Καλημέρα φίλοι μου αναγνώστες.Γιορτάζει σήμερα 26 Οκτωβρίου 2012 η Θεσσαλονίκη,η συμπρωτεύουσα μας και όλος ο ελληνισμός την διπλή γιορτή.Την θρησκευτική, πανηγυρική εορτή του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου και παράλληλα την ιστορική επέτειο των εκατό χρόνων 1912-2012 από την απελευθέρωση της. Πέρισυ στις 25 Οκτωβρίου 2011, έγινε από το Ροζακί Σταφύλι εκτενές, ως προς το περιεχόμενο,αφιέρωμα στην μνήμη του Αγίου Δημητρίου.Συνεχίζουμε με μία σημαντική λεπτομέρεια.Ο συνθέτης,Έλληνας της Διασποράς από την Ρουμανία,Νικόλαος Αστρινίδης,εναρμόνισε το απολυτίκιο του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου,συνθέτοντας ορατόριο επώνυμο του ονόματος του,Άγιος Δημήτριος,όπως και το ορατόριο Μεθόδιος και Κύριλλος.Να επαναλάβουμε τα λόγια του απολυτίκιου του αγίου Δημητρίου και να παρακαλέσουμε και σήμερα να είναι ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.Η ιστορική επέτειος των εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και την προσάρτηση της στην Ελλάδα.Από τις αρχές του Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία,η οποία δεν είχε ακόμη αποφασίσει με ποιόν τρόπο έπρεπε να διαπραγματευθεί,να παζαρέψει,λέμε πιο απλά,να έλθει σε συννενόηση για τον πόλεμο.Ο Ελληνικός στρατός σιγά σιγά μα σταθερά,βήμα-βήμα επανακτούσε τα εδάφη της Μακεδονίας.Από την αρχή των πολεμικών συγκρούσεων υπήρξε ασυμφωνία μεταξύ του αρχιστρατήγου,διαδόχου,Κωνσταντίνου και του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου ως προς τον τρόπο με τον οποίον έπρεπε να κινηθούν για το συμφέρον της χώρας.Ο Ελευθέριος Βενιζέλος με τηλεγράφημα του προέτρεπε τον αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο να προελάσει προς την πρωτεύουσα της Μακεδονίας,προς την Θεσσαλονίκη.Να κινηθεί τάχιστα για να εκπληρώσει τον διακαή πόθο του ελληνισμού,την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης,πριν ο βουλγαρικός στρατός που βρισκόταν προ των πυλών της πόλεως εισβάλει στην Θεσσαλονίκη.Ο Κωνσταντίνος ετοιμαζόταν να κινηθεί προς βοήθεια των Σέρβων που απειλούνταν και αυτοί από τους Οθωμανούς.Στο τηλεγράφημα που έστειλε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στον Κωνσταντίνο,τον καθιστούσε υπεύθυνο για κάθε αναβολή που θα έδινε έστω και ενός λεπτού αναβολή.Το τηλεγράφημα έγραφε:" Kαθιστώ υμάς υπευθύνους δια πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής", εννοούσε,να θέσει πάνω από όλα, αυτή την στρατιωτική επιχείρηση,να αφήσει κάθε άλλη σκέψη και να κινηθεί προς την Θεσσαλονίκην.Ο Κωνσταντίνος με την μεσολάβηση του πατέρα του βασιλέα Γεωργίου Α'.πείθεται και στις 25 Οκτωβρίου 1912,ο Ελληνικός στρατός, πλησιάζει στην Θεσσαλονίκη.Την Θεσσαλονίκη διοικούσε ο Τούρκος Χασάν Ταχσίν Πασάς,ο οποίος μη έχοντας δυνατότητες δεν προέβαλε αντίσταση,παρά μόνο ζήτησε μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλεως.Οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτρέψουν στον Χασάν Ταξίμ Πασά να αποσυρθεί με τα στατεύματα του στο Καρά Μπουρνού μέχρι το τέλος του πολέμου.Ο αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος απέρριψε την πρόταση του προτείνοντας στον Πασά Ταχσίν Χασάν να παραδόσει τον στρατό του,τον οποίον η ελληνική κυβέρνηση με δικές της δαπάνες να μεταφέρει στην Μ.Ασία.Ο Οθωμανός αξιωματούχος δέχτηκε τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 26 Οκτωβρίου,ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου,οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί της ελληνικής κυβέρνησης,ο Ιωάννης Μεταξάς,ο οποίος 28 χρόνια αργότερα είπε το ΟΧΙ στους νέους κατακτητές,με τον συνάδελφο του Δούσμανη,μετέβησαν στο διοικήτήριο της Θεσσαλονίκης όπου υπέγραψαν το σχετικό πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης στο ελληνικό κράτος.Η όλη διαδικασία έλαβε χώρα στις 11 το βράδυ της 26 Οκτωβρίου 1912.Η ενέργεια του Χασάν Πασά,ο οποίος ήταν εκείνο τον καιρό διοικητής της όγδοης στρατιάς του Αυτοκρατορικού Οθωμανικού στρατού της Μακεδονίας και κατήγετο από ευγενή Αλβανική οικογένεια,είχε σπουδάσει στην Ζωσιμαία σχολή των Ιωαννίνων και είχε υπηρετήσει ως αξιωματικός του Οθωμανικού στρατού σε πολλές περιοχές στην Ελλάδα.Για την πράξη του αυτή,την άνευ όρων παράδοση της Θεσσαλονίκης στον Ελληνικό στρατό,οι Οθωμανοί τον καταδίκασαν ερήμην εις θάνατον θεωρώντας τον προδότη.Η Ελληνική κυβέρνηση Βενιζέλου τον προώθησε στην Ελβετία,όπου έζησε μέχρι το 1918.