Σήμερα συνεχίζουμε το μάθημα της Λατινικής γραμματικής με το Γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό gerundivum
Το γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό είναι ρηματικό επίθετο τριγενές και τρκατάληκτο και αντιστοιχεί με τα εις -τεος ρηματικά επίθετα της Ελληνικής γλώσσας. Και από εδώ μπαίνουμε στη χρήση του Γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ο ύ στο Λατινικό συντακτικό. Το Γερουνδιακό έχει την σημασία των εις -τεος ρηματικών επίθετων και όταν βρίσκεται κοντά με το ρήμα e s s e λαμβάνεται σαν κατηγορούμενο.Η σύνταξη αυτή μπορεί να είναι π ρ ο σ ω π ι κ ή ή α π ρ ό σ ω π η..
Π ρ ο σ ω π ι κ ή σ ύ ν τ α ξ η έχομε με υποκείμενο στην ονομαστική,όταν το γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό ανήκει σε μεταβατικό ρήμα,που συντάσσεται με αιτιατική π..χ. Carthago delenda est= H Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί.
Α π ρ ό σ ω π η σ ύ ν τ α ξ η έχομε με γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό ουδετέρου γένους -ndum est.
Η Α π ρ ό σ ω π η σ ύ ν τ α ξ η χρησιμοποιείται, όταν το γερουνδιακό ανήκει σε αμετάβατο ή μεταβατικό ρήμα, που όμως συντάσσεται με άλλη πτώση πλην της αιτιατικής π.χ. nobis pugnandum est pro patria= Πρέπει να πολεμήσουμε υπέρ πατρίδος.
Κοντά στο γερουνδιακό βρίσκεται συνήθως προσδιορισμός σε δοτική του ενεργούντος προσώπου ή του ποιητικού αιτίου,όπως και στη σύνταξη των εις -τεος ρηματικών επιθέτων
Το γερουνδιακό Ως κ α τ η γ ο ρ η μ α τ ι κ ό ς π ρ ο σ δ ι ο ρ ι σ μ ό ς χρησιμοποιείται το γερουνδιακό κανονικά,προς δήλωση σκοπού με ρήματα που έχουν την έννοια του δ ι δ ό ν α ι, λ α μ β ά ν ε ι ν, φ ρ ο ν τ ί ζ ε ι ν και τα παρόμοια, όπως τα λατινικά do, trado, mitto, committo,permitto, relinquo,conduco, suscipio, loco, curo κ.τ.λ.
Πλησίον της Ενεργητικής διάθεσης αυτών των ρημάτων τίθεται α ι τ ι α τ ι κ ή του γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ο ύ.
Πλησίον της Παθητικής διάθεσης τίθεται ονομαστική ως κατηγορούμενο π.χ. dux militibus urbem diribiendam tradidit = ο αρχηγός παρέδωσε στους στρατιώτες την πόλη για να την λεηλατήσουν,
ενώ
a duce urbs militibus diripienda tradita est= από τον ηγεμόνα παρεδόθη η πόλις στους στρατιώτες για να την λεηλατήσουν.
Το γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό είναι ρηματικό επίθετο τριγενές και τρκατάληκτο και αντιστοιχεί με τα εις -τεος ρηματικά επίθετα της Ελληνικής γλώσσας. Και από εδώ μπαίνουμε στη χρήση του Γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ο ύ στο Λατινικό συντακτικό. Το Γερουνδιακό έχει την σημασία των εις -τεος ρηματικών επίθετων και όταν βρίσκεται κοντά με το ρήμα e s s e λαμβάνεται σαν κατηγορούμενο.Η σύνταξη αυτή μπορεί να είναι π ρ ο σ ω π ι κ ή ή α π ρ ό σ ω π η..
Π ρ ο σ ω π ι κ ή σ ύ ν τ α ξ η έχομε με υποκείμενο στην ονομαστική,όταν το γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό ανήκει σε μεταβατικό ρήμα,που συντάσσεται με αιτιατική π..χ. Carthago delenda est= H Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί.
Α π ρ ό σ ω π η σ ύ ν τ α ξ η έχομε με γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ό ουδετέρου γένους -ndum est.
Η Α π ρ ό σ ω π η σ ύ ν τ α ξ η χρησιμοποιείται, όταν το γερουνδιακό ανήκει σε αμετάβατο ή μεταβατικό ρήμα, που όμως συντάσσεται με άλλη πτώση πλην της αιτιατικής π.χ. nobis pugnandum est pro patria= Πρέπει να πολεμήσουμε υπέρ πατρίδος.
Κοντά στο γερουνδιακό βρίσκεται συνήθως προσδιορισμός σε δοτική του ενεργούντος προσώπου ή του ποιητικού αιτίου,όπως και στη σύνταξη των εις -τεος ρηματικών επιθέτων
Το γερουνδιακό Ως κ α τ η γ ο ρ η μ α τ ι κ ό ς π ρ ο σ δ ι ο ρ ι σ μ ό ς χρησιμοποιείται το γερουνδιακό κανονικά,προς δήλωση σκοπού με ρήματα που έχουν την έννοια του δ ι δ ό ν α ι, λ α μ β ά ν ε ι ν, φ ρ ο ν τ ί ζ ε ι ν και τα παρόμοια, όπως τα λατινικά do, trado, mitto, committo,permitto, relinquo,conduco, suscipio, loco, curo κ.τ.λ.
Πλησίον της Ενεργητικής διάθεσης αυτών των ρημάτων τίθεται α ι τ ι α τ ι κ ή του γ ε ρ ο υ ν δ ι α κ ο ύ.
Πλησίον της Παθητικής διάθεσης τίθεται ονομαστική ως κατηγορούμενο π.χ. dux militibus urbem diribiendam tradidit = ο αρχηγός παρέδωσε στους στρατιώτες την πόλη για να την λεηλατήσουν,
ενώ
a duce urbs militibus diripienda tradita est= από τον ηγεμόνα παρεδόθη η πόλις στους στρατιώτες για να την λεηλατήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου