Η Κυρία μαμά μου
Η καλύτερη μαμά είναι η δική μου και ας έτρωγα ξύλο πολύ. Αλλά εντάξει είχε εκατό παιδιά στη τάξη και ήταν κουρασμένη πολύ. Το είπε και ο ιερέας,που πήγε να εξομολογηθεί, να πάρει συγχώρεση που έδερνε τα παιδιά πολύ
Τι δουλειά κάνεις,παιδί μου, ρώτησε ο ιερέας  Είμαι ,πάτερ μου,δασκάλα , η μαμά απαντά. Οι αμαρτίες σου,παιδί μου,έχουν συγχωρεθεί .Έχεις τόσα παιδιά,που σε παιδεύουν. Εσύ δεν έχεις αμαρτίες ο  καλός παππούλης  απαντά.
Νευρίαζε  η μαμά με το παραμικρό και δεν μου έδινε την ευκαιρία να δικαιολογηθώ,γιατί έγινε αυτό που δεν της άρεσε να κάνω ή να πω. Μα την αγαπούσα και τη λάτρευα πολύ και καταλάβαινα  τον αγώνα της για τη ζωή
Ήθελε διευθύντρια να γίνει. Τα μαλλιά της είχανε ασπρίσει πολύ ενωρίς,από τα εικοσιπέντε της τα χρόνια
γι αυτό νευρίαζε εύκολα πολύ
Από τις τροφές δεν έπαιρνε μαγνήσιο σε ποσότητα  κανονική  για τον οργανισμό της. Δεν έτρωγε  σπανάκι,δεν έτρωγε αρακά,δεν έτρωγε μπανάνες ,δεν έπινε πολύ νερό, δεν έτρωγε αμύγδαλα πολλά, Μοναχά,όταν ήταν έγκυος τον αδελφό μου  και βγήκε ένα παιδί με κάτι βλεφαρίδες...να μεγάλες. Δεν έτρωγε σοκολάτα,δεν έπινε γάλα,μοναχά  στο χωριό στις διακοπές.Ήταν μία vegeterian woman και συνάμα πολύ αισθηματική.Άφηνε δικαιοδοσίες στους άνδρες να αποκτήσουν την ιδιότητα την διευθυντική. Ο Επιθεωρητής μία ημέρα δεν της έκανε έκθεση καλή. Δεν του...έκατσε,ούτε το χέρι της δεν άφισε,δεν το έπιασε,το τράβηξε πέρα. Ε!μαμά και συ,ήσουν πολύ πιστή ή ήσουν φοβική ή τον ήθελες exclusif.
Είχε τον μπαμπά που ήταν όλα τα λεφτα.Όταν ήταν αρραβωνιασμένοι πήγαιναν  στο πάρκο.Καθιστοί σε ένα παγκάκι την ετάϊζε πασατέμπο,σπόρους κολοκύθας.Είχε γνώσεις ο μπαμπάς.΄Ήταν οπαδός και εκείνος της υγιεινής της διατροφής.Η μαμά έκλαιγε πολύ,γιατί έπαψε τότε να πηγαίνει στο ζαχαροπλαστείο και να γεύεται πάστες που αγαπούσε πολύ.Οι πασατέμποι είναι ένας ξηρός καρπός,που βοηθά να μην ασπρίζουν τα μαλλιά,αν τους τρως προληπτικά.Η Μαμά  μου  έτρωγε τροφές με Κάλιο πολλές και παραμελούσε τις άλλες με το Μαγνήσιο.Ήθελε να μοιάζει με τον Θεό,αφού παιδιά του είμαστε και μεις,όπως δίδασκε στα θρησκευτικά.΄'Ηθελε να μοιάζει με τον Θεό.Ήθελε να κάνει θαύματα.Έκανε θαύματα.Έπαιρνε τα παιδάκια της πρώτης τάξης,συνέχεια στην πρώτη τάξη δίδασκε πολλά χρόνια, δεν ήταν το σχολείο μονοθέσιο,εξαθέσιο  ήταν. Μάθαινε τα παιδάκια της πρώτης  γράμματα και αριθμούς και είχε όλη την ευθύνη τους στο σχολειό και στο σπίτι μετά,γιατι οι γονείς τότε λιγοστοί γνώριζαν ανάγνωση και γραφή.Ήταν στο μεροκάματο.Η μαμά επιτελούσε έργο Θεϊκό.Λειτούργημα ανθρωπιστικό.
Ο μπαμπάς δεν είχε άσπρες τρίχες πολλές στα μαλλιά μέχρι τα βαθειά του γηρατειά.
Η Μαμά μου  ήταν σαν παιδούλα τόσα χρόνια με μικρά παιδιά.Δίδασκε και των μαθητών της τα παιδιά,που δεν είχαν αλλάξει γειτονιά.Την αγαπούσαν πολύ και γνώριζαν πόσο ήταν υπομονετική και ανθεκτική.Από τα  εικοσιδύο της και για έτη τριάντα επτά έφθασε σιγά σιγά να έχει πολλά χρόνια εκατό παιδιά στη τάξη. Ήταν όλα τους εντάξει.Αν καθυστερούσε στη τάξη να μπει όλα τα παιδιά εκδήλωναν  την αγωνία τους διαφορετικά.Εγώ δε μιλούσα και προσευχόμουν κρυφά.Τα περισσότερα παιδιά μιλούσαν τόσο πολύ,που έλεγε η τάξη πως γινόταν "χάβρα των Ιουδαίων",μου έλεγε στο σπίτι.Απέξω ακουγόταν οι φωνές τους και οι κουβέντες οι πολλές "χάβρα Ιουδαίων"ελεγε μετά,όταν μιλούσαν όλοι μαζί,της θύμιζαν περιστατικά από τα χρόνια της τα διδασκαλικά. Μόλις όμως η δασκάλα  εμφανίζονταν στην πόρτα  της τάξης έπαυε κάθε κουβέντα και έπεφτε σιωπή.Να ακούσουν τη δασκάλα και να μάθουν αυτά που είχε να τους πει.Μαμά,σε ευγνωμονώ,που μου έμαθες όχι μόνο το Ζεῖν αλλά και το Εὖ Ζεῖν.
Ήταν η καλύτερη μαμά του κόσμου.Όλες   τις γκρίνιες της συγχωρούσα και τη θαύμαζα πολύ.Τώρα την ευγνωμομώ για το θάρρος της αυτό.Έφυγε από ένα χωριουδάκι,ένα μικρό κοριτσάκι τότε που δεν υπήρχε ούτε ηλεκτρικό ,ούτε  λεωφόροι, για να ζήσει το όνειρό της.Να γίνει μία καλή δασκάλα να εξυψώσει την Ελλάδα,την  πατρίδα της.\