρης.
-Δημήτρη μου,στην κουζίνα να πιώ νερό.
-Άννα,σε παρακαλώ,γέμισε μια καράφα με νερό. Ζήτησα από την Νίνα,όπως βλέπεις όμως.
-Μήπως κοιμούνται,αγάπη μου,είπε η Helga.
-Δε νομίζω,αγάπη μου, το απόγευμα δεν κοιμούνται ποτέ.
-Άννα,αν δε σου κάνει κόπο,το νερό να μας το φέρεις εσύ.Πιθανόν να είναι θυμωμένοι.Τους είπες,Ερρίκο,να μπουν στην κουζίνα,να κλείσουν και την πόρτα.
-Αγάπη μου,δεν ήθελα να ακούσει ο Τόμας την είδηση με την Ρόζα Παρκς.Αρκετά έκλαψε,όταν θυμήθηκε τα γεγονότα,
- Ναι!αγάπη μου,καλά έκανες,είπε η Helga.
-
-Μα τι πάθατε όλοι σας,είπε ο Ερρίκος και φώναξε τη Νίνα να του φέρει ένα ποτήρι νερό.
Εν τω μεταξύ ξανακοίταξε τις παλιές εφημερίδες,όπου βρήκε μια είδηση πολύ δροσερή,πολύ θαλασσινή,όπως τους είπε.
-Παιδιά.βρήκα εδώ μια είδηση για τον Κουστό. Σε ενδιαφέρει Δημήτρη?
-Ναι,Ερρίκο,μπορείς να την διαβάσεις,με ενδιαφέρει και την ΄Αννα νομίζω.Ε! Άννα μου,θέλεις να την ακούσεις?
-Ναι! Δημήτρη μου,ό,τι αφορά τη θάλασσα με ενδιαφέρει πολύ.Κύριε Ερρίκο,μπορείτε να τη διαβάσετε,αν θέλει και η Helga.
-Θέλεις,αγάπη μου,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Δεν έχω αντίρρηση,αγάπη μου,είπε η Helga και ο Ερρίκος συνέχισε.
8 Φεβρουαρίου 1956.Ο Κουστώ παρουσιάζει τον "Κόσμο της Σιωπής".Στο θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων,ο Πλοίαρχος Κουστώ παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ που γύρισε στα βάθη της θάλασσας: τον "Κόσμο της Σιωπής". Πριν από την προβολή ,ο Κουστώ εξήγησε πως,ενώ ταξίδευε πάνω στο "Καλυψώ"του ήλθε η ιδέα να κάνει αυτή την ταινία μέσου μήκους και έγχρωμη,για να μπορέσει να αποκαλύψει στο μεγάλο κοινό τη μεγαλοπρέπεια των ωκεανών,την πανίδα και τη χλωρίδα τους.
Ο Πολ Εμίλ Βικτόρ,ένας άλλος διάσημος εξερευνητής,που μόλις είχε επιστρέψει από την Ανταρκτική,έσπευσε να χειροκροτήσει τις εκπληκτικές λήψεις του Πλοιάρχου Κουστό.
-Θαλασσόλυκος ο Κουστό,είπε ο Δημήτρης.
Ατρόμητος,χωρίς φόβο,είπε η Άννα.
-Είναι αξιέπαινος,είπε η Helga.Είναι Γάλλος? αγάπη μου,ρώτησε.
-Ναι,αγάπη μου,είναι Γάλλος
-Πολύ θαραλλέος,αγάπη μου.
-Ναι,όντως,είπε ο Ερρίκος.Ο χαρακτηρισμός σου,αγάπη μου,ταιριάζει απόλυτα.
-Ακριβώς από πού είναι, Ερρίκο, ρώτησε ο Δημήτρης.
-Ξέρετε να μας πείτε κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Νομίζω,παιδιά ότι γεννήθηκε σε μια πόλη που δεν είναι γνωστή,γι αυτό και δεν τη θυμάμαι.Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι η πόλης που γέννησε αυτόν τον θαραλλέο άνθρωπο βρίσκεται κοντά στην πόλη Μπορντό,που την γνωρίζουμε όλοι..
