Tο Ποίημα του Σαββατόβραδου
Έρωτας φλύαρος
Δε βλέπω τη θοριά σου
θέλω ν' ακούσω τη φωνή σου
θ' αγαπήσω τη φωνή σου
έτσι απλά θ'αρχίσει ο έρωτας ο μεγάλος
θέλω ν'ακούσω τη φωνή σου.
Έχω τόση ανάγκη να μου μιλάς,
να μου γελάς,να με κοιτάς,
να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά,
ν'αγγίζεις απαλά τα μάγουλα μου,
να φιλάς τα χείλια μου,
τους ώμους μου,τον λαιμό μου,
τους λοβούς των αυτιών μου.
Έχω τόση ανάγκη, νοιώθω τόση μοναξιά
έτσι απλά θ'αρχίσει ο έρωτας μας,
ένας έρωτας όμορφος,αγνός,
που θα γίνει πάθος,
πάθος ασίγαστο,ατέλειωτο,
αχαλίνωτο,συντριπτικό.
Έρωτας φλύαρος
Δε βλέπω τη θοριά σου
θέλω ν' ακούσω τη φωνή σου
θ' αγαπήσω τη φωνή σου
έτσι απλά θ'αρχίσει ο έρωτας ο μεγάλος
θέλω ν'ακούσω τη φωνή σου.
Έχω τόση ανάγκη να μου μιλάς,
να μου γελάς,να με κοιτάς,
να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά,
ν'αγγίζεις απαλά τα μάγουλα μου,
να φιλάς τα χείλια μου,
τους ώμους μου,τον λαιμό μου,
τους λοβούς των αυτιών μου.
Έχω τόση ανάγκη, νοιώθω τόση μοναξιά
έτσι απλά θ'αρχίσει ο έρωτας μας,
ένας έρωτας όμορφος,αγνός,
που θα γίνει πάθος,
πάθος ασίγαστο,ατέλειωτο,
αχαλίνωτο,συντριπτικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου