Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Ο Δημήτρης ,λίγο πριν τις δέκα η ώρα το πρωϊ,παρέα με τον καθηγητή του,τον Δόκτορα Αρμπέϊτερ,κατηφόρισαν με το Οπελάκι του,στην Πανεπιστημιακή  κλινική να συναντήσουν την Άννα. Ο Δημήτρης ανέβηκε πάνω να βρει  την  Άννα.Την είδε που έμπαινε στην αίθουσα  κι έτρεξε ξοπίσω της.
-Άννα,ο Δόκτορ Αρμπέϊτερ  περιμένει κάτω με το αμάξι του,ήρθαμε να σε πάρουμε.
-Έχω μάθημα,Δημήτρη μου.
-Τι μάθημα,Άννα μου?
-Από στιγμή σε στιγμή έρχεται ο Δόκτορ Μπράουν.Μάθημα Ουρολογίας έχουμε.Τα Νεφρά και τους λοιμωξιογόνους παράγοντες θα μας παραδόσει  σήμερα,Δημήτρη μου.
-Πολύ σπουδαίο μάθημα,που ενδιαφέρει και εμένα πολύ,αλλά όμως δεν μπορούμε να αρνηθούμε.Επιμένει πολύ.
-Δημήτρη μου,πώς θα ακολουθήσουμε τον καθηγητή σου.Δεν πήραμε άδεια από τον Ερρίκο.
-Νομίζεις ότι θα έπρεπε?Δε θα μείνουμε πολύ ώρα. Ο καθηγητής μου έχει και αυτός μάθημα  στη συνέχεια σήμερα.Έλα πάμε,μην αργοπορούμε.Σε μία ώρα θα είμαστε εδώ.
Η Άννα εβαλε τις σημειώσεις της μέσα στη τσάντα της, και  ακολούθησε το Δημήτρη.Μετά τις συστάσεις γνωριμίας  της Άννας με τον Δόκτορα Αρμπέϊτερ,επιβιβάστηκαν στο Οπελάκι του. Η διαδρομή ήταν πολύ θεαματική.Βγήκαν  από την πόλη διασχίζοντας τις εξοχές της.Διήνυσαν την απόσταση με την ήρεμη οδήγηση του Δόκτορα Αρμπέϊτερ,ο οποίος τους έδινε την ευκαιρία να απολαύσουν το θεαματικό τοπίο.Σε λίγη απόσταση ακολούθησαν τον παράλληλο δρόμο δίπλα από το ποτάμι.Λίγη απόσταση πιο κάτω,στις όχθες του οφιοειδούς ποταμιού,που κυλούσε τα νερά του ήρεμα,φάνηκε ένα μεγάλο αρχοντικό  σπίτι.
-Ενα σπίτι σαν ανάκτορο,είπε η Άννα.
-Ακριβώς,αγαπητή μου,απάντησε  ο Δόκτορ Αρμπέτερ και πάρκαρε μπροστά στην μεγάλη καγκελένια πόρτα.
-Εδώ είναι το σπίτι σας,κύριε καθηγητά μου?
-Ναι,Δημήτρη,εδώ είναι το σπίτι μου.Κατέβα,Δημήτρη.Πριν κατεβείς ρίξε μιά ματιά στην κίνηση του δρόμου.
-΄Αννα,περίμενε,θα σου ανοίξω την πόρτα εγώ,περίμενε.
-Αρκετή κίνηση έχει ο  δρόμος.
-Ναι,αγαπητή μου,αυτή την ώρα κάθε μέρα έχει αρκετή κίνηση  ο δρόμος μπροστά στο σπίτι μας.Όλοι έρχονται να απολαύσουν το πρωϊνό τους στις καφετέριες,που βρίσκονται  στις όχθες  του ποταμού και έναν όμορφο περίπατο. .
-Πολύ ήσυχο μέρος.
-Ναι,αγαπητή μου,αν εξαιρέσουμε την κίνηση των αυτοκινήτων αυτήν την ώρα.Από το απόγευμα και μετά επικρατεί απόλυτη ησυχία,γι αυτό πρότεινα στο Δημήτρη να συγκατοικήσει μαζί μας,εγώ και η Σούζαν,η γυναίκα μου,είμαστε οι μοναδικοί κάτοικοι  στο σπίτι αυτό.
-Πολύ ωραία σκέψη,κύριε καθηγητά.Ο Δημήτρης θα μπορέσει να εργαστεί  απερίσπαστος στη συγγραφή της μεταπτυχιακής εργασίας του.Αλλά,εδώ,κύριε καθηγητά μου,υπάρχει ένα αλλά.
-Τι εννοείτε,αγαπητή μου.
-Κύριε καθηγητά μου,ευρισκόμαστε υπό την προστασία του κυρίου Ερρίκου Αριστείδους.Είναι εντεταλμένος από τις οικογένειες μας και είναι υπεύθυνος για  κάθε  είδους ενέργεια μας,
-Δημήτρη,θες να πεις,ότι είναι ο κηδεμόνας σας.
-Ακριβώς,κύριε καθηγητά μου,αυτή είναι η σωστή λέξη.Βρισκόμαστε υπό την κηδεμονία του και είναι υπεύθυνος για τις πράξεις μας.
-Καταλαβαίνετε κύριε καθηγητά,ότι μία συζήτηση με τον κύριο Αριστείδους γι αυτό το ζήτημα,είναι αναγκαία. είναι απαραίτητη.Είτε ο Δημήτρης αποφασίσει να συγκατοικήσει μαζί σας μόνος του για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί να συγγράψει τη μεταπτυχιακή εργασία του,είτε μόνος του,είτε με την δική μου συντροφιά.
-Την Άννα,κύριε καθηγητά μου,την θέλω κοντά μου.Έχω κι εγώ την ευθύνη της απέναντι στους γονείς της,που μου την εμπιστεύθηκαν.
-Το πρόγραμμα μου,κύριε καθηγητά,είναι πλήρες κάθε ημέρα και πολλές φορές μέχρι αργά το βράδυ.
-Μην ανησυχείτε γι αυτό,αγαπητή μου,το πρωϊ θα σας έχω συνοδηγό μου,όσο για το βράδυ,παραμένω κι εγώ στη σχολή μέχρι αργά.Μετά τις ώρες της διδασκαλίας μου στις αίθουσες,έχω αρκετή εργασία στο γραφείο μου.
-Πρωτίστως να ζητήσουμε την άδεια από τον κύριο Ερρίκο Αριστείδους και έπειτα αποφασίζουμε.
-Ασφαλώς,αγαπητή μου,αφού είναι έτσι,ασφαλώς.Να ζητήσετε τη συγκατάθεση του κυρίου Αριστείδους.
-Κύριε καθηγητά μου,στη βεράντα μία κυρία κουνάει το χέρι της,μας χαιρετά.
Ο Δόκτορ Αρμπέϊτερ,έστρεψε το βλέμμα του.
-Είναι η Σούζαν,η γυναίκα μου.
Σήκωσαν το χέρι τους και ανταπόδωσαν τον χαιρετισμό
-Σούζαν,ήρθαμε. -Λόϊς,καλώς ήλθες με την παρέα σου.- Καθυστερήσαμε είχε αρκετή κίνηση ο δρόμος.
-Πολύ όμορφο σπίτι,είπε η Άννα στο Δημήτρη,σωστό  ανάκτορο.