-Βέβαια,είπε η Άννα,είναι γνωστή πόλη.
-Άννα μου,πώς την γνωρίζεις την πόλη Μπορντό?
-Από το σχολείο,Δημήτρη μου,τι νόμιζες πως πήγαμε διακοπές εκεί?
-Πότε θα προλάβαινε,είπε η Helga.
-Δεν θα μου ήταν περίεργο,είπε ο Δημήτρης,στη μητέρα της αρέσουν πολύ τα ταξίδια.
-Ναι,είναι έτσι,πράγματι,είπε η Άννα,ο Δημήτρης έχει δίκιο.
-Το βασικό επάγγελμα,που ασκεί,ποιό είναι,αγάπη μου,ρώτησε η Helga.
-Aγάπη μου,είναι Πλοίαρχος.
-Ω! ναι,αγάπη μου,συγγνώμη,το είπες στην αρχή.
-Νίνα,φώναξε ο Ερρίκος,ένα ποτήρι νερό.
-Ασκεί και τόσα άλλα επαγγέλματα.
-Είναι εξερευνητής,είναι συγγραφέας,είναι φωτογράφος,είναι ωκεανογράφος.
-Μπορούμε,Ερρίκο,να τον χαρακτηρίσουμε και ως κινηματογραφιστή.
-Ω! πολύ σωστά,αγαπητέ μου Δημήτρη,αφού οργώνει τους ωκεανούς με μία κάμερα στον ώμο.
-Από ποιά ηλικία ξεκίνησε άραγε να επιδίδεται στην εξερεύνηση των ωκεανών.Ξέρεις να μας πεις,αγάπη μου?
-Οι πληροφορίες λένε,αγάπη μου,ότι έμαθε κολύμπι στην ηλικία των τεσσάρων χρόνων.
-Ω! από τόσο μικρό? δε φοβόταν?είπε η Helga.
-Helga μου,είπε η Άννα,μην εκπλήττεσαι,τα παιδιά σε αυτή τη μικρή ηλικία,δεν έχουν αναπτύξει ακόμη το αίσθημα του κινδύνου,που οι μεγάλοι αισθάνονται.
-Αλήθεια,Άννα μου? δεν γνώριζα αυτή τη λεπτομέρεια που εδράζεται στην παιδική ψυχή. Ευχαριστώ,Άννα μου.
-Ερρίκο μου,ασφαλώς,έγινε η παρακίνηση από το οικογενειακό περιβάλλον.
-Aναμφίβολα,αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος,από την οικογένεια.Ο πατέρας του ήταν νομικός σύμβουλος σε ένα Αμερικανό επιχειρηματία,που είχε πάθος με τα ταξίδια κι έτσι ο μικρός Κουστό έζησε τα παιδικά του χρόνια ταξιδεύοντας διαρκώς. Έπειτα η εισαγωγή του,όταν έγινε 20 ετών,στην Ναυτική Ακαδημία ολοκλήρωσε την επίδοση του στο θαλασσινό στοιχείο και το πάθος του για την εξερεύνηση του βυθού.Από το πρώτο του ταξίδι πήρε μαζί του την camera του,με την οποία κατέγραψε απίθανες εξωτικές σκηνές από το βάθος της θάλασσας καθώς και τους αλιείς των μαργαριταριών.
-Κιόλας? τόσο γρήγορα?είπε η Helga,με τρομάζει η ιδέα.
-Helga μου,γνωρίζεις κολύμπι?
-Όχι! Άννα μου,δυστυχώς.Το χωριό μας δεν έχει θάλασσα, σε μικρή απόσταση μόνο μια λίμνη που και αυτή παγώνει το χειμώνα.Κι εδώ στο Μόναχο,όπως βλέπεις,το ίδιο.
-Γιατί,κύριε Ερρίκο,δεν φροντίσατε να μάθει η γυναίκα σας κολύμπι?
-Μην ανησυχείς,Άννα μου, ετοιμάζουν τώρα την λίμνη κοντά στο κτήμα να την καταστήσουν ένα ωραίο μέρος παραθερισμού.Με εγκαταστάσεις ξενοδοχειακές,με κατοικίες παραθερισμού και τόσα άλλα.Ποτέ δεν είναι αργά για την μάθηση μιας δραστηριότητας,όπως το κολύμπι. Έτσι δεν είναι,αγάπη μου?
-Ναι!Ερρίκο μου,ας γίνουν όλα αυτά τα ωραία που λες κι έπειτα κι εγώ, σου υπόσχομαι,να γίνω Έστερ Ουίλιαμς.
-Ποιά είναι,Helga μου,η Έστερ Ουϊλιαμς.
-Είναι,Άννα μου, μία Αμερικανίδα ηθοποιός και φοβερή κολυμβήτρια.Είμαι θαυμάστρια της.
-Εύχομαι,Helga μου,να γίνεις,όπως το ίνδαλμα σου,ποτέ δεν είναι αργά,όπως είπε ο κύριος Ερρίκος.
-Ευχαριστώ,Άννα μου,για τις ευχές σου.Όμως θέλω να ξέρεις πως το ίνδαλμα μου,όπως και ο Κουστό,έμαθαν κολύμπι από τα παιδικά τους χρόνια.
- Όσο μπορείς,αγάπη μου,δε σου λέω να γίνεις Έστερ Ουϊλιαμς.
Καλά,αγάπη μου,καλά όπως θέλεις.
-Να μην ξεχάσω να σας πω για τον Κουστό,ότι στο πόλεμο αυτό,τον δεύτερο παγκόσμιο, υπηρέτησε στο Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό ως πλοίαρχος,πήρε και παράσημα.
-Υηρετεί ακόμα?
-Όχι! Άννα μου απεστρατεύθη το 1948 με τον βαθμό του Αρχιπλοιάρχου.
-Τώρα, άραγε,μπορεί να ειπιδίδεται στις θαλάσσιες καταγραφές?είπε η Άννα.
-Γιατί,όχι Αννούλα,δεν τον εμποδίζει κανείς,ούτε και η ηλικία του.Είναι μόνον 48 ετών.
-Μήπως τα παράσημα που του έδωσαν οφείλονται σε τραυματισμούς,είπε η Άννα.
-Δε νομίζω,Άννα μου,σε ανδραγαθήματα οφείλονται,θα έλεγα.
-Να τακτοποιήσει το αρχείο του,τις κινηματογραφικές προβολές του και όλα όσα του έχει προσφέρει ο βυθός,που με τόσο πάθος εξερευνούσε τόσα χρόνια,είπε η Helga.
-Ακριβώς,αγάπη μου,τώρα είναι η πιο κατάλληλη ηλικία γι αυτόν.
-Να τον ειδοποιήσουμε γι αυτό,αγάπη μου.
-Από που έχετε όλες αυτές τις πληροφορίες κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Από τον αδελφό του,Άννα μου,είναι πελάτης μου.
Η Άννα σηκώθηκε από τον καναπέ.Αννούλα,πού πας ρώτησε ο Δημήτρης.
-Δημήτρη μου,στην κουζίνα να πιώ νερό.
-Άννα,σε παρακαλώ,γέμισε μια καράφα με νερό. Ζήτησα από την Νίνα,όπως βλέπεις όμως.
-Μήπως κοιμούνται,αγάπη μου,είπε η Helga.
-Δε νομίζω,αγάπη μου, το απόγευμα δεν κοιμούνται ποτέ.
-Άννα,αν δε σου κάνει κόπο,το νερό να μας το φέρεις εσύ.Πιθανόν να είναι θυμωμένοι.Τους είπες,Ερρίκο,να μπουν στην κουζίνα,να κλείσουν και την πόρτα.
-Αγάπη μου,δεν ήθελα να ακούσει ο Τόμας την είδηση με την Ρόζα Παρκς.Αρκετά έκλαψε,όταν θυμήθηκε τα γεγονότα,
- Ναι!αγάπη μου,καλά έκανες,είπε η Helga.
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου