Σήμερα συνεχίζουμε με την θέση της Α φ α ι ρ ε τ ι κ ή ς μέσα ετην πρόταση.
Στο δεύτερο μέρος έχουμε να πούμε ότι η Αφαιρετική συντάσσεται με ρήματα ως αντικείμενο ή ως προσδιορισμός της έννοιας αυτών των ρημάτων.
Αυτά είναι
1) Τα ρήματα,τα οποία δηλώνουν απομάκρυνση, απαλλαγή ablativus separativus είναι η κυρίως αφαιρετική. Ρήματα που δηλώνουν πλήρωση= γέμισμα ή πλησμονή =χόρταση είναι τα ablativus copiae ( copia-ae= αφθονία ).
2) Τα ρήματα,τα οποία δηλώνουν προέλευση ή καταγωγή ablativus originis ( origo-inis =γέννηση,καταγωγή ), κυρίως οι μετοχές των ρημάτων nascor-natus sum-sci= γεννώμαι.
gignor- genetus sum-generi=γεννώμαι
orior-ortus sum-oriri= ανατέλλω
Εδώ να πούμε ότι η καταγωγή δηλώνεται και εμπροθέτως,με τις προθέσεις e,ex + αφαιρετική επί αμέσου καταγωγής και με τις προθέσεις a,ab + αφαιρετική επί εμμέσου καταγωγής.
3) Τα ρήματα,που δηλώνουν αγορά,πώληση ή μίσθωση ablativus pretii ( pretius-ii= η τιμή ),όταν η αξία ή το τίμημα είναι καθορισμένα. Διαφορετικά βάζουμε τις αφαιρετικές tanto,parvo,minimo και άλλες.
tanto =τόσο
parvo θετικός βαθμός του επιθέτου parvus-a-um = μικρός
minimo υπερθετικός βαθμός του ως άνω επιθέτου parvus-a-um( εννοείται pretio = τιμή )
ή τίθεται γενική του τιμήματος.
4) Τα ρήματα,που δηλώνουν αιτία ablativus causae. To αίτιο δυνατόν να προέρχεται από εξωτερική αιτία. Όπως το Ποιητικό Αίτιο π.χ. Alexander febri mortuus est= Ο Αλέξανδρος πέθανε από τον πυρετό.
Το αίτιο δυνατόν να προέρχεται και από εσωτερική αιτία συνοδεύεται τότε με ψυχικού πάθους σημαντικά ρήματα.
Το Ποιητικό Αίτιο, όταν είναι πρόσωπο, δηλώνεται με την πρόθεση a ή ab + αφαιρετική ή με απλή αφαιρετική, η οποία πολλές φορές λαμβάνει επιρρηματική έννοια.
Πολλές φορές η αφαιρετική του αιτίου συντάσσεται με μετοχή Παρακειμένου π.χ. ira incensus=η οργή που έχει θυμό, timore perterritus= ο φόβος που έχει τρόμο.
ira-ae= η οργή
incensus-a-um= oργισμένος
timore του timor-is =φόβος
perterritus-a-um=τρομαγμένος
5) Τα ρήματα,που έχουν έννοια δικαστική π.χ. damno,accuso,multo και άλλα Ονομάζεται Αφαιρετική της ποινής ablativus criminis.
damno-avi-atum-are=καταδικάζω
accuso-avi-atum-are = κατηγορώ. Συντάσσεται και με αιτιατική
multo-avi-atum-are=τιμωρώ
και άλλα
6) Τα ρήματα,που έχουν Συγκριτική έννοια π.χ. antecedo.praesto,supero. Eίναι η Αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς. ablativus mensurae.
antecedo-cessi-cessum-ere= υπερέχω
praesto-avi-atum-are= υπερέχω
supero-avi-atum-are= υπερέχω
7) Όλα τα ρήματα δύνανται να δεχθούν ως προσδιορισμό της σημασίας τους αφαιρετική,η οποία ονομάζεται Αφαιρετική του οργάνου ή του μέσου.
Αυτού του είδους είναι η αφαιρετική, η οποία βρίσκεται πλησίον με
1) Τα αποθετικά ρήματα
utor-usus sum-i =χρώμαι=μεταχειρίζομαι
abutor-abusus sum-uti= καταχρώμαι
fruor-frui=απολαμβάνω. Οι άλλοι χρόνοι από το utor
fungor-functus sum-i= επιτελώ
degungor
potior- potitus sum-iri= κεταλαμβάνω. Συντάσσεται και με γενική.
pascor-pastus sum-pasci=τρέφομαι
vescor-i =τρέφομαι
2) Mε τις φράσεις
opus est= είναι ανάγκη
usus est = είναι ανάγκη.
Στο δεύτερο μέρος έχουμε να πούμε ότι η Αφαιρετική συντάσσεται με ρήματα ως αντικείμενο ή ως προσδιορισμός της έννοιας αυτών των ρημάτων.
Αυτά είναι
1) Τα ρήματα,τα οποία δηλώνουν απομάκρυνση, απαλλαγή ablativus separativus είναι η κυρίως αφαιρετική. Ρήματα που δηλώνουν πλήρωση= γέμισμα ή πλησμονή =χόρταση είναι τα ablativus copiae ( copia-ae= αφθονία ).
2) Τα ρήματα,τα οποία δηλώνουν προέλευση ή καταγωγή ablativus originis ( origo-inis =γέννηση,καταγωγή ), κυρίως οι μετοχές των ρημάτων nascor-natus sum-sci= γεννώμαι.
gignor- genetus sum-generi=γεννώμαι
orior-ortus sum-oriri= ανατέλλω
Εδώ να πούμε ότι η καταγωγή δηλώνεται και εμπροθέτως,με τις προθέσεις e,ex + αφαιρετική επί αμέσου καταγωγής και με τις προθέσεις a,ab + αφαιρετική επί εμμέσου καταγωγής.
3) Τα ρήματα,που δηλώνουν αγορά,πώληση ή μίσθωση ablativus pretii ( pretius-ii= η τιμή ),όταν η αξία ή το τίμημα είναι καθορισμένα. Διαφορετικά βάζουμε τις αφαιρετικές tanto,parvo,minimo και άλλες.
tanto =τόσο
parvo θετικός βαθμός του επιθέτου parvus-a-um = μικρός
minimo υπερθετικός βαθμός του ως άνω επιθέτου parvus-a-um( εννοείται pretio = τιμή )
ή τίθεται γενική του τιμήματος.
4) Τα ρήματα,που δηλώνουν αιτία ablativus causae. To αίτιο δυνατόν να προέρχεται από εξωτερική αιτία. Όπως το Ποιητικό Αίτιο π.χ. Alexander febri mortuus est= Ο Αλέξανδρος πέθανε από τον πυρετό.
Το αίτιο δυνατόν να προέρχεται και από εσωτερική αιτία συνοδεύεται τότε με ψυχικού πάθους σημαντικά ρήματα.
Το Ποιητικό Αίτιο, όταν είναι πρόσωπο, δηλώνεται με την πρόθεση a ή ab + αφαιρετική ή με απλή αφαιρετική, η οποία πολλές φορές λαμβάνει επιρρηματική έννοια.
Πολλές φορές η αφαιρετική του αιτίου συντάσσεται με μετοχή Παρακειμένου π.χ. ira incensus=η οργή που έχει θυμό, timore perterritus= ο φόβος που έχει τρόμο.
ira-ae= η οργή
incensus-a-um= oργισμένος
timore του timor-is =φόβος
perterritus-a-um=τρομαγμένος
5) Τα ρήματα,που έχουν έννοια δικαστική π.χ. damno,accuso,multo και άλλα Ονομάζεται Αφαιρετική της ποινής ablativus criminis.
damno-avi-atum-are=καταδικάζω
accuso-avi-atum-are = κατηγορώ. Συντάσσεται και με αιτιατική
multo-avi-atum-are=τιμωρώ
και άλλα
6) Τα ρήματα,που έχουν Συγκριτική έννοια π.χ. antecedo.praesto,supero. Eίναι η Αφαιρετική του μέτρου ή της διαφοράς. ablativus mensurae.
antecedo-cessi-cessum-ere= υπερέχω
praesto-avi-atum-are= υπερέχω
supero-avi-atum-are= υπερέχω
7) Όλα τα ρήματα δύνανται να δεχθούν ως προσδιορισμό της σημασίας τους αφαιρετική,η οποία ονομάζεται Αφαιρετική του οργάνου ή του μέσου.
Αυτού του είδους είναι η αφαιρετική, η οποία βρίσκεται πλησίον με
1) Τα αποθετικά ρήματα
utor-usus sum-i =χρώμαι=μεταχειρίζομαι
abutor-abusus sum-uti= καταχρώμαι
fruor-frui=απολαμβάνω. Οι άλλοι χρόνοι από το utor
fungor-functus sum-i= επιτελώ
degungor
potior- potitus sum-iri= κεταλαμβάνω. Συντάσσεται και με γενική.
pascor-pastus sum-pasci=τρέφομαι
vescor-i =τρέφομαι
2) Mε τις φράσεις
opus est= είναι ανάγκη
usus est = είναι ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου