Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Η ταμπελίτσα έγραφε:Γιόζεφ Στρωμέγιερ Ορθοπεδικός.Χτύπησαν το κουδούνι.-Ντρινννν.-Περάστε.-Χαίρεται.Είμαι ο Δημήτρης Κόνιαλης από δω η αρραβωνιαστικιά μου Άννα Χαρή.Σας τηλεφώνησα πριν μια ώρα.Ογιατρός είναι εδώ?-Nαι,κύριε Κόνιαλη,εδώ είναι σας περιμένει.Ευχαριστώ πολύ.-Γιατρέ μου,ο κύριος Δημήτρης Κόνιαλης και η δεσποινίς Άννα Χαρή.-Χαίρω πολύ κύριε Κόνιαλη.Χαίρω πολύ δεσποινίς Χαρή.-Κι εμείς χαιρόμεθα που σας γνωρίζουμε από κοντά,ε!Άννα?είπε ο Δημήτρης,κοιτάζοντας την.-Ναι βέβαια,κι εμείς χαιρόμεθα πολύ,είπε η Άννα.-Έχουμε ακούσει τα καλύτερα λόγια για σας από τον φίλο σας κύριο Παπαδόπουλο.-Ω!Ναι,σας ευχαριστώ πολύ.Έχουμε πολλά χρόνια να επικοινωνήσουμε.Γνωριστήκαμε σε ένα συνέδριο εδώ στο Μόναχο πριν από 10 χρόνια και από τότε διατηρούμε φιλικούς δεσμούς.Με ξάφνιασε το τηλεφώνημα του,το οποίο αφορούσε την υπόθεση του πατέρα σας.Είχα καιρό να τον ακούσω.Την επόμενη χρονιά,την Άνοιξη του 1960 ελπίζω να συναντηθούμε στο συνέδριο,που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα.Θα πραγματοποιηθεί Παγκόσμιο Συνέδριο Ορθοπεδικών και Κινησιοθεραπευτών στην Αθήνα την ερχόμενη Άνοιξη.-Πολύ ωραία,είπε ο Δημήτρης,είμαστε πολύ τυχεροί γιατί,αν χρειαστεί κάτι ο πατέρας,που βρίσκεται στην Ελλάδα,είναι εύκολο να τον φέρουμε στην Αθήνα.Είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιήσει ένα τόσο μακρινό ταξίδι,σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται.-Ω! γιατί το λέτε αυτό.Πολύ εύκολα μπορεί να έρθει στην Γερμανία.Δεν είναι δα οι χώρες μας τόσο μακριά η μία από την άλλη.-Ναι!γιατρέ μου,εμείς κάναμε αυτό το ταξίδι σε δυο ημέρες από την Αθήνα με το τραίνο.Για τον πατέρα μου αυτό είναι αδύνατον.Βέβαια βλέποντας τον από κοντά θα έχετε σαφή εικόνα της καταστάσεως στην οποίαν ευρίσκεται,τόσο εσείς όσο και η κατασκευαστική εταιρεία των τεχνητών μελών.Αλλά όμως είναι τελείως αδύνατον να γίνει για τον πατέρα μου αυτή η μετακίνηση.-Μπορείτε να μου εκθέσετε,σας παρακαλώ,την κατάσταση του πατέρα σας?Τις λεπτομέρειες μου τις εξέθεσε ο συνάδελφος κύριος Παπαδόπουλος,πώς και πού συνέβη γνωρίζω πολύ καλά από όλα οσα μου είπε ο φίλος μου. -Από εμένα τι θέλετε να μάθετε για να σας βοηθήσω και εσείς με την σειρά σας να μας βοηθήσετε,είπε ο Δημήτρης.-Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως,κύριε Δημήτρη,είναι σε ποιό ύψος είναι κομμένα τα πόδια του πατέρα σας και αν η επιδερμίδα,στο σημείο αυτό,έχει τελείως αποκατασταθεί, δεν έχει ανοιχτές πληγές και αν το σημείο της συρραφής του δέρματος έχει κλείσει και δεν αιμορραγεί ούτε και υγραίνεται από τον ορρό του αίματος και ότι δεν έχει υποστεί δυσμορφία.-Μα δεν έχει συρραφεί,είπε ο Δημήτρης.Δεν έρραψαν το σημείο όπου έκοψαν το δέρμα μαζί με το οστούν.-Δεν το έραψαν,φώναξε αγανακτισμένος ο γιατρός.-Μην εξανίσταστε,γιατρέ μου,είπε ο Δημήτρης.Αυτά τα περιστατικά ήταν πολύ συχνά εκείνες τις ημέρες.Απλούστατα,είχαν τελειώσει τα ράματα στο χειρουργείο.Οι πληγές έκλεισαν γρήγορα και το δέρμα έθρεψε κανονικά.Ο πατέρας ήταν γεωργός και η συνήθης διατροφή του ήταν το αυγό,το γάλα,πολλά χορταρικά με φρεσκότατο λαδάκι,το κρέας,με την μεγάλη του αδυναμία το στήθος του κοτόπουλου.-Το άσπρο μέρος-Ναι,ακριβώς.Έτσι δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα.-Πολύ ωραία.Χαίρομαι πολύ που το ακούω αυτό.Η Ελλάδα είναι μια χώρα που αγαπώ πολύ γεμάτη από οφέλημα προϊόντα,που χαρίζουν υγεία.-Εσείς γιατρέ μου,είστε γνήσιος Γερμανός?-Ναι,είμαι η δεύτερη γενιά Γερμανών.Εγώ γεννήθηκα εδώ στο Μόναχο,όπως και οι γονείς μου.Ο πατέρας μου,Γκεόργκ Στρωμέγιερ ήταν ορθοπεδικός,είχε ασχοληθεί,ειδικά με την ραχίτιδα.Ο πρώτος ορθοπεδικός στην οικογένεια μας ήταν ο αδελφός του παππού μου,ήταν ο Επίσκοπος Γιόζεφ Γκεόργκ Στρωμέγιερ.Η καταγωγή μας είναι Κροατική.Ο θείος που ήταν επίσκοπος σπούδασε γιατρός στην Βουδαπέστη και κατόπιν ήρθε στην Βιέννη,όπου απέκτησε την ειδικότητα του ορθοπεδικού,ειδικότερα ειδικεύτηκε στην ραιβοκοιλοποδία.Είναι από τους πρώτους ορθοπεδικούς,που εφήρμοσαν με επιτυχία την θεραπεία της ραιβοκοιλοποδίας με την τενοντοτομία του αχιλλείου τένοντος.Μαζί με εκείνον ήρθε και εγκαταστάθηκε εδώ στην Γερμανία και ο αδελφός του,ο παππούς μου.Έτσι ξεκίνησε η αλυσίδα των ορθοπεδικών στην οικογένεια μας.-Ω!πολύ ωραίο συνταίριασμα.Γιατρός και Επίσκοπος.-Τον θείο μου,λέτε?Ναι,πράγματι,πολύ ωραίο συνταίριασμα,είπε ο γιατρός.-Εσείς,γιατρέ μου, σε τι ακριβώς έχετε ειδικευτεί.Εγώ,ζώντας στον 20ον αιώνα ασχολούμαι με την ορθοπεδική,γενικώς.Τα περιστατικά με τα οποία έρχομαι αντιμέτωπος αυτόν τον καιρό,15 χρόνια μετά τον τελευταίο πόλεμο,είναι οι αρθρίτιδες,τα κατάγματα,οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης και η αποκατάσταση των αναπήρων εξ αιτίας του πολέμου,ακριβώς η δική σας περίπτωση,η περίπτωση του πατέρα σας.-Έχετε παιδιά,γιατρέ μου, ρώτησε ο Δημήτρης.-Ναι,έχω τρία μεγάλα παιδιά,δυο γιούς και μια κόρη,που είναι σπουδαστές και δυο μικρότερα κοριτσάκια.-Θα επιτρέπατε σε κάποιο από τα παιδιά σας να γίνει ορθοπεδικός?-Βεβαίως,αν επιθυμούσε. Τα τρία μεγαλύτερα παιδιά μου είναι σπουδαστές,όπως σας είπα.Οι δυο γιοί μου βρίσκονται στην Βιέννη κοντά στον παππού και στην γιαγιά,τους γονείς μου.Ο μεγαλύτερος γιος μου,σπουδάζει ιατρική.Ο δεύτερος γιος μου σπουδάζει Θεολογία,Καθολική Θεολογία,ακολουθώντας την μητέρα του.Η σύζυγος μου έχει παρακολουθήσει σπουδές Καθολικής Θεολογίας.Η κόρη μου σπουδάζει ιατρική στο Πανεπιστήμιο,εδώ στο Μόναχο.Αν κάποιο από τα δυο παιδιά μου,που σπουδάζουν ιατρική θελήσει να γίνει ορθοπεδικός,δεν θα φέρω καμία αντίρρηση,ακόμη και αν είναι η κόρη μου.-Ταιριάζει σε μια κοπέλα αυτή η ειδικότητα?ρώτησε η Άννα,που τόση ώρα άκουγε μόνο και καθόταν σιωπηλή.-Ναι,δεσποινίς μου,νομίζω πως δεν χρειάζεται ο διαχωρισμός στις ειδικότητες της ιατρικής,ανάμεσα στους φοιτητές και στις φοιτήτριες.Η κόρη μου είναι υψηλή.Το ύψος της φθάνει το 1 μέτρο και 80 εκατοστά.Ω!είναι πολύ υψηλή,είπε η Άννα.-Εδώ στην φωτογραφία είναι.-Είναι θηρίο,είπε ο Δημήτρης.-Ναι,είπε ο γιατρός.Είναι καλοθρεμμένη κοπέλα.Άνετα μπορεί να διαλλέξει αυτήν την ειδικότητα,αν επιθυμούσε.-Πολύ ωραία,ευχόμαστε καλή επιτυχία στα παιδιά σας,ε! Άννα,είπε ο Δημήτρης.-Βεβαίως.Καλή Επιτυχία,είπε η Άννα.-Εσείς δεν μου είπατε,ποιά καλή σκέψη σας έφερε από την Ελλάδα στο Μόναχο.-Εγώ,είπε ο Δημήτρης,τελείωσα την Νομική Αθηνών και ήρθα εδώ στο Μόναχο για μεταπτυχιακά.Η Άννα σπούδασε στην Αθήνα μουσική,αλλά εδώ άλλαξε γνώμη και είναι τώρα πρωτοετής στην ιατρική σχολή.Μένουμε στο σπίτι του κυρίου Ερρίκου Αριστείδους.Γνωρίζεστε? -Ω!ο κύριος Ερρίκος Αριστείδους,βέβαια τον γνωρίζω.Έχω ακούσει γι αυτόν τον Έλληνα πολύ καλά λόγια.Είναι παντρεμένος με μια ωραιότατη Γερμανίδα.-Ναι,είπε η Άννα,είναι μανεκέν.-Είναι ένας πολύ καλός δικηγόρος,συνέχισε ο γιατρός,πολύ ονομαστός στο Μόναχο και πολύ καλός άνθρωπος.Είσαστε συγγενείς του?ρώτησε ο γιατρός.-Ο Δημήτρης και ο κύριος Ερρίκος κατάγονται από το ίδιο χωριό.-Εσείς?ρώτησε ο γιατρός.-Εγώ,είμαι από την Αθήνα,είπε η Άννα.-Τελειώσαμε,γιατρέ μου?είπε ο Δημήτρης.-Όχι,κύριε Δημήτρη,δεν ολοκληρώσαμε,δεν είπαμε σχεδόν τίποτε ακόμη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου