Το Διήγημα της Πέμπτης.Η Γαιή προσπαθεί να ανοίξει το ντουλάπι.Ινώθ δεν μπορώ,είναι από πέτρα.Έλα σε παρακαλώ. Ο Ινώθ,με λίγη προσπάθεια ανοίγει το ντουλάπι και...ω! τι θάμβος.Εκεί μέσα βρίσκονταν τα κύπελλα της οικογένειας του Ινώθ προ πολλών γενεών.Έχω μπροστά μου πολλή δουλειά να κάνω και σεις Ινώθ έχετε να πείτε πολλά με την γιαγιά,είπε η Γαιή.Ινώθ,αγαπημένε,τρέξε στο υδροπλάνο να μου φέρεις το διαλυτικό της οξείδωσης,είναι στο μεγάλο πορτοκαλί μπουκάλι.Να το φέρεις όλο και να δούμε,αν επαρκέσει για να ολοκληρώσουμε την καθαριότητα τους.Κι αν χρειαστεί για τα όργανα του αστροπλάνου?Ρώτησε ο Ινώθ.Δεν θα χρησιμοποιήσω όλη την ποσότητα.Θα αφήσω όση χρειάζεται,είπε η Γαιή.Αγαπημένη,τρέχω.Μπα,να έρθω μαζί σου?είπε ο μικρός Θαλερός.Όχι,μείνε με την Γεή,ίσως σε χρειαστεί.Μπα,όπως θέλεις,είπε ο μικρός,λυπημένος.Ο Θαλερός αγαπούσε πολύ το αστροπλάνο τους.Είχε εξοικειωθεί μαζί του,εκεί μέσα στο αστροπλάνο μεγάλωνε. Οι δουλειές με τις σανίδες στους κήπους και τα αργυρόχρυσα κύπελλα δεν του έκαναν καμια εντύπωση.Όμως παρέμεινε κοντά στην μαμά του να την βοηθήσει,όπως είπε ο Ινώθ,ο μπαμπάς του.Ούτε οι γιαγιάδες σαν κι αυτή που έβλεπε να στέκεται μπροστά του,του άρεσαν.Κλεισμένες μέσα σ αυτό το παράξενο φόρεμα με χιλιάδες φωτάκια να αναβοσβήνουν και άλλα τόσα καλώδια να ξεκινούν από το κεφάλι τους,που ήταν σκεπασμένο με αυτό το παράξενο καπέλλο και να φτάνουν μέχρι τα πόδια τους.Μα τι χρειάζεται τόσα φωτάκια στην ενδυμασία της,ρώτησε ο Θαλερός την μαμά του.Αναβοσβήνουν και με ενοχλούν στα μάτια,με τυφλώνουν, μήπως δεν θέλει να την κοιτάζουμε?Όχι,Θαλερέ μου.Μα τι έπαθες.Αυτό το μέρος,παιδί μου,δεν σου ταιριάζει καθόλου.Σε παραπλανά,σου αλλάζει τις νοητικές σου ικανότητες.Σου διαμορφώνει αρνητικά συναισθήματα.Έλα να με βοηθήσεις να κατεβάσουμε όλα αυτά τα κύπελλα,να τα καθαρίσουμε και να φεύγουμε,όσο πιο γρήγορα μπορούμε.Μα δεν μου είπες τι τα θέλει τόσα φωτάκια στο φόρεμα της.Θαλερέ μου,η γιαγιά είναι βιονική,ζη εδώ και τριακόσια χρόνια.Είναι τόσα πολλά? Πάρα πολλά,Θαλερέ μου.Τα γηρασμένα όργανα της έχουν αντικατασταθεί με άλλα που είναι ψεύτικα, κατασκευασμένα στο εργοστάσιο του μοναδικού κατασκευαστή οργάνων στον πλανήτη ΠΗΡΟ.Είναι ακριβώς,όπως τα όργανα του αστροπλάνου μας.Όταν παρουσιαστεί βλάβη σε κάποιο όργανο ανάβει το φωτάκι,που σημαίνει για την αιώνια αυτή γυναίκα,ότι είναι ανάγκη να σπεύσει πολύ σύντομα να αλλάξει το φθαρμένο όργανο ή το αγγείο της,αν θέλει να ζήσει περισσότερο.Φροντίζει για τον κήπο της,είπε ο Θαλερός.Τι θα γίνουν όλα αυτά τα δέντρα,τα φυτά και τα ζωάκια που βρίσκονται εδώ μέσα σ αυτόν τον κήπο,αν λείψει αυτή η κυρία.Θαλαρέ μου,είναι η γιαγιά του Ινώθ,του πατέρα σου.Ναι! αυτή η γιαγιά θέλω να πω,συγγνώμη.Η Γεή είχε αναλάβει εδώ και χρόνια πολλές επικίνδυνες εργασίες πολύ σημαντικές.Είχε αναδιοργανώσει πολλούς πλανήτες,τέλεια ερείπεια.Δεν είχε φοβηθεί τόσο, όσο τώρα σ αυτόν τον γνώριμο πλανήτη του αγαπημένου της Ινώθ. Η μούμια του πατέρα του Ινώθ,δοκάρι στην αποθήκη,την είχε τρομάξει πολύ. Θα ήθελε να φύγει,αν μπορούσε.Κρυβόταν από τον Ινώθ και δεν έδειχνε πόσο πολύ φοβόταν. Όση ώρα η Γεή με τον Θιγ προσπαθούσαν να ξαναδώσουν στα παλιά οικογενειακά κύπελλα την χαμένη γυαλάδα τους,ο Ινώθ απεφάσισε να μιλήσει στην γιαγιά του λέγοντας της,ότι είναι παραλογισμός το κουφάρι του πατέρα του να βρίσκεται σ αυτή την θέση,όρθιο,να στηρίζει την αποθήκη.Είναι ατιμωτικό για τον νεκρό και ντροπή για την οικογένεια μας.Η Μα θα είχε παραφρονήσει για να κάνει αυτήν την κακή πράξη.Γιαγιά τώρα που είμαι κι εγώ εδώ να σε βοηθήσω να τον ενταφιάσουμε κανονικά.Σε ένα μέρος του κήπου.-Ινώφ,θα μου χαλάσεις τον κήπο.Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί η Μα,δεν θα τον βρει στην θέση του και...ποιός την αντέχει.-Πού είναι γιαγιά η Μα? Η Μα,Ινώθ,βρίσκεται τώρα στον πλανήτη ΣΤΕΦΟΥ με έναν καινούργιο Πα.Αρκετά χρόνια μετά τον χαμό του Πα,εμφανίστηκε στον πλανήτη μας ένας άνθρωπος,ο οποίος ήλθε εδώ για να πάρει τις πρώτες ύλες για το χτίσιμο του σπιτιού του στον πλανήτη του ΜΠΟΥ.Γνωρίζεις Ινώθ,πως οι πέτρες και όλα τα άλλα υλικά τα προερχόμενα από την γη του πλανήτη μας είναι τα καλύτερα για το χτίσιμο σπιτιού που θα κρατήσει αιώνια.Αυτό είναι γνωστό γιαγιά όχι μόνο στους κοντινούς πλανήτες,αλλά και στους πιο απομεμακρυσμένους.Το βουνό μας φανέρωσε τα σπλάχνα του.Τόσο το έχουν σκάψει που κινδυνεύει να ισοπεδωθεί.Και τώρα είναι αναγκαίο να σκεφτούμε και να δούμε σε ποιές ενέργειες πρέπει να προχωρήσουμε.Τι εννοείς γιαγιά,είπε ο Ινώθ. Εγγονέ μου,σκεφτόμαστε να κατασκευάσουμε εκεί βάση αποβάσεως αστροπλάνων,ώστε να μη χρειάζεται να μετατρέπονται παλαιού τύπου μεταφορικά μέσα ,όπως το αστροπλάνο σας.Μόλις το αντίκρυσα μου θύμισε τα παλιά υδροπλάνα.Το δικό σας είναι αστροπλάνο σε κάπως πρωτόγονη κατάσταση.Από το σκάφος σας προήρχετο η λάμψη με τα χίλια χρώματα που είδα χθες βράδυ,λίγο προτού φθάσετε στο σπίτι μου? Ναι γιαγιά.Τα λαμπερά χρώματα προήρχοντο από την ηλιακή ενέργεια που οι συσσωρευτές συγκεντρώνουν την ημέρα για να κινείται το σκάφος την νύχτα.Με την προσθαλάσσωση του σκάφους στο ήρεμο κρύο νερό,που ήταν σαν κρυσταλλικό πρίσμα ενεργοποιήθηκε η αποθηκευμένη ηλιακή ακτινοβολία,η οποία εξέπεμψε όλες αυτές τις πολύχρωμες ακτίνες.Ήταν πολύ φαντασμαγορικό το θέαμα,Ινώθ,αν δεν ήμουν καπελλωμένη με αυτό το αντικείμενο στο κεφάλι μου,που προφυλάσσει και τα μάτια,θα είχα τυφλωθεί.Ναι,γιαγιά,αλλά μόνο για λίγο,το φως επανέρχεται. -Ινώθ,αγαπημένε,πλησίασε η Γεή,καθαρίσαμε όλα τα κύπελλα.Ξαναδώσαμε σ' αυτά την παλιά τους γυαλάδα.Αναπαλαιώθηκαν ,γιαγιά μου.Έγιναν σαν καινούργια.Τελειώσατε την εργασία της λαμπρότητας των κυπέλλων τόσο γρήγορα. Ναι,Ινώθ,αγαπημένε.Μας βοήθησε το διαλυτικό της οξείδωσης, δεν χρειάστηκε ούτε να τα τρίψουμε.Μόλις βουτήσαμε στον κάδο με το οξύ κάθε ένα από τα κύπελλα,επανήλθε στην παλιά του σύσταση και στα χρώματα του.Έλα να δεις,αυτό το άχρωμο υγρό,πόσο πρασινοκόκκινο έγινε.Πού να αδειάσουμε γιαγιά,είπε ο Ινώθ,ρίχνοντας μια ματιά στο δοχείο.Σε κάποιο μέρος του κήπου? -Όχι-όχι,αγόρι μου,μη μου καταστρέψεις τα φυτά.Καλύτερα να το μεταφέρετε στην ακτή,να το αδειάσετε στην θάλασσα.Έτσι δεν θα βλάψει κανέναν.Κι αν ακόμη το κύμα φέρει στην ακτή το οξύ,οι βάρκες όλες είναι κατεστραμένες.Τώρα Δεν ψαρεύει κανένας εδώ, δεν θα γίνει ζημιά.Ινώθ,αγαπημένε,κοπιάσαμε να ανοίξουμε το ντουλάπι.Δεν ήταν μόνον η πέτρινη πόρτα που μπόρεσες να ανοίξεις,αγαπημένε μου,πιο μέσα υπήρχε μια ξύλινη πόρτα με ένα κλειδί κρεμασμένο σε μια θηκωτή και πιο μέσα είχε μια καγκελένια πόρτα.Tόση προφύλαξη,είπε ο Ινώθ.Ναι,μάτια μου,είπε η γηραιά κυρία,η γιαγιά του Ινώθ.Είναι κύπελλα πολλών γενεών.Κάθε κύπελλο έχει το όνομα εκείνου του προγόνου που το χρησιμοποιούσε.Ποιά ονόματα έχουν τα κύπελλα.Για να δούμε,είπε ο Ινώθ. Όχι όχι ακόμη τα έχουμε στον αέρα να στεγνώσουν.Θα σου πω όμως όσα θυμάμαι.Το ένα γράφει Οφισού,το άλλο γράφει Ωστινός, ένα άλλο γράφει Ιγινού,ένα άλλο Γκοτίκ και άλλα που δεν τα θυμάμαι,αγαπημένε,είναι τόσα πολλά.Και οι βάρκες αν προσέξατε,είπε η γιαγιά,η κάθε μία έχει ένα όνομα.Τις είδαμε σκελετωμένες γιαγιά και δεν τις παρατηρήσαμε.Το ίδιο και συ Γεή μου? Γιαγιά μου,εγώ πρόσεξα αλλά δεν είδα κανένα δείγμα ονομασίας τους. Μήπως έρχονται στη μνήμη σου οι βάρκες,όπως ήταν παλιά,γερές και ωραίες,στολισμένες με τα ονόματα.Ναι,κόρη μου,δεν πέφτεις έξω.Έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου τις βάρκες,όπως ήταν παλιά.Σκαλισμένο το σκαρί τους με ένα γράμμα που συμβόλιζε το όνομα του κάθε μέλους στο οποίο ανήκε η βάρκα.Ονόματα παμπάλαια,όπως ha,mu,ar,cur,vi,mu,an,oνόματα που η μνήμη εύκολα μπορεί να συγκρατήσει,είπε ο Ινώθ.Όλες αυτές οι βάρκες ήταν αγορασμένες από άλλους πλανήτες και ανάγονται σε πολύ παλαιά χρόνια,είπε η γιαγιά και συνέχισε λέγοντας ότι οι βάρκες που κατασκεύασε ο Πα έχουν ονόματα προγόνων από την οικογένεια την δική μας και την δική του.Ονόματα ίδια με τα ονόματα των κυπέλλων.