Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Τι ομορφιά είναι αυτή! είπε η Ελίζ στο Στέφανο.
Την αγκάλιασε σφιχτά,τη χάϊδευε,τη φιλούσε και...ξαφνικά σταμάτησε...τη κοίταξε τρυφερά στα μάτια...Αύριο θα παντρευτούμε...Είναι ανοιχτό το δημαρχείο?ρώτησε η Ελίζα.
-Εμείς δεν παντρευόμαστε στο δημαρχείο.Στην εκκλησία με παπά και με κουμπάρο.Πρώτα όμως θα βαπτιστείς,θα γίνεις χριστιανή...Θέλεις;
-Στέφανε,είμαι καθολική.
-Ναι,αλλά εγώ θέλω να γίνεις ορθόδοξη.Αν με αγαπάς,αγάπη μου,θα πεις...Ναι,θέλω.
-Ναι,θέλω,Στέφανε μου,λέει η Ελίζ.Θέλω να γίνω ό.τι αρέσει σε σένα.Σ'αγαπώ πολύ.
-Μείνε,λοιπόν,εσύ εδώ να τακτοποιήσεις τα πράγματα σου στη ντουλάπα,με ηρεμία κι εγώ θα τρέξω να συνεννοηθώ.
-Πού θα πας,Στέφανε μου,ποιόν θα βρεις αυτές τις δύσκολες ώρες.
-Μην ανησυχείς,αγάπη μου,θα τρέξω στο ορφανοτροφείο να βρω τον πατέρα Ιάκωβο..Είναι ο ιερέας ο ιερέας στο ίδρυμα.Στις δύσκολες στιγμές μου πάντοτε κοντά του προστρέχω.Οι πατρικές συμβουλές του πάντοτε μου απαλύνουν την ανήσυχη καρδιά μου. Μου συμπαραστέκεται  παραπάνω και από πατέρας.Θα τρέξω να βρω τον πατέρα Ιάκωβο να πω την επιθυμία της καρδιάς μου.
-Και ο κουμπάρος?Ποιός θα γίνει κουμπάρος?
 - Μην ανησυχείς,αγάπη μου,θα βρεθεί κάποιος να μας παντρέψει. Ο υποδιευθυντής στο ορφανοτροφείο...Είναι φίλος μου...μαζί μεγαλώσαμε μέσα στο ίδρυμα αυτό.Είμαστε συνομίληκοι...κοιμόμασταν στο ίδιο δωμάτιο και καθόμασταν στο ίδιο θρανίο..Αν έχει φύγει για τον πόλεμο θα βρω την Άννα Παλήμου...Είναι η γυναίκα του...τον αντικαθιστά, όποτε χρειαστεί.Ειναι και αυτή κοπέλλα από  ορφανοτροφείο.Γνωρίστηκαν στη σχολή των οικονομικών,όπου φοιτούσαν,στη Πάντειο και υπηρετούν στην ίδια θέση.Μη φοβάσαι,λοιπόν,αγάπη μου.........Την επόμενη ημέρα,πρωϊ-πρωϊ,στο παρεκκλήσι του ορφανοτροφείου έγινε η βάπτιση της Ελίζας.Νονός της ο Στέφανος,που της έδωσε το όνομα Μαρία.Το ίδιο βράδυ,στην ίδια εκκλησία η Ελίζα,η Μαρία πλέον,φορώντας ένα ολόλευκο φόρεμα,το ωραιότερο της γκαρδαρόμπας της ,στάθηκε νύφη στο πλάϊ του αγαπημένου της Στέφανου,που έλαμπε από ευτυχία.Το μυστήριο ευλόγησε ο πατέρας Ιάκωβος και τα στεφάνια,από άνθη πραγματικής λεμονιάς,που μοσχομύριζαν  στην εκκλησία,αντάλαξε η Άννα Παλήμου,η υποδιευθύντρια στο ορφανοτροφείο αρρένων. Οι καλεσμένοι ήταν λιγοστοί,αλλά και πολλοί περαστικοί,που αντελήφθηκαν ότι γινόταν γαμήλιο μυστήριο έσπευσαν στην εκκλησία να παρακολουθήσουν και να συγχαρούν τους νεόνυμφους.Μετά το τέλος του μυστηρίου ο Στέφανος προσκάλεσε τους παρευρισκόμενους στο σπίτι του,όπου στο γαμήλιο τραπέζι παρέθεσε ένα πλούσιο δείπνο.Η μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και τριμμένα τυριά διαφόρων ειδών.δέσποζε στο τραπέζι και τα φρούτα. από τον κήπο του Στέφανου.Το κρέας ήταν δύσκολο να βρεθεί εκείνες τις ημέρες. Η Ελίζα εκείνο το βράδυ,που έψαχνε με το Στέφανο να βρουν τις χορδές,με έκπληξη της είδε τα ντουλάπια της κουζίνας του Στέφανου  να είναι γεμάτα πακέτα μακαρόνια,όπως και στο υπόγειο μέσα στα ντουλάπια είχε πολλά πακέτα με μακαρόνια και κουτιά με πελτέ και σαπούνια,πολλά σαπούνια για το πλύσιμο.Αυτά τα τρόφημα φρόντισε ο Στέφανος να προμηθευτεί από την εταιρεία που έκλεισε λίγες ημέρες πριν την έναρξη του πολέμου.Εφοδίασε το σπίτι του με ό.τι τρόφημο αντοχής υπήρχε εκεί. Τόσα πολλά μακαρόνια,ΣτέφανεΤα μακαρόνια,αγάπη μου,μαζεύουν  ζωύφια.-Έντομα,θες να πεις,αγάπη μου.Αυτά είναι τρύπια μακαρόνια,είπε ο Στέφανος,γελώντας και αν το μαμουνάκι περάσει από την τρύπα και προχωρήσει προχωρήσει και φτάσει μέσα στο μακαρόνι,κάνουμε μία έτσι σπάζουμε το μακαρόνι ακριβώς στο σημείο ,όπου έχει εγκατασταθεί ο πεινασμένος φιλαράκος μας και τον πετάμε έξω.Επομένως είναι πιο δύσκολο να μπαγιατέψουν τα τρύπια μακαρόνια.
-Εξυπνούλη μου,πού έμαθες αυτές τις πονηριές,ε?
-Αγάπη μου,η μαγείρισσα στο ορφανοτροφείο μας δίδασκε αυτές τις...πρακτικές,που εσύ,αγάπη μου,εσύ Μαρία μου,τις ονομάζεις πονηριές. Μαρία μου,Μαρία,Μαρία,πόσο όμορφα σου ταιριάζει αυτό το όνομα...Μαρία...δε χορταίνω να το ακούω...Μαρία,Μαρία,Μαρία.
-Στέφανε μου,δεν έχω συνηθίσει αυτό το νέο  όνομα μου,όμως αρέσει και σε μένα πολύ..και το λες,αγάπη μου,με τόση χάρη και τόση ευφωνία που με κάνεις να θέλω να σε  ακούω συνεχώς να με φωνάζεις...Μαρία.
-Πες,Στέφανε,πάλι Μαρία.
--Μαρία,Μαρία,Μαρία,αγάπη μου...