Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

"Mας έκανε του αλατιού".Αράδιασε όλα τα μικρόβια και τα σχήματα τους,που δεν μου έτυχε να τα δω στην εγκυκλοπαίδεια του Γιοβάνη,που μου  πέταξαν.Μιλά για "σφαιρικά κύτταρα σταφυλοκόκκου",για "βεντουζοειδή κύτταρα πιττυοσπόρου" για "ραβδόμορφα κορυνοβακτήρια",για "κυλινδρικά κύτταρα τριχόσπορου", για το "ραβδόμορφο λακτοβάκιλλο",για τον "βοτσαλόμορφο στρεπτόκοκκο",για το "ελικοβακτήριο του πυλωρού",για το "εύθραστο βακτηριοειδές" και για τόσα άλλα.Καλέ,μας φόβισες με την παρουσίαση όλων αυτών των μικροοργανισμών.
Μόνο στο αλάτι δεν αναφέρθηκες, που είναι ένα φυσικό αντισηπτικό στον οργανισμό και ευρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στη θάλασσα και όπως είναι φυσικό στα θαλασσινά και στα ψάρια της. Όλες οι τροφές περιέχουν ποσότητα αλατιού.
Από τα κρέατα μέχρι τα λαχανικά, τα όσπρια και τα χόρτα.Όλα  έχουν το δικό τους μερίδιο στο αλάτι συν το ένα κουταλάκι που χρησιμοποιούμε οπωσδήποτε στο καθημερινό φαγητό,στις πίτες,στο φύλλο και στη γέμιση με σπανάκι ή με τυρί φέτα,αυτή  κι αν έχει αλάτι και το περίσσιο δε χρειάζεται.Αμέσως αμέσως η συγκέντρωση στον οργανισμό.
Αν είσαι υποτασικός και έχεις χαμηλή πίεση σου την ανεβάζει.
Αν είσαι υπερτασικός παίρνεις τα χάπια σου και ησυχάζεις από τις υπερτασικές κρίσεις, που μπορεί να σε αφήσουν "σέκο",εν ώρα κρίσης,στις κρίσιμες στιγμές της ζωής. Τώρα που μεγάλωσες  και γνωρίζεις τις καταστάσεις της ζωής,που πάντοτε είναι οι ίδιες,αλλά δεν το γνώριζες γιατί ήσουν μικρός.
Χωρίς να το καταλάβεις σου "έρχεται ο ουρανός σφοντύλι"από τις ανατροπές που πολύ γρήγορα συμβαίνουν στη ζωή σου, "τείδε κακείσε",όπως έλεγε και ο παππούς μου,ο οποίος ανακάλυψε την πενικιλίνη,την μούχλα χρησιμοποίησε, πριν ακόμη την ανακαλύψει ο Φλέμινγκ,όπως είπε ο νεαρός γιατρός,ο πατριώτης του,στον οποίον έτρεχε να πει τα μυστικά των ανακαλύψεων του,καθότι ο παππούς ήταν και φυσιοδίφης. Αυτό μου το είπε πρώτος ο Χατζής έλεγε.
Ο Χατζής ήταν ο παππούς, άνθρωπος με ανοικτό μυαλό και ταξιδιάρικο από τα 12 χρόνια του. Παρέα με τους αγαπημένους του Γιαγιά και Παππού πήγαν να προσκυνήσουν στους Αγίους Τόπους εν έτει 1880 με 1881.Μη φοβηθείτε πως είμαι ζόμπι.Βρίσκομαι εδώ ανάμεσά σας γιατί ο παππούς παντρέυτηκε 42 χρονών την γιαγιά που ήταν 19.Επέστρεψαν,λοιπόν, βαπτισμένοι στα νερά του Ιορδάνη ποταμού,στον ίδιο ποταμό που βαπτίστικε ο Ιησούς και ύστερα,όταν επέστρεψαν στην ιδιαίτερη πατρίδα δημιούργησαν Τυροκομείο με πολλούς τυροκόμους. .Παρασκεύαζαν όλα τα τυριά εκτός από φέτα.Ως φαίνεται δεν παρασκεύαζαν φέτα γιατί το τυροκομείο βρισκόταν μακριά από την θάλασσα και ήταν αδύνατον να μεταφέρουν το θαλασσινό νερό στο βουνό να το αφήνουν στον ήλιο να εξατμιστεί να μείνει το αλάτι. Οι πρώτες ύλες ήταν όλες δικές τους.Με το αλάτι δεν μπορούσαν.Ήταν αδύνατον να γίνει αυτή η δουλειά,η εξάτμιση του νερού μέσα από μεγάλα βαρέλια ή κυβώτια.Το αλάτι τότε το εύρισκαν στη θάλασσα,καθαρό,φυσικό αλάτι στα βράχια, μέσα στις λακκούβες που έμπαινε το θαλασσινό νερό και με τον ήλιο στέγνωνε πριν ή μετά τα  μελτέμια του Αυγούστου. Για του παππού το ορεινό τυροκομείο ήταν αδύνατον.
Η παρασκευή της φέτας  χρειάζεται πολύ αλάτι.
Το σκληρό τυρι φέτα, το βυθίζουν σε άλμη επί δύο ημέρες γιατί είναι σκληρό  και δύσκολα απορροφά την άλμη,η οποία είναι το συντηρητικό του τυριού για να μην χαλάσει. Παρέχει και την απαραίτητη αντισηψία σε όσους την γεύονται,τη σκληρή φέτα.Και τα μαλακά τυριά παραμένουν στην άλμη από 2- 10 ώρες.Αλλά όμως η πρώτη αντισηψία που πρέπει να γίνει είναι στις θηλές των ζώων, που δίνουν το γάλα τους για την παρασκευή των τυριών. Η μαστίτιδα δεν είναι μόνο γυναικεία αρρώστια.Από αυτήν υποφέρουν και τα ζώα,που μας προμηθεύουν το γάλα τους.
Το αλάτι δεν είναι το μοναδικό συντηρητικό.
Χρησιμοποιούν και Χλωριούχο ασβέστιο.Ένα (1) γραμμάριο καθαρού χλωριούχου ασβεστίου σε 10 λίτρα γάλακτος είναι επαρκής ποσότητα.
Προς τι λοιπόν τόση απαισιοδοξία με τα μικρόβια εν έτει 2013 που τα αντιβιοτικά υπάρχουν στην ζωή μας από τον 19ο αιώνα και τώρα βρισκόμαστε στην δεύτερη δεκαετία του 21ου,που σημαίνει ότι σχεδόν όλη η γη έχει υποστεί αντισηψία και οι μη γνωρίζοντες οδεύουν προς την καταστροφή της  και επιθυμούν να κατοικήσουν στη σελήνη με σκάφανδρα,όπου δεν υπάρχει ατμοσφαιρικός αέρας και επομένως η παρουσία των εναεροβίων μικροβίων είναι μηδενική.
Παλαιότερα  τα ψυχιατρεία ήταν γεμάτα από κάτι τέτοιες φοβίες,τις μικροβιοφοβίες, που στερούσαν από τον άνθρωπο μικροχαρές που είναι αναγκαίες στην καθημερινή μας  ζωή,στις κοινωνικές μας εκδηλώσεις. Η αγκαλιά,η χειραψία,το φιλί στο μάγουλο και το άγγιγμα μύτη με μύτη των κινέζων.
Κι αν αληθινά φοβόμαστε ας λείπουν κι αυτά.
"Εκ του μακρόθεν"οι συναντήσεις,Από κάποια απόσταση και  μέσα από την τηλεφωνική συσκευή (η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκαλλα τσακίζει).
Αρκεί να γνωρίζουμε τους κανόνες καλής συμπεριφοράς  για να μην μας έρθει το κακό από αλλού.Από τα λόγια,που πολλές φορές είναι πιο θανατηφόρα από τα μικρόβια.
Έπειτα αν τηρούμε τους κανόνες υγιεινής προστασίας δεν φοβόμαστε κανένα μικρόβιο.
Γιατί να τα φοβόμαστε.
Έχετε δει στο μικροσκόπιο τι όμορφα που είναι;
Τι ζωηρά χρώματα και τι ωραία σχήματα που έχουν οι ζωντανοί οργανισμοί που κατοικοεδρεύουν στον οργανισμό μας;
 Εγώ τα είδα και τρελλάθηκα.
Από τότε τα αγάπησα πολύ.
Μη νομίζετε όμως ότι τους χαρίζω.
Άμα χρειαστεί τους δίνω και καταλαβαίνουν στην αντιβίοση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου