Το  Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα
Φροϊλάιν Άννα πώς τον είδες τον Φρίντριχ..Σου  φαίνετε να έχει συνέλθη?-Ναι,κύριε Ερνέστο,φαίνεται να είναι καλύτερα.Εσείς όμως που ζείτε κοντά του και έχετε καθημερινή επαφή μαζί του γνωρίζετε καλύτερα.Η δική σας  γνώμη  έχει περισσότερη σημασία,κύριε Ερνέστο.-Ναι,Φροϊλάιν Άννα,πολύ σωστή η σκέψη σου.Ζούμε μαζί και αυτό που διακρίνω κι εγώ είναι μία σημαντική βελτίωση.Είναι αρκετός καιρός που έπαψε να πηγαίνει καθημερινά στο σταθμό των τρένων να περιμένει την Ελίζ,τη γυναίκα του.Το ενδιαφέρον του τώρα έχει αλλάξει, από τότε που άρχισε να ζωγραφίζει το πορτρέτο σου,περιορίστηκε στο σπίτι. Βγαίνει μόνο κάθε φορά που ζητώ να με εξυπηρετήσει,όπως σήμερα,για τη δική μου δουλειά ή να αγοράσει χρώματα και πινέλα.-Αυτό είναι πολύ σπουδαίο που μου λέτε,κύριε Ερνέστο.Έχει καινούρια ενδιαφέροντα τώρα ο γιος σας.-Ναι,αγαπητή μου Φροϊλάιν Άννα κι αυτό στο μεγαλύτερο βαθμό οφείλεται σε σένα,στη στοργή που έδειξες τις στιγμές της απόγνωσης του.Η Ελίζ δεν γνωρίζω γιατί φέρεται στον αγαπημένο της με τόση αδιαφορία και απονιά.-Δε ξέρουμε,κύριε Ερνέστο τι μπορεί να συμβαίνει.Σκεφτήκατε να την αναζητήσετε μέσω του Ερυθρού  Σταυρού? -Πολλές φορές,αγαπητή μου,Φροϊλάιν Άννα,αλλά χωρίς αποτέλεσμα.-Εύχομαι ο Θεός να σας  βοηθήσει να έλθουν όλα κατ ευχήν.-Ευχαριστώ πολύ,αγαπητή μου.-Στεναχωριέστε,κύριε Ερνέστο,καταλαβαίνω.-Φροϊλάιν Άννα, θέλω να σας εξομολογηθώ κάτι σοβαρό που κρύβω μέσα στη ψυχή μου,αλλά θέλω να μείνει μεταξύ μας.Ο Φρίντριχ δεν πρέπει να μάθει.Δε θέλω να σκοτώσω την ψυχή του παιδιού μου.-Ούτε κι εγώ,κύριε Ερνέστο τον καλό μου φίλο. Τι είναι αυτό το  τόσο σοβαρό που θέλετε να μου πείτε.-Ελάτε πιο κοντά μου,Φροϊλάιν Άννα,και οι τοίχοι έχουν αυτιά.Η Ελιζ,έμαθα βρίσκεται στην Ελλάδα.-Στην Ελλάδα?-Ναι,αγαπητή μου,στην Ελλάδα.Ταξίδεψε εκεί στη διάρκεια του πολέμου θέλοντας να συναντήσει τον Φρίντριχ  που βρισκόταν με την  μεραρχία του εκεί να πολεμά.-Τι μου λέτε,κύριε Ερνέστο,ταξίδεψε με αυτές τις αντίξοες συνθήκες για να συναντήσει τον άνδρα της?Αυτό δείχνει υπερβολική αγάπη,πώς λοιπόν,τι μεσολάβησε.-Δε συναντήθηκαν από τότε.Η τύχη τα έφερε έτσι,ώστε να μη μπορέσουν να συναντηθούν. Η Ελίζ,αγαπητή μου Φροϊλάιν Άννα έχει συνάψει ένα δεύτερο γάμο με έναν Έλληνα χορδιστή πιάνων έχει και δύο αγόρια αποκτήσει με αυτόν τον νέο σύζυγο της. Οι πληροφορίες που συνέλεξα είναι αυτές.Ταξίδεψε στην Ελλάδα για να συναντήσει τον Φρίντριχ όμως δεν  κατάφερε να συναντήσει τον αγαπημένο της και δεν κατάφερε να επιστρέψει στην πατρίδα της.Βρήκε εργασία σε μία Ελληνική μπυραρία,όπου επαιζε πιάνο και τραγουδούσε με αυτή την υπέροχη φωνή της.Διασκέδαζε τους Γερμανούς αξιωματικούς που υπηρετούσαν εκεί.Ένα βράδυ το πιάνο της χάλασε,ο ιδιοκτήτης της μπυραρίας κάλεσε αυτόν τον άνθρωπο τον χορδιστή των πιάνων να αποκαταστήσει την ζημιά.Αυτό ήταν.Ο Φρίντριχ έχασε την Ελίζ για πάντα.-Τι μου λέτε,κύριε Ερνέστο, αληθινά συνέβησαν όλες αυτές οι ατυχίες στον Φρίντριχ? -Ναι,Φροϊλάιν Άννα, συνέβησαν.Αυτά μου είπαν και αυτά σας λέγω κι εγώ.Προσοχή,αγαπητή μου,να είσαι προσεκτική δε θέλω ο Φρίντριχ να μάθει το παραμικρό γι αυτή την υπόθεση. Να μου έχετε εμπιστοσύνη,κύριε Ερνέστο.Ευχαριστώ πολύ,Φροϊλάιν Άννα,γνωρίζω την συμπάθεια που τρέφεις προς τον γιο μου,γι αυτό σε εμπιστεύθηκα.-Άννα,ακούω το κλειδί στην πόρτα ο Φρίντριχ επέστρεψε.Φροϊλάιν Άννα την εχεμύθεια σου ζητώ.-Την έχετε,κύριε Ερνέστο.-Άννα,εδώ είσαι?Ναι,Φρίντριχ, είχαμε με τον πατέρα σου μια ωραία συζήτηση,μου μιλούσε για την Άϋα.Θα πει την ιστορία της  και σε σένα.Σας χαιρετώ.-Αουφίντερζεν  Φροϊλάιν Άννα.Αουφίντερζεν Άννα.Εις το επανιδείν.