Αγαθοεργία ονομάζεται το ενδιαφέρον για τους φτωχούς και τους πάσχοντας.Η λέξη προέρχεται από την λέξη αγαθοεργός που είναι ο φιλάνθρωπος και είναι σύνθετη από την λέξη αγαθός και την λέξη έργο.Ειναι η ίδια λέξη από τους αρχαιοτάτους χρόνους.Στην Παλαιά Διαθήκη συναντούμε χωρία καθώς και το Δευτερονόμιον ιε' 7-15,δια των οποίων επιβάλλεται η ανά τετραετία άφεσις χρεών και γενναιοδωρία προς τους πτωχούς."Θέλεις ανοίγει τας χείρας σου προς τον αδελφόν σου,προς τον πτωχόν σου και προς τον ενδεή σου",επιτάσσει ο Θεός. Και εις τον Ησαίαν νη' 6-7,υπογραμμίζεται ιδιαιτέρως η σημασία της αγαθοεργίας. Ο προφήτης τονίζει ,ότι η στον Θεόν αρεστή νηστεία του πιστού δεν είναι η ταλαιπωρία του σώματος,είναι η παροχή άρτου εις τον Θεόν και το έλεος προς τους δυστυχείς,ήταν μια συνήθεια στους αρχαίους εβραίους,επισημαίνεται και στο Ταλμούδ και στα μεταγενέστερα εβραϊκά συγγράμματα.Ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία,η οποία τονίζει ιδιαιτέρως την αξίαν του ατόμου και κατέστησε την αγαθοεργίαν οικουμενικήν συνήθειαν.Ακολουθούντες την διδασκαλίαν του Χριστού,όπως διατυπώθηκε εις την επί του όρους ομιλίαν,οι πρώτοι χριστιανοί έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στην άσκηση της αγαθοεργίας προς τους συνανθρώπους των.Σε κάθε χριστιανική κοινότητα εγίνοντο συνεισφορές υπερ των πτωχών.Αργότερα η ανακούφιση των πτωχών και των πασχόντων οργανώθηκε επί ευρυτέρας βάσεως με την ίδρυση ασύλων (το άσυλο είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα που παρέχει προστασία) και νοσοκομείων.Στον Μεσαίωνα η αγαθοεργία ανήκε στον τομέα της εκκλησίας.Στην συνέχεια εμφανίστηκαν ιδιωτικές οργανώσεις και τέλος την ευθύνη για την δημόσιαν ευημερίαν ανέλαβαν οι κυβερνήσεις κάθε χώρας.