Η ΓΝΩΡΙΜΊΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 490 π.Χ, όπου και έζησε μέχρι το 399 π.Χ. Ήταν γιος του γλύπτη Σωφρονίσκου και της Φεναρέτης,η μητέρα του ασκούσε το επάγγελμα της Μαίας.Το επάγγελμα της μητέρας του ήταν αυτό που καθόρισε και την δι επαγωγής μέθοδον της εξαγωγής της αλήθειας κατά τις συζητήσεις του με τους μαθητές του και την συναγωγήν ιδεών την γνωστήν ως μαιευτικήν μέθοδον.
Ο Σωκράτης ανήκε στην κατώτερη αστική τάξη από το γεγονός όμως ότι υπηρέτησε στο στρατό ως οπλίτης, συμπεραίνει κανείς ότι ο πατέρας του ήταν σχετικά εύπορος ,δεδομένου ότι στρατεύοντο οπλίτες από την τάξη των ζευγιτών.
Ζευγίτες ήταν οι πολίτες των οποίων το ετήσιο εισόδημα υπερέβαινε τους 200 μεδίμνους
Ο μέδιμνος στην Αρχαία εποχή ήταν μέτρο χωρητικότητας στερεών, κυρίως δημητριακών και είναι ισοδύναμος μς 56 ή 59 λίτρα σημερινά.
Η παράδοση μας δίδει την πληροφορία,ότι εκληρονόμησε μία οικία και 70 μνας,ένα ασήμαντο ποσό,αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι 1 μνα ισοδυναμούσε με 100 δραχμές και 1 δραχμή ήταν αντίστοιχη προς 6 οβολούς. Αυτά τα υπάρχοντα παρεχώρησε στον Σωκράτη ο φίλος του ο Κρίτων. (Ο φίλος του ο Κρίτων είναι εκείνος που μετά την εις θάνατον καταδίκη του τον επισκέφθηκε στην φυλακή και πρότεινε στο Σωκράτη ένα τρόπο απόδρασης. του).
Όμως ο Σωκράτης δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για τα αγαθά αυτά.
Λένε ότι δεν φορούσε ποτέ εσώρουχα ούτε υποδήματα και ότι φορούσε το θέρος και τον χειμώνα τον ίδιο χιτώνα .
Τα τελευταία έτη της ζωής του απέκτησε σύζυγο την Ξανθίππη,την οποίαν ο θρύλος την εμφανίζει εξαιρετικώς φίλεριν.Απέκτησαν τρία παιδιά,τρία αγόρια, από τα οποία το τρίτο ήταν ακόμα νήπιο, όταν απεβίωσε ο πατέρας του.
Η μορφή του Σωκράτη είναι αρκετά γνωστή από τις μεταγενέστερες προτομές του,οι οποίες αποδίδουν την μορφή του πιστά, όιπως λένε.
Ο Σωκράτης ήταν βραχύς στο ανάστημα και ρωμαλέος, με ρίνα πεπλατυσμένη, με μύτη πλακουτσωτή και είχε μάτια προεξέχοντα, είχε ένα πλατύ στόμα και ακατάστατη γενειάδα.
Έμοιαζε με σάτυρο και έτσι τον παρομοιάζουν οι σύγχρονοι του.
Σε νεαρά ηλικία ο δάσκαλος του ήταν ο Αρχέλαος ο Μιλήσιος. με τον οποίον συναντήθηκε στην Σάμο,όταν οι Αθηναίοι απέκλεισαν το νησί το 441 π.Χ. - το 440 π. Χ.
Ως Αθηναίος πολίτης υπηρέτησε κατά διαστήματα στον αθηναϊκό στρατό.
Στην Αμφίπολη το 437 -436 π.Χ.
Στην Ποτίδαια, το 432 - 430 π.Χ όπου έσωσε τη ζωή του Αλκιβιάδου και στο Δήλιον,όπου έδειξε κατά την υποχώρηση, το 424 π.Χ. μεγάλη ετοιμότητα πνεύματος .
Σε αυτές τις εκστρατείες έδειξε μεγάλη αντοχή στις κακουχίες του πολέμου και στις δοκιμασίες του κλίματος.
Στο Σ υ μ π ό σ ι ο του Π λ ά τ ω ν α ο Αλκιβιάδας φαίνεται να αφηγείται για τον Σωκράτη: " Εις τας κακουχίας όχι μόνο εμέ αλλά και όλους τους άλλους υπερέβαλεν. Οσάκις δεν είχομεν τροφάς,τίποτε δεν ήσαν οι άλλοι ως προς την αντοχήν εν συγκρίσει προς αυτόν.
Οσάκις πάλιν είχομεν ευωχίας αυτός μόνος ήτο εις θέσιν να αισθανθεί ευχαρίστησιν και εις τα άλλα και εις την οινοποσίαν,την οποίαν απέφευγε,αλλ όταν τον υπεχρέωναν, όλους τους ενίκα και το περιεργότερον κανείς δεν είδε έως τώρα τον Σωκράτη μεθυσμένον.
Ως προς την αντοχήν του εις το ψύχος ήτο να τον θαυμάζει κανείς,ιδιαιτέρως μάλιστα κάποτε σε περίπτωσιν δριμυτάτης παγωνιάς,όταν όλοι ή δεν ετόλμων να εξέλθουν ή αν εξήρχετο κανείς,εξήρχετο με πολλά πρόσθετα ενδύματα, με υποδήματα και τους πόδας τυλιγμένους με θερμά υφάσματα και αρνακίδας, εν τούτοις ο Σωκράτης εξήρχετο ανυπόδητος και εβάδιζεν πάνω εις τον πάγον ευκολώτερον παρά οι άλλοι με υποδήματα.
Ο Σωκράτης δεν επεδίωξε ποτέ να αναλάβει δημόσιο αξίωμα ,παρόλο που πίστευε ότι " ο καλός πολίτης δεν πρέπει να αποφεύγει την επιτέλεσιν, του προς τον δήμον καθήκοντος του.
Όμως διετέλεσε μέλος των Πεντακοσίων το έτος 406 π.Χ.
Το ίδιο έτος, όταν εδικάζοντο οι νικητές ναύαρχοι της ναυμαχίας στις Αργινούσες με την κατηγορία,ότι δεν περισυνέλέξαν τους ναυαγούς των βυθισμένων πλοίων.
Ο Σωκράτης ήταν ο μόνος από το σώμα των Πεντακοσίων,που αρνήθηκε να ψηφίσει αυτή την απόφαση θεωρώντας την καταδίκη όλων των ναυάρχων σε θάνατο,ότι ήταν παράνομη.
Το έτος 404 π.Χ. επέδειξε το ίδιο σθένος,όταν αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις διαταγές των Τριάκοντα τυράννων να συλλάβει έναν από τα πολιτικά θύματα τους τον Λέοντα, γιατί και πάλι θεώρησε την διαταγή τους παράνομη.
Η απείθεια,αυτή η ανυπακοή στους νόμους θα του είχε στοιχίσει την ζωή του ,αν εν τω μεταξύ δεν επήρχετο η ανατροπή των Τριάκοντα το 403 π.Χ.
Έτσι ο Σωκράτης τόσο στον δημόσιο βίο όσο και στην διδασκαλία του υπήρξε θαρραλέος υπέρμαχος της δικαιοσύνης.
Ασυμβίβαστο πνεύμα ο Σωκράτης κράτησε την ίδια αρνητική στάση κατά την επί "ασεβεία"δίκην του, οπότε αρνήθηκε να αποστεί από τις αρχές του με επακόλουθο την καταδίκη του σε θάνατο και την εκτέλεση του το 399 π.Χ.
Ποιά ήταν όμως τα αίτια,τα οποία τον οδήγησαν στον θάνατο.Θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα αίτια, αν λάβουμε υπ όψιν μας, ότι την εποχή κατά την οποίαν ο Σωκράτης οδηγείτο στον θάνατο, αι Αθήναι ευρίσκοντο υπό το κράτος πολιτικού και οικονομικού χάους. μετά την ήττα της από την Σπάρτη το 404 π.Χ,οπότε έληξε ο Πελοποννησιακός πόλεμος,ο οποίος άρχισε το 431 π.Χ.( 431 -404 π.Χ.) και την προσφάτως αναβίωση της Δημοκρατίας μετά από την περίοδο της τρομοκρατίας των Τριάκοντα τυράννων.
Τα πολιτικά πάθη είχαν φουντώσει και μολονότι είχε δοθεί αμνηστία οι δικαστικές διώξεις των υπόπτων επί συνεργασία με τους Τριάκοντα εσυνεχίζοντο και επί πλέον ετέθησαν σε εφαρμογή και άλλοι πλάγιοι τρόποι εξουδετέρωσης εκείνων των πολιτών,οι οποίοι θεωρήθησαν από τους δημοκράτες εξουσιαστές,ότι διεπνέοντο από ανατρεπτικές τάσεις.
Η κατηγορία επί ασεβεία δεν ήταν ένα νέο φαινόμενο.
Πριν από τριάντα έτη η Ασπασία και ο Αναξαγόρας είχαν παραπεμφθεί σε δίκη με την κατηγορία αυτή από τους πολιτικούς αντιπάλους του Περικλή, οι οποίοι επεδίωκαν με το μέσον αυτό να αμαυρώσουν το όνομα του.
Το ίδιο έτος κατά το οποίο έγινε η δίκη του Σωκράτη,εδιώχθη και ο ρήτορας Ανδοκίδης με την κατηγορία της ασέβειας.
Συνεπώς οι κατηγορίες εναντίον του Σωκράτους ότι "εισήγαγε κενά δαιμόνια" και ότι "διαφθείρει τους νέους" δεν ήταν οι μοναδικές εκείνη την εποχή κατά την οποίαν οι Αθηναίοι, και περισσότερο ο Σωκράτης γνώρισαν τον ένα Θεό,το Θεό της αγάπης, με τις συνέπειες που αυτή η κατάσταση περιέκλειε για την πορεία του Δωδεκαθέου.
ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 490 π.Χ, όπου και έζησε μέχρι το 399 π.Χ. Ήταν γιος του γλύπτη Σωφρονίσκου και της Φεναρέτης,η μητέρα του ασκούσε το επάγγελμα της Μαίας.Το επάγγελμα της μητέρας του ήταν αυτό που καθόρισε και την δι επαγωγής μέθοδον της εξαγωγής της αλήθειας κατά τις συζητήσεις του με τους μαθητές του και την συναγωγήν ιδεών την γνωστήν ως μαιευτικήν μέθοδον.
Ο Σωκράτης ανήκε στην κατώτερη αστική τάξη από το γεγονός όμως ότι υπηρέτησε στο στρατό ως οπλίτης, συμπεραίνει κανείς ότι ο πατέρας του ήταν σχετικά εύπορος ,δεδομένου ότι στρατεύοντο οπλίτες από την τάξη των ζευγιτών.
Ζευγίτες ήταν οι πολίτες των οποίων το ετήσιο εισόδημα υπερέβαινε τους 200 μεδίμνους
Ο μέδιμνος στην Αρχαία εποχή ήταν μέτρο χωρητικότητας στερεών, κυρίως δημητριακών και είναι ισοδύναμος μς 56 ή 59 λίτρα σημερινά.
Η παράδοση μας δίδει την πληροφορία,ότι εκληρονόμησε μία οικία και 70 μνας,ένα ασήμαντο ποσό,αν λάβουμε υπ όψιν μας ότι 1 μνα ισοδυναμούσε με 100 δραχμές και 1 δραχμή ήταν αντίστοιχη προς 6 οβολούς. Αυτά τα υπάρχοντα παρεχώρησε στον Σωκράτη ο φίλος του ο Κρίτων. (Ο φίλος του ο Κρίτων είναι εκείνος που μετά την εις θάνατον καταδίκη του τον επισκέφθηκε στην φυλακή και πρότεινε στο Σωκράτη ένα τρόπο απόδρασης. του).
Όμως ο Σωκράτης δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για τα αγαθά αυτά.
Λένε ότι δεν φορούσε ποτέ εσώρουχα ούτε υποδήματα και ότι φορούσε το θέρος και τον χειμώνα τον ίδιο χιτώνα .
Τα τελευταία έτη της ζωής του απέκτησε σύζυγο την Ξανθίππη,την οποίαν ο θρύλος την εμφανίζει εξαιρετικώς φίλεριν.Απέκτησαν τρία παιδιά,τρία αγόρια, από τα οποία το τρίτο ήταν ακόμα νήπιο, όταν απεβίωσε ο πατέρας του.
Η μορφή του Σωκράτη είναι αρκετά γνωστή από τις μεταγενέστερες προτομές του,οι οποίες αποδίδουν την μορφή του πιστά, όιπως λένε.
Ο Σωκράτης ήταν βραχύς στο ανάστημα και ρωμαλέος, με ρίνα πεπλατυσμένη, με μύτη πλακουτσωτή και είχε μάτια προεξέχοντα, είχε ένα πλατύ στόμα και ακατάστατη γενειάδα.
Έμοιαζε με σάτυρο και έτσι τον παρομοιάζουν οι σύγχρονοι του.
Σε νεαρά ηλικία ο δάσκαλος του ήταν ο Αρχέλαος ο Μιλήσιος. με τον οποίον συναντήθηκε στην Σάμο,όταν οι Αθηναίοι απέκλεισαν το νησί το 441 π.Χ. - το 440 π. Χ.
Ως Αθηναίος πολίτης υπηρέτησε κατά διαστήματα στον αθηναϊκό στρατό.
Στην Αμφίπολη το 437 -436 π.Χ.
Στην Ποτίδαια, το 432 - 430 π.Χ όπου έσωσε τη ζωή του Αλκιβιάδου και στο Δήλιον,όπου έδειξε κατά την υποχώρηση, το 424 π.Χ. μεγάλη ετοιμότητα πνεύματος .
Σε αυτές τις εκστρατείες έδειξε μεγάλη αντοχή στις κακουχίες του πολέμου και στις δοκιμασίες του κλίματος.
Στο Σ υ μ π ό σ ι ο του Π λ ά τ ω ν α ο Αλκιβιάδας φαίνεται να αφηγείται για τον Σωκράτη: " Εις τας κακουχίας όχι μόνο εμέ αλλά και όλους τους άλλους υπερέβαλεν. Οσάκις δεν είχομεν τροφάς,τίποτε δεν ήσαν οι άλλοι ως προς την αντοχήν εν συγκρίσει προς αυτόν.
Οσάκις πάλιν είχομεν ευωχίας αυτός μόνος ήτο εις θέσιν να αισθανθεί ευχαρίστησιν και εις τα άλλα και εις την οινοποσίαν,την οποίαν απέφευγε,αλλ όταν τον υπεχρέωναν, όλους τους ενίκα και το περιεργότερον κανείς δεν είδε έως τώρα τον Σωκράτη μεθυσμένον.
Ως προς την αντοχήν του εις το ψύχος ήτο να τον θαυμάζει κανείς,ιδιαιτέρως μάλιστα κάποτε σε περίπτωσιν δριμυτάτης παγωνιάς,όταν όλοι ή δεν ετόλμων να εξέλθουν ή αν εξήρχετο κανείς,εξήρχετο με πολλά πρόσθετα ενδύματα, με υποδήματα και τους πόδας τυλιγμένους με θερμά υφάσματα και αρνακίδας, εν τούτοις ο Σωκράτης εξήρχετο ανυπόδητος και εβάδιζεν πάνω εις τον πάγον ευκολώτερον παρά οι άλλοι με υποδήματα.
Ο Σωκράτης δεν επεδίωξε ποτέ να αναλάβει δημόσιο αξίωμα ,παρόλο που πίστευε ότι " ο καλός πολίτης δεν πρέπει να αποφεύγει την επιτέλεσιν, του προς τον δήμον καθήκοντος του.
Όμως διετέλεσε μέλος των Πεντακοσίων το έτος 406 π.Χ.
Το ίδιο έτος, όταν εδικάζοντο οι νικητές ναύαρχοι της ναυμαχίας στις Αργινούσες με την κατηγορία,ότι δεν περισυνέλέξαν τους ναυαγούς των βυθισμένων πλοίων.
Ο Σωκράτης ήταν ο μόνος από το σώμα των Πεντακοσίων,που αρνήθηκε να ψηφίσει αυτή την απόφαση θεωρώντας την καταδίκη όλων των ναυάρχων σε θάνατο,ότι ήταν παράνομη.
Το έτος 404 π.Χ. επέδειξε το ίδιο σθένος,όταν αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις διαταγές των Τριάκοντα τυράννων να συλλάβει έναν από τα πολιτικά θύματα τους τον Λέοντα, γιατί και πάλι θεώρησε την διαταγή τους παράνομη.
Η απείθεια,αυτή η ανυπακοή στους νόμους θα του είχε στοιχίσει την ζωή του ,αν εν τω μεταξύ δεν επήρχετο η ανατροπή των Τριάκοντα το 403 π.Χ.
Έτσι ο Σωκράτης τόσο στον δημόσιο βίο όσο και στην διδασκαλία του υπήρξε θαρραλέος υπέρμαχος της δικαιοσύνης.
Ασυμβίβαστο πνεύμα ο Σωκράτης κράτησε την ίδια αρνητική στάση κατά την επί "ασεβεία"δίκην του, οπότε αρνήθηκε να αποστεί από τις αρχές του με επακόλουθο την καταδίκη του σε θάνατο και την εκτέλεση του το 399 π.Χ.
Ποιά ήταν όμως τα αίτια,τα οποία τον οδήγησαν στον θάνατο.Θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα αίτια, αν λάβουμε υπ όψιν μας, ότι την εποχή κατά την οποίαν ο Σωκράτης οδηγείτο στον θάνατο, αι Αθήναι ευρίσκοντο υπό το κράτος πολιτικού και οικονομικού χάους. μετά την ήττα της από την Σπάρτη το 404 π.Χ,οπότε έληξε ο Πελοποννησιακός πόλεμος,ο οποίος άρχισε το 431 π.Χ.( 431 -404 π.Χ.) και την προσφάτως αναβίωση της Δημοκρατίας μετά από την περίοδο της τρομοκρατίας των Τριάκοντα τυράννων.
Τα πολιτικά πάθη είχαν φουντώσει και μολονότι είχε δοθεί αμνηστία οι δικαστικές διώξεις των υπόπτων επί συνεργασία με τους Τριάκοντα εσυνεχίζοντο και επί πλέον ετέθησαν σε εφαρμογή και άλλοι πλάγιοι τρόποι εξουδετέρωσης εκείνων των πολιτών,οι οποίοι θεωρήθησαν από τους δημοκράτες εξουσιαστές,ότι διεπνέοντο από ανατρεπτικές τάσεις.
Η κατηγορία επί ασεβεία δεν ήταν ένα νέο φαινόμενο.
Πριν από τριάντα έτη η Ασπασία και ο Αναξαγόρας είχαν παραπεμφθεί σε δίκη με την κατηγορία αυτή από τους πολιτικούς αντιπάλους του Περικλή, οι οποίοι επεδίωκαν με το μέσον αυτό να αμαυρώσουν το όνομα του.
Το ίδιο έτος κατά το οποίο έγινε η δίκη του Σωκράτη,εδιώχθη και ο ρήτορας Ανδοκίδης με την κατηγορία της ασέβειας.
Συνεπώς οι κατηγορίες εναντίον του Σωκράτους ότι "εισήγαγε κενά δαιμόνια" και ότι "διαφθείρει τους νέους" δεν ήταν οι μοναδικές εκείνη την εποχή κατά την οποίαν οι Αθηναίοι, και περισσότερο ο Σωκράτης γνώρισαν τον ένα Θεό,το Θεό της αγάπης, με τις συνέπειες που αυτή η κατάσταση περιέκλειε για την πορεία του Δωδεκαθέου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου