Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Η μαύρη βοηθός ξαναήλθε να ρωτήσει Nehmen sie kaffer o der tee?Θα πάρετε καφέ ή τσάϊ.Danke,vir ziehe kaffe.Προτιμούμε καφέ,είπε ο Δημήτρης..Wollen sie eier? Θέλετε αυγά,ρώτησε. Ja zwei gendruckten eier.Ναι,δύο σφικτά αυγά.Η μαύρη βοηθός αποχώρησε.Σε λίγο έφτασε με ένα μεγάλο δίσκο με όλα τα καλά.Με τσάϊ,καφέ,αυγά,ψωμί,βούτυρο,γάλα,τυρί,ζάχαρη.Da Fruhstuck ist gut.To πρόγευμα είναι καλό,είπε ο Ερρίκος και έκανε τον σταυρό του.Το ίδιο έκανε και ο Δημήτρης,ακολούθησε η Άννα,η Σημέτα,η Helga και ο νεαρός κύριος παρακολουθώντας τους άλλους,έκανε μια μικρή υποτυπώδη κίνηση με το χέρι του στο σχήμα του σταυρού. Στο μεταξύ είχαν γίνει οι συστάσεις.Η Helga ήταν η γυναίκα του Ερρίκου,η Σημέτα ήταν η κόρη του.Ο νεαρός κύριος ήταν ο Bill,o φίλος της,που αυτή την ημέρα έγινε ο αρραβωνιαστικός της.Λίγο πριν οι γονείς της Σημέτας είχαν δώσει την συγκατάθεση τους για τον δεσμό των δύο νέων ανεπίσημα για την ώρα.Ο αρραβώνας έγινε μυστικά,οικογενειακά.- Δημήτρη,ο Bill είναι φίλος του μικρότερου ανηψιού της γυναίκας μου.H Ηelga έχει έναν αδελφό αρχιτέκτονα,τον Jossef.Είναι εγκατεστημένος στην Αμερική εδώ και πολλά χρόνια ,πριν από τον πόλεμο.Είναι παντρεμένος με μία Ελληνοαμερικανίδα καλλονή και έχουν τρία αγόρια.Ο μικρότερος γιος τους,ο εικοσάχρονος Tony είναι φίλος και συμμαθητής του Bill στο Κολλέγιο.-Όχι,Ερρίκο μου,συγγνώμη,με τον Paul είναι συμμαθητές και φίλοι,είπε η Helga.-Ναι! με συγχωρείς,καλή μου, είπε ο Ερρίκος και συνέχισε την συζήτηση.Ο Bill σπουδάζει μηχανικός.Πάνω στην ώρα μας βρίσκετε λοιπόν.Πάνω στην καλή ώρα,είπε ο Δημήτρης. Ναι! είπε ο Ερρίκος,πάνω στις χαρές των παιδιών,αρραβωνιάστηκαν σήμερα και αύριο φεύγουν για Αμερική.Η Σημέτα πηγαίνει εκεί για να γίνει μανεκέν.Η θεία της ήταν γνωστή ιέρεια της μόδας στην Νέα Υόρκη,τώρα διδάσκει εκεί στην δική της σχολή.-Συγγνώμη,είπε η Άννα,τι μπορεί ένα κορίτσι να διδαχθεί στην σχολή μανεκέν.Μπορεί να διδαχθεί,είπε ο Ερρίκος,όλα όσα είναι απαραίτητα για μια καλή εμφάνιση στην πασαρέλα.Μπαλέτο,χορό,σωστή σκηνική παρουσία,καλούς τρόπους,σωστή κίνηση.Η θεία της,η Alice,περιμένει την Σημέτα με μεγάλη χαρά.Είναι η αγαπημένη της ανηψιά.Μοιάζει πολύ στον θείο της και την αγαπάει πολύ.Ωραίο ζευγάρι,είπε ο Δημήτρης.Να σας ζήσουν,είπε η Άννα, γρήγορα και στους γάμους.Μα και σεις δεν πάτε πίσω,είπε ο Ερρίκος.Είστε και σεις ωραίο ζευγάρι.Και στα δικά σας.Ευχαριστούμε πολύ του απάντησαν χαμογελώντας.Ο Δημήτρης αγκάλιασε την Άννα,έσκυψε και την φίλησε τρυφερά.Το ίδιο έκαναν ο Bill με την Σημέτα.Ευχαριστημένος ο Ερρίκος είπε στην γυναίκα του.Αγάπη μου,να θυμηθούμε κι εμείς τα παλιά μας,τον νεανικό έρωτα μας.Αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν.Η Νίνα και ο Τόμας τους έβλεπαν και γελούσαν με ένα τόσοοοο χαμόγελο.Ήταν κι αυτοί ζευγάρι.Ελάτε Νίνα,Τόμας,αγκαλιαστείτε,φιληθείτε,σήμερα αρραβωνιαζόμαστε κι εμείς ξαναπάλι,μαζί με τα παιδιά μας.Ελάτε Νίνα-Τόμας,καθίστε να πάρετε πρωϊνό μαζί μας,είπε ενθουσιασμένος ο Ερρίκος.Σήμερα γιορτάζουμε.Ελάτε καθίστε.Danke schon.Eυχαριστώ πολύ,απάντησε ο Τόμας και η Νίνα είπε,ich habe so viel zutum.Έχω πολύ δουλειά.Ο Ερρίκος άρχισε να αναπολεί την γνωριμία του με την Helga.Ο έρωτας μας,είπε, ήταν κεραυνοβόλος.Ναι,ξέρω,είπε ο Δημήτρης,τα έχω ακούσει από την μητέρα σου την κυρία Ασημίνα.Πόση χαρά έχει και πόσο σας αγαπά.Τι ωραίες κοπέλες,μου έλεγε,είναι η Helga και η εγγονή μου η Σημέτα,που έχει και το όνομα μου.,είναι μέχρι εκεί επάνω.Και πόσο,μου έλεγε,αγαπούν την Ελλάδα.Σας περιμένει να εγκατασταθείτε κοντά της.Με δάκρυα στα μάτια,μου έλεγε,καλά να είναι το παιδί μου και ας το στερούμαι εγώ,αλλά κάποια μέρα,λέει θα έλθει.Σε περιμένει η μανούλα σου κύριε Ερρίκο.Τι λες θα πάμε;Eμείς μόλις τελειώσουμε τις σπουδές μας θα γυρίσουμε στην πατρίδα.Μέχρι τότε,θα δούμε-θα δούμε,απάντησε ο Ερρίκος.Έχω στρώσει δουλειά εδώ και είναι λίγο δύσκολο να την αφήσω.Έχω πολλές υποχρεώσεις.-Αλήθεια,η Άννα,με τι ασχολείται.-Με την μουσική.Die musik gefalit mir.Μου αρέσει η μουσική,είπε ο κύριος Ερρίκος. Σηκώθηκε πήγε προς το πικ-απ,έβαλε ένα δίσκο.Γέμισε το δωμάτιο μελωδίες του Χέντελ από τα Βασιλικά Πυροτεχνήματα.Η αγαπημένη μου μουσική,είπε.Υπάρχει πιάνο στο σπίτι; Ρώτησε η Άννα.-Ναι,είναι της Σημέτας.Έπαιρνε μαθήματα μουσικής,ξέρει λίγο να παίζει.Ελάτε στο διπλανό δωμάτιο,στο γραφείο της,εκεί είναι το πιάνο.Helga,Σημέτα,ελάτε πάμε στο δωμάτιο σου.Πολύ ωραία,είπε η Άννα.Die Musik ehebt die Gefuhle des Menschen.Η Μουσική εξευγενίζει τα αισθήματα του ανθρώπου,είπε.Σηκώθηκε και πήγε προς το δωμάτιο που ήταν το πιάνο.Ακολούθησαν όλοι την Άννα.Η μουσική από το πικ-απ ακουγόταν μέχρι εκεί.Κάθισε στο πιάνο.Με τα όμορφα ντελικάτα δάκτυλα της πατούσε απαλά τα πλήκτρα και συνόδευσε την μουσική του πικ-απ,ζωντανά.Ο Ερρίκος έκλεισε το πικ-απ και στάθηκε να ακούσει την μουσική από το πιάνο,που έπαιζε η Άννα.Μα είναι εξαίσια,είπε εκστασιασμένος. Μέχρι εδώ κύριε Ερρίκο,είμαι κουρασμένη.Να πηγαίνουμε,είπε ο Δημήτρης,είναι ενωρίς ακόμη να βρούμε δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο για να μείνουμε.Μόνο για απόψε,είπε ο Ερρίκος.Αύριο τα δωμάτια της Σημέτας και του Bill θα είναι δικά σας.Ευχαριστούμε,είπαν,κατακόκκινοι και οι δύο.Τώρα όμως να τηλεφωνήσουμε σε ένα ξενοδοχείο,εδώ κοντά.Εσείς μπορείτε να μας βοηθήσετε κύριε Ερρίκο.Εσείς ξέρετε.Ναι!ευχαρίστως.Πήγε ο Ερρίκος προς το τηλέφωνο,άνοιξε το σημειοματάριο τηλεφώνων,κάλεσε έναν αριθμό και Hotel Pentare.Zimmec mit zwei betten.Θέλω ένα δωμάτιο με διπλό κρεββάτι.Wie lange verden sie bleiben?Πόσο καιρό θα μείνετε;ακούστηκε από την άλλη άκρη της γραμμής.Fur eine nachte.Ένα βράδυ μόνο.Danke schon,είπε και έκλεισε το ακουστικό.Alles sehr gut.Όλα εν τάξει,είπε ο Ερρίκος.Ένα βράδυ,μόνο για ένα βράδυ θα μείνετε εκεί.Από αύριο θα κάνουμε παρέα.Έχουμε τόσα πολλά να πούμε.Θέλω να μάθω τόσα πολλά για την Ελλάδα,για την πατρίδα μου,όπως και να το πούμε,είναι η αλήθεια,πως την νοσταλγώ πάρα πολύ.Ο Δημήτρης και η Άννα χαιρέτησαν τον Bill και την Σημέτα,ευχήθηκαν Καλό Ταξίδι και Καλές Σπουδές.Η Σημέτα και ο Bill, ευχήθηκαν κι εκείνοι Καλή Διαμονή και Καλές Σπουδές.Η Σημέτα δακρυσμένη είπε.Εύχομαι να κάνετε με τους γονείς μου Καλή Παρέα.Auf wiedersechen,bis morgen.Αντίο μέχρι αύριο,είπαν.Βγήκαν στον δρόμο.Ήταν κιόλας απόγευμα.Το κρύο είχε δυναμώσει.Η ζεστή ατμόσφαιρα και το νόστιμο πρόγευμα είχαν απαλύνει την μοναξιά τους.Η ζεστασιά, τους έκανε να νοιώθουν ευφορία.Κρατιόντουσαν αγκαζέ και περπατούσαν τραγουδώντας τον σκοπό τους.Το Fur Elize.Ήταν η μουσική τους,που πάντοτε τραγουδούσαν,όταν ένοιωθαν ευτυχισμένοι γινόντουσαν σαν μικρά παιδιά.