Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Περπατούσαν χαρούμενοι.Το ξενοδοχείο δεν ήταν και πολύ μακριά.-Ωραία γυναίκα η Helga,είπε η Άννα,διακόπτοντας τα γέλια και τα πειράγματα,που έκαναν στον δρόμο καθώς βάδιζαν προς το ξενοδοχείο.Μα και ο Ερρίκος,αυθόρμητος,ενθουσιώδης,χαρωπός,ζεστός Έλληνας.Μα αυτή,τι χρώματα,Θεέ μου,σαν άυλη φαίνεται.-Ναι!Αλήθεια,είναι πολύ ωραία γυναίκα,είπε ο Δημήτρης.-Μα για πες μου,Δημήτρη μου,πώς γνωρίστηκαν? -Είναι Αννούλα μου,μια πολύ ωραία ιστορία αγάπης,όπως μου είπε η κυρά Ασημίνα.Ένας κεραυνοβόλος έρωτας.Δημήτρη μου,συγγνώμη που σε διακόπτω,μα πες μου γιατί είπες τώρα δα κυρά Ασημίνα ενώ στον κύριο Ερρίκο,όταν μιλούσες για την μητέρα του,είπες,κυρία Ασημίνα.Γιατί Αννούλα μου όλοι την αποκαλούν στο χωριό κυρά Ασημίνα.Στον Ερρίκο την αποκάλεσα κυρία Ασημίνα από ευγένεια και μπροστά στην Helga,αυτή ήταν η πιο σωστή απόκριση.Άκου,λοιπόν την συνέχεια.Ο Ερρίκος είχε δώσει το τελευταίο και πιο τσουχτερό μάθημα του πτυχίου του,το Αστικό Δίκαιο.Εκείνη την ημέρα,μια μέρα ζεστή στα τέλη του Ιουνίου βρισκόταν στην σχολή,στην Νομική σχολή μας,ξέρεις εκεί στην Λυκούργου,για να δει τα αποτελέσματα.Είδε ότι πέρασε το μάθημα με άριστα,με δέκα.Βγήκε από την σχολή και έτρεχε κατενθουσιασμένος,κατέβαίνοντας τα σκαλοπάτια της σχολής δυό-δυό,από την χαρά του,να τηλεφωνήσει στην μητέρα του ή να βρει κάποιον γνωστό στο πρακτορείο των λεωφορείων να του πει,να της πει τα νέα.Η Helga,ένα εικοσάχρονο κορίτσι,ονομαστό μανεκέν στο Μόναχο,είχε προσκληθεί από γνωστό οίκο μόδας της πρωτεύουσας,το Salon Athene,στην Ελλάδα,για μια σειρά φωτογραφίσεων με τα ελληνικά μοντελάκια,στα διάφορα αξιοθέατα,στα πλαίσια της συσφίγξεως των ελληνογερμανικών σχέσεων συνεργασίας και φιλίας,τόσο για εμπορικούς λόγους,όσο και για τουριστικούς. Εκείνη την ημέρα είχε φωτογραφηθεί στην Ακρόπολη,στο Θησείο,στις Στύλες του Ολυμπίου Διός,στο Πανεπιστήμιο, και την συγκεκριμένη στιγμή βρισκόταν στην οδό Λυκούργου κάτω από τα σκαλοπάτια της σχολής.Ήταν ντυμένη με ένα όμορφο καλοκαιρινό φόρεμα.Με το δεξιό της χέρι προσπαθούσε να κρατήσει στα μαλλιά της το καλέλλο της να μην το πάρει ο αέρας,που φυσούσε λίγο εκείνη την ημέρα.Στο αριστερό της χέρι κρατούσε το μαντώ της ,που ήταν όμοιο με το φόρεμα,που επεδείκνυε,την τσάντα της και μερικά βιβλία.Ο φωτογράφος την είχε φωτογραφίσει από όλες τις πλευρές,αν φας,προφίλ,και εκείνη την στιγμή την παρακάλεσε να γυρίσει προς τα δεξιά για να την φωτογραφίσει και πίσω.Την στιγμή,που έστρεφε το κορμί της προς τα δεξιά,ο Ερρίκος,φουριόζος,κατέβαινε τα σκαλοπάτια της σχολής.Όπως κατέβαινε με ταχύτητα,ακριβώς την ώρα που η Helga έστρεφε προς τα δεξιά το κορμί της για την φωτογράφιση,έπεσε πάνω της.Ξαφνιάστηκαν και οι δύο,τα πράγματα που κρατούσε έφυγαν από τα χέρια της.Ο Ερρίκος της ζήτησε πολλές φορές συγγνώμη ενώ επιδόθηκε να μαζεύει τα πράγματα που έπεσαν από τα χέρια της και τα αντικείμενα,που ξέφυγαν από την τσάντα της.Μάζευε τα πράγματα της και δεν χόρταινε να την κοιτάζει.Είχε μείνει έκθαμβος.Ήταν μια κάτασπρη ξανθή,αλαβάστρινη κοπέλλα με γαλάζια μάτια.Μα και η κοπέλλα δεν έμεινε ασυγκίνητη.Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος.Ξέχασε ο Ερρίκος το άριστα,ξέχασε,ότι πήγαινε να τηλεφωνήσει στην μανούλα του.Περίμενε σε μια άκρη της οδού,μέχρι να τελειώσει η φωτογράφιση κι έπειτα την πλησίασε.Αντάλλαξαν τηλέφωνα και από τότε δεν χώρισαν ποτέ.Σε δύο μήνες που η Helga έφυγε για την πατρίδα της,πήρε μαζί της και τον αγαπημένο της.Ο Ερρίκος,λίγες ημέρες πριν αναχωρήσουν,πήγε στο χωριό να πάρει την ευχή από την μητέρα του,λέγοντας της τα σχετικά με την γνωριμία του με την Helga.Eδώ στο Μόναχο παντρεύτηκαν.-Με πολιτικό γάμο? ρώτησε η Άννα.Ναι! Αννούλα,είπε ο Δημήτρης,με πολιτικό και ένα καλοκαίρι που ήρθαν στο χωριό για διακοπές τέλεσαν και τον Θρησκευτικό γάμο τους.Θυμάμαι που μου έλεγε η μητέρα μου,πως εκείνο το καλοκαίρι το χωριό ήταν στις δόξες του με τους ευρωπαίους συγγενείς και φίλους της Helga.Δεν είχε ποτέ άλλοτε ξανασυμβεί στο χωριό αυτό,που συνέβη εκείνο το καλοκαίρι.Αρώματα,πολυτέλεια,φαγητά,χρώματα,άνευ προηγουμένου.Ο Ερρίκος πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές εδώ στο Μόναχο και μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του και να προσαρμοστεί,να στρώσει την δουλειά του,η Helga συνέχιζε να δουλεύει σαν μοντέλο μέχρι που έφεραν στον κόσμο την Σημέτα,το παιδί τους,λίγο αργότερα. Η Ηelga εκείνη την εποχή σταμάτησε την δουλειά της και αφοσιώθηκε στην ανατροφή του παιδιού της και στον άνδρα της.-Τα χρόνια της κατοχής στο Μόναχο, πώς να πέρασαν με μικρό παιδί.-Νομίζω Αννούλα μου,από αυτά που μου είπε η κυρά Ασημίνα,γνωρίζω,ότι ο πατέρας της Helga ήταν αγρότης,κτηματίας από την Βαυαρία.Σε ένα χωριό, στους πρόποδες των Άλπεων ζούσαν.Εκεί πέρασαν τα δύσκολα χρόνια του πολέμου.