Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ
Ο ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ είναι ένας εξ ίσου σπουδαίος Αρχαίος Έλληνας Προσωκρατικός Φιλόσοφος.
Γεννήθηκε περίπου το 500 π. Χ.στις Κλαζομενές της Ιωνίας. Ήταν υιός του Ηγησίβουλου ή Εύβουλου και κατήγετο από πλούσιο και αριστοκρατικό γένος. Στην ηλικία των 20 ετών επιδόθηκε σε φιλοσοφικές σπουδές στην Αθήνα,όπου εγκαταστάθηκε και έζησε επί 30 χρόνια, δίδαξε στην Αθήνα γεγονός που έχει μεγάλη σημασία για την ιστορία του ελληνικού πνεύματος.
Η μακροχρόνια αυτή δράση του στην Αθήνα διακόπτεται,γιατί ο Κλέων κατασκεύασε κατηγορία εναντίον του για ασέβεια.Αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις στα αποσπάσματα του,ότι ο Αναξαγόρας ήταν άθεος,ωστόσο ήταν αρκετό για να διωχθεί ποινικώς από τους εχθρούς του .Το γεγονός,ότι εξηγούσε με επιστημονική σκέψη τα φυσικά φαινόμενα ήταν η αιτία.
Οι συντηριτικοί Αθηναίοι εύρισκαν πολύ προκλητικές τις νεωτερίστικες αστρονομικές του πεποιθήσεις,όπως π.χ. ότι ο Ήλιος είναι μια διάπυρη πέτρινη μάζα.Από την κατηγορία σώθηκε με την επέμβαση του Περικλή,με τον οποίον είχε δεσμούς φιλικούς και κατέφυγε στην Λάμψακο,όπου φιλοξενήθηκε μέχρι το θάνατο του.
Ο φιλόσοφος Αναξαγόρας επεχείρησε να ανανεώσει την Ιωνική φυσιολογία του Θαλή και να τη συνδυάσει με τις πνευματικές κατακτήσεις του Παρμενίδη και του Εμπεδοκλή.
Κατά τον Αναξαγόρα ο νους είναι το σημείο-κλειδί της φιλοσοφίας του,είναι το καθαρότερο από όλα τα πράγματα,γνωρίζει τα πάντα και έχει την μεγαλύτερη δύναμη.
Ο Αναξαγόρας διακρίνει το νου από την ύλη.Ο νους είναι καθαρός από κάθε ανάμιξη που παρατηρείται στην ύλη,είναι μόνος με τον εαυτό του,αυτεξούσιος και αυτοδύναμος. Η ύλη δεν επενεργεί πάνω του, ο νους επενεργεί πάνω στην ύλη και την διαπερνά χωρίς να ενώνεται με αυτήν ποτέ. Η διαπεραστική αυτή ιδιότητα του νου προκαλεί το συναίσθημα με τον χαρακτηρισμό "λεπτότατον πάντων" και την δύναμη του την οφείλει στη λεπτή φύση του,στην αυτάρκεια,στην ακεραιότητα και την απόλυτη διαύγεια και καθαρότητα του.προϋποθέσεις για μια αβίαστη διέγερση της κίνησης μέσα στην ύλη.
Ο νους κατά τον Αναξαγόρα είναι οντότητα προικισμένη με την ειδική δύναμη της σκέψης και είναι η μοναδική διανοητική κινητική δύναμη,έχει γνώση για το κάθετι,γιατί προκαλεί μέσα στα πάντα διακρίσεις και διαιρέσεις,που καθιστούν συγκεκριμένα τα πράγματα,ώστε αυτά να γίνονται προσιτά.
Στην Αστρονομία του ο Αναξαγόρας θεωρεί τον Ήλιο ως διάπυρο λίθο.
Ο Αναξαγόρας πιστεύει για την Σελήνη ότι είναι ετερόφωτη ,τη θεωρεί όμως μια δεύτερη Γη,η οποία κατοικείται από ανθρώπους και άλλα όντα.
Ο Αναξαγόρας απεβίωσε το 428 π.Χ. στη Λάμψακο, η οποία ήταν Αρχαία Ελληνική πόλη,αποικία των Μιλησίων και των Φωκέων,κτισμένη σε στρατηγική θέση στις ακτές του Ελλησπόντου.
ΟΙ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ
Ο ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ είναι ένας εξ ίσου σπουδαίος Αρχαίος Έλληνας Προσωκρατικός Φιλόσοφος.
Γεννήθηκε περίπου το 500 π. Χ.στις Κλαζομενές της Ιωνίας. Ήταν υιός του Ηγησίβουλου ή Εύβουλου και κατήγετο από πλούσιο και αριστοκρατικό γένος. Στην ηλικία των 20 ετών επιδόθηκε σε φιλοσοφικές σπουδές στην Αθήνα,όπου εγκαταστάθηκε και έζησε επί 30 χρόνια, δίδαξε στην Αθήνα γεγονός που έχει μεγάλη σημασία για την ιστορία του ελληνικού πνεύματος.
Η μακροχρόνια αυτή δράση του στην Αθήνα διακόπτεται,γιατί ο Κλέων κατασκεύασε κατηγορία εναντίον του για ασέβεια.Αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις στα αποσπάσματα του,ότι ο Αναξαγόρας ήταν άθεος,ωστόσο ήταν αρκετό για να διωχθεί ποινικώς από τους εχθρούς του .Το γεγονός,ότι εξηγούσε με επιστημονική σκέψη τα φυσικά φαινόμενα ήταν η αιτία.
Οι συντηριτικοί Αθηναίοι εύρισκαν πολύ προκλητικές τις νεωτερίστικες αστρονομικές του πεποιθήσεις,όπως π.χ. ότι ο Ήλιος είναι μια διάπυρη πέτρινη μάζα.Από την κατηγορία σώθηκε με την επέμβαση του Περικλή,με τον οποίον είχε δεσμούς φιλικούς και κατέφυγε στην Λάμψακο,όπου φιλοξενήθηκε μέχρι το θάνατο του.
Ο φιλόσοφος Αναξαγόρας επεχείρησε να ανανεώσει την Ιωνική φυσιολογία του Θαλή και να τη συνδυάσει με τις πνευματικές κατακτήσεις του Παρμενίδη και του Εμπεδοκλή.
Κατά τον Αναξαγόρα ο νους είναι το σημείο-κλειδί της φιλοσοφίας του,είναι το καθαρότερο από όλα τα πράγματα,γνωρίζει τα πάντα και έχει την μεγαλύτερη δύναμη.
Ο Αναξαγόρας διακρίνει το νου από την ύλη.Ο νους είναι καθαρός από κάθε ανάμιξη που παρατηρείται στην ύλη,είναι μόνος με τον εαυτό του,αυτεξούσιος και αυτοδύναμος. Η ύλη δεν επενεργεί πάνω του, ο νους επενεργεί πάνω στην ύλη και την διαπερνά χωρίς να ενώνεται με αυτήν ποτέ. Η διαπεραστική αυτή ιδιότητα του νου προκαλεί το συναίσθημα με τον χαρακτηρισμό "λεπτότατον πάντων" και την δύναμη του την οφείλει στη λεπτή φύση του,στην αυτάρκεια,στην ακεραιότητα και την απόλυτη διαύγεια και καθαρότητα του.προϋποθέσεις για μια αβίαστη διέγερση της κίνησης μέσα στην ύλη.
Ο νους κατά τον Αναξαγόρα είναι οντότητα προικισμένη με την ειδική δύναμη της σκέψης και είναι η μοναδική διανοητική κινητική δύναμη,έχει γνώση για το κάθετι,γιατί προκαλεί μέσα στα πάντα διακρίσεις και διαιρέσεις,που καθιστούν συγκεκριμένα τα πράγματα,ώστε αυτά να γίνονται προσιτά.
Στην Αστρονομία του ο Αναξαγόρας θεωρεί τον Ήλιο ως διάπυρο λίθο.
Ο Αναξαγόρας πιστεύει για την Σελήνη ότι είναι ετερόφωτη ,τη θεωρεί όμως μια δεύτερη Γη,η οποία κατοικείται από ανθρώπους και άλλα όντα.
Ο Αναξαγόρας απεβίωσε το 428 π.Χ. στη Λάμψακο, η οποία ήταν Αρχαία Ελληνική πόλη,αποικία των Μιλησίων και των Φωκέων,κτισμένη σε στρατηγική θέση στις ακτές του Ελλησπόντου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